ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย : Gal2oN
“ตึงง…”
รองเท้าบูทสีแดงสการ์เล็ตเหยียบบนพื้นแข็ง ‘ฟรอสท์’ถือดาบของเธอเอาไว้และพุ่งเข้าไปหา’ป้าหลิน’ราวกับสายฟ้า ทันใดนั้น’ฟรอสท์’เหวี่ยงดาบอย่างเฉียบคม ใบดาบถูกล้อมรอบไปด้วยพลังน้ำแข็ง มันจะต้องยากมากแน่ๆที่จะรับการโจมตีของเธอ
“บ้าเอ๊ย..”
‘ป้าหลิน’คำรามอย่างหงุดหงิด ไม่สามารถใส่เกราะของตัวเองได้ทันเวลา มันผลักคนรับใช้ทั้งสองคนออกไปด้านข้าง ยกแขนขึ้นมากันเอาไว้แล้วตะโกนว่า
“[โล่อสุรกาย!]”
พลังงานสีดำเข้มข้นก่อตัวขึ้นเป็นโล่ เสียง “เป๊ง!” ดังขึ้นขณะที่ดาบของ’ฟรอสท์’ฟันเข้ากับโล่ ทั้งสองคนกลายเป็นจุดศูนย์กลางของคลื่นพลังที่กระแทกเหล่าทหารไร้พ่ายออกไปหลายเมตร
ผมยังคงยืนอยู่อย่างมั่นคง ขณะที่ฟันดาบออกไปแนวขวาง ผมกดใช้การ์ดกองทัพของพระเจ้าในฝ่ามือและขอบเขตเต่าดำก็เกิดขึ้นที่ใต้ร่างของ’ป้าหลิน’ ส่วน’ฟรอสท์’นั้นถูกระบบมองว่าเป็นพันธมิตรและไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด เธอยืนอยู่ตรงนั้นราวกับมันเป็นพื้นดินแข็งๆ ในเวลาเดียวกันกองทัพวิญญาณก็โผล่ออกมารอบๆตัวผม เพื่อป้องกันพวกทหารไร้พ่ายพุ่งเข้ามาซี้ซั้ว!
….
“ฮาฮ่า..ต่อให้เจ้าอยู่ในระดับสวรรค์ เจ้าก็ไม่ใช่คู่มือของข้าหรอก!”
แววตาของ’ป้าหลิน’ฉายแววเย็นยะเยือก ฝ่ามือข้างซ้ายของมันปลดปล่อยพลังที่แข็งแกร่งชนิดหนึ่งขณะที่มันพูดว่า
“นังตัวแสบ เจ้าอาจจะแข็งแกร่ง แต่สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นสัตว์เลี้ยงเชื่องๆบนเตียงของข้าในคืนนี้! ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ฆ่าเจ้าหรอก ข้าจะลิ้มรสเจ้าไปทุกๆส่วนทุกๆตารางนิ้ว ให้เจ้าได้สัมผัส xxx เอาให้เจ้าลืมไปเลยว่าจะออกไปจากข้างกายข้าได้ยังไง!”
“เป๊ง!” เกิดเสียงดังราวกับระเบิด การโจมตีของ’ป้าหลิน’ช่างโหดร้ายนัก กระแทก’ฟรอสท์’ซะจนกระเด็นไปไกลเลยทีเดียว
“อุ่กกก…”
‘ฟรอส’กุมแขนขวาของเธอไว้ด้วยความเจ็บปวด ผ้าที่พันแผลเอาไว้เริ่มปริแตกและเลือดสดๆก็เริ่มไหลออกมา ความแข็งแกร่งของ’ป้าหลิน’ไม่ใช่เรื่องเล่นๆซะแล้วสิ ความเจ็บปวดของเธอเป็นสิ่งที่ยืนยันได้เป็นอย่างดี
ด้วยการใช้ประโยชน์จาก’ฟรอสท์’ที่กำลังพักหายใจ ‘ป้าหลิน’ใส่เกราะสีแดงเพลิงของมันอย่างเร่งรีบและรับดาบสีแดงเพลิงจากลูกน้องออกมาด้วย นอกจากนี้มันยังเอาคฑาแห่งการควบคุมทหารไร้พ่ายมาไว้ด้วยเช่นกัน พวกเขาจะฟังแต่คำสั่งของผู้ที่ถือคฑานี้เท่านั้น ดังนั้นเป้าหมายหลักของเราครานี้ก็เพื่อที่จะฉวยเอาคฑานี่จาก’ป้าหลิน’
“ก๊ากกก ฮาฮาฮ่า..”
‘ป้าหลิน’เลียริมฝีปากของมันและยิ้มอย่างหื่นกระหาย
“ แค่มือเปล่าเจ้ายังไม่ใช่คู่มือของข้า ตอนนี้ข้าถือดาบพร้อมรบขนาดนี้ เจ้าจะเอาชนะข้าได้อย่างไรกัน? ข้าละไม่ต้องการทำร้ายร่างกายอันสวยสดงดงามขนาดนี้หรอกนะ มาสิ! เป็นเด็กดีว่าง่ายๆแล้วนอนลงบนเตียงของข้า ข้าจะทำเป็นลืมความอวดดีนี่ไปซะ แล้วเจ้าจะได้กลายเป็นนายหญิงแห่งเมืองกลืนวิญญาณของข้า!”
‘ฟรอสท์’ไม่ตอบ รอยยิ้มอันงดงามฉายอยู่บนใบหน้า ขณะที่กางนิ้วทั้งห้าออก เกิดพลังงานแห่งจักรวาลสะสมไปรอบๆตัวดาบ วินาทีต่อมาฟรอสท์พุ่งเข้าหาป้าหลินอีกครั้ง ดาบของเธอตัดผ่านอากาศในมุมที่สมบูรณ์แบบ พลังแห่งจักรวาลลากผ่านเป็นทางยาวและกระแทกเข้ากับดาบของป้าหลิน ‘ฟรอสท์’เรียกใช้สกิลของเธอแล้ว!
“[ดาบตัดจักรวาล]![Cosmic Blade]”
“เก๊ง!”
ประกายไฟปลิวว่อน แม้ว่า’ป้าหลิน’จะใช้แรงทั้งหมดเข้าป้องกันการโจมตีครั้งนี้ แต่พลังงานแห่งจักรวาลก็ยังพุ่งผ่านดาบของ’ป้าหลิน’และกระแทกเข้ากับไหล่ของมัน “เป๊ง!” เลือดสดๆกระจายไปทั่วทุกที่ ชุดเกราะหนาๆนั่นไม่อาจทนพลังของ[ดาบตัดจักรวาล]ได้ ด้วยการฟันเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น ‘ป้าหลิน’ถึงกับได้บาดเจ็บสาหัส!
“ตึง ตึง ตึ้ง..”
รองเท้าบูทสงครามกระแทกไปตามพื้นขณะร่างของมันถูกกระแทกให้ถอยหลังไปสามก้าวใหญ่ ‘ป้าหลิน’ค่อยหยุดการเคลื่อนไหวของร่างกายเอาไว้ได้ มันถึงกับช็อคเป็นอย่างมากขณะที่มองเห็นร่องรอยแผลขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่ไหล่ของมันแล้วพูดอย่างเยือกเย็นว่า
“เจ้า …ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะสามารถใช้ทักษะโบราณ [ดาบตัดจักรวาล]นั่นได้ด้วย บ้าชิบ! นี่มันเป็นไปไม่ได้..หรือว่าเจ้า..เจ้าคือหัวหน้าหน่วยอัศวินมังกรในตำนานของเมืองมังกร—-โฉมงาม ฟรอสท์งั้นรึ?”
‘ฟรอสท์’ชี้ดาบของเธอไปที่’ป้าหลิน’และพูดอย่างไร้อารมณ์ว่า
“อย่าเรียกชื่อของข้าด้วยปากโสมมของเจ้า มันช่างเสื่อมเสียเกียรติของข้ายิ่งนัก สัตว์ป่าที่น่าอับอายเช่นเจ้าไม่คู่ควรที่จะอาศัยอยู่บนโลกใบนี้ ไปตายซะ!”
‘ป้าหลิน’เพียงแค่หัวเราะตอบ
“น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ!ข้าเคยแต่เล่นกับวิญญาณแห่งเปลวไฟในป่าลึก นายหญิงเมืองป้าหวงที่มั่งคั่ง รึไม่ก็วิญญาณสายฟ้าตัวเล็กกระจิดริด แต่ยังไม่เคยเล่นกับนักรบในตำนานผู้แข็งแกร่งที่สุดของโล่วหลินเจ้าเมืองมังกร ฟรอสท์! วันนี้เจ้าช่างโชคดียิ่งนัก ข้าจะเด็ดแขนขาของเจ้าแล้วเล่นกับเจ้าไปอย่างช้าๆ!”
การแสดงออกของ’ป้าหลิน’เริ่มจะคล้ายสัตว์ป่า กล้ามเนื้อทั่วร่างกายของมันเริ่มกระตุกขณะที่พลังปราณ(Qi)ของมันเริ่มโคจรไปทั่วด้วยความเร็วอันน่าตื่นตระหนก ดาบของมันเริ่มกรีดร้อง
ทันใดนั้นเปลวเพลิงอันโกรธเกรี้ยวก็ผุดขึ้นมาตามใบดาบ ‘ป้าหลิน’คำราม
“ลิ้มรสพลังแห่งความตายไปซะ เมืองมังกรกล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเมืองของข้า เจ้าสวะโล่วหลินช่างไร้เดียงสาซะจริงถึงกับส่งเจ้ามาหาที่ตาย! วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าไม่ได้กลับไปเมืองมังกรอีกต่อไป!”
ดาบยาวถูกฟันออกมาสามครั้ง “เก๊งเก๊งเก๊ง” ทั้งสามครั้งฟาดฟันเข้ากับดาบของ’ฟรอสท์’ ด้วยพลังและแรงอันบริสุทธิ์ที่ถูกปลดปล่อยออกมาถึงกับทำให้อิฐบทพื้นแตกกระจายและยื่นออกมาราวกับแรงโน้มถ่วงสูญเสียการควบคุม
กระทั่งการป้องกันของ’ฟรอสท์’พังทลายลงจากดาบทั้งสามที่ถูกฟาดฟันลงมา การโจมตีสุดท้ายนั้นถึงกับกระแทกเธอกระเด็นกลับหลังไปไกลหลายเมตร “พลั่ก!”ฟรอสท์กระแทกเข้ากับกำแพงอิฐ!
“เตรียมตัวตายซะ!”
‘ป้าหลิน’กระโดดขึ้นสูงพร้อมกับดาบของมันที่ถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิงอันโกรธเกรี้ยว จากนั้นก็ฟันมันลงมา!
ดาบเพลิงสะท้อนอยู่ในดวงตาของฟรอสท์ เธอยกมือขึ้นทำให้เกิดคริสตัลน้ำแข็งหมุนวนอยู่รอบกายเธอแล้วพูดว่า
“[เกราะเยือกแข็ง]!”
“ช่า ชา ช่า…”
เกล็ดน้ำแข็งชิ้นเล็กชิ้นน้อยค่อยๆ ก่อตัวอย่างเข้มข้นรอบๆตัวเธอ เกิดชุดเกราะน้ำแข็งเป็นชั้นๆปกคลุมทั่วทุกส่วนของร่างกาย นี่คือเกราะป้องกันที่ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นจากธาตุน้ำแข็ง
“เป๊ง!”
การโจมตีของ’ป้าหลิน’กระแทกลงบนน้ำแข็ง การป้องกันของเธอเริ่มสั่นสะเทือนและเกิดรอยแตก
‘ฟรอสท์’วาดแขนของเธอออกไปด้านข้างและดาบในมือก็ลอยขึ้นไปกลางอากาศ นี่คือความสามารถในการควบคุมอาวุธ ถัดไปเธอผลักมือของเธอออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ทำให้ดาบนั่นพุ่งตรงไปยังอกของป้าหลิน มันกระแทกเข้ากับชุดเกราะ เกิดเสียงดัง “เก๊ง!” กลางอากาศขณะที่ประกายไฟปลิวไปทั่วชุดเกราะของ’ป้าหลิน’ สัญลักษณ์รูปสิงห์โตอันดุร้ายบนอกของมันแตกสลายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
“นี่มัน…”
‘ป้าหลิน’ถอยหลังไปหลายก้าว กระอักเลือดออกมา ความโกรธในดวงตาของมันยิ่งดุร้าย
“นี่มันทักษะอะไรกัน ถึงกับสามารถควบคุมอาวุธได้อย่างอิสระ ฮึ่ม หรือนี่คือทักษะโบราณกัน? ข้าเคยได้ยินว่าโล่วหลินเคยได้รับสมบัติที่สูญหายไปจากสุสานมังกร ดูท่าแล้วข่าวลือนั่นคงจะเป็นจริงสินะ ผู้คนจากแดนมังกรถึงกับต้องปล้นหลุมฝังศพเพื่อเริ่มตั้งตัวเลยทีเดียว!”
“ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าดูถูกท่านโล่วหลิน!”
‘ฟรอสท์’ถอยมือของเธอกลับมาและพูดอย่างแผ่วเบา
“[ใบมีดหมุนวน]!” [Razor Rotation]
ดาบยาวตอบสนอง มันบินไปทั่วราวกับมีชีวิต ทันใดนั้นก็ฟันเข้ากับหลังของ’ป้าหลิน’ เกิดเลือดพ่นกระจายไปทุกหนทุกแห่ง ไม่มีใครถูกตัวฟรอสท์ได้ เธอควบคุมอาวุธของเธอเข้าโจมตีป้าหลินอย่างไร้ความปราณี ลดเลือดของบอสไปถึง 40% พลังการโจมตีของฟรอสท์ช่างรุนแรงเหลือเกิน
….
“พลธนู!”
ข้างหลังผม กลุ่มนักธนูกำลังรั้งสายธนูเล็งไปที่ฟรอสท์ หนึ่งในอัศวินไร้พ่ายตะโกนขึ้น
“เล็งเป้า ฆ่าฟรอสท์ซะ! ทำให้ผู้บุกรุกจากแดนมังกรคนนี้กลายเป็นเม่นไปซะ!”
“ชั่วะชั่วะชั่วะ…”
ลูกธนูพุ่งทะยานผ่านอากาศด้วยความเร็วไปหาฟรอสท์ ไม่มีทางที่จะหลบลูกธนูปริมาณมหาศาลเหล่านี้ได้ ฟรอสท์หันกลับมายกมือขึ้น เธอรวบรวมพลังสร้างเป็นพายุเปลี่ยนวิถีของลูกธนูและทำให้มันร่วงหล่นลงกับพื้นใต้เท้าของเธอ
“ตายซะ!”
นายทหารหัวร้อนคนนึงพุ่งเข้าหาฟรอสท์จากทางด้านหลัง ร่างของเธอถูกโจมตีอย่างรุนแรง เกราะสีเงินเกิดรอยร้าวและเลือดพ่นกระจายออกมา ผมรู้สึกได้ถึงความต้องการฆ่าที่ถูกกระตุ้นออกมาจากก้นลึกของจิตใจและผมเข้าก็พุ่งเข้าไปข้างหน้า ชี้ดาบไปที่ป้าหลิน [ดาบเจ็ดดารา]! [Seven Star Fragments Slash]
“ปัง!”
‘ป้าหลิน’ถอยหลังไปหลายก้าว ผมพุ่งไปข้างหน้าจนสามารถเห็นแววตาจนใจของฟรอสท์ ผมรีบกอดเธอเอาไว้และใช้ทักษะ[โล่ห์มังกรสีชาด]! ข้างหลังผม ฝูงลูกธนูสาดเข้ามายังเกราะมนตราแห่งความโกรธเกรี้ยว ชั่วพริบตาตัวผมเกือบจะกลายเป็นเม่นไปจริงๆซะแล้ว! ผมรีบดื่มยาฟื้นเลือด lv10 ในทันที ช่วยฟื้นฟูเลือด 3000 พร้อมกับ [ฮีล] เลือดของผมก็แทบจะเต็มหลอด!
เจ้าพยัคฆ์เพลิงเทวะของผมคำรามลั่น [เพลิงเทวะทลายทัพ] [Burstfire Raid] พุ่งเข้าทำลายขบวนของทหารไร้พ่าย ผสมกับ [พยัคฆ์คำราม] พวกนั้นทั้งหมดก็เหลือเลือดแค่ครึ่งหลอด! กองทัพวิญญาณก็เริ่มทำลายล้าง เหล่า NPC หลายสิบคนคงจะตายลงในอีกไม่ช้า
“ฆ่าป้าหลินก่อน!”
‘ฟรอสท์’พยายามฝืนความเจ็บปวดที่หลังของเธอและยืนขึ้นอย่างยากลำบาก [Cosmic Icicle] ก่อตัวขึ้นบนดาบของเธอพร้อมๆกับ [Cosmic Blade] รอบนี้ฟรอสท์ใส่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอมีลงไปกับการโจมตี แม้จะมีโอกาสถูกคนอื่นโจมตีเอาก็ตาม!
“เป๊ง!”
พลังจักรวาลจู่โจมเข้าที่ไหล่ของ’ป้าหลิน’อีกครั้ง เลือดพ่นกระจายราวกับสายน้ำพุ ช่างเป็นฉากที่น่าอนาถซะจริง อย่างไรก็ตาม’ป้าหลิน’ยกเท้าของมันขึ้นอีกครั้ง รวบรวมพลังแล้วเตะออกไปทำให้ฟรอสท์กระเด็นไปกระแทกกำแพงที่อยู่ข้างหลังเธอ
“อุ่กก..”
‘ฟรอสท์’ค่อยๆล้มลงอย่างแผ่วเบาบนพื้นอิฐ ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผล เธอจับดาบของเธอเอาไว้แน่นขณะที่กำลังมองมายังผม
“ช่วยข้า…ช่วยข้าถ่วงเวลามันซัก 5 วินาทีที!”
“ได้!”
ผมพุ่งเข้าไปพร้อมดาบในมือ ผมใช้ [ดาบฝ่ามิติ] หลังจากที่ใช้ [โซ่พันธนาการ] พลาด แล้วหันกลับไปใช้ [ดาบสายลม] ซึ่งมันดึงดูดบอสได้ถึง 27% แต่โชคไม่ดีมันยังไม่เพียงพอ ‘ป้าหลิน’ยังคงเล็ง’ฟรอสท์’อยู่!
‘ฟรอสท์’คุกเข่าของเธออย่างเงียบ พลังโบราณอันเข้มข้นกำลังรวมตัวกันอยู่รอบกายเธอ พลังแห่งมังกรกำลังเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ฟรอสท์กำลังร่ายเวทมนตร์โบราณชนิดหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นดูเหมือนมันจะต้องใช้เวลาในการร่าย ถ้าสกิลถูกขัดจังหวะละก็ ทุกอย่างก็จะสูญเปล่า!
หลังจากใช้ [Haste] ผมก็ยืนไปหยุดอยู่ข้างหน้า’ป้าหลิน’ มันฟันดาบของมันมาที่ผมทันที
“หายไปซะ!”
ผมรู้สึกถึงความเจ็บปวดบนแขนอย่างยิ่งยวด ผมถูกกระแทกกลับหลังไปราวๆ 10 เมตรและเสียเลือดไปถึง 3120 หน่วย หลังจากใช้ [ฮีล] อีกครั้ง แสงสีขาวเรืองรองปรากฏที่ใต้เท้าของผม [หนึ่งเทียบพัน]!
ภายใต้การโจมตีอย่างหนักหน่วงของผม ‘ป้าหลิน’ค่อยๆกระเด็นกลับไปและปิดท้ายด้วย [Combo]!
ข้างหลัง ผมได้ยินเสียงฟรอสท์พูดว่า
“หมอบลง..”
ผมรีบตอบสนองทันที ผมหมอบลงกับพื้นเหนือหัวของผมคือเสียงคำรามของมังกร ฟรอสท์ถือดาบของเธอ ที่ปลายดาบเกิดเงาร่างของมังกรน้ำแข็งมากมาย ฟรอสท์พูดเสียงเรียบ
“[มังกรเหมันต์ทลายทัพ!]!”
….
“ตูม ตูม ตูม…”
มังกรน้ำแข็งที่เกิดขึ้นคมมีดน้ำแข็งเล็กๆมากมายพุ่งเข้าหา’ป้าหลิน’ เลือดของมันลดลงอย่างรวดเร็วกับสายน้ำ
อย่างไรก็ตาม มีกลุ่มทหารไร้พ่ายกำลังพุ่งเข้ามา ในขณะที่’ฟรอสท์’ล้มลงกับพื้นหลังจากปลดปล่อยสกิลออกไป จนถึงตอนนี้เธอคงไม่สามารถต่อสู้ต่อไปได้อีกแล้ว
ผมจีงรีบพุ่งเข้าไปหา’ป้าหลิน’อย่างรวดเร็ว และฟันลงไปทันที!
“ชั่วะ!”
แขนอันใหญ่ยักษ์ร่วงลงกับพื้นพร้อมๆกับ’ป้าหลิน’ที่ตายลงในเวลาเดียวกัน ผมรีบก้มลงหาดาบของมันซึ่งเป็นเควสท์ไอเท็ม แล้วชูมันขึ้นสูง ผมพูดด้วยเสียงอันดังก้องว่า
“ทุกคนในเมืองกลืนวิญญาณจงฟังหยุดต่อสู้และฟังคำสั่งข้า!
….
เหล่าทหารไร้พ่ายต่างช็อคกันไปหมด พวกมันยืนนิ่งไม่ไหวติงและพูดว่า
“ท่านเจ้าเมือง…ท่านเจ้าเมืองตายแล้ว ท่านเจ้าเมืองถูกฆ่าแล้ว…”
“ตุบ…”
ทหารคนแรกคุกเข่าลงหนึ่งข้าง ไม่ช้าที่เหลือก็เริ่มทำตามแสดงถึงความเคารพและความจงรักภักดี ในที่สุดทั้งหมดก็คุกเข่าลงต่อหน้าผม การคาดเดาของผมถูกต้อง ใครก็ตามที่เป็นเจ้าของดาบนี่จะสามารถสั่งการเหล่าทหารไร้พ่ายได้!
ปล.ชื่อสกิลแปลไทยเองแล้วรู้สึกไม่เท่เลย ขอคงชื่ออังกฤษไว้บางอันก็แล้วกันนะ
ที่มา : http://writer.dek-d.com/satawat612/story/viewlongc.php?id=1386416&chapter=241