ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลโดย : Gal2oN
ด้วยเสียง “ติ๊ง!” ผมได้รับค่าประสบการณ์และค่าเสน่ห์เพิ่มขึ้น 5 หน่วย สำหรับเควสท์ระดับ SS แล้วค่าเสน่ห์ที่เพิ่มขึ้นมานั้นน่าดึงดูดใจอย่างมาก เพราะค่าเสน่ห์เป็นสิ่งที่มีค่าสุดๆสำหรับเหล่าผู้เล่น มันเป็นผลประโยชน์ที่ไม่มีวันหมดสิ้นเลยทีเดียว ตรงกันข้ามกับอุปกรณ์สวมใส่ที่สามารถเปลี่ยนใหม่ได้ตลอดแล้วแต่ว่าเจออันที่ดีกว่าตอนไหน แต่ค่าเสน่ห์และทักษะนั้นเรียกได้ว่าแทบจะประเมินค่าไม่ได้เพราะพวกมันไม่เคยหายไปและจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ผมมองไปที่ค่าสถานะของผม ไม่เลวแฮะ ผมมีค่าเสน่ห์อยู่ที่ 104 หน่วย ผมเก็บสะสมมันไว้ได้ดีเลยทีเดียว
ผมหันกลับมามอง’ฟรอสท์’ที่อยู่ด้านหลังและพูดว่า
“’งั้นเหรอ งั้นคุณก็จะอยู่สั่งการที่เมืองมังกรต่อไปใช่มั้ย?”
‘ฟรอสท์’พยักหน้าและพูดว่า
“ที่นี่คือบ้านของข้า ข้าไม่มีวันจากไปแน่ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นนักผจญภัยจากเมืองป้าหวงและเจ้าก็มีเพื่อนมากมายอยู่ที่นั่น ข้าไม่อยากที่จะเป็นภาระของเจ้าหรอกนะ ไปเถอะ ได้เวลากลับไปยังที่ที่เจ้าจากมาแล้ว ก็แค่ว่า…”
เธอก้มหัวต่ำลงมองไปที่ดาบงดงามอย่างแท้จริงและพูดด้วยน้ำเสียงที่ผมเองก็เกือบจะไม่ได้ยิน
“เจ้าต้องกลับมาหาข้าบ่อยๆนะ…”
ผมพยักหน้าอย่างเงียบแล้วหันกลับไปเพื่อที่จะออกจากเมือง ผมหยิบใบวาร์ปกลับเมืองขึ้นมาแล้วแสงสว่างก็ปกคลุมรอบตัวผมขณะที่ผมถูกวาร์ปกลับไปที่เมืองป้าหวงพร้อมกับลำแสงแห่งเวทย์มนตร์ “ชั่วะ!” รองเท้าบูทสงครามศักดิ์สิทธิ์ของผมเหยียบลงบนพื้นอิฐของเมืองป้าหวงอย่างมั่นคง ใกล้ๆ นั้นประตูของร้าน National Beauty [งดงามระดับชาติ]เปิดอยู่และมีผู้เล่นมากกว่าร้อยคนอยู่ล้อมรอบ บ้างก็กำลังซื้อยาบ้างก็กำลังซื้ออุปกรณ์สวมใส่
ขณะที่ผมเดินเข้าไปในร้าน NPC สาวคนสวยก็ยิ้มมาที่ผมแล้วพูดว่า
“นายท่าน ท่านกลับมาแล้ว!”
“อืม ผมกลับมาแล้ว”
NPC สาวสวยคนนี้ต้อนรับผมแบบนี้ก็เพราะว่าผมแต่งตั้งให้เธอเป็นผู้จัดการร้าน เธอนั้นทั้งเก่งแล้วก็ฉลาดกว่า NPC คนอื่นๆ
ขณะที่ผมคุยกับผู้จัดการร้าน ผมก็ตรวจสอบรายได้ของเมื่อวานไปด้วยและก็พบว่ากำไรที่ได้มันยอดเยี่ยมสุดๆ ไปเลย—-
กำไรจากการขายยา : 123,720 G [หักภาษีเมือง 50% แล้ว]
กำไรจากการซ่อมแซมอุปกรณ์ : 87,672 G [หักภาษีเมือง 50% แล้ว]
กำไรจากนายหน้าแลกเปลี่ยนอุปกรณ์ : 142,881 G [หักรายได้ของผู้ขายและภาษีเมือง 50% แล้ว]
…..
หลังจากคำนวณหน่วยเงินแล้ว ผมพบว่าพวกเราได้เงินมากถึง 1,750,000 หยวนต่อวันเลยทีเดียวนี่มันเหนือกว่าที่ผมจินตนาการไว้ซะอีก งั้นธุรกิจของวันนี้ก็คงไม่เลวเท่าไรอะนะ ดังนั้นผมจึงถอนออกมา 1 ล้านหยวน แล้วก็ส่งข้อความไปหา’หลิวย่ง’ให้เขามาหา
ซักพักหนึ่ง’หลิวย่ง’ก็ปรากฏตัวขึ้นในเมือง ผมให้เงิน 1 ล้านหยวนกับเขาและพูดว่า
“ต่อจากไปนี้พวกระดับสูงๆในกิลด์ของเราจะได้รับค่าจ้าง โดยที่ 1,000 คนแรกของกิลด์จะได้ 2,000 หยวนต่อเดือนและอีก 1,000 คนถัดมาจะได้ 1,000 หยวนต่อเดือน เช่นนี้แล้วก็คงไม่ต้องกังวลอะไรแล้วละนะ พวกเขาจะได้เก็บระดับได้อย่างสบายใจไงละ”
‘หลิวย่ง’ถึงกับสตั๊นและพูดว่า
“นั่นจะเป็นค่าใช้จ่ายราวๆ 3 ล้านเลยนะ นายแน่ใจแล้วเหรอ?”
ผมพยักหน้าและยิ้ม
“แน่ใจสิ ด้วยรายได้ที่ได้รับจากร้าน National Beauty แล้วมันน่าจะพอ ถ้าพวกเราต้องการที่จะขยายกิลด์ออกไป พวกเราก็ควรพิจารณาเรื่องเหล่านี้ด้วย นอกจากนี้ชั้นยังมีแผนดีๆอยู่อีกอย่าง ทำไมพวกเราไม่เรียกพวกเมพๆ ของกิลด์มาละ? จะได้คุยกันเรื่องแผนการณ์พัฒนากิลด์ของเราในอนาคตกัน”
“จัดไป แล้วพวกเราจะเจอกันที่ไหนดี?”
“ไปเจอกันที่วิหารนักปราชญ์เถอะ ที่นั่นค่อนข้างเงียบ มีแต่พระสวดมนต์อยู่นิดหน่อย”
“ได้ เดี๋ยวชั้นจะไปบอกให้ทุกคนรู้ก่อน ทำไมนายไม่มุ่งหน้าไปก่อนละ?”
“ตกลง!”
ผมยกดาบจักรพรรดิฉินขึ้นและวิ่งตรงไปยังโถงนักปราชญ์ ที่โถงนักปราชญ์ผมนั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตรงหัวมุมห้องมองไปยังทางเข้า สามนาทีต่อมาก็มีสาววินด์เอล์ฟแสนสวยคนหนึ่งร่อนปีกลงมา เธอยกหอกและเดินเข้ามาอย่างอ่อนโยนด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าพร้อมพูดว่า
“บอส ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!”
ผมพยักหน้าและพูด
“มัทฉะ มานั่งนี่มา!”
“ค่าาา..”
