“มีเรื่องแบบนี้ด้วย? งั้นหมายความว่า ขวานอสูรฟ้า ของข้านั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดอย่างนั้นหรือ?”
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นของ ‘ต้าน ต้าน’ มันทำให้เขามีความสุขอย่างมาก
 

 
“ใช่แล้ว! รีบ ๆ พยายามควบคุมมันให้ได้เร็ว ๆดั่งที่ใจเจ้าต้องการซะล่ะ”
 
‘ต้าน ต้าน’ กล่าวออกมาในขณะที่เขาหัวเราะคิกคัก เมื่อ’ชูเฟิง’ได้จริงกษัตริย์แห่งยุทธภัณฑ์ชั้นยอดมันจึงทำให้เธอนั้นรู้สึกดีใจไปกับ’ชูเฟิง’ด้วยเช่นกัน
 
*** หวืบ ***
 
‘ชุเฟิง’ไม่มีความลังเลใด ๆ เขาได้กระตุ้นการทำงานที่ฝ่ามือของเขามันมีแสงยิงออกมาทุกทิศทางจากมือของเขาและในท้ายที่สุดก็ปรากฏ ขวานอสูรฟ้า ทีมีขนาดใหญ่ก่อนหน้านี้ขึ้นมาบนฝ่ามือของเขา และเขาก็กระตุ้นการทำงานของมันให้มันหดกลับเข้าไปในฝ่ามือของเขาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว
 
มันได้ปรากฏขึ้นมาและหดกลับเข้าไปในฝ่ามือของ’ชูเฟิง’ได้อย่างใจนึกเพียงในความคิดของเขาและหลังจากที่พวกเขาได้เห็น’ชูเฟิง’ควบคุม ขวานอสูรฟ้า ได้อย่างใจนึกการแสดงออกของพวกเขาทุกคนนั้นถึงกับเกิดอาการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากและมีบางอารมที่พวกเขาไม่สามารถจะบรรยายมันออกมาได้
 
แต่เพียงแค่ในเวลานั้น ‘จือหลิง’ ได้เดินก้าวออกมาข้างหน้าแล้วกล่าวกับเหล่าผู้อาวุโสว่า
 

 
“ช้าเชื่อว่าด้วยประสบการณ์ของพวกท่านทุกคนแล้วนั้นพวกท่านจะต้องมีความรู้เกี่ยวกับยุทธภัณฑ์ชั้นยอดอย่างแน่นอนว่าถ้ามันได้ตระหนักถึงนายของมันแล้วล่ะก็ ไม่ว่าใครก็ตามที่เอามันไปใช้มันก็จะไม่แสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของมันออกมาหรือจะให้กล่าวอีกอย่างก็คือต่อให้พวกท่านเอามันออกไปจากเขามันก็จะไม่มีค่าอะไรและก็ไม่ต่างอะไรไปจากเศษเหล็กที่อยู่ในมือของพวกท่าน”
 
 
“มีเพียงเฉพาะบุคคลที่มันได้เลือกเท่านั้นถึงจะแสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของมันออกมาได้และในตอนนี้ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดอันนี้มันก็ได้เลือกเป็นนายของมันแล้วซึงนั้นมันก็มีความหมายออกมาอย่างแน่ชัดแล้วว่ากษัตริย์ยุทธภัณฑ์ชั้นนี้นั้นย่อมเป็นของชูเฟิง เพียงเท่านี้พวกยังมีอะไรที่ต้องการจะกล่าวอะไรออกมาอีกหรือไม่ว่ามันไม่ได้เป็นของเขา?”
 
 
“นั้นมัน…”
 
ทันทีที่ได้ยินคำกล่าวเช่นนั้นมันก็ทำให้พวกเขาไม่อาจที่ปฏิเสธความจริงข้อนี้ได้ และหลังจากที่คิดดูแล้วมันก็เป็นมาอย่างที่ ‘จือหลิง’ กล่าวหลังจากที่ยุทธภัณฑ์ได้ยอมรับนายของมันแล้วล่ะก็ไม่ว่าใครก็ตามที่เอามันไปใช้โดยที่ไม่ใช่นายของมันมันก็ไม่อาจที่จะสำแดงพลังที่แท้จริงของมันออกมาได้
 

 
“ข้านึกไม่ถึงเลยว่ายุทธภัณฑ์ชั้นยอดที่เลือกนายของมันได้เองแบบนั้นจะยังคงมีอยู่บนโลกใบนี้อยู่อีก”
 
รองประมุข ‘เกา ฉีจือ’ กล่าวออกมาพร้อมกับถอนลมหายใจของเขาใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความชื่นชม แต่ถึงแม้ว่าใบหน้าของเขานั้นจะเต็มไปด้วยความชื่นชมแต่ก็หาได้มีความโลภไม่
 

 
“ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดชิ้นนี้จะมีอำนาจมากนักแต่มันก็ยังมีความเป็นไปได้ที่ในสถานที่แห่งนี้จะยังมีสมบัติอื่น ๆ ซ่อนอยู่ก็เป็นได้”
 
ในขณะนั้น ‘จือหลิง’ ก็ได้ขัดจังหวะขึ้นมา
 

 
“ใช่แล้ว ดูเหมือนว่าสาวน้อยกับชูเฟิงจะมาจากเส้นทางอื่นที่ไม่ใช่เส้นทางที่พวกเราเดินกันเข้ามาใช่หรือไม่?”
 
รองประมุข เกา ถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
 

 
“ใช่แล้ว ข้ากับชูเฟิงนั้นเดินมาจากทางอื่นซึ่งนอกจากนี้แล้วที่สถานที่แห่งนี้ยังมีอีกหลายเส้นทางที่ซ่อนอยู่มากมายนัก และข้ากับชูเฟิงนั้นก็ยังได้เก็บเกี่ยวสมบัติมาบ้างตามเส้นทางที่พวกเราได้เดินผ่านมาแต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะพวกเราก็ได้มันมาเพียงแค่น้อยนิดเท่านั้นและในท้ายที่สุดแล้วพวกเราก็ได้เดินเข้ามายังสถานที่แห่งนี้”
 
‘จือหลิง’ กล่าวออกไปพร้อมกับส่ายหัวของเธอ
 

 
“เจ้าพูดจริงอย่างนั้นรึว่ายังมีเส้นทางลับที่ซ่อนอยู่?”
 
หลังจากที่ได้ยินคำพูดเช่นนั้นใบหน้าของ ‘เจี่ย หยาน’ และสมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลเจี่ย พลันเกิดการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่บนใบหน้าของพวกเขาและเริ่มที่จะหาเส้นทางลับที่ซ่อนอยู่พวกเขาทุกคนนั้นล้วนแล้วแต่เป็นผู้เชื่อมต่อฯโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘เจี่ย หยาน’ ทักษะการสร้างจิตวิญญาณของเขานั้นนับได้ว่ามีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
 
แม้ว่า ‘จือหลิง’ และ’ชูเฟิง’จะร่วมมือกันก็ยังไม่อาจที่จะสามารถทัดเทียมเขาได้แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาทั้งสองจะเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ไม่ได้และจะไม่ได้รับการเก็บเกี่ยวสมบัติกับเส้นทางที่เขาได้เดินผ่านมาและหลังจากที่เขาได้ยินคำพูดของ ‘จือหลิง’ อย่างรวดเร็ว ‘เจี่ย หยาน’ ก็ได้เร่งอำนาจจิตวิญญาณแพร่กระจายออกไปเพื่อหาเส้นทางที่ได้หลบซ่อนอยู่
 
แม้แต่ผู้เชียวชาญจากนิกายโลกวิญญาณและคนของตระกูลเจี่ยก็เสาะหาเส้นทางลับเช่นเดียวกันและหลังจากที่ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดอันนี้นั้นได้รับเลือก’ชูเฟิง’เป็นนายของมันก็ไม่ได้มีใครที่คิดจะมาเกาะแกะกับ’ชูเฟิง’อีก เขาได้เดินไปรอบๆด้วยความสบายใจในสถานที่แห่งนี้
 
แต่เขานั้นก็มีเป้าหมายเช่นกันเพราะสิ่งที่เขากำลังตามหาหลังจากที่ได้เข้ามายังพระราชวังแห่งนี้นั้นก็คือสมบัติที่สามารถฝึกอำนาจพลังจิตวิญญาณได้
 
3 : ความหมายคือสมบัติที่สามารถเพิ่มพลังจิตวิญญาณให้กับผู้เชื่อมต่อได้อะไรประมาณนี้
 
ด้วยเหตุนั้น’ชูเฟิง’จึงได้เข้าไปถามกับรองประมุข เกา ว่าเขาได้ค้นพบสมบัติพิเศษใด ๆ บ้างในพระราชวังแห่งนี้และคำตอบเพียงหนึ่งเดี่ยวที่เขาได้นั้นก็คือไม่ได้ค้นพบอะไรเมื่อได้ยินเช่นนั้น’ชูเฟิง’ก็ยังรู้สึกถึงความตื่นเต้นได้อยู่เพราะหลังจากที่พวกเขามายังสถานที่แห่งนี้พวกเขาก็ได้ถูกขังอยู่ที่นี่ซึ่งมันก็หมายความว่าสมบัติต่าง ๆ
 
ในพระราชวังนี้ยังคงปลอดภัยจากพวกเขาอยู่หลังจากที่’ชูเฟิง’ได้ทราบทุกอย่างแล้วมันจึงทำให้เขารู้สึกว่าสมบัติที่เขากำลังตามหาอยู่นั้นมันจะต้องอยู่ส่วนไหนสักส่วนหนึ่งในพระราชวังใต้ดินนี้อย่างแน่นอน ฉะนั้น’ชูเฟิง’จึงได้เริ่มที่จะต้องค้นหาอย่างจริงจังแต่ยิ่งเขาค้นหาไปมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งมีความไม่สบายใจเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น
 
เขาได้ค้นหาอยู่ที่พระราชวังใต้ดินอยู่หลายครั้งแต่เขากลับไม่ค้นพบสมบัติใด ๆ เลยเช่นเดียวกับรองประมุข เกา และคนอื่น ๆ มันไม่มีสมบัติใดอื่นที่จะอยู่ในสถานที่แห่งนี้แม้แต่ยุทธภัณฑ์ชั้นยอด
 

 
“บัดซบทำใมมันถึงได้ไม่มีสมบัติพิเศษที่เอาเพิ่มพลังจิตวิญญาณอยู่ที่นี่.”
 
ในทันที’ชูเฟิง’รู้สึกหมกมุ่นกับมันมากจนเกินไปและเขาก็ตกอกตกใจเล็กน้อยในใจของเขาที่ในตอนนี้เขายังไม่สามารถที่จะค้นหามันพบหากเขาไม่สามารถที่จะหาทางเพิ่มพลังจิตวิญญาณของเขาได้อย่างรวดเร็วแล้วล่ะก็ เขาจะมีปัญญาที่จะกลับไปช่วย ‘ซูรู่’ และ ‘ซูเหม่ย’?
 

 
“อย่าได้กังวลจนเกินไป บางที่เจ้าอาจหาสมบัติชิ้นนั้นเจออยู่ก่อนแล้วก็เป็นได้”
 
จู่ ๆ ‘ต้าน ต้าน’ ก็เอยขึ้นมา
 

 
“ต้าน ต้าน เจ้าหมายความเช่นไร? ”
 
‘ชูเฟิง’ถามกลับไปด้วยความงุนงง
 

 
“เจ้าลองเช็คภายในของ ขวานอสูรฟ้า ในฝ่ามือของเจ้าให้ดี ๆ ลองใช้อำนาจพลังวิญญาณของเจ้าสื่อไปให้ถึงมันซะและเจ้าจะสามารถรับรู้ได้ถึงรูปร่างพลังวิญญาณที่เจ้าไม่สามารถที่จะมองเห็นได้อยู่.”
 
‘ต้าน ต้าน’ กล่าวโดยไม่ชักช้า’ชูเฟิง’รีบปฏิบัติตามคำแนะนำของ ‘ต้าน ต้าน’ และในท้ายที่สุดมันก็เป็นจริงอย่างที่’ต้าน ต้าน’ ได้กล่าวมา
 

 
“ต้าน ต้าน มันเกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ว่า ขวานอสูรฟ้า นี้มันเป็นสมบัติที่สามารถฝึกอำนาจพลังวิญญาณได้?”
 
‘ชูเฟิง’รู้สึกชื่นชมและดีใจไปกับมันเพราะเขาในตอนนี้นั้นเปรียบได้กับเห็นแสงสว่างจุดเล็กๆ ในสถานที่อันมืดมิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
 

 
“แท้จริงแล้วนั้นยุทธภัณฑ์ชั้นยอดในแต่ละประเภทนั้นมันจะมีความสามารถที่แตกต่างกันออกไปซึ่งมันไม่จำเป็นว่าจะต้องมีความสามารถทางการต่อสู้เสมอไปหรอกนะ”
 
 
“และถ้าข้าเดาเอาไว้ไม่ผิดล่ะก็ ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดเล่มนี้ของเจ้านั้นมันมีความสามารถที่เอาไว้ฝึกเพิ่มอำนาจพลังวิญญาณของเจ้าอย่างแน่นอน”
 
 
“แต่พลังพิเศษเช่นนี้นั้นจะต้องมีการปลดรูปแบบพิเศษของมันบางอย่างออกมาก่อนถึงจะสามารถปลดปล่อยความสามารถที่แท้จริงของมันออกมาได้”
 
 
“และนี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำใมมันถึงได้ถูกผนึกล็อกเอาไว้บนแท่นนั้นด้วยเครื่องหมายก่อตัว”
 
 
“และตอนนั้นที่เจ้าได้ขึ้นไปบนแท่นเจ้าก็ได้รับการกดลงมาด้วยแรงดันและในช่วงเวลานั้นเจ้าก็ได้มุ่งเน้นแต่จึงดึง ขวานอสูรฟ้า ออกมาโดยที่ไม่สนใจถึงรายละเอียดเหล่านี้”
 
 
“แต่ว่าข้านั้นได้สังเกตเห็นมัน และก็ได้จดจำเอาไว้อย่างละเอียดถึงรูปแบบของการก่อตัวและหลังจากที่เจ้าออกไปจากสถานที่แห่งนี้แล้วข้าจะช่วยเจ้าปลดผนึกความสามารถของ ขวานอสูรฟ้า เล่มนี้ให้เอง”
 
 
“ถ้า ขวานอสูรฟ้า นี้เป็นจริงสมบัติที่สามารถเอาไว้ใช้ฝึกอำนาจพลังวิญญาณของเจ้าได้แล้วล่ะก็แน่นอนว่าเจ้าจำเป็นที่จะต้องใช้มัน แต่ถ้าหากว่ามันไม่สามารถที่จะฝึกอำนาจพลังวิญญาณของเจ้าได้ล่ะก็ข้ามั่นใจเลยว่าเจ้ากำลังถูกปั่นหัวโดยเจ้าสัตว์ยักษ์ในหอคอยอสูรฟ้านั้นอย่างแน่นอนซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นมันก็อาจเป็นไปได้ว่ามันล่อให้เจ้ามาตายในสถานที่แห่งนี้”
 
‘ต้าน ต้าน’ อธิบาย
 

 
“อืมมันก็อาจมีความเป็นไปได้”
 
‘ชูเฟิง’พยักหน้าและเชื่อในคำแนะนำของ ‘ต้าน ต้าน’ เพราะว่าคำพูดของเธอนั้นนับได้ว่าสมเหตุสมผลมากที่สุดและในขณะที่เขากำลังจะทำตามคำแนะนำของ ‘ต้าน ต้าน’ และพยายามที่จะออก
 

 
“ขอให้ทวยเทพสาปแช่งพวกมึง! ไอ้บ้านี่มันไม่มีอะไรเลย! นี่มันไม่มีห่าอะไรอยู่ที่นี่เลย! อ๊า!! ”
 
 
“บัดซบใครมันกล้าบอกว่ะว่ามีสมบัติอยู่ในสถานที่บัดซบแห่งนี้? ใครมันเป็นคนกระจายข่าวว่าสถานที่แห่งนี้มันเป็นซากสุสานของผู้เชี่ยวชาญการต่อสู้ระดับสูงว่ะ? นี่มันเป็นเพียงแค่ข่าวลือชัด ๆ บัดซบ พวกมันบอกเรื่องไร้สาระให้แก่พวกเรา พวกเราถูกหลอกแล้ว”
 
เพียงแค่ในเวลานั้นได้มีเสียงตะโกนออกมาดังอย่างต่อเนื่อง จนถึงกับทำให้’ชูเฟิง’นั้นถึงกับหูอื้อเลยที่เดียวแม้แต่พระราชวังใต้ดินยังถึงกับสั่นสะเทือนเหล่าผู้มีอำนาจสูงสุดต่าง ๆ ก็กำลังทำเช่นเดียวกับ’ชูเฟิง’พวกเขาได้พยายามค้นหาถึงสมบัติพิเศษบ้างอย่างในพระราชวังใต้ดินแต่มันก็ไร้ประโยชน์พวกเขาไม่ได้ค้นพบสมบัติใด ๆ เลยแม้แต่สักชิ้นเดียว
 
และสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากในการเดินทางครั้งนี้เลยก็คือพวกเขาได้สูญเสียผู้เชียชาญแดนสวรรค์ไปถึงจำนวนมาก คนที่มีความแข็งแกร่งเช่นพวกเขานั้นใช่ว่าจะสามารถผลิตขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ตั้งแต่ได้เริ่มการเดินทางในครั้งนี้มาต้องยอมรับเลยว่าพวกเขานั้นได้รับการสูญเสียไปไม่น้อยเลยที่เดียว
 

 
“ชูเฟิงเวลานี้ข้าและ จือหลิง นั้นต้องกล่าวขอบคุณเจ้าอย่างแท้จริง หลังจากที่กลับไปยังนครอันทรงเกียรติข้า ฉิน เล่ย จะต้องแสดงความขอบคุณต่อเจ้าอย่างแน่นอนสำหรับความโปรดปรานที่เจ้าได้ช่วยชีวิตของข้าเอาไว้”
 
เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ เขารู้สึกได้เลยว่า ‘ฉิน เล่ย’ นั้นมีความรู้สึกที่อยากจะขอบคุณ’ชูเฟิง’และ ‘จิอหลิง’ อย่างแท้จริงในเรื่องนี้หลังจากที่ ‘ฉิน เล่ย’ ได้เชิญเหล่าผู้นำต่าง ๆ กลับไปที่นครอันทรงเกียรติในฐานะผู้มีเกียรติที่มาเป็นสักขีพยานในการรวบรวมผลของการเลือกคู่ในครั้งนี้ในตอนแรกเหล่าบุคคลชั้นนำพวกนั้นนั้นไม่ต้องการที่จะไปนครอันทรงเกียรติ
 
แต่หลังจากที่พวกเขาได้คบคิดสักพักพวกเขาก็ยอมตกลงและเดินทางด้วยกลุ่มอันยิ่งใหญ่ของพวกเขาออกจากหุบเขาพันปีศาจและไปยังนครอันทรงเกียรติแต่ด้วยความโกรธแค้นในใจของพวกเขาพวกเขาได้ทำลายปีศาจในหุบเขาพันปีศาจอย่างสมบูรณ์ก่อนที่พวกเขาจะออกไปจากหุบเขาพันปีศาจพวกเขาก็ได้ฆ่าปีศาจที่พวกเขาเห็นอย่างไม่เหลือซาก
 
ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ยักษ์ตัวเล็กหรือใหญ่พวกเขาก็ไม่มีความปราณีใด ๆ สำหรับพวกมัน และในตอนนี้หุบเขาพันปีศาจยังไม่มีเหล่ากษัตริย์ที่เป็นคนคอยปกครองอีกด้วยมันจึงกล่าวได้อย่างเต็มปากเลยว่าหุบเขาพันปีศาจในตอนนี้นั้นได้พบกับความสูญเสียที่ใหญ่หลวงอย่างแท้จริง
 
#################################################################################################
 
เอาละในช่วงท้ายก็มาพบกับเราเหล่าพี่น้อง 3 หัวดอที่จะมาเผาชูเฟิงไปพร้อมกลับคุณ
 
1 : ไม่มีความคิดเห็นครับตื้อมาก ณ จุดๆนี้
 
2 : ไม่มีความคิดเห็นครับตื้อมาก ณ จุดๆนี้
 
3 : ไม่มีความคิดเห็นครับตื้อมาก ณ จุดๆนี้
 
#################################################################################################
 
…..####เอาล่ะก็ขอจบสาระเร้าใจ : นายกระทิข้น ไว้เท่านี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน####…..
 
ที่มา: