ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย คุณ Parita Chee
*************************
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง สงครามก็ใกล้จบลง เมื่อ กิลด์ [Zhan Long] ผงาดขึ้นเหนือกว่า ไม่นานนัก ก็ไม่เหลือชีวิตผู้เล่นจากกิลด์ [Wrath of Heroes] ในหุบเขา
“แกร้ง”
ผมมองที่พื้นซึ่งเต็มไปด้วยข้าวของพร้อมถือกระบี่ในมือ พูดขึ้นว่า
“กิลด์ [Wrath of Heroes] ใจดีเหลือเกิน พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อแก้แค้นแต่ยังให้ไอเท็มพวกเราอีก”
‘หลี่มู่’นั่งบนพื้นหินสีเขียว ยังควงดาบในมือเล่น พูดวิจารณ์อย่างลิงโลด
“บอส สงครามครั้งนี้สู้อย่างมัน ดูจากผลลัพธ์แล้ว นายคิดว่ากำลังพลของ [Zhan Long] เยี่ยมไหมอ่ะ”
ผมพยักหน้า
“อือ เกือบเรียกได้ว่าเยี่ยม นอกจากโอลด์เค ที่ตายเร็วไปหน่อย”
‘เยว่ชิงเฉียน’เดินเข้ามาพร้อมมีดสั้นในมือกับรอยยิ้มน้อยๆ
“เฮียเซียวเหยา แล้วตอนนี้เราจะทำอะไรดีล่ะ ผู้เล่นจาก กิลด์ [Wrath of Heroes] ตายกันหมดแล้ว เราจะเฝ้าซากหรือจะทิ้งไปล่ะคะ”
ผมใคร่ครวญอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะพูดขึ้น
“คนของเราครึ่งหนึ่งควรไปเพิ่มเลเวลต่อ และหาประสบการณ์ให้กับกิลด์ ส่วนอีกครึ่งหนึ่งให้ดักเฝ้าอยู่ที่นี่ นักฆ่าทั้งหมดให้เรียกใช้ทักษะ เร้นกาย [Stealth] แล้วจัดการเก็บพวกที่ถูกชุบชีวิต ถ้าหลิวอิงกล้านำทัพมาที่นี่อย่างนั้นเราต้องคอยต้อนรับให้อบอุ่นกันหน่อย ให้ฆ่าพวกฮีลเลอร์ก่อนเลยเพื่อป้องกันไม่ให้พวกนี้ใช้ทักษะ“ฟื้นฟูชีพ”[Revive] เย่วชิงเฉียน เธอเป็นคนจัดการเรื่องนี้นะเพราะเธอเป็นรองหัวหน้า”
‘เย่วชิงเฉียน’พยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม
“ค่า ฉันชำนาญเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว”
…..
“แล้ว….”
“อะไรอีกเหรอคะ”
สาวน้อยคนสวยเอียงคอมองมาที่ผม ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ผมกำหมัดแน่นก่อนตอบออกไป
“เฉียนเฉียน ผมอยากให้เธอลองคุยกับ เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง เธอเป็นนักเวทย์ฝีมือเยี่ยมที่ผมสนใจมากๆ บอกเธอเลยว่า กิลด์ [Zhan Long] เชิญเธอเข้าร่วมอย่างจริงใจ เราต้องการนักเวทย์มือหนึ่ง ยิ่งตงเฉิงเยว่ยังไม่ได้เข้าร่วมกับเรา ซิมเปิ้ลก็เป็นพี่สาวของเจี้ยนเฟิ่งหานในขณะที่ทอร์นาโดก็เป็นผู้อาวุโสของ [Prague] ซึ่งเราไม่สามารถไปดึงคนพวกนั้นมาได้ ก็เหลือแต่ เสวี่ยเฉิงเซียนหยางนี่แหละที่คุณสมบัติใช้ได้ บอกเธอว่า กิลด์ [Zhan Long] ต้องการทักษะของเธอและยินดีเชิญเธอเข้าร่วมกับพวกเราจริงๆ”
‘ชิงเฉียน’เม้มปากทำท่าคิด หลังจากนั้นสักพัก เธอเงยหน้าขึ้นมองผมและยิ้มให้อายๆ
“เฮียเซี่ยวเหยา ถ้าฉันดึง เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง มาเข้ากิลด์ [Zhan Long] ได้แล้วเฮียจะให้รางวัลอะไรอ่ะ”
ผมสะดุ้งนิดๆ เสหัวเราะเบาๆ
“อะไรที่ชิงเฉียนอยากได้เป็นรางวัล ผมจะหามาให้เธอให้ได้”
“ดีแล้ว เฮียเซี่ยวเหยาต้องเลี้ยงข้าวฉันหนึ่งมื้อ”
ผมทำปากยื่นขณะที่บอก
“ได้อยู่แล้ว ไม่ยากเท่าไร นึกว่าจะให้ผมไปทำลายวิหารสัก 3 แห่ง ไม่ก็สละชีวิตอะไรสักอย่าง หลงนึกกลัวไปซะเรื่อยเปื่อย..”
แก้มเยว่ชิงเฉียนเริ่มแดง
“เฮียเซี่ยวเหยาอ่ะ พูดจาไม่น่ารัก…”
‘หลี่มู่’หัวเราะขำ
“ให้ตายเถอะ เฉียนเฉียน ถ้าฉันอายุน้อยกว่านี้สัก 7 – 8 ปี ฉันต้องหลงใหลสาวๆอย่างเธอเป็นบ้าเป็นหลังแน่”
‘มัทฉะ’ ขัดขึ้นมา
“ดูท่าเป็นไปไม่ได้หรอก เฉียนเฉียนไม่มีทางหลงรักนายหรอก เสปคอย่างนายไม่ไหวอ่ะ”
‘หลี่มู่’ น้ำตาคลอหน่วย พูดขึ้น
“เธอไม่ควรพูดจาทำร้ายกันอย่างนั้น….”
…. ผมใช้ทักษะพรางกาย [Camouflage] ขณะที่ถือกระบี่ยืนอยู่บนทุ่งหญ้า ผมไม่รีบเพิ่มเลเวล แต่สังเกตบริเวณรอบๆ ได้เวลาที่ กิลด์ [Wrath of Heroes] จะกลับมาบุกอีกหลังจากที่ถูกกวาดล้างไป ร่างที่ชวนเคลิบเคลิ้มของชิงเฉียน นั่งข้างๆ ผมบนผืนหญ้า ถามผมพร้อมรอยยิ้ม
“เฮียเซี่ยวเหยา เราจะรออยู่อย่างนี้เองเหรอคะ”
“อืมม อีกไม่นานหรอ…”
“อีกไม่นานจะเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ…”
“พวกเขาจะถูกชุบชีวิตขึ้นในไม่นาน..”
“อ๋ออออ”
ในช่องสนทนาของกิลด์ ผมพูดขึ้น
“ทุกคน เตรียมตัวให้พร้อม พวกนั้นน่าจะเริ่มชุบชีวิตกันแล้วล่ะ หลังจากนั้น คนพวกนี้จะมีพลังชีวิตและมานาเพียงครึ่งเดียว ไม่ต้องเป็นกังวลกันมาก ให้เรียกพวกที่ออกไปเพิ่มเลเวลกลับมา เตรียมตัวจัดการพวกนี้ซะ ฆ่าพวกนี้ให้ได้มากกว่า 1 ครั้ง ให้พวกนี้ทิ้งไอเท็มเป็นของขวัญให้เราเยอะๆ จะได้ทำให้ ซีฉู่ป้าหวางมันกระอักเลือดตาย”
คนอื่นๆ หัวเราะ แน่นอน พวกนั้นเริ่มชุบชีวิตหลังจากนั้นไม่กี่นาที
“วู้ป วู้ป วู้ป”
หลังจากมีลำแสงจากการชุบชีวิตสว่างขึ้น ผมดึงกระบี่ประกายวสันต์ออกมา เมื่อเกิดประกายสีทองหกแฉกตรงปลายกระบี่ ทักษะ[combo] ของผมสังหารผู้เล่นไปสามคนรวด พร้อมกันนั้นผมก็ปล่อยโบโบ้ออกมากระจายสังหารผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามไปทั่ว
“เร็วเข้า เพิ่มการป้องกันเข้าไป”
‘พิกกี้’ตะโกนสั่งท่ามกลางฝูงชน โชคร้าย ไม่มีใครได้ยินเสียงของเขา ทักษะ [Phantom Ray Slash] ของ’มัทฉะ’ ซัดลงไปพร้อมเสียง
“บึ้ม”
สังหารกลุ่มมือธนูที่ยังไม่ทันจะได้ดื่มน้ำยาเพิ่มชีวิตตายทันที
จากด้านหลัง ‘โอลด์เค’กวัดแกว่งขวานรบพร้อมส่งเสียงคำรามดุดัน เขาเรียกใช้ทักษะ [Whirlwind Slash] ซึ่งกวาดผ่านกลุ่มผู้เล่นกลุ่มหนึ่ง ‘หวังเจี้ยน’กับ’เจนเทิลทัช’ ติดตามคอยคุ้มกัน’โอลด์เค’
ส่วนทาง’เป็ดที่รัก’ มาพร้อมกับนักฆ่าหลายคนฝ่าวงล้อมกระหน่ำเข้าใจกลางวงโดยไปตามทาง’โอลด์เค’เบิกทางให้ ซึ่งทำให้สามารถสังหารพวกนี้ได้ทั้งหมด
“วูบวาบ”
ท่ามกลางกลุ่มคน ‘เยว่ชิงเฉียน’ กับ’เยว่เว่ยเหลียง’ โชว์ความสามารถในการหลบหลีกเมื่อมีดสั้นในมือร่ายรำท่วงท่าออกไปอย่างไม่จบไม่สิ้น
มือธนู และฮีลเลอร์ร่วงลงไปคนแล้วคนเล่า พวกเธอเหมือนกับผีเสื้ออันงดงามสองตัวโบยบินสังหารคนที่เธอโฉบผ่าน ส่วนสไตล์การต่อสู้ของ’วูล์ฟ’ดุดันยิ่งกว่า เขาใช้ทักษะ [Bleed] กับ [Gouge] ไปพร้อมกับการโจมตีทั่วไปในการสังหารผู้เล่นเกราะหนัก เป็นการปลิดชีวิตอย่างสวยงาม ……
ด้วยการโจมตีของสมาชิกของ [Zhan Long] มากกว่า 300 คนร่วมกัน การชุบชีวิตของศัตรูถูกกำจัดไปอย่างรวดเร็ว แม้ผู้เล่นของกิลด์ [Wrath of the Heroes] มากกว่า 700 คนถูกชุบชีวิตในเวลาเดียวกัน แต่พวกเขาก็ถูกกำจัดจนหมดภายในเวลา 10 นาที
‘สตรอเบอรรี่ มัทฉะ’ นำพรรคพวก 20-30 คนเข้าเก็บกวาดพื้นที่ หลังจากสังหารผู้เล่น 21 คน ผมกลับมาหมอบซุ่มอยู่ในดงหญ้าหนาทึบแล้วพรางกายต่อ ‘เยว่ชิงเฉียน’ที่อยู่ข้างผมหัวเราะคิกคักขณะที่บอกว่าแทกติกของผมน่ากลัวเกินไปแล้ว
ผมถามขึ้น
“เยว่ชิงเฉียน เรื่องเสวี่ยเฉิงเซียนหยาง จัดการได้หรือยัง”
‘ชิงเฉียน’เอียงคอตอบขึ้นว่า
“เจ้เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง สัญญากับฉันแล้วว่าจะออกจากกิลด์ [Wrath of the Heroes] เธอยังทะเลาะกับซีฉู่ป้าหวางเมื่อเย็นวานนี้เลย…”
“เหรอ แล้วพวกเขาทะเลาะกันเรื่องอะไร”
‘เยว่ชิงเฉียน’กระพริบตาปริบๆ
“อันที่จริง ฉันเองก็ไม่แน่ใจ แต่ว่า ฉันได้ยินว่า ซีฉู่ป้าหวางสั่งให้ เจ้เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง เดินทางไปหางโจว แต่เธอไม่ยอมไป เขาก็เลยลดตำแหน่งเธอจากผู้อาวุโสเป็นผู้นำกองธง เฮียเซี่ยวเหยา ทำไมซีฉู่ป้าหวางต้องขอให้ เจ้เสวี่ยเฉิงเซียนหยางไปหางโจวด้วยคะ”
ผมสบสายตาที่สวยราวกับดวงดาวแล้ว อดไม่ได้ต้องยิ้ม
“ไม่มีอะไรหรอก พวกเขาเพียงต้องการนอนคุยเรื่องชีวิต…”
“อุแหวะ น่าไม่อาย เราจะไปดึงเจ้เสวี่ยเฉิงเซียนหยางมาเลยดีไหม”
“ดี ตำแหน่งของเธอคือ (7423,1287) เราจะไปคุ้มกันเธอที่จุดชุบชีวิตกัน”
“จัดไป”
ผมออกจากดงหญ้าพร้อมกับถือกระบี่ในมือ เราไปถึงตำแหน่งพร้อมกับคู่แฝด ‘เยว่ชิงเฉียน’และ’เยว่เว่ยเหลียง’ ตามตำแหน่งที่ระบุโดย’ชิงเฉียน’ ทันทีที่ผมเก็บกระบี่ใส่ฝัก ผมแตะมือที่อก ยิ้มแล้วพูดขึ้น
“เสวี่ยเฉิงเซียนหยางคนสวย ชุบชีวิตตัวเองได้แล้ว ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่จะได้เธอมาร่วมกิลด์ [Zhan Long]”
“ชิ้งงงง”
แสงสีขาวสว่างขึ้นเมื่อ ‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ เริ่มกลับมามีชีวิต เรือนร่างที่น่าพิสมัยของเธอยืนขึ้น และเธอรีบเรียกทักษะ[Mana Shield] ขึ้นมาทันทีด้วยกลัวว่าผมจะสังหารเธอ ……
“คุ้มกันเฮียเซี่ยวเหยา”
ด้านหลังผม ‘ตงเฉิงเล่ย’ยกขวานขึ้นกับพวกนักรบคลั่งอีก 2-3 คนพุ่งตรงเข้ามาที่พวกเราอย่างดุดันพร้อมส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
“สังหารพวกขี้ขลาด [Wrath of the Heroes] คุ้มกันเฮียเซี่ยวเหยา”
ผมรีบกางแขนออกขวางอย่างรวดเร็วพร้อมตะโกน
“อาเล่ย หยุด จากนี้ไป เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง จะอยู่ข้างพวกเราแล้ว เธอเป็นส่วนหนึ่งของ [Zhan Long]!”
“เอ๋”
‘เจนเทิลทัช’รู้สึกค่อนข้างวิตก
“บอสครับ เป็นไปไม่ได้หรอก เธอได้สังหารพวกเราอย่างน้อย 20 กว่าคน พี่น้องพวกเราต้องเสียไปคนละ 1 เลเวลไม่ต้องเสียเปล่าหรือครับ เราต้องฆ่าเธอซะ”
ผมส่ายหน้า
“ก่อนหน้านี้เธอทำตามคำสั่งของหัวหน้ากิลด์ และฆ่าพี่น้องพวกเราหลายคน แสดงถึงความแข็งแกร่งของเสวี่ยเฉิงเซียนหยาง คนที่มีความสามารถอย่างนี้สมควรที่จะเข้าร่วมกับ [Zhan Long] ใช่หรือเปล่า”
“แต่… เอางั้นก็ได้ …แต่พี่น้องเราต้องตายอย่างเปล่าประโยชน์…”
ผมมองดู ‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ ชี้ไปที่เครื่องหมายบนแขนของเธอแล้วพูดขึ้น
“เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง เธอกำจัดมันได้แล้ว ไม่มีค่าอะไรที่เธอจะอยู่กับ กิลด์ [Wrath of the Heroes] ต่อไป”
‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ ยิ้มแล้วเอื้อมมือออกไปลบเครื่องหมาย แสดงว่าเธอออกจากกิลด์แล้ว ผมเชิญเธอเข้าร่วมและในเวลาต่อมา เธอก็กลายเป็นสมาชิกของ [Zhan Long]. ผมแต่งตั้งให้เธอเป็นหัวหน้าทีม สำหรับตอนนี้เธอเป็นผู้เล่นสายเวทย์ที่แกร่งที่สุดของเรา
‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ เอียงคอขณะที่ยิ้มแล้วจ้องไปที่’ชิงเฉียน’อย่างจงใจ
“ชิงเฉียน เธอติดหนี้เลี้ยงข้าวฉันหนึ่งอาทิตย์นะ อีกไม่นานนี้แหละฉันจะไปให้เธอเลี้ยง”
‘เยว่ชิงเฉียน’หัวเราะคิกคิก
“ตามสบาย ฉันจะไปหาเฮียเซี่ยวเหยาให้เลี้ยงข้าว”
‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ทำตาหวานใส่ผม
“หัวหน้ากิลด์เซี่ยวเหยาคะ ฉันก็อยากให้หัวหน้าเลี้ยงข้าวฉันเหมือนกัน”
ผมยิ้ม
“ได้อยู่แล้ว เมื่อไรที่เธอกับชิงเฉียนไปหาที่หางโจวผมจะเลี้ยงข้าวพวกเธอเอง สั่งได้เต็มที่เลย ถามหน่อยเถอะ เธอซัดผมได้แรงมาก พลังเวทย์โจมตีของเธอเท่าไรกัน”
“อิอิอิ 1977 พอจะเป็นนักเวทย์ของ [Zhan Long] ได้ป่าว?”
“เหลือเฟือ ตอนนี้เธอเป็นนักเวทย์ที่แกร่งที่สุดของ [Zhan Long] แล้ว”
“ฉันได้ยินมาว่า พลังเวทย์ทำลายสูงสุดของ ชางเยว่นักเวทย์มือหนึ่งของเมืองฝานชูสูงถึง 2050 ไม่แน่ใจว่าจริงหรือป่าว”
“น่าจะจริง เมื่อวานเธอก็โม้ถึงพลังเวทย์ทำลายของเธออยู่นะ”
“ว๊าววว คุณรู้จักเธอกับชางถงจริงๆด้วย”
“แต่ พลังเวทย์ทำลาย 2000+ ก็ยังงั้น ๆแหละ เพราะพลังเวทย์ทำลายของ ฟางเกอเชวแห่งเมืองจิ่วหลีเกิน 2100 ไปแล้ว น่ากลัวที่สุด แถมยังมีไม้เท้าเบอร์ 1 อยู่ในมืออีกด้วย”
“เหรอ…”
‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’ สมาชิกใหม่ของ Zhan Long จะช่วยเสริมความแข็งแกร่งของพวกนักเวทย์ของกิลด์ได้อย่างมหาศาล นักเวทย์สังหารแบบ ‘เสวี่ยเฉิงเซียนหยาง’หาได้ยากยิ่ง และในการต่อสู้แบบทีม เธอกับทักษะ [Whirlwind Slash] ของ’โอลด์เค’จะต้องทำลายการป้องกันของใครก็ได้แน่ๆ
เราแบ่งทีมออกเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งไปเพิ่มเลเวล ในขณะที่อีกส่วนหนึ่งอยู่ดักรอพวกกิลด์ [Wrath of the Heroes] ซึ่งสามารถกำจัดการชุบชีวิตจำนวนมากได้อีกครั้งด้วย หลังจากผ่านไปอีก 2 ชั่วโมง ไม่มีใครชุบชีวิตขึ้นมาอีก ดูเหมือนทุกคนจะถอดใจกันแล้ว ในที่สุด เสียง
ติ๊ง ดังขึ้น ผมได้รับข้อความหนึ่งข้อความ : ผู้เล่น ‘ซีฉู่ป้าหวาง’ ขอสมัครเป็นเพื่อน ยืนยัน?
ยืนยัน!
‘หลิวอิง’ ส่งข้อความมาอย่างรวดเร็ว
“ลี่เซี่ยวเหยา นายชนะ”
ผมยิ้มพร้อมตอบไป
“เฮอะ หัวหน้ากิลด์ [Wrath of the Heroes] เกิดอะไรขึ้นเหรอ เรามีคนเพียงแค่ 400 คนเอง [Wrath of the Heroes] กลัวแล้วเหรอ”
‘หลิวอิง’
“ลี่เซี่ยวเหยา นี่ไม่ใช่วิธีการแก้ปัญหาของพวกเรา ทำไมเราไม่แก้ปัญหากันในชีวิตจริงล่ะ”
“ยังไง”
“คืนนี้ สี่ทุ่ม ที่คาเฟทีเรีย 3 ชั้น 2 ของมหา’ลัย นายกล้ามาป่าว”
“ทำไมจะไม่กล้า”
ที่มา: