ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปบทที่ 725 – อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์
“โอ้ว”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หวัง หลง ก็พูดไม่ออก และเมื่อเขามองไปที่ซู รู่วและ ซู เหม่ย เขาก็พูดออกมาว่า,”
โห ข้ารู้สึกว่าหญิงสาว 2 คนนั้นช่างดูดียิ่งนัก พี่ชาย ฉิน ยู๋ ท่านรู้จักพวกนางหรือไม่””2 พี่น้องนั่นคือ ซู รู่ว กับ ซู เหม่ย แต่ข้าอยากให้เจ้ารู้ไว้ว่า ข้านั้นได้หมายตา 1 ในนั้นอยู่ คนคนนั้น คือ ซู เหมย.”
ฉิน ยู๋ พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
เพื่อที่จะทำภาพลักษณ์ให้ดูดี เขาจึงหมุนตัว และสะบัดผมของเขาหมายจะโชว์สเน่ห์ “นี่มัน…!!!”
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันหัวมา ใบหน้าของเขาก็ต้องแข็งทื่อ ดวงตาของเขาเกิดความสั่นไหวด้วยความประหลาดใจหลังจากนั้นแววตาประหลาดใจก็แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา
เขาพบว่า หญิงงามที่เขาหมายตาอยู่ นั้นกำลังอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่นด้วยท่าทางที่หวานแหววอย่างมาก นอกจากนี้ ระดับความใกล้ชิดนั้นมันทำให้เขารู้สึกอยากจะบ้าตายอีกด้วย “น้องชาย หวัง หลง เจ้าเด็กเหลือขอนั่นเป็นใครกัน เจ้ารู้จักมันหรือไม่”
ฉิน ยู๋ ถาม หวัง หลง “พี่ชาย ฉิน ยู๋ เขาไม่ใช่ศิษย์ของสำนักเรา พวกเราไม่รู้จักเขาหรอก,”หลาน หยานจือ พูดขึ้น
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉิน ยู๋ จึงโกรธอย่างมาก เขาไม่ถามอะไรทั้งสิ้นเขาเดินไปที่ชูเฟิงและตะโกน ราวกับสั่งลูกน้องว่า”
ปล่อยนางซะ!!”
เสียง ฉิน ยู๋ ดังราวกับฟ้าผ่า แม้แต่พื้นดินก็สั่นสะเทือนเล็กน้อย และอากาศก็เกิดระเบิดขึ้น ทำให้คนที่ไม่ได้ตั้งตัวนั้นตกใจอย่างมาก
ในตอนนั้น สายตาของพวกเขาทั้งหมดก็ จ้องมาที่ ซู เหม่ย และ ชูเฟิง และมองไปที่ ฉิน ยู๋ที่กำลังโกรธราวกับมีคนแย่งภรรยาไป ทุกคนก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เห็นได้ชัดว่า ฉิน ยู๋นั้น หลงรัก ซู เหม่ย อย่างมาก และเมื่อเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ฉิน ยู๋จึงโกรธ และต้องการให้บทเรียนกับเด็กเหลือขอนี้
ในตอนนั้น คนส่วนใหญ่ก็ยิ้มเย้ยหยัน เพราะพวกเขาคิดว่า พวกเขาจะได้เห็นอะไรดีดีแล้ว
จุดยืนของ ฉิน ยู๋ ในสำนักสี่สมุทรนั้นสูงมาก พวกเขาอยากเห็นว่าเจ้าเด็กเหลือขอที่โอบกอดซู เหม่ย อยู่นั้นจะโดนอะไรบ้าง
เมื่อนางเห็น ฉิน ยู๋โกรธจัด ซูเหม่ย ก็รู้สึกทันทีว่านี่มันไม่ดีแล้ว เธอรีบผละตัวออกจากชูเฟิง เพราะอีกฝ่ายนั้นอยู่ระดับ 4 เจ้าแห่งสงคราม
*วูบ* เมื่อซู เหม่ย ผละตัวออกมาจากชูเฟิง ชูเฟิง ก็ดึงนางเข้ามากอดอีกครั้งทันที และแน่นขึ้นกว่าคราวที่แล้วเสียด้วย “บัดซบ ปล่อยนางไปซะ!”
เมื่อฉิน ยู๋ เห็นเช่นนั้นก็โกรธจัด
อย่างไรก็ตาม การกระทำของชูเฟิงนั้น สร้างความตกใจให้กับทุกคนอย่างมาก
ต่อหน้า ฉิน ยู๋ ที่กำลังโกรธ ชูเฟิงนั้นไม่ได้เกรงกลัวอะไรเลย เขามองไปที่ฉิน หยูด้วยความไม่พอใจ แล้วพูดว่า,”
เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร ถึงกล้ามาสอดเรื่องของข้าชูเฟิง ผู้นี้””ชูเฟิง งั้นหรือ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครถึงมากล้าพูดกับข้าแบบนี้ในสำนักสี่สมุทรเช่นนี้””อย่างไรก็ตาม ข้าจะให้เจ้ารู้ว่า เจ้าควรทำตัวอย่างไรกับ ข้า ฉิน ยู๋.”
เมื่อเขาเห็นชูเฟิง นั้นไม่เพียงกอดสาวงามที่เขาหลงรักต่อหน้าฝูงชน แต่ยังอวดดีกับเขา เขาก็พูดขึ้นมาและต้องการจะโจมตีชูเฟิง
แต่เมื่อฉิน ยู๋ เริ่มเคลื่อนไหว ก็มีคนคนหนึ่งปรากฏตรงหน้าเขา คนนั้นคือ หลาน ซือ “ฉิน ยู๋ เจ้าอย่าใจร้อนไป เรื่องนี้สมควรให้ผู้อาวุโสเป็นคนตัดสิน ผู้อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์ และ ปรมาจารย์สวรรค์กำลังมา,”
หลาน ซือ พูดขึ้นหลังจากเข้ามาขวาง ฉิน ยู๋
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉิน ยู๋ ก็ไม่มีทางเลือกได้แต่ระงับความโกรธของตน แม้ว่าเขาจะมีสถานะที่สูงส่งมากใน สำนักสี่สมุทร แต่ต่อหน้าผู้อาวุโส มันก้ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถทำอะไรมากได้
ที่สำคัญที่สุดเมื่อเขาได้ยินว่า ผู้อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์ เขาจึงทำไม่สามารถที่จะทำอะไรได้
*วูบ วูบ วูบ วูบ *
ในตอนนั้น หลังจาก หลาน ซือ พูดขึ้นเพียงสั้นๆ ก็เกิดแสงพุ่งลงมาจากท้องฟ้าราวกับดาวตกและลงต่อหน้าผู้คน
ทั้งหมดนั้นเป็นผู้อาวุโส 100 คน พวกเขาทั้งหมดอยู่ในระดับ จ้าวแห่งสงคราม และยังมี 10 ปรมาจารย์สวรรค์อีกด้วย แน่นอน ตาเฒ่าประหลาด ไต้กู๋ ไม่ได้มา “พวกเราขอคารวะท่านอาจารย์!”
ซู เหม่ย และคนอื่นๆ พูดขึ้นเมื่อ เห็นอาจารย์ของตนปรากฏตัวขึ้นจีบรีบคารวะทันที เพราะเหล่าอาจารย์นั้นดูและพวกเขาดีมาก พวกเขาจึงเคารพอย่างมาก
แม้กระทั่ง ฉิน ยู หลาน ซือ และ หวัง หลง ที่มีตำแหน่งสูงส่ง ก็ยังคารวะด้วยเช่นกัน ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็ยังเป็นแค่ศิษย์ ถ้าเทียบกับ ผู้อาวุโสกว่าร้อยคนนั้น เขาก็ยังอ่อนแออย่างมาก พวกเขาจึงต้องเคารพพวกเขา
ในตอนนั้น มีเพียง ชูเฟิงเท่านั้นที่ไม่ทำอะไรเขายืนเงียบและจ้องภาพนั้น “ฉิน ยู๋เกิดอะไรขึ้น ข้าได้ยินเจ้าตะโกนไปเสียไกล ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนั้น”
หญิง ชรา ผมขาวเทา ที่มีริ้วรอยอยู่เต็มใบหน้าพูดขึ้น
หญิงชราคนนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก นางน่าจะอยู่ในระดับสูงของจ้าวแห่งสงคราม และยังแข็งแกร่งว่า 9 ปรมาจารย์สวรรค์บางคน “ชูเฟิง นั่นคือ ผู้อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์ และยังเป็น อาจารย์ของฉิน ยู๋ ทั้ง2 นั้นอยุ่ฝั่งเดียวกัน อย่าไปไหนไกลเสียล่ะมิเช่นนั้นแม้แต่อาจารย์ของพวกข้าก็ไม่สามารถช่วยเจ้าได้.”
ในตอนนั้น จาง เทียนยี่ และคนอื่นๆ ก็ส่งข้อความทางจิตมาบอกชูเฟิง พวกเขานั้นต้องการให้ชูเฟิงไม่กดดัน และไม่ต้องการให้ชูเฟิงโดนลงโทษ “ท่านอาวุโส ที่ข้าตะโกนเสียงดังนั้น ข้ามีเหตุผล,”
ฉิน ยู๋ พูดขึ้น “โอ้ เหตุผลอันใดไหนลองพูดมา,”
ผู้อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์ พูดขึ้น “พื้นที่แห่งนี้ คือนครที่สาบสูญ 1 ในที่สำคัญของภูมิภาคทะเลตะวันออกทุกปีมันจะเปิดขึ้นเพียงครั้งเดียว และจะมีเพียงศิษย์ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะเข้าไปยังที่แห่งนี้ได้ แม้แต่ศิษย์ธรรมดา และ ศิษย์ที่จบไปแล้วก็ไม่สามารถเข้าไปยังที่แห่งนี้ได้””แต่ในตอนนี้ มีคนที่ไม่ได้มาจาก สำนัก 4 สมุทร กำลังจะเข้านครที่สาบสูญนี้ “ท่านผู้อาวุโส ท่านบอกข้าที ข้าผิดหรือไม่ที่จะสนใจเรื่องนี้”
ฉิน ยู๋ พูดขึ้น
ReaDMGA///////////////////////////////////////////////////A : ควักป้ายเขวี้ยงหัวแม่งเลยพี่เฟิง!!!
B : ของสำคัญแบบนั้นไม่จวนตัวคงไม่มีใครควักออกมาง่ายๆหรอก!!!
C : เป็นกูจะแขวนคอไว้เลย!!!
A : เออความคิดดี!!!