แปลโดย Kradiz
 
//////////////////
 
ใบไม้ของต้นไม้สั่นไหว ผู้เล่นคนหนึ่งกระโดดพุ่งออกมา ในมือของเขาคือหอก เขามีชุดเกราะที่ดูมีราคาอย่างมาก พวกมันส่องประกายสีส้มออกมา เขาคือหัวหน้าหน่วยที่หนึ่งของ [Hero’s Mound] ‘หวางซีเฉิง’
 

 
“เคลื่อนกำลังต่อไป ใช้ยุทธวิธี scorched earth(เหมือนกับเคลียร์พื้นที่ ทำลายทุกอย่างที่อาจเป็นประโยชน์ต่อศัตรู) ”
 
‘หวางซีเฉิง’กล่าวพร้อมกลับหัวเราะ
 

 
“นักธนู ใช้ [Scatter Shot] ตามด้วยนักเวทใช้ [Pillars of Ice & Fire] มือปืนใช้ [Bombardment] อย่าปล่อยโอกาสให้พวกมันคืนชีพได้ วันนี้พวกเราจะทำให้ Zhan Long ได้รู้ ใครกันแน่ที่จะเป็นกฎ เราจะทำให้พวกมันได้รู้ว่าพวกมันไม่มีปัญญาพอที่จะหยุดพวกเราให้เข้าสู่ป่าวิถีเวทได้!!”
 
TL ## :อ่านเพิ่มเติ่มที่ 
 
เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว ส่งผลให้แนวหน้าของ Zhan Long ต้องตายอย่างน่าสงสาร ไม่มีโอกาสฟื้นชีพอีกต่างหาก การถูกโจมตีอย่างหนักหน่วงจากผู้เล่นระยะไกลกว่าพันคนที่หลบซ่อนอยู่ มันรุนแรงจริงๆ
 
‘หวางซีเฉิง’ใช้เพียงแค่ผู้เล่นระยะไกลในการจู่โจมเท่านั้น มันช่างเป็นยุทธวิธีที่เจ๋งดีจริงๆ แต่มันก็เป็นวิธีที่น่าอายหละนะ
 

 
“ตู้มมมม”
 
[Pillars of Ice & Fire] พุ่งเข้าปะทะ ทำให้มัทฉะต้องถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่เธอยังมี [Phantom Holy Shield] คอยปกป้องตัวเธออยู่ ดวงตาคู่งามของเธอมองมายังผมอย่างกังวล
 

 
“บอส พวกเราถูกล้อมหมดแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกเราตายแน่ พวกเราจะเอาไงต่อ?”
 
ผมกัดฟันด้วยความโกรธ
 

 
“อย่ากังวลไป พวกเราต้องฆ่าผู้เล่นจาก [Mass Burial] ก่อน  พวกเขาทั้งหมดเป็นนักรบคลั่ง ไม่มีหมอแม้แต่คนเดียว ถ้าหากพวกนั้นตาย พวกนั้นก็ไม่สามารถคืนชีพได้ อย่าให้หมอของเราตายเด็ดขาด ไม่งั้นจะคืนชีพฝ่ายเราไม่ได้ ต่อให้ต้องเสียกี่ระดับก็ตาม เดี๋ยวพวกเราค่อยไปเก็บใหม่ ถ้าพวกเราปกป้องที่นี่ไม่สำเร็จ พวกเรา Zhan Long จะเสียจุดยืนในเมืองป้าฮวง!!”
 
 
“โอเค”
 
 
“ฟุบบ….”
 
แนวหน้าของพวกเราถูกฟื้นชีพอย่างต่อเนื่อง กลุ่มเขาเรามีคนตายไปแล้วกว่า 200 คน พวกเขาต่างตายและฟื้นๆ อย่างไว เมื่อฟื้นพวกเขาก็หยิบอุปกรณ์ของตนและพุ่งเข้าต่อสู้อย่างไม่ลดละ  ไม่นานหลังจากนั้น ผู้เล่นของ [Mass Burial] ก็ค่อยๆ ตายไปเรื่อยๆ
 
ผู้เล่นกวา 700 คนต่างตายไปหมดแล้ว ในขณะที่ Zhan Long ของเรา ค่อยๆ ฟื้นกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้ง
 

 
“พี่เซียวเหยา ไปกับฉัน พวกเราต้องฆ่ารองหัวหน้ากิลด์ของ [Mass Burial] เขาคืออัศวินอยู่ตรงนั้น….”
 
