Chapter 54 Chapter 54: The Callous Ye Chong Translator: - -  Editor: - - The thumb-sized steel spheres shrieked terrifyingly!   Two steel spheres embedded themselves in the door with two bangs reaching ten centimeters deep into the C-N* duroplast material - two centimeters away from penetrating the door
บทที่ 54 บทที่ 54: The Callous Ye Chong นักแปล: - - Editor: - - ทรงกลมที่มีนิ้วหัวแม่มือสกรอสน่ากลัว! 
 Another steel sphere went through the gap of the doorway and hit the opposite wall of the walkway which was also deeply embedded within
ทรงกลมเหล็กอีกตัวหนึ่งทะลุช่องว่างของประตูและตีตรงข้ามกำแพงทางเดินซึ่งฝังลึกเข้าไปภายใน
   Wang Weiqi’s face became pale and went as white as a sheet!   The steel sphere that went through the door had missed the tip of her nose by less than a centimeter
ใบหน้าของวังเหว่อี้กลายเป็นสีซีดและก็ขาวเหมือนแผ่น! 
 The strong airstream that went with the sphere made her felt a hint of pain at her nose
กระแสลมแรงที่ไปกับทรงกลมทำให้เธอรู้สึกเป็นนัย ๆ ถึงความเจ็บปวดที่จมูกของเธอ
 If she had a mirror, she would have noticed a small cut on her nose tip due to the piercing airflow
ถ้าเธอมีกระจกเธอก็จะสังเกตเห็นการตัดปลายจมูกของเธอเล็กน้อยเนื่องจากมีการเจาะอากาศ
 A drop of blood started streaming down the top of her nose
หยดเลือดไหลลงด้านบนจมูกของเธอ
   She had never felt so close to death before
เธอไม่เคยรู้สึกว่าใกล้ตายก่อนแล้ว
 “The steel sphere was fast enough to burrow deep into the wall
ทรงกลมเร็วพอที่จะเจาะลึกเข้าไปในกำแพง
 If it had hit my body, I would have… I would have…” As she thought of it, terror enveloped her soul at an instant
ถ้ามันกระทบร่างกายฉันก็คงจะมี ... ฉันจะมี ... "ขณะที่เธอนึกถึงเรื่องนี้ความหวาดกลัวปกคลุมจิตวิญญาณของเธอไว้ในทันที
 Wang Weiqi screamed in and ran away as faast as she could with her hands covering her face
Wang Weiqi กรีดร้องและวิ่งหนีไปขณะที่เธอทำได้ด้วยมือของเธอคลุมหน้า
 She had only one wish then and that was to get out of the haunted room!   Ye Chong was ready to strike the steel balls again when he heard a piercing scream followed by loud thumps of footsteps slowly fading away
เธอมีเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งที่ต้องการแล้วและนั่นคือการได้รับออกจากห้องผีสิง! 
   Mu popped out in Ye Chong’s thoughts, “Ye, how could you be so uncouth towards a girl?”   Ye Chong asked naively, “What do you mean?”   Mu spoke as though he expected such a reaction from him, “In this world, outside of trash planets, women are thought to be deserving of tenderness and care
มูก็โผล่ออกมาจากความคิดของนายจองชินว่า "คุณเป็นยังไงกับเด็กผู้หญิงคนนึง?" นายปากช่องถามว่า "คุณหมายถึงอะไร?" มูพูดราวกับว่าเขาคาดหวังว่าปฏิกิริยาดังกล่าวจากเขา "ในโลกนี้ 
 Hence, most would hesitate to start a fight against women
ดังนั้นส่วนใหญ่จะลังเลที่จะเริ่มต้นการต่อสู้กับผู้หญิง
 Some had never even placed a finger on them!”   Ye Chong was curious, “Why? Just because they’re women?”   Mu gave it a thought and agreed, “It appears to be the case
บางคนไม่เคยแม้แต่จะวางนิ้วลงบนพวกเขาเลย! "นายชงก็สงสัยว่า" ทำไม? 
”   Ye Chong disapproved
"นายจองไม่ชอบ
 “What a strange logic! But the strangest thing is that you, Mu, had proposed such strange logic!”   Mu kept silent as though he was choked
"อะไรแปลก ๆ ตรรกะ! 
   Ye Chong was pleased with himself, “My skill was not bad, right?”   Mu was unimpressed
"ความสามารถของฉันไม่เลวใช่มั้ย?" มูก็รู้สึกไม่ประทับใจ
 “The attack was too weak
"การโจมตีอ่อนแอเกินไป
 It wasn’t enough to penetrate through the door
ไม่สามารถเจาะผ่านประตูได้
 If it had, then it would be a threat to the enemy! Besides, you stood up too slowly and judged your strength inaccurately
ถ้ามันมีอยู่แล้วมันจะเป็นภัยคุกคามต่อศัตรู! 
 If you had fired two more spheres immediately after the first two, then they would have gone through the door and the girl would have been heavily injured if not dead!”   Ye Chong nodded in agreement
ถ้าคุณยิงอีกสองลูกกลมทันทีหลังจากที่ทั้งสองคนแรกแล้วพวกเขาก็จะเดินผ่านประตูและเด็กผู้หญิงคนนี้จะได้รับบาดเจ็บอย่างหนักถ้าไม่ตาย! "นายช่องพยักหน้าเห็นด้วย
 “Right, right, I could have also…” The two began a heated discussion
"ใช่แล้วฉันยังมี ... " ทั้งสองเริ่มคุยกันอย่างอบอุ่น
   It was when they thought meal time was approaching, they ended the interesting conversation
เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาคิดว่าเวลาทานอาหารเสร็จสิ้นพวกเขาก็จบการสนทนาที่น่าสนใจ
   Ye Chong got up, put on his windbreaker and headed out
Ye Chong ลุกขึ้นสวมเสื้อ windbreaker และเดินออกไป
   As he entered the main hall, it was indeed almost meal time
ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่มันก็เกือบจะเป็นมื้ออาหาร
 This was something Ye Chong always looked forward to and another would be the topic of the conversation he ha earlier with Mu
นี่คือสิ่งที่คุณชองมองไปข้างหน้าและอีกเรื่องหนึ่งก็คือหัวข้อการสนทนาที่เขาเคยไปกับมู
   Ye Chong was about to head towards the dining table when all of a sudden, Wan Ziqing who was holding a cup of boiling hot sweet grass drink approached in his direction
นายเฉินกำลังจะมุ่งหน้าไปที่โต๊ะกินข้าวทันทีทันใดนาย Wan Ziqing กำลังถือถ้วยน้ำเดือดร้อนๆที่กำลังเดือดอยู่ในทิศทางของเขา
 He was about to bump into Ye Chong but Ye Chong took a step to the side to avoid the collision
เขากำลังจะชน Ye Chong แต่ Ye Chong ได้ก้าวไปข้างหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกัน
 A trace of slyness flashed in Wan Ziqing’s eyes as he pretended to exclaim in surprise and lost hold of the cup
ร่องรอยของความแวววาวกระพริบอยู่ในดวงตาของนาย Wan Ziqing ขณะที่เขาแสร้งทำเป็นว่าร้องไห้ด้วยความประหลาดใจและลืมถ้วย
 The boiling hot sweet grass drink splashed onto Ye Chong
เครื่องดื่มหญ้าหวานที่ต้มเดือดลงบน Ye Chong
   Ye Chong gave Wan Ziqing a death stare
นายปากช่องทำให้นาย Wan Ziqing เสียชีวิต
 The opponent’s hostility was apparent, but what confused Ye Chong the most was the reason behind him resorting to such a harmless approach
ความเป็นปรปักษ์ของฝ่ายตรงข้ามปรากฏชัด แต่สิ่งที่ทำให้คุณสับสนมากที่สุดคือเหตุผลที่ทำให้เขาต้องใช้วิธีที่ไม่เป็นอันตราย
 Even if the sweet grass drink splashed onto him, it would not hurt him
แม้ว่าเครื่องดื่มหญ้าหวานกระหน่ำลงบนเขาก็จะไม่ทำร้ายเขา
 Could it be that there was some corrosive poison in the drink?   Although Ye Chong could not comprehend his act, he was certain of the other party’s hostility and so, Ye Chong did not hesitate to take his next move
เป็นไปได้ไหมที่มีพิษกัดกร่อนในเครื่องดื่ม? 
   His stepped lightly on tiptoe and moved like a ghost to Wan Ziqing’s other side
เขาเดินเบา ๆ ลงบนเท้าและเดินเหมือนผีไปทางด้านอื่น ๆ ของ Wan Ziqing
 His right hand struck like lightning and grasp Wan Ziqing in the throat tightly ready to finish him off
มือขวาของเขาแหลมเหมือนสายฟ้าและจับ Wan Ziqing อยู่ในลำคออย่างแน่นหนาพร้อมที่จะปิดท้าย
 Ye Chong was certain that he could even break a steel beam as thick as his throat!   Ye Chong pushed the thought of strangling him away
นายปากช่องแน่ใจได้เลยว่าเขาสามารถทำลายลำแสงเหล็กได้หนาเหมือนคอ! 
 Instead, he pushed Wan Ziqing hard as he simultaneously jumped backwards with the tip of his toes
เขาผลักดันนาย Wan Ziqing อย่างหนักขณะที่เขากระโดดไปข้างหลังด้วยปลายนิ้วเท้าของเขา
   Wan Ziqing felt regretful
Wan Ziqing รู้สึกเสียใจ
 Even though he survived that fight, he knew well that no one would be left alive with that much force on the throat
แม้ว่าเขาจะรอดชีวิตจากการต่อสู้ครั้งนั้นได้ แต่เขาก็รู้ได้ดีว่าจะไม่มีใครรอดชีวิตด้วยพลังที่มากเกินไปในลำคอ
 Wan Ziqing held his throat and kneeled at a corner, coughing vigorously with petrified eyes
Wan Ziqing กอดคอและคุกเข่าอยู่ที่มุมและไอรุนแรงขึ้น
 Ye Chong’s strength was such that even though he had opted for a push instead of a chokehold, Wan Ziqing still bled a little from his mouth even though his throat survived the attack
พลังของยองชองเป็นเช่นนั้นถึงแม้ว่าเขาจะเลือกที่จะผลักดันแทนที่จะเป็นคนเก่งขวัญ Wan Ziqing ยังคงเลือดออกจากปากของเขาเพียงเล็กน้อยแม้ว่าคอของเขาจะรอดชีวิตจากการโจมตีได้
 The man was obviously hurt
ชายคนนี้เห็นได้ชัดว่าทำร้าย
   Vella had his eyes on Ye Chong the moment he left his room
เวสตามองตาตัวเองในขณะที่เขาออกจากห้องของเขา
 He understood why Wan Ziqing did his little trick, although he cursed inwardly
เขาเข้าใจว่าทำไมนาย Wan Ziqing ถึงทำเคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาแม้ว่าเขาจะสาปแช่งให้เข้าข้าง
 “Why didn’t you carry out a background check on that man before attempting such a ridiculous trick? If he is one that prioritises his physical appearance, he wouldn’t retaliate
"ทำไมคุณถึงไม่ทำการตรวจสอบพื้นหลังของชายคนนั้นก่อนที่จะพยายามหลอกลวงเช่นนี้? 
 But the man you planned an attack on, he had skills of a professional killer! Are you plotting your own death?   Out of desperation, Vella unholstered his heat ray guns from his thighs and shot between the two men! Vella did not intend to aim his shot at Ye Chong
แต่คนที่คุณวางแผนโจมตีเขามีทักษะของนักฆ่ามืออาชีพ! 
 He only wanted Ye Chong to back off and cool down the situation
เขาต้องการเพียงแค่ให้นายจองหนีและลดสถานการณ์ลง
   Wang Weiqi was reminded of the scene of her horrible experience earlier and screamed in fear!   Wang Weiqi’s sharp scream gathered everyone’s attention
วัง Weiqi ได้รับการเตือนจากฉากของประสบการณ์ที่น่ากลัวของเธอก่อนหน้านี้และกรีดร้องด้วยความกลัว! 
 As they noticed her terrified expression, they followed her gaze and saw Ye Chong standing proudly in a corner of the dining hall with Wan Ziqing kneeling in fear and Vella standing at a distance with his gun in hand as though he was facing anenemy
ขณะที่พวกเขาสังเกตุเห็นท่าทางที่น่ากลัวของเธอพวกเขาก็เดินตามเธอไปและเห็นว่านายจองยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจในมุมหนึ่งของห้องโถงด้วย Wan Ziqing นั่งคุกเข่าท่ามกลางความหวาดกลัวและ Vella ยืนอยู่ห่าง ๆ ด้วยปืนอยู่ในมือราวกับกำลังเผชิญหน้ากับอาวุธ
   The crowd exploded in mayhem!   Vella groaned and hoped that the enemy would not release his anger on him next
ฝูงชนระเบิดในการทำร้ายร่างกาย! 
 Else, his life would probably end today!   Ye Chong did not take the heat ray gun in Vella’s hands seriously
อื่น ๆ ชีวิตของเขาอาจจะสิ้นสุดในวันนี้! 
 His windbreaker could withstand a shot from any shooting weapon of grades 10k and below
windbreaker ของเขาสามารถทนต่อการยิงจากอาวุธยิงใด ๆ ที่มีเกรดตั้งแต่ 10k ขึ้นไป
 The Black Cove’s manufacturing workmanship was truly astounding!   Ye Chong made a move
ฝีมือการผลิตของ Black Cove น่าประหลาดใจอย่างแท้จริง! 
   Old Mr Wang sensed the precarious situation and stepped forward
อดีตนายวังรู้สึกถึงสถานการณ์ล่อแหลมและก้าวไปข้างหน้า
 If there was anyone Ye Chong would not wish to harm, it would definitely be the oldest of them, Old Mr Wang
ถ้ามีใครที่คุณอยากจะไม่ทำอันตรายก็คงจะเป็นคนที่อายุมากที่สุดนายวัง
   Old Mr Wang coughed softly
นายวังวังเบา ๆ
 “Young man, the boy did not know better but I believe he’s had his punishment
"ชายหนุ่มชายหนุ่มไม่รู้จักดี แต่ฉันเชื่อว่าเขาถูกลงโทษ
 Perhaps you should let him go now, what do you say?”   Mu knew exactly what Ye Chong was thinking
บางทีคุณควรปล่อยให้เขาไปเดี๋ยวนี้คุณพูดว่าอะไร "Mu รู้แน่ว่า Ye Chong คิดอะไรอยู่
 “That’s enough, Ye, think of it as a lesson for him
"พอคุณคิดว่ามันเป็นบทเรียนสำหรับเขา
 Besides, you’ve eaten so much of their food without paying!”   Ye Chong inquired in his mind, “Mu, does food require payment?” Ye Chong did not have a single Zuan on him as all of his gold Zuan were left in his room on Black Cove
นอกจากนี้คุณยังกินอาหารมาก ๆ โดยไม่ต้องจ่ายเงิน! "นายปากช่องถามว่า" หมูไม่มีอาหารอะไรที่ต้องจ่าย "นายปากช่องไม่มีลูกชายคนใดคนหนึ่งในขณะที่ทุกคนถูกทิ้งไว้ 
   Mu was close enough to fainting after knowing his obliviousness
หมู่ใกล้พอที่จะเป็นลมหลังจากที่รู้ความล่อลวงของเขา
 “Heavens Ye! Have you always been eating for free? Don’t you know you have to pay for things?”   Ye Chong whispered, “I only know that you have to pay to buy mechs
"Heavens Ye! 
 Besides, I don’t think I’ve bought anything before!” Ye Chong recalled his memories
นอกจากนี้ฉันไม่คิดว่าฉันเคยซื้ออะไรมาก่อน "เย Chong เล่าความทรงจำของเขา
   Mu gave him a long lecture and finally made Ye Chong understand that the concept of bartering for goods
มูทำให้เขาบรรยายเป็นเวลานานและในที่สุดทำให้พวกคุณเข้าใจว่าแนวคิดเรื่องการแลกเปลี่ยนสินค้า
   While the idea was not in line with Ye Chong’s beliefs, he still agreed after much repetitive admonishment and advice
ในขณะที่ความคิดไม่สอดคล้องกับความเชื่อของยงชองเขายังคงเห็นด้วยกับคำแนะนำและคำแนะนำซ้ำ ๆ
 “I’ve never seen the iron lizard giving anything in exchange for the crimson newts,” Ye Chong muttered to himself
"ฉันไม่เคยเห็นจิ้งจกเหล็กให้อะไรเพื่อแลกกับนกกระจอกเทศ" นายเยาะเย้ยพูดกับตัวเอง
 Of course, Mu completely ignored that thought of his!   Old Mr Wang was wise and incredibly clear-headed
แน่นอนมูก็ไม่สนใจความคิดของเขาเลย! 
