ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 3 ปีควรได้รับคำแนะนำ
 
ในเวลานั้น ชูเฟิง หายใจออกอย่างยากเย็น เขาแอบกล่าวในใจว่า
 

 
“เหม่ยน้อย นางโตขึ้นก็งดงามไม่แพ้ ซูรู่ เลยแม้แต่น้อย อีกทั้งทรวดทรงยัง….”
 
ชูเฟิง ก็เป็นเพียงชายธรรมดาๆคนหนึ่ง เมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ใต้ท้องของเขาก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา มันคือสิ่งที่ทุกท่านก็รู้ดี
 
ชูเฟิง รู้สึกเขินอายอย่างมาก เพราะในขณะที่ร่างกายของ ซูเหม่ย กำลังแนบชิดอยู่บนตัวของเขานั้น นางย่อมรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของบางสิ่งที่หว่างขาของเขา
 
แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ในขณะที่ ซูเหม่ย รู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของเขานั้น นางไม่ได้หลีกเลี่ยงมันแม้แต่น้อย นางกลับจ้องไปเขาด้วยความเขินอาย นางเปิดริมฝีปากสีชมพูระเรื่อบรรจงจูบไปริมฝีปากของ ชูเฟิง
 

 
“เหม่ยน้อย !! เจ้าทำอะไรน่ะ !!”
 
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิง กลับหลีกเลี่ยงจูบของนาง เพราะเขาได้สัญญากับ ซูรู่ เอาไว้ว่า เขาจะไม่ทำเรื่องระหว่างชายหญิงกับ ซูเหม่ย ก่อนจะแต่งงาน
 
แต่ในขณะนี้ ใบหน้า และลักษณะท่าทีของ ซูเหม่ย กลับดูมีเสนห์ดึงดูดอย่างมาก หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เขาจะต้องห้ามใจไม่ไหว นั่นจะทำให้เขาผิดคำสัญญาที่เคยกล่าวไว้
 

 
“ไม่มีอะไร ชูเฟิง ข้าชอบเจ้าจริงๆ ข้าอยากมอบทุกอย่างของข้า ให้แก่เจ้า….”
 
ขณะที่กล่าวนั้น ซูเหม่ย ได้ก้มลงไปและถอดชุดสีชมพูของนางออก
 
ในเวลานั้น เมื่อ ชูเฟิง เห็นเต็มสองตาของเขา เลือดกำเดาก็ไหลออกมาจากจมูกอย่างรวดเร็ว
 
เหตุเพราะร่างกายที่เปลื่อยเปล่าของสาวงามปรากฏต่อหน้าเขา ผิวที่ขาวเนียน ละเอียดอ่อน หน้าอกคู่งามที่ยื่นออกมาอวดทรวดทรงอย่างเย้ายวน ใบหน้าของนางขึ้นสีแดงเรื่อด้วยฤทธิ์สุรา มองดูแล้วช่างมีเสนห์ยิ่งนัก
 

 
“ชูเฟิง ไม่ใช่เพียงข้าชอบเจ้า แต่ข้ายังรักเจ้ า ข้าจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างของข้าให้แก่เจ้า ข้ายินดีที่จะทำทุกอย่างให้เจ้า เพื่อเจ้าเพียงคนเดียว…..”
 
ซูเหม่ย โผเข้ามาในอ้อมกอดของ ชูเฟิง อีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ สัมผัสที่ฝ่ามือของ ชูเฟิง นั้น แตกต่างจากครั้งไหนๆ ที่เขาเคยสัมผัสมา
 
เมื่อไม่มีเสื้อผ้าคอยปกปิดนั้น ชูเฟิง สามารถสัมผัสได้ถึงผิวพรรณของ ซูเหม่ย ได้โดยตรง มันทั้งเรียบเนียน และอบอุ่น อีกทั้งยังร้อนแรง ราวกับเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้ ภายในหัวใจ แม้แต่ชูเฟิงเองก็เช่นกัน
 
***** อืมมมม *****
 
ชูเฟิง พลิกตัวกลับ และกดร่างของ ซูเหม่ย ลงไปกับเตียง จากนั้นเขาก็เปิดริมฝีปากของเขา และบรรจงจูบไปตามร่างกายของนาง ราวกับเขาต้องการจะกลืนกินทุกสิ่งของนางก็ไม่ปาน
 
ในขณะเดียวกันนั้น มือของเขาก็ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของนางอย่างแผ่วเบา
 

 
“อ๊าาาา……”
 
เมื่อ ชูเฟิง เริ่มบรรเลงลีลารักของเขานั้น ซูเหม่ย ก็ครางออกมาด้วยความกระส่ายกระเส่า เนื่องจากนางไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อน
 
เสียงครางที่อ่อนหวานของนาง ยิ่งทำให้ไฟราคะของ ชูเฟิง ถูกจุดขึ้นอย่างรวดเร็ว เขากระชากเสื้อผ้าของเขาออก และพร้อมที่จะมอบความรักของเขาด้วยอาวุธประจำตัวที่หว่างขาของเขา ตอนนั้นชูเฟิงเตรียมสอดปืนใหญ่ เข้าป้อมประจำการ
 

 
“ชูเฟิง เจ้าจะทำอะไร !!”
 
แต่ทันใดนั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของ ชูเฟิง มันทำให้ ซูเหม่ย และเขาเองตกใจมาก เมื่อพวกเขามองตามไปที่ต้นเสียงนั้น ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
 
เพราะนั่นคือเสียงของ ซูรู่ นางยืนอยู่ที่หน้าประตู ซึ่งห่างจากเตียงที่ ชูเฟิง กำลังบรรเลงฉากรักกับ ซูเหม่ย ไปสิบกว่าเมตร ขณะที่ตกตะลึงและตกใจ
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชูเฟิง และ ซูเหม่ย ที่กำลังเล่นจ้ำจี้กันอยู่นั้น ก็วงแตกและแยกย้ายกันใส่เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกัน ซูรู่ ก็ก้าวเข้ามาที่ข้างเตียง
 

 
“ชูเฟิง เจ้าลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับข้าแล้วรึ ถึงได้ทำเช่นนี้ !!”
 
เมื่อรอให้ ซูเหม่ย สวมเสื้อผ้าของนางเสร็จนั้น ซูรู่ ก็กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง
 

 
“พี่รอง นี่ไม่ใช่ความผิดของ ชูเฟิง นะ นี่เป็นเพราะข้า…”
 
ก่อนที่ ชูเฟิง จะได้กล่าวอะไรออกไปนั้น ซูเหม่ย ก็ชิงอธิบายออกไปก่อน
 

 
“เหม่ยน้อย เจ้าออกไปก่อน และกลับไปที่ห้องของเจ้า ข้ามีเรื่องที่จะต้องคุยกับ ชูเฟิง ตามลำพัง”
 
แต่ก่อนที่ ซูเหม่ย จะกล่าวจบนั้น ซูรู่ ก็ได้ออกปากให้ ซูเหม่ย กลับห้องไป
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น นางจ้องไปที่พี่สาวของนาง และจ้องไปที่ ชูเฟิง พลางเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะจากไปด้วยความละอาย
 

 
“ข้า…..”
 
 
“เจ้าไม่ต้องพูดอะไร ข้ารู้ว่านางมาหาเจ้า ข้าเป็นพี่สาว ทำไมข้าจะไม่รู้ว่านางต้องการอะไร”
 
 
“นางชอบเจ้า และรักเจ้ามาก นางต้องการมอบทุกอย่างของนางให้แก่เจ้า ก่อนที่เจ้าจะไป”
 
 
“ชูเฟิง ข้ารู้ว่าเจ้าจริงใจต่อ เหม่ยน้อย แต่ข้าก็หวังว่าพวกเจ้าทั้งสองคนจะทำเช่นนั้น หลังจากที่พวกเจ้าได้แต่งงานกัน”
 
 
“หลังจากที่เจ้ากลับมา มันย่อมจะดีกว่า”
 
ชูเฟิง พยายามจะกล่าวบางอย่างออกมา แต่ ซูรู่ ก็เหมือนจะรู้ทันในทุกๆ เรื่อง ในขณะนั้น นางก็ทำบางอย่างที่ทำให้ ชูเฟิง ต้องตกตะลึง นางค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าของนางออก
 
ในเวลานั้น ทรวดทรงที่สมบูรณ์แบบของนาง ก็ได้ออกมาอวดโฉมต่อหน้าของ ชูเฟิง พร้อมๆ กับที่นางโผเข้ามาในอ้อมกอดของเขา ทิ้งตัวไปบนเตียง
 

 
“รู่เอ๋อ !! เจ้าจะทำอะไร !!”
 
ชูเฟิง สามารถเข้าในคำกล่าวของนางได้อย่างดี แต่เขากลับไม่เข้าใจการกระทำของนางแม้แต่น้อย เนื่องจากมันสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง
 

 
“ชูเฟิง เหม่ยน้อยรักเจ้า แต่ข้าก็รักเจ้า เหม่ยน้อยสามารถทำอะไรให้เจ้าได้ ข้าก็ทำได้เช่นกัน”
 
 
“ชูเฟิง ยกโทษให้กับความเอาแต่ใจของข้าด้วย ข้ามีน้องสาวเพียงคนเดียว ข้าหวังว่าเจ้าจะรัก และดูแลนางอย่างดี”
 
 
“รออีกหน่อยนะ ไม่ช้า เหม่ยน้อย ก็จะเป็นเจ้า พวกเราสองคนจะเป็นของเจ้า ในระหว่างนั้น ให้ข้าดูแลเจ้าไปก่อนนะ”
 
นางกระซิบไปที่ข้างหูของ ชูเฟิง ด้วยความอ่อนหวาน พร้อมกับใช้มือที่เรียวงามฉีกกระชากชุดที่ ชูเฟิง เพิ่มสวมไปเมื่อครู่ออก และซบไปที่ร่างกายของ ชูเฟิง อย่างรวดเร็ว
 
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถทนต่อไปได้ หัวของ ชูเฟิง รุ่มร้อนดังไฟราคะกำลังเผาไหม้
 
ดังนั้น ด้วยความรวดเร็ว ชูเฟิง พลิกตัวกลับ และกดร่างของ ซูรู่ ลงบนเตียง แต่จากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ทำให้ ชูเฟิง ได้เรียนรู้บางอย่าง เขารีบวางรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณครอบคลุมห้องของเขา เพื่อกันไม่ให้ผู้ใดเข้ามาขัดจังหวะ
 
จากนั้น ชูเฟิงก็ค่อยๆบรรเลง ร่างกายของซูรู่ ด้วยปาก ไม่ว่าจะ หู คอ ภูเขาที่เรียบเนียน พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ชูเฟิงก็งัดปืนใหญ่ออกจากคลังอาวุธ ใส่เข้าป้อมประจำการ ตอนนั้น ซูรู่ ส่งเสียงออกมา ไม่ว่าจะเป็นเสียงของนางที่ครวญคราง หรือ เสียงหายใจของชูเฟิง ต่างผสมปนแป
 
ซึ่งขณะที่เขามีความสัมพันธ์กัน ซูรู่ นางหลับตาเอาไว้ ปากอ้าหน่อยๆ มือของนางคว้าคอของชูเฟิง ชูเฟิงไม่ได้ยื้อไว้แต่อย่างใด ตอนนั้นเขาลืมตามองใบหน้าของนางที่แสนจะยั่วยวน จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลงเอาปากปะกบปากของนาง เมื่อจูบกันอย่างบ้าคลั่งมาพักนึง ชูเฟิง ก็จับขาของซูรู่กลางออก พร้อมกับเริ่มทำความเร็ว
 
ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องมา ในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นอบอวลแห่งความรักของคู่หนุ่มสาว ที่น่าอิจฉา
 
ที่มา: