Chapter 27 Chapter 27: Unknown II Translator: - -  Editor: - - Ye Chong tightened the rope around him which only had a diameter of five millimeters; though it could endure a pulling force about a few ten tons
บทที่ 27 บทที่ 27: ไม่รู้จัก II นักแปล: - - ผู้เรียบเรียง: - - นายฉองกระชับเชือกรอบตัวเขาซึ่งมีเส้นผ่าศูนย์กลางเพียงห้ามิลลิเมตร 
 Ye Chong who had nothing to grab on could merely tiptoed on the walls and zigzagged his way forward
เยซองที่ไม่มีอะไรจะคว้าก็แค่เดินไปบนผนังและคดเคี้ยวไปข้างหน้า
 Even though he laid the tip of his foot on the wall, it was inaudible like a raccoon rummaging for food in the night with amazing dexterity
แม้ว่าเขาจะวางปลายเท้าของเขาไว้บนผนัง แต่ก็ไม่สามารถได้ยินได้เช่นการค้นหาแรคคูนสำหรับอาหารในเวลากลางคืนด้วยความคล่องตัวที่น่าอัศจรรย์
 At least the safety gate at the end of the corridor was wide open which actually saved Ye Chong some hassle
อย่างน้อยประตูด้านความปลอดภัยที่ปลายสุดของทางเดินถูกเปิดกว้างซึ่งช่วยให้คุณช่องว่างได้
 There was a flight of stairs through the door
มีบันไดผ่านประตู
 Ye Chong who possessed zero knowledge about spaceship designs had not the slightest idea of where he was and what danger that lurked in the location could do to him
นายปากช่องผู้มีความรู้เป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับการออกแบบยานอวกาศไม่มีความคิดใด ๆ เลยว่าเขาอยู่ที่ไหนและอันตรายอะไรที่ซ่อนอยู่ในสถานที่นั้นสามารถทำอะไรกับเขาได้
 He grew more careful as he held the handle of the stairs and walked down
เขาเริ่มระวังตัวมากขึ้นขณะที่จับที่บันไดและเดินลงมา
 From nowhere, clanking sounds of metals can be heard a distance away
จากที่ไหนสักแห่งการได้ยินเสียงโลหะจะได้ยินห่างออกไป
 His heart froze and quickly switched off the light on his arm
หัวใจของเขาแช่เย็นและปิดไฟบนแขนของเขาอย่างรวดเร็ว
 Ye Chong had a habit of immediate response to avoid getting caught! Usually, individuals with delayed reaction faced the quickest death
จงชินมีนิสัยชอบตอบโต้เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกจับ! 
 His eyes were half opened as they tried to get used to the darkness
ดวงตาของเขาเปิดออกเพียงครึ่งเดียวขณะที่พวกเขาพยายามจะใช้ความมืด
 He stuck his ears onto the metallic walls and attempted to discern even the tiniest bit of noise
เขาติดหูไว้บนผนังโลหะและพยายามที่จะแยกแยะเสียงแม้แต่น้อยที่สุด
 Steps
ขั้นตอน
 Right, it’s the sound of steps! Ye Chong was daringly sure of his guess! He estimated the direction of the source and lowered his body as he hovered downwards
ใช่เสียงของขั้นตอน! 
 Searching in still darkness was definitely a trial to Ye Chong’s senses! It was complete darkness without even a flicker of light
การค้นหาในความมืดยังคงเป็นการทดลองกับความรู้สึกของนายยอง! 
 While he knew nothing of the place, finding the unknown that was lurking in the dark was too much of a gamble
ในขณะที่เขาไม่รู้เรื่องสถานที่ค้นหาที่ไม่รู้จักที่ถูกซุ่มซ่อนอยู่ในความมืดเป็นมากเกินไปของการเล่นการพนัน
 Ye Chong wandered around and hoped he would not come face to face with the entity as he had lost a sense of direction
นายปากช่องเดินไปรอบ ๆ และหวังว่าเขาจะไม่มาเผชิญหน้ากับเอนทิตีขณะที่เขาสูญเสียความรู้สึกของทิศทาง
 After leaving the staircases, he found out how awkward his situation was right away
หลังจากออกจากบันไดเขาได้ค้นพบว่าสถานการณ์ของเขาเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจได้อย่างไร
 He did not dare to switch the light back on, and in that moment he could only make it through by senses; the complexity in the layout of the place was beyond his prediction
เขาไม่กล้าที่จะเปลี่ยนแสงกลับคืนมาและในขณะนั้นเขาสามารถทำให้มันผ่านได้ด้วยความรู้สึกเท่านั้น 
 He was extremely glad that the ropes were still tied to him, and could not imagine how he would be able to get back into his cabin without it
เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เชือกผูกติดอยู่กับเขาและไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเขาจะสามารถกลับเข้าไปในห้องโดยสารได้โดยไม่ได้ใช้มัน
 Suddenly, the sound grew louder as it gradually approached him
ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นเมื่อเดินเข้ามาหาเขา
 Ye Chong’s breath stifled in fear, but continued to eavesdrop as he desired more information of the situation
ลมหายใจของยองช็อกดุในความหวาดกลัว แต่ยังคงแอบฟังขณะที่เขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสถานการณ์
 A weird coincidence was every time when his ear touched the floor, all noises would disappear without warning; as if the hidden sounds he heard were his delusions
ความบังเอิญแปลก ๆ คือทุกครั้งที่หูของเขาสัมผัสพื้นเสียงทั้งหมดจะหายไปโดยไม่มีการเตือน 
 A dense layer of goose bumps formed on him skin, and he couldn’t help but shudder at the thought
ชั้นผิวหนาทึบของผิวห่านเกิดขึ้นและเขาก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ แต่รู้สึกหงุดหงิดกับความคิด
 Staying still to fight the unknown now would the best choice! He comforted himself
ยังคงต่อสู้กับสิ่งที่ไม่รู้จักในขณะนี้จะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด! 
 He stayed still and anticipated for quite some time yet, nothing strange happened
เขายังคงอยู่และคาดว่าจะยังคงเป็นเวลานานยังไม่มีอะไรแปลกที่เกิดขึ้น
 Was it really because of his nerves that caused the delusion? He thought about the measly amount of time remained for the kit’s oxygen supply with every second became extremely valuable
เป็นเพราะเหตุที่เส้นประสาทของเขาทำให้เกิดภาพลวงตาหรือไม่? 
 Ye Chong shook off his worry and believed he should discover the location of rescuing facilities as soon as possible where those seconds spent on his reaction time would determine his life or death! He clenched his teeth in desperation of getting to the rescue supply, but he needed to sneak his way to it
นายปากชู้งรู้สึกกังวลและเชื่อว่าเขาควรจะหาที่ตั้งของสถานที่ช่วยเหลือโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เมื่อวินาทีที่ใช้เวลาตอบสนองของเขาจะเป็นตัวกำหนดชีวิตหรือความตายของเขา! 
 He was afraid that even if there was another existence on this abandoned ship that happened to be an enemy, he would have been suffocated to death before the enemy could lay a finger on him! He made up his mind and decided to persist on his journey to survive! Who cares! I might become a walking target in the enemies’ eyes, but I want my life now more than anything else! He was going to switch his light back on but felt a yank! Out of the blue, Ye Chong felt a strong pull from the bottom as if someone was dragging him down! He tensed and drew his dagger without much hesitation while swiping it at his right
เขากลัวว่าแม้ว่าจะมีการดำรงอยู่บนเรือที่ถูกทอดทิ้งซึ่งเกิดขึ้นเพื่อเป็นศัตรูอยู่แล้ว แต่เขาก็ต้องตายไปแล้วก่อนที่ศัตรูจะวางนิ้วบนเขา! 
 As dark as it might be, he could clearly discern a flashing cold light
มืดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เขาสามารถมองเห็นแสงหนาวได้อย่างชัดเจน
 He thought that his swift move would have landed, and yet he missed! Ye Chong couldn’t help but flinched, and in a brief moment, a loud thud can be heard as his body was smashed to the ground; fortunately his body was built, but still suffered dizziness from the collision
เขาคิดว่าการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วของเขาจะลงและเขาก็ยังพลาด! 
 Almost instantaneously, a white light blinded him, and he tumbled to the side in great shock
เกือบจะชั่วขณะหนึ่งแสงสีขาวตาบอดเขาและเขาร่วงลงไปด้านข้างด้วยความตกใจ
 He hastily hid himself behind the huge cabinet floating behind him
เขารีบซ่อนตัวอยู่ข้างหลังตู้ใหญ่ที่ลอยอยู่ข้างหลังเขา
 Ye Chong was in a pitiful situation with a series of unfortunate events
นายชองอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสงสารด้วยเหตุการณ์โชคร้ายมากมาย
 He never thought this habitual reaction of protecting himself would actually pay off
เขาไม่เคยคิดว่าปฏิกิริยาที่เป็นนิสัยนี้ในการปกป้องตัวเองจะคุ้มค่า
 Before he could wallow in self-pity, smash! A metal cabinet that weighed about 300 pounds came crashing down on Ye Chong
ก่อนที่เขาจะหมกมุ่นอยู่กับตัวเองน่าเสียดาย! 
 He took a blow that was a powerful as a mech’s attack when he was temporarily blinded by the glaring light emitting from utmost darkness, and before he regained his vision to respond
เขาเอาระเบิดที่มีประสิทธิภาพเป็น mech ของการโจมตีเมื่อเขาถูกตาบอดชั่วคราวโดยแสงจ้าที่เปล่งจากความมืดสุดและก่อนที่เขาจะมองเห็นภาพของเขาที่จะตอบสนอง
 The giant cabinet fell from a three meter height right onto his body
ตู้ยักษ์ตกลงมาจากความสูงสามเมตรไปทางร่างของเขา
 His throat was locked with sweetness as he choked out a stream of blood that escaped from his mouth and lost consciousness afterwards
ลำคอของเขาถูกล็อคด้วยความหวานขณะที่เขาสำลักกระแสเลือดที่หลบหนีออกมาจากปากของเขาและเสียสติหลังจากนั้น
 All the lights flickered on and the debris that was initially floating in space settled on the ground one after another
ไฟทุกดวงจาง ๆ ขึ้นและเศษซากที่ลอยอยู่ในอวกาศครั้งแรกก็ตกลงบนพื้นดินอีกทีหนึ่ง
 As the gravity restored, the room felt more refreshed
ขณะที่แรงโน้มถ่วงถูกเรียกคืนห้องรู้สึกสดชื่นมากขึ้น
 The entrance at the stairs was shut and oxygen started filling the ship through the ceiling
ทางเข้าที่บันไดถูกปิดและออกซิเจนเริ่มเติมเรือผ่านเพดาน
 Of course Ye Chong had no idea what was going on
แน่นอนว่านายชงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
 He was still flat on the ground, pinned under the cabinet with only his limbs sprawled out
เขายังคงแบนราบอยู่บนพื้นตรึงไว้ใต้ตู้ด้วยแขนขาของเขาเท่านั้นที่เหยียดออก
 The door of the room was wrenched open as a dashing man entered with another fully armored man
ประตูห้องถูกเปิดประจิมเป็นชายฉกรรจ์เข้ากับคนที่หุ้มเกราะเต็มตัวอีกคนหนึ่ง
 The dashing young man reported as if seeing land on the sea, “Number 2, there’s one more person here!” The armored man replied, “Young master, we would take a look, but chances are slim for his survival
ชายหนุ่มที่กำลังสยองขวัญรายงานว่าถ้าเห็นที่ดินบนทะเล "หมายเลข 2 มีอีกคนหนึ่งอยู่ที่นี่!" คนหุ้มเกราะตอบว่า "นายหนุ่มเราจะดู แต่โอกาสที่จะอยู่รอด
” The young man assessed Ye Chong’s state and expressed sympathy, “This is really bad
"ชายหนุ่มคนนี้ประเมินรัฐของยองจงและแสดงความเห็นอกเห็นใจว่า" เรื่องนี้แย่จริงๆ
 He got smashed pretty severely
เขาได้รับความเดือดร้อนรุนแรงมาก
” Number 2 came over to lift the heavy cabinet on its sides easily and tossed it to the other side
"หมายเลข 2 มาเพื่อยกตู้หนักที่ด้านข้างของมันได้อย่างง่ายดายและโยนไปด้านอื่น ๆ
 There wasn’t much effort needed in removing the cabinet as if it was like a blob of foam
ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามมากในการถอดตู้เช่นเดียวกับหยดโฟม
 He then flipped Ye Chong over and examined him thoroughly, astounded, “This man is still alive!” The young man couldn’t believe what he heard, “Impossible! Is this thing still a man?” Number 2 too expressed disbelief, “It doesn’t seem like a man of steel to me!” Ye Chong was a little more slender in contrast, contrary to his immense strength and deceitful appearance
"ผู้ชายคนนี้ยังมีชีวิตอยู่!" ชายหนุ่มนั้นไม่อาจเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยินได้ "ไม่เป็นไปไม่ได้! 
 Even Mu was surprised seeing how there was no significant growth in his weight while his strength boosted
แม้แต่หมู่ก็รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าน้ำหนักของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากในขณะที่ความแรงของเขาเพิ่มขึ้น
 Number 2 furrowed his brows, “He looks foreign to me
หมายเลข 2 โกนคิ้วของเขา "เขามองต่างกับฉัน
 Why have I not met this man before?” “Right! I somehow have not seen him before too!” The young man agreed
ทำไมฉันไม่ได้เจอชายคนนี้มาก่อน? "" ถูก! 
 Number 2 glimpsed at Ye Chong and concluded, “The material and design of his clothing are unique… and rare too
หมายเลข 2 แวะมาที่นายจองและสรุปว่า "วัสดุและการออกแบบเสื้อผ้าของเขาเป็นเอกลักษณ์ ... และหายากมากเกินไป
 We don’t have such clothing in the spacecraft!” The young man was bewildered, “So he’s not from our ship? Then how did he get up here?” It was still a mystery to Number 2 as he couldn’t figure out much of an explanation
เราไม่มีเสื้อผ้าดังกล่าวในยานอวกาศ! "ชายหนุ่มสับสนวุ่นวาย" เขาไม่ได้มาจากเรือของเราหรือ? 
 He scrutinized further and when he spotted the dagger in Ye Chong’s hand, his pupil shrunk in fear
เขาตรวจสอบเพิ่มเติมและเมื่อเขาเห็นดาบในมือของเยซองนักเรียนของเขาหดลงด้วยความกลัว
 Number 2 recognized the dagger from experience and knew it was utterly meant for combative uses
หมายเลข 2 ได้รู้จักกริชจากประสบการณ์และรู้ว่ามันมีไว้เพื่อใช้ในการต่อสู้อย่างเต็มที่
 The chills he got from seeing the dagger was telling him that it had not only robbed a life of one but many
หนาวที่เขาได้จากการเห็นกริชบอกเขาว่ามันไม่เพียง แต่ปล้นชีวิตหนึ่ง แต่หลายคน
 He snatched the dagger away fast with both of his hands
เขาคว้ากวาดไปอย่างรวดเร็วด้วยมือทั้งสองของเขา
 The young master ran into an unknown stranger who was actually holding a weapon of murder
นายหนุ่มวิ่งเข้าไปในคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักซึ่งถืออาวุธสังหารจริงๆ
 Number 2 strictly opposed of saving Ye Chong’s life even if he was deeply wounded! Caution was what he should possess; protecting the young master was what he should undertake! Coincidentally, Ye Chong slowly regained consciousness, but he did not expect a metallic arm to grab him in split seconds after he opened his eyes
หมายเลข 2 คัดค้านอย่างเคร่งครัดในการช่วยชีวิตชองแม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก! 
 The hair on his body stood, and his eyes widened like saucers!
ผมบนร่างกายของเขายืนอยู่และดวงตาของเขากว้างขึ้นเช่นจาน!