Chapter 57 Chapter 57: Inspector Fei Translator: EndlessFantasy Translation  Editor: EndlessFantasy Translation Ye Chong started his day early in the morning
บทที่ 57 บทที่ 57: ตรวจสอบ Fei นักแปล: EndlessFantasy Editor Editor: การแปล EndlessFantasy นายปากช่องเริ่มต้นวันของเขาในตอนเช้า
 Well, since Grandpa Qian was very much old and he was no longer in good shape too, Ye Chong believed he should be working harder to keep the business running
ดีตั้งแต่คุณปู่เควนเป็นคนแก่มากและเขาก็ไม่ได้อยู่ในรูปร่างที่ดีอีกต่อไปแล้วนายปากช่องเชื่อว่าเขาควรจะทำงานหนักเพื่อให้ธุรกิจดำเนินไป
   The sun gradually shone through the opened shutter of the noodle shop
ดวงอาทิตย์ค่อยๆส่องผ่านชัตเตอร์เปิดร้านก๋วยเตี๋ยว
 Ye Chong peeked out of the entrance
นายช่องมองออกจากทางเข้า
 The street at daybreak was still very much deserted
ถนนที่รุ่งสางยังคงรกร้างอยู่มาก
 There were a few pedestrians at most
มีคนเดินเท้าเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
 Ye Chong’s finger swiped the switch on the wall, turning on the air purifier which started rumbling a little upon activation
นิ้วของนายฉั่วฉัดสวิทช์บนผนังและเปิดเครื่องฟอกอากาศซึ่งเริ่มมีเสียงดังเล็กน้อยเมื่อเปิดใช้งาน
 Clouds of ionized water droplets were then being ejected from the machine, creating refreshing air to breathe
มีเมฆหยดละอองน้ำจากนั้นถูกดันออกจากตัวเครื่องทำให้อากาศหายใจสดชื่น
 A moment later, the interior of the shop became cozier
ครู่ต่อมาการตกแต่งภายในของร้านกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อ
 Such an efficient air purifier was not cheap to begin with, but it was purchased by Grandpa Qian using part of the year-end bonus he received from the government - just to improve the environment of his shop
เครื่องกรองอากาศที่มีประสิทธิภาพดังกล่าวไม่ค่อยเริ่มต้น แต่ได้รับการซื้อโดยปู่ป๋าโดยใช้โบนัสสิ้นปีที่เขาได้รับจากรัฐบาลเพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อมของร้านค้า
   The floor of the shop might had been made out of nano materials and was indeed dust-proof, but daily cleaning was still required to provide customers an enjoyable environment while dining in
ชั้นของร้านค้าอาจได้รับการทำจากวัสดุนาโนและเป็นจริงฝุ่นป้องกัน แต่ทำความสะอาดทุกวันก็ยังคงต้องให้ลูกค้ามีสภาพแวดล้อมที่สนุกสนานในขณะที่รับประทานอาหารใน
   The interior of the shop was furnished with 8 metallic buddings, which would bloom like an actual flower upon touching the tip of it
การตกแต่งภายในของร้านค้าได้รับการตกแต่งด้วยโลหะ 8 ชิ้นซึ่งจะออกดอกเหมือนดอกจริงเมื่อสัมผัสกับปลายของมัน
 Inside, there would be 4 sets of table and chairs with 1 set at each petal
ด้านในจะมีชุดโต๊ะและเก้าอี้จำนวน 4 ชุดพร้อมชุดละ 1 ชุด
 The chairs were connected beneath through the frames right to the center platform of the budding
เก้าอี้เชื่อมต่อกันใต้กรอบด้านขวาไปยังแพลตฟอร์มกลางของรุ่น
 The silvery glossy platform in the middle was size adjustable and there lay the cashier connected to the processor in the customer’s table
แพลตฟอร์มสีเงินที่ตรงกลางเป็นขนาดที่สามารถปรับได้และมีแคชเชียร์ที่เชื่อมต่อกับโปรเซสเซอร์ในตารางของลูกค้า
 So they could proceed with the checkouts directly even when they are still seated after their meals
ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถดำเนินการเช็คเอาต์ได้โดยตรงแม้ว่าจะยังคงนั่งอยู่หลังอาหารก็ตาม
   At the corner of the shop there was also an automated noodle maker, which was seldom used considering how the shop’s reputation relied solely on hand-made noodles
ที่มุมของร้านยังมีผู้ผลิตก๋วยเตี๋ยวอัตโนมัติซึ่งไม่ค่อยใช้พิจารณาว่าชื่อเสียงของร้านค้าเป็นอย่างไรเพียงแค่ทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเท่านั้น
 There was simply something in hand-made noodles that machine-made noodles could never compete with!   Previously, Grandpa Qian actually wanted a more of an old-fashioned design for his shop, like a wooden construction for example, but woods were absurdly pricy, so he threw out that plan at last
มีก๋วยเตี๋ยวทำเองที่ทำด้วยก๋วยเตี๋ยวที่ทำด้วยมือไม่สามารถแข่งขันได้! 
   While Ye Chong was sweeping the floor, Grandpa Qian seemed to have woken up too, as he walked in and began some other cleaning tasks as well
ขณะที่นายเช็งกำลังกวาดพื้นนายปู่ก็ดูเหมือนจะตื่นขึ้นด้วยขณะเดินเข้าไปและเริ่มทำความสะอาดอีกบางครั้ง
   Soon after they had done their cleaning, a middle-aged man set foot into the shop with a cigar in his mouth
ไม่นานหลังจากที่พวกเขาทำความสะอาดแล้วชายวัยกลางคนเดินเท้าเข้าไปในร้านด้วยซิการ์ในปากของเขา
 "Fe…" Grandpa Qian halted, "Fei my boy is that you? Why the early visit today eh?" The man addressed as Fei replied, "Good morning Uncle Qian! Well I have some things to do today, so I came early
"Fe ... " คุณปู่เฉียงหยุดชะงัก "Fei ลูกของฉันเป็นคุณหรือเปล่าทำไมต้องไปมาเร็ว ๆ นี้เหรอ?" 
" Fei seemed to be a frequent visitor here, as he picked a seat by the wall, "I’ll take my usual place
"Fei ดูเหมือนจะเป็นแขกประจำที่นี่ขณะที่เขาหยิบที่นั่งข้างกำแพง" ฉันจะไปตามปกติ
" Grandpa Qian was welcoming at first, till his sight fell upon the cigar in his mouth, "Fei! How many times have I told you! Do you know how harmful smoking these early in the morning is? Why won’t you stop doing this? When will you ever learn from my advice and not your fatal mistake?"   Fei was alerted
"ปู่เควนต้อนรับตอนแรกจนถึงสายตาของเขาหล่นลงบนซิการ์ในปากของเขา" เฟย! 
 He hurriedly removed the cigar in his mouth and attempted to act funny to let it slide, "Eh! I forgot about it! Hahahahahahaha, I’m so forgetful, am I not?"   "So what would our boy want to have today?" Grandpa Qian asked
เขารีบเอาซิการ์ออกจากปากของเขาและพยายามที่จะทำตัวตลกเพื่อปล่อยให้ภาพนิ่ง "เอ่อฉันลืมไปแล้วฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะฮะ 
 "I’ll have some… plain noodles today, thanks Uncle Qian
"ฉันจะมี ... ก๋วยเตี๋ยวธรรมดาวันนี้ขอบคุณลุง Qian
 Your noodles are sure something here you know? It’s been quite a while since I came and I was missing your delicious noodles so much that I drooled!" He answered laughingly
ก๋วยเตี๋ยวของคุณแน่ใจไหมว่านี่เป็นสิ่งที่คุณรู้จัก 
   Grandpa Qian tittered joyfully, "Though I’m getting old and I can’t knead the dough as good as before… But luckily I still have Ye to make the noodles for me and he is so much better
คุณปู่ฉิ้มหัวเราะอย่างกระเจี๊ยบ "แม้ว่าฉันจะชราและฉันไม่สามารถนวดแป้งได้ดีเท่า แต่ก่อน แต่โชคดีที่ฉันยังมีคุณทำก๋วยเตี๋ยวให้ฉันและเขาดีกว่ามาก
" He said it proudly and ordered on top of his lungs, "Eh, Ye! Get a bowl of plain noodles for this boy here!"   "Okay
"เขากล่าวว่ามันภูมิใจและสั่งซื้อที่ด้านบนของปอดของเขา" เอ่อ! 
" Ye Chong responded flatly
"นายปากช่องตอบอย่างนุ่มนวล
 "You have a new guy here, Uncle Qian?" Fei asked in bewilderment
"คุณมีผู้ชายใหม่ที่นี่ลุง Qian?" 
 "Nah, he’s just a distant relative of mine
"เขาเป็นญาติห่าง ๆ ของฉัน
 I was feeling a bit lonely, you know, old man problems
ฉันรู้สึกเหงาเล็กน้อยคุณรู้ปัญหาของคนชรา
 So I brought him here
ฉันพาเขามาที่นี่
"   Out of curiosity Fei asked on, "Where does he come from then?" "Uhh…" Grandpa Qian flinched, "Somewhere… somewhere far, far away!" Muttered he
"Fei ถามว่า" เขามาจากไหน? "" อ่า ... "ปู่เคียนแย้งว่า" ที่ไหนสักแห่ง ... ที่ไหนสักแห่งที่ห่างไกลออกไป! "เขาพึมพำ
 "Ahahaha…" Fei tried to lighten the atmosphere, "Sigh, the silly habit of my job again
"อาหะฮะ ... " เฟยพยายามทำให้บรรยากาศดีขึ้น "ถอนหายใจเป็นนิสัยโง่ ๆ ในงานของฉันอีกครั้ง
 Please don’t mind me, Uncle Qian
กรุณาอย่าสนใจฉันลุง Qian
"   "Grandpa!" Ye Chong’s voice rang from the inside, "We are out of corianders!" Grandpa Qian gasped and tapped his head, "How could I forget this! Sigh, we can’t be out of corianders! We need this!" Mumbled the elderly
"แกรนด์!" เสียงของนายฉองโผล่ขึ้นมาจากข้างในว่า "พวกเราออกมาจากพวกคอรัจฉาน!" ปู่เควนร้องไห้และทุบศีรษะของเขาว่า "ฉันจะลืมเรื่องนี้ได้อย่างไร! 
 He then shouted towards the kitchen again, "Ye, I’m heading out to get some corianders now! Don’t forget to serve our customer okay?" Ye Chong okayed and the elderly waddled out of the shop after that
จากนั้นเขาก็ตะโกนไปที่ห้องครัวอีกครั้งว่า "คุณฉันจะออกไปหา Corianders ตอนนี้อย่าลืมที่จะให้บริการลูกค้าของเราได้ไหม?" 
   Ye Chong then served Fei a bowl of plain noodles a moment later
จากนั้น Ye Chong ก็เสิร์ฟ Fei ชามก๋วยเตี๋ยวธรรมดาหลังจากนั้น
 Placing it on the round table, he concisely greeted the customer, "Enjoy!"   As he turned and walked away, "Eh!" Fei called him, "Hey brother, your name, Ye, was it?"   Ye somehow felt discomfort seeing the man before him
วางมันลงบนโต๊ะกลมเขาทักทายลูกค้าอย่างรื่นเริง "Enjoy!" 
 There was not only discomfort but also a little bit of familiarity
มีไม่เพียง แต่รู้สึกไม่สบาย แต่ก็มีความคุ้นเคยเล็กน้อย
 He carried on with a concise response, "Yes
เขาตอบด้วยความกระชับ "ใช่
" And he tried to walk away again
"และเขาพยายามที่จะเดินออกไปอีกครั้ง
   "So, you are the one who killed those men that day…" Fei lighted his cigar again, he spoke on relaxingly, "Aren’t you?"   Ye Chong’s eyes rapidly turned cold
"คุณเป็นคนเดียวที่ฆ่าคนเหล่านั้นในวันนั้น ... " เฟยไฟซิการ์อีกครั้งเขาพูดอย่างผ่อนคลาย "คุณไม่ใช่หรอ?" 
 He could sense danger behind the line as he finally realized that the very man before him was one of the police officers he spotted that day
เขารู้สึกได้ถึงอันตรายที่อยู่เบื้องหลังเส้นในที่สุดเขาก็รู้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เขาเห็นในวันนั้น
 That’s why I’m feeling this much of hazard! Ye Chong didn’t know many ways to resolve a risky situation like this
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันรู้สึกถึงอันตรายมาก! 
 Strangling was the only one he knew and used the most
การถูกรุมคอเป็นคนเดียวที่เขารู้จักและใช้ประโยชน์มากที่สุด
 Without much hesitation, his instinct ordered him to conduct the method immediately
โดยไม่ลังเลมากสัญชาตญาณของเขาสั่งให้เขาดำเนินการทันที
   His body waved to the front and his right hand reached Fei’s throat with lightning speed
ร่างกายของเขาโบกมือไปด้านหน้าและมือขวาของเขาถึงคอของ Fei ด้วยความเร็วสายฟ้า
 The airwaves created as he propelled broke through the veil of smoke surrounding Fei
คลื่นที่สร้างขึ้นในขณะที่เขาขับดันผ่านม่านของควันรอบ ๆ Fei
   I was right after all! As he saw the changes in Ye Chong’s expression, Fei’s speculation was justified
ฉันถูกหลังจากทั้งหมด! 
 He didn’t come unprepared of course, but Ye Chong’s speed was something not included in his plan, as a result he was barely able to block Ye Chong’s attack with his arm
เขาไม่ได้เตรียมตัวอย่างแน่นอน แต่ความเร็วของ Ye Chong เป็นสิ่งที่ไม่รวมอยู่ในแผนของเขาทำให้เขาแทบไม่สามารถสกัดกั้นการโจมตีของ Ye Chong ด้วยแขนของเขา
   "Hmph!" Ye Chong clenched his right hand and launched it at Fei’s blocking arm
"ฮึ่ม!" 
   A crippling blow, followed by the sounds of crushed bones and a groan after
เสียงทุ้มหลังเสียงของกระดูกทับและคร่ำครวญหลังจากนั้น
 Fei’s face turned pale as Ye Chong’s fist literally just smashed his arm
ใบหน้าของ Fei เปลี่ยนเป็นซีดเซียวเป็นกำปั้นของ Ye Chong แท้จริงแล้วทุบแขนของเขา
 The broken bone pieces gashed out of his ruptured muscle
ชิ้นกระดูกหักออกจากกล้ามเนื้อที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ
 Fei had cold sweat over his trembling body while his right hand was permanently disabled
Fei มีเหงื่อไหลเวียนไปทั่วร่างกายที่สั่นสะเทือนขณะที่มือขวาของเขาถูกปิดการใช้งานอย่างถาวร
 The attack wasn’t ending anytime soon as Ye Chong raised his fist again while Fei was frozen with helpless vulnerability
การโจมตีไม่ได้สิ้นสุดลงในเร็ว ๆ นี้ขณะที่ชัคชูกำปั้นอีกครั้งในขณะที่ Fei ถูกแช่แข็งด้วยความอ่อนแอ
 Fei’s soon-to-be last words were, "Uncle Qian! Hey there!" It actually worked
คำพูดล่าสุดของ Fei คือ "ลุง Qian! Hey there!" 
   Ye Chong stumbled and held his punch
Ye Chong สะดุดและจับหมัดของเขา
 Right at that moment, Fei quickly backed away from Ye Chong and leaned against the wall, wheezing
ตอนนั้น Fei รีบหนีจาก Ye Chong และพิงกำแพง
   Ye Chong took a look to his rear - Grandpa Qian wasn’t there! He hadn’t returned! Liar! His sight lay on Fei once more, with a frigid glare
นายจงมองไปทางด้านหลัง - ปู่เควนไม่ได้อยู่ที่นั่น! 
   "If… If you…" Fei, catching his breath, as he was trying to word something, "If you killed me… you are… not helping Uncle Qian!" A hint of hesitation flashed in Ye Chong’s eyes
"ถ้า ... ถ้าคุณ ... " เฟยจับลมหายใจขณะที่เขากำลังพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง "ถ้าคุณฆ่าฉัน ... คุณ ... ไม่ช่วยลุง Qian!" 
 "If you killed me, the police… they will be here anytime
"ถ้าคุณฆ่าฉันตำรวจ ... พวกเขาจะอยู่ที่นี่ได้ตลอดเวลา
 You could run… you could hide, of course the police can’t get you, but they can get Uncle Qian, don’t forget that!"   The first time he discovered his signature skill did not work out the way he wanted, he was already enraged
คุณสามารถวิ่ง ... คุณสามารถซ่อนได้แน่นอนตำรวจไม่สามารถรับคุณ แต่พวกเขาสามารถได้รับลุง Qian อย่าลืมว่า "ครั้งแรกที่เขาค้นพบทักษะลายเซ็นของเขาไม่ได้ทำงานออกวิธีที่เขาต้องการเขา 
 The bloodthirsty soul burned up high yet the sane soul told him to not kill the man in front as the man was right in his words
วิญญาณที่กระหายเลือดกระหายเผาตัวสูงจิตใจที่มีสติก็ยังบอกไม่ให้เขาฆ่าคนที่อยู่ข้างหน้าขณะที่ชายคนนั้นพูดถูกต้อง
   And Mu emerged in his thoughts from out of the blue, "Ye, this is blatant threatening but it works most of the time!"   Of course it worked! That’s why Ye Chong was very much angered
และมูก็โผล่ขึ้นมาในความคิดของเขาออกมาจากสีฟ้าว่า "นายนี่มันขู่ แต่มันก็ทำงานได้บ่อยๆ!" 
 The person clearly was alarming to his sense of security, but he could not neutralize the threat at all! Cowardliness and helplessness were teasing him
คนที่เห็นได้ชัดก็น่าตกใจกับความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย แต่เขาไม่สามารถแก้ปัญหาภัยคุกคามที่ทุกคน! 
 His agitation built up over time
ความวุ่นวายของเขาสร้างขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
   "Ye…" Mu seemed to have sensed his emotion, "Don’t panic
"คุณ ... " Mu ดูเหมือนจะรู้สึกอารมณ์ของเขาว่า "อย่าตกใจเลย
 There’s still a way
ยังมีอีกทางหนึ่ง
"   "OF what kind?" Ye Chong spoke in his mind
"" ในแบบไหน? "นายปากช่องพูดในใจ
   Mu sneered, "Hehehehe" and spoke on ominously, "In your language, that would be - smack the heck out of him, but don’t kill him just yet!"   The advice was joyful to hear
Mu ยิ้ม "Hehehehe" และพูดอย่างไม่เป็นพิษเป็นอันมาก "ในภาษาของคุณจะเป็น - ตีออกจากเขาออกไป แต่ไม่ฆ่าเขาเลย!" 
 He knew Mu wouldn’t let him down as he pounced on Fei and literally smacked the heck out of Fei
เขารู้ว่า Mu ไม่ยอมปล่อยเขาลงขณะที่เขาเฆี่ยนตี Fei และตีตัวออกจาก Fei
   Wait, this shouldn’t be it! Fei wasn’t expecting resistance! Is Ye really a cold-blooded person? That he would not care about that old man at all? Did my info fail me? The next scene was Ye Chong precisely landing a kick at Fei’s stomach, with the tip of his foot
รอนี่ไม่ควรเป็น! 
 Well Mu did mention about keeping him half-dead and not utterly-dead
ดี Mu ได้กล่าวถึงการทำให้เขาตายไปแล้วและไม่ตายอย่างสิ้นเชิง
 So Ye Chong’s kick this time was only 30% of his usual force yet Fei was rolling on the floor in pain
ดังนั้นการเตะของ Ye Chong เวลานี้เป็นเพียง 30% ของกำลังตามปกติของเขายัง Fei กำลังกลิ้งบนพื้นด้วยความเจ็บปวด
 Ye Chong did not concern what the person would become after the violence, as long as he would stay alive
นายยองไม่ได้กังวลว่าคนจะเป็นอะไรหลังจากความรุนแรงตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตอยู่
 He punched and kicked, as every blow counted, just to unleash the annoyance this punching bag gave him all this while
เขาชกและเตะเป็นทุกครั้งที่เป่านับเพียงเพื่อปลดปล่อยความน่ารำคาญนี้ถุงเจาะทำให้เขาทั้งหมดในขณะนี้
   Poor Fei was getting distorted being hit to the ground… He would rather die! Or faint on the spot! But Ye wasn’t aiming for the critical spot of his body to knock him out
Fei น่าสงสารได้รับการบิดเบี้ยวถูกกระแทกกับพื้นดิน ... เขาค่อนข้างจะตาย! 
 Plus he was obviously holding back his strength at the perfect amount to make sure he stayed conscious while tasting every bit of the ache he received
พลัสเขาเห็นได้ชัดว่ากำลังถือกำลังของเขาอยู่ในปริมาณที่สมบูรณ์แบบเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะมีสติขณะที่ชิมความเจ็บปวดทุกครั้งที่เขาได้รับ
 His mentality warded himself from getting crazy over this everlasting torment, still, deep inside he regretted the presumptuous inspection this time so much
ความคิดของเขาช่วยตัวเองให้พ้นจากความทุกข์ทรมานนิรันดร์นี้ไปเรื่อย ๆ ลึกเข้าไปภายในเขารู้สึกเสียใจที่การตรวจสอบที่เกรงใจในครั้งนี้มาก
 What a stupid mistake I made!   "Now… choke his neck, but don’t suffocate him to death!" Another happy-go-lucky suggestion from Mu, as his tone went like the little devil brandishing the fork by Ye Chong’s ears
สิ่งที่ผิดพลาดโง่ที่ฉันทำ! 
   Ye Chong, without a doubt, did as he was told to
นายยองไม่ต้องสงสัยทำตามที่ได้รับแจ้ง
   "Okay, tell him that there’s 52 policemen at his station
"เอาล่ะบอกเขาว่ามีตำรวจอยู่ที่สถานีของเขา 52 คน
 Make sure it sounds like a threat
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเสียงเป็นภัยคุกคาม
 It’s a courtesy to return one’s greeting
เป็นความอนุเคราะห์ที่จะส่งคำทักทายของผู้อื่น
" His devil wings excitingly fluttered
ปีกผีปีศาจกระพือปีก
   Threat? How should I word it like a threat? That was not an issue for Ye Chong as it was an inborn ability within himself
การคุกคาม? 
 The lines did not need much polishing and they came out uttering from his lips like a cold winter storm
สายไม่จำเป็นต้องขัดมากและพวกเขาออกมาเปล่งออกมาจากริมฝีปากของเขาเช่นพายุฤดูหนาวที่หนาวเย็น
 The atmosphere was feeling tense as Fei shivered to what he heard, which felt like a blade against his neck
บรรยากาศรู้สึกเครียดเมื่อ Fei สั่นสะท้านกับสิ่งที่เขาได้ยินซึ่งรู้สึกราวกับเป็นใบมีดกับคอของเขา
   "So I heard… you have 52 men back at your office
"ดังนั้นฉันได้ยินมาว่า ... คุณมี 52 คนกลับมาที่ออฟฟิศของคุณ
" He spoke bluntly, "Fifty-two, huh?"   And that was the last straw to Fei’s calmness
"เขาพูดอย่างโง่เขลา" ห้าสิบสองใช่มั้ย? "และนี่เป็นฟางเส้นสุดท้ายของความสงบของเฟย
   "Oh and you do have a lovely wife and daughter, don’t you? Who happily stayed at Guang Hua garden N-14-328-24
"โอ้คุณมีภรรยาและลูกสาวที่น่ารักใช่ไหม? ใครอยู่อย่างสบายใจที่สวน Guang Hua N-14-328-24
" He carried on his performance, "Your wife has such a good name, He Yan, named after the swallow; while your daughter is named after the tiny bloom of flower, Meng Rui Er, who happens to be 7 years old this year, am I right? Mr
"เขาดำเนินการในการแสดงของเขา" ภรรยาของคุณมีชื่อที่ดีเช่นเขายันชื่อหลังจากกลืน; 
 Meng
เม้ง
"   The rolling information that came struck like a thunder on Fei, shattering his last bit of sanity as he wriggled and screamed, "Who… Who are you! I warn, I warn you! Don’t you ever dare to lay a finger on them! Or else… else… I’ll… I’ll make sure I’ll destroy you!"   "Good
"ข้อมูลกลิ้งที่เกิดขึ้นเช่นฟ้าร้องเมื่อ Fei, shattering สติสุดท้ายของเขาในขณะที่เขา wriggled และกรีดร้อง" ใคร ... คุณเป็นใคร! 
 Kekeke, now he has learned his lesson
Kekeke ตอนนี้เขาได้เรียนรู้บทเรียนของเขา
 One last warning to make sure he does not simply threat an ordinary citizen like us, then you can let him go
คำเตือนครั้งสุดท้ายเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อพลเมืองสามัญเช่นเราแล้วคุณสามารถปล่อยมือได้
" The little devil signaled mercy on generosity
"ปีศาจตัวน้อยส่งสัญญาณความเมตตาต่อความเอื้ออาทร
   "You better be not planning to do anything funny, or else… Hehehe I’ll be the one
"คุณดีกว่าจะไม่ได้วางแผนที่จะทำอะไรตลกหรืออื่น ๆ ... Hehehe ฉันจะเป็นหนึ่ง
" Fei could only laugh along bitterly, knowing his doom was destined
Fei หัวเราะอย่างขมขื่นและรู้ว่าการลงโทษของเขาถูกกำหนดไว้
 However, Ye Chong gestured to let him free
อย่างไรก็ตาม Ye Chong ชี้ไปปล่อยให้เขาเป็นอิสระ
   Upon knowing such good news, Fei did not want to wait any longer, he struggled his way out, "Hold it!" Fei flinched… "Money
เมื่อรู้ข่าวที่ดีเช่นนั้น Fei ไม่ต้องการรออีกต่อไปเขาพยายามหาทางออก "Hold it!" 
 Pay for your food first
จ่ายค่าอาหารก่อน
" Pointing at the cold noodles on the table, Ye Chong nonchalantly demanded
"ชี้ไปที่ก๋วยเตี๋ยวเย็น ๆ บนโต๊ะ Ye Chong เรียกร้องอย่างไม่หยุดหย่อน
   Beep
เสียงเตือน
   Thank you and come again
ขอขอบคุณและกลับมาอีกครั้ง
   Fei wobbled out of the shop
Fei โผล่ออกมาจากร้าน
   "So where did you learn this trick?" Ye Chong asked Mu
"แล้วคุณเรียนรู้เคล็ดลับนี้จากที่ไหน?" 
   "Hehehehe…" Mu laughed, "I watched some movies recently
"เฮ้เฮ้ย ... " มูหัวเราะ "ตอนนี้ฉันดูหนังเรื่องล่าสุด
 This happens to be the typical scene
นี่เป็นฉากปกติ
"   "Then how did you even know the number of policemen at his station? And his home, too?"   "That’s simple! Of course I sneaked into the station and hacked his profile out duh! Everything is written on it!"   "So this is what they called threatening? Why would it be more practical than killing him on spot? The Iron Lizard didn’t seem to have used this trick before…" Ye Chong collected his mind, yet he was still in much bewilderment
"แล้วคุณรู้ได้อย่างไรว่าจำนวนตำรวจที่สถานีของเขา? 
   "Well, he’s merely human, that’s why!" Mu reminded
"เอ่อเขาเป็นแค่มนุษย์นี่แหละ!"