“อาจารย์ของข้าแซ่ ฮวางฟู่ ท่านเป็นสหายเก่าของท่าน ฉิวซุ่ย ข้าสามารถบอกท่านได้เพียงเท่านี้ หากท่านบอกอาจารย์ของท่านเช่นนี้ อาจารย์ของท่านจะทราบเอง”
 
ชูเฟิง ต้องการที่จะพบ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ดังนั้น เขาจำเป็นต้องสร้างความสัมพันธ์ขึ้นมา เขาจึงโกหกออกไปว่า ฮวางฟู่ ฮ่าวเยว่ เป็นอาจารย์ของเชา เพื่อเพิ่มโอกาสในกานพบกับ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน
 
เมื่อได้ยินคำกล่าวของ ชูเฟิง นั้น ใบหน้าของ เจียง ว่านชือ เปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แววตาของนางแสดงออกถึงแววครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะกล่าวออกมาว่า
 

 
“ศิษย์น้อง หวู่ฉิง ท่านอาจารย์ของข้าไม่ได้อยู่ที่นี่ หากเจ้าต้องการจะพบท่าน เจ้าสามารถกลับมาใหม่อีกครั้งได้”
 
การแสดงออกของ เจียง ว่านชือ นั้น ไม่ใช่การแสดงออกของคนที่กำลังโกหก ชูเฟิง จึงกล่าวถามออกไปว่า
 

 
“ศิษย์พี่ เจียง ท่านทราบหรือไม่ว่าผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย ไปที่ใด !?”
 
 
“ท่านอาจารย์ได้ไปยัง ทะเลโลหิตนิรันดร์ !!”
 
เจียง ว่านชือ กล่าว
 

 
“ทะเลโลหิตนิรันดร์………มันคือที่ใด !?”
 
ชูเฟิง กล่าวถามด้วยความสงสัย
 

 
“ศิษย์น้อง หวู่ฉิง เจ้าไม่ได้มาจากทะเลตะวันออกรึ ถึงได้ไม่รู้จัก ทะเลโลหิตนิรันดร์”
 
เจียง ว่านชือ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในแววตาของนางอย่างชัดเจน
 

 
“ศิษย์พี่ เจียง บองตามตรง ข้าไม่มาจากทะเลตะวันออก ข้ามาจากทะเลใต้ และข้ามาที่นี่เพื่อพบกับผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย !!”
 
ชูเฟิง กล่าวพลางยิ้มบางๆ
 

 
“ทะเลโลหิตนิรันดร์ เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่เหมาะแก่การบ่มเพาะพลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เชี่ยวชาญขั้นจ้าวสงครามขึ้นไป เหล่าผู้คนชั้นนำล้วนทำการบ่มเพาะภายในสถานที่แห่งนั้นแทบทั้งปี แต่ในเร็วนี้ที่นั่นได้มีปิศาจปรากฏตัวออกมา”
 
 
“ปิศาจ !!”
 
 
“อืม….จากที่ได้ข้าได้ยินมานั้น ปิศาจได้ฆ่าเหล่าผู้เชี่ยวชาญอย่างกับมดปลวก อีกทั้งการปรากฏตัวของมันยังแปลกประหลาดอย่างมาก หลังจากข่าวของปิศาจแพร่กระจายออกมานั้น สองผู้อาวุโสของผาคนรักได้เดินทางไปยังทะเลโลหิตนิรันดร์ เพื่อจัดการกับปิศาจ และคืนความสงบสุขแก่ทุกๆ คน”
 
 
“แต่พวกเขากลับไม่คาดคิดถึงความแข็งปิศาจนั้น ว่ามันจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าพวกเขา ทำให้ผู้อาวุโสหนึ่งท่านตายไป และอีกหนึ่งท่านสามารถหนีกลับมาได้ แต่ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเช่นกัน”
 
 
“หลังจากที่เขากลับมาถึงผาคนรักนี่ เขาก็ได้เล่าเรื่องราวให้แก่อาจารย์ของข้าฟัง”
 
 
“โดยปกตินั้น ท่านอาจารย์ของข้าจะไม่ทำอะไรเช่นนี้ แต่บังเอิญว่าผู้อาวุโสที่ตายไปนั้น เป็นสหายของท่าน ดังนั้น ท่านจึงไม่อยากให้สหายของท่านต้องตายไปอย่างไร้ความหมาย ท่านจึงตั้งใจที่จะไปจัดการกับปิศาจทันที และท่านก็ได้ออกเดินทางไปยังทะเลโลหิตนิรันดร์เมื่อเช้านี้เอง ศิษย์น้อง หวู่ฉิง ข้าเสียใจด้วย เจ้ามาช้าเพียงก้าวเดียวเท่านั้น !!”
 
 
“ถ้าเจ้ามาเร็วกว่านี้เพียงหนึ่งเก้า เจ้าก้จะได้พบกับท่านอาจารย์ของข้า”
 
เจียง ว่านชือ กล่าวด้วยใบหน้าเสียดาย
 

 
“ถ้าเช่นนั้น ศิษย์พี่ เจียง ท่านพอจะทราบหรือไม่ ว่าผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย จะกลับมาเมื่อใด !?”
 
ชูเฟิง กล่าวถามออกไปอย่างรวดเร็ว
 

 
“ข้าก็ไม่มั่นใจนัก หากท่านจัดการเสร็จเร็วก็น่าจะภายไม่กี่วัน หากช้าก็ภายในไม่กี่เดือน ท่านอาจารย์เป็นคนที่ค่อนข้างทำตัวตามสบาย หากท่านจัดจากเรื่องปิศาจเสร็จสิ้น ท่านอาจจะไม่กลับมายังผาคนรักในทันทีก็เป็นได้”
 
 
“ศิษย์น้อง หวู่ฉิง หากเจ้าต้องการที่จะพบกับท่านอาจารย์ของข้าอย่างเร่งด่วนนั้น เจ้าสามารถมุ่งหน้าไปยังทะเลโลหิตนิรันดร์ได้เลย ด้วยประตูเคลื่อนย้ายที่ด้านนอกของผาคนรัก ที่นั่นสามารถส่งเจ้าไปยังทะเลโลหิตนิรันดร์ได้ในทันที บางทีเจ้าอาจจะได้พบกับท่านที่นั่นก็ได้”
 
เจียง ว่านชือ กล่าว
 

 
“อืม….ศิษย์พี่ เจียง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ข้ามีธุระเร่งด่วนที่จะต้องพบกับผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย ดังนั้นข้าจะไม่รบกวนอีก ข้าขอตัวลา”
 
ชูเฟิง กล่าวพลางหันกลับ และจากไป
 

 
“ศิษย์พี่ เขาบอกว่าเขาชื่อ หวู่ฉิง ท่านคิดว่านั่นเป็นชื่อจริงของเขาหรือไม่ !?”
 
ซุน ยี่หาน กล่าวถามพลางกะพริบตามองตามเส่นทางที่ ชูเฟิง จากไป
 

 
“มันไม่สำคัญว่านั่นใช่ชื่อจริงของเขาหรือไม่ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา และด้วยการบ่มเพาะพลังเพียงอายุเท่านี้กลับสูงส่งถึงเพียงนี้ และอีกทั้งเขายังได้ทำสัญญาณกับโลกวิญญาณอสูรฟ้าอีก ข้ามั่นใจว่าอาจารย์ของเขาจะต้องเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่มากแน่นอน”
 
สาวงามอีกนาง กล่าวขึ้น
 
ในขณะนั้น หลังจากที่จ้องไปยังเส้นทางที่ ชูเฟิง จากไปเป็นเวลานั้น ใบหน้าของ เจียง ว่านชือ ก็เต็มไปด้วยความกังวลอย่างมาก นางหันกลับมากล่าวกับศิษย์น้องของนางว่า
 

 
“ดูแลที่นี่ด้วย ข้าจะกลับมาในเร็วๆ นี้ !!”
 
***** ฟิ้วววว *****
 
จากนั้น เจียง ว่านชือ ก็พุ่งทะยานออกไปตามเส้นทางที่ ชูเฟิง จากไป ในขณะที่นางทะยานออกไปนั้นกระโปรงของนางก็พริ้วไสวอย่างงดงาม และหายลับไปในทุ่งดอกไม้อย่างรวดเร็ว
 

 
“ทุกคนอยู่ที่นี่ และทำตามคำสั่ง !!”
 
ซุน ยี่หาน กลอกตาไปมา และคิดว่าอาจจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น นางยิ้มออกมาแปลกๆ จากนั้นก็ทะยานตามทั้งสองคนไป
 
ที่ด้านนอกผาคนรักนั้น ชูเฟิง กำลังมุ่งหน้าไปยัง ประตะเคลื่อนย้าย ซึ่งบริเวณนี้เป็นสถานที่ต้องห้าม จึงทำให้ไม่ค่อยมีผู้คนเข้ามานัก โดยรอบจึงเป็นทัศนียภาพของธรรมชาติ
 

 
“ออกมา อย่ามาทำลับๆ ล่อๆ”
 
ชูเฟิง กล่าวพร้อมกับหันกลับไปด้วยรอยยิ้มบางๆ
 
*****ฝุ่บบบ *****
 
ในขณะนั้น ก็มีคนสองคนพุ่งทะยานออกมาตามลำดับ สองคนนั้นก็คือ เซว่ ยี่ และ เซว่ เจียน พวกเขาปรากฏตัวออกมาพร้อมกับจิตสังหารอย่างรุนแรง
 

 
“พวกเจ้านี่คิดสั้นจริงๆ ข้าเพิ่งได้โอสถระดับกลางมาสองชิ้น แต่พวกเจ้ากลับยังกล้าติดตามข้ามาเพื่อจะแก้แค้นเช่นนั้นรึ !!”
 
ชูเฟิง รับรู้ได้ถึงแผนการของพวกเขาเป็นอย่างดี
 

 
“หากเจ้ารู้เช่นนั้น แล้วเหตุใดเจ้าไม่กลับไปยังผาคนรัก เพื่อขอความช่วยเหลือ !! ข้าก็ไม่รู้ว่าเจ้ามั่นใจในตัวเอง หรือว่าเป็นเพียงเพราะความโง่เขลาของเจ้ากันแน่”
 
เซว่ ยี่ จ้องมองไปที่ ชูเฟิง ด้วยความเหยียดหยัน ในแววตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง แต่ลึกๆ มันกลับมีความ ชื่นชม อยู่ภายในแววตานั้น
 

 
“แม้ข้ารู้ว่าพวกเจ้าจะต้องมาแก้แค้น แต่ว่าพวกเจ้าทั้งสองคนก็ไม่ใช่คนที่จะสามารถสร้างปัญหาให้แก่ข้าได้”
 
ชูเฟิง กล่าวพลางยิ้มบางๆ เหมือนเขาไม่เห็นทั้งสองคนนี้อยู่ในสายตาแม้แต่น้อย
 

 
“โฮะ !! เจ้าก็ยังคงปากดีเช่นเดิม แต่เจ้าก็พอจะมีความสามารถที่จะหยิ่งได้อยู่บ้าง กล่าวตามตรง หากเจ้าไม่ได้เกี่ยวของกับพวกนาง ข้าก็อยากจะเป็นสหายของเจ้า”
 
 
“แต่ในเมื่อเจ้าเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องของสาวๆพวกนั้น ข้าก็คงต้องจัดการกับเจ้า เพราะหากปล่อยคนเช่นเจ้าไป ในอนาคตหากได้พบกันอีก ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะไม่ปล่อยพวกข้าสองพี่น้องไปแน่”
 
เซว่ เจียน กล่าวออกมา ในขณะที่จ้องไปยัง ชูเฟิง เขาไม่ได้หยิ่งผยองเหมือนกับ เซว่ ยี่ แม้แต่น้อย เขากลับมีความความรอบคอบอย่างชัดเจน
 

 
“เฮ้อ….อย่าได้เสียเวลาอีกเลย ข้ายังต้องรีบไปอีก ในเมื่อพวกเจ้าเหนื่อยที่จะหายใจเช่นนี้แล้ว !!”
 
ในขณะที่ ชูเฟิง กล่าวนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา แววตาของเขาเป็นประกาย เพียงพริบตาเดียวนั้น อ่อร่าพลังของเขาก็พุ่งสูงขึ้น จากระดับหก เป็นระดับเก้า ขั้นแดนสวรรค์อย่างรวดเร็ว
 

 
“จะ…จะ…เจ้าปกปิดพลังที่แท้จริง !!”
 
เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของออร่าพลังของ ชูเฟิง นั้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหยิ่งผยองของ เซว่ ยี่ ก่อนหน้านี้ก็หายไป เหลือเพียงความหวาดกลัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเอาไว้
 
เพราะด้วยความต่างชั้นของออร่าพลังของ ชูเฟิง นั้น เขาไม่เคยสัมผัสพลังเช่นนี้ได้ในขั้นแดนสวรรค์ มันอาจกล่าวได้ว่า ออร่าพลังของ ชูเฟิง แข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังระดับหนึ่ง ขั้นจ้าวสงคราม
 
ที่มา: