Chapter 9
บทที่ 9
2 Standing on the balcony, Mu Tian lit a cigarette, and took a deep drag
2 ยืนอยู่บนระเบียงหมูเทียนเผาบุหรี่และลากลึก
 From where he stood, he could clearly see the lawns of his grand villa surrounded by beautiful purple flowers which were gorgeously manicured by a professional gardening company
จากจุดที่เขายืนอยู่เขาเห็นสนามหญ้าของวิลล่าที่ล้อมรอบด้วยดอกไม้สีม่วงที่สวยงามซึ่งได้รับการตกแต่งอย่างประณีตโดย บริษัท ทำสวนมืออาชีพ
 The sweet scent of these flowers suffused itself into the warm night breeze, spreading its fragrance all over his estate
กลิ่นหอมหวาน ๆ ของดอกไม้เหล่านี้ทำให้ตัวเองซึมเข้าสู่สายลมยามค่ำคืนอันอบอุ่นกระจายกลิ่นหอมทั่วทุกแห่ง
 The fragrance reminded Mu Tian about how much Fei Luan loved these sweet- scented flowers
กลิ่นหอมนึกถึงเมืองหวงเทียนว่า Fei Luan ชอบดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมเหล่านี้มากแค่ไหน
 His bedroom, living room, and every other corner in his house had been filled by this rich, light scent, through Fei Luan insistence in the past
ห้องนอนห้องรับแขกและมุมห้องอื่น ๆ ในบ้านของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นที่อุดมไปด้วยแสงผ่านการเรียกร้อง Fei Luan ในอดีต
 Later, when she died, reading her diary that was left behind, Mu Tian vaguely understood that these flowers and their scent were meant to keep her memory alive in his heart and mind
ต่อมาเมื่อเธอตายอ่านไดอารี่ของเธอที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง Mu Tian เข้าใจอย่างฉับพลันว่าดอกไม้เหล่านี้และกลิ่นของพวกเขามีขึ้นเพื่อให้หน่วยความจำของเธอมีชีวิตอยู่ในหัวใจและความคิดของเขา
 So, from time to time, the perfume would pervade his senses and remind him of his late wife, her presence and her sweet scent
ดังนั้นบางครั้งน้ำหอมจะแผ่ซ่านไปทั่วความรู้สึกของเขาและเตือนให้เขาระลึกถึงภรรยาที่ยังหลงเหลืออยู่และความหอมหวานของเธอ
 As the light breeze carried the familiar sweet scent, Mu Tian couldn’t help but fall into a deep trance reminiscing his time with Fei Luan, as he sat on the rocking chair in the balcony
ในขณะที่สายลมอ่อน ๆ มีกลิ่นหวานที่คุ้นเคย Mu Tian ไม่สามารถช่วยได้ แต่ตกอยู่ในความมึนงงอันชวนให้นึกถึงเวลากับ Fei Luan ขณะที่เขานั่งอยู่บนเก้าอี้โยกที่ระเบียง
 Inside their bedroom, Xi Jin, who had just taken a shower, exited their luxurious bathroom
ภายในห้องนอนของพวกเขาจินจินผู้เพิ่งอาบน้ำออกห้องน้ำสุดหรูของพวกเขา
 She seemed a little surprised to not see Mu Tian waiting in their marital bed for her, like he used to previously
เธอดูเหมือนจะประหลาดใจเล็กน้อยที่ไม่ได้เห็นหมี่แอนที่รออยู่ในเตียงสมรสของพวกเขาสำหรับเธอเช่นเคยก่อนหน้านี้
 Although she found rolling in the sheets with him enjoyable, she was secretly relieved that today she wouldn’t be endlessly tortured, and her delicate, hurting waist could get a breather
แม้ว่าเธอพบว่ากลิ้งอยู่บนผ้าปูที่นอนพร้อมกับความสนุกสนานเธอก็แอบโล่งใจว่าวันนี้เธอจะไม่ถูกทรมานไม่มีที่สิ้นสุดและเอวที่บอบบางเจ็บทำให้หายใจได้
 However, waiting around the room for a while, she finally snuck around the balcony to find him
อย่างไรก็ตามในระหว่างรออยู่รอบ ๆ ห้องในที่สุดเธอก็แอบไปรอบ ๆ ระเบียงเพื่อหาเขา
 Sensing a light movement behind him, Mu Tian turned his head towards the approaching figure, as his eyes gleamed a streak of insatiable desire
เขาได้หันศีรษะของเขาไปทางร่างที่กำลังใกล้เข้ามาขณะที่ตาของเขาเล็ดลอดออกมาจากความปรารถนาที่ไม่รู้จักพอ
 He strongly believed that his little drunk kitten was a diamond in the rough, whose beauty and presence couldn’t be recognised by just anybody
เขาเชื่ออย่างแรงกล้าว่าลูกแมวตัวน้อยของเขาเป็นเพชรที่หยาบกร้านซึ่งความงามและการปรากฏตัวของมันไม่อาจเป็นที่ยอมรับของใครก็ได้
