ตอนที่แล้วตอนต่อไปTL By Kradiz QC By PAENG
/////////////////
ผมตรวจจับไปรอบๆ แผนที่ ก็พบกับผู้เล่นกิลด์[Vanguard] 7 คน สามคนมาจากกิลด์หลัก และ 4 คนมาจากกิลด์รอง โชคดีแหะ พวกนั้นไม่มีใครคลาสสามเลยซักคน
ฟุบบบ ผมใช้การ์ดอภัยโทษ ตามมาด้วยการ์ดจิ้งจอกเหมันต์ เพิ่มพลังป้องกัน 50 ถึงแม้มันจะน้อย แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรหละนะ
ฟุบ ฟุบ ผมก้าวเหยียบพื้นหญ้าไปข้างหน้า
ทำให้มันส่งกลิ่นออกมา ทันใดนั้นผมก็พุ่งตัวอย่างรวดเร็ว พร้อมกับใช้ [คอมโบ] พุ่งเข้าใส่นักดาบระดับ 59 ที่อยู่ใกล้ๆ
“อะไร?”
นักดาบคนนี้ไม่ใช่พวกกะโหลกกะลา เขาสามารถสไลดตัวหลบรอดครั้งแรกของคอมโบผมไปได้ เขาพยายามที่จะถอยหลังกลับไป แต่ผมเร็วกว่ามาก ทำให้สามครั้งสุดท้ายพุ่งเข้าใส่ไหล่ของเขา แต่เขาก็ไม่ตาย เพราะมีฮีลจากหมอมาได้จังหวะพอดี เพิ่มเลือดของเขาไปกว่า 1200
ผมกดดาบลงเล็กน้อย ก่อนที่จะใช้ทักษะ [ดาบทลายทัพ] ดาบและตัวคนกลายเป็นดั่งแสงวูบเดียว
ฉั้ววฉั้วว ผมพุ่งไปไกลกว่า 5 เมตร
นักรับเกราะหนักที่อยู่ในรัศมีของ [ดาบทลายทัพ] ต่างเลือดลดกันเกือบหมดหลอด หลังจากที่ใช้ทักษะเสร็จผมก็หันตัวกลับมา พร้อมกับวาดดาบ ปรากฏแสงเจ็ดจุดขึ้นบนใบดาบของผม [ดาบเจ็ดดารา!!] มันพุ่งทะลวงเข้าใส่ฝูงชนทันที เสียงร้องโหยหวนทั้งสี่เสียงดังออกมา ผู้เล่นทั้งสี่คนต่างล้มลง พวกมันไม่มีโอกาศแม้แต่จะได้ฮีลด้วยซ้ำ
“บัดซบเอ้ย!”
นักธนูกัดฟันแน่นพร้อมกับตะโกน
“มันแข็งแกร่งเกินไป พวกเราต้องถอย….”
ผมสะบัดมือพลางตอบกลับ
“ในเมื่อพวกแกมาที่นี่แล้ว อย่าแม้แต่จะคิดว่าจะหนีกลับไปโดยไปเสียอะไร!!!”
[โลกาสิ้นสูญ]!!! ดาบมายาสามสาย พุ่งเข้าทะลวงร่างของนักธนู ส่งผลให้ดาเมจมหาศาลลอยออกมา —— 3011! ดาบเดียวดับ!!! พลังโจมตีของผมมันสูงจริงๆแหะ แทบจะไม่มีใครทนมันได้เลยทีเดียว ต่อให้เป็นนักรบเกราะหนักก็เถอะ ไม่ห่างจากผม นักเวทระดับ 59 กัดฟันพร้อมกับก่นด่าอยู่
“บัดซบ เมื่อไม่นานมานี้ หลี่เซียวเหยามันยังเป็นแค่ไอ้อ่อนหัดอยู่เลย ทำไมมัน ถึงเก่งได้ขนาดนี้ มันไม่สมเหตุสมผลเลย”
ผมยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน พร้อมกับต่อยลงที่พื้น ทันใดนั้น [Binding Chains] ก็พุ่งขึ้นมาจับขาของมันทันที ผมฟาดดาบประกายวสันต์อย่างสวยงาม ปลดปล่อยทักษะ [ดาบสายลม] เข้าทำลาย [โล่มานา] ของมันและฆ่ามันทันที แถมมันยังดรอปไม้เท้าเลเวล57 ระดับทอง!!!!!
“แม่มมมม นี่มันอะไรกันวะ….”
‘Sweeping Leg’ หมอระดับ 58 ตะโกนด้วยความเจ็บแค้นพลางกำไม้เท้าแน่น
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋รอก่อนเถอะ!!พวกเราไม่ปล่อยแกไปแน่ สิ่งเดียวที่รอแกอยู่คือความตาย!!!!”
