“โอ้……ล้มเหลวอีกแล้วรึ”
หลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ ดูดซับลูกแก้ววิญญาณลูกสุดท้ายเสร็จ เขาก็เดินออกมาจากถ้ำ และพบว่า ‘จื่อ หลิง’ อยู่ที่ด้านหน้าปากทางเข้า ด้วยใบหน้าที่ท้อใจ
“เงียบไปเลยนะ !!”
‘จื่อ หลิง’ ถลึงตาใส่ ‘ชูเฟิง’ และกล่าวต่ออกมาอย่างรวดเร็วว่า
“ชูเฟิง ในตอนนี้ ราชวงศ์เจียงได้ส่งคนออกมาตามล่าเจ้าแล้ว และคนที่มาคือ เจียง ยี่หนี่ ข้าเคยได้ยินเรื่องของนางมาจากปู่ของข้าอยู่บ้าง”
“ในตอนนั้นท่านปู่ของข้าได้เข้าไปในสถานที่อันตราย และได้พบกับนาง ท่านปู่บอกว่านางคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งในรุ่นเยาว์ของราชวงศ์เจียง ตอนนั้นนางมีระดับพลังอยู่ที่ระดับห้า ขั้นแดนสวรรค์ ข้าคิดว่าในตอนนี้นางน่าจะก้าวถึงระดับหกแล้วหล่ะ”
“วิธีการสืบเสาะของราชวงศ์เจียงยอดเยี่ยมมาก หากว่าพวกเจาเจอพวกเรา ข้า…….คิดว่าพวกเราอาจจะไม่รอด ในตอนนี้วิธีที่ดีที่สุดคือการหลบไปยัง แถบทะเลตะวันออก”
“แถบทะเลตะวันออก !? ไกลไหม !?”
‘ชูเฟิง’ กล่าวถาม
“ไกล !! ไกลมาก พวกเราจะต้องเดินทางผ้านอีกหลายทวีป ในบางพื้นที่ก็จะมีผู้คนอาศัยอยู่ บางพื้นที่ก็จะเป็นทะเลทราย และต้องข้ามแถบทะเลตอนใต้ไป จึงจะถึงแถบทะเลตะวันออก ด้วยความเร็วราชรถของข้า คงใช่เวลาประมาณครึ่งปีในการเดินทาง”
‘จื่อ หลิง’ กล่าว
“ครึ่งปี !!”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น ‘ชูเฟิง’ แทบจะตกใจสุดขีด เพราะหากเดินทางเพียงขาเดียวต้องใช้เวลาครึ่งปี แล้วไปกลับคงต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปี เขาไม่อาจเสียเวลามากถึงขนาดนั้นได้
“มีอะไรหรือเปล่า !?”
เมื่อเห็นว่า ‘ชูเฟิง’ เริ่มมีความวิตกกังวล ‘จื่อ หลิง’ จึงกล่าวถามออกมา
“จื่อ หลิง ……….บอกตามตรง ข้ายังไม่อยากออกจากทวีปเก้าอาณาจักรนี้”
‘ชูเฟิง’ กล่าว
“ทำไม !!….เจ้ามีอะไรที่ต้องทำ หรือคิดว่าการบ่มเพาะพลังของเจ้าจะยังไม่เพียงพอ”
‘จื่อ หลิง’ กล่าวถาม
หลังจากเห็นท่าทีของ ‘จื่อ หลิง’ นั้น ‘ชูเฟิง’ จึงไม่อาจปิดบังเรื่องราวทั้งหมดได้ เขาได้บอกทุกๆ อย่างออกไป รวมถึงบอกเรื่องของ ‘ซูรู่’ และ ‘ซูเหม่ย’ แก่นาง
หลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ‘จื่อ หลิง’ จมไปกับความเงียบงัน แววตาของนางั่นไหวเล็กน้อย ไม่อาจรู้ได้ว่านางกำลังคิดสิ่งใดอยู่
“จื่อ หลิง ข้าไม่ควรปิดบังเรื่องนี้กับเจ้า…….ข้าขอโทษที่ปิดบังเรื่องของนางทั้งสองคนเอาไว้”
“เจ้าบ้า !! การที่ชายแต่งงานกับหญิงสาวสี่คนไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ข้าจะไม่โทษเจ้า”
“ข้า จื่อ หลิง เคยกล่าวไปแล้วว่า จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเจ้า ถึงแม้ว่าเจ้าจะมีใครอีกก็ตาม หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือ ข้าจะเป็นคนรับใช้ให้เจ้า หากเจ้าต้องการสังหารผู้ใด ข้าจะเป็นฆาตกรไปพร้อมกับเจ้า”
“นอกจากนี้ ข้ายังจะได้มีน้องสาว และพี่สาวอีกด้วย มันย่อมดีกว่าการที่หันไปที่ใดก็มีเพียงแค่เจ้าคนเดียวเท่านั้น”
เมื่อ ‘จื่อ หลิง’ กล่าวมาถึงตรงนี้ ใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยความโหยหาอย่างยิ่ง
เมื่อเห็นการแสดงออกเช่นนี้ของ ‘จื่อ หลิง’ หัวใจของ ‘ชูเฟิง’ ที่เคยตรึงเครียดก็ผ่อนคลายลง หลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ ได้ใช้ชีวิตร่วมกับ ‘จื่อ หลิง’ มาหลายวัน เขาก็พบว่านางเป็นคนที่กล้าทำตามความรัก และความเกลียดชังของตัวเอง นางกล้าที่จะเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่ไม่อาจคาดคิดได้อยู่เสมอ
ดังนั้น ‘ชูเฟิง’ จึงชอบนางมากขึ้น และมากขึ้นไปอีก เขาหวังว่าจะได้นางมาเป็นภรรยาของเขา เพราะเขาอยากใช้ชีวิตร่วมกับผู้หญิงเช่นนาง
“แล้วเจ้าว่าเช่นไร……”
‘ชูเฟิง’ กล่าวถาม
“เรื่องนั้นเหรอ………มันค่อนข้างยาก ข้ายังไม่สามารถทะลวงเข้าสู่ขั้นสวรรค์ได้ ดังนั้น ข้าจึงยังไม่อาจให้คำตอบแก่เจ้าได้”
‘จื่อ หลิง’ กล่าวพลางยิ้มบาง
“เชอะ !! ยังจะมาล้อเล่นอยู่อีก ผู้หญิงก็เป็นแบบนี้แหละนะ มักจะขี้เหนียวไม่เข้าเรื่อง ต้องแบบผู้ชายเช่นข้านี่…….ใจกว้างยิ่งกว่ามหาสมุทร มาๆ !! ข้าจะบอกความลับแก่เจ้า”
‘ชูเฟิง’ กล่าว
“ความลับอะไร !?”
‘จื่อ หลิง’ ถามด้วยความสงสัย
“อันที่จริง……ตราบใดที่พวกเรานอนด้วยกัน และทำเรื่องระหว่างชายหญิง พลังวิญญาณของข้า จะสามารถช่วยเจ้าได้มากเลย”
‘ชูเฟิง’ กล่าวออกมาอย่างหน้าด้านๆ แต่ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความจริงจัง
“เจ้า !! ไปตายซะ !!”
‘จื่อ หลิง’ ตะโกนออกมา พร้อมกับตบไปที่ใบหน้าของ ‘ชูเฟิง’ ฉาดใหญ่
จากประสบการณ์ในหลายวันที่ผ่านมา ‘ชูเฟิง’ รู้ได้ทันทีว่า ‘จื่อ หลิง’ จะตบเขา เขาจึงเบี่ยงตัวหลบออกไป และกล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่จริงจังกว่าเดิมว่า
“ที่ข้าพูดเป็นเรื่องจริงนะ”
“สิ่งที่ข้าพูดก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน ไปตายซะ !!”
‘จื่อ หลิง’ เดินเข้าไปที่ ‘ชูเฟิง’ อย่างรวดเร็วด้วยความโกรธ
ในขณะนั้น ‘ชูเฟิง’ ไม่สามารถตั้งตัวได้ทัน ใบหูของเขาถูกจับโดย ‘จื่อ หลิง’ จากนั้นนางก็บิดหูของเขา และลากเข้าไปภายในถ้ำ เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของ ‘ชูเฟิง’ ก็ดังขึ้น
“อ๊าาาาาาาา……ช่วยข้าด้วย !! ว่าที่ภรรยาของข้า กำลังจะฆ่าว่าที่สามมีของนางงงงงงงงงง !!”
หลังจากถูกทรมานเป็นเวลานาน ในเช้าวันรุ่งขึ้น ‘จื่อ หลิง’ นั่งอยู่บนต้นไม้พร้อมกับแกว่งขาที่ขาวราวหิมะของนาง อีกทั้งนางยังคงเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ดูเหมือนว่านางยังคงไม่หายโกรธ ‘ชูเฟิง’
“เมียจ๋าาาาา !! ได้เวลาอาหารกลางวันแล้ว……วันนี้มี จระเข้ย่าง หมูป่าคั่ว ห่านย่าง เจ้าจะกินอะไรดี”
‘ชูเฟิง’ ตะโกนขึ้นมาจากใต้ต้นไม้
“ข้าไม่อยากกินเนื้อสัตว์ป่า !! ข้าจะกินอาหารอร่อยๆ ที่มีกลิ่นหอม รสชาติดีเยี่ยม”
‘จื่อ หลิง’ กล่าวตอบ
“อาหารอร่อยๆ………ข้าทำไม่เป็น”
‘ชูเฟิง’ ทำหน้าย่น พร้อมกับกระโดดขึ้นมาบนต้นไม้ และนั่งลงข้างๆ ‘จื่อ หลิง’
“ภรรยาข้า……วันนี้ข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารอร่อยๆ”
‘ชูเฟิง’ กล่าวพลางยิ้มบาง
“ไชโย !! ไชโย !! ไปกินอะไร”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ‘จื่อ หลิง’ ตะโกนออกมาด้วยความดีใจ นางเบื่อกับรสชาติเนื้อของสัตว์ป่าเต็มที
“เราจะไปกินสิ่งที่เจ้าอยากกิน ภรรยาข้าขึ้นมาบนหลังมังกรซิ”
‘ชูเฟิง’ กล่าวออกมา พร้อมกับยืนขึ้น พลันมังกรสีฟ้าก็ปรากฏที่ใต้ฝ่าเท้าของเขา และบินวนรอบต้นไม้นั่นอย่างรวดเร็ว
“ไม่จำเป็น !! นั่นมันช้าเกินไป ไปด้วยราชรถของข้าดีกว่า”
‘จื่อ หลิง’ กล่าวพลางส่ายศรีษะของนาง
“โถ่…ภรรยาข้า เจ้าไม่เข้าใจเลย !! แบบนี้เขาเรียกว่าโรแมนติก”
‘ชูเฟิง’ กล่าวออกมาอย่างมั่นใจ
“ก็ได้ !!”
‘จื่อ หลิง’ ลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะก้าวไปที่หลังของมังกร
ในขณะนั้น นางผายมือของนางออก แงะกอดไปที่เอวของ ‘ชูเฟิง’ โดยที่ ‘ชูเฟิง’ ไม่ได้ร้องขอ อีกทั้งนางยังแนบใบหน้าที่งดงามของนางไปกับแผ่นหลังของ ‘ชูเฟิง’
การกระทำของ ‘จื่อ หลิง’ ทำให้ ‘ชูเฟิง’ มีความสุขอย่างมาก รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา จากนั้นด้วยความคิดของเขา มังกรฟ้าก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ทะลุขึ้นไปยังชั้นของเมฆที่ลอยอยู่
“ภรรยาข้า เจ้าอยากกินอะไร”
“ข้าอยากกิน ซี่โครงหมูตุ๋นน้ำแดง ผัดเผ็ดเนื้อปลากวงแห้ง ไก่ตุ๋น……….”
“ภรรยาข้า ไหนเจ้าบอกว่าไม่กินเนื้อสัตว์”
“ข้าไม่เคยบอกว่าข้าไม่กินเนื้อสัตว์”
“เจ้ารู้ไหม ร่างกายของข้ามีสิ่งหนึ่งที่อร่อยมากเลยนะ”
“ไปตายซะ !!”
“อ๊าาาาา….ข้ายังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ”
# ..
: จื่อหลิง เข้าใจอะไรง่ายดีนะ
: ช่ายๆ บรรดาผู้หญิงทั้งหมด ข้าชอบ จื่อหลิง ที่สุด ไม่ว่าจะหน้าตา หน้าขา หน้าอก
: ถูกต้อง ข้าเองก็ชอบจื่อหลิง ทั้งเก่ง ทั้งสวย ทั้งเด็ด !!!
: เดี๋ยวๆ อะไรเด็ด!!!
: เด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง!!!
: แล้วปาย สาดดดดดดดด . . . . .
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป