Chapter 90 Chapter 90: Deduction Translator: EndlessFantasy Translation  Editor: EndlessFantasy Translation "Thank you, we hope to see you in good shape soon!"   Ye Chong exited from the medical center he was told to go to
บทที่ 90 บทที่ 90: การหักลดหย่อนผู้แปล: EndlessFantasy Translation Editor: แปล EndlessFantasy "ขอบคุณ, เราหวังว่าจะเห็นคุณในรูปร่างดีเร็ว ๆ นี้!" 
 The doctor’s words echoed, "Mr
คำพูดของแพทย์สะท้อนว่า "นาย
 Ye, your body is in the pink of health, well, pinker than most of the people I had seen
คุณร่างกายของคุณอยู่ในสีชมพูของสุขภาพดีสีชมพูกว่าคนส่วนใหญ่ที่ฉันได้เห็น
 So no problem! What you have mentioned about today was probably a form of illusion I supposed, due to excessive fatigue or tension in your mind
ดังนั้นไม่มีปัญหา! 
 It is a conventional symptom for workaholics
เป็นอาการธรรมดาสำหรับคนทำงาน
 So don’t work too hard
ดังนั้นอย่าทำงานหนักเกินไป
 Mr
นาย
 Ye, I know you might be demanding of yourself and you have a good body, but you are still a human, you need to rest
คุณฉันรู้ว่าคุณอาจจะเรียกร้องตัวเองและคุณมีร่างกายที่ดี แต่คุณยังคงเป็นมนุษย์คุณต้องพัก
 I would advise you to rest adequately
ฉันจะแนะนำให้คุณพักผ่อนอย่างเพียงพอ
"   In that chain of explanation from the doctor, Ye Chong only discerned that one striking word - illusion
"ในห่วงโซ่ของคำอธิบายจากหมอจงชองเห็นเฉพาะคำพูดที่น่าประทับใจอย่างหนึ่งเท่านั้น
   Illusion? Impossible!   That horrible sensation remained imprinted in Ye Chong’s mind
ภาพลวงตา? 
 It was endless, a no-return, a no-escape kind of pain… Scary! Ye Chong shuddered
มันไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีการกลับมาเป็นชนิดที่ไม่มีการหลบหนีของความเจ็บปวด ... น่ากลัว! 
 He absolutely wanted to know what exactly had happened! It stayed like a hanging sword upon his head, a threat coming anytime soon to Ye Chong, making him restless and spineless
เขาต้องการทราบว่าเกิดอะไรขึ้น! 
   Could it be some strange diseases people had been talking about? Those incurable kinds… But I had never gotten it before! The doctor said the same too - there was nothing, while Mu said the Blue Ocean Academy’s own medical center was as advanced as it was called… then there should be nothing wrong
มันอาจจะเป็นโรคแปลก ๆ ที่ผู้คนเคยพูดถึง? 
 The doctor should be right!   That awful experience, there would be no way Ye Chong would want the second time!   If there would be another anyway, he doubted he could survive that
แพทย์ควรจะถูกต้อง! 
   "Do you have any deduction for this, Mu?" Ye Chong asked impatiently, almost in a begging tone
"คุณมีข้อหักล้างอะไรมั้ย?" 
 He did not care if it was a baseless inference, he just wanted an answer! He could feel the insanity growing in himself, along with the agitation, the edginess
เขาไม่สนใจว่ามันเป็นข้อสรุปที่ไร้เหตุผลเขาเพียงต้องการคำตอบ! 
 The former calm and still self of his had long gone by then
อดีตสงบและยังคงตัวเองของเขาได้หายไปนานแล้ว
   "Ye, calm down
"คุณสงบลง
" Mu spoke flatly as he sensed something wrong with Ye Chong, "Take a deep breath
"มูพูดได้อย่างเรียบๆในขณะที่เขารู้สึกว่าผิดพลาดกับคุณชอง" หายใจเข้าลึก ๆ
 Like your combat routine
เช่นเดียวกับการต่อสู้ของคุณ
 The negative emotion would only be hindering you
อารมณ์เชิงลบจะขัดขวางคุณเท่านั้น
 They are unhelpful and will only lead you to even more terror
พวกเขาไม่ช่วยเหลือและจะนำคุณไปสู่ความหวาดกลัวมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
 Ye, breathe in, then breathe out
เจ้าหายใจเข้าแล้วหายใจออก
 Breathe your soul!"   In almost at a split second, a rampaging feeling scorched his nerves
หายใจเข้าสู่ดวงวิญญาณของคุณ! "ในเกือบสองวินาทีที่ผ่านมาความรู้สึกที่เหยียบย่ำกระหน่ำประสาทของเขา
 The heat flowed in his body like burning lava
ความร้อนไหลในร่างกายของเขาเช่นการเผาไหม้ของลาวา
 It was so hot that Ye Chong could feel his eyes glowing raging red, while the skin of his hands were colored in a spooky vermilion, like a flaming piece of metal
มันร้อนมากจนชองอาจรู้สึกได้ถึงดวงตาของเขาที่เร่าร้อนโกรธแดงในขณะที่ผิวของมือของเขามีสีสันในสีแดงเข้มเหมือนผีเหมือนชิ้นส่วนโลหะที่ลุกเป็นไฟ
 It was annoying! Infuriating! Maddening! His body was hot, piping hot! A thought jammed his thinking and overwrote everything else - Destruction! Unleash the inside!   "Breathe your soul
มันน่ารำคาญ! 
"   If it was not Mu who said this line, he might had given an ultimate corkscrew punch right onto the person’s face, no matter who the person was
"ถ้าไม่ใช่มูที่พูดเรื่องนี้เขาอาจจะได้รับลูกปรายลูกกระสุนที่ดีที่สุดบนใบหน้าของคนไม่ว่าใครจะเป็นใคร
   He huffed and puffed
เขากระพือและพองตัว
 The fierce breath of his was boiling the nasal cavity
ลมหายใจที่รุนแรงของเขากำลังเดือดโพรงจมูก
 It was not the air he was breathing, it was more like the inferno, blazing inferno!   He tried to inhibit the brewing heat storm in him
มันไม่ใช่อากาศที่เขาหายใจมันก็เหมือนนรกที่เห็นได้ชัดนรก! 
 His instinct sensed the danger behind this berserk as soon as it emerged
สัญชาตญาณของเขารู้สึกถึงอันตรายที่อยู่เบื้องหลังการงอตัวนี้ทันทีที่มันโผล่ออกมา
 An emotionless, nonchalant person he had been was alarmed by this uprising in his body
คนอารมณ์ไม่ถนัดที่เขาได้รับการตื่นตระหนกโดยการจลาจลในร่างกายของเขานี้
   Breathe in! Breathe out! Deep breath!   Gasp
หายใจเข้า! 
   Ye Chong was facing utter difficulty to carry out this daily practice which was a piece of cake for him before
นายปากช่องต้องเผชิญกับความยากลำบากในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันนี้ซึ่งเป็นชิ้นส่วนของเค้กสำหรับเขามาก่อน
   "Just breathe… Breathe in… Yes, breathe out… In…Out… Take the rhythm, ride on it… Yes, you are a good boy," Mu’s voice was hypnotizing as Ye Chong followed his order obediently
"แค่สูดลมหายใจ ... หายใจเข้า ... ใช่หายใจออก ... ใน ... ออก ... ใช้จังหวะนั่งบน ... ใช่คุณเป็นเด็กดี" เสียงของมูก็สะกดจิตขณะที่นายจองตามคำสั่งของเขาอย่างเชื่อฟัง
   As his breathing grew calmer, his head cooled down
เมื่อลมหายใจของเขาค่อยๆสงบลงหัวของเขาก็เย็นลง
 The heat disintegrated gradually and Mu got his old Ye Chong back
ความร้อนละลายหายไปเรื่อย ๆ และ Mu ได้กลับมาที่ Ye Chong อีกครั้ง
     Such a breach at his security had exhausted quite a portion of his stamina
การละเมิดที่การรักษาความปลอดภัยของเขาได้หมดความแข็งแกร่งของเขา
 Rivers of sweat connected to each other on his forehead while wetting his entire clothes
แม่น้ำแห่งเหงื่อเชื่อมต่อกันบนหน้าผากขณะที่เปียกเสื้อผ้าทั้งหมด
 Achoo! Ye Chong sneezed abruptly as a wind blew by
Achoo! 
   "I think…Haha…" Ye Chong laughed bitterly, "Mu, I’m in trouble again, am I not?"   "Yes," Mu replied approvingly
"ฉันคิดว่า ... ฮ่าฮ่า ... " ยองปากหัวเราะอย่างขมขื่น "หมูฉันกำลังเดือดร้อนอีกครั้งฉันไม่ใช่เหรอ?" 
