บทที่ 743 – เเท่นบูชาเลือด
 
 
 
สัตว์อสูรยักษ์มีพละกำลังเเละความเเข็งเเกร่งเป็นอย่างมาก ถึงเเม้การบ่มเพาะพลังของมันจะอยู่เเค่ จ้าวเเห่งสงคราม ระดับ3 เเต่มันก็สามารถต่อกรกับ พวก หวาง หลง เเละ หลาน ยี่ ที่อยู่ในอาณาจักรจ้าวเเห่งสงคราม ระดับ 4 ได้ 
 
 
 
ในขณะที่พวกเขาเริ่มการต่อสู้ หลายคนได้เเต่ยืนตะลึงกับภาพเบื้องหน้า ถึงเเม้หลายคนจะกลัวมากจากการต่อสู้นี้ เเต่เพราะพวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการร่วมต่อสู้ด้วย เป็นเพราะการต่อสู้ของระดับ จ้าวแห่งสงคราม นั้นรุนเเรงเกินไป แค่คลื่นพลังจากแรงปะทะก็สามารถสังหารพวกเขาได้เเล้ว 
 
 
 
ในปัจจุปันมีเพียง ชูเฟิง เพียงคนเดียวที่ยังคงสงบเเละเยือกเย็น หลังจากที่เขาพา ซูรู่ เเละคนอื่นๆ เข้าไปในพระราชวัง เเต่ไม่ได้เข้าไปในส่วนลึกมากนัก เเต่มันก็มากพอที่พวกเขายังคงยืนดูการต่อสู้ได้อย่างเงียบๆ ที่เบื้องหน้าของพวกเขา “นั่นคือผู้พิทักษ์สถานที่ใช่หรือไม่ ?”
 
 
 
นั่นอาจจะเป็นตัวตนของมัน หลังจากชูเฟิงที่ได้จ้องมองสัตว์มหึมา เขาพบว่า ดวงตาของมันนั้นมีสีเลือดไม่เพียงเเค่นั้น มันยังคงบ้าคลั่ง อีกด้วย เเต่ชูเฟิงก็ยังคงรู้สึกถึงบางอย่างเหมือนกับว่ามันได้โดนล้างสมองจนกลายเป็นเเบบนี้ 
 
 
 
นอกจากนี้ถึงเเม้ความเเข็งเเกร่งของมันจะคงมีมากเเต่หากปล่อยให้มันได้สู้กับผู้ที่ระดับเหนือกว่ามัน พลังในร่างกายของมันก็คงจะอ่อนเเอลงเรื่อยๆ จากการตัดสินและมองดู ในที่สุด ชูเฟิง ก็สรุปว่าสัตว์ยักษ์ คงถูกล้างสมองจนกลายเป็นเเบบนี้ แทนที่จะมองว่ามันน่าประทับใจ เเต่เขากลับรู้สึกว่ามันต้องตายอย่างน่าสงสาร 
 
 
 
เเต่ก็มีบางอย่างที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ คือ ความจริงที่ว่ามันเป็นสัตว์ยักษ์ นอกจากนี้ภายในร่างของสัตว์ยักษ์นี้ยังคงมีสายเลือดราชวงศ์ไหลเวียนอยู่ แต่มันก็คงไม่มีประโยชน์ เพราะมันถูกล้างสมองเเละถูกปิดผนึกมาเป็นระยะเวลานาน ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงยังคงรอดชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้โดยไม่ได้กินอะไรเลย เเต่ที่น่าเศร้าคือมันได้กลายเป็นเครื่องมือสังหาร แทนที่จะพูดว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิต มันจะดีกว่าหากจะบอกว่ามันคือ เครื่องมือของคนที่ควบคุมมันอยู่ 
 
 
 
ดังนั้นชูเฟิงจึงคาดเดาบางอย่างกับคนที่ทำให้สัตว์ยักษ์เป็นเเบบนี้หรืออาจจะเป็นเจ้านายของมัน ที่เป็นเจ้าของ นครโบราณ เเห่งนี้ นั้นคือเหตุผลที่มันทำหน้าที่ปกป้องสถานที่จากบุคคลภายนอก 
 
 
 
*บู้ม* 
 
 
 
*วู๊ซ~~* 
 
 
 
ทันใดนั้นเสียงระเบิดอึกทึกดังสนั่น อย่างรวดเร็ว สัตว์ยักษ์ที่น่ากลัวตนนั้น กรีดร้องออกมาอย่างรุนเเรง หลังจากที่มันโดนการโจมตีหลายครั้งหลายครา สุดท้ายมันก็ล่วงลงบนพื้นดิน จนเกิดเสียงระเบิด 
 
 
 
มันใกล้จะตาย สัตว์ยักษ์ดุร้ายที่แสนน่ากลัวเเละเเข็งเเรงตนนั้น ถูกปราบโดยการรวมพลังของ หวาง หลง เเละ หลาน ยี่ เเต่ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ มันเป็นเพราะว่าพวกเขานั้นต่อสู้อย่างหนักหนาสาหัสอย่างมาก เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้สูญเสียพลังไปมากเช่นเดียวกัน “เเข็งเเกร่งมาก”
 
 
 
หลังจากมองดูทุกอย่างจนจบ สัตว์ยักษ์ที่ขาดสติยังคงเเข็งเเกร่งมาก ถ้ามันมีสติเเละสามารถใช้ทักษะต่างๆ จากสายเลือดของมัน แน่นอนว่าความสามารถในการต่อสู้ของมันนั้นจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว บางที หวาง หลง เเละ หลาน จื่อ ที่ร่วมมือกันก็อาจไม่ได้รับชัยชนะ “นี่คือความเเข็งเเกร่งของ นครโบราณ ? ดูเหมือนว่าสถานที่เเห่งนี้จะรวบรวมกลุ่มของสายเลือดที่เเข็งเเกร่ง มาอยู่รวมกันเเต่น่าเศร้าที่ความเเข็งเเกร่งของพวกมันก็คืออดีตที่ผ่านมา”
 
 
 
ชูเฟิงกล่าวและถอนหายใจออกมา “ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้ายังจะกล้าที่จะยืนอยู่ที่นี่ . . . . .เจ้านั้นแหละข้ากำลังพูดกับเจ้า?”
 
 
 
ทันใดนั้นเสียงที่เยือกเย็นดั่งน้ำเเข็งก็ดังออกมา 
 
 
 
มันคือ หวาง หลง ในขณะที่ หวาง หลง นั้นค้นพบชูเฟิงเเละคนอื่นๆ สายตาของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความกระหายเลือด เขาจ้องมองมาที่ ชูเฟิง นอกจากนี้ยังมีรอยยิ้มสวมที่ปากของเขามันเป็นความภาคภูมิใจที่เขาได้รับชัยชนะจาก สัตว์ยักษ์ เเละเขายังมีความสุขที่เขาได้เห็นชูเฟิง ในสถานที่เเห่งนี้ มันเป็นโอกาสที่ดีที่จะฆ่า ชูเฟิง เเละลบล้างความอัปยศอดสูของเขา “ฮ่าๆ” 
 
 
 
เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น หลิว เฉินเปียว หวาง เยว่ เเละคนอื่นๆเข้าใจความตั้งใจของ หวาง หลง เป็นดี ขณะนั้นพวกเขามองไปที่ชูเฟิง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ยเเละพึงพอใจ พวกเขารู้ว่าภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้นเร็วๆนี้ จะต้องเกิดขึ้นที่ชูเฟิงเเน่นอน 
 
 
 
ในทันทีนั้น นอกเหนือจาก หลาน ยี่ ที่คิ้วขมวดเเน่นเต็มไปด้วยความวิตกกังวล คนที่อยู่ในฝูงชนทั้งหลาย พวกเขาคาดหวังว่า คงจะได้ดูฉากสนุกสนาน ระหว่าง หวาง หลง เเละ ชูเฟิง. 
 
 
 
* ก้องก้องก้อง * 
 
 
 
เเต่ก่อนที่ชูเฟิงจะได้กล่าวคำพูดใดๆออกไป พระราชวังก็เริ่มที่จะสั่นสะเทือนอย่างรุนเเรง นอกจากนี้ที่ท้ายพระราชวังมีร่องรอยของเลือดสีเเดงปรากฏตัวขึ้น เเละเเพร่กระจายออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด “นั่นคือ?!!!” 
 
 
 
มันเริ่มก่อตัวขึ้น ในขณะนั้นการก่อตัวที่เริ่มทำงาน การก่อตัวสร้างมาจากเลือดของสัตว์อสูรยักษ์นั้น เลือดค่อยๆไหลออกมาจากพื้นผิวของ พื้นดิน เเละเริ่มปรากฏภาพโครงร่างสีเเดงของรูปแบบอักขระ 
 
 
 
ในขณะนั้นทางเข้าของพระราชวังก็ถูกปิด เเสงกระจ่างสว่างสไวเริ่มประกายเจิดจ้า เเละในท้ายที่สุด รอบพระราชวังก็ปรากฏ ร่างของสัตว์ยักษ์ นับพัน “สวรรค์! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” 
 
 
 
ในทันใดนั้นทุกคนตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก เป็นเพราะสัตว์ยักษ์เหล่านั้นหนึ่งในพวกมันมีการบ่มเพาะพลังการต่อสู้อยู่ในระดับ จ้าวเเห่งสงคราม อย่างน้อย 100 ตน ที่มีการบ่มเพาะพลัง จ้าวเเห่งสงคราม ระดับ 3 เเละลักษณะภายนอกของพวกมันก็อาจจะเห็นได้ชัดว่ามันเป็นสายพันธุ์เดียวกับตัว ที่ หวาง หลง เเละ หลาน จือ ฆ่าตายก่อนหน้านี้ 
 
 
 
เเค่ตัวเดียวก็นับว่าเเข็งเเกร่งเเล้ว เเต่ตอนนี้มากกว่าพันตน ได้ปรากฏ พวกเขาจะไม่รู้สึกกลัวได้อย่างไร ? ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ เเม้กระทั่ง หวาง หลง เเละ หลาน จื่อ ตอนนี้พวกเขารู้สึกว่าภัยพิบัติที่อันตรายกำลังคืบคลานมาที่พวกเขา “ชูเฟิง!!!.”
 
 
 
ในทันที ซูรู่ เเละ คนอื่นๆ ก็กลัวเช่นเดียวกัน พวกเขาไม่สามารถที่จะก้าวเดินออกไปยืนเขียงข้างชูเฟิงได้ “ไม่จำเป็นต้องกลัว นี้มันมีเเนวโน้มน่าจะเป็นเเท่นบูชา”
 
 
 
การปรากฏตัวขึ้นของสัตว์อสูรยักษ์ในพระวังตอนนี้ เทียบกับคนอื่นเเล้ว ชูเฟิงยังคงรู้สึก สงบเป็นอย่างมาก “แท่นบูชา?”
 
 
 
ทุกคนในพระราชวังเปิดเผยสีหน้าที่สับสนเป็นเพราะพวกเขาคิดว่าชูเฟิงอาจจะคิดในเเง่ของสถานการณ์ตอนนี้ดีเกินไป “สัตว์ยักษ์เหล่านี้ยังคงอยู่สภาวะหลับไหล พวกมันไม่เพียงเเต่หลับไหลเเต่พวกมันถูกผนึกไว้อยู่ ตอนนี้ผนึกยังไม่ได้เปิดออกสมบูรณ์ แต่ถ้าเลือดของสัตว์ยักษ์เสร็จสิ้นการก่อตัวที่พื้นของพระราชวัง สัตว์ยักษ์ทั้งหมดก็จะตื่นขึ้น ในเวลานั้น พวกเราทั้งหมดคงจะหลีกเลี่ยงภัยพิบัติที่ต้องเผชิญไม่ได้”
 
 
 
ชูเฟิงอธิบาย “ข้ารู้แล้ว มันช่างง่ายดาย”
 
 
 
หวาง หลง ที่นึกขึ้นได้หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นไม่นานนักการก่อตัวของอำนาจพลังวิญญานก็เริ่มก่อตัวขึ้น เขามีวัตถุประสงค์ที่จะปิดเส้นกั้นทางการไหลของเลือดเพื่อไม่ให้มันก่อตัวเสร็จสมบูรณ์ 
 
 
 
***บื้ชชชช*** ไม่เพียงเเต่เลือดไหลอย่างต่อเนื่องโดยราวกับว่าไม่มีสิ่งกีดขวาง เเต่ภายใน ควันสีขาวแห่งหนึ่งก็เริ่มที่จะทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาน สีม่วงของ หวาง หลง ทันที เขานั้นไม่สามารถหยุดการก่อตัวของเลือดได้ “นี่ … วิธีนี้ มันใช้ไม่ได้!!!”
 
 
 
หวาง หลง ตะลึงเมื่อเห็นฉากดังกล่าวเขารู้สึกไม่อยากจะเชื่อว่า รูปแบบอำนาจพลังวิญญานของเขา ที่สามารถป้องกันการโจมตีของสัตว์ยักษ์ได้ แต่ตอนนี้มันไม่สามารถที่จะใช้ได้เเม้เเต่จะหยุดเลือดที่ไหล 
 
 
 
ในความเป็นจริงไม่เพียงเเต่เขาเท่านั้นที่ไม่เชื่อในสายตาตัวเอง เกือบทุกคนก็รู้สึกตกใจเเละสับสนเช่นเดียวกัน “งี่เง่าซะมัด”
 
 
 
เเต่ในความประหลาดใจเเละไม่อยากจะเชื่อในสายตาของคนอื่นนั้น ชูเฟิง กลับรู้สึกเหยียดหยันเเละยิ้มออกมาเป็นเพราะ เขาคิดไว้เเล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้ “เวรเอ้ย เจ้ากล้าด่าว่าข้าโง่งั้นรึ”
 
 
 
หวาง หลง โกรธมากเมื่อเขาได้ยินคำว่ากล่าว เข้าชี้นิ้วไปที่ชูเฟิงเเละตะโกนด้วยความโกรธ “ใคร? ข้ายังไม่ได้บอกเลยว่าเจ้าโง่!”
 
 
 
ชูเฟิงมองไปที่ หวาง หลง คำคำเดียวของชูเฟิง เป็นวลีเด็ดที่ไร้ความปราณีอย่างมาก เเต่มันก็สามารถตรงไปตบหน้าของเขาได้ “ข้าจะฆ่าเจ้า!”
 
 
 
ในทันใดนั้น หวาง หลง ที่แค้นอย่างทั่วถึง เขาเริ่มจู่โจมชูเฟิงหลังจากกล่าวออกมา “หวาง หลง หยุด! หากเจ้าฆ่าเขาเราจะตายกันทั้งหมด.”
 
 
 
เเต่ก่อนที่ หวาง หลง จะลงมือจู่โจมชูเฟิง หลาน ยี่ ก็ตระโกนเเละออกมายืนขวางเพื่อหยุด ในขณะที่การโจมตีของหวาง หลง หยุดลง หลังจากนั้นเธอจึงหันมาหาชูเฟิงเเละกล่าวขึ้น”
 
 
 
ชูเฟิง เจ้ารู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ? เเสดงว่าเจ้าก็รู้วิธีที่จะเเก้ไขสถานการณ์ตอนนี้ใช่หรือไม่” “ก็อย่างที่ข้าบอกไป นี่คือเเท่นบูชา เลือดของสัตว์ยักษ์นั้นคือตัวเร่งดำเนินการก่อตัว ดังนั้นวิธีการที่จะหยุดมันนั้น แสนจะง่ายดาย””วิธีที่จะหยุดมันจากการไหลที่ก่อตัวคือเลือดต้องล้างด้วยเลือด เพียงใช้เลือดของมนุษย์ในการเป็นตัวหยุดการก่อตัวอยู่บนพื้นดินของพระราชวังเพื่อให้เลือดของสัตว์ยักษ์จางหายไป นอกจากนี้ เลือดนั้นจะต้องมากพอที่จะให้เลือดของสัตว์ยักษ์หายไปมิฉะนั้นการก่อตัวของเลือดมันจะเสร็จสมบูรณ์”
 
 
 
ชูเฟิงกล่าวออกมา “อะไรนะ? ใช้เลือดของมนุษย์? และเลือดนั้นจะต้องมากพอในการใช้ลบเลือดของสัตว์ยักษ์? นี้เจ้าคงไม่ได้หมายความว่า พวกเราจะต้องฆ่ากันเองหรอกนะ?”
 
 
 
หลายคนตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของชูเฟิงเพราะการก่อตัวบนพื้นดินมีขนาดใหญ่เกินไปหากมีการใช้เลือดของมนุษย์เพื่อเติมเต็มพื้นที่เเห่งนี้การตายของคนๆเดียวคงจะไม่เพียงพอ เท่ากับว่า มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้รอดชีวิตนั้นจะต้องตายเเละกลายเป็นเครื่องสังเวยเพื่อปิดการทำงานของเลือดอสูร “หึ!!! ถ้าเป็นเช่นนั้น เรื่องมันก็ง่ายนิดเดียว”
 
 
 
แต่ในขณะนั้นคนส่วนใหญ่ได้แต่ตกตะลึงเป็นอย่างมากจากปากของ หวาง หลง มันไม่ใช่ว่า พวกเขาเพิ่งได้ยินคำใบ้ ของรอยยิ้มที่เยือกเย็น ในเวลาเดียวกันสายตาของเขาตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความกระหายเลือดเเละมองมาที่ชูเฟิง 
 
 
 
แต่เขาไม่ได้สังเกตุเห็นเลยว่า รอยยิ้มบนใบหน้าของชูเฟิงนั้น ยิ้มออกมาเยือกเย็นเเละดีใจมากกว่าตัวของเขาเองเสียอีก 
 
 
 
ReaDMGA //////////////////////////////////////////////////// A : แผนการพี่เฟิงร้ายกาจมาก หลอกให้ฆ่ากันเอง แต่ไม่ต้องห่วง ได้ตายกันอย่างทั่วถึง!!! 
 
 
 
B : เด๋วเจอต้านต้าน ออกมาถล่ม ทำเป็นเล่นไป ตอนนี้นางอยู่ใน อาณาจักรจ้าวแห่งสงครามแล้ว ระดับ 4 หรือ 5 ก็มาเถอะ บ่มีย่าน!!! 
 
 
 
A : แล้ว อสูรทั้งหมด พี่เฟิงจะจัดการแล้ว ดูดกลืนแหล่งพลังวิญญาณป่ะ ?!!! 
 
 
 
B : จะเหลือหรอ ต้านต้าน ชูเฟิง และ พรรคพวก ถล่มสัตว์มหึมาจนพินาศ เด๋วพวกมันจะได้เห็นความร้ายกาจของ ทีมงาน ชูเฟิง ไอ้ หวาง หลง กะอีแค่ กำจัด สัตว์มหึมาได้ตัวเดียวทำคุย!!! 
 
 
 
C : อุบ๊ะ!!! อยากอ่านละนะเนี่ย!!!