เสียงของ’เย่วชิงเชียน’ดังออกมาจากช่องกลุ่ม ผมมองลอดออกไป มองเห็นอัศวินระดับ 61 ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน กำลังฆ่าผู้เล่นด้วยหอกของเขาอยู่ บนไหล่ของเขาคือสัญลักษณ์ของ  [Mass Burial] ด้านบนคือชื่อของเขา ‘Bloody Blade’ เขาสู้ไปด้วยพลางตะโกนไปด้วย
 

 
“อย่าถอยแม้แต่ก้าวเดียว!! โจมตีต่อไป เดี๋ยวหัวหน้ากิลด์และคนอื่นๆ ก็มาแล้ว หน้าที่หลักของเราคือ ทำลายกลุ่มหลักของ Zhan Long ไม่ว่ายังไงพวกเราก็ต้องถ่วงเท้าพวกมันให้ได้มากที่สุด [Hero’s Mound] กำลังเก็บกวาดกลุ่มอื่นๆ อยู่”
 
‘เย่วชิงเชียน’จับมีดของเธอแน่นพร้อมกับพุ่งลงไปหามันอย่างรวดเร็ว เธอย่องเข้าไปด้านหลังของ  ‘Bloody Blade’ พร้อมกับใช้ทักษะ [Gouge]+[Twin Harmony Strike] พร้อมกันใส่เขาไป
 
แต่โชคไม่ดี ‘Bloody Blade’ มีเลือดมากกว่า 6000 ทำให้เขาไม่ตาย เขาสวนกลับด้วยการสะบัดหอกใส่เย่วชิงเชียน ส่งผลให้เธอลอยละลิ่วออกมา พร้อมกับมีเลือดสาดกระจายออกจากไหล่ของเธอ ปั้งงง มันโดนสตั้นอีกครั้งทำให้เสียเลือดไปกว่า 1000 ผม รีบวิ่งไปด้านหน้าเพื่อหาจังหวะใช้ทักษะ [โลกาสิ้นสูญ]!!
 
“ย้า!!!!”
 
ปลายดาบของผมพุ่งเข้าทะลวงท้องของรองหัวหน้าของพวกมัน 2329!!
 
‘Bloody Blade’ครวญครางออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะล้มลงสู่พื้นอย่างเงียบๆ ผู้เล่นจากกิลด์[Mass Burial] ต่างหน้าซีด พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่า ขนาดโดนโจมตีหนักหน่วงขนาดนี้ พวกกิลด์Zhan Long ยังดุดันและอหังการได้ขนาดนี้
 
ฟุบบบ
 
ใบไม้สั่นไหวพร้อมกับปรากฏผู้เล่นระดับสูงโผล่ออกมา ผู้ที่นำออกมาคือสาวสวยผู้หนึ่ง เธอถือร่มเหล็กไว้ด้านหลัง มือข้างหนึ่งจับมีดที่เปล่งแสงสีส้ม ไบหน้าขาวราวหิมะของเธอ ทำให้ผู้คนที่เจอเธอครั้งแรกแทบจะเชื่อ ว่าเธอคือเทพธิดาที่อาศัยอยู่ในป่า
 
เธอมองลอดออกไปด้วยใบหน้างดงามนั้น
 

 
“หวางซีเฉิง นายพอได้แล้ว!!”
 
ใช่แล้วสาวน้อยนางนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจาก’ว่านเอ๋อ’ ด้านข้างของเธอคือ’ตงเฉิงเย่ว’ พร้อมกับผู้เล่นระดับสูงของ [Hero’s Mound] กว่า 200 คน
 
‘หวางซีเฉิง’หันกลับมามอง’ว่านเอ๋อ’ด้วยความตกใจ
 

 
“มีอะไรงั้นเหรอ ว่านเอ๋อ?”
 
ตอนนี้’ว่านเอ๋อ’เธอโกรธไปเรียบร้อย
 

 
“รีบยกเลิกคำสั่งโจมตี [Zhan Long] ซะ พวกเรา [Hero’s Mound] ไม่ได้ต้องการจะขยายกองกำลังในพื้นที่แถวนี้ การกระทำของนายกำลังฝ่าฝืนความตั้งใจของกิลด์เราอยู่ ไม่เพียงแค่นั้น แต่ Zhan Long ยังเป็นเพื่อนกับกิลด์ของเรา ไม่ใช่ศัตรู การกระทำของนายกำลังจะทำให้ Q-Sword กลายเป็นคนโหดร้ายและขี้โกง”
 
 
“ว่านเอ๋อ…”
 
‘หวางซีเฉิง’กันฟันแน่น
 

 
“หัวหน้ากิลด์ได้สั่งให้ผมนำหน่วยที่หนึ่ง และผมหวางซีเฉิงก็จะทำอะไรก็ได้ ครั้งนี้หัวหน้ากิลด์สั่งมาว่าให้ทุกคนมายังเมือ ป้าฮวง  และเข้าสู่ป่าวิถีเวท แต่เมื่อเรามาถึงยังที่นี่ Zhan Long ได้จู่โจมเราก่อน ทางเลือกเดียวของเราคือการสวนกลับ ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจสถานการณ์ครั้งนี้นะ ผมจำเป็นต้องสู้ ไม่งั้นผมก็ไม่มีหน้าที่จะเป็นหัวหน้าของหน่วยที่หนึ่งหรอก”
 
ไหล่ของ’ว่านเอ๋อ’สั่นสะท้านไปด้วยความโกรธ เธอค่อยๆ ยกมีดของเธอขึ้นมาเตรียมพร้อมจะจู่โจม
 

 
“ทุกคนในหน่วยที่หนึ่งฟัง!!! รีบถอนกำลังออกจากป่าวิถีเวทและหุบเขากิเลนซะ อย่าต่อสู้ นี่คือคำสั่ง ในฐานะที่ฉันเป็นรองหัวหน้ากิลด์[Hero’s Mound] ถอนกำลังเดี๋ยวนี้!!!”
 
กลุ่มของผู้เล่นจากหน่วยที่หนึ่งสับสน พลางถอนกำลังอย่างงงๆ ใครจะคาดคิด ‘หวางซีเฉิง’รีบแทงหอกของตนเองลงสู่พื้นพร้อมกับตะโกนลั่น
 

 
“ใครกล้าถอย? อย่าลืม ชั้นคือหัวหน้ากิลด์ของหน่วยที่หนึ่ง ชั้นได้รับคำสั่งโดยตรงมาจาก Q-Sword ในกิลด์[Hero’s Mound] ไม่ใช่คำพูดของเขาหรอกเหรอที่ใหญ่ที่สุด? หรือเป็นชางถ่ง? ทุกคนจู่โจม ฆ่าพวก Zhan Long ให้หมด พวกเราต้องการการต่อสู้ ไม่ใช่การประนีประนอม เพราะพวกเราไม่ใช่พวกอ่อนแอ!!!! ”
 
หลังจากกล่าวจบ ผู้เล่นจากหน่วยที่หนึ่งก็เริ่มจู่โจมอีกครั้งโดยไม่สนใจ’ว่านเอ๋อ’ ……
 

 
“ได้….ในเมื่อเป็นแบบนี้หละก็…”
 
‘ว่านเอ๋อ’ชูจุดจบสีโลหิตของเธอขึ้น ด้วยใบหน้าที่ดูก็รู้ว่าโกรธมาก
 

 
“หวางซีเฉิง แม้ว่าฉันจะโจมตีผู้เล่นจากหน่วยที่หนึ่งไม่ได้ แต่ว่า….ฉันสามารถโจมตีผู้เล่นที่ไม่ได้อยู่ในหน่วยที่หนึ่งได้ ทุกคน!! ไปด้านตะวันออก ฆ่าผู้เล่นทุกคนที่อยู่กิลด์[Mass Burial] โดยไม่มีความปราณี!!”
 
‘ตงเฉิงเย่ว’หัวเราะอย่างร่าเริง
 

 
“ฉันรอให้เธอพูดคำนี้อยู่แล้ว ทุกคนฟัง อย่าปล่อยให้ผู้เล่นจาก [Mass Burial] มีชีวิตรอดไปได้ เราจะสอนให้มันได้รู้ว่าราคาที่มารังแกพี่น้องเซียวเหยาของเรานั้นแพงขนาดไหน!!”
 
‘ตงเฉิงบิน’ขึ้นท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว ในขณะนั้นเอง แผ่นดินก็เริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง เปลวเพลิงค่อยๆ พุ่งออกมาจากช่องรอยแยกของพื้นดิน และเข้าจู่โจมทุกคนที่อยู่ในรัศมี นี่คือทักษะที่เธอภูมิใจอย่างมาก [หอกแมกม่า]
 

 
“โครตแม่มมม..”
 