 Ziqing was usually a steady man and would not act as rashly as today
Ziqing มักจะเป็นคนที่มั่นคงและจะไม่ทำหน้าที่เป็นหยาบคายเช่นวันนี้
 Usually, situations like these were related to his beloved granddaughter
โดยปกติสถานการณ์เช่นนี้เกี่ยวข้องกับหลานสาวที่รักของเขา
 Old Mr Wang looked at his granddaughter
นายวังมองนายใหญ่ของเขา
 As expected, Qi’er looked panic-stricken
ตามที่คาดไว้ Qi'er มองว่าน่ากลัว
 How could he not understand his own granddaughter? He immediately realized that his granddaughter must have had a bad encounter with the newcomer
เขาไม่เข้าใจหลานสาวของตัวเองได้อย่างไร? 
 Ziqing wanted to do her a favour by making a fool of the guests to cheer her up! “Sigh, it was so insensible of the two youngsters
Ziqing อยากจะทำเธอให้เป็นที่โปรดปรานโดยการทำให้คนโง่เขลาให้กำลังใจเธอ! 
 Now look at the damage that has been done!” It seemed that Ye Chong still treated him with some respect and now Old Mr Wang had to step up and said a few words
ตอนนี้ดูความเสียหายที่เกิดขึ้น! "ดูเหมือนว่านายจองยังคงปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพและตอนนี้นายวังต้องก้าวขึ้นและพูดคำสองสามคำ
 This whole incident was definitely due to Qi’er
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดจาก Qi'er
 Besides, he could not just stand aside and watch Ziqing die before him!   Ye Chong stood where he was in perfect silence
นอกจากนี้เขาไม่สามารถเพียงแค่ยืนกันและดู Ziqing ตายก่อนเขา! 
   No one dared to break the silence for fear of awakening the demon
ไม่มีใครกล้าที่จะทำลายความเงียบเพราะกลัวที่จะตื่นขึ้นมาปีศาจ
   Sweat beaded on Vella’s forehead gradually soaking his hair and dripping onto the floor
เหงื่อพรุนบนหน้าผากของ Vella ค่อยๆแช่ผมและหยดลงบนพื้น
 He felt as though Ye Chong was always watching him with his cold glare
เขารู้สึกราวกับว่านายชองมองเขาด้วยแสงจ้าเย็นเสมอ
 He was afraid to stare straight into the murderous stare from the silver eyes behind the black mask
เขากลัวที่จะจ้องมองตรงเข้าไปในสายตาของฆาตกรจากดวงตาสีเงินหลังหน้ากากดำ
 He was very, very afraid that he would die in the next second!   Vella felt like a fish trapped in a net, unable to move
เขากลัวมากที่จะตายในวินาทีต่อไป! 
   There was pin drop silence
มีพินหลุดเงียบ
 The bizarre atmosphere filled the dining hall, creating an immense pressure on everyone present
บรรยากาศมหัศจรรย์เต็มไปด้วยห้องโถงใหญ่สร้างแรงกดดันให้กับทุกคนในปัจจุบัน
   Abruptly, Ye Chong spoke, “Since you have fed me earlier, I’ll let it go this time
ฉับพลันฉงชิ่งพูด "ตั้งแต่คุณเลี้ยงฉันก่อนหน้านี้ฉันจะปล่อยให้มันไปในเวลานี้
 If there is a next time, do not hope for mercy!” His final intonation added a chilling effect to the entire dining hall
ถ้ามีครั้งต่อไปอย่าหวังความเมตตา! "เสียงสุดท้ายของเขาเพิ่มความรู้สึกหนาวสั่นไปกับห้องอาหารทั้งหมด
 After giving his thought, Ye Chong went straight for the dining table and sat down
หลังจากที่เค้านึกถึงแล้วเย Chong ก็เดินตรงไปที่โต๊ะอาหารแล้วก็นั่งลง
   Everyone breathed a heavy sigh of relief
ทุกคนหายใจด้วยความโล่งอกหนัก
 Vella panted desperately and his body was thoroughly soaked with sweat
Vella ร้องไห้หมดท่าและร่างกายของเขาถูกแช่ด้วยเหงื่ออย่างละเอียด
 He had never felt so tired before
เขาไม่เคยรู้สึกเหนื่อยก่อน
 Vella strenuously placed his gun back into the holster
เวร่ารีบหยิบปืนเข้าไปในซองหนัง
   At the dining table, everyone went mute
ที่โต๊ะอาหารทุกคนก็ปิดเสียง
 They ate in silence
พวกเขากินในความเงียบ
 No one was brave enough to sit within three meters away from Ye Chong
ไม่มีใครกล้าพอที่จะนั่งห่างจาก Ye Chong ประมาณ 3 เมตร
 Even Vella hid far away in a corner
แม้แต่เวลล่าก็ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง
 Wang Weiqi and Wan Ziqing returned to their rooms to rest and to recover from their shock
Wang Weiqi และ Wan Ziqing กลับไปที่ห้องพักเพื่อพักผ่อนและฟื้นตัวจากอาการช็อกของพวกเขา
 Moreover, Wan Ziqing had sustained major injuries
นอกจากนี้นาย Wan Ziqing ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส
   The oppressive atmosphere continued on at the dining table
บรรยากาศการกดขี่ต่อเนื่องที่โต๊ะอาหาร
   Ye Chong did not notice anything else but only focused on eating
นายยองไม่ได้สังเกตอะไร แต่เน้นเรื่องการกิน
 Compared to the monotonous food on the trash planet, the delicacies here were enough to make him forget about everything else!   Old Mr Wong grinned
เมื่อเทียบกับอาหารที่น่าเบื่อบนถังขยะโลกอาหารอร่อยที่นี่เพียงพอที่จะทำให้เขาลืมทุกสิ่งทุกอย่าง! 
 “Young man, where would you like to land?” Everyone perked up their ears at that moment
"ชายหนุ่มคนไหนที่คุณอยากจะลงมือล่ะ?" ทุกคนต่างหูของพวกเขาในขณะนั้น
 Most of the passengers on the starship were medical volunteers and they were dearly appreciated
ผู้โดยสารส่วนใหญ่บนเรือยอชท์เป็นอาสาสมัครทางการแพทย์และพวกเขาก็ชื่นชมอย่างมาก
 Hence, Ye Chong’s callous nature made them loath him very much
ดังนั้นธรรมชาติที่เยี่ยวชองทำให้พวกเขารังเกียจเขาอย่างมาก
 However, upon realizing that Ye Chong could kill for something as petty as that trick, they quickly hid their thoughts and continued eating in silence
อย่างไรก็ตามเมื่อตระหนักว่านายชองสามารถฆ่าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เป็นเคล็ดลับได้อย่างรวดเร็วพวกเขาได้ซ่อนความคิดของพวกเขาและยังคงกินในความเงียบ
   Ye Chong gobbled his food without stopping and spoke with a full mouth, “Where are you heading?”   Old Mr Wang kept his smile on and answered, “We’re heading towards Blue Ocean! If you’re leaving before that, we can fly you to your destination!” Everyone gave a surprised look at Old Mr Wang and immediately returned to their meal
นายปากช่องกินอาหารโดยไม่หยุดพูดและพูดเต็มปากว่า "คุณกำลังมุ่งหน้าไปที่ไหน?" นายวังเก็บรอยยิ้มและตอบว่า "เรากำลังมุ่งหน้าไปยังบลูโอเชียน! 
 Unfortunately, Ye Chong was too focused on his meal that he did not notice their odd behaviour
แต่น่าเสียดายที่นายจงกำลังจดจ่ออยู่กับอาหารของเขามากจนไม่เห็นพฤติกรรมแปลก ๆ
 He replied carelessly, “Oh, then I’ll head to Blue Ocean!”   Almost everyone gave a positive reaction to that
เขาตอบอย่างฉาบฉวย "โอ้แล้วฉันจะมุ่งหน้าไปที่ Blue Ocean!" เกือบทุกคนให้การตอบรับอย่างดีจากเรื่องนี้