หลังจากนั้นอีกไม่นาน ‘เยว่ชิงเฉียน’ ‘หลี่มู่’ ‘ซ่งหาน’ก็มาถึง ‘หรันหมิ่น’ ‘เสี่ยวอู่’ ‘ถังเสวี่ย’และ’หลิวย่ง’ก็ตามมาติดๆ หัวหน้าหน่วยและผู้อาวุโสของกิลด์ Zhan Long เกือบทั้งหมดได้มารวมตัวอยู่ที่นี่แล้ว ทั้งหมดนั่งลงบนเก้าอี้ไม้รอบๆ ‘เชิงเทียน’ สาวน้อย’เยว่ชิงเฉียน’กระพริบตาปริบๆมองผมแล้วถามว่า
“พี่เซียวเหยา มีอะไรเหรอคะ? พี่ถึงต้องดึงตัวพวกจากการเก็บระดับมาคุยถึงที่นี่…”
ผมยิ้มและพูดว่า
“อ่าใช่แล้ว มีเรื่องสำคัญที่พี่ต้องการจะคุยกับทุกคนน่ะนะว่า Zhan Long ของพวกเราควรจะเติบโตต่อไปยังไงดี หลิวย่งจะมาพูดเกี่ยวกับเงินอุดหนุนก่อนเป็นอันดับแรก”
‘หลิวย่ง’กระแอมอย่างสุภาพและพูดว่า
“ก็ตอนนี้นะครับ ท่านหัวหน้ากิลด์ได้วางแผนไว้ว่าจะให้สมาชิกกิลด์ทุกคนได้รับเงินเดือน ระดับท็อป 1,000 คนแรกจะได้ 2,000 หยวนต่อเดือน และ 1,000 คนถัดมาได้ 1,000 หยวนต่อเดือน เป็นขั้นพื้นฐาน นอกจากนี้น้องหลี่เหมือนจะมีแผนอะไรอีกซักอย่างอะนะ”
ผมพยักหน้าและพูดว่า
“ถูกต้อง ผมต้องการที่จะสร้างแผนใหม่ขึ้นมาเพื่อกระตุ้นความทะเยอทะยานของเหล่าผู้เล่นระดับทอปในกิลด์”
“แผนอะไรงั้นเรอะ?”
‘หลี่มู่’ยิ้มขณะที่เขาถามขึ้น
ผมคิดซักพักและพูดว่า
“มาสร้างกฎสำหรับหอคอยเกียรติยศกันเถอะ มันจะเป็นสถานที่แห่งเกียรติยศของ Zhan Long ซึ่งจะมีแต่ผู้ที่ประสบความสำเร็จบางอย่างเท่านั้นที่จะเข้าไปได้ ใครก็ตามที่อยู่ในหอคอยเกียรติยศนั้นจะต้องมีความสำเร็จหรือไม่ก็ได้ทำอะไรซักอย่างที่สำคัญมากๆในการต่อสู้ ไม่งั้นก็ไม่สามารถเข้าไปได้ ด้วยวิธีนี้กิลด์ก็จะสามารถสร้างสภาพแวดล้อมการแข่งขันที่ดีขึ้นมาได้ พวกนายคิดว่ายังไงกันบ้างอ่ะ?”
‘เยว่ชิงเฉียน’ตบมือเข้าหากันและพูดว่า
“เป็นไอเดียที่ไม่เลวเลย หนูสนับสนุนพี่เซียวเหยาค่ะ…”
หวางเจี้ยนพูดไม่ออกแต่สุดท้ายก็พูดว่า
“ไม่ว่าพี่เซียวเหยาจะว่ายังไง ผมก็สนับสนุนพี่เสมอแหละ”
‘ซ่งหาน’หัวเราะและพูดว่า
“จริงๆแล้วไอเดียของท่านหัวหน้ากิลด์ไม่เลวเลย ทุกๆกิลด์ใน[Destiny] ต่างก็มีฟอรั่มพิเศษกันอยู่แล้ว ตอนนี้พื้นที่ของเรามีแค่โพสท์กากๆ อยู่นิดหน่อยเอง ด้วยแผนของพี่เซียวเหยา พวกเราสามารถสร้างกระทู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ในฟอรั่มของ[Zhan Long]”
‘เสี่ยวอู่’ยิ้มและพูดว่า
“ชั้นมีเพื่อนเป็นเว็บดีไซน์เนอร์อยู่คนนึง พวกเราสามารถขอให้เขามาช่วยพวกเราตกแต่งฟอรั่มให้ป๊อปปูล่าร์ขึ้นมาได้อีกนิด มันจะได้กลายเป็นที่ที่เหล่าผู้เล่นสามารถมาปฏิสัมพันธ์กันได้..”
ผมพยักหน้าและพูดว่า
“ตกลง ถ้าไม่มีใครไม่เห็นด้วยก็สร้างกันเลยเถอะ แต่ว่ามันมีปัญหาอยู่อย่างนึงอะนะว่าพวกเราจะเรียกมันว่ายังไงดี มีใครจะเสนอแนะอะไรมั้ย?”
‘หลี่มู่’พูด
“หอคอยเกียรติยศแห่ง Zhan Long เป็นไง?”
“ใครมีความเห็นอะไรอีกมั้ยเอ่ย?”
‘เยว่ชิงเฉียน’พูด
“เวทีแห่งดารา?”
‘เยว่เว่ยเหลียง’หลุดขำออกมาและพูดว่า
“พี่ ชื่อนั่นมันอะไรกันน่ะ…”
‘มัทฉะ’กระพริบตาปริบๆและพูดว่า
“อารามวีรบุรุษ!”
‘หรานหมิ่น’ถึงกับอึ้ง
“ชื่อของมัทฉะสุดยอดอ่ะ มันดูโดดเด่นดี แต่มันก็ดูเด่นไปหน่อยปะ ถ้าพวกเราเรียกพวกผู้เล่นเมพๆของกิลด์ว่าอารามวีรบุรุษเนี่ย กิลด์อื่นๆ คงนินทากันแน่ๆ ตัวอย่างเช่นพูดว่า [Zhan Long] คิดว่ามีแต่คนของตัวเองรึไงว้าที่เป็นวีรบุรษ เจียนเฟิงหานกับชางเฉิงพวกตูดหมึกนี่จะต้องพูดอะไรทำนองนี้แหงๆ..”
‘เสี่ยวอู่’อดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า
“ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมพวกเราไม่ทำให้มันดูเรียบง่ายขึ้นมาอีกหน่อยละ พวกเราเรียกมันว่า Zhan Long Hall เป็นไง?”
“Zhan Long Hall… Zhan Long Hall..”
ผมพูดซ้ำไปซ้ำมาอยู่ซักพักและพยักหน้า
“ชื่อนี้ใช้ได้เลยแหะ เสี่ยวอู่เธอนี่ไม่ได้มีดีแค่เป็นน้องสาวอกแบนซะแล้วสิ”
‘เสี่ยวอู่’เบ่งหน้าอกของเธอออกมา ผมมองไปที่มันแล้วก็พูดต่อว่า
“36C โอเค เธอไม่จำเป็นต้องโชว์ก็ได้ พวกเรารู้แล้วละน่า..”
‘เยว่ชิงเฉียน’ถึงกับพูดไม่ออก
‘ซ่งหาน’ยิ้มและพูดว่า
“งั้นพวกเราจะเรียกมันว่า Zhan Long Hall ใช่มั้ย?”
“ถูกต้อง เรียกมันว่า Zhan Long Hall กันเถอะ!”
ผมพึมพำกับตัวเอง
“พวกเราต้องทำให้แน่ใจว่าจะมีแค่คนที่มีส่วนร่วมในการทำให้ [Zhan Long] เติบโตเท่านั้นที่จะสามารถเข้าไปได้ แต่มันก็ไม่ควรจะว่างเปล่าในตอนแรกอะนะ พวกนายคิดว่าไงกัน?”
‘เยว่ชิงเฉียน’พูดว่า
“มันก็ชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ? ตอนนี้คนเดียวที่มีคุณสมบัติเพียงพอก็คือพี่เซียวเหยา ด้วยการเป็นผู้ก่อตั้งกิลด์ พี่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคนแรกที่จะได้เข้าไป Zhan Long Hall เลยนะ พวกเราและคนอื่นๆในกิลด์ต่างไม่มีใครไม่รับรู้หรอกนะ”
‘หลี่มู่’พยักหน้าและยิ้มก่อนจะพูดว่า
“ถูกต้อง หัวหน้ากิลด์คือคนแรกที่จะได้เข้าไปใน Zhan Long Hall อย่างไม่ต้องสงสัย ในความเห็นของชั้น นายคือคนเดียวที่เหมาะสมจะเข้าไปใน Zhan Long Hall ในตอนนี้ ทุกๆครั้งที่พวกเราต่อสู้นายมักจะเป็นคนแรกที่อยู่ในแนวหน้าเสมอ ไม่เพียงแค่นั้นนายยังเป็นคนที่ฆ่าได้มากที่สุดอีกด้วย โดยเฉพาะในเมืองโบราณตอนที่พวกเราต้องแข่งกับพวกกิลด์ใหญ่ๆอย่าง [Vanguard],[Prague] และ[Flying Dragon]เพื่อที่จะชิง[ตราเทพแห่งการค้า] ซึ่งในตอนสุดท้ายพวกเราชนะ ทุกอย่างเกิดขึ้นก็เพราะนาย มันพิสูจน์ได้อย่างเพียงพอแล้วว่านายควรจะเป็นคนแรกที่ได้เข้าไปนะ…”
ผมถูคางตัวและพูดว่า
“ตกลง งั้นชั้นจะเป็นคนแรกที่เข้าไปใน Zhan Long Hall เหตุผลก็คือชั้นเป็นผู้ก่อตั้งกิลด์ Zhan Long ขึ้นมา อะไรแบบนี้ใช่มั้ย?”
‘ซ่งหาน’พยักหน้าและพูดว่า
“ก็ต้องเป็นแบบนั้นแหละ!”
‘เสี่ยวอู่’ถือคันธนูพเนจรของเธอแล้วยืนขึ้น สองเต้าที่ส่ายไปส่ายมาของเธอเป็นที่จับจ้องของผู้เล่นชายทุกคน เธอยิ้มแหยๆและพูดว่า
“งั้นเอาเป็นแบบนี้เป็นไงคะ พี่เซียวเหยาควรจะให้อำนาจชั้นในการแก้ไขและดัดแปลงฟอรั่มซักพัก ชั้นจะได้ให้เพื่อนของชั้นตกแต่งให้มันสวยขึ้น มันน่าจะใช้เวลาซักประมาณ 30 นาทีสำหรับขั้นพื้นฐาน หลังจากนั้นค่อยทำให้มันสวยขึ้นอีก ดีมั้ยคะพี่เซียวเหยา?”
ผมมองไปที่เธอแล้วพูดว่า
“ทำไมแม้กระทั่งเธอก็ยังเรียกชั้นว่าพี่เซียวเหยาเล่า?”
‘เสี่ยวอู่’ยิ้มและพูดว่า
“มันทำให้ชั้นดูเด็กลงน่ะสิ…”
“พอเลยเธอน่ะ อ่อนกว่าชั้นแค่ปีเดียวเองนะ ชิงเฉียน เว่ยเหลียงรีบมาทำความเคารพคุณป้าเสี่ยวอู่หน่อยสิ้…”
‘เสี่ยวอู่’เงิบพูดไม่ออก…
….
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและแล้ว [Zhan Long]ก็ได้แจ้งข่าวเกี่ยวกับเงินเดือน ทุกคนต่างเริ่มเต้นและเฉลิมลอง บ่ายวันนั้นค่าประสบการ์ที่กิลด์ได้รับเพิ่มขึ้นถึง 20% จากปกติเพราะค่าประสบการณ์และระดับในกิลด์กลายมาเป็นปัจจัยที่จะกำหนดเงินเดือนของทุกคน
เกือบหนึ่งชั่วโมงต่อมา ผมเปิดเว็บไซต์สำหรับ [Destiny] และก็พบว่ามันมีบางอย่างเปลี่ยนไป ตอนนี้มันมีมังกรตะวันออกสีทองที่ดูดุร้ายกำลังเลื้อยอยู่รอบๆแถบนำทาง มีตัวอักษรคำว่า [Zhan Long] พาดอยู่ด้านบนอย่างกล้าหาญ ข้างหลังสองคำนี้คือ Zhan Long Hall ถูกเขียนขึ้นด้วยตัวอักษรสีทองตัวเล็ก เมื่อคลิกเข้าไปดูผมก็ได้เห็น—
1.เซียวเหยาจื้อไจ้ คุณสมบัติ : ผู้ก่อตั้งกิลด์ หัวหน้ากิล์คนปัจจุบัน
2.ว่าง
3.ว่าง
….
ตามคาด มันมีแค่ผม….
แต่การปรากฏขึ้นของ Zhan Long Hall จะดึงดูดเหล่าผู้เล่นเก่งๆให้มาแข่งขันกันเองได้อย่างแน่นอน นี่เป็นเรื่องที่ดี ทหารที่ไม่ต้องการเป็นแม่ทัพไม่ใช่ทหารที่ดี ถ้า’เยว่ชิงเฉียน’ ‘หลี่มู่’ ‘หวางเจี้ยน’ ‘ซ่งหาน’และ’ถังเสวี่ย’พัฒนาตัวเองได้อย่างเต็มพิกัด ก็จะไม่มีใครหยุดยั้ง [Zhan Long] เอาไว้ได้อีก
ยิ่งไปกว่านั้น Zhan Long Hall จะต้องกลายเป็นตำนานและกลายเป็นหอคอยแห่งวีรบุรุษที่แท้จริงของเกม [Destiny] ทุกชื่อของพวกเราจะต้องถูกจารึกไว้ในอนุสรณ์ของ [Destiny] ผมมั่นใจว่าพวกเราจะต้องทำสำเร็จ!
….
ผมอิ่มเอมกับความสำเร็จที่เกิดขึ้นอยู่นาน จนถึงห้าโมงเย็นเสียงโทรศัพท์ผ่านเกมก็ดังขึ้น..จาก’หวังซิ่น’
“หลี่เซียวเหยา!”
“เกิดอะไรขึ้นหัวหน้าหวัง?”
“อ่า สำหรับการสอบสวน Blood Scythe [เคียวโลหิต] พวกเรามีปัญหาซะแล้วล่ะ”
“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”
“พวกเราส่งเจ้าหน้าที่สองคนแทรกซึมเข้าไปที่ไนท์บาร์ของ Blood Scythe ในนั้นพวกเราพบหลักฐานที่ว่าพวกมันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเคสมนุษย์สังเคราะห์จริงๆ พวกเราหวังว่าจะสามารถจับมันได้ตัวเป็นๆ แต่ว่าแผนล้มเหลว บ่ายวันนี้ตอนที่เจ้าหน้าที่สองคนนั้นออกไปจากแผนก พวกเขาถูกรถชนได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ในอาการโคม่า มันจะต้องมีเบื้องหลังอยู่ในการโจมตีนั้นแน่ นอกจากนี้นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ Blood Scythe ขายสินค้าตลาดมืดในไนท์บาร์ ดังนั้นคืนนี้พวกเราจะมอบหมายให้เจ้าหน้าที่สองคนเข้าไปสืบสวนและพวกเขาจะต้องเป็นคนที่ไม่ถูกสงสัยได้โดยง่าย ชั้นต้องการให้นายและเฉินปิ่งแสดงเป็นคู่รักและเข้าไปไนท์บาร์แห่งนั้นและเอาหลักฐานบางอย่างกลับมา”
ผมถึงกับสตั๊นและพูดว่า
“คุณต้องการให้ผมกับพี่เฉินปิ่งแสดงเป็นคู่รักและเข้าไปที่บาร์งั้นเหรอ? เธอจะยอมเหรอนั่น?”
“อ้อ…”
‘หวังซิ่น’ยิ้มแหยๆและพูดว่า
“เอิ่ม เธอดีใจแทบตายเลยละ…”
ผมเงิบ…
ปล.พวกชื่อเฉพาะไม่ว่าจะเป็นสถานที่ กลุ่ม ตัวละคร จะใช้ชื่อจริง ชื่อเล่น ชื่ออังกฤษ จีน ไทย จะแล้วแต่สถานการณ์ แต่จะพยายามใช้ชื่อที่ติดหูและอ่านแล้วไม่รู้สึกแปลกๆ มากที่สุดนะครับ
ที่มา : http://writer.dek-d.com/satawat612/story/viewlongc.php?id=1386416&chapter=243