ผู้ถือธงของ [Mass Burial] ร่ำร้อง พร้อมกับเตรียมจู่โจมด้วยหอกของเขา
 

 
“สาวน้อยคนนี้ตั้งใจจะฆ่าพวกเรา ไปกับชั้น ไปฆ่าเธอเร็ว!!”
 
 
“โอ้ไม่นะ…”
 
‘ตงเฉิงเย่ว’ขมวดคิ้ว พร้อมกับชี้นิ้วของเธอออกมา ทันใดนั้นเสียงของสายฟ้าก็พดังขึ้น ในขณะที่เธอปลดปล่อยทักษะ [Chain Thunder] มันพุ่งลงไปยังฝูงชนอย่างรุนแรง!! 2761！ 2473！ 2249！
 
ผู้ถือธงที่พุ่งเข้ามา โดนโตมตีไปอย่างรุนแรง ส่งผลให้เลือดของเขาลดจาก 70% เหลือ 0% ทันที ส่วนคนที่รอดนั้นก็โดน [Pillar of Ice & Fire] เก็บตามไป เป็นพลังที่แข็งแกร่งมาก
 
ตามติดมาด้วย’ว่านเอ๋อ’ เธอพุ่งเข้าจู่โจมผู้เล่นอย่างว่องไว ร่างของเธอเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับผีเสื้อกำลังเต้นรำอยู่  มีดสั้นของเธอพุ่งเข้าเฉือนคอของผู้เล่นกิลด์[Mass Burial] คนแล้วคนเล่าส่งผลให้พวกเขาต้องกลับบ้านเก่ากันไปอย่างรวดเร็ว
 
ผู้เล่นกว่า 200 คนจาก [Hero’s Mound] ได้จู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว และรุนแรง เพียงเวลาไม่ถึงสามนาทีพวกของ [Mass Burial] ก็ตายเกือบหมด ในขณะที่ผู้เล่นของ Zhan Long ที่ตายได้ฟื้นขึ้นมาหมดแล้ว ผมพาดดาบไว้ที่ไหล่พลางมองไปยัง’ว่านเอ๋อ’พร้อมรอยยิ้ม
 

 
“ว่านเอ๋อขอบใจมากนะ ผมรักเธอจังเลยย”
 
‘ว่านเอ๋อ’หัวเราะคิกคักเล็กน้อยในขณะที่แก้มของเธอเป็นสีแดงแต่เธอก็ไม่พูดอะไร ‘ตงเฉิงเย่ว’กล่าวอย่างอิจฉา
 

 
“เซียวเหยา อย่าพึ่งขอบคุณเร็วไป พากลุ่มของนายไปสู้กับกลุ่มของหวางซีเฉิงไป กลุ่มของ Valiant Bravery กำลังจะถูกขยี้แล้วนะ  ตอนนี้พวกเขาคงรู้สึกเข้าตาจนแล้วหละ”
 
‘ว่านเอ๋อ’เงยหน้าขึ้นมา
 

 
“ใช่แล้ว [Mass Burial] ปล่อยเป็นหน้าที่ของฉันกับตงเฉิงเอง เดี๋ยวเราเสร็จแล้วจะช่วยนายเก็บพวกหน่วยที่หนึ่งที่เหลือเอง”
 
 
“ได้ งั้นผมไปก่อนนะ”
 
 
“ดีมาก”
 
ผมมองลอดออกไปพลางออกคำสั่ง
 

 
“ไปเร็ว พวกเราจะไปช่วยกลุ่มของ Valiant Bravery หมอเตรียมตัวใช้ฟื้นชีพ ช่วยพวกที่ตายไปกลับมา”
 
ที่ราบถัดจากป่าไป หญ้าสีเขียวต่างแห้งกรังและถูกฉโลมไปด้วยเลือด ‘หลี่มู่’ ‘หว่างเจี้ยน’และ’ไปฉี’กำลังต่อสู้อย่างห้าวหาญ ในเริ่มแรกนั้นพวกเขามีคนกว่า 400 คน แต่ตอนนี้เหลือเพียง 40 คนเท่านั้น การต่อสู้กับผู้เล่นระยะไกลที่มีผู้เล่นเกราะหนักคอยป้องกันนั้นยากมาก
 
ผมวิ่งนำหน้ากลุ่มของผมเข้าไปพร้อมกับชูดาบขึ้น
 

 
“ชิงเชียนนำผู้เล่นไปฆ่าพวกเกราะหนัก ที่เหลือตามผมมา พวกเราจะเข้าจู่โจมพวกระยะไกล!!”
 