 "Ye, you do not seem right with that look
"คุณดูเหมือนจะไม่ถูกต้องด้วยรูปลักษณ์ดังกล่าว
 However there has yet to be a proper solution from me
อย่างไรก็ตามยังไม่มีทางออกที่ถูกต้องจากฉัน
"   "What exactly had happened?" Ye Chong was vexed with himself
"" เกิดอะไรขึ้นล่ะ? "นายยองก็ขุ่นเคืองกับตัวเอง
 And that vex fell into a ripple in his mind, causing another storm again as his blood boiled
และภาวะซึมเศร้าที่ตกอยู่ในระลอกในใจของเขาทำให้เกิดพายุอีกครั้งเป็นเลือดของเขาต้มอีก
 Breathe! Ye Chong out of his horror took a few rounds of deep breathing again and finally stabilized the rumble before the storm
หายใจ! 
   "Ye, stay calm
"เจ้าพักสงบ
" Mu explained, "As what the data showed, assuming if this neither was an inborn disease due to family inheritance nor was due to a kind of virus infection back at Trash Planet-12, I have a deduction now
"มูได้อธิบายว่า" ข้อมูลที่ได้แสดงให้เห็นว่าสมมติว่านี่ไม่ใช่เป็นโรคที่เกิดจากการรับมรดกของครอบครัวหรือเป็นเพราะมีการติดเชื้อไวรัสในถังขยะ -12 ตอนนี้ฉันหักแล้ว
"   "What deduction?" Ye Chong asked
"" หักอะไร? "นายปากช่องถาม
 "The silver liquid you dipped in back at the Black Cove
"น้ำเงินที่คุณจุ่มลงที่ Black Cove
" Added Ye Chong, "Possibility - 67%
"เพิ่ม Ye Chong" ความเป็นไปได้ - 67%
 Only that would be the suspect to this
เฉพาะที่จะเป็นผู้ต้องสงสัยในเรื่องนี้
"   Ye Chong figured it out the moment Mu mentioned about the Black Cove, "No wonder they don’t seem to really care about the security
"นายชองคิดว่าช่วงเวลาที่มูพูดถึง Black Cove" ไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเรื่องความมั่นคง
 They actually have this to capture runaways in their hands
พวกเขามีสิ่งนี้เพื่อจับคนจรจัดในมือของพวกเขา
"   "And that is why…" Ye Chong eventually made sense of what he had encountered, "That is why, Johansson did not appear to be in desire of killing me
"" และนั่นคือเหตุผลว่าทำไม ... "นายฉงในที่สุดก็ทำให้รู้สึกถึงสิ่งที่เขาเจอ" นั่นคือเหตุผลที่ Johansson ไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าฉัน
 That was not a murder, but an escort
ไม่ใช่เรื่องฆาตกรรม แต่เป็นเพื่อนสนิท
 And he just had the way to make sure he could escort me back to the Black Cove
และเขาก็มีวิธีที่จะทำให้เขาสามารถพาฉันกลับไปที่อ่าวดำได้
"   "Wow!" Mu’s exclaimed voice was flat
"" ว้าว! "เสียงตะโกนของมูก็แบน
 "It seems like you really have became smarter
"ดูเหมือนว่าคุณจะกลายเป็นคนฉลาด
"   "Uh huh, if this is true, then that thing…" Ye Chong flinched
"" อืมถ้าเรื่องนี้เป็นความจริงแล้วสิ่งนั้น ... "Ye Chong คร่ำครวญ
 "That thing would not only happen once!" As soon as the conclusion flashed in his mind, his brain jammed
"สิ่งนั้นจะไม่เพียง แต่เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว!" 
   Imagined the number of times he had to suffer all those, Ye Chong’s face was grim
จินตนาการถึงจำนวนครั้งที่เขาต้องประสบกับสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดใบหน้าของนายยองจึงดูน่ากลัว
 "Poor Ye," and all Mu could do was to show sympathy
"น่าสงสารคุณ" และทุกคนก็ทำได้แค่แสดงความเห็นอกเห็นใจ
   Apparently there were not many options for him
เห็นได้ชัดว่ามีตัวเลือกมากมายสำหรับเขา
 If he were to return to Black Cove to become a pawn by some mastermind, he would rather die! That tenacity and fighting will he got from living on Trash Planet-12 would be what he needed! He still had hope! And he had Mu and Shang!   Ye Chong spent the next few days in worry, anticipating that horrendous storm to come striking him again from time to time
ถ้าเขาจะกลับไปที่ Black Cove เพื่อจะกลายเป็นจำนำโดยการบงการบางอย่างเขาอาจจะตาย! 
 Yet strangely, it did not happen
แต่แปลกมันไม่ได้เกิดขึ้น
 That surprised Ye Chong
ที่ทำให้คุณประหลาดใจจัง
   Well, thinking again, Ye Chong assumed his anticipation would not be helpful at all
อืมความคิดอีกครั้ง Ye Chong สันนิษฐานว่าความคาดหวังของเขาจะไม่เป็นประโยชน์เลย
 Generally he would have lost full access control of his body by then
โดยทั่วไปแล้วเขาจะสูญเสียการควบคุมการเข้าถึงของร่างกายของเขาในตอนนั้น
 He could not even speak to Mu through telepathy
เขาไม่สามารถแม้แต่จะพูดกับมูผ่านทางกระแสจิต
 If that would be the case… Ye Chong decided to live on without fear
ถ้าเป็นเช่นนี้ ... นายจงตัดสินใจอยู่โดยไม่ต้องกลัว
 For safety, he planned to reduce the time outside and he did not intend to go back to Grandpa Qian anymore
เพื่อความปลอดภัยเขาวางแผนที่จะลดเวลานอกและเขาไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปหาคุณปู่อีกต่อไป
 He could not predict when this dreadful symptom would occur again but he could predict that surely if it happened and anything else dreadful happened along, he could just be the dead meat on the chopping board with no place to run
เขาไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเมื่ออาการอันน่าสยดสยองนี้เกิดขึ้นได้อีกหรือไม่ แต่เขาสามารถคาดเดาได้ว่าถ้าเกิดขึ้นและสิ่งอื่น ๆ ที่น่ากลัวเกิดขึ้นเขาอาจจะเป็นเนื้อสัตว์ที่ตายแล้วบนกระดานสับและไม่มีที่วิ่ง
   So Ye Chong spent the whole day rooting himself at his workshop while Mu booted his mech self to hide within the countless mechs Ye Chong had in his place, striving to protect Ye Chong at any casualty
ดังนั้นนายฉองใช้เวลาทั้งวันไปกับการฝึกอบรมของเขาขณะที่มูบูตตัวเองเพื่อซ่อนตัวอยู่ภายในเนื้อที่ที่นายชองได้ทำไว้ในที่ของเขาพยายามจะปกป้องนายฉางในอุบัติเหตุ
   He thought he would be in peace at least
เขาคิดว่าเขาจะอยู่ในความสงบอย่างน้อย
 Unfortunately, his fame did not decrease
แต่น่าเสียดายที่ชื่อเสียงของเขาไม่ลดลง
   "Ye Chong!" Rui Su came slamming the door open, "You! Go to my place! Now! My sister wants to see you!" she came in with a brief command and introduction
"นายปากช่อง!" 
 Her expression was unhappy
การแสดงออกของเธอไม่มีความสุข
   "Your sister?" frowned Ye Chong as he asked
"พี่ - น้องสาวของคุณ?" 
 "The lady you fought that day? Who came with me?" her eyes slightly reddened as she reminisced the incident
วันนี้ใครที่มากับฉัน? 
   "Oh!" Rui Su was finally speaking his language - the lady he fought that day
"Oh!" 
