ตอนที่แล้วตอนต่อไปTL By Kradiz
///////////////
“เอ๋งงงง…”
เสียงร้องดังออกมาจากจิ้งจอกเหมันต์ตัวหนึ่งระดับของมันคือ 66 ขนสีขาวของมันฟูฟ่อง เป็นมอนส์เตอร์ที่ค่อนข้างแข็งแกร่งในแผนที่หุบเขาหินเพลิงแห่งนี้ มันเป็นแหล่งเก็บระดับค่อนข้างดีทีเดียวมันให้ค่าประสบการณ์ที่มากจริงๆ
ผมมองออกไปเห็นกิลด์[Vanguard]และ [Misty Palace]กำลังยืนเผชิญหน้ากันอยู่แต่ละฝ่ายมีคนราวๆ 200 คน ต่างยืนอยู่ในตำแหน่งพร้อมประจันหน้ากันทันที แต่พวกเขาก็ไม่ได้ขยับเขยื่อนใดๆ เพราะพวกเขาทั้งสองฝั่งต่างรู้ว่าโอกาสชนะนั้นยังครึ่งๆ กันอยู่ พวกเขาต่างเห็นพ้องต้องกันและยืนอยู่อย่างนั้นไปครึ่งชั่วโมง
หากกิลด์ไหนเริ่มก่อน ต้องมีวีดีโอการต่อสู้โพสลงแน่นอน และนั่นจะทำให้ชื่อเสียงของกิลด์ที่เริ่มก่อนเสียหาย
ผมไม่สนใจ ยังคงจับดาบเข้าฟาดฟันจิ้งจอกเหมันต์ต่อไป เมื่อมันจะปลดปล่อยศรเหมันต์ ผมก็ใช้ [เพลงดาบร้อยสังหาร] ยับยั้งการใช้ทักษะของมัน ตามต่อด้วย [โลกาสิ้นสูญ] ทำให้เกิดดาเมจมหาศาลทันที 2471!
พยัคฆ์น้อยที่ด้านข้างของผมปลดปล่อยทักษะ [กรงเล็บเพลิง] เข้าใส่จิ้งจอกเหมันต์ทันที สร้างดาเมจไป 3014 ด้วยการโจมเพียงครั้งเดียว!!
ผมตะลึงไปเลยเมื่อเห็นดาเมจของมัน ว้าวววนี่แค่ระดับ 37 เองนะเนี้ย! ถ้ามันระดับ 60 มันจะเก่งขนาดไหนกัน!!
หลังจากใช้ [กรงเล็บเพลิง] สั่นเล็กน้อยก่อนที่มันจะคำรามด้วยความโกรธ แล้วคลื่นเสียงที่มองไม่เห็นก็พุ่งเข้าทะลวงจิ้งจอกเหมันต์ ทำดาเมจไปกว่า 1500 จิ้งจอกร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
มันพยายามที่จะยกขาหน้าขึ้นมาเพื่อใช้ทักษะ แต่โชคไม่ดีสำหรับมัน พยัคฆ์น้อยของผมมันโหดร้ายมาก หลังจากเสียงคำราม ตามตัวของมันก็มีเปลวเพลิงขึ้นปกคลุม มันพุ่งอย่างรวดเร็วพร้อมกับอ้าปากกว้างใช้ทักษะ [จู่โจมดื่มโลหิต] สังหารมอนส์เตอร์ระดับสูงเลเวล 66 โดยใช้เวลาเพียงแค่ 2 วินาที
ผมตกตะลึงไปทันที พลังของสัตว์เลี้ยงระดับบอสวาลคิรี่นี่มันสุดยอดเกินไปละ ถ้ามันเติบโตในอัตราแบบนี้หละก็ มันต้องไม่ด้อยกว่าผมแน่ๆ แล้วด้วยทักษะ [จู่โจมดื่มโลหิต] มันจะกลายเป็นตัวยืนในการต่อสู้แน่ๆ และนอกจากนี้พลังต่อสู้ของผมน่าจะเพิ่มถึง 40 % หากมีมันซัพพอตร์ผมอยู่ พวกเราทั้งสองเดินหน้าเก็บระดับต่อไปอย่างเมามัน
หลังจากฆ่าตัวที่สองเสร็จมันก็ระดับ 38 แล้ว การที่พามันมาเก็บระดับกับมอนส์เตอร์ที่ระดับมากกว่าจะทำให้มันได้ค่าประสบการณ์ที่มากขึ้นทีเดียว ไม่ห่างจากนั้น กิลด์ใหญ่ทั้งสองกำลังเถียงกันอยู่ แต่นั้นก็ไม่ใช่เรื่องของผม จิ้งจอกเหมันต์นั้นเป็นมอนส์เตอร์สายเวท ดังนั้นเลือดของมันจึงน้อย เพราะงั้นมันจึงทนพลังโจมตีของผมและเจ้าพยัคฆ์ได้ไม่นานเท่าไหร่ แถมค่าประสบการณ์ที่มันให้ยังมากอีกด้วย
ผมชักจะหลงรักแผนที่นี้แล้วแหะ พยัคฆ์น้อยของผมจะต้องระดับถึง 55 ในเวลาแค่ 3 ชั่วโมงแน่ๆ
ผ่านไปราวๆ ครึ่งชั่วโมง ผมเก็บกวาดจิ้งจอกเหมันต์ไปหลายตัวมาก และในกระเป๋าของผมมีของระดับเงินถึง 7 ชิ้นและระดับทองแดงอีก 11 ชิ้น และตอนนี้เจ้าพยัคฆ์น้อยของผมก็ระดับ 46 แล้วหละ ผมเงยหน้ามองไปยังต้นไม้ที่หนาทึบ แลเห็นเงาขาวๆ วิ่งผ่านไปมา
มันคือจิ้งจอกเหมันต์นั่นเอง เป็นพื้นที่ที่ดีจริงๆ เหมาะแก่การเก็บระดับมากเลยแหะ ผมวิ่งเข้าสู่ผืนป่าอย่างรวดเร็วพร้อมกับพยัคฆ์น้อย
“คนตรงนั้นหนะ!!”
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเรียกผมมาจากด้านบน ผมมองขึ้นไปและมองเห็น นักธนูเอล์ฟสายลมสองคน ทั้งสองต่างเป็นคนของกิลด์[Misty Palace] และหนึ่งในนั้นกล่าวขึ้นว่า
“ขอโทษนะเพื่อน กิลด์ [Misty Palace] ที่เก็บระดับอยู่ที่นี่ อีกไม่นานจะต่อสู้กับกิลด์[Vanguard] ถ้านายไม่อยากโดนร่างแหไปด้วย นายควรจะหนีไปโดยเร็วนะ ไปหาที่เก็บระดับอื่นเถอะ ถ้านายตายนายจะเสียโอเท็มและระดับนะ”
ผมหัวเราะเบาๆ พลางกล่าว
“ไม่ต้องกังวลไป ผมไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยหรอกนะ ผมแค่มาเก็บระดับ และไม่อยาก PK กับใคร”
นักธนูคนนั้นขมวดคิ้ว
“ทางนั้นมันมีพวกกิลด์[Vanguard] ขวางทางอยู่นะ นายต้องการจะไปทางนั้นจริงๆ เหรอ?”
ผมพยักหน้า
นักธนูอีกคนส่ายหน้า
“ไม่ เรายังปล่อยเขาไปไม่ได้ ชื่อของเขามันซ่อนอยู่ ถ้าเขาเป็นสปายของพวก [Vanguard] แล้วมันกลับไปบอกพวกนั้นว่าเราซุ่มอยู่ตรงนี้ พวกเราต้องแย่แน่”
ผมเหล่มองไปยังพุ่มไม้ด้านข้าง มีนักธนูอยู่ราวๆ ร้อยคนซ่อนอยู่อีกข้างหนึ่งเป็นมือปืนที่กำลังเตรียมพร้อม ดูเหมือนจะเป็นแผนที่จะหลบรอดแนวหน้าของพวก [Vanguard] ซินะ
“ไม่ต้องห่วง ผมไม่พูดอะไรหรอก..”
ผมแบมือออกเป็นเชิงยอมจำนน
“ถ้ามันมายุ่งเกี่ยวกับผมจริงๆ ผมก็ต้องยื่นมือช่วยกิลด์[Misty Palace] อยู่แล้ว”
นักธนูหนุ่มกล่าวต่อ
“ไม่ พวกเราต้องเห็นชื่อของนายก่อน การที่นายระดับสูงกว่าพวกเรา ก็ไม่ได้แปลว่าจะมาดูถูกพวกเราได้นะ”
ผมถอนหายใจอย่างเคืองๆ ในจังหวะนั้นเอง ก็มีกลุ่มคนเดินมา หนึ่งในนั้นคือนักรบคลั่งหัวหน้ากิลด์ Misty Clouds หลังจากที่เขาเห็นผม ก็ดูเหมือนเขาจะเข้าใจทุกอย่าง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม
“เพื่อนรัก ไม่ทราบว่านายจะให้พวกเราเห็น ชื่อของนายได้มั้ย ไม่งั้นเราก็ไม่สามารถปล่อยนายไปได้นะ”
ระดับของผมมากว่าเขา 3 ระดับ เพราะงั้นนักรบคลั่งระดับ 61 จึงไม่สามารถมองเห็นข้อมูลของผมได้ ผมหัวเราะเล็กน้อยพลาง ปลดซ่อนชื่อของผม ทำให้ชื่อลอยขึ้นมาบนหัวของผม
เซียวเหยาจื่อไจ๋ Lv 64 Dragon City Night Watch & Ba Huang City’s 2nd Player
City: Ba Huang City Guild: Zhan Long Position: Guild Master ……
“โว้ววว”
นักธนูที่ถามชื่อของผมกำหมัดแน่น พร้อมกับใบหน้าของเขากลายเป็นม่วงคล้ำ
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋จริงๆ งั้นเหรอเนี้ย! นี้ชั้นได้เจอกับหัวหน้ากิลด์[Zhan Long] และผู้เล่นอันดับสองของเมืองป้าฮวงจริงเหรอเนี้ย”
‘มิสตี้คราว’เริ่มสงบและยิ้มบางๆ
“หืมม ชั้นควรจะรู้นะ ผู้เล่นที่จะสามารถเก็บระดับในที่แห่งนี้ได้คนเดียว ต้องมีทั้งความแข็งแกร่งและความกล้าหาญมากแน่ๆ นายเป็นผู้เล่นระดับสูงจริงๆ เซียวเหยาจื๋อไจ๋ ชื่อที่โด่งดังที่สุดในเมืองป้าฮวง ชั้นไม่คิดจริงๆว่าการพบกันครั้งแรกของเราจะมาเจอกันในสถานการณ์แบบนี้ ฮาๆ”
ผมเก็บดาบเข้าที่หลัง พลางเอนตัวพึงกับต้นไม้ใกล้ๆ อย่างเฉื่อยชา
“ชั้นก็ไม่คิดเหมือนกันว่าในเมืองป้าฮวงจะมีกิลด์อื่นนอกจากกิลด์ของชั้น ที่กล้าหาญต่อการกับกิลด์[Vanguard] อยู่ ชั้นละมีความสุขจริงๆ”
‘มิสตี้คราว’ กำหมัดแน่นพลางกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“มันก็มีเพียงแค่กิลด์บางกิลด์เท่านั้นแหละที่เราจะต่อกรด้วย เช่นกิลด์[Wrath of the Heroes] ที่หยิ่งผย่องโอ้อวดตัวเองอย่างมาก และกิลด์[Vanguard] ที่คิดว่าตนเองคือกฎของเมืองป้าฮวง พวกเรา [Misty Palace] จะทำให้มันได้รู้ว่าต่อให้มันแข็งแกร่งขนาดไหน มันก็รังแกได้แค่คนอ่อนแอเท่านั้น พวกเราจะสู้จนกว่าจะตาย ต่อให้พวกเราตาย พวกเราก็แค่ไปเก็บระดับใหม่เท่านั้นเองและกลับมาสู้กับมันใหม่”
ผมก้าวออกไปพร้อมกับโบกดาบของผมไปมา
“โอเคๆ ชั้นหวังว่านายจะชนะนะ วันนี้ชั้นแค่มาเก็บระดับ เพราะงั้นชั้นจะไม่ร่วมต่อสู้ด้วยหรอกนะ”
‘มิสตี้คราว’พยักหน้า
“อ่าหะ เซียวเหยานายคิดยังไงเกี่ยวกับแผนของพวกเรา”
ผมส่ายหน้า
“ไม่ดีเท่าไหร่….”
‘มิสตี้คราว’หน้าแข็งค้าง
“ถ้านายพูดแบบนั้น งั้นชั้นก็หวังว่านายจะแนะนำเราได้..”
ผมชี้มือไปยังแนวหน้า
“ที่ซ่อนของพวกนายเห็นง่ายเกินไป แถมนักธนูและมือปืนของพวกนายยังนอนราบบนพื้น เพราะงั้นจึงเป็นเป้าได้ง่ายมากจากด้านบน ถ้าศัตรูเห็นหละก็ กลุ่มของนายก็คงโดยล้างบางไปชั่วพริบตา นายมาผิดทางแล้ว ทำไมนายไม่ซ่อนตัวห่างจากนี่ซัก 500 เมตรทางใต้หละ ที่นั่นเหมาะแก่การซ่อน และมันก็ใหญ่มากทีเดียวแถมต้นไม้ใหญ่ยังปกป้องการมองเห็นจากท้องฟ้าได้ ก่อนอื่นก็เอาพวกเกราะหนักมาไว้ที่นี่ หลังจากที่สู้กัน พวกนายก็ค่อยๆ ถอยไปทางใต้ และหลบซ่อนพวกมันตรงนั้นซะ ด้วยแผนแบบนี้ พวกนายน่าจะได้ผลที่ดีกว่านี้แน่นอน”
‘มิสตี้คราว’หน้าซีด พลางกำหมัดแน่น
“โอ้ออ ทำไมชั้นคิดแบบนี้ไม่ได้นะ….โอเคๆ ขอบใจนายมากเซียวเหยา ด้วยคำชีแนะของนายช่วยเราได้เยอะเลย ชั้นจะรีบเปลี่ยนแผนทันที ยังมีเวลาอีกราวๆ 10 นาทีก่อนที่มันจะโจมตี นายควรจะหลบการต่อสู้ไปนะ ไม่งั้นนายอาจจะถูกดึงมาร่วมด้วย”
ผมพยักหน้า
“แน่นอน หวังว่าพวกนายจะโชคดีนะ เจอกันใหม่โอกาศหน้า”
“โอเค”
ผมเดินออกไปพร้อมกับเจ้าพยัคฆ์น้อยของผม ผมเดินผ่านลานกว้างไป ผมเลือกที่จะเข้าไปซ่อนตัวในหญ้าด้วยทักษะของผม ส่วนเจ้าพยัคฆ์นั้น มันมีความสามารถติดตัวของสัตว์อยู่แล้ว พวกเราปลีกตัวออกมาจากลานโล่งนั้นเพื่อจะกลับไปทำการล่าสังหารจิ้งจอกเหมันต์ของเราต่อไป
“Pu!”
ดาบของผมเฉือนเข้าไปยังร่างของจิ้งจอกเหมันต์ ส่งผลให้เลือดไหลออกมาเป็นสายน้ำ ในขณะเดียวกันผมก็มองกลับไปยังสนามรบ พวกนั้นเริ่มสู้กันแล้ว เสียงของการต่อสู้ดังมาอย่างรุนแรง
นอกจากกิลด์[Misty Palace]แล้วยังมีอีกสองกิลด์ใหญ่ คือ [Ruined Bones] และกิลด์ [Winds of Battle] พวกนั้นต่างเป็นกิลด์ที่พึ่งสร้างใหม่ในเมืองป้าฮวง สิ่งที่แน่นอนในจีนคือพวกเราไม่ได้คลาดแคลนวีรบุรุษ ดูอย่างเมืองป้าฮวงยังมีกิลด์ที่มีความกล้าหาญและมีความมุ่งมั่น การโพล่ออกมาของกิลด์ทั้งสามนี้ จะทำให้การแข่งขันกันขึ้นเป็นผู้แข็งแกร่งยากมากขึ้น
นี่แหละสิ่งที่พวกเรา Zhan Long ต้องการ ถ้าหากโลกนี้ไม่วุ่นวาย แล้ว Zhan Long ของเราจะโด่งดังได้ยังไง? จริงมั้ย? ……
แม้จะมีสงครามกันอยู่ใกล้ๆ แต่ผมก็ทำเหมือนไม่มีใครอยู่เลย ผมก็ฟาร์มเก็บระดับกันเช่นเคย การต่อสู้ของกิลด์ใหญ่ทั้งสามกับ [Vanguard] มันโหดร้ายและรุนแรงมาก พวกนั้นต่างตายและฟื้นชีพกันไม่หยุด ผู้เล่นหลายคนล้มตาย ลานกว้างกลายเป็นแม่น้ำที่เจิ่งนองไปด้วยโลหิต แต่ก็ไม่มีใครที่จะยอมแพ้กันเลย พวกเขาเข้าเข่นฆ่ากันไม่หยุด
“Shua!”
หลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง การต่อสู้ก็ยังไม่สิ้นสุดเลย แต่พยัคฆ์น้อยของผมเลเวล52 แล้วหละ แถมค่าสถานะของมันเวอร์โครตๆ แล้วด้วย
【เทพพยัคฆ์เพลิงเทวะ】(Valkyrie Tier Boss) Level: 52
Attack: 2080 – 2600
Defense 1560
Health: 4160
Mana: 1352
Skills:【กรงเล็บเพลิง】【เกราะเพลิง】【พยัคฆ์คำราม】【จู่โจมดื่มโลหิต】【ระเบิดเพลิง】
โอ้พระเจ้า พลังโจมตี พลังป้องกัน และเลือดของมัน เวอร์เกินไปแล้ว มันระดับแค่ 52 เองนะ ถ้ามันระดับ 64 แบบผมหละก็ โห ไม่อยากจะคิด อัตราการโตของมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นจริงๆ มันเป็นสัตว์เลี้ยงอันดับหนึ่งในเซิฟอย่างไม่ต้องสงสัย ผมก้มลงเก็บ การ์ดจิ้งจอก ที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกัน 50 ให้กับผู้เล่น
ผมมองไปรอบๆ ยังมีจิ้งจอกเหมันต์อยู่ราวๆ 7-8 ตัว ที่ยืนรอผมไปรับค่าประสบการณ์จากมันอยู่ แต่ก่อนที่ผมจะทันได้เข้าไปหามัน พุ่มไม้ด้านข้างของผมก็สั่นไหว ทันใดนั้นนักรบคลั่งจากกิลด์[Winds of Battle] ก็โพล่ออกมา เลือดของเขาเหลืออยู่ไม่ถึง 10% ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง
“บักซบ คนเยอะจริงๆ…”
แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ [Scattered Shot] ก็พุ่งเข้าใส่ไหล่ของเขา ทำให้เขาติดสตั้นไปทันที แล้วตามมาด้วยนักดาบจาก [Vanguard] โพล่ออกมาจากพุ่มหญ้า พร้อมกับแทงดาบเข้าที่คอของนักรบคลั่งทันที เขาค่อยๆ ดึงดาบออกมาก่อนจะกระซิบเบาๆ
“[Ruined Bones], [Winds of Battle] และ [Misty Palace] มันก็แค่กลุ่มของพวกเศษสวะเท่านั้นหละวะ”
ทันใดนั้นนักธนูที่ตามออกมาก็ตะโกนขึ้น
“พี่สี่ระวังด้วย มีคนอื่นอยู่แถวนั้น!! เดี๋ยวก่อนนะ นั่นมันหลี่เซียวเหยา!!”
ผมเริ่มตกใจ บัดซบเอ้ยยย!!! ผมลืมเปิดฟังชั่นปิดบังตัวตน!!!! ……
“ฆ่ามัน!!”
นักดาบรีบยกดาบของเขาด้วยสองมือ แววตาของเขาดูแข็งกร้าว
“มีแค่เซียวเหยาจื๋อไจ๋คนเดียว ฮืมมม วันนี้แหละ พวกเราจะทำให้เมืองป้าฮวงได้รู้ ว่าพวกเราไม่ใช่แค่ ชนะพวก [Misty Palace] [Ruined Bones] และ [Winds of Battle] แต่พวกเรายังฆ่าหัวหน้ากิลด์ Zhan Long หลี่เซียวเหยาได้อีกด้วย!!!”
ผมมองไปที่เขาอย่างเอ๋อๆ ก่อนที่จะกระชับดาบขึ้นพลางหัวเราะ
“เฮ้อออ เจ้าโง่นี่ ทำไมถึงอยากตายไวนักนะ…….”
QC : PAENG
ที่มา: