I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 271 เมืองโบราณ

| Zhan Long | 1379 | 2335 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลโดย Kradiz

///////////////////

เวลาตะวันตกดิน ณ ป่าผีเสื้อ ผู้เล่นกลุ่มใหญ่ต่างยืนแสตนบายกันอยู่แถวนั้น ตอนนี้ก็เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว

“[Hero’s Mound] มาทำอะไรกันเนี้ย?”

รองหัวหน้ากิลด์ [Blood Contract] ‘Who’s Blue’ ถามขึ้น ‘ห่านเปยซง’ตอบด้วยใบหน้าบึ้งตึง

“อย่าไปสนใจเลย….”

ผมเก็บดาบจักรพรรดิฉินเข้าฝัก พลางยิ้มรับ

“มันก็เป็นเรื่องปกติหละนะ อย่าไปกังวลเลย เมืองป้าฮวง เมืองฟ่านชู เมืองจิวหลี่ ต่างเต็มไปด้วยสงครามอันแสนยุ่งเหยิง ที่ไหนมีมนุษย์ ที่นั่นย่อมมีสงคราม…โดยเฉพราะอย่างยิ่งในเกมแบบนี้แล้วยิ่งไปกันใหญ่ ที่ไหนไร้ซึ่งสงครามที่นั่นมันก็ทำให้เกมน่าเบื่อนะ ชั้นไม่รู้ว่าทำไม [Hero’s Mound] ถึงได้ยอมแพ้ง่ายๆ แบบนั้น แต่ที่ชั้นรู้แน่ๆ คือ ‘หวางซีเฉิง’ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แน่”

‘มัทฉะ’กระพริบตาอย่างน่ารัก

“นอกจากนี้…..ท่าทางของ Q-Sword ยังดูแปลกมากๆ เขาไม่พูดว่าจะกลับไปทำยังไงกับหน่วยที่หนึ่งเลย แล้วอีกอย่างหน่วยที่หนึ่งก็วางกำลังที่เมืองนี้แล้ว พวกเขาไม่ยอมกลับเมืองฟ่านชู แม้เราอยากให้พวกเขากลับก็ตาม ในอนาคตเราต้องได้ปะทะกันอีกแน่ๆ ฉันมั่นใจว่านี่จะไม่ใช่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างเรากับเขา”

‘ว่านเอ๋อ’ที่ยืนอยู่ข้างๆ ของผมแย้มยิ้มขึ้นเล็กน้อย

“ฉันจะกลับไปเมืองฟ่านชู เพื่อจะถาม Q-Sword ว่าเขาคิดยังไงกับเหตุการณ์ครั้งนี้ ถ้าเขาต้องการที่จะท้าทาย Zhan Long จริงๆ ตงเฉิงกับฉันจะรีบออกจากกิลด์อย่างไวเลย และพาผู้เล่นระดับสูงมาเมืองป้าฮวงทันที ถ้าไม่ตงเฉิงกับฉันจะยังอยู่ที่ [Hero’s Mound] อีก 24 วัน…..”

“24 วัน…..นานมาก..”

ผมพึมพำ ‘ว่านเอ๋อ’อดที่จะยิ้มไม่ได้

“โอเคๆ มันไม่ได้นานซะหน่อย ฉันนี่นั่งนับวันรอละเนี้ย….”

‘ตงเฉิงเย่ว’มองมาที่พวกเราพลางยิ้ม เธอเอียงคอเล็กน้อยอย่างน่ารัก

“บอส ถ้าว่านเอ๋อกับฉันเข้าร่วมกับ Zhan Long พวกเราจะได้ตำแหน่งอะไรเหรอ?”

ผมครุ่นคิด

“ว่านเอ๋อกับเย่วชิงเชียนเป็นรองหัวหน้ากิลด์ ดังนั้นตงเฉิงจะได้เป็นผู้อาวุโสของกิลด์ ผมต้องขอโทษเธอด้วยจริงๆ จากการที่เป็นถึงรองหัวหน้ากิลด์ของ [Hero’s Mound] กลับกลายมาเป็นแค่ผู้อาวุโสใน Zhan Long”

‘ตงเฉิงเย่ว’หน้าแดงทันที เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มซุกซน

“โอเคค ดูเหมือนฉันจะไม่ประสบความสำเร็จใน Zhan Long เหมือนกับตอนที่อยู่ใน [Hero’s Mound] ที่ฉันได้เป็นถึงรองหัวหน้ากิลด์เลยนะ ฮือๆๆ บอสควรจะเอ็นดูฉันให้มากกว่านี้นะ และก็ต้องตามใจฉันสักนิดก็ได้…..”

‘หรั่นหมิน’หน้าเขียวคล้ำทันที

“อะไร?……ท่าทางแบบนั้นมันคืออะไร เอ็นดูเธอให้มากๆ”

“มันหมายความว่ายังไง? ทำไมชั้นไม่เข้าใจมันเลย?”

‘ว่านเอ๋อ’ก็พูดไม่ออกเช่นกัน

“โอเคๆ ตงเฉิงหยุดยุ่งได้แล้ว ดูซิ ขนาดเซียวเหยายังหน้าแดงเลย….”

ผมเงยหน้าขึ้นพลางแก้ตัว

“โอ้ ไม่ใช่ๆ เป็นเพราะผมตากแดดนานไปหน่อยเท่านั้นเอง…”

‘มันฉะ’ที่ยืนอยู่ด้านข้างร้องเตือน

“เฮ้ พวกเราควรจะหยุดคุยเรื่องไร้สาระกันได้แล้วนะ เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน มีประกาศอย่างเป็นทางการว่าพรุ่งนี้ตอน 9-12 นาฬิกา จะมีการปรับปรุงเซิฟเวอร์ และในขณะเดียวกัน จะมีเมืองใหม่เพิ่มเข้ามา ในแต่ละเมืองหลัก”

“เมืองใหม่?”

ผมแปลกใจเล็กน้อย

“มันหมายความว่ายังไง?”

‘มัทฉะ’หัวเราะอย่างขบขัน

“อันที่จริง มันจะนับเป็นเมืองก็ไม่ได้หรอก มันคือ “เมืองโบราณ” อย่างน้อยก็ที่เรียกๆ กันอยู่ตอนนี้หละนะ ทุกเดือนในทุกๆ เมืองจะมีการสร้างเมืองโบราณขึ้น และภายในนั้นจะมีมอนสเตอร์ที่แตกต่างกันที่จะพุ่งออกมาจู่โจมวงล้อมของผู้เล่น มันจะมีมอนสเตอร์แตกต่างกันถึงสิบแบบ และผู้เล่นต้องฆ่าพวกมันให้หมดเพื่อที่จะเข้าไปยังเมืองให้ได้ และเมื่อฆ่าบอสได้ จะได้รางวัลที่มีค่ามาไว้ในมือ นอกจากนี้ ผู้เล่นยังจะมีโอกาสได้รับ [เครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้า] ถึง 100%”

“เครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้า?”

‘ว่านเอ๋อ’แปลกใจ

“พี่สาวมัทฉะ เครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้าคืออะไรงั้นเหรอ?”

‘มัทฉะ’ยิ้มกลับ

“มันเข้าใจได้ง่ายๆ คือ ผู้เล่นที่มีเครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้า จะได้รับส่วนแบ่งเป็นที่ดินจากเจ้าเมือง ที่ดินในเมืองผืนนี้จะสามารถตั้งร้านค้าได้ มันคือร้ายค้าของผู้เล่นเหมือนที่เขาลือๆ กัน การที่จะเป็นคนขายที่ได้รับความนิยม จำเป็นต้องอาศัยเมืองด้วย ดูเหมือน….ผู้เล่นคนแรกที่สามารถเปิดร้านค้าในเมืองป้าฮวงได้จะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จนะ ตอนนี้เมืองป้าฮวงมีผู้เล่นอยู่ราวๆ 2,500,000 คน…..และในทุกๆ วันผู้คนจะต้องจ่ายคนละ 1 หยวน ที่จะหมายถึงก็คือผู้เล่นคนนั้นจะได้รับเงินถึงวันละ 2,500,000 หยวนเลยทีเดียว…..”

“พรุ่งนี้ตอนเที่ยง?”

ผมถาม

“ใช่แล้ว!!”

‘มัทฉะ’พยักหน้าคอนเฟิร์ม

“เพราะฉะนั้น พวกเรา Zhan Long จะต้องชนะเมืองโบราณให้ได้ เพราะพวกเรายังไม่มีคุณสมบัติอย่างอื่นเลย อิอิ บอสเข้าใจที่ฉันพูดมั้ย?”

ผมเห็นด้วยสุดพลัง!!

“พวกเราต้องชนะให้ได้!!!”

‘ตงเฉิงเย่ว’ถามอย่างงงๆ

“ทำไม?”

น้ำตาไหล่อาบแก้มของ’ซงฮาน’

“เพราะพวกเราจนมาก!!! มีเพียงกิลด์ [Blood Contract] และ [Zhan Long] เท่านั้นในเมืองป้าฮวง ที่ไม่มีเงินเดือนให้กับผู้เล่นกิลด์หลัก คลังสมบัติของเรามันช่างว่างเปล่าเสียจริงๆ และงบประมาณในด้านของอุปกรณ์และแหล่งวัตถุดิบก็คือ 0 ทุกครั้งที่เราออกจากเมือง ยาต่างๆ ล้วนเป็นของผู้เล่นเอง ไม่ใช่ของกิลด์  ถ้าพวกเรายังเป็นแบบนี้ต่อไป ผมกลัวว่าผู้เล่นหลายคนจะเอาใจออกห่างเรื่อยๆ”

แม่ทัพ’หลี่มู่’ที่ยืนอยู่ด้านข้างกล่าวขึ้น

“พูดถึงเรื่องจนๆแล้ว กลุ่ม Valiant Bravery ของเราก็ดูจะจนที่สุดในกิลด์ พี่น้องของเราหลายคน แทบจะโชว์ตูดกันอยู่แล้ว พวกเขาไม่มีแม้แต่เงินจะซื้อกางเกงใส่ แม้แต่บิลค่าบัตรเครดิตยังแทบจะไม่มีปัญญาจ่าย ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นเลย แต่ว่า [Prague], [Vanguard], [Flying Dragon], และ [Wrath of the Heroes] พวกเขามีการให้เงินกับผู้เล่นที่อยู่ในอันดับ 1000 แรก!!”

‘ว่านเอ๋อ’ทำสีหน้าไม่ถูกเลยทีเดียว พลางกล่าวอย่างช้าๆ

“ดูเหมือนว่า…..ชัยชนะของ Zhan Long ต่อเมืองโบราณ จำสำคัญมากนะ สิ่งที่ฉันจะทำได้ก็เพียงแค่การสวดมนต์อ้อนวอนให้พวกนายสามารถชนะได้พรุ่งนี้นะ ชิงเครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้ามาจากมือของ [Prague], [Flying Dragon] และ [Vanguard] ให้ได้!!”

‘ตงเฉิงเย่ว’จับที่ไหล่ของผม

“หนุ่มน้อย นอนไวๆ หละ แล้วค่อยตื่นเช้าๆ มาเตรียมตัวพรุ่งนี้….”

ผมพยักหน้าและหันกลับมาพูดคุยกับผู้เล่นที่ติดตามผมมา

“ชิงเชียน หลี่มู่ ทั้งสองคนแยกกลุ่มสั่งการออกเป็นสองกลุ่ม พาผู้เล่นทุกคนไปเตรียมตัวซื้อของและซ่อมอุปกรณ์ก่อนที่จะออฟไลน์กัน และออนไลน์พรุ่งนี้ตอน 12.00 น. พวกเราจะเป็นกลุ่มแรกที่จะเจอเมืองโบราณและชิงเครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้ามาไว้ในมือให้ได้ หรือต่อให้เราไม่ได้เครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้ามา แต่เราก็จะต้องเป็นหนึ่งในกิลด์ที่ได้ผลประโยชน์สูงสุด!!”

‘เย่วชิงเชียน’ยิ้มและพยักหน้า

“เข้าใจแล้ว พี่เซียวเหยา!!”

‘หลี่มู่’กล่าวเสริม

“ปล่อยกลุ่ม Valiant Bravery ให้เป็นหน้าที่ของชั้นเอง ไม่ต้องห่วงบอส!!”

“โอเค งั้นก็อย่าเข้านอนกันดึกเกินไป”

“โอเค”

‘ว่านเอ๋อ’และ’ตงเฉิงเย่ว’ ทั้งสองคน หยิบเอา [ใบกลับเมือง] ออกมา และฉีกมันเป็นชิ้นๆ   อันที่จริง ผมกังวนเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่าง’ว่านเอ๋อ’และ [Hero’s Mound] เลย ถึงแม้เธอจะเป็นถึงรองหัวหน้ากิลด์ แต่เธอก็ช่วยเหลือพวกเรา Zhan Long

