Chapter 50 Chapter 50: Time Phase Translator: - -  Editor: - - These are a pair of hands with frightening speed
บทที่ 50 บทที่ 50: เฟสวาล์วเวลา: - - Editor: - - เหล่านี้เป็นคู่ของมือด้วยความเร็วที่น่ากลัว
 Instructor Hak never thought of anyone outside the Black Cove that could have such speed
อาจารย์ Hak ไม่เคยคิดถึงใครนอก Black Cove ที่อาจมีความเร็วเช่นนี้
 The hands were known to be the most agile part of the body as well as being capable to do various tasks
มือเป็นที่รู้กันดีว่าเป็นส่วนที่คล่องแคล่วที่สุดของร่างกายรวมถึงความสามารถในการทำงานต่างๆ
 The agility of the hands is directly proportional to the number of tasks one could do in a set amount of time
ความว่องไวของมือเป็นสัดส่วนโดยตรงกับจำนวนงานที่สามารถทำได้ในระยะเวลาหนึ่ง
 In simpler terms, the faster one's hand is the more tasks one could complete in limited time
ในแง่ที่เรียบง่ายมือของคนที่เร็วขึ้นก็ยิ่งทำงานได้มากขึ้นเท่านั้นในเวลาที่ จำกัด
 Thus, its significance does not require much explanation
ดังนั้นความสำคัญของมันไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบายมากนัก
 Edging between life and death, one's outcome could be possibly be determined by actions that are taken or decisions made in that few milliseconds
ขอบระหว่างชีวิตและความตายผลของคนอาจจะถูกกำหนดโดยการกระทำที่ถูกนำมาหรือการตัดสินใจทำในไม่กี่มิลลิวินาทีที่
 Such outstanding speed was truly a rare sight in the Black Cove!   This boy that stood before Instructor Hak seemed to have yet to be aware of the true power of his own hands
ความเร็วที่โดดเด่นดังกล่าวเป็นภาพที่หาได้ยากใน Black Cove! 
   Instructor Hak looked at Ye Chong standing still at the side, nodding his head in approval, "Brilliant! Absolutely brilliant!"   Ye Chong did not mutter a word
อาจารย์ Hak มองไปที่ Ye Chong ยืนอยู่ด้านข้างและพยักหน้าด้วยความยินดี "Brilliant! Absolutely brilliant!" 
 He stood on in silence
เขายืนอยู่ในความเงียบ
   Suddenly, a thought crossed the instructor's mind and it took him a while to phrase it in a way that this little boy could comprehend, "Tell me what you know about being a Pilot
ทันใดนั้นความคิดก็พาดพิงถึงความคิดของผู้สอนและทำให้เขาต้องพูดประโยคนี้ในทางที่เด็กน้อยคนนี้จะเข้าใจได้ว่า "บอกฉันว่าคุณรู้อะไรเกี่ยวกับการเป็นนักบิน
"   Ye Chong tilted his head as he thought about it, "The controller of the mech!"   "Well
"นายเฉิ่นเอียงศีรษะขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า" ตัวควบคุมของ mech! "" ดี
" He nodded his head, "That's what people would normally assume!" The reply surprised Ye Chong as he raised his head, looking at the instructor with his eyes enlarged
"เขาพยักหน้า" นั่นคือสิ่งที่คนทั่วไปจะถือว่า! "การตอบกลับทำให้นายยองชองประหลาดใจขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองอาจารย์ด้วยตาของเขาที่ขยายใหญ่ขึ้น
   "The Pilots
นักบิน
" Instructor Hak explained calmly with a kind of unidentified nostalgia in his tone, "They aren't what you all had always assumed to be
"อาจารย์ Hak อธิบายอย่างใจเย็น ๆ ด้วยความคิดถึงที่ไม่ปรากฏชื่อในน้ำเสียงของเขาว่า" พวกเขาไม่ใช่สิ่งที่คุณคิดเสมอว่าเป็น
 How the world outside defines the Pilots and how the world examine them, they were absurd and meaningless
โลกภายนอกกำหนดนักบินและวิธีการที่โลกตรวจสอบพวกเขาพวกเขาเป็นเรื่องเหลวไหลและไม่มีความหมาย
 Hmph! Those are just some assumptions for kids! The real world of Pilots is beyond your imagination
ฮึ่ม! 
 and beyond your knowledge too! Everyone from the outside would never know and no one would ever understand! Do you know what the Pilots formerly were?"   Ye Chong shook his head
และเกินความรู้ของคุณด้วย! 
   "The Pilots used to be the kind who adores power
นักบินเคยเป็นคนที่รักอำนาจ
 The advancement of the age of machinery allowed people to realize the power hidden within the gears
ความก้าวหน้าของยุคเครื่องจักรทำให้คนตระหนักถึงพลังที่ซ่อนอยู่ภายในเฟือง
 The ancient martial arts and the sorcery from the tradition soon vanished and in return, the emergence of the Pilots! However, in later times, people started to discover the more potent outcome and a much higher survivability when the mech was actually piloted by a martial artist or a sorcerer
ศิลปะการต่อสู้แบบโบราณและเวทมนตร์จากประเพณีหายไปในไม่ช้าและในทางกลับกันการเกิดขึ้นของนักบิน! 
 Then, it so happened that the people combined the artistry of martial arts, sorcery and mech-piloting, forming the new generation of Pilots
จากนั้นก็เกิดขึ้นที่คนรวมศิลปะของศิลปะการต่อสู้, เวทมนตร์และ mech - piloting, การขึ้นรูปรุ่นใหม่ของนักบิน
 These Pilots when unarmed were barely an opponent to go against the classic martial artist or sorcerer, but if they were to mount onto a mech, they could exert immense strength
นักบินเหล่านี้เมื่อปราศจากอาวุธแทบจะไม่เป็นฝ่ายตรงข้ามที่จะไปกับศิลปินศิลปะการต่อสู้แบบคลาสสิกหรือหมอผี แต่ถ้าพวกเขาจะขึ้นไปบน mech พวกเขาสามารถใช้ความแข็งแรงอันยิ่งใหญ่
"   Instructor Hak carried on with his explanation about one particular incident that changed the world, "About 500 years ago, there was a crisis, a never-before-seen crisis, a big one, and many had perished
"อาจารย์ Hak ดำเนินการกับคำอธิบายเกี่ยวกับเหตุการณ์หนึ่งที่เปลี่ยนแปลงโลก" ประมาณ 500 ปีมาแล้วมีวิกฤตการณ์
 Most of the surviving men turned out to be actual Pilots, while this inevitably led to the ending of the other kinds of forces
ส่วนใหญ่ของคนที่รอดตายกลายเป็นนักบินที่เกิดขึ้นจริงในขณะที่นี้ย่อมนำไปสู่การสิ้นสุดของชนิดอื่น ๆ ของกองกำลัง
 300 years ago, something catastrophic happened again! Pilots were dispersed throughout the galaxy and known by the outside world! But what they got in the end was undoubtedly rather obsolete
300 ปีก่อนเหตุการณ์ภัยพิบัติครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้นอีก! 
 Still, regarding what actually happened in the past, what connected the beginning and the ending of the history, I had no idea either!" Quickly, the instructor added, "Anyway, it was not easy to educate people of your kind from the five major galaxies to understand the concept of ancient martial arts and sorcery
ยังคงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในอดีตสิ่งที่เชื่อมต่อจุดเริ่มต้นและจุดจบของประวัติศาสตร์ผมไม่มีความคิดอย่างใดอย่างหนึ่ง! "อย่างรวดเร็วอาจารย์เพิ่ม" อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรู้คนประเภทของคุณจากห้า 
"   Ye Chong's heart trembled! There was such a backstory to this? I never knew! Since Instructor Hak could tell such tale directly from his mouth, it seemed that he wasn't the man from the five major galaxies too! He might came from somewhere that was unknown by the others, and that particular place somehow had a strange connection to the galaxies
"หัวใจของ Ye Chong สั่นสะเทือนมีเรื่องราวแบบนี้มาตั้งแต่ตอนที่ Instructor Hak สามารถเล่าเรื่องราวได้โดยตรงจากปากของเขาดูเหมือนว่าเขาไม่ใช่คนจากห้ากาแลคซี่รายใหญ่เกินไปเขาอาจจะมาจาก 
   "The major elements of a Pilot
องค์ประกอบสำคัญของนักบิน
" He lectured as he continued emphasizing the salutation to the more-than-just-mech-controller he knew, "…are physique, mech and mentality
"เขา lectured ในขณะที่เขายังคงเน้นคำทักทายเพื่อมากกว่าเพียงแค่ mech ควบคุมเขารู้" ... เป็นร่างกาย mech และความคิด.
 And these also directly caused the formation of three major schools - one being the kind that combined martial arts and technology, strives to obtain the ultimate body, another being the kind that incorporated sorcery into technology
และสิ่งเหล่านี้ก่อให้เกิดการก่อตัวของโรงเรียนใหญ่ ๆ สามแห่งด้วยกันนั่นก็คือการรวมศิลปะการต่อสู้และเทคโนโลยีมุ่งมั่นที่จะได้รับร่างกายที่ดีที่สุดซึ่งเป็นอีกหนึ่งชนิดที่รวมการใช้เวทมนตร์ไว้ในเทคโนโลยี
 Yes, the mentality for such kind is usually much stronger, and there's this kind who does purely machinery
ใช่ความคิดสำหรับประเภทดังกล่าวมักจะมากขึ้นและมีชนิดที่ไม่เครื่องจักรอย่างหมดจดนี้
 To be frank, this is the most hated school out of the three because they perform direct modification towards your body, turning them into a chimera or something
ตรงไปตรงมานี่เป็นโรงเรียนที่เกลียดมากที่สุดจากทั้งสามคนเพราะพวกเขาทำการเปลี่ยนแปลงโดยตรงไปยังร่างกายของคุณเปลี่ยนเป็นความฝันหรืออะไรบางอย่าง
 They neither look like humans nor machines
พวกเขาไม่เหมือนมนุษย์หรือเครื่องจักร
 But I must say they are still strong in their nature! It is undeniable to say that they also had the most advanced mech out of all the schools!" Even though Instructor Hak expressed blatant disgust and hatred as he spoke, he still acknowledged their strength
แต่ฉันต้องบอกว่าพวกเขายังคงแข็งแกร่งในธรรมชาติของพวกเขา! 
   Ye Chong was enjoying every bit of the storytelling
เย Chong ชอบทุกเรื่องเล่า
 He was all ears, all eyes and all heart!   "You must have figured it out by now, boy
เขาเป็นหูทุกสายตาและหัวใจทั้งหมด! 
 We are the first school, but I can't deny the fact that the martial arts do have an amazing effect on the development of anatomy
เราเป็นโรงเรียนแห่งแรก แต่ฉันไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ว่าศิลปะการต่อสู้จะมีผลอย่างน่าอัศจรรย์ในการพัฒนากายวิภาคศาสตร์
 The ancient arts were great and grand
ศิลปะโบราณเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และยิ่งใหญ่
 Nevertheless, we only extracted a small part of it to be utilized
อย่างไรก็ตามเราจะแยกเฉพาะส่วนที่จะนำมาใช้เท่านั้น
" He looked at Ye Chong, "I had no idea how you did your training before and I don't see you having any kind of energy pulse
"เขามองไปที่นายชอง" ฉันไม่รู้ว่าคุณเคยฝึกมาก่อนและฉันไม่เห็นว่าคุณมีชีพจรพลังงานแบบใด
 But you do have immense muscle strength and oddly every fabric of your muscle had barely enlarged like what others should have
แต่คุณมีความแข็งแรงของกล้ามเนื้ออันยิ่งใหญ่และเนื้อผ้าของกล้ามเนื้อของคุณไม่ค่อยเด่นเท่าที่คนอื่น ๆ ควรได้รับ
 This is confusing to me!" He expressed his puzzlement towards this anomaly before him but he didn't seem to be interested to investigate further
เรื่องนี้ทำให้ฉันสับสน! "เขาแสดงความกตัญญูต่อความผิดปกตินี้ก่อนหน้าเขา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจที่จะสืบสวนต่อไป
 "Alright, come with me!"   Instructor Hak led Ye Chong into a large lobby
"เอาล่ะมากับฉัน!" 
 There were quite a number of oviform apparatus
มีอุปกรณ์เกี่ยวกับรังไข่จำนวนมาก
 The outer shell of the apparatus was made out of a transparent material; there was a kind of silver liquid inside, and it looked rather sticky
เปลือกด้านนอกของเครื่องถูกสร้างขึ้นมาจากวัสดุโปร่งใส 
 Among the apparatus, a few were occupied by humans as they immersed into it with their eyes closed
ในหมู่เครื่องมือบางคนถูกครอบครองโดยมนุษย์ขณะที่พวกเขาแช่อยู่ในนั้นด้วยดวงตาของพวกเขาปิด
 They looked serene and enjoyed using the apparatus
พวกเขามองที่เงียบสงบและสนุกกับการใช้อุปกรณ์
   Instructor Hak said pointing at one of the empty oval capsule, "Go on, and give it a try!" Ye Chong walked towards the capsule with suspicion
อาจารย์ฮากกล่าวว่าชี้ไปที่แคปซูลรูปไข่ตัวหนึ่งที่ว่างเปล่า "ไปเถอะลองดูสิ!" 
 The capsule uncapped, an opening just enough to fit Ye Chong in, and Ye Chong walked into it
แคปซูลไม่ได้ถูกเปิดใช้งานซึ่งเป็นช่องเปิดเพียงพอที่จะพอดีกับคุณช่องและ Ye Chong ได้เดินเข้ามา
 Ye Chong was fully enclosed in the capsule
เยซองถูกล้อมรอบอยู่ในแคปซูล
 The silver liquid sprinkled from underneath, filling up the space; starting from the leg, to the knees, then the waist and the chest, but stopped at the neck eventually
ของเหลวสีเงินโรยจากด้านล่างเติมช่องว่าง; 
   Lethargy surged through his body, and every inch of his muscle felt warm
ความว่องไวทะลุผ่านร่างกายของเขาและนิ้วของกล้ามเนื้อทุกรู้สึกอบอุ่น
 It was so comfortable that Ye Chong felt like yawning
รู้สึกสบายใจมากที่นายชงรู้สึกว่าคำว่างอ
 He started to become sleepy yet he somehow felt perfectly conscious at the same time; stuck in between the state of sleep, and being awake
เขาเริ่มง่วงนอน แต่เขาก็รู้สึกได้สติอย่างสมบูรณ์ในเวลาเดียวกัน 
   After an unknown amount of time, Ye Chong jumped awake
หลังจากช่วงเวลาที่ไม่รู้จักแล้วนายปากช่องได้ตื่นขึ้น
 He saw how the instructor scrutinized him carefully, wondering what he was thinking under that black mask of his
เขาเห็นว่าอาจารย์ผู้สอนกลั่นกรองเขาอย่างระมัดระวังและสงสัยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ภายใต้หน้ากากดำของเขา
 The silver liquid ebbed away like sea tides and in a blink of an eye, the liquid in the capsule was drained completely
ของเหลวสีเงินคลายตัวออกไปเช่นเดียวกับกระแสน้ำในทะเลและในพริบตาของเหลวในแคปซูลหมดลง
 Ye Chong was shocked to see there wasn't even a single drop of silver liquid left behind while his clothing was in the same condition as when he entered
เยซองรู้สึกตกใจที่เห็นว่ายังไม่มีของเหลวสีเงินทิ้งไว้ข้างหลังในขณะที่เสื้อผ้าของเขาอยู่ในสภาพเดียวกับเมื่อเขาเข้ามา
 It was not wet, it was not tainted either
มันไม่ได้เปียกก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างใดอย่างหนึ่ง
   "How was it?" The instructor asked as Ye Chong stepped out of the capsule
"มันเป็นยังไงบ้าง?" 
   Ye Chong nodded, "Good! Pretty good!"   "Now
Ye Chong พยักหน้า "ดี! สวยดี!" 
" The instructor's eyes gleamed peculiarly, "Do you feel energized? Does your whole body feel like it’s filled with strength that is anticipating to be unleashed?"   He did notice it right away when the silver liquid retreated from his body
"ดวงตาของครูผู้สอนมีความแวววาว" คุณรู้สึกกระปรี้กระเปร่า? 
 He felt hot, his body was heated up, and fully charged again
เขารู้สึกร้อนร่างกายของเขาร้อนขึ้นและชาร์จใหม่อีกครั้ง
 The need to unleash his immense strength took over his thoughts at the mention of it from the instructor
ความจำเป็นที่จะปลดปล่อยความแข็งแรงอันยิ่งใหญ่ของเขาเอาความคิดของเขาออกไปจากผู้สอน
 He nodded his head right away
เขาพยักหน้าศีรษะทันที
   "Come with me!" Instructor Hak brought Ye Chong to a spacious training field
"มากับฉัน!" 
 There were various kinds of training facilities
มีสิ่งอำนวยความสะดวกการฝึกหลายรูปแบบ
 "You are going to use up all your stamina here
"คุณจะใช้ความแข็งแกร่งของคุณทั้งหมดที่นี่
 Head back to the capsule after and use the facilities again
กลับไปที่แคปซูลหลังและใช้สถานที่อีกครั้ง
 Repeat the process three times and you are good to go
ทำซ้ำขั้นตอนสามครั้งและคุณจะดีไป
 Alright, it's up to you now
เอาล่ะมันขึ้นอยู่กับคุณตอนนี้
" He walked away
"เขาเดินออกไป
   He obeyed his instructor's order obediently
เขาเชื่อฟังคำสั่งของอาจารย์ผู้สอนอย่างเชื่อฟัง
 He drained all his strength every single time, and returned to the capsule for a quick recharge
เขาระบายความแรงทั้งหมดของเขาทุกครั้งและกลับไปที่แคปซูลเพื่อเติมพลังอย่างรวดเร็ว
 In the capsule, he could feel his strength charging up again, bit by bit
ในแคปซูลเขารู้สึกว่าแรงของเขากำลังชาร์จขึ้นทีละนิด
 It felt perplexing indeed
รู้สึกงงงวยจริงๆ
   He rushed back to the field to exhaust his stamina after charging, and noticed the intensive boost in his stamina recovery when he dipped in the capsule
เขารีบกลับไปที่สนามเพื่อทำให้ความแข็งแรงของเขาหมดไปหลังจากชาร์จและสังเกตเห็นการเพิ่มความแข็งแกร่งในการฟื้นตัวที่แข็งแกร่งของเขาเมื่อเขาจุ่มลงในแคปซูล
 After that, he no longer felt the heat; he started to get used to it and reacted normally
หลังจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกร้อน 
   It was almost dawn when he finished his training, but he did not feel hungry at all when he was done! It was surprising because he did not have a meal at all! He believed it could be one of the effects of the silver liquid
มันเกือบจะรุ่งอรุณเมื่อเขาเสร็จสิ้นการฝึกของเขา แต่เขาไม่รู้สึกหิวเลยเมื่อเขาเสร็จสิ้น! 
   He found his old partner in training, the metallic marbles in the field
เขาพบหุ้นส่วนเก่าของเขาในการฝึกอบรม, หินอ่อนโลหะในสนาม
 He grabbed a handful of them into his pocket, and went back to his room
เขาคว้ากระเป๋าของพวกเขาไว้ในกระเป๋าและเดินกลับไปที่ห้องของเขา
 He met Johansson on the way back, but they did not exchange words
เขาได้พบกับ Johansson ระหว่างทาง แต่พวกเขาไม่ได้แลกเปลี่ยนคำพูด
 Instead, they nodded at each other politely and went their separate ways
แต่พวกเขาพยักหน้ากันอย่างสุภาพและเดินแยกกันไป