I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 272 ความตายของเหล่าอัศวินทั้ง 7

| Zhan Long | 1319 | 2366 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลโดย Kradiz

//////////////

“เจ้าหนุ่ม……”

หนึ่งในหัวหน้ายิ้มพร้อมกับจับที่ไหล่ของผม

“เจ้ายังใจอ่อนเกินไป ชีวิตของผู้บังคับบัญชา ไม่สามารถเทียบได้กับผลประโยชน์ของคนนับพันหรอกนะ แล้วเจ้าจะค่อยๆ เข้าใจอย่างช้าๆ แต่สำหรับพวกเรา…ฮ่าๆ..พวกเราทำได้เพียงพยายามให้มากที่สุดเท่านั้นเอง”

ผมพยักหน้า

“โอเค!!”

แม้ว่าพวกเราจะอยู่จนถึงรุ่งสาง แต่พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้มาก ทุกอย่างเกี่ยวกับ Blood Scythes ดูเหมือนจะลึกลับทั้งหมด ถ้ามีการแทรกแซงของตำรวจมันจะรู้ตัวไวมาก ทำให้’หวางซิ่น’ทำอะไรมากไม่ได้

แต่สำหรับผม ก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ทำได้เพียงรอฟังคำสั่งตลอด 24 ชั่วโมงเท่านั้น หลังจากที่’เฉินปิง’ช่วยผมเปลี่ยนผ้าพันแผลอันใหม่ให้ ผมก็ตรงสู่มหาวัทยาลัย ซึ่งมันเป็นเวลาตีสองแล้ว ผมจึงนอนหลับเป็นตาย

ผมตื่นนอนในเวลาราวๆ สิบโมงเช้า ผมโทรไปหา’ว่านเอ๋อ’เพื่อที่จะนัดเธอไปทานข้าวตอน 11 โมง หลังจากนั้นผมก็เข้าไปอาบน้ำเพื่อจะทำใจให้เย็น กับความท้าทายที่กำลังใกล้เข้ามา เครื่องหมายการค้าของพระเจ้าสิ่งที่จะอยู่ในมือของบอสตัวสุดท้ายของเมืองโบราณ

และไม่ใช่แค่ Zhan Long ที่ต้องการมัน แต่เป็นทุกกิลด์ในเมืองป้าฮวง ใครก็ตามที่แข็งแกร่งจะได้รับมันไป!!

หลังจากกินข้าวเสร็จก็เป็นเวลา 11.45 น. แล้ว ผมก็เลยกลับห้องและออนไลน์ต่อทันที  ….

“ฟุบบบ”

หลังจากที่ผมปรากฏตัวที่เมืองป้าฮวง ผมก็ได้รับข้อความทันที เป็นข้อความจาก’ซงฮาน’นั่นเอง

“พี่เซียวเหยา พวกเราเตรียมตัวเสร็จแล้ว พวกเรากำลังรอคำสั่งของพี่ที่ประตูทางทิศเหนือของเมือง”

“โอเค ชั้นกำลังไป”

ผมสะบัดมือเล็กน้อย เทพพยัคฆ์เพลิงเทวะก็ปรากฏออกมา หลังจากมันออกมามันก็มาคลอเคลียผมเหมือนกับแมวน้อยทันที ท่าทางของมันนี่ ช่างไม่เข้ากับพลังอันมหาศาลของมันจริงๆ เวลาเป็นสิ่งมีค่า หลังจากที่ผมรีบออกจากเมือง

เมื่อผมมองไกลๆ ผมก็เห็น’เย่วชิงเชียน’ ‘ซงฮาน’ ‘มัทฉะ’ ‘หลี่มู่’และคนอื่นๆ กำลังยืนรออยู่ นอกจากนี้ยังมีผู้เล่นระดังสูงของ Zhan Long หลายร้อยคนเช่นกัน ทุกคนมายังที่แห่งนี้ เพียงเพื่อเหตุผลเดียวนั่นคือ เมืองโบราณ!!

ผมเดินเข้าไปหาพลางถาม

“รู้ที่ ที่จะปรากฏแล้วใช่มั้ย?”