ฟุบบบ เมื่อผมเข้าสู่พุ่มหญ้า ทักษะ [พลางตัว] ก็ทำงาน ผมเดินนำหน้าออกไป ตามติดมาด้วยเจ้าพยัคฆ์น้อย ผมพาผู้เล่นกว่า 200 คนไปยังที่ที่’หวางซีเฉิง’อยู่ ผู้เล่นแทบทั้งหมดของพวกเขาคือผู้เล่นระยะไกล มีพระและอัศวินเพียง 50 คนเท่านั้นที่คอยป้องกันนักธนูอยู่
 

 
“ฆ่า!!”
 
‘หวางซีเฉิง’ชี้มายังจุดที่ผมอยู่
 

 
“เซียวเหยาจื่อไจ๋พากองกำลังหลังของพวกมันมาแล้ว ทุกคนเล็งไปที่กลุ่มของเซียวเหยาจื่อไจ๋ แต่อย่าพึ่งฆ่าเซียวเหยาจื่อไจ๋ ฆ่าลูกน้องของมันก่อน ชั้นจะแสดงให้มันได้เห็นว่ามันไร้ประโยชน์แค่ไหน”
 
หัวใจของผมห่อเหี่ยวลงทันที ‘หวางซีเฉิง’ได้เรียนรู้เกี่ยวกับข้อมูลของผมมาอย่างดี เขารู้ว่าผมมี [โล่มังกรสีชาด] และไม่มีทางโดนปืนยิงตายง่ายๆ นั่นคือเหตุผลที่เขาจะจู่โจมคนอื่นก่อน น่าจะเริ่มจาก’หรั่นหมิน’และ’ชางเหล่ย’ก่อน เมื่อเป็นเช่นนั้น…
 
เราก็มาทำให้มันได้เห็นกันเถอะว่าราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการกระทำครั้งนี้มันแพงขนาดไหน!!!
 
หญ้าโบกสะบัดในขณะที่ผมพุ่งเข้าหาแนวหน้าของพวกมัน ร่างของผมพุ่งตรงไปอย่างรวดเร็วด้วยทักษะ [ดาบทลายทัพ] ทำให้อัศวินสองคนที่ขวางทางผมตายทันที 4478！ 7142！
 
ไม่กี่วินาทีต่อมา ผู้เล่นอีกสองคนก็ตายตามไป ผมค่อยๆ เคลื่อนตัวไปด้านหน้าอย่างช้าๆ ไม่มีใครขวางทางผมได้ พลางเข้าใกล้กลุ่มของนักเวทและนักธนู ดาบแห่งจักพรรดิฉินของผมพุ่งผ่านทุ่งหญ้าออกไปด้วยทักษะ [ดาบเจ็ดดารา]
 
ตามติดมาด้วยทักษะ [เพลิงเทวะทลายทัพ] ของเจ้าพยัคฆ์น้อย ตามติดมาด้วย [กรงเล็บเพลิง] และ [พยัคฆ์คำราม] ส่งผลให้พื้นที่ด้านหน้าของผมสะอาดสะอ้านทันที ผู้เล่นกว่า 50 คนของหน่วยที่หนึ่งต่างนอนเรียงรายเป็นศพไปเรียบร้อย ……
 

 
“โอ้ พระเจ้า…”
 
ท่ามกลางฝูงชน หนึ่งในนักฆ่าสาวครางออกมาด้วยความกลัว
 

 
“พลังที่แท้จริงของหลี่เซียวเหยา….นี่เขายังเป็นมนุษย์อยุ่งั้นเหรอ?”
 
ผมสะบัดมือเบาๆ ปลดปล่อยทักษะ [โลกาสิ้นสูญ] ออกไป
 
ย้า!!!
 
นักฆ่าสาวล้มลงสู่พื้นทันที ในขณะที่นักธนูหลายคนเพียงเสียเลือดไปมากเท่านั้น แต่ไม่ตาย เพราะว่าผมใช้ [โลกาสิ้นสูญ] เพื่อจะฆ่าเธอเพียงคนเดียว!!!
 
เหตุผลเพราะว่า เธอคือ ‘เหยียนโซ่ว'(Ageless Beauty)!!
 
ที่มา: