Chapter 25 Chapter 25: Into Darkness Translator: - -  Editor: - - “Are you sure about this?” Mu Shang skeptically asked
บทที่ 25 บทที่ 25: ในความมืดนักแปล: - - Editor: - - "คุณแน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่?" Mu Shang ถามอย่างไม่แน่ใจ
   Ye Chong shrugged helplessly and said, “I don’t know, this stuff was always taken care of by my Papa, and I’ve only tried it a few times
นายยงยักไหล่โดยไม่ได้ทำอะไรและพูดว่า "ฉันไม่ทราบว่าพ่อของฉันมักจะดูแลเรื่องนี้อยู่เสมอและฉันได้ลองทำมันสักสองสามครั้ง
 Plus, we used giant landworms’ blood back then, how can we get those now when we’re running out of time? I just thought it might be worth trying to use the lizard’s blood! It will be best if it works out, else we’ll have to start digging for those worms!”   Ye Chong poured the iron lizard’s blood into a container, added a few nameless ingredients, and heated the container with a stove placed underneath
นอกจากนี้เรายังใช้เลือดจากหนอนยักษ์อีกครั้งแล้วเราจะหาได้อย่างไรเมื่อเราหมดเวลา? 
 A moment later, the liquid mixture started to bubble, and Ye Chong continuously stirred it with a stick
สักครู่ต่อมาส่วนผสมของของเหลวเริ่มฟองสบู่และเยซองก็ขยับด้วยไม้
 The liquid gradually turned red, then blue; the bluish glow on Ye Chong’s face made him look like an evil witch concocting a cursed potion
ของเหลวค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้วเป็นสีน้ำเงิน 
 Even the ever daring Mu flashed his bionic eyes in alarm
แม้แต่คนที่กล้าได้กล้าเสียจู่ ๆ ก็จ้องมองตาของเขาออกมาในยามตื่นตระหนก
   They had obtained the iron lizard’s scales, and those were indeed good for repairing the cabin, but soldering the scales with the metallic hull of the mech was a big problem! There were no tools at hand, and while one could say that one cannot make bricks without clay, having only clay without any appropriate tools did not mean bricks would come easy
พวกเขาได้รับเครื่องชั่งน้ำหนักของจิ้งจกเหล็กและคนเหล่านั้นก็ดีสำหรับซ่อมกระท่อม แต่การชั่งตาชั่งด้วยเปลือกโลหะของ mech เป็นปัญหาใหญ่! 
   Fortunately, Ye Chong was bright, and came up with an alternative way! Back when he tried to attach the barbs on Winnie’s knees, Papa had a few ideas and, after a few trials and errors, invented an odd formula to produce a strong binding agent
โชคดีที่นายชองสดใสและเข้ามามีทางเลือกใหม่! 
 The formula was effective - or at least, Winnie’s barbs had survived dozens of impacts without it falling off - and that was why Ye Chong was confident with the binding agent
สูตรนี้มีประสิทธิภาพ - หรืออย่างน้อยก็มีหนามของ Winnie รอดชีวิตมาได้นับสิบ ๆ ผลโดยที่มันไม่หลุดออกไป - และนั่นเป็นเหตุผลที่นายยองมั่นใจกับตัวประสาน
   However, replacing landworm’s blood with the iron lizard’s might affect the results, and he was a little anxious about it
อย่างไรก็ตามการแทนที่เลือดของหนอนหนังสือกับจิ้งจกเหล็กอาจส่งผลต่อผลลัพธ์และเขากังวลกับมันเล็กน้อย
   Ye Chong carefully stirred the liquid in the container, and stopped when the liquid began to radiate a faint fragrant smell
นายจงชวนน้ำใส่ภาชนะให้ละเอียดและหยุดเมื่อของเหลวเริ่มแผ่กลิ่นหอม ๆ
 As Ye Chong inhaled the alluring smell, he suddenly had a thought that, perhaps, this liquid would taste amazing
เมื่อนายยองได้สูดดมกลิ่นที่ทำให้หลงใหลเขาก็คิดว่าอาจจะมีรสชาติที่น่าอัศจรรย์
 And just as quickly, he banished that devilish thought
และอย่างรวดเร็วเขาขับไล่ความคิดชั่วร้ายที่
 Impulse is the devil, impulse is the devil… Ye Chong repeated the mantra in his mind, but when his vision passed by the stirring stick’s end dipped in blue, Ye Chong could not help but swallow a hard gulp
Impulse คือปีศาจแรงกระตุ้นคือปีศาจ ... Chong Ye ซ้ำมนต์ในใจของเขา แต่เมื่อวิสัยทัศน์ของเขาผ่านปลายกวนที่จุ่มลงในสีฟ้า, Ye Chong ไม่สามารถช่วย แต่กลืนลำบากยาก
   He took out two pieces of metal sheets, painted a layer of the binding agent on them, and immediately stuck them together and dropped them into the water tank beside him
เขาหยิบแผ่นโลหะสองแผ่นทาเลเยอร์ของสารยึดเกาะไว้กับพวกเขาและจับพวกเขาไว้ด้วยกันและปล่อยลงในถังน้ำด้านข้าง
 The blue liquid squeezed out between the boards when it met with water and turned colourless in the blink of an eye
ของเหลวสีฟ้าบีบออกระหว่างกระดานเมื่อมันได้พบกับน้ำและกลายเป็นสีในพริบตา
   Ye Chong scooped up the two metallic sheets and wiped them dry
เย Chong ตักกระดาษแผ่นโลหะสองแผ่นและเช็ดให้แห้ง
 He then passed them to Mu Shang
จากนั้นเขาก็ส่งพวกเขาไปที่เมืองชาซาง
   “It’s done?” Mu Shang asked
"มันทำอะไร?" Mu Shang ถาม
   Ye Chong replied carelessly, “I don’t know, that’s why I need you to test it!”   Mu took the boards and tested them a little
นายชงตอบอย่างไม่ใส่ใจ "ฉันไม่รู้หรอกนั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณทดสอบ!" มูเอากระดานและทดสอบพวกเขาสักหน่อย
 “They seem alright, but what we want is to bind biological and metallic materials together!”   Ye Chong smiled at that
"พวกเขาดูเหมือนจะเป็นไร แต่สิ่งที่เราต้องการก็คือผูกวัสดุทางชีวภาพและโลหะไว้ด้วยกัน!" นายยองยิ้มอย่างนั้น
 “I’ve already thought of that!” He procured a tiny piece of iron lizard scale
"ฉันเคยคิดอย่างนั้นแล้ว!" เขาจัดหาเศษเล็กเศษน้อยขนาดเหล็กจิ้งจก
   The experiment was a success, or at least, they were successful under these conditions!   Ye Chong then took the largest scale he could find, brushed on a thick layer of blue liquid, and slapped it over the large hole in the cabin
การทดสอบประสบความสำเร็จหรืออย่างน้อยพวกเขาประสบความสำเร็จภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้! 
 The hole was sealed firmly, but Ye Chong was not satisfied yet, and added a few more scales on top
รูถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา แต่ Ye Chong ไม่พอใจและเพิ่มเกล็ดขึ้นอีกสองสามข้าง
   Mu Shang did not mince its words
Mu Shang ไม่ได้ใช้คำพูดของเขา
 “Your handiwork is absolutely ugly!”   Ye Chong observed the crude patching of the cabin’s walls, and declared, “That may be, and I might not know much about it, but this could be an artwork of enormous depth! Do I need to patch another layer from the outside?”   Mu Shang replied, “That is not necessary
"งานฝีมือของคุณดูน่าเกลียดจริงๆ!" นายช่องจงสังเกตการหยาบของผนังห้องโดยสารและประกาศว่า "อาจจะเป็นเช่นนั้นและฉันอาจไม่รู้เรื่องนี้มากนัก แต่นี่อาจเป็นงานศิลปะที่มีความลึกมหาศาล! 
 We do not have a ventilation system
เราไม่มีระบบระบายอากาศ
 If we patch from both sides, the air pressure inside would be fatal when we make a space jump!”   Ye Chong came to realize the implications
ถ้าเราซ่อมจากทั้งสองด้านแรงดันอากาศภายในจะเป็นอันตรายถึงตายเมื่อเรากระโดดขึ้นไป! "นายฉองก็ตระหนักถึงความหมาย
 “Oh, understood! But what should we do with the leftover scales?” He pointed at the heap of iron lizard’s scales on the floor
"โอ้เข้าใจ! 
 They had removed every single piece of scale from the lizard, but who would have thought they only needed a few? There were still many left, and it would be a waste to leave the scales behind, but how could they bring them all along?   Mu proclaimed, “There’s still space in my alternate dimension, let’s keep them there!”   Ye Chong, an athletic looking young man, appeared skinny before the huge Mu Shang
พวกเขาได้เอาทุกชิ้นส่วนจากจิ้งจก แต่ใครจะคิดว่าพวกเขาต้องการเพียงไม่กี่? 
 The pair sat side by side on the peak of a trash mountain closest to Ye Chong’s home
ทั้งคู่นั่งอยู่เคียงข้างกันบนยอดเขาที่อยู่ใกล้กับบ้านของยงชอง
 Behind them was the towering structure of the Pulse Signal Relay Station
ด้านหลังของพวกเขาคือโครงสร้างที่สูงตระหง่านของสถานีถ่ายทอดสัญญาณพัลส์
 It was evening, and the orange-yellow radiance from the nearest star lent vitality and warmth to the desolate planet
มันเป็นช่วงเย็นและแสงสีส้มสีเหลืองจากดาวที่ใกล้ที่สุดให้ยืมพลังและความอบอุ่นสู่โลกรกร้าง
   The duo sat quietly, just like that, unwilling to spoil the rare moment of peace and quiet!   The last of the star’s shining rays vanished beyond the horizon
ทั้งคู่นั่งเงียบ ๆ เช่นเดียวกับที่ไม่ต้องการที่จะทำลายช่วงเวลาที่หายากของความสงบสุขและเงียบ! 
 Mu spoke up, “The energy cells are charged! It’s time for us to move!”   Ye Chong nodded
Mu พูดขึ้น "เซลล์พลังงานถูกเรียกเก็บเงิน! 
 Although the most important step was finished, both of them still had plenty to do
ถึงแม้ว่าขั้นตอนที่สำคัญที่สุดก็เสร็จสิ้นแล้ว แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องทำ
   Ye Chong sat in the pilot’s cabin
Ye Chong นั่งอยู่ในกระท่อมของนักบิน
 The initially spacious cabin was packed with all kinds of energy cells, till Ye Chong could not even move in his seat
ห้องโดยสารที่กว้างขวางแรก ๆ เต็มไปด้วยเซลล์เชื้อเพลิงทุกชนิดจนกระทั่งนายยองไม่สามารถเคลื่อนตัวเข้าที่นั่งได้
 With his helmet on, the outside view came clearly to his mind
ด้วยหมวกกันน๊อกมุมมองด้านนอกของเขาชัดเจนถึงจิตใจของเขา
   Suddenly, Ye Chong was hit with a pang of dismay – it was here where he and Papa had lived for more than a decade; he knew every nook and cranny of this place, and every trash mountain held traces of his many adventures
ทันใดนั้นนายยองได้รับความทุกข์ทรมานจากการที่นายและปาป้าอยู่มานานกว่าสิบปี 
   Ye Chong let out a long, heavy breath
เยปากเป่าลมหายใจยาว ๆ
   No matter where he went, it was all for survival!   Ye Chong gave a long look at the place where he grew up in, and spoke hoarsely, “Mu, let’s go!”   Mu Shang slowly rose to a low altitude, and abruptly accelerated vertically towards the sky
ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตามมันก็เพื่อความอยู่รอด! 
   Ye Chong watched as the Pulse Signal Relay Station beneath him grew smaller and smaller, until it became unrecognizable
นายชงมองไปที่สถานีถ่ายทอดสัญญาณพัลส์ใต้เขาเติบโตขึ้นเล็กและเล็กลงจนไม่สามารถจดจำได้
 Ye Chong was mesmerised!   Mu was fast
เยซองถูกสะกดจิต! 
 A thin layer of surging plasma enclosed the entire surface of the mech, and occasionally sparked due to friction with the air at high velocities
ชั้นบาง ๆ ของพลาสมาพล่านล้อมรอบพื้นผิวทั้งหมดของ mech และบางครั้งเกิดประกายไฟเนื่องจากแรงเสียดทานกับอากาศที่ความเร็วสูง
 With Mu’s speed, they would soon escape the gravitational pull of the trash planet and enter space!   Ye Chong took in the sight of the deep, dark space against the brilliant colours of the nebula - with silky faded reds and swirling smokes of blue, the nebula swam amongst the stars speckled across the infinite darkness of space
กับความเร็วของ Mu พวกเขาเร็ว ๆ นี้จะหลบหนีแรงโน้มถ่วงของถังขยะดาวเคราะห์และป้อนพื้นที่! 
 The sight was truly intoxicating!   Although this was his first time in space, Ye Chong was not interested in the view before him
สายตามึนเมาอย่างแท้จริง! 
   Mu spoke up, “Ye, active the pilot shield system, it’s the green button on the third row from below your right armrest!”   Ye Chong acknowledged with an “Alright,” and obeyed
"เสียงกระหึ่มของระบบนำร่อง" นี่เป็นปุ่มสีเขียวที่แถวที่สามจากด้านล่างของพนักแขนด้านขวา! "นายปากช่องรับทราบด้วยคำว่า" เอาล่ะ "และปฏิบัติตาม
 A transparent screen came up from his seat and wrapped around him
หน้าจอโปร่งใสลุกจากที่นั่งและพันรอบตัวเขา
 Ye Chong touched the screen curiously, wrapped in an oval egg-like protective shield
นายช่องได้สัมผัสหน้าจอโดยบังเอิญห่อด้วยโล่ป้องกันไข่คล้าย
 The screen was soft and elastic, like some kind of rubber
หน้าจอนุ่มและยืดหยุ่นเช่นยางบางชนิด
 This was his first time touching something like this
นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่สัมผัสกับบางอย่างแบบนี้
   Mu’s voice rang, “Ye, no sudden movements now, we’re going to accelerate!”   Ye Chong, “Accelerate?”   Mu Shang’s reply was placid
เสียงของมูโห่ร้องว่า "พวกคุณไม่มีการเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันเลยตอนนี้พวกเราจะเร่งความเร็วขึ้น!" นายปากช่อง "เร่ง?" คำตอบของมั่งชางเป็นที่สงบ
 “Yes, a space jump is only possible beyond a certain speed threshold
"ใช่กระโดดอวกาศเป็นไปได้เฉพาะที่เกินขีด จำกัด ความเร็วบางอย่างเท่านั้น
 I only have a 41% chance of passing that threshold, and that was only in theory!”   Ye Chong was indifferent
ฉันมีโอกาส 41% ที่จะผ่านเกณฑ์นี้ได้และนั่นเป็นเพียงทฤษฎีเท่านั้น! "นายเฉินไม่แยแส
 “I’ll follow your lead, it’s not like I have a choice right?”   Mu Shang’s engines roared to life, and they flew into the infinite darkness ahead!   What future awaited them ahead?
"ฉันจะทำตามผู้นำของคุณมันไม่ใช่ว่าฉันมีทางเลือกใช่มั้ย?" เครื่องยนต์ของ Mu Shang งุนงงกับชีวิตและพวกเขาก็บินเข้าสู่ความมืดมิดที่อยู่ข้างหน้า!