บทที่ 744 – วิธีที่จะจัดการเรื่องทั้งหมด
 
 
 
“หวาง หลง เจ้าคิดจะทำอะไรกันเเน่”
 
 
 
หลาน จื่อ ที่รู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มไม่ค่อยดี เมื่อเห็นสายตาของเขา เธอรีบออกตัวพุ่งไปที่ด้านหน้าของชูเฟิงเพื่อหวังจะปกป้อง “ทำอะไรงั้นรึ ? พวกเรากำลังถูกขังอยู่ในสถานที่เเห่งนี้ เเละถ้าพวกเราต้องการที่จะรอดคือต้องมีผู้เสียสละ นี้คือความคิดของชูเฟิง ถ้าเกิดจะมีคนต้องตายจริงๆ ควรจะเป็นเขาที่จะต้องตายก่อน ข้าพูดถูกต้องหรือไม่ ?”
 
 
 
ในขณะที่ หวาง หลง พูดคุย เขาก็ยิงสายตาไปหาผู้คนรอบๆพระราชวัง “ใช่! ศิษย์พี่ หวาง หลง พูดถูก! พูดถึงเรื่องการเสียสละถึงมันจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เราจะต้องเผชิญ แต่เขาเป็นบุคคลภายนอก ถ้ามีคนที่จะต้องเสียสละโดยการตาย ควรจะเป็นเขา ชูเฟิง เขาจะต้องตายก่อนเป็นคนเเรก!”
 
 
 
หลังจาก หวาง หลง กล่าว หวาง เยว่, หลิว เฉินเปียว เเละคนอื่นๆ ก็ได้ตกลงเห็นชอบกับคำพูดของเขาในทันที พวกเขาหวังที่จะให้ หวาง หลง ฆ่าชูเฟิง ในขณะที่พวกเขากล่าว มันเห็นได้ชัดว่า พวกเขานั้นเเสดงจุดยืนอยู่ฝั่ง หวาง หลง กันทั้งหมด “พวกเจ้ามัน…”
 
 
 
เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่ค่อยดีไม่ต้องพูดถึง ซูรู่ เเละ คนอื่นๆ เเม้เเต่ หลาน ยี่ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย จากบรรดาสายตาของพวกเขาทั้งหมดมันบ่งบอกว่า หวาง หลง เเละ คนอื่นๆ ต้องการที่จะให้ชูเฟิงตายตั้งเเต่เเรกอยู่เเล้ว 
 
 
 
ในสถานการณ์เช่นนี้ไม่ว่าสิ่งที่เธอจะกล่าวออกมาล้วนเเล้วเเต่เป็นคำพูดที่ไร้ประโยชน์ทั้งสิ้นเพราะเเม้เเต่น้องสาวของเธอก็ยังยืนอยู่ฝั่งเดียวกับ หวาง หลง ที่มากกว่านั้นคือเธอนั้นรู้สึกว่าจะต้องเผชิญกับการต่อสู้ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างเเน่นอน เธอทั้งโกรธ เเละ รู้สึกหมดหนทางที่จะห้ามพวกเขา “อาวุโส หลาน ยี่ ข้าขอบใจเจ้ามากสำหรับน้ำใจของเจ้า แต่ข้าคิดว่าให้ข้าจัดการเรื่องนี้เองดีกว่า”
 
 
 
ชูเฟิงที่อยู่เบื้องหลังของนางค่อยๆก้าวเดินออกมาจากเบื้องหลังของ หลาน ยี่ เเละกล่าวกับเธอ “ชูเฟิง เจ้า…”
 
 
 
เมื่อเธอเห็นชูเฟิงเดินออกมา ไม่แม้เเต่เพียงความคิดที่ว่าเธอนั้นคิดว่าชูเฟิงกล้าหาญหรืออย่างไร เพียงเเต่ตอนนี้ใบหน้าของ หลาน จื่อ ล้วนเเล้วเเต่เต็มไปด้วยความกังวล เธอเป็นกังวลว่าชูเฟิงจะก้าวเท้าเข้าสู่ความตายด้วยตัวเอง 
 
 
 
ราวกับว่าเขานั้นรู้สิ่งที่ หยาน ยี่ คิด ก่อนจะเขายิ้มเเละก้าวเดินออกมาเบื้องหน้าเเละมองไปที่ หวาง หลง เเละคนอื่นๆ หลังจากที่เขากวาดสายตาไปทั่วเเละสุดท้ายก็ไปหยุดที่ หวาง หลง, หวาง เยว่, หลิว เฉินเปียว เช่นเดียวกับ หลาน หยานจื่อเเละคนอื่นๆ ก่อนจะกล่าวออกมาว่า ” พวกเจ้ารู้ไหมว่าคนที่มีความคิดที่จะสังหารข้า ความตายของพวกมันจะเป็นเช่นไร””โอ้? เพียงเเค่คำพูดของเจ้า เจ้าคิดว่าจะทำอะไรพวกเราได้อย่างงั้นรึ ?”
 
 
 
หวาง หลง กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ช่างไม่รู้จักประมาณตน เจ้าคิดว่าความเเข็งเเกร่งของเจ้าจะต่อสู้กับพี่ชาย หวาง หลง ของข้าได้อย่างงั้นรึ? อย่าว่าเเต่ความเเข็งเเกร่งของเจ้าเลย เจ้าไม่เเม้เเต่จะคู่ควรเป็นคู่ต่อสู้ของเขาด้วยซ้ำ”เมื่อ 
 
 
 
หวาง หลง ได้ยินคำพูดของ หวาง เยว่ คนอื่นๆ ก็หัวเราะเยาะเย้ย ชูเฟิงอย่างบ้าคลั่ง เป็นเพราะความแข็งเเกร่งของชูเฟิงไม่สามารถที่จะสู้กับ หวาง หลง ได้ “ฮึ่มไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้น เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน? เจ้านั้นไม่ต่างอะไรกับขยะเดินได้ ที่ไม่มีคุณสมบัติเเม้เเต่จะเข้าสำนักของเรา เเต่เจ้ากล้าที่จะท้าทายเรา ?”
 
 
 
หลิว เฉินเปียว ชี้นิ้วไปทางชูเฟิงเเละกล่าวเยาะเย้ยเขา เเม้เเต่หวาง หลง ที่อยู่ด้านหลังของเขาก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ 
 
 
 
*********วู๊ซ********* ไม่นานหลังจาก หลิว เฉินเปียว พูดจบร่างของชูเฟิงก็เป็นประกายเเสงหายวับไปในทันที “อ๊าาา. . . .”
 
 
 
ก่อนที่ทุกคนจะได้มีโอกาสตอบสนองต่อเสียงร้องที่ดังขึ้นจากเบื้องหลัง หลังจากพวกเขาหันมองกลับไปก็พบบางอย่างที่เกิดขึ้น พวกเขาเกือบทั้งหมดต่างมีแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างสุดจะพรรณา 
 
 
 
ไม่ต้องพูดถึง หวาง เยว่ เเละคนอื่นๆ เเม้เเต่ หลาน ยี่ ก็เกิดอาการกลัว เเละสั่น ดวงตาของเธอนั้นเบิกกว้างเเละตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ 
 
 
 
มันเป็นเพราะว่าทันทีที่พวกเขาเห็นชูเฟิงอยู่เบื้องหลัง เขากลับพบว่าชูเฟิงนั้นอยู่ที่เบื้องหน้าของ หลิว เฉินเปียว อย่างไรก็ตามในมือของเขานั้นถือหัวที่อาบชโลมไปด้วยเลือดอยู่ ซึ่งหากมองดีดีละก็มันจะเป็นหัวใครอื่นไม่ได้นอกจากหัวของ หลิว เฉินเปียว 
 
 
 
เมื่อมองย้อนกลับไปที่ร่างของ หลิว เฉินเปียวเเม้เขาจะยังคงยืนอยู่เเต่ที่เเน่เเน่คือ หัวของเขาได้หายไป เเละ ตรงลำคอของเขาก็ปะทุของเหลวสีเเดงที่เรียกกว่าเลือดออกมา 
 
 
 
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นั้นเป็นความจริง ที่ว่า จู่ๆ ชูเฟิงที่หายไป กลับไปโพล่ที่ด้านหน้าของ หลิว เฉินเปียว เเละยังสามารถตัดหัวของ หลิว เฉินเปียว มาไว้ในมือได้อย่างรวดเร็ว 
 
 
 
ประการเเรกคือ พวกเขารู้ว่า หลิว เฉินเปียว ไม่ได้อ่อนเเอ และเขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาจักรสวรรค์ นอกจากนี้ หวาง หลง ที่ยืนดูอยู่ถึงเเม้เขาจะ อยู่ในอาณาจักร จ้าวเเห่งสงคราม ระดับ 4 ก็ไม่สามารถสังเกตุเห็นชูเฟิงที่ว่าสามารถ ฆ่า หลิว เฉินเปียว ที่อยู่ภายใต้สายตาของเขาได้ทัน นี้ไม่ได้หมายความว่าชูเฟิงนั้นเเข็งเเกร่งกว่าที่เห็นหรอกหรือ 
 
 
 
การบ่มเพาะพลังของเขาอยู่ที่ระดับใดกันเเน่? นั่นเป็นคำถามที่ทุกคนพยายามที่จะถามเเละหาคำตอบให้เเก่ตัวเองในใจพวกเขา 
 
 
 
ในขณะที่ เขาเผชิญหน้ากับฝูงชนที่ตกตะลง ชูเฟิงเพียงเเค่ยกหัวของ หลิว เฉินเปียวขึ้นมา ก่อนจะยิ้มเเละกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ไม่ต้องห่วงจุดจบของพวกเจ้าทุกคนคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะเป็นเช่นนี้” “อะไรนะ ? นี่เจ้า!!!” 
 
 
 
หลังจากได้ยินคำกล่าวของชูเฟิง หวาง เยว่เเละคนอื่นๆ ถึงกับใจเต้นสั่นระรัวด้วยความกลัว พวกเขาสลักคำพูดของชูเฟิงไว้ในใจ เเละเริ่มสร้างระยะห่างระหว่างตัวเขากับชูเฟิงในทันที 
 
 
 
มันสามารถบอกได้ว่า ชูเฟิงไม่เพียงเเต่จะฆ่าเพียงเเค่ หลิว เฉินเปียว เเต่พวกเขาเห็นว่าชูเฟิงต้องการจะฆ่าพวกเขาทุกคนเช่นเดียวกัน “ชูเฟิง ไอเลวเอ้ย เจ้ากล้าเเม้กระทั่งฆ่าคนของสำนักสี่คาบสมุทร สำนักเราไม่ปล่อยเจ้าไว้เเน่ เเล้วเจ้าจะเสียใจกับการกระทำในครั้งนี้ เจ้าจะไม่ได้ใช้ชีวิตที่สงบสุข”
 
 
 
เเต่เมื่อเทียบกับความขลาดเขลาของผู้อื่น หลาน หยานจื่อ ที่ค่อนข้างหยิ่ง เธอจึงเริ่มชี้นิ้วไปที่เบื้องหน้าของเขาเเละด่าออกมา “ฮ่า ๆ สิ่งที่เจ้ากล่าวมานั้นช่างตลกยิ่งนัก!”
 
 
 
ชูเฟิงหัวเราะทันทีที่ได้ยินคำสาบเเช่งของ หลาน หยานจื่อ จากนั้นจึงยิงคำถามเเละเเรงกดดันที่รุนเเรงพุ่งไปทางเธอ”
 
 
 
ไม่ใช่ว่าพวกเจ้าทั้งหมดต้องการที่จะสังหารข้าชูเฟิง หรืออย่างไร ดังนั้นพวกเจ้าไม่ควรตำหนิข้า หากข้าจะสังหารพวกเจ้าทุกคนในสำนักสี่คาบสมุทรบ้าง? ใครที่กล้าจะทำร้ายข้า เเม้เเต่บุตรของพระเจ้าข้าก็จะฆ่ามันเช่นเดียวกัน” “เจ้า …!!!”
 
 
 
ขณะที่เธอเห็นสายตาที่รุนเเรงจ้องมา ร่างของเธอสั่นสะท้านอย่างรุนเเรง ความหยิ่งยโสเเต่ก่อนอันตธานหายไปในทันที เเละเธอยังค้นพบอีกว่า เขานั้นไม่กลัวเเม้กระทั่งฟ้าดิน มันเหมือนกับว่าเขานั้นมีความสามารถที่จะสังหารพวกเขาทั้งหมดทุกคนดั่งเช่นที่เขากล่าวออกมา “พี่ใหญ่ หวาง หลง เร็วเข้า รีบสังหารมัน! ล้างแค้นให้ หลิว เฉินเปียว!!”
 
 
 
ในขณะที่ความกลัวเข้าครอบงำ หลาน หยานจื่อ ทำได้เพียงแต่โยนสายตาจ้องมองขอความช่วยเหลือจาก หวาง หลง “ฮึ่ม ดูเหมือนเจ้าจะกลัวเกิดเหตุเกินไป เพียงเเค่สวะตัวเดียว” “สำหรับขยะอย่างมัน ไม่จำเป็นต้องถึงมือของข้าหรอก ด้วยเพียงเเค่ความคิดของข้า ก็เปรียบสเหมือนไม้กวาดที่กวาดเศษขยะให้หายไปได้ทุกเมื่อ”
 
 
 
ใน ฐานะที่ยิ่งใหญ่ของเขา หวาง หลง พูดคำสบถดูถูกเเละปล่อยเเรงกดดันพลังของเขาออกมาราวกับว่าเขานั้นไม่เห็นชูเฟิงอยู่ในสายตาของเขา 
 
 
 
ในทันทีใบหน้าของ หลาน หยานจื่อ เเละคนอื่นๆ ที่กำลังตื่นกลัวก็ค่อยๆสงบลงเล็กน้อย เป็นเพราะเเรงกดดันของ หวาง หลง ที่ปล่อยออกมานั้นเเข็งเเกร่งเป็นอย่างมาก มันคือเเรงกดดันของ จ้าวเเห่งสงคราม ระดับ 4 มันสามารถบอกได้เลยว่ามันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งสำหรับพวกเขาที่เห็นพวกเขาสามารถคิดได้เลยว่าเพียงเเค่แรงกดดันระดับนี้ก็เพียงพอต่อการที่จะสังหารชูเฟิงเเล้ว 
 
 
 
ในความเป็นจริงไม่เพียงเเม้เเต่ หลาน หยานจื่อ และคนอื่นๆที่รู้สึกก็มีปฏิกิริยา แม้เเต่ใบหน้าของ หลาน ยี่ ก็เกิดการเปลี่ยนเเปลงอย่างมากเพราะเธอรู้สึกว่า เเรงกดดันระดับนี้นั้นเเข็งเเกร่งเป็นอย่างมาก ในขณะนั้น เธอรีบปล่อยเเรงกดดันจากพลังของเธอเพื่อหวังจะช่วยชูเฟิง 
 
 
 
แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ เพราะมันสายเกินไปเเล้ว หวาง หลง ที่ปล่อยเเรงกดดันจากพลังของเขาพุ่งเข้าใส่ร่างของชูเฟิง ถึงเเม้เขาจะรู้ว่า หลาน ยี่ จะมาช่วยชูเฟิงพลักแรงกดดัน แต่มันก็ยังไม่เร็วพอ เพราะ แรงกดดันจากพลังของเขาได้พุ่งมาถึงตัวของชูเฟิงอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
เเต่ในขณะนั้นทุกคนที่รู้สึกว่าชูเฟิงจะต้องตายอย่างแน่นอน ใบหน้าของพวกเขานั้นแปรเปลี่ยนเป็นฉีกยิ้มที่บนใบหน้า ในทันทีพวกเขาเลิกหลีกเลี่ยงการถอยห่างออกจากชูเฟิง ทั้งยังกล้าก้าวเดินมายังจุดเดิม 
 
 
 
เเต่ในสิ่งที่ทำให้ทุกคนตกใจมากที่สุดคือ ในขณะที่เขาโดนเเรงกดดันนี้ไม่เพียงเเต่เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ เขาไม่มีกระทั่งการเปลี่ยนแปลงใดๆ บนใบหน้าของเขา เเรงกดดันจากพลังหวาง หลงไม่สามารถที่จะทำอะไรเขาได้ 
 
 
 
หลังจากที่เขามองหวางหลง พวกเขาก็กลับหันไปมองที่ ชูเฟิง วินาทีนั้นฝ่ามือของเขาก็ขยายเเละสบัดออกราวกับพายุ แรงฝ่ามือของเข้าพุ่งไปที่ใบหน้าของ หวาง หลง ทันที 
 
 
 
ในขณะที่เขาเผชิญหน้ากับการโจมตีของ ชูเฟิง เขาไม่ได้ตั้งท่าป้องกัน จากนั้นก็เกิดเสียงทะแทกดัง ปึ้งงง!!! ผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรจ้าวแห่งสงครามระดับ 4 ถึงกับปลิวไปในอากาศก่อนที่จะลงกระแทกพื้น
 
 
 
ReaDMGA////////////////////////////////////////////////////A : ซ่าดีนักไอเวว!!! ถ้าชูเฟิงใช้พลังเต็มที่ หรือ วิชา พยัคฆ์สังหาร หัวคุณมืงหลุดไปล่ะ!!!
 
 
 
B : เด๋วพี่เฟิงจะ เปิดเผยตัวตนล่ะ ทันที่มันถามว่า เจ้าเป็นใครกันแน่?!!
 
 
 
C : ทำเป็นรู้ดี!!! มืงเป็นคนแต่งไง!!! 
 
 
 
B : จุ๊ๆ!!! ถึงกูไม่ใช่คนแต่ง แต่กูก็เปนแฟนพี่เฟิงตัวยง ถ้าไปรายการเกมส์พันหน้านะตอบได้ถูกข้อ 
 
 
 
A : ถุ้ย!! รายการแฟนพันธุ์แท้ เกมส์พันหน้าเตี่ยมืงสิ
 
 
 
B : อ้าวเหรอ!!!