 She herself was ignorant of her fine, jade-like delicate figure, behind that ordinary pair of jeans and T-shirt
เธอเองก็ไม่รู้ตัวของเธอหยาบเหมือนร่างที่ละเอียดอ่อนของเธอที่อยู่เบื้องหลังกางเกงยีนส์สามัญและเสื้อยืดที่
 For a woman, her face was everything, but for a man, especially Mu Tian, a woman’s body was important
สำหรับผู้หญิงใบหน้าของเธอคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่สำหรับผู้ชายคนหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองซานเทียนร่างกายของผู้หญิงมีความสำคัญ
 Mu Tian felt really glad that at least, he got another chance at being happy and blissful
Mu Tian รู้สึกดีใจจริงๆอย่างน้อยที่สุดเขาก็มีโอกาสที่จะมีความสุขและมีความสุข
 His little drunk kitten had brought him a sense of warmth, that would spread through his arms to his heart, whenever he held her
ลูกแมวขี้เมาตัวเล็ก ๆ ของเขาทำให้เขารู้สึกอบอุ่นซึ่งจะกระจายไปทั่วหัวใจของเขาเมื่อใดก็ตามที่เขากอดเธอไว้
 This kind of happiness, satisfaction, and warmth was something he had never felt before with Rong Fei Luan in his previous marriage
ความสุขความพึงพอใจและความอบอุ่นแบบนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนกับร่อง Fei Luan ในการแต่งงานครั้งก่อน ๆ ของเขา
 Xi Jin’s appearance at the moment, dazzled Mu Tian
รูปลักษณ์ของจินจินในขณะนี้ละลานตาม Tian
 She was wearing a black lace negligee, that was soft and light, and showed off her perfect curves as the moonlight shone on her jade-like body
เธอสวมชุดลูกไม้สีดำอ่อนนุ่มอ่อนนุ่มและเบาและเผยให้เห็นเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบของเธอขณะที่แสงจันทร์ส่องลงบนร่างหยกของเธอ
 The negligee was perfectly teasing as it was thin, and see through, and Mu Tian loved to see her dress-up like this every night
คนพเนจรถูกล้อเลียนอย่างสมบูรณ์แบบในขณะที่บางและดูผ่านและ Mu Tian ชอบที่จะเห็นชุดของเธอขึ้นเช่นนี้ทุกคืน
 It was an unspoken rule in his bedroom that Xi Jin wasn’t allowed to wear any cartoon pyjamas, or large baggy Tee’s, because they would dampen his desire for her and sour his mood
มันเป็นกฎที่ไม่ได้พูดในห้องนอนของเขาว่า Xi Jin ไม่ได้รับอนุญาตให้ใส่ชุดนอนการ์ตูนหรือถุงเท้าขนาดใหญ่ของ Tee เพราะพวกเขาจะลดทอนความปรารถนาของเขาสำหรับเธอและเปรี้ยวอารมณ์ของเขา
 Moreover, seeing her wearing cartoon pyjamas, Mu Tian did not like to be reminded that he was 12 years older to her
ยิ่งไปกว่านั้นการได้เห็นชุดนอนของเธอสวมชุดการ์ตูน Mu Tian ไม่ชอบที่จะได้รับการเตือนว่าเขาอายุ 12 ปีขึ้นไป
 He wanted to indulge in her ever so often, but the little drunk kitten had to look like his wife, and not his daughter for him to do so
เขาต้องการที่จะหลงระเริงในตัวเธอตลอดเวลา แต่ลูกแมวขี้เมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ต้องมีลักษณะคล้ายกับภรรยาของเขาและไม่ใช่ลูกสาวของเขาให้เขาทำเช่นนั้น
 Gently tugging her hand for her to fall in his chest, Mu Tian held her lovingly in his embrace, and mumbled in a deep voice, “I’m right here
ค่อยๆดึงมือของเธอเพื่อให้เธอตกอยู่ในทรวงอกของเขา Mu Tian จับตัวเธอไว้อย่างรักใคร่ในอ้อมกอดของเขาและพึมพำด้วยเสียงลึก "ฉันอยู่ตรงนี้
 Stay with me” Xi Jin blushed and faintly smiled in his chest, as his feather-kisses pressed on her forehead
อยู่กับฉัน "จินจินยิ้มและหน้ายวบยิ้มอย่างอ่อนโยนขณะที่ขนจูบของเขากดลงบนหน้าผากของเธอ
 Enjoying her scent, he approvingly mumbled, “Hmm… What a sweet-scent!” Xi Jin nodded, “Yes ah! This place is so fragrant, even the bathing milk and shampoo smell the same, though their smell is little heavier
เพลิดเพลินกับกลิ่นของเธอเขาเห็นพ้องอย่างเห็นได้ชัด "อืม ... กลิ่นหอมหวาน ๆ !" จินจินพยักหน้า "ใช่ ah! 
” “Rosemary… The fragrance is of Rosemary
"" โรสแมรี่ ... กลิ่นหอมของโรสแมรี
” Mu Tian replied in a slight daze
"Mu Tian ตอบด้วยความงุนงงเล็กน้อย
 After a short pause, he hugged her deeper and explained in a soft whisper, “The villa is filled with these shrubs and flowers, if you like it, I can arrange for them to be potted inside our bedroom tomorrow
หลังจากที่หยุดพักชั่วคราวเขากอดเธอไว้ลึก ๆ และอธิบายด้วยเสียงกระซิบว่า "วิลล่าเต็มไปด้วยพุ่มไม้และดอกไม้ถ้าคุณชอบฉันก็สามารถจัดให้พวกเขาได้รับกระถางในห้องนอนของเราในวันพรุ่งนี้
” Stunned by his willingness, Xi Jin shook her head disapprovingly and calmly declared, “I do not like the smell of Rosemary, I like Jasmine
"ตกตะลึงด้วยความเต็มใจของเขาจินจินส่ายศีรษะไม่ชอบด้วยความสงบและประกาศว่า" ฉันไม่ชอบกลิ่นของโรสแมรีฉันชอบจัสมิน
” Although Xi Jin felt Mu Tian’s body stiffened at her response, she ignored it and continued to explain, “In the courtyard of the Sacred Heart Orphanage, there were two small jasmine shrubs planted near our rooms
แม้ว่าจินจินรู้สึกว่าร่างกายของหม่าเทียนแข็งกระด้างที่คำตอบของเธอเธอไม่สนใจมันและยังคงอธิบายต่อไปว่า "ในลานของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ศักดิ์สิทธิ์มีพุ่มไม้ดอกมะลิขนาดเล็ก 2 แถวที่อยู่ใกล้ห้องของเรา
 They smelled heavenly, and looked beautiful… Me and Hu Mei would often pick some flowers from it secretly, and put them in dean mother’s tea…
พวกเขามีกลิ่นหอมจากท้องฟ้าและดูสวยงาม ... Me and Hu Mei มักจะหยิบดอกไม้ออกมาจากมันอย่างลับ ๆ และใส่ไว้ในชาของแม่คณบดี ...
 instantly the tea would become appealing to the nose…
ทันทีชาจะกลายเป็นน่าสนใจไปที่จมูก ...
 Also, me and Hu Mei would make jasmine necklaces with string and thread…
นอกจากนี้ฉันและ Hu Mei ก็จะทำสร้อยคอดอกมะลิด้วยเชือกและด้าย ...
 since we couldn’t wear it in front of mother, we would hide it under our pillows and in the night get sweet fragrant dreams…” While Xi Jin continued to ramble for half a day, she didn’t hear Mu Tian interrupt her
เพราะเราไม่สามารถใส่มันไว้ข้างหน้าแม่เราจะซ่อนไว้ใต้หมอนของเราและในตอนกลางคืนก็มีกลิ่นหอมน่ารัก ... "ขณะที่จินจินเดินต่อไปอีกครึ่งวัน
 He silently stood listening to her without the slightest of movements
เขาเงียบยืนฟังเธอโดยไม่ต้องมีการเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
 Stepping out of her husbands embrace, she saw him standing like a statue staring at the beautiful garden from their balcony, not knowing if he heard a word she said
ก้าวออกจากสามีโอบกอดเธอเห็นเขายืนอยู่เหมือนรูปปั้นที่จ้องมองที่สวนสวย ๆ จากระเบียงของพวกเขาไม่ทราบว่าเขาได้ยินคำพูดที่เธอพูดหรือไม่
 He seemed soulless at the moment
ตอนนี้เขาดูไร้วิญญาณ
 Xi Jin sighed heavily
จินจินถอนหายใจหนัก
 What am I doing here? She suddenly felt that this place wasn’t meant for her! It was too big, and if she got the chance, she would never leave her room, and lurk around the ginormous house as she was scared that she’d get lost
ฉันกำลังทำอะไรที่นี่? 
 The place felt like a labyrinth, that was cold, and devoid of any feelings of being a warm home for her, even if she was the wife of the master of the house
สถานที่นี้รู้สึกเหมือนเขาวงกตที่เย็นและไม่มีความรู้สึกใด ๆ ที่เป็นบ้านที่อบอุ่นสำหรับเธอแม้ว่าเธอจะเป็นภรรยาของเจ้านายของบ้าน
 Feeling a little helpless and reluctant to stay any longer, she hesitantly asked the very dazed Mu Tian, “Mu Tian, tomorrow you’ll be flying on your business trip to France… since this would be a long trip, can I go home for a few days?” “Go ‘home’!?” Mu Tian frowned instantly
รู้สึกไม่สบายใจและไม่เต็มใจที่จะเข้าพักอีกต่อไปเธอลังเลที่จะถามม่ายตาลที่มึนงง "หมูเทียนพรุ่งนี้คุณจะบินไปกับการเดินทางไปทำงานที่ประเทศฝรั่งเศส ... เพราะนี่เป็นเวลาเดินทางไกลฉันสามารถกลับบ้านได้ 
 He seemed annoyed about what she said, and with a long, gloomy face asked her, “Is this not your home?” Realising what he meant, she bowed her head down, and replied pitifully, “I mean Mu Tian, Hu Mei would be back from her work trip, and the last time I spoke to her I couldn’t explain things to her properly
เขาดูหงุดหงิดกับสิ่งที่เธอพูดและด้วยใบหน้าอันมืดมิดยาว ๆ ถามเธอว่า "นี่ไม่ใช่บ้านของคุณหรือ?" ตระหนักดีถึงสิ่งที่เขาหมายถึงเธอก้มหัวลงและตอบอย่างน่าสมเพชว่า "ฉันหมายถึงหมู่เทียนหวง 
 so I need to…
ดังนั้นฉันต้อง ...
” Before Xi Jin could finish, Mu Tian drew her closer, held her chin gently, and raised her face to meet his eyes
"ก่อนที่จินจินจะเสร็จสิ้นได้มู่เทียนก็ดึงเธอเข้ามาค่อยๆยกคางขึ้นอย่างนุ่มนวลและเงยหน้าขึ้นมองเห็นดวงตาของเขา
 “Xi Jin, remember this
"จินจินอย่าลืมเรื่องนี้
 You and I are husband and wife, and this is our home…
คุณและฉันเป็นสามีภรรยาและนี่คือบ้านของเรา ...
 or is it that you don’t like our home?” Mu Tian asked as he raised an eyebrow
หรือว่าคุณไม่ชอบบ้านของเรา? "Mu Tian ถามขณะยกคิ้วขึ้น
 Xi Jin hurriedly waved her hands in denial
จินจินรีบโบกมือให้พ้นมือ
 She wasn’t stupid as she sensed the coldness in his tone
เธอไม่โง่เมื่อเธอรู้สึกเย็นในน้ำเสียงของเขา
 She quickly explained,” No! Mu Tian, it’s nothing like that…… It’s just, the house is too big for me… and when you leave me here, I get lonely and scared
เธอรีบอธิบายว่า "ไม่! 
 I don’t like how this place feels in your absence
ฉันไม่ชอบสถานที่นี้รู้สึกอย่างไรกับการที่คุณไม่อยู่
” “Scared!!?” Mu Tian muttered softly as he pondered on what she said
"" กลัวหรอ !!? "Mu Tian ค่อยๆขยับเบา ๆ ขณะที่เขานึกถึงสิ่งที่เธอพูด
 After a short pause, he leaned in and pecked her sweet lips
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็โน้มตัวเข้าไปในปากของเธอ
 He gently coaxed her, “I agree, this place is a bit big
เขาค่อยๆเกลี้ยกล่อมเธอ "ฉันเห็นด้วยนี่เป็นสถานที่ ๆ นิดหน่อย
 So, I’m sorry that have to go on this trip alone urgently
ดังนั้นฉันต้องเสียใจที่ต้องไปเที่ยวคนเดียวอย่างเร่งด่วน
 But next time, I will bring you along with me, to play around and have fun, as our honeymoon
แต่คราวหน้าฉันจะพาคุณไปกับฉันเล่นรอบ ๆ และสนุกสนานเหมือนฮันนีมูนของเรา
 While I am away, I can have you moved to our apartment in the city which would be closer to your friend place too
ขณะที่ฉันอยู่ห่าง ๆ ฉันก็สามารถย้ายไปที่อพาร์ตเมนต์ของเราในเมืองที่ใกล้กับสถานที่ของเพื่อนของคุณมากเกินไป
 But, little kitten, you have to remember to be good! Okay! Promise me
แต่ลูกแมวน้อยคุณต้องจำไว้ว่าจะดี! 
” Xi Jin couldn’t help but blush at his words of endearment and care
"จินจินไม่สามารถช่วยได้ แต่อายที่คำพูดของเขาในความรักและความห่วงใย
 She always felt that Mu Tian treated her like a little delicate doll, a child
เธอรู้สึกเสมอว่าเมืองจวนได้รับการปฏิบัติเหมือนตุ๊กตาเล็ก ๆ ที่ละเอียดอ่อนเด็ก
 He would endlessly spoil her, but he would also place strict restrictions on her
เขาจะทำให้เสียเธออย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่เขาก็จะวางข้อบังคับไว้อย่างเคร่งครัด
 As his wife, she was forced to listen to him, and so, nodded unconvincingly
ในฐานะภรรยาของเขาเธอถูกบังคับให้ฟังเขาและพยักหน้าอย่างไม่ระมัดระวัง
 Unsatisfied by her perfunctory response, Mu Tian embraced her harder, when he leaned in her ear and whispered dangerously, “huh
ไม่พอใจด้วยการตอบสนองอย่างหยาบช้าของเธอ Mu Tian กอดเธอหนักขึ้นเมื่อเขาเอนตัวเข้าไปในหูและกระซิบกระซาบว่า "หือ
 Baby did you hear what I said?” Feeling flustered, Xi Jin pushed his chest away to stand straight
ลูกรักคุณได้ยินคำพูดของฉันไหม? "รู้สึกกระวนกระวายใจ Xi Jin ผลักหน้าอกของเขาออกไปยืนตรง
 However, Mu Tan caught up with her body, as one of his hands made its way inside her negligee, while the other hand tightly held her waist
อย่างไรก็ตาม Mu Tan ติดอยู่กับร่างของเธอเป็นหนึ่งในมือของเขาทำทางภายใน negligee เธอในขณะที่มืออื่น ๆ ถือเอวของเธอ
 As his fingers began tormenting her, Xi Jin could hardly hold her breath
ขณะที่มือของเขาเริ่มทรมานเธอ Xi Jin แทบจะไม่สามารถกอดเธอได้
 Aroused by her pleasure-seeking body, Mu Tian’s lips placed heated wet kisses, little bites and licks around the nape of her neck
ริมฝีปากของหม่อนปักไว้ด้วยริมฝีปากที่ร้อนแรงของเธอที่วางจูบที่เปียกน้ำร้อนกัดเล็ก ๆ น้อย ๆ และเลียรอบคอของเธอ
 Reaching her ear, he bit it lightly, and whispered innocently while mirth shone in his eyes, “Little drunk kitten, can’t you agree with me for once? Do you have to be angry with me! huh?” Gripping his tormenting hand tighter, she surrendered, and mumbled incoherently, “Oh, I agree
ถึงหูของเขาเขาบิตมันเบาและกระซิบอย่างไร้เดียงสาขณะที่ความสนุกสนานร่าเริงส่องในสายตาของเขา "แมวเมาน้อยไม่สามารถคุณเห็นด้วยกับฉันครั้ง? 
 I promise I’ll be good
ฉันสัญญาว่าฉันจะดี
” As the words left her mouth, Xi Jin realised that while she previously thought that Mu tian loved to indulge in her to fulfil his insatiable appetite, in truth, ‘indulgence’ had slowly become his favourite method to punish her
"ในขณะที่คำพูดจากปากของเธอ Xi Jin ตระหนักว่าในขณะที่ก่อนหน้านี้เธอคิดว่า Mu tian ชอบดื่มด่ำกับความกระหายที่ไม่รู้จักพอของเขา
 Although they were constantly intimate with each other, Xi Jin knew very well that feelings of love did not exist between the two
แม้ว่าพวกเขาจะสนิทสนมกันอยู่เสมอ Xi Jin รู้ดีว่าความรู้สึกของความรักไม่ได้อยู่ระหว่างคนทั้งสอง
 But, she couldn’t deny that there were times when she forgot how big the distance between their hearts and mind was, like that between heaven and earth
แต่เธอไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามีอยู่หลายครั้งที่เธอลืมไปว่าระยะทางระหว่างหัวใจและความคิดของพวกเขานั้นใหญ่แค่ไหนเช่นเดียวกับระหว่างสวรรค์กับโลก