ผมมองไปที่มันอย่างเย็นชา
“แกคิดว่าจะหนีรอด?”
ระยะระหว่างเราคือ 30 เมตร อยู่พ้นจากระยะโจมตีของผม ‘Sweeping Leg’ เขาถอนหายใจอย่างผ่อนคลาย
“ทำไม? แกคิดว่าฉันจะหนีไม่ได้งั้นเหรอ? แกคิดว่าจะฆ่าพวกเราทั้งหมดได้ว่างั้น? ชั้นอยู่ห่างจากผู้เล่นกิลด์[Vanguard]แค่ร้อยเมตรเอง ถ้าแกมีปัญญาก็เข้ามาซิ”
โฮ่งงง
หลังจากที่มันพูดเสร็จ พยัคฆ์น้อยก็พุ่งออกมาจากพุ่มไม้ [กรงเล็บเพลิง] พุ่งเข้าสู่หน้าอกของมันเต็มๆ ทำให้ดาเมจมหาศาลลอยออกมา 2188! ดอกเดียวดับอีกแล้ว!! ทั้ง 7 คนตายโดยไม่มีโอกาสขัดขืนแม้แต่น้อย ด้วยพลังโจมตีถึง 2600 ของเจ้าพยัคฆ์ มันก็ต้องเป็นเรื่องธรรมดาที่จะ ฆ่าตายได้ในครั้งเดียวละนะ แถมด้วยทักษะของมัน มันสามารถฆ่าผู้เล่นมืออาชีพได้อย่างสบาย ……
“Hua!Hua! Hua!……”
ผมยังไม่แม้แต่จะหันหลังกลับ ผู้เล่นกิลด์[Vanguard] กว่า 10 คนก็ปรากฏขึ้นด้านหลังของผม สองคนเป็นคนที่มาจากกลุ่ม 13 อินทรีย์ ที่เหลือเป็นนักเวทและนักธนู ผมจะต้องไม่โดนทักษะ [Scatter Shot] และ [Icicle] ไม่งั้นผมต้องตายแน่ๆ ก่อนอื่นผมต้องไม่ให้ตัวเองอยู่ในพื้นที่โล่ง ไม่งั้นผมจะต้องตกเป็นเป้าหมายได้ง่าย
ตอนนี้สงครามมันมาถึงช่วงท้ายแล้ว ผู้เล่นหลายคนต่างล้มตายมากมาย จำนวนของผู้เล่นที่ท้าทาย [Vanguard] มีน้อยจนเกินไป [Vanguard] มีผู้เล่นที่ยังมีชีวิตอยู่ราวๆ 1000 คน ในขณะที่กิลด์อื่นๆ เหลือเพียง 200 คน ผู้เล่นหลายคนปฏิเศษที่จะฟื้นชีพด้วยทักษะของหมอ และรอให้สงครามจบ เพราะถ้าฟื้นมาอีกก็ย่อมต้องถูกฆ่าตายไปอีก และเสียระดับ นี่แหละเหตุผลที่คนไม่ฟื้นชีพกัน
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋”
สนามรบเต็มไปด้วย โครงกระดูกที่นอนเรียงรายกันเต็มไปหมด หนึ่งในนักรบคลั่งระดับสูงที่กำลังปัดป้องการโจมตีของนักดาบหลายคนอยู่ถามผม
“ทำไมนายถึงกลับมา? ไม่ใช่ว่านายไปไกลแล้วหรอกเหรอ?”
เขาไม่ใช่ผู้เล่นธรรมดา เขาคือ’มิสตี้คราว’ หัวหน้ากิลด์ของ [Misty Palace] และด้านข้างของเขายังมีผู้เล่นอีกสองคน หนึ่งคือหัวหน้ากิลด์[Ruined Bone]อัสวินระดับ 61 ชื่อ นักดาบผู้หวนกลับ อีกคนคือหัวหน้ากิลด์[Wind of Battle] นักเวทสายลมชื่อ “สู้จนหลั่งโลหิต”
เขาทั้งสามคนยืนรวมกลุ่มอยู่กับ ผู้เล่นกว่า 200 และถูกล้อมลอบไปด้วยผู้เล่นของ [Vanguard] ผมกำดาบแน่นพร้อมกับวิ่งไปที่ชายป่า
“ชั้นก็ไม่อยากมีส่วนร่วมกับสงครามหรอกนะ แต่ผู้เล่นของ[Vanguard] จู่โจมชั้นเอง เพราะงั้นชั้นก็แค่ป้องกันตัวเองแบบนี่!”
‘มิสตี้คลาว’ฟันนักดาบคนหนึ่งไปก่อนจะตะโกน
“ทุกคน!! พวกเราจะฝ่าออกไปเพื่อไปปกป้องเซียวเหยาจื๋อไจ๋”
หนึ่งในหัวหน้าหน่วยของกิลด์[Misty Palace] แสดงความคิดเห็น
“หัวหน้ากิลด์ เราเสียผู้เล่นไปกว่าพันคน พวกเรายังต้องมาปกป้องผู้เล่นที่เราพึ่งเจอด้วยเหรอ? แม้…..แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้ากิลด์[Zhan Long] ก็เถอะ”
‘มิสตี้คลาว’ตอบกลับ
“อย่าลังเล ตามผมมา ยังไงเขาก็เป็นศัตรูของ [Vanguard] เพราะงั้นเขาก็นับว่าเป็นสหายที่ดีของเรา เพราะงั้นการช่วยเหลือเพื่อนต่อให้ชั้นต้องตายชั้นก็ช่วยเขา แม้จะเสียระดับ เราก็เก็บใหม่ได้”
“ดี….”
หัวหน้าหน่วยยอมเห็นด้วย นักดาบผู้หวนกลับชูหอกของเขาพลางวิ่งนำออกมา
“ปล่อยเป็นหน้าที่ชั้นเอง มิสตี้คลาวตามชั้นมา ชั้นสามารถเก็บของที่หล่นอยู่ได้พอสมควร เพราะงั้นเราต้องเก็บมันให้ได้เท่าที่ทำได้ แม้เราจะแพ้สงคราม แต่เราก็จะไม่ยอมให้พวก [Vanguard] ได้ของดีๆ ไปได้”
“ดี!! คิดเหมือนชั้นเลย”
กลุ่มของนักธนูยังคงวิ่งตามผมมาไม่ยอมปล่อย ที่ด้านหน้าคือกลุ่มของอัศวินและพระที่ยืนป้องกันรออยู่ [Vanguard] เตรียมคนกว่า 50 คนมาจัดการผม มันจะเห็นความสำคัญของผมเกินไปมั้ยยยย!?
“ทุกคน!! หยุดดด”
ในกลุ่มของฝูงชน เมจสาวระดับสูงคนหนึ่งเดินก้าวออกมายืนอยู่หน้ากลุ่มของนักดาบและนักรบคลั่งพลางตะโกน
“อย่าโจมตี พวกเรา [Vanguard] และ[Zhan Long]ไม่ใช่ศัตรูกันเพราะงั้นอย่าโจมตี”
หลังจากนั้นเธอก็หันหน้ามาเผชิญกับผม เธอคือรองหัวหน้ากิลด์[Vanguard]’ซิมเปิล’นั่นเอง ในแววตาของเธอปรากฏแววตาที่จนปัญญา
“เซียวเหยาไม่มีเหตุที่เราต้องมาเป็นศัตรูกัน พวกเราล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว แต่ที่ทิศเหนือนั้น ยังมีทางออกอยู่ นายสามารถหนีไปทางนั้นได้…”
ก่อนที่เธอจะกล่าวจบ
‘Fallen Wolf’ก็เดินออกมาพร้อมกับตะโกน
“รองหัวหน้า พวกเราจะปล่อยมันไปไม่ได้นะ เมื่อกี้มันยังฆ่าผู้เล่นของเราไปหลายคน ถ้าคุณปล่อยให้มันหนีไปวันนี้ เหล่าพี่น้องที่ตายไปจะต้องเสียใจแน่ๆ วันนี้!! เซียวเหยาจื๋อไจ๋ต้องตาย!!!”
“นาย!!”
หน้าของ’ซิมเปิล’เขียวคล้ำ
“มอบชีวิตของแกมาซะ”
‘Fallen Wolf’เดินถือขวานตรงมายังผม ขวานรบของเขามีออร่าสีส้มแผ่ออกมา มันต้องเป็นขวานระดับจักรพรรดิของกิลด์[Vanguard] แน่ๆ และพลังโจมตีของมันย่อมเป็นเรื่องที่ล้อเล่นไม่ได้!!
ผมกัดฟันแน่น และก็ตัดสินใจได้ ก่อนอื่นผมต้องฆ่า’Fallen Wolf’ เพื่อแสดงพลังอำนาจของผมซะก่อน
ฟุบบบ ผึ่งนักฆ่าบินมาหาผม มันเป็นสัตว์เลี้ยงของ Fallen Wolf ระดับของมันไม่ต่ำแน่ๆ เพราะงั้นพลังโจมตีของมันก็ย่อมต้องสูงตามไปด้วย!!!
เปรี้ยงง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยงง
ทักษะคอมโบของมันพุ่งเข้าใส่เกราะเนบิวล่าของผม แต่ละครั้งทำดาเมจไปกว่า 200 ทีเดียว นอกจากนี้ ‘Fallen Wolf ‘ยังโจมตีมาทางด้านข้างอีกด้วย เขาทำท่าเหมือนกับจะขว้างขวานมา นี่ต้องเป็นทักษะคลาสสามของมันแน่ๆ [ปาขวาน] มันเป็นการโจมตีไม่สนใจเกราะ
เพราะงั้นมันย่อมเป็นทักษะที่แรงพอสมควร
ฟุบบ
ผมก้มตัวพร้อมกับพุ่งไปอีกทาง ทำให้มัน MISS ไป แต่ ‘Fallen Wolf ‘เขาก็ไม่ได้ตกใจอะไร ดูเหมือนเขาจะคาดเอาไว้แล้ว เขาเก็บขวานกลับพร้อมกับปล่อยทักษะ [Skyshaker Slash] ออกมา ผมไม่ได้หลบการโจมตีนี้เพราะว่าผมหลบไม่ได้ ผมใช้ไหล่ของผมรับการโจมตีนี้ไป
เปรี้ยงงงง 1321!
ผมตกตะลึง แม้พลังป้องกันของผมจะมากถึง 2000 แต่ผมก็ไม่สามารถทนการโจมตีนี้ได้เลย!!
แต่หลังจากโจมตีนี้ไปเขาจะต้องชะงักไป 0.5 วินาที เพราะงั้นผมจึงไม่ปล่อยโอกาสนี้รอดไปได้แน่นอน ผมรีบฟาดดาบเข้าที่ท้องของมันทันที 2297!
‘Fallen Wolf’ ตะโกนขึ้นพลางถอย
“หมอ!!ฮีลชั้นเร็วเข้า!!”
แต่โชคไม่ดี เขาช้าไป! ผมใช้ทักษะ [โลกาสิ้นสูญ] เพื่อปิดเกมทันที ดาบมายาทั้งสามเล่มปรากฏขึ้นและพุ่งทะลวงร่างของมันทันที 2764! ตายในพริบตา!! มันไม่ดรอปขวานรบออกมา แต่มันดรอปหมวกเกราะออกมาแทน ผมรีบวิ่งเข้าไปเก็บทันที ……
“บ้าจริง Fallen Wolf โดนฆ่าแล้ว!!”
ในกลุ่มของผู้คน ‘เจี้ยนเฟิงฮาน’ก้าวออกมาพร้อมกับถือดาบเพลิงเมฆา
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋ สามารถฆ่า Fallen Wolf ในเสี้ยววินาทีได้ นายเป็นคนแรกในเมืองป้าฮวงที่ทำแบบนี้ได้!!”
หลังจากกล่าวจบ’เจี้ยนเฟิงฮาน’ก็หันกลับไปยังกิลด์ของเขา พลางตะโกน
“พี่น้องเอ๋ย สงครามใกล้จบแล้ว มาฆ่าพวกมันให้หมดกันเถอะ”
ฉั้วววววว ดาบของ’เจี้ยนเฟิงฮาน’ฟันเข้าที่น่าอกของอัศวินคนหนึ่ง 2471!
อัศวินคนนี้ไม่ใช่ผู้เล่นธรรมดา เขาคือหัวหน้ากิลด์[Ruined Bone] เขาถอนในขณะที่หน้าของเขาเขียวคล้ำ
“เจี้ยนเฟิงซานพลังโจมตีเวอร์จริงๆ มิสตี้คลาว พวกเราทะลวงไปไม่ได้แน่ หากมีเจี้ยนเฟิงฮานป้องกันอยู่”
‘มิสตี้คลาว’
“บัดซบ มันไม่ใช่ปัญหา เดินหน้าต่อเลย!!”
ผมมองผู้เล่นรอบๆ ที่ถูกฆ่าทีละคนๆ ในส่วนลึกแล้วผมคิดว่า ผมควรจะถอยหนี แต่ผมควรจะทำยังไงดีหละ? ผมพุ่งหน้าไปยังผู้เล่นทั้ง 50 คนที่กำลังรอผมอยู่ ผมคิดได้แล้ว ผมจะฆ่ามันให้หมด!!!!
แก้งงง พระระดับ 60 คนหนึ่งดึงดาบของเขาออกมาพลางกล่าว
“เหล่าพี่น้องเตรียมตัว!! ฆ่าหัวหน้ากิลด์[Zhan Long] ซะแล้วคืนนี้พวกเราจะได้ฉลองกัน ไม่งั้นก็จะได้กินแค่ข้าวกล่องราคา 5 หยวนเท่านั้นน!!!”
ที่มา: