บทที่ 821 – ชื่อเสียง
 
 
 
“นี่……”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทุกคนต่างตกอยู่ในความเงียบงัน ในโลกนี้ผู้แข็งแกร่งคือผู้ปกครอง ไม่ต้องคำนึงว่าผู้ใดจะถูก หรือผู้ใดจะผิด หากเพียงแค่แข็งแกร่ง ไม่ว่าจะกล่าว หรือทำเช่นไร พวกเขาย่อมถูกต้องเสมอ 
 
 
 
แต่หากเรื่องที่ ชูเฟิง รัก จื่อหลิง เป็นเรื่องจริง และตระกูลจื่อ ได้พรากเขาออกจากกันนั้น หลังจากที่ครุ่นคิดเพียงชั่วครู่นั้น พวกเขาก็สามารถเข้าใจได้ทุกๆ อย่าง 
 
 
 
ในตอนนั้น ตระกูลจื่อ ได้ใช้ความแข็งแกร่งของพวกเขาพราก จื่อ หลิง มาจาก ชูเฟิง จึงทำให้ ชูเฟิง มีบัญชีแค้นกับตระกูลจื่อ 
 
 
 
และในตอนนี้ ชูเฟิง ก็มีความแข็งแกร่งมากพอที่เขาจะแก้แค้น ดังนั้น หลายๆ คนจึงยอมรับว่าหากพวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์เช่น ชูเฟิง พวกเขาก็คงจะทำเช่นนี้ 
 
 
 
‘ หากข้าอ่อนแอ ข้าจะยอมถูกรังแก หากวันใดข้าแข็งแกร่ง ข้าจะล้างแค้น ‘ “ฆ่าพวกเขา !! พวกเขาสมควรตาย !! พวกเขาไม่สมควรที่อยู่ คนที่ชั่วช้าขายครอบครัวของตัวเอง เพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ ก็มีค่าไม่ต่างจาก สุกรหรือสุนัข !! ฆ่าพวกเขา !! พวกเขาสมควรตาย !!”
 
 
 
ในเวลานั้น จู่ๆ ก็มีเสียงของบางคนตะโกนสนับสนุน ชูเฟิง ให้สังหารหมู่ตระกูลจื่อ “ถูกต้อง !! ข้าฆ่าพวกเขา !! ฆ่าคนที่มันทำตัวน่ารังเกียจ และไร้ยางอายของตระกูลจื่อ !!”
 
 
 
ในเวลาต่อมา ก็มีเสียงสนับสนุนดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เสียงดังกระหึ่มและชัดเจนมากยิ่งขึ้น กว่าครึ่งหนึ่งของผู้สังเกตการณ์นั้นต่างเห็นด้วยกับมุมมองของ ชูเฟิง 
 
 
 
และในเวลานั้น พื้นที่โดยรอบถูกปิดผนึกด้วยอำนาจพลังวิญญาณสีม่วง ทำให้เกิดเสียงสะท้อนอย่างชัดเจนว่า”
 
 
 
ฆ่า”
 
 
 
เหล่าสมาชิกของตระกูลจื่อ ต่างคุกเข่าด้วยความสงบนิ่ง พวกเขาต่งพร้อมที่จะตาย “ชูเฟิง อย่าฆ่าพวกเขา !! แม่ว่าพวกเขาจะผิด แต่พวกเขาก็นคนของจระกูลจื่อ ได้โปรดให้โอกาสกับพวกเขากลับตัว !!”
 
 
 
ในเวลานั้น จื่อ ซวนหยวน ก็ลอยขึ้นไปในอากาศ และคุกเข่าลงต่อหน้า ชูเฟิง และร้องขอชีวิตให้คนของตระกูลจื่อ “ผู้อาวุโส ซวนหยวน ท่านอย่าทำเช่นนี้ !!”
 
 
 
แม้ว่า ชูเฟิง จะไม่สนใจต่อผู้อื่น แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการขอร้องของ จื่อ ซวนหยวน นั้น เขาก็ไม่อาจละเลยได้ ก่อนที่ จื่อ ซวนหยวน จะได้คุกเข่าลงไปนั้น ชูเฟิง ก็ได้เข้าไปหยุดเขาเอาไว้ก่อน “ชูเฟิง !! ถึงอย่างไรเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ ทั้ง จื่อหลิง และข้า ก็เป็นคนของตระกูลจื่อ ข้าไม่อาจนิ่งเฉยมองดูพวกเขาตายได้ !! ได้โปรด ให้โอกาสพวกเขาสักครั้ง !!”
 