‘เย่วชิงเชียน’ส่ายหัว

“พวกเขายังไม่คอนเฟิร์มมาเลย”

‘ซงฮาน’ตอบกลับ

“คงเร็วๆ นี้ ตอนนี้ฟอรั่มของเมืองป้าฮวงกำลังวุ่นวายเลยหละ ไม่มีใครรู้ว่าเมืองโบราณจะปรากฏที่ไหน ตอนนี้หลายกิลด์ต่างส่งคนออกไปสืบหาตามแผนที่ต่างๆ อยู่”

‘หลี่มู่’ยิ้ม

“ไม่ต้องกังวลหรอก หลังจากที่เมืองโบราณปรากฏออกมา มันยังมีมอนสเตอร์ออกมาถึง 10 ระรอก ที่ต้องกำจัดให้หมด พวกเรายังมีโอกาศอยู่ ไม่ว่าใครที่เจอมันก่อน ไม่ได้แปลว่าพวกเขาจะสามารถฆ่าบอสตัวสุดท้ายและได้เครื่องหมายการค้าของพระเจ้าไป!!”

ผมพยักหน้าพลางยิ้มให้

“ใช่แล้ว ใจเย็นๆ เข้าไว้”

ทันใดนั้นพื้นก็สั่นไหวอย่างรุนแรง ส่งผลให้นกที่อยู่ในป่าป้าฮวงบินออกมาอย่างมากมาย ด้านทิศเหนือเริ่มอาบไปด้วยสงสีทองส่องสว่าง มีบางอย่างกำลังเกิดขึ้นในป่า!!

มองมองเข้าไปจากที่ห่างไกล มันกำลังมีหอคอยที่แสนเก่ากำลังปรากฏขึ้นที่ใจกลางของป่า อยู่ห่างจากเราไปราวๆ 1000 เมตร โชคดีจริงๆ!! อย่างที่เราคิดเมืองโบราณมันต้องปรากฏใกล้ๆ เมือง)ฮวงแน่ๆ

ตริงงงงง ข้อความจากระบบ :

“สวัสดีผู้เล่นทุกท่าน ตอนนี้ [เมืองโบราณ] ได้ปรากฏขึ้นห่างจากเมืองป้าฮวงไป 2000 เมตร ก่อนที่เมืองโบราณจะถูกทำลาย ผู้เล่นโดยรอบจะไม่สามารถคืนชีพได้ เพราะฉะนั้นโปรดรักษาชีวิตของทุกท่านให้ดี เพราะพวกคุณมีแค่ชีวิตเดียว!!”

……

“บัดซบ!!!”

‘หลี่มู่’มองไปรอบๆ

“เมื่อมันปรากฏเราจะไม่สามารถคืนชีพได้ นั่นหมายความว่า…..พวกเราจะใช้แผนคลื่นมนุษยไม่ได้…”

‘หวางเจี้ยน’หัวเราะ

“แผนที่นี้น่าสนุกจริงๆ ใช่มั้ย?”

‘หรั่นหมิน’กำหมัดของเขาพลางหัวเราะลั่น

“ใช่แล้ว!! มันน่าตื่นเต้นจริงๆ”

“ตื่นเต้นกับผีนะซิ……”

ผมเหล่มอง

“ชั้นจะขอบใจนายมากเลย ถ้านายจะรักษาชีวิตรอดไว้ให้ได้นานที่สุด อย่าโดดเข้าไปกลางฝูงม่อน พวกเรายังต้องการความสามารถของนายในการสู้กับบอสตัวสุดท้ายอยู่”

‘หรั่นหมิน’พาดขวานของเขาพลางหัวเราะ

“อย่ากังวลไปเจ้าหนูหลี่ ชั้นไม่ตายง่ายๆ หรอก ดูซิ ชั้นระดับตั้ง 61เลยนะ….”

“อืมม……”

“พี่เซียวเหยา…..”

‘เย่วชิงเชียน’กระซิบผมมา

“มีอะไรงั้นเหรอชิงเชียน?”

ผมตอบกลับพร้อมหัวเราะ ‘เย่วชิงเชียน’กระพริบตาเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้าง

“นี่คือโอกาสใก้พวกเราได้สร้างเนื้อสร้างตัว…..เมืองโบราณเป็นกิจกรรมที่มีอาณาเขตุกว้างมาก และค่าประสบการณ์ที่ได้จากม่อนกิจกรรมนี้ยังได้เยอะกว่าม่อนธรรมดามาก พวกเราต้องเรียกสมาชิกทั้งหมดในกิลด์มา และค่าประสบการณ์ที่เราได้จากกิจกรรมนี้ก็จะไปช่วยเพิม่ให้กับกิลด์ด้วย บางทีกิจกรรมนี้อาจช่วยเราให้ก้าวขึ้นสู่กิลด์ระดับ 4 ก็ได้ วันนี้พวกเรา Zhan Long จะก้าวเข้าสู่ระดับ 4 และมีสมาชิกเพิ่มอีกเป็น 3000 คน เมื่อนั้นเราจะได้ไว้ใจอะไรๆ มากขึ้น”

ผมสงบลงและวางมือบนไหล่ของเธอ

“ใช่แล้ว วันนี้พวกเราต้องพยายามให้มาก เพื่อก้าวขึ้นสู่ระดับ 4 ให้ได้ ไปกันเถอะ!!”

‘หลี่มู่’ชูดาบของเขาขึ้นสู่ท้องฟ้าพลางตะโกนสั่ง

“เหล่าพี่น้องเอ๋ย ไปกันเลย!!! อย่าแตกแถว!!”

กลุ่มของพวกเราเดินหน้าออกไป ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที ผู้เล่นกวา 850 คนของเราก็มาถึงยังด้านหน้าของเมืองโบราณ

…… ผมเงยหน้ามองไปยังเมือง ผมสามารถมองเห็นได้ว่า ทำไมมันถึงชื่อว่าเมืองโบราณ  กำแพงเมืองเต็มไปด้วยร่องรอยของสงคราม ไม่ว่าจะเป็นสภาพอากาศหรือการผุพัง อาวุธมากมายหล่นเกลื่อนกราด ประตูเต็มไปด้วยรอยดาบ กำแพงเมืองมีความสูงกว่า 50 เมตร

และมีนักธนูระดับสูงอยู่บนนั้นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นชุดเกราะและอาวุธระดับสูงที่กำลังเปล่งแสงทองอร่ามออกมา นักธนูเหล่านั้นต่างมีบรรยากาศที่ทำให้ผู้พบเห็นอดที่จะขวัญผวาไม่ได้ ภายในเมืองมีผู้เล่นจากเมืองป้าฮวงอยู่ใกล้เราเต็มไปหมด นั่นเพราะประตูของมันยังไม่เปิด และม่อนระรอกแรกก็ยังไม่ออกมา

‘หลี่มู่’ขมวดคิ้ว

“เซียวเหยา เราจะเอาไงต่อ พวกเราจะทะลวงฝ่าเข้าไปเลยมั้ย?”

ผมมองไปยังนักธนูระดับสูงบนกำแพงเมืองพลางกล่าว

“ตอนนี้พวกเรายังไม่รู้ระดับของ NPC ดังนั้นอย่าใจร้อนไป พวกเราจะย้ายไปยังทิศเหนือของเมืองโบราณ พวกเราจะตั้งฐานห่างจากประตูเมืองราวๆ 50-100 เมตร และรอให้ม่อนมันออกมา ตอนนี้ยังไม่มีใครพยายามจะฝ่าเข้าไป พวกเราเองก็เช่นกัน”

“โอเค”

กลุ่มขนาดใหญ่ของเราได้เคลื่อนตัวอ้อมมายังประตูทางทิศเหนือ ตรงนี้ยังไม่มีผู้เล่นมากนัก ไม่เหมือนกับทิศใต้ที่มันหันหน้าเจอกับเมืองป้าฮวง ดังนั้นตรงนี้จะเป็นผลดีต่อเรา และไม่มีอันตรายอะไรมาก

“อัศวินกับพระ ไปแนวหน้า เตรียมตัวป้องกัน”

ผมออกคำสั่ง กลุ่มทั้งหมดรวมทั้งมัทฉะเดินออกไปด้านหน้า พลางวางโล่ป้องกัน ด้านหลังพวกเขาคือ นักธนูและมือปืน มันคือรูปแบบพื้นฐานหละนะ

“พี่เซียวเหยา พวกเราจะไม่ระวังตัวกันเกินไปเหรอ?”

‘ซงฮาน’มองไปยังเมืองพลางหัวเราะ ผมส่ายหน้า

“ไม่!! ชั้นรู้สึกว่านักธนูพวกนั้นจะแข็งแกร่งมาก พวกเราจะต้องสูญเสียคนให้กับพวกมันอย่างมากแน่ เพราะฉะนั้นการระวังตัวมากขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายอะไร ในพื้นที่นี้ พวกเรามีแค่ชีวิตเดียว พวกเราต้องทะนุถนอมมันให้ดี”

“โอ้!! พี่พูดถูก!!”

ผ่านไปไม่กี่นาทีกลุ่มของผู้เล่นมหาศาลก็ปรากฏตัวขึ้น กิลด์ต่างๆ และเหล่าผู้เล่นอิศระต่างวางแนวป้องกันของตนเอง และกลุ่มที่อยู่ใกล้กับเราก็เป็นผู้เล่นจากกิลด์ [Flying Dragon] ประกอบไปด้วย มังกรทะยาน พยัคฆ์ทมิฬ เต่าดำ

(ปล.ขาดหงส์ไปอีกตัวไม่งั้นครบเลยนะนี่)

Drunken Spear และ มู่เที่ยน ตามมาด้วยผู้เล่นกว่า 5000 คน มีทั้งจำนวนและพลังจริงๆ ผู้เล่นทั้งหมดต่างกินพื้นที่ไปกว่า 300 เมตร และกินพื้นที่ตรงประตูทิศเหนือไปกว่า 50% ดูเหมือนว่าผู้เล่นทุกคนของพวกนั้นอยากจะมีส่วนร่วมในการจู่โจมเมืองโบราณมากทีเดียว

นากจากกิลด์ [Flying Dragon] แล้ว ยังมีกิลด์ เล็กๆ อีกมากมายหลายกิลด์ จับจองพื้นที่กันอย่างมากมาย โชคยังดีที่กิลด์ของเรายังสามาถหาพื้นที่จับจองได้ถึง 3 เมตร จากทั้งสองฝั่ง ทำให้พวกเราต้องแยกออกจากกัน

“สำหรับพวกเราที่ต้องมาอยู่ทิศเดียวกับ Zhan Long นี่มัน…..”

‘พยัคฆ์ทมิฬ’กำขวานของเขาแน่นพลางมองมาที่พวกเราอย่างดูถูก

“พวกนั้นมีคนแค่ 800 กว่าคน จะมีน้ำยาอยู่ได้นานแค่ไหนกันเชียว ฮ่าๆ ชั้นหวังว่าพวกมันจะไม่ตายเร็วเกินไปนะ ไม่งั้นพวกมันคงน่าหัวเราะแย่”

‘Drunken Spear’ หมุนหอกของตนเองไปมาพลางกล่าว

“อย่าดูถูกพวกนั้นเกินไป เซียวเหยาจื่อไจ๋เขาชนะทุกครั้งที่เขาสั่งการ ทั้ง [Vanguard] และ [Hero’s Mound] ต่างเคยถูกบดขยี้โดย Zhan Long มาแล้ว กิลด์แบบนั้นควรได้รับความเคารพ ไม่ใช่การดูถูกเหยียดหยาม ชั้นหวังว่า…พวกเราจะใกล้ชิดกับ Zhan Long มากขึ้น บางทีอาจจะได้ร่วมมือกัน….”

‘มังกรทะยาน’สะบัดมือด้วยความโกรธ

“ไม่จำเป็น ยังไงก็ตาม Drunken Spear ปกป้องพวกเราก็พอ แค่นี้เดี๋ยวก็ดีเอง”

‘Drunken Spear’ ถูจมูกตนเองอย่างเคืองๆ

“โอเคๆ วางใจชั้นได้ มาพยายามให้มากเพื่อที่จะได้เครื่องหมายการค้าของพระเจ้ามาอยู่ในมือกันเถอะ พวกเราจะปล่อยให้ [Vanguard] หรือ [Prague] ได้มันไปไม่ได้”

“ใช่!!”

‘มู่เที่ยน’มองเข้าไปยังเมืองพลางกล่าว

“หือ? ทำไมม่อนระรอกแรกถึงยังไม่ออกมา? พวกมันติดอะไรซักอย่างรึเปล่า? หรือเมืองกันพวกมันไว้? ตอนนี้ก็ 12.30 แล้วนะ ปกติมันควรจะออกมาแล้ว ไม่งั้นหละก็ ส่งคนเข้าไปสำรวจด้านในดูมั้ย หรือบางทีมันอาจจะกำหนดให้ม่อนออกมาตอนที่มีคนเข้าไปในเมือง?”

ไม้เท้ามังกรทะยานส่องสว่างขึ้น เขาพยักหน้าอย่างกังวล

“เยี่ยม ส่งคนที่เร็วที่สุดเข้าไป แต่ต้องเป็นอัศวินที่ถึกๆ หน่อย”

“เข้าใจแล้ว”

ไม่กี่นาทีต่อมา อัศวินทั้ง 7 คนก็ก้าวออกมาด้านหน้า ส่งผลให้ผู้เล่นโดยรอบต้องมองไปยังพวกเขา พวกเขาก้าวเข้าสู้ประตูเมืองด้วยความหยิงยโสและโอหัง

“พวกเราต้องเคาะมั้ย?”

“ใช่”

หนึ่งในผู้เล่นก้าวออกมาข้างหน้าพลางกระแทกประตูเหล็กด้วยโล่ของเขา

แก้งง

เสียงสะท้อนดังออกมาเหมือนกับนาฬิกาเรือนยัก

“ดูเหมือนว่า…จะไม่มีอะไรตอบกลับนะ”

“ไม่ ไม่ใช่ ชั้นสาบานได้ว่า มีการเคลื่อนไหวด้านใน”

“หือ?”

ผู้เล่นทั้ง 7 คน เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เห็นคือ NPC นักธนูตั้งแถวเรียงราย ในวินาทีต่อมา เสียงการรั้งของสายธนูก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลูกธนูสีทองอร่ามพุ่งเข้าทะลวงร่างของเหล่าอัศวิน ส่งผลให้เลือดไหลทะลักออกมา ทีละคนๆ ดาเมจมหาศาลลอยออกมาสร้างความตกตะลึงเป็นอย่างมาก

พวกอัศวินต่างล้มลงสู่พื้นอย่างช้าๆ พวกเขาถูกธนูปักเหมือนกับเม่นทีเดียว ไม่มีใครรอดไปได้เลย….

2837! 2981! 3004! 2785

“บัดซบ”

มือของมังกรทะยานสั่นสะท้าน พลางคำรามลั่น

“พวก NPC นักธนูพวกนั้นมันระดับเท่าไหร่กัน? ทำไมมันถึงมีพลังโจมตีสูงขนาดนี้?”

‘Drunken Spear’ กล่าวอย่างใจเย็น

“พวกมันต้องระดับไม่น้อยกว่า 70 แน่ๆ…”

‘มังกรทยาน’ใบ้รับประทานทันที ……

ผมมองไปยังศพทั้ง 7 พลางหัวเราะ

“ฮ่าๆ….ไม่คิดว่าจะได้เห็นฉากแบบนี้แหะ..”

‘ซงฮาน’และ’หลี่มู่’ก็หัวเราะไปกับผมเช่นกัน ในขณะนั้นเองเสียงสั่นสะเทือนของพื้นดินก็ดังขึ้น

ประตูเหล็กนั้นก็ค่อยๆ เปิดออก ฝูงมอนสเตอร์กูกรูกันออกมาอย่างรวดเร็ว

ในที่สุด เมืองโบราณก็เริ่มต้นระรอกแรกอย่างเป็นทางการเสียที

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments