Chapter 22 Chapter 22: Ghost Lady Translator: CatCyan  Editor: Zayn Su Bai left the dormitory and walked out of the building
บทที่ 22 บทที่ 22: Ghost Lady นักแปล: CatCyan Editor: Zayn Su Bai ออกจากหอพักและเดินออกจากตึก
 Just in time to meet Chu Zhao who had just carried Liu He onto the ambulance
ทันเวลาพบกับ Chu Zhao ที่เพิ่งนำ Liu He เข้ารถพยาบาล
 When Chu Zhao saw Su Bai, he immediately ran to him and dragged him into a corner in the garden
เมื่อชูซูเห็น Su Bai เขารีบวิ่งไปหาเขาและลากเขาไปที่มุมหนึ่งในสวน
 “Bro, did you steal my gun?” Su Bai took out the gun and handed it over to Chu Zhao
"นายเจ้าขโมยปืนหรือเปล่า?" นางซูบหยิบปืนออกมาและส่งมอบให้กับจู่โจว
 Chu Zhao took out the clip at once, carefully checked the bullets and then put it away
Chu Zhao หยิบคลิปออกมาพร้อมกันตรวจสอบกระสุนปืนแล้วค่อยหยิบเอาไว้
 “Bro, have you become unsatisfied about killing people with a knife? Are you gonna use a gun like those American gangsters? At least you should take someone else’s gun!” Su Bai shook his head, “No, I’m fine, really
"Bro คุณได้กลายเป็นไม่พอใจเกี่ยวกับการฆ่าคนด้วยมีด? 
” Chu Zhao looked at him with disbelief and put his arm around Su Bai’s shoulder
"ชูยองมองเขาด้วยความไม่เชื่อและเอาแขนไปที่ไหล่ของซูบัง
 “Bro, though I hate this police uniform… I am a cop after all
"Bro แม้ว่าฉันเกลียดชุดตำรวจนี้ ... ฉันเป็นตำรวจหลังจากทั้งหมด
 Those men our club had killed, they were not decent good guys, therefore we can comfort ourselves by saying that we were just enforcing justice on behalf of god
คนที่สโมสรของเราได้ฆ่าพวกเขาไม่ใช่คนดีที่ดีดังนั้นเราจึงสามารถปลอบโยนตัวเองโดยบอกว่าเรากำลังบังคับความยุติธรรมในนามของพระเจ้า
 But there’s a bottom line; let’s keep that line untouched, okay? Don’t kill innocent people, okay?” Su Bai took a deep breath, nodded and smiled, “I know
แต่มีบรรทัดล่าง; 
 I’ve got that sense of propriety
ฉันมีความรู้สึกที่เหมาะสม
” “By the way, your roommate had a heart attack
"โดยวิธีการที่เพื่อนร่วมห้องของคุณมีอาการหัวใจวาย
 I checked when I brought him to the ambulance, he’s dead
ฉันตรวจสอบเมื่อฉันพาเขาไปที่รถพยาบาลเขาตายแล้ว
” Chu Zhao glanced Su Bai once or twice
"จู่โจวมองไปที่ซูบังสักครั้งหรือสองครั้ง
 “You should take a break from school
"คุณควรหยุดพักจากโรงเรียน
 Two roommates died, you won’t be able to take it, even though you’re a psycho
เพื่อนร่วมห้องสองคนเสียชีวิตคุณจะไม่สามารถใช้มันได้แม้ว่าคุณจะเป็นโรคจิตก็ตาม
” Su Bai didn’t mind Chu Zhao calling him a psycho
"Su Bai ไม่ได้คิด Chu Zhao เรียกเขาว่าเป็นโรคจิต
 He gradually pushed away Chu Zhao’s arm from his shoulder
เขาค่อยๆผลักดันแขน Chu Zhao ออกจากไหล่ของเขา
 “My family will help me with the schooling suspension
"ครอบครัวของฉันจะช่วยฉันด้วยการระงับการศึกษา
 But I’m not ready to go home yet
แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะกลับบ้าน
” “We know about your family… If it’s really not suitable for you, you can stay with me
"" เรารู้เกี่ยวกับครอบครัวของคุณ ... ถ้ามันไม่เหมาะสำหรับคุณคุณสามารถอยู่กับฉันได้
 Aroma is going to the British Embassy, you could also go to Britain; a change of environment might help with your mental state
Aroma กำลังไปที่สถานทูตอังกฤษคุณสามารถไปอังกฤษ 
” “It might be true
"" มันอาจจะเป็นความจริง
 I’ll decide later
ฉันจะตัดสินใจในภายหลัง
” “But if you really went to Britain with Aroma, I think Gu Fan might go crazy
"" แต่ถ้าคุณไปอังกฤษกับ Aroma จริงๆฉันคิดว่า Gu Fan อาจจะบ้า
” The two men walked while gossiping about their group
"ชายสองคนเดินขณะซุบซิบกันเกี่ยวกับกลุ่มของพวกเขา
 At last, Chu Zhao patted on Su Bai’s shoulder
ในที่สุดชูยองก็ตบเบา ๆ บนไหล่ของซูบัง
 Having more investigation to do, so he couldn’t stay with Su Bai for too long
มีการตรวจสอบมากขึ้นเพื่อทำดังนั้นเขาจึงไม่สามารถอยู่กับ Su Bai นานเกินไป
 Su Bai’s lips moved; watching Chu Zhao leave, he really wanted to tell him that the murderer of this case had been killed by him and had been carried onto that ambulance by Chu Zhao himself
ริมฝีปากของ Su Bai ขยับ; 
 But he didn’t know how to say it, even though his words were just on the tip of his tongue
แต่เขาไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรแม้ว่าคำพูดของเขาจะอยู่บนปลายลิ้น
 “You don’t have to say it; no one would ever believe you, because there’s no evidence
"คุณไม่จำเป็นต้องพูด; 
” Childe Hai showed up behind Su Bai again
"Childe Hai ปรากฏตัวขึ้นหลัง Su Bai อีกครั้ง
 “We audience are much more similar to those schizophrenics: what we can see and touch is invisible to others
"ผู้ชมเราดูคล้ายกับผู้ที่เป็นโรคจิตเภทมากขึ้น: สิ่งที่เรามองเห็นและสัมผัสไม่สามารถมองเห็นได้กับคนอื่น
 Therefore, we are lonely we are people exiled by the whole world
ดังนั้นเราจึงเหงาเราเป็นคนที่ถูกเนรเทศไปทั่วโลก
 We look the same as usual, but around us, there is an intangible cage restraining us
เราดูคล้ายกับปกติ แต่รอบตัวเรามีกรงที่จับต้องไม่ได้
 And it is so cold, so fiercely cold that it makes us desperate
หนาวเย็นมากจนทำให้เราหมดหวัง
” “Why haven’t you gone?” Su Bai asked
"ทำไมเธอไม่ไป?" นางซูถาม
 “Declaiming poems here in the middle of the night? What is wrong with you?” “Because I haven’t figured out something
"Declaiming บทกวีที่นี่ในช่วงกลางของคืน? 
” Childe Hai’s eyes wandered over Su Bai, “I can feel it, something has changed about your scent
ตาของ Childe Hai เดินไปเหนือ Su Bai "ฉันรู้สึกได้ว่ามีอะไรเปลี่ยนไปบ้างเกี่ยวกับกลิ่นของคุณ
 Don’t tell me you have exchanged for something weird
อย่าบอกฉันว่าคุณได้แลกกับเรื่องแปลก ๆ
” “Why I shall tell you?” “Yo, keeping secret from me?” Childe Hai shook his head with a smile and took out his cell phone
"ทำไมฉันจะบอกคุณล่ะ?" "Yo, เก็บความลับไว้จากฉัน?" Childe Hai ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มและเอาโทรศัพท์มือถือออก
 “A person who hasn’t gone through three experience stories can not make exchanges even if he was lucky enough to gain some story points
"คนที่ยังไม่เคยผ่านประสบการณ์สามเรื่องไม่สามารถทำการแลกเปลี่ยนแม้ว่าเขาจะโชคดีพอที่จะได้รับเรื่องราวบางเรื่อง
 But there are always exceptions
แต่มีข้อยกเว้นอยู่เสมอ
 Sometimes, there will be special items in that e-shop of Dreadful Radio; these items follow no rules, but most of them are just trash, weeded out from the e-shop, and their cost-performance ratios are really so poor
บางครั้งจะมีรายการพิเศษใน e-shop ของ Dreadful Radio; 
” Childe Hai took out his cell phone, clicked the WeChat official account and entered the e-shop
"Childe Hai เอาโทรศัพท์มือถือของเขาคลิกบัญชีอย่างเป็นทางการของ WeChat และเข้าไปใน e-shop
 Next, a meaningful smile appeared on his face
ถัดไปรอยยิ้มที่มีความหมายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
 Then he grabbed Su Bai’s arm and scratched a shallow wound on it with his fingernail
จากนั้นเขาก็คว้าแขนของซูบาและเกาแผลตื้นด้วยเล็บ
 The wound was not large, but blood ran out immediately
บาดแผลไม่ใหญ่นัก แต่เลือดไหลออกทันที
 And, soon enough, the wound became scared and began to heal; at a speed that could be seen with the naked eye, his scar vanished and his skin was fully healed
และเร็ว ๆ นี้แผลกลายเป็นกลัวและเริ่มที่จะรักษา; 
 “So you really exchanged for ‘Broken Vampire’?” Su Bai got rid of Childe Hai’s hand; he didn’t say a word, but the fact had explained everything
"คุณจริงๆแลกกับ 'แวมไพร์หัก'?" Su Bai ได้กำจัดมือของ Childe Hai; 
 “One more experience story and you’ll be able to exchange for those bloods or skills that can be updated sustainably! Such thing you’ve exchanged for can not be updated by story points; it’s useless
"อีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าสนใจและคุณจะสามารถแลกกับเลือดหรือทักษะเหล่านั้นที่สามารถปรับปรุงได้อย่างยั่งยืน! 
” “The first thing I’m gonna do is to survive through the third experience story
"สิ่งแรกที่ฉันจะทำคือการอยู่รอดผ่านเรื่องราวประสบการณ์ที่สาม
” Su Bai said seriously
ซูบกล่าวอย่างจริงจัง
 Speechlessly, Childe Hai shrugged,“Do you really think those experience stories are difficult? Your first experience story was actually easy, right? Far less difficult than this one, right?” Su Bai thought of his first task
Childe Hai ยักไหล่ "คุณคิดว่าเรื่องราวประสบการณ์เหล่านี้เป็นเรื่องยากหรือไม่? 
 The old couple had grabbed the white-collar lady together and died with her
คู่สามีภรรยาเก่าคว้าผู้หญิงที่ปกขาวไว้ด้วยกันและเสียชีวิตกับเธอ
 Indeed, during his first story, he was nothing more than an onlooker- a real experiencer; it was not difficult at all
แท้จริงในช่วงเรื่องแรกของเขาเขาไม่มีอะไรมากไปกว่าผู้ชมซึ่งเป็นประสบการณ์ที่แท้จริง 
 “The reason why this second story seemed to be a torture to you is that you happened to be one member of the clue before this story
"เหตุผลที่เรื่องที่สองนี้ดูเหมือนจะเป็นการทรมานต่อคุณคือการที่คุณได้เป็นหนึ่งในสมาชิกของเบาะแสก่อนเรื่องนี้
 You were closely tied to the victim and the killer
คุณถูกมัดอย่างใกล้ชิดกับเหยื่อและฆาตกร
 But such an incident is very unlikely to happen; it will not happen again to your next story
แต่เหตุการณ์ดังกล่าวไม่ค่อยน่าจะเกิดขึ้น 
 Therefore, the third experience story will not be very difficult for you
ดังนั้นเรื่องราวประสบการณ์ที่สามจะไม่เป็นเรื่องยากสำหรับคุณ
 You’ll need no more than just a few Instant Cardio-reliever Pills in case you’re scared to death
คุณต้องใช้ยาลดความอ้วนแบบทันทีเพียงไม่กี่รายการในกรณีที่คุณกลัวที่จะเสียชีวิต
 But, you hurriedly exchanged your painstakingly gained story points for some trash with no potential nor further update… You just entrapped yourself
แต่คุณได้รีบแลกจุดที่น่าสนใจอย่างระมัดระวังของคุณสำหรับถังขยะบางส่วนที่ไม่มีศักยภาพและไม่มีการอัพเดตอีกต่อไป ... คุณเพียงแค่ใส่ตัวเอง
” Hearing this, Su Bai felt neither sorry nor regretful
"เมื่อได้ยินเรื่องนี้ซูบังรู้สึกไม่เสียใจและไม่เสียใจ
 He had made a choice; there was no going back, since it couldn’t be returned anyway
เขาเลือก; 
 “Never mind
"ไม่เป็นไร
 I don’t care
ฉันไม่แคร์
 Well, it’s a small world, and maybe we’ll be lucky enough to meet each other again
เป็นโลกเล็ก ๆ และบางทีเราอาจจะโชคดีพอที่จะเจอกันอีกครั้ง
 Hope you get stronger next time, don’t be my human shield again
หวังว่าคุณจะมีเวลาเข้มแข็งขึ้นในครั้งต่อไปอย่าเป็นโล่ของมนุษย์อีกต่อไป
” Childe Hai moved his lips closer to Su Bai as if he would like to kiss Su Bai before leaving
"ไคโอไห่ได้ขยับริมฝีปากของเขาขึ้นมาใกล้กับซูบราวกับว่าเขาอยากจะจูบ Su Bai ก่อนออกเดินทาง
 Su Bai stepped backwards and pointed to Childe Hai: “You would have become flesh pieces if it wasn’t for me
Su Bai เดินถอยหลังไปและชี้ไปที่ Childe Hai: "คุณจะกลายเป็นเนื้อถ้าไม่ใช่สำหรับฉัน
 You’re not that good
คุณไม่ดี
” “Fine, fine! I like you for your temper and nature
"ดีจัง! 
” Childe Hai forced a smile, pretended to be gentle and turn around; this time, he was really leaving
"Childe Hai บังคับรอยยิ้ม, แสร้งทำเป็นอ่อนโยนและหันไปรอบ ๆ ; 
 Outside the school gate, when he was alone, Childe Hai let out his anger and growled: “That’s too far! A newbie talking to me so arrogantly! So arrogant in front of me! If I didn’t take the attack as a human shield, how can you have so much time to work out… Bah! I’m not a human shield!” Su Bai didn’t go back to his room in that dormitory building
นอกประตูโรงเรียนเมื่อตอนที่เขาอยู่ตามลำพังไคด์ไห่ปล่อยความโกรธและคำรามของเขาว่า "มันไกลเกินไป! 
 Instead, he went to a budget hotel, took a bath and lay down on the bed
เขาไปที่โรงแรมราคาประหยัดอาบน้ำและนอนลงบนเตียง
 When he woke up, it was already in the afternoon of the next day
เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็มีอยู่แล้วในช่วงบ่ายของวันถัดไป
 These days, he was really exhausted
วันนี้เขาเหนื่อยมาก
 Only then had Su Bai remembered that his cell phone hadn’t been charged
เฉพาะ Su Bai จึงจำได้ว่าโทรศัพท์มือถือของเขาไม่ได้ถูกเรียกเก็บเงิน
 He connected his cell phone to the charger and turned it on
เขาเชื่อมต่อโทรศัพท์มือถือของเขากับแท่นชาร์จและเปิดเครื่อง
 A phone call came in while he was cleaning up in the washroom
โทรศัพท์เข้ามาในขณะที่เขากำลังทำความสะอาดในห้องน้ำ
 Su Bai came to answer the phone with the toothbrush in his mouth
Su Bai มารับโทรศัพท์ด้วยแปรงสีฟันในปากของเขา
 It was a voice full of stateliness
มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความโอ่อ่า
 “Su Bai
"Su Bai
” “Hi, uncle
"" สวัสดีลุง
” Su Bai answered
"Su Bai ตอบ
 “Suspend your schooling for the time being
"ระงับการศึกษาของคุณในขณะนี้
” “Okay
"" เอาล่ะ
” Afterwards, the caller ended the call
"หลังจากนั้นผู้โทรก็สิ้นสุดการโทร
 Other people could only see Su Bai’s powerful family background; what they would not know was the awkward place he was in as a kid whose parents both died when he was very young
คนอื่น ๆ เท่านั้นที่สามารถมองเห็นครอบครัวของครอบครัวสุภาพ 
 Though there was no experience of being bullied by other kids, there was something between him and that family, and not many relatives would get close to him
แม้ว่าจะไม่มีประสบการณ์ในการถูกรังแกจากเด็กคนอื่น ๆ ก็ตามมีบางอย่างระหว่างเขาและครอบครัวนั้นและญาติหลายคนก็ไม่ได้เข้าใกล้เขา
 Luckily, his parents had left him a great fortune so he didn’t need to worry about daily life
โชคดีที่พ่อแม่ของเขาทิ้งสมบัติไว้ให้มากเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องชีวิตประจำวัน
 For example, Su Bai would not contact this uncle, his father’s elder brother, unless it was necessary, and even if they got in touch, they would come straight to the point
ตัวอย่างเช่น Su Bai จะไม่ติดต่อกับลุงคนนี้เป็นพี่ชายของบิดาของเขาเว้นเสียแต่ว่าจำเป็นและแม้จะติดต่อกันพวกเขาก็จะมาถึงจุดนี้
 Back to the washroom, Su Bai continued brushing his teeth
กลับไปที่ห้องน้ำ Su Bai ยังคงแปรงฟันไว้
 Suddenly, he felt a little chill on his back
ทันใดนั้นเขารู้สึกหนาว ๆ ที่หลัง
 Did he turned on the AC too much? Su Bai raised his head and looked at the mirror on the wall in front of his face… …above his left shoulder, there was a face… …a face of a ghost lady… Su Bai suddenly remembered that he had come across a ghost under the dormitory in the story world! Since she existed in the story world, she had to exist in reality as well!
เขาเปิด AC มากเกินไปหรือไม่?