 
 
จื่อ ซวนหยวน ยังคงขอร้องอีกครั้ง 
 
 
 
ในช่วงเวลานี้ ชูเฟิง รู้สึกลำบากใจอย่างมาก เพราะเกลียดชังคนของตระกูลจื่อจนสุดขั้วหัวใจของเขา หากว่าเขาไม่ได้ฆ่าพวกเขาทั้งหมด มันก็ไม่อาจบรรเทาความเจ็บปวดในหัวใจของเขาลงได้ พวกเขาคือคนที่บังคับ จื่อหลิง ให้แต่งงานกับ มู่หรง ซุน หากว่า ชูเฟิง ไม่มีความสามารถพอที่จะช่วย จื่อหลิง เอาไว้ แน่นอนเลยว่า จื่อหลิง จะต้องแต่งงานกับ มู่หรง ซุน หากเป็นเช่นนั้น มันจะเป็นความเศร้าโศกที่ไม่มีวันย้อนกลับมาได้ 
 
 
 
และต้นเหตุของความโศกเศร้าทั้งหมดก็คือคนของตระกูลจื่อ หากพวกเขาไม่พบตัวของ จื่อหลิง ในทวีปเก้าอาณาจักร ชูเฟิง ก็ไม่ต้องพรากจากนางกว่าหนึ่งปีเช่นนี้ 
 
 
 
ชูเฟิง อาจจะใจอ่อน และให้อภัยพวกเขา หากไม่ใช่ว่า จื่อหลิง เคยใช้ชีวิตของนาง แลกกับชีวิตของเขาในตอนนั้น ไม่เช่นนั้นผู้นำตระกูลจื่อคงจะฆ่าเขาไปตั้งแต่อยู่ที่ทวีปเก้าอาณาจักรไปแล้ว “จื่อหลิง ช่วยพูดกับ ชูเฟิง ให้ที !!”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า ชูเฟิง ยังคงไม่ยอมให้อภัยพวกเขา พ่อแม่ของ จื่อหลิง และ จื่อ ซวนหยวน ก็ได้หันกลับไปอ้อนวอนต่อ จื่อหลิง แทน 
 
 
 
เนื่องจากความผูกพันธ์กับพวกเขา มันทำให้ จื่อหลิง อ่อนไหว นางกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ชูเฟิง ให้โอกาสพวกเขา !!””ไม่ว่ายังไงก็ตาม ในวันนี้เป็นเพราะ จื่อหลิง ข้าจะโอกาสพวกเจ้า !! จงกลับตัวเสียใหม่ หากวันใดที่เกิดเรื่องเช่นนี้อีก ข้าจะกลับพร้อมกับสังหารหมู่พวกเจ้า !!”
 
 
 
หลังจากที่ จื่อหลิง กล่าวออกมาเช่นนั้น ชูเฟิง ก็ขจัดความคิดที่จะกวาดล้างตระกูลจื่อทิ้งไป แม้ว่าเขาจะไม่สนใจต่อผู้อื่น แต่หากเป็น จื่อ หลิง เขาก็ยอมรับการตัดสินใจของนาง 
 
 
 
เมื่อได้ยินว่า ชูเฟิง ยอมให้อภัยพวกเขา พวกเขาก็รู้สึกราวกับได้ขึ้นสวรรค์ เพราะพวกเขาได้เตรียมพร้อมที่จะตาย และไม่คิดว่า ชูเฟิง ย่อมไม่ให้อภัยพวกเขา ไม่ว่ายังไงก็ตาม “ขอบคุณที่ไว้ชีวิตพวกเรา ขอบคุณที่เมตตาพวกเรา !!”
 
 
 
คนของตระกูลจื่อ คุกเข่าลงต่อหน้า ชูเฟิง “พวกเจ้าทุกคนมีชีวิตต่อไป ยกเว้นเพียงคนเดียว !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาพร้อมกับยื่นมืออกไป พร้อมกับสร้างแรงดึงดูดมหาศาล เพียงพริบตาเดียวนั้น คอของชายชราผู้หนึ่งก็อยู่ในกำมือของเขา 
 
 
 
คนๆ นี้จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก ผู้นำตระกูลจื่อ “อึ้ก !! ไว้ชีวิตข้าด้วย ชูเฟิง ข้า…………อ๊าก !!”
 
 
 
ใบหน้าของผู้นำตระกูลจื่อเต็มไปด้วยตื่นตระหนก เขายอมทิ้งเกียรติและศักดิ์ศรีของเขาทิ้งไป และร้องขอชีวิตออกมาอย่างน่าสังเวช 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิง ได้รู้ถึงสันดารของผู้นำตระกูลจื่อแล้ว เขาไม่ได้กล่าวอะไรออกมาแต่อย่างใด เขาเพียงบีบมืออย่างแรง เลือดสดๆ สาดกระเซ็นออกมาโดยรอบ ศรีษะ และร่างกายของผู้นำตระกูลจื่อถูกแยกออกจากันอย่างชัดเจน 
 
 
 
เมื่อศรีษะ และร่างกายของผู้นำตระกูลร่วงลงสู่พื้นนั้น ทุกคนสามารถบอกได้ทันที่ว่าเขาอย่างแท้จริง โดยฝีมือของ ชูเฟิง และไม่เพียงเขาจะตายไปเท่านั้น แม้แต่พลังวิญญาณและจิตวิญญาณของเขาก็ถูกดูดซับไปโดย ชูเฟิง จนหมดสิ้น 
 
 
 
***** พรึ่บ ***** 
 
 
 
หลังจากจัดการทุกอย่างแล้วนั้น ชูเฟิง ก็สะบัดแขนของเขาอย่างรวดเร็ว ดึงเอา จื่อหลิง พ่อและแม่ของนาง จื่อ ซวนหยวน และอีกหลายคนที่คอยสนุบสนุน จื่อหลิง เข้ามาข้างตัวของเขา พร้อมกับขึ้นไปบนหลังของมังกรสีฟ้า 
 
 
 
***** โฮกกกกกก ***** 
 
 
 
หลังจากปลดผนึกรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณแล้วนั้น หลังจากเสียงคำรามของมังกร ชูเฟิง พร้อมกับ จื่อหลิง และคนอื่นๆ ก็หายไปอย่างรวดเร็วต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก 
 
 
 
ทุกคนต่างมองไปยังทิศทางที่ ชูเฟิง , จื่อหลิง และคนอื่นๆ หายลับไปด้วยความสับสน แต่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ใบ้ทักษะต่างๆ ออกมา เพื่อหลบหนีออกไปจากบริเวณนี้ให้เร็วที่สุด 
 
 
 
พวกเขาต้องจำกัดการรอบรับรู้เรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้เอาไว้ ไม่เช่นนั้นแล้ว หากผู้เชี่ยวชาญของหมู่เกาะประหารมาถึง พวกเขาอาจจะได้รับผล กระทบอย่างแน่นอน และมีความเป็นไปได้ว่าพวกเขาอาจจะถูกฆ่า 
 
 
 
แต่ไม่ต้องกล่าวถึงเหตุการณ์ที่ยังไม่เกิดขึ้น ในวันนี้ หลายๆ คนได้เห็นพลังของ ชูเฟิง 
 
 
 
ไม่เพียงแต่ ชูเฟิง จะได้รับการยอมรับจากยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ แต่เขายังได้รับการยอมรับจากอสูรวิญญาณจากพิภพอสูรฟ้าเป็นนาย อาจกล่าวได้ว่า สิ่งที่น่าเหลือเชื่อเกิดขึ้นกับเขาทั้งหมด และแน่นอนว่าเขาย่อมเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุด 
 
 
 
หลังจากเหตุการณ์ในวันนี้ ชื่อเสียงของ ชูเฟิง จะต้องแพร่กระจายไปทั่วทั้งเขตทะเลตัวันออก โดยที่ไม่ใช่ชื่อของ หวู่ฉิง อีกต่อไป แต่เป็นชื่อของ ชูเฟิง ที่แท้จริง ไม่ใช่เพียงเพราะความแข็งแกร่งของเขาเท่านั้น แต่มันยังเป็นเพราะการกระทำที่น่ากลัวของเขา 
 
 
 
อัจฉริยะที่ชื่อว่า ชูเฟิง นั้น ไม่เพียงแต่จะสามารถเอาชนะสองผู้เชี่ยวชาญขั้นจ้าวสงครามระดับเจ็ด ของหมุ่เกาะประหารได้ แต่เขายังเกือบฆ่าล้างตระกูลจื่อ อีกทั้งเขายังชิงตัวคู่หมั้นของ มู่หรง ซุน ไปอีก หากจะกล่าวให้ถูกต้องนั้น ต้องเรียกว่ามา”
 
 
 
รับตัว”
 
 
 
เพราะ จื่อหลิง ก็เต็มใจที่จะไปกับเขา เพราะว่านางนั้นรัก ชูเฟิง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการประกาศการแต่งงานระหว่าง มู่หรง ซุน และ จื่อหลิง นั้น ต่อสายตาของทุกคน มันเรียกว่าคลุมถุงชนเสียมากกว่า 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////