เธอทำแม้กระทั้งนำคนมายับยั้งหน่วยที่หนึ่ง สำหรับคนปกติทั่วไปแล้ว สถานการณ์แบบนี้มันตึงเครียดมาก อย่างไรก็ตาม ‘ว่านเอ๋อ’เป็นสาวงามที่ได้ความนิยมมากที่สุดในเมืองฟ่านชู แถมเธอยังแข็งแกร่งมากอีกด้วย อีกอย่างเธอก็ไม่ได้สนใจ ‘Q-Sword’ เท่าไหร่

เพราะงั้นผมก็ไม่จำเป็นต้องกังวลแทนเธอเท่าไหร่ ผมหยิบใบกลับเมืองออกมาพร้อมกับใช้มัน

ฟุบบบบบ

หลังจากกลับมาสู่เมืองป้าฮวง ผมก็จัดการซ่อมแซมอุปกรณ์ทั้งหมด และเพื่อความไม่ประมาท ผมก็จัดยาระดับ 7 มาเต็มเหนี่ยว เท่านี้สิ่งที่ต้องทำก็คือรอให้ถึงวันพรุ่งนี้เท่านั้น  เครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้าคือไพ่ตาย มันคือทรัพยากรและพลังในการแข่งขัน เพื่อจะไปยังจุดสูงสุด

ก่อนหน้านี้ [Vanguard], [Prague] และ [Flying Dragon] ต่างอยู่บนจุดสูงสุดของการแข่งขัน แต่ว่าเมื่อมี ไพ่ตายอย่างเครื่องหมายการค้าแห่งพระเจ้าปรากฏขึ้นมา มันทำให้กระแสเปลี่ยนทันที ไม่มีใครทราบว่าใครจะกลายเป็นที่สุดแห่งเมือง ใครก็ตามที่สามารถได้มันไปครองจะกลายเป็นผู้นำแห่งเมืองได้ง่ายๆ

สำหรับ Zhan Long แล้ว การต่อสู้ครั้งนี้จะตัดสินอนาคตของเรา ว่าเราจะกลายเป็นราชาของ Destiny หรือจะกลายเป็นเศษซากที่ถูกทับถมในหน้าประวัติศาสตร์ นี่คือโอกาสของเรา บางทีอาจจะเป็นโอกาสเดียวด้วยซ้ำไป เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เลือดของผมมันเดือดพล่านไปหมด ถูกกระตุ้นให้รู้สึกเหมือนวัยหนุ่มอีกครั้ง จะมีใคร ที่ไม่เคยคิดที่จะครองโลกงั้นเหรอ?….

ก่อนหน้านี้ผมเคยมีความฝันแบบนั้นมาก่อน และมันก็ล้มเหลวไปแล้ว

หลังจากออฟไลน์ ตอนนี้ก็เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว ผมดูที่โทรศัพท์และปรากฏว่ามีข้อความจาก’หวางซิ่น’เข้ามา

“หลี่เซียวเหยา ถ้าคืนนี้นายไม่ติดอะไร นายมาที่ออฟฟิตได้มั้ย? ชั้นอยากให้นายเห็นอะไรซักหน่อย!!”

ข้อความถูกส่งมาเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ผมควรที่จะไปดูซะหน่อย ผมเริ่มที่จะปลดปล่อยอวี่ไห่ออกไป เพื่อให้แน่ใจว่า ไม่มีผู้ฝึกพลังปราณอยู่ใกล้ๆ ผมสวมใส่ชุดที่’ว่านเอ๋อ’ซื้อให้แล้วออกไปทันที ผมผ่านไปยังด้านล่างหอพักหญิงซึ่งทุกอย่างก็ดูสงบดี

นอกจากนี้ก็มีพลังปราณที่อยู่แถวๆ โรงอาบน้ำและที่ยิม พวกเขาดูคุ้นเคย ซึ่งน่าจะเป็น บอดี้การ์ดลับๆ ที่’หลินเที่ยนหนาน’ส่งมา และที่ด้านล่างมีบอดี้การ์ดอายุ 40 อยู่คนหนึ่ง เขาคือทหารรับจ้างเก่า ผมจำได้ ทักษะของเขาใช้ได้ทีเดียว ถ้าต้องปะทะกับผู้ใช้พลังปราณระดับ Royal Air ก็ไม่น่ามีปัญหา

ผมมุ่งตรงออกจากมหาลัยไปทันที ผมถ่ายเทพลังปราณลงไปที่รองเท้าพลางกระแทกพื้นอย่างมีจังหวะ ตัวของผมพุ่งไปด้วยความเร็วอย่างมาก ไม่ถึง 10 นาที ผมก็มาถึงยังหน่วยพิเศษของกรมตำรวจ ทหารยามจำผมได้ทันที เขาพยักหน้าให้

“คุณมาถึงแล้ว!!”

“อาห๊ะ!!”

ผมรีบเข้าไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับไปหยุดอยู่หน้าห้องประชุมห้องหนึ่ง ผมเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับ ‘หวางซิ่น’ และหัวหน้าคนอื่นๆ อยู่รอบๆ โต๊ะ บนโต๊ะคือแผนที่ขนาดใหญ่ ……

“หัวหน้าหวาง!!”

ผมกล่าวพลางเดินเข้าหา ‘หวางซิ่น’ยิ้มรับ

“ในที่สุดนายก็มาหลี่เซียวเหยา นายคงจะจำคนอื่นๆ ได้นะ พวกเขาต่างเป็นรากฐานสำคัญของกองกำลังปราบปรามพิเศษของเมืองหางโจว นี่คือหลี่เซียวเหยา เป็นหน้าเป็นตาของหน่วยพิเศษเรา”

หัวหน้าทีมที่ดูราวๆ อายุ 50 หันมามองยังผม พลางยิ้ม

“หวัดดี พวกเราได้ยินเรื่องของนายมาเยอะทีเดียว แต่พวกเราไม่มีโอกาสได้เจอกันเลยนะ นายยังดูหนุ่มแน่นและหล่าเหลาทีเดียว ไม่อยากจะคิดเลยว่าตำรวจสาวมากมายขนาดไหนที่มาตกหลุ่มรักนายจนโงหัวไม่ขึ้น…..”

ผมกล่าวอย่างอายๆ

“คุณก็ชมผมเกินไป…ว่าแต่สถานการณ์ตอนนี้เป็นไงบ้าง?”

‘หวางซิ่น’ชี้ไปยังของบนโต๊ะ พลางกล่าว

“มาดูนี่ ไม่นานมานี้พวกเราได้รับการคอนเฟร์มเกี่ยวกับ Blood Scythe มาแล้ว และนอกจากนี้บอสของ Blood Scythe ในที่สุดเขาก็ปรากฏตัว”

ผมค้นดูในประวัติอาชญากรรม ไม่นานผมก็เจอข้อมูลของเขา พลางดึงออกมา

หัวหน้าของ ‘Blood Scythe’ : กุ๋ยฟ่าน เมืองหางโจว อายุ 34 ปี เคยเป็นทหารรับจ้าง ที่ชายแดนจีน-พม่า หลังจากทำงานหนักถึง 4 ปี ในที่สุดเขาก็กลับมายังแผ่นดินใหญ่ และมาอยู่ที่ถนนเฟิงเย่วและถนน Blue Water เขาต่อสู้เพื่อขยายอาณาเขตของตนเองออกไป และในที่สุดเขาก็เปิดบาร์ 5 แห่ง และ nightclubs อีก 3 แห่ง เขาไม่เคยให้มือตัวเองเปื้อนเลือดหรือแม้แต่มีประวัติอาชญากรรมเลยซักครั้ง และนอกจากนี้เขายังรู้จักกับขาราชชั้นสูงด้วย

“กุ๋ยฟาน…”

ผมขมวดคิ้วพลางกล่าว

“ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน…..”

“ใช่แล้ว เขาเป็นพวกเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ไม่มีใครสามารถสืบข้อมูลของเขาได้”

‘หวางซิ่น’กล่าว

“งั้นเราจะเอาไงกันต่อ?”

“พวกเราทำได้เพียงรอให้เขาโพล่หางออกมาเท่านั้น”

“อยู่เฉยๆ งั้นเหรอ?”

“พวกเราไม่มีทางเลือก..”

‘หวางซิ่น’ยิ้มเยาะ

“ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ มีสายเข้ามาหาชั้น 7 สาย ให้ชั้นหยุดการตรวจสอบการกระทำของแก้ง Blood Scythe นี้ หืมมม โชคยังดีที่ ซุนเซียงจากกองทัพสนับสนุนชั้น ไม่งั้นชั้นคงเสียตำแหน่งหัวหน้าของหน่วยพิเศษเมืองหางโจวไปแล้ว”

ผมกล่าวด้วยเสียงหึดหัด

“เจ้าพวกบัดซบนั่น…… Blood Scythe ได้เข้าทำร้ายผู้บริสุทธ์มากมาย ยังจะปล่อยให้พวกมันอยู่กันอย่างสุขสบายอีกเหรอ?”

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments