ตอนที่แล้วตอนต่อไปTL By Kradiz
///////////
ผมมองอย่างแปลกใจไปยัง ‘ชายชราหยุนเฉิน’ ที่อยู่เบื้องหน้าของผม ร่างกายของเขาผิวหนังเริ่มจะปริแตก กลายเป็นนักรบในชุดเกราะประหลาดตา ตาสีฟ้าของเขาช่างไร้ประกาย
ทันใดนั้นเขาก็คว้าจับที่โซ่เหล็ก และเล็บของเขาก็เริ่มที่จะเปลี่ยนรูปไป กลายเป็นดาบแวววาว
“ฉั้วว” มันแทงทะลุเกราะเนบิวล่าของผมส่งผลให้มีตัวเลขดาเมจลอยออกมา 1989!
“บัดซบ!!”
ผมฝืนความเจ็บปวดพลางถอยกลับมา แต่ว่ามือขวาของ “ชายชราหยุนเฉิน” ยังคงอยู่บนหน้าอกของผม ปากของเขากระตุกขึ้นพลางส่งร้อยยิ้มชั่วร้ายมาให้
“เจ้าเด็กเหลือขอ เจ็บรึเปล่า? เจ้าคิดจริงๆ รึว่าจะสามารถช่วยเหลือเจ้าเฒ่าหยุนเฉินออกไปได้ ช่างฝันหวานเสียจริงๆ เดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ ต่อให้เจ้าเป็นถึงเทพตกสวรรค์ ก็จะไม่สามารถออกไปจากวิหารแห่งนี้พร้อมกับเจ้าเฒ่านี้ได้หรอก ”
หลังจากที่เขากล่าวเสร็จ เขายกมือซ้ายขึ้น ฝ่ามือของเขาเริ่มที่จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปเป็นคมดาบถึงสามเล่ม ที่พุ่งตรงมายังผม มันแทบจะฉีกกระชากสายลมออกเป็นชิ้นๆ มันคือการโจมตีต่อเนื่องสามครั้ง!!
มันต้องสามารถฆ่าผมได้อย่างง่ายดายแน่ๆ ผมไม่ได้กังวลกับมันมากนัก ผมไขว้แขนทั้งสองข้างไว้กลางอก และยกดาบขึ้นมากัน ในขณะเดียวกันผมก็ใช้ทักษะฮิลและดื่มยาเพิ่มเลือดไปพร้อมกัน
1573! 1621! +1611! +1977! 1711!
‘เป็ดที่รัก’และ’อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’ทั้งสองใช้ทักษะฮิลพร้อมกันช่วยให้ผมมีชีวิตรอดมาได้ แต่แรงกระแทกของมันก็ยังส่งผ่านมายังผมอย่างรุนแรง ทำให้ร่างของผมดั่งว่าวขาดสายพุ่งทะยานลงสู่พื้นอย่างแรง
หลังจากกลิ้งไปหลายตลบผมก็หยุดนิ่งไม่ไหวติงใดๆ ตอนนี้ผมเป็นดั่งคนที่เหนื่อบล้าใกล้ตายอยู่ใจกลางของซากปรักหักพังของน้ำแข็ง ……
“โว้วว”
‘มัทฉะ’ดึงโล่ของเธอออกมาพลางวิ่งมาป้องกันผม เธอตั้งโล่ลงที่พื้นอย่างมั่นคง
“ปกป้องบอส ตาเฒ่าหยุนเฉินคนนี้เป็นตัวปลอม”
“ต้องเป็นตัวปลอมแหงอยู่แล้ว”
‘หลินว่านเอ๋อ’และ’ตงเฉิงเย่ว’กำมีดของพวกเธอแน่น
“ฮ่าๆๆๆๆ”
ตาเฒ่า’หยุนเฉิน’เงยหน้าขึ้นพลางหัวเราะลั่น เสียงมนุษย์ของเขาค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็นเสียงคำรามของมังกร ร่างของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรงพลางเปลี่ยนร่างไป แขนทั้งสองข้างของเขาค้ำยันลงสู่พื้นแล้วค่อยๆ กลายเป็นขาหน้าของมังกร หัวของเขาหลุดออกไปเผยให้เห็นหัวของมังกรที่น่าขนลุกเข้ามาแทนที่ ร่างกายของเขาขยายตัวอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นมอนสเตอร์ขนาดใหญ่อยู่เบื้องหน้าของพวกเรา
หลังจากนั้นปากของมันก็ขยับช้าๆ เปล่งเสียงในภาษามนุษย์ออกมา
“เจ้าพวกมดแมลงเอ๋ย พวกเจ้าคิดจริงๆ หรือว่าข้าจะนำตาแก่หยุนเฉินมาไว้ที่นี่น่ะ ฝันไปเถอะ ไอ้ชั่วหยุนเฉินมันต้องตาย!! มันฆ่าพี่น้องจากเผ่าของข้าไปมากมาย ข้าจะไม่มีวันอภัยให้มันเด็ดขาด มันจะได้ลงไปสู่นรกอเวจีเร็วๆนี้แน่นนอน ฮ่าๆ”
ผมมองไปยังมังกรน้ำแข็งเบื้องหน้า ในขณะเดียวกันผมก็ค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อจะอ่านค่าสถานะของมัน ลาสบอสต้องแข็งแกร่งกว่าม่อนก่อนหน้านี้มากแน่ๆ
【เงาแห่งมังกรเหมันต์-ฮาน】(บอสระดับจักรพรรดิ) Level: 65
Attack: 2000-2350
Defense: 1700
Health: 700000
Skills: 【กรงเล็บทมิฬ】【อาณาจักรเสาน้ำแข็ง】【 ความพิโรธแห่งมังกรเหมันต์】
คำบรรยาย: แต่ก่อนฮานคือเงาของราชามังกรเหมันต์ และเขายังเป็นองครักษ์ของราชามังกร เขาถูกเรียกมาโดยเทพเจ้ามังกรหินภูเขาไฟเพื่อปกปักรักษาเมืองโมฮิส เขาคือนักบุญเงามังกร ณ ตอนนี้เงาแห่งมังกรเหมันต์ คือหนึ่งในผู้ที่ปกป้องผนึกที่หยุนเฉินถูกจองจำไปชั่วนิจนิรันดร์ภายในวิหารแห่งมังกรแห่งนี้
‘หลินว่านเอ๋อ’แสดงออกอย่างกังวล
“บอสระดับจักรพรรดิ เลเวล 65 ตัวนี้ แข็งแกร่งกว่ามังกรไฟที่เราสู้ก่อนหน้านี้มาก ระวังตัวด้วย ลาสบอสไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมาแน่ๆ ปกป้องเซียวเหยาไว้ก่อน ไม่งั้นพวกเราถูกบดขยี้โดยเร็วแน่ๆ”
ผมไม่ได่กล่าวอะไรออกไป แต่เดินฝ่าไปข้างหน้าด้วยดาบประกายวสันต์ของผม ผมต่อยลงไปที่พื้นอย่างรุนแรง ปลดปล่อยทักษะ [Binding Chain] ออกมาเต็มไปหมดทันที
แก้งง น่าแปลกใจมาก มังกรเหมันต์ฮานมันถูกจับกุมโดยโซ่ทันที ผมใช้โอกาสนี้ พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมีแสงพุ่งออกมาจากดาบของผม ผมปลดปล่อยทักษะ [คอมโบ] ออกไปทำดาเมจออกมาสี่ครั้ง มันแทบจะทำให้ทุกคนตกใจ
474! 412! 434! 399! ……
“โอ้….”
‘มัทฉะ’อ้าปากค้าง
“อะไรกัน บอสมีพลังโจมตีสูงมากนะ แต่ทักษะคอมโบก็ยังไม่สามารถทะลวงพลังป้องกันของมังกรตัวนี้ได้เลย มันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอเนี้ย”
‘อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’ถอนหายใจ
“เจ้าบอสที่ชื่อว่าฮานตัวนี้แข็งหยั่งกับหิน ในขณะที่มีพลังป้องกันเพียงแค่ 1700 แต่หลังจากเพิ่มความสามารถลับของบอสเข้าไป มันต้องมีพลังป้องกันอย่างต่ำก็ 2300 แน่ๆ เพราะงั้นมันก็ดีแล้วหละที่เซียวเหยาทำดาเมจได้ขนาดนั้น ถ้าเป็นนักดาบคนอื่น แค่ทำได้เลขสองหลักก็คงยินดีปรีดามากแล้วหละ”
หลังจากใช้ท่าคอมโบไป ผมรีบพลิกดาบพลางใช้ [เพลงดาบร้อยสังหาร] ทันที การโจมตีสี่ครั้งแรกทำดาเมจได้ไม่ถึง 2000 ด้วยซ้ำ และการโจมตีสุดท้าย [ดาบสายลม] ก็ทำดาเมจได้เพียงแค่ 1100 กว่าเท่านั้น แต่มันก็ยังพอที่จะรักษาหน้าที่เสียไปกับดาเมจก่อนหน้านี้ได้ละนะ
“กรรรรรรร”
ฮานยกหัวของมันขึ้นพลางคำรามด้วยความโกรธ พลางยกขาหน้าออกมาโจมตีอีกครั้ง มันคือการโจมตีก่อนหน้านี้นั่นเอง!!
[กรงเล็บทมิฬ] การโจมตีต่อเนื่องสามครั้ง!!
ผมยกแขนขิ้นมาอย่างรวดเร็ว ผมต้องป้องกันมันให้ได้!!
แก้ง แก้ง แก้ง การโจมตีต่อเนื่องทั้งสามครั้งรุนแรงมากจริงๆ
มันส่งผลให้ร่างกายของผมต้องถอยร่นกลับไปจนเท้าของผมจมลงสู่พื้นน้ำแข็ง เลือดของผมลดลงไปอย่างรวดเร็ว แต่โชคดีที่มีหมอแสนสวยที่ฮิลผมได้ถูกเวลา ไม่งั้นผมได้ตายแน่ๆ ผมยกแขนของผมขึ้นพลางปลดปล่อยทักษะ [โลกาสิ้นสูญ] ดาบของผมปลดปล่อยสายลมตัดผ่าพื้น แยกออกเป็นสามดาบ ทันใดนั้นมันก็ปรสานกันและพุ่งเข้าทะลวงเกร็ดของฮาน
ทำให้มันร้องออกมาอย่างโกรธแค้น 2744!
‘ว่านเอ๋อ’ขมวดคิ้ว
“โอ้ แม้แต่การโจมตีที่รุนแรงที่สุดก็ยังทำดาเมจได้ไม่เยอะ นี่มันจะเป็นการต่อสู้กับบอสที่เลวร้ายมากเลยนะ เย่วชิงเชียน พวกเราต้องหาทางเข้าไปใกล้ๆมัน เตรียมตัวสู้ได้แล้ว!!”
‘เย่วชิงเชียน’พยักหน้าพลางกำมีดของเธอแน่น สองสาวหอยไปทันที พวกเธอดข้าสู่สถานะล่องหนเพื่อเข้าไปใกล้มัน
ปัง ขวันลอยออกมาจากปากกระบอกปืนของ’หลิวย่ง’
“บ้าจริง ผมไม่เคยเห็นบอสที่แข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อนในชีวิตการเล่นเกมเลยให้ตายเหอะ ถ้าผมไม่ได้อยู่ปาร์ตี้กับสุดยอดผู้เล่นอย่างพวกเธอ ตอนนี้ผมคงวิ่งหนีไปแล้วหละ”
‘วูบลู’หัวเราะเบาๆ
“ลุงหลิวย่งช่างเป็นคนที่มีอนาคตสดใสจริงๆ”
‘หลิวย่ง’
“…”
‘มัทฉะ’มองไปที่บอสของเธออย่างเป็นห่วงพลางถอนหายใจ
“บอสระวังตัวด้วย [กรงเล็บทมิฬ]มีคูลดาว 12 วินาที เพราะงั้นมันสามารถใช้ตอนไหนก็ได้ แถมมันยังไม่ได้ใช้ทักษะที่สองอีกด้วย ไม่แน่ใจว่า [อาณาจักรเสาน้ำแข็ง] ของมันทำอะไรได้ แต่อย่างไรก็ตามบอสต้องระวังตัวมากๆ นะ”
ผมกวัดแกว่งดาบมาปัดป้องกงเล็บของมันพลางหัวเราะอ่อนๆ
“โอเค ผมจะพยายาม”
หลังจากที่ผมกล่าวเสร็จ มันคำรามลั่นราวสายฟ้าฟาด สายตาไร้ความปราณีของมันจ้องมาที่ผม กรงเล็บของมันก็เปร่งแสงระยิบระยับ มันมาอีกแล้ว!! [กรงเล็บทมิฬ]
ผมรีบถอยหลังอย่างรวดเร็วผมสามารถหลบครั้งแรกได้ แต่ก็ยังต้องรับดาเมจครั้งที่สองและสามไปเต็มๆ สามสาวต่างรีบฮิลมาที่ผมอย่างรวดเร็ว แต่ว่าการโจมตีของบอสยังไม่จบ!
ฮานยกหัวของมันขึ้นพร้อมกับคำรามด้วยอำนาจอันล้นเหลือ ปลดปล่อยฟองน้ำออกมาจากพื้น
“มันมาแล้ว!!”
เปรี้ย เสาน้ำแข็งระเบิดออกมาตรงเท้าของผม
ทำดาเมจผมไปถึง 1400 หลังจากนั้นก็มีเสาน้ำแข็งที่ตามมา ทำดาเมจผมไปอีก 1300 กว่าทันที เสานี้แข็งที่โพล่ออกมามากมายมันต้องเป็น [อาณาจักรเสาน้ำแข็ง] แน่ๆ
1537! 1432! 1522! 1479! ……
ดาเมจมากมายพุ่งออกมาจากร่างของผมอย่างรวดเร็ว ทำให้ผมต้องล้มลงสู่พื้น และตายไปทันที หมอสาวทั้งสามต่างไม่มีใครคาดว่าผมจะโดนดาเมจถึง 7 ครั้งในเวลาแค่ 1.5 วินาทีเท่านั้น ทำให้พวกเธอไม่มีโอกาสแม้แต่จะฮิลผมเลยซักนิด
พลังของ [อาณาจักรเสาน้ำแข็ง]นั้นรุนแรงมากจริงๆ ต่อให้เป็นนักเล่นเกมรับจ้างก็ต้องตายภายใต้การโจมตีนี้แน่นอน
“ฟื้นชีพบอสเร็ว!!”
‘มัทฉะ’ตะโกนก้อง ‘อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’โบสะบัดมือของเธอพลางใช้ [ฟื้นชีพ]
ผมตกลงทันที พร้อมกับลุกขึ้น แล้วดื่มยาฟื้นเลือดตามไป ผมพุ่งตรงเข้าไปหาบอสทันที พร้อมกับเล็งดาบไปยังจุดที่บางที่สุดของมัน พลางปลดปล่อยทักษะ [ดาบน้ำแข็งทมิฬ] ก่อนที่จะถอยกลับแล้วใช้อีกทักษะทันที [โลกาสิ้นสูญ]
เพื่อรักษาค่ายั่วยุบอสให้ตรงมายังผมคนเดียว ผมมองไปยังเลเวลของตัวเอง ตอนนี้คือ lv 60 91% บัดซบเอ้ยย ผมเสียไปอีกเลเวลซะแล้ว แต่โชคยังดีที่ผมอยู่ไม่ไกลจากระดับ 61 เท่าไหร่ผมจะได้มันกลับมาแน่ถ้าฆ่ามันได้
ไม่งั้นผมจะไม่สามารถใส่หมวกเกราะเพลิงศักดิ์สิทธิ์ได้แน่หากผมถอดมันออกเพื่อเอาไปซ่อม
“มัทฉะ…”
‘อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’ขมวดคิ้ว
“ทักษะกรงเล็บทมิฬแทบจะทำให้เลือดของเซียวเหยาหมดหลอด ดังนั้นพวกเราต้องฮิลเขา ถ้าหากมันใช้อาณาจักเสาน้ำแข็งอีกครั้งด้วยทักษะฮิลของเราที่ติดคูลดาวอยู่ พวกเราไม่สามารถดึงเลือดของเขาให้กลับมาได้แน่ เพราะงั้นเราจะทำลายการโจมตีถึงตายนี้ยังไงดี?”
‘มัทฉะ’กัดฟันพลางกล่าว
“พวกเรายังมีโอกาส เป็ดที่รักฮิลตอนที่บอสใช้กรงเล็บทมิฬ วูบลูฮิลระหว่างทักษะกรงเล็บทมิฬกับอาณาจักเสาน้ำแข็ง ในขณะที่พี่หญิงอวี่จื๋อเฉิงโช่วก็ฮิลหลังจากบอสใช้ทักษะอาณาจักเสาน้ำแข็งด้วยกลยุทธ์แบบนี้บอสอาจจะมีโอกาสรอด อีกอย่างอาณาจักเสาน้ำแข็งยังใช้เวลาร่าย 1.5 วินาที ดังนั้นว่านเอ๋อกับเย่วชิงเชียนพวกเธอสองคนต้องพยายามก่อกวนมันให้มากที่สุดเพื่อทำให้มันยกเลิกทักษะ ถ้าหากทักษะของมันยกเลิกไม่ได้ ฉันจะใช้โล่ป้องกันบอสเอง”
ผสานสองคมของว่านเอ๋อทำดาเมจได้ 2000+ ทันที พลางถอยกลับมา เธอมองมายังผมและพูดเบาๆ
“ลองอีกครั้ง ถ้าหลี่เซียวเหยาตายอีกครั้ง พวกเราควรจะยอมแพ้ซะ ฉันไม่อยากให้เซียวเหยาลดระดับเหลือ 50 เพื่อที่จะจบเควสนี้หรอกนะ”
ผมเดินโซเซออกไป
“ว่านเอ๋อรักผมซินะ…”
ใบหน้าของ’ว่านเอ๋อ’แดงก่ำทันที
“ฉันเนี้ยนะ? ฉันแค่รู้สึกผิดต่อนายต่างหาก”
‘ตงเฉิงเย่ว’ใช้ [ดัชนีสายฟ้า] พลางหัวเราะคิกคัก
“พยายามเข้านะ!!”
ไม่ถึงนาทีคอมโบจับตายของฮานก็มาอีกครั้ง [กรงเล็บทมิฬ]!!
ผมถูกทำให้ถอยกลับไปกว่า 10 เมตร และเลือดของผมก็เกือบหมด ‘เป็ดที่รัก’และ’วูบลู’ก็ฮิลผม ในขณะที่’อวี่จื๋อฉางโช่ว’หัวใจแทบจะหล่นไปที่ตาตุ่ม
“ระวังตัวด้วยนะ เซียวเหยา….”
กรรรรรร มันยกหัวขึ้นพลางใช้ อาณาจักเสาน้ำแข็ง!! สองนักฆ่าปรากฏออกมาพลางใช้ทักษะของพวกเธอเพื่อยกเลิกทักษะของมันทันที เหมือนกับบอสมันไม่ให้ความร่วมมือกับเราตัวอีกษร MISS ขนาดใหญ่ สี่ตัว ปรากฏออกมา
ดั่งนรกชัง หรือสวรรค์แกล้งกันนี่!!!!
“ระวัง!!”
‘หลินว่านเอ๋อ’มองมาที่ผมด้วยความกังวล ‘มัทฉะ’ที่ข้างหลังพุ่งมาหาผมพร้อมกับยกโล่ของเธอขึ้นเธอพุ่งมาหาผมพร้อมกับสวมกอดผมไว้แน่น โล่ของเธอตั้งลงสู่พื้นอย่างมั่นคง พร้อมกับใช้ทักษะ [Phantom Shield] แสงสีทองสามสายก็ปรากฏขึ้นรอบร่างของพวกเรา
อาชีพอัศวินปีศาจนั้นสามารถป้องกันได้มากสุดแค่หนึ่งคนเท่านั้น ตอนนี้ถึงเวลาโชว์เทพของ’มัทฉะ’แล้ว!!!
เสาน้ำแข็งพุ่งออกมารอบๆ เท้าของผมทันที พวกเราสองคนเป็นดั๋งเรืองรำน้อยที่ลอยลำอยู่กลางมหาสมุทรขนาดใหญ่ เลือดของพวกเราลดลงอย่างรวดเร็ว
แต่โชคยังดีที่มีทักษะ [Phantom Shield] ป้องกันอยู่
ทางด้าน’อวี่จื๋อเฉิงโช่ว’นั้นใช้ฮิลแบบหมู่ลงมาที่พวกเรา เธอพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะดึงพลังชีวิตของพวกเรากลับมา หลังจากผ่านไป 1.5 วินาที ‘มัทฉะ’และผมก็ยังคงยืนอยู่ได้ด้วยเลือดเพียงครึ่งเดียว
พวกเรามองกันและกันอย่างงงๆ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะสามารถรอดพ้นจากทักษะ อาณาจักรเสาน้ำแข็งของมันมาได้
ที่มา: