Chapter 5
บทที่ 5
1 PEN DOWN A MARRIAGE: CHAPTER 5
1 PEN DOWN A MARRIAGE: บทที่ 5
1   Late in the evening, Xi Mu Tian walked out of Rong Headquaters, and sat in his chauffeured Black Bentley
1 ช่วงปลายค่ำไซมู่เดินออกจากสำนักงานใหญ่ของร่องและนั่งอยู่ในรถเบนท์ลีย์สีดำที่ถูกขับขี่
 Pinching the bridge between his eyebrows, he enquired, “Tomorrow’s conference, has it been announced to the executive branches?” Answering promptly, Xioafeng replied, “Yes, President
"การประชุมในวันพรุ่งนี้มีการประกาศให้ผู้บริหารทราบหรือไม่?" ตอบอย่างรวดเร็ว Xioafeng ตอบว่า "ใช่ประธาน
 All executive branches have been informed about the meeting
ผู้บริหารทุกคนได้รับทราบเกี่ยวกับการประชุมแล้ว
 They know you’ll be addressing them personally
พวกเขารู้ว่าคุณจะพูดกับพวกเขาเป็นการส่วนตัว
” Before continuing, Xiaofeng slightly hesitated, “President, will you really relieve those few executives of their duties at the company? Rong Enterprises, is nothing like our Xi, these people have followed the old master since the beginning, and have a decent status in the society
"ก่อนที่จะดำเนินการต่อ Xiaofeng ลังเลเล็กน้อย" ประธานาธิบดีคุณจะบรรเทาผู้บริหารเพียงไม่กี่คนเหล่านั้นในหน้าที่ของตนที่ บริษัท หรือไม่? 
 Won’t they try and challenge your authority?” His eyes flashing the coldest of gleams, Mu Tian snorted, “Challenge me?… What the company needs right now is stability and profit, not men with status
พวกเขาจะพยายามท้าทายอำนาจของคุณหรือไม่? "สายตาของเขากระพริบเป็นประกายที่หนาวที่สุดจากนั้นแสงเทียนถล่มท่วมท้น" ท้าทายฉัน ... สิ่งที่ บริษัท ต้องการตอนนี้คือความมั่นคงและผลกำไรไม่ใช่ผู้ชายที่มีสถานะ
 I’ve studied Rong’s structure and performance closely, on the surface, it emits glory, but on the inside, its rotting
ฉันได้ศึกษาโครงสร้างของ Rong และการแสดงอย่างใกล้ชิดบนพื้นผิวมันทำให้เกิดความรุ่งโรจน์ แต่ด้านในมันเน่าเปื่อย
 Since father-in-law has given me the authority, I shall do my best to restructure it and generate maximum profits
เนื่องจากพ่อตาได้มอบอำนาจให้ฉันฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปรับโครงสร้างและสร้างผลกำไรสูงสุด
” He further added, “Neither do I believe in working for charity, nor do I believed in making my employees suffer due to the incompetency of the top level
"เขาเสริมอีกว่า" ฉันไม่เชื่อในการทำงานเพื่อการกุศลหรือฉันเชื่อในการทำให้พนักงานของฉันต้องทนทุกข์ทรมานจากการไร้ความสามารถในระดับสูงสุด
 Rong’s is not a non-profit organisation, it needs to be restructured to bring in stable profits
Rong ไม่ใช่องค์กรที่ไม่หวังผลกำไรต้องปรับโครงสร้างใหม่เพื่อสร้างผลกำไรที่มั่นคง
” Finishing what needed to be said, Mu Tian’s eyes absentmindedly landed on the scene outside
"การเสร็จสิ้นสิ่งที่จำเป็นต้องได้รับการกล่าวว่าดวงตาของหม่าเทียนจางหายไปในที่เกิดเหตุข้างนอก
 Lifting his hand, he calmly motioned Old Liu, “stop the car
ยกมือขึ้นเขาอย่างสงบนิ่งบอก Old Liu ว่า "หยุดรถ
” Old Lui parked the car on the side, and let Mu Tian step out
"หลุยส์เก่าจอดรถไว้ที่ด้านข้างและปล่อยให้มู่ตองก้าวออก
 Breathing in the familiar breeze, he saw the cherry blossom petals flutter in the light breeze
หายใจเข้าในสายลมที่คุ้นเคยเขาเห็นกลีบดอกเชอร์รี่กระพือในสายลมเบา
 This scene was too familiar, it made him think of the little drunk kitten; her words, her warm embrace, the kiss, and her delicate body blushing at his every touch
ฉากนี้คุ้นเคยมากทำให้เขาคิดถึงลูกแมวตัวน้อย 
 Like the cherry blossoms at night, the little kitten had bloomed in his arms
เช่นเดียวกับดอกซากุระในเวลากลางคืนลูกแมวตัวน้อยก็ได้บานสะพรั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา
 Unknowingly, this beautiful memory had etched itself in his heart, and at the moment, it made him squirm uncomfortably
ไม่รู้ตัวความทรงจำอันงดงามนี้ได้ฝังตัวอยู่ในหัวใจของเขาและในขณะนั้นมันทำให้เขากระวนกระวายใจ
 What! Mu Tian was secretly stunned by the sudden physiological change in his body
อะไร! 
 Recently, he had been extremely busy with the two companies, and hadn’t got any time to indulge in women to relieve his bodily stress
เมื่อเร็ว ๆ นี้เขายุ่งมากกับทั้งสอง บริษัท และไม่ได้มีเวลาที่จะดื่มด่ำกับผู้หญิงเพื่อบรรเทาความเครียดทางร่างกายของเขา
 (T/N: LOL, now we know master does not rely on his hands )Maybe, it was time I took a break, Mu Tian pondered, while getting back in the car
(T / N: ฮ่า ๆ ตอนนี้เรารู้ว่านายไม่พึ่งพามือของเขา) บางทีเวลาถึงตอนที่ฉันหยุดพักแล้วหมี่เทียนก็นึกขึ้นขณะกลับรถ
 A while later, the car turned to a gorgeous driveway of a luxurious European style villa
หลังจากนั้นรถก็หันไปทางถนนที่งดงามของวิลลาสไตล์ยุโรปอันหรูหรา
 As the heavy wrought-iron gates automatically opened, Xi Mu Tian saw the shadow of man standing next to the pillars
เมื่อประตูเหล็กดัดหนาเปิดโดยอัตโนมัติ Xi Mu Tian เห็นเงาของมนุษย์ยืนอยู่ข้างเสา
 Mu Tian couldn’t help but raise his eyebrow at the person
Mu Tian ไม่สามารถช่วย แต่ยกคิ้วของเขาที่คน
 Rolling the window down, he jested to the man, “You really a rare sight, Rong Fei Lin
กลิ้งหน้าต่างลงเขาล้อเล่นกับชายคนนั้นว่า "คุณเป็นสายตาที่หายากมากทีเดียว Rong Fei Lin
 Come on, get in the car
มารับในรถ
” Rong Fei Lin, sitting leisurely in Mu Tian’s extravagant living room, saw him pour out two glasses of the finest wine, from his private bar
"Rong Fei Lin นั่งสบาย ๆ ในห้องนั่งเล่นอันหรูหราของ Mu Tian เห็นเขาเทไวน์สองแก้วออกจากบาร์ส่วนตัวของเขา
 Sauntering over to Fei Lin, Mu Tian handed him a heavy crystal wine glass
แซนซอนไปยัง Fei Lin, Mu Tian มอบแก้วไวน์คริสตัลหนักให้เขา
 Teasingly, he asked, “How come you’re back? I thought you ran away to the remotest corner of the world
เขาถามว่า "เธอกลับมาได้ยังไงล่ะ? 
 Father-in-law was really annoyed, said he would break you legs, even if he caught your shadow lurking around
คุณพ่อของเขาแย่มากที่บอกว่าเขาจะทำให้คุณผิดขาแม้ว่าเขาจะจับเงาของคุณไว้รอบ ๆ
” Sensing the humour in Mu Tian’s tone, Rong Fei Lin helplessly glanced around the luxurious, yet extremely cold feeling living room
"การรับรู้อารมณ์ขันในโทนของเพลงของ Mu Tian, ​​Rong Fei Lin ได้มองไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นอันแสนหรูหรา
 The place was like a ice-house, giving you chills, even in hottest days
สถานที่นี้เปรียบเหมือนบ้านน้ำแข็งทำให้คุณรู้สึกหนาวสั่นแม้ในช่วงที่ร้อนที่สุด
 It was this man, Mu Tian’s aura, that shook everything
นี่คือสุริยุปราคาของคนเมืองที่ส่ายทุกสิ่งทุกอย่าง
 But, Fei Lin had to admit that while Mu Tian was high and dandy as a man, as a brother-in-law, he had been very considerate towards him
แต่ Fei Lin ต้องยอมรับว่าในขณะที่ Mu Tian เป็นคนที่มีความสามารถสูงและเป็นคนที่มีความสามารถในการแต่งตัวเหมือนพี่เขยเขาก็ให้ความสำคัญกับเขา
 Moreover, Rong Fei was self-aware of his status, he knew he did not have a legitimate claim on the business, even if he was the only son
นอกจากนี้ Rong Fei ได้ตระหนักถึงสถานะของเขาเองเขารู้ว่าเขาไม่มีข้อเรียกร้องที่ถูกต้องตามกฎหมายแม้ว่าเขาจะเป็นลูกชายคนเดียว
 He couldn’t do anything about it
เขาไม่สามารถทำอะไรได้
 He neither had the capacity, nor the interest, to lead Rong enterprises
เขาไม่สามารถมีความสามารถและความสนใจในการนำ บริษัท Rong ได้
 So, seeing Mu Tian taking his position instead, he did not really mind it, as his brother-in-law was extremely capable
ดังนั้นเห็นหมี่ Tian รับตำแหน่งของเขาแทนเขาไม่ได้จริงๆความคิดมันเป็นพี่เขยของเขามีความสามารถมาก
 Observing Rong Fei’s introspective look, Mu Tian cut his thoughts, “What’s gotten into you? Did you get enlightened recently?” “Enlightened!?” Ha! The image of Xia Xi Jin, in her birds-nest looking bedhead, scolding him, came to his mind
เมื่อมองจากมุมมองที่หยั่งรู้ของ Rong Fei Mu Tian ได้ตัดความคิดของเขาออกว่า "อะไรที่เข้ามาในตัวคุณ? 
 He couldn’t help laugh out loud, and replied, “No, not really
เขาไม่สามารถช่วยหัวเราะออกมาดัง ๆ และตอบว่า "ไม่จริงหรอก
 It’s just that I’ve been seeing a funny little girl lately
แค่เพิ่งเห็นสาวน้อยตลกเมื่อเร็ว ๆ นี้
” Mu Tian frowned deeply
"Mu Tian ขมวดคิ้วลึก ๆ
 “Do you really not intend on coming back to Rong Enterprises?”, he asked, and added,“Father-in-law’s health is getting worse by the day
"คุณไม่ได้ตั้งใจจริงที่จะกลับมาที่ Rong Enterprises?" เขาถามและเสริมว่า "สุขภาพของคุณพ่อของคุณแย่ลงทุกวัน
 You’re his only son, Fei Lin
คุณเป็นลูกชายคนเดียวของเขา Fei Lin
 Sooner, or later, you will inherit everything, even the company, you won’t be able to hide away then
ไม่ช้าก็เร็วคุณจะสืบทอดทุกอย่างแม้กระทั่ง บริษัท คุณจะไม่สามารถหลบซ่อนไปได้
 You might as well start thinking carefully, and for god sake’s, help me handle this hot potato!” Hearing Mu Tian’s words, Rong Fei couldn’t help but smirk slyly, “Who says I can’t hide! And other than me, this only child of the great emperor Rong, doesn’t he also have you, ‘our family’s great Gu Ye’, Xi Mu Tian
คุณอาจจะเริ่มคิดอย่างรอบคอบและเพื่อประโยชน์ของพระเจ้าช่วยฉันจัดการกับมันฝรั่งร้อน! "การฟังคำของ Mu Tian, ​​Rong Fei ไม่สามารถช่วยได้ แต่ยิ้มอย่างสุภาพ" ใครบอกว่าฉันไม่สามารถซ่อน! 
” (T/N: Gu ye= son-in-law) While take another sip, he blatantly added, “And brother-in-law, everyone knows how much you like making money, and how much I like spending it
"ในขณะที่กำลังจิบอีกครั้งเขาก็กล่าวอย่างโจ๋งครึ่มว่า" และพี่เขยทุกคนรู้ว่าคุณชอบทำเงินมากแค่ไหนและฉันชอบใช้มันเท่าไหร่
 We both should stick to doing what we like, don’t you think so?” Shaking his head in defeat, Mu Tian chuckled, “Tell me why did you look for me today? Did father Rong freeze your credit card again, or did you make trouble somewhere, and need your brother-in-law to settle it?” Finding his brother-in-laws words funny, Rong Fei Lin laughed, “Personally, I did not feel it before, but today, after seeing your attitude, I’ve realised, that brother-in-law is indeed powerful
เราทั้งสองคนควรจะทำในสิ่งที่เราชอบไม่คิดเช่นนั้น? "เขย่าหัวของเขาด้วยความพ่ายแพ้ Mu Tian หัวเราะ" บอกฉันว่าทำไมคุณถึงมองหาฉันในวันนี้? 
 Father Rong is worrying for no reason at all!” Handing the wine-glass back to Mu Tian, Rong Fei Lin stood up
พ่อรุงกังวลอย่างไม่มีเหตุผล! "การมอบเหล้าองุ่นกลับไปที่เมืองหลี่เตียนหลินยืนขึ้น
 “I’ll take my leave then, brother-in-law
"ฉันจะไปลาฉันแล้วพี่เขย
” As he turned to leave, he suddenly remembered something
ขณะที่เขาหันไปทิ้งเขาก็จำอะไรได้บ้าง
 Picking an apple from the fruit bowl on the table near the exit, he urged Mu Tian, “Brother-in-law, I have a friend who writes incredible novels, and I’ve personally read some of her manuscripts
การเลือกแอปเปิ้ลจากชามผลไม้บนโต๊ะใกล้ประตูทางออกเขาขอเรียกร้องให้หมูเทียน "บราเดอร์ฉันมีเพื่อนที่เขียนนวนิยายที่น่าทึ่งและฉันเองอ่านต้นฉบับของเธอ
 I’ve sent one to your inbox
ฉันส่งอีเมลฉบับหนึ่งไปที่กล่องจดหมายของคุณแล้ว
 Please see if you could help her
โปรดดูว่าคุณสามารถช่วยเธอได้หรือไม่
” Mu Tian responded with a smile, “Is it from that funny little girl you were mentioning just now? How? Has your taste changed in women?” Scratching his head, Fei Lin earnestly answered, “Brother-in-law, in short, please take a look! The girl writes really well, but she never had the opportunity to showcase it
"Mu Tian ตอบด้วยรอยยิ้ม" มันมาจากเด็กหญิงตัวน้อยตัวตลกที่คุณพูดถึงตอนนี้หรือไม่? 
 I’m just asking you to read it, I know this won’t violate your work ethics
ฉันแค่ขอให้คุณอ่านมันฉันรู้ว่านี่จะไม่เป็นการละเมิดจรรยาบรรณในการทำงานของคุณ
” Saying what he had to, Rong Fei Lin waved a hand to Mu Tian, and left
"บอกว่าเขาต้องทำอะไรร่อง Fei Lin โบกมือให้ Mu Tian และทิ้งไว้
 A while later, Mu Tian entered his study, in his bathrobe, after taking a relaxing shower
อีกไม่นาน Mu Tian ได้เข้าศึกษาในเสื้อคลุมอาบน้ำของเขาหลังจากอาบน้ำผ่อนคลาย
 He sat in front of his computer, and remembered Rong Fei’s request
เขานั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์และจดจำคำขอของ Rong Fei
 So, he went online and checked his mailbox
ดังนั้นเขาจึงออนไลน์และตรวจสอบกล่องจดหมายของเขา
 He instantly saw a manuscript from Rong Fei LIn, sitting right at the top
ทันทีที่เขาเห็นต้นฉบับจาก Rong Fei LIn นั่งอยู่ด้านบน
 Clicking on the file, Mu Tian was stunned by the clear, bold words, on the front page of the manuscript
คลิกที่ไฟล์ Mu Tian รู้สึกตะลึงกับคำที่ชัดเจนและหนาแน่นในหน้าแรกของต้นฉบับ
 The title of the novel read “Love in Time”, but this wasn’t what had caught Mu Tian attention
ชื่อเรื่องของนวนิยายเรื่องนี้อ่านว่า "Love in Time" แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจจากหมี่เทียน
 Instead, it was the pseudonym that the author had used to call herself, which read ‘Qingqing Xi Jin’
แทนที่จะเป็นนามแฝงที่ผู้เขียนเคยใช้เรียกตัวเองซึ่งอ่านว่า 'Qingqing Xi Jin'
 The name instantly reminded, Mu Tian of the little drunk kitten
ชื่อดังกล่าวเตือนทันทีว่า Mu Tian ของลูกแมวขี้เมาตัวเล็ก ๆ
 When he saw her ID back then, he had never imagined that her name could be connected to something so poetic, reminding him of a famous line from the odes of Zheng, which read, ‘Qingqing Xi Jin, long my heart’
เมื่อเขาเห็น ID ของเธอแล้วเขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าชื่อของเธอจะเชื่อมต่อกับบทกวีเพื่อเตือนความทรงจำของเขาจากสายที่มีชื่อเสียงจาก Zheng ซึ่งอ่านว่า 'Qingqing Xi Jin ยาวหัวใจฉัน'
 Mumbling the words softly, he felt an inexplicable feeling in his heart, as memories of ‘that’ night flooded in
กระตือรือร้นคำเบา ๆ เขารู้สึกลึกลับในหัวใจของเขาเป็นความทรงจำของ 'ว่า' คืนที่น้ำท่วมใน
                 (T/N: So, the odes of Zheng are a set of 21 poems, that are known famously as Ancient classics, published in the Book of Songs, a
(Zh / s) ดังนั้นเรื่องของเจิ้งเหอจึงเป็นบทกวี 21 บทซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นหนังสือคลาสสิกที่ตีพิมพ์ในหนังสือเพลง
k
k
a, Book of Poetry, from the Pre-Qin & Han era
a, Book of Poetry จากยุค Pre-Qin & Han
 The line is originally written as 青青子衿，悠悠我心 or Qingqing Xi Jin, long my heart, where ‘long my heart’ denotes ‘to yearn for his love or keep him in her heart forever’
บรรทัดแรกเขียนว่า青青子衿, 悠悠我心หรือ Qingqing Xi Jin, หัวใจของฉันยาวนาน, 'หัวใจฉันยาวนาน' หมายถึง 'อยากให้ความรักของเขาหรือทำให้เขาอยู่ในใจเธอตลอดไป'
 It took me ages to find this
มันใช้เวลาฉันวัยที่จะหานี้
 LOL) Hurriedly, Mu Tian clicked on the author’s details on the last page, and leaned in closer to the screen
ฮ่า ๆ ) อย่างรวดเร็ว Mu Tian ได้คลิกที่รายละเอียดของผู้เขียนในหน้าสุดท้ายแล้วก็เอนตัวเข้าไปใกล้หน้าจอมากขึ้น
 Reading the real name of the author, Mu Tian’s cold aura made the room freeze in time
การอ่านชื่อจริงของผู้เขียนสุราเย็นของ Mu Tian ทำให้ห้องแข็งตัวในเวลา
 After blinking a few times, he felt a sudden rush of anger and jealousy, flush-out the feelings he had, a few moments ago, in his heart
หลังจากกระพริบหลายครั้งเขารู้สึกกระวนกระวายทันทีที่เกิดความโกรธและความหึงหวงล้างความรู้สึกที่เขามีเมื่อไม่กี่วินาทีที่ผ่านมาในหัวใจของเขา
 Although, Mu Tian hadn’t thought of the little drunk kitten as someone, who would push herself into someones’s bed for their favour
แม้ว่าหมูไม่เคยนึกถึงลูกแมวตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่จะผลักตัวเองเข้าไปในเตียงของใครสักคนเพื่อเป็นที่โปรดปรานของพวกเขา
 But, at this moment, he couldn’t believe that the woman, right after sleeping with him, would rush to rope in Rong Enterprises young master, Fei Lin
แต่ในขณะนี้เขาไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้นอนหลับกับเขาจะรีบวิ่งไปหาเช็กใน Fei Lin
 Thinking about how happy she had been to receive the clothes and the money, Mu tian had initially thought that whatever had happened had followed a natural course, and didn’t think of it too much
คิดถึงความสุขที่ได้รับเสื้อผ้าและเงินมุนีเริ่มคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นได้ตามธรรมชาติและไม่คิดมากเกินไป
 But, he could have never imagined that the kitten had arms that could hug any thigh
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าลูกแมวมีแขนที่สามารถกอดต้นขาได้
Maybe I was wrong! Maybe they were different women with same name, he thought anxiously
บางทีฉันผิด! 
 Once again to verify his thoughts, he took out her personal information and checked her social security number
อีกครั้งเพื่อยืนยันความคิดเห็นของเขาเขาได้นำข้อมูลส่วนบุคคลของเธอและตรวจสอบหมายเลขประกันสังคมของเธอ
 Suddenly, the last ray of hope also disappeared
ทันใดนั้นรังสีแห่งความหวังสุดท้ายก็หายไป
 Exhausted, Mu tian fell back on his chair, and tried to calm down his twitching nerves
หมดแรงแล้วมุนเตก็ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้และพยายามที่จะสงบสติอารมณ์กระวนกระวายใจ
 Lighting up a cigarette, he took a deep drag, and puffed it out smoothly
เปล่งแสงบุหรี่เขาหยิบลากลึกและพองตัวออกอย่างราบรื่น
 Then, walking out of his study, he dialled a number on his cellphone, “Xiaofeng, find detailed personal documentation on Xia Xi Jin, and hand it to me tomorrow
จากนั้นเดินออกไปจากการศึกษาของเขาเขาเรียกเลขบนโทรศัพท์มือถือของเขา "Xiaofeng หาเอกสารส่วนบุคคลรายละเอียดเกี่ยวกับ Xia Xi Jin และมอบให้ฉันในวันพรุ่งนี้
 Remember, it should have everything
จำไว้ว่าควรมีทุกอย่าง
 Get it!” Hanging up the phone, as a deep fire blazed in his eyes, Mu Tian mumbled, “Xia Xi Jin, how should I handle you
รับโทรศัพท์! "ห้อยโทรศัพท์ลงไปในขณะที่ไฟลึกลงไปในดวงตาของเขา Mu Tian ก็พลิกแพลง" Xia Xi Jin, ฉันควรจะจัดการกับคุณได้อย่างไร
? Aren’t you too bold
? 
”
”