 He remembered everything
เขาจำทุกอย่างได้
 Normally Ye Chong would jump from his seat, nodding his head as he marched to the place, if it was an invitation from a challenger, especially if the challenger had some fancy tricks that could hold him back
ปกติ Ye Chong จะกระโดดจากที่นั่งของเขาพยักหน้าหัวของเขาในขณะที่เดินไปที่สถานที่ถ้ามันเป็นคำเชิญจากผู้ท้าชิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้ท้าชิงมีเทคนิคแฟนซีบางอย่างที่อาจทำให้เขากลับมา
 However, he refused
อย่างไรก็ตามเขาปฏิเสธ
 Without hesitation and further inquiry, "No," he gave a direct decline in Rui Su’s face
โดยไม่ลังเลใจและได้สอบถามเพิ่มเติมว่า "ไม่" เขาให้ความสำคัญกับใบหน้าของรุยซู
   "You… You…" Rui Su was so irritated that her face turned pale as she bit her teeth
"คุณ ... คุณ ... " รุยซูรู้สึกหงุดหงิดที่ใบหน้าของเธอซีดจาง ๆ ขณะที่เธอกัดฟัน
   What a weird girl
เป็นสาวแปลกอะไร
 Ye Chong could not understand the girl before him, he decided to deal with ignorance
เย Chong ไม่สามารถเข้าใจเด็กหญิงคนนี้ได้เขาตัดสินใจที่จะจัดการกับความโง่เขลา
   Rui Su wanted to be nice at first, nevertheless Ye Chong seemed to be uninterested in the kind self of hers
Rui Su อยากจะเป็นคนดีในตอนแรกแต่ว่านายยองดูเหมือนจะไม่สนใจในตัวเองของเธอ
 That was when she transformed back into the notorious Witch Su, "Ye! Chong! Are you a man? Let me ask you, Are! You! Still! A! Man?! I can’t believe my ears of hearing such puny words from a puny person like you! I had never seen such a useless piece of dirt in my entire life! You don’t even have the balls to go to my place! You coward! You spineless squid!"   Ye Chong spectated the amazing talk show from Rui Su nonchalantly
นั่นคือตอนที่เธอเปลี่ยนกลับเข้ามาในแม่มดแม่มดที่ฉาวโฉ่ "เจ้าชู้! คุณเป็นผู้ชายหรือ?" ให้ฉันถามคุณว่ายังไงคุณยังคงเป็นผู้ชายคนนึงฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าหูของฉันฟังคำพูดที่อ่อนแอ 
 His ears had grown numb towards personal attacks and offensive languages
หูของเขางงงันต่อการโจมตีส่วนบุคคลและภาษาที่ไม่เหมาะสม
   "So Mu, shouldn't humans be afraid of death?" Ye Chong asked in his mind
"ดังนั้นหมู่มนุษย์ไม่ควรกลัวความตาย?" 
 "They should," said Mu
"พวกเขาควรจะ" มูกล่าว
 "Then isn’t it normal for one to be a coward in this?" he asked on
"แล้วคนปกติจะเป็นคนขี้ขลาดไม่ได้หรือ?" 
   "Well, in the society, fearing death is considered as a cowardly act, even if they all fear the death like no one ever did
"ในสังคมกลัวความตายถือเป็นการกระทำที่ขี้ขลาดแม้ว่าพวกเขาจะกลัวความตายอย่างที่ไม่มีใครเคยทำ
" Explained Mu
อธิบาย Mu
 "B-o-r-i-n-g!" exclaimed Ye Chong
"B-o-R-I-n-g!" 
 "Right," Mu agreed too
"ใช่แล้ว" Mu ก็เห็นด้วยเช่นกัน
   "Are you listening to me? My sister is calling you, no, ordering you to move that broken bottom of yours to my place! You heard it? Move! Why aren’t you moving? Oh my Fal Galaxy if there’s a quantum singularity I swear I’ll catapult you into it…" The bickering went on for a moment
"คุณกำลังฟังฉันอยู่หรือเปล่าน้องสาวของฉันกำลังโทรหาคุณไม่ได้สั่งให้คุณย้ายที่ด้านล่างหักของคุณไปยังที่ของฉันคุณได้ยินมันย้ายทำไมคุณไม่ย้ายหรือไม่โอ้ Fal Galaxy ของฉันถ้ามีเอกพจน์ควอนตัม 
   And Rui Su realized it was pointless to scold her signature lines at Ye Chong
และ Rui Su ตระหนักดีว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรที่จะตำหนิลายเซ็นของเธอที่ Ye Chong
 She became parched and tired
เธอเริ่มแห้งและเหนื่อยล้า
 Nothing had happened other than most of her inner blaze had extinguished
ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นนอกเหนือจากแสงสว่างด้านในของเธอดับลง
   "Please…" Going the hard way did not work it seemed, so Rui Su decided to plead instead, "I beg you
"กรุณา ... " ไปอย่างหนักไม่ได้ทำงานมันลำบากดังนั้น Rui Su จึงตัดสินใจที่จะขอร้องแทน "ฉันขอร้องคุณ
 Please, Ye Chong, please
ได้โปรดจงชอง
 It’s just a trip to my house
มันเป็นแค่การเดินทางไปที่บ้านของฉัน
 My sister wants to see you… Just come
พี่สาวอยากเจอคุณ ... เพิ่งมา
 Could you kindly do my poor, poor sister a favor?" her watery eyes overflowed with pity
คุณช่วยกรุณาน้องสาวผู้น่าสงสารที่น่าสงสารของฉันได้ไหม? "ตาน้ำของเธอเต็มไปด้วยความสงสาร
 Anyone else would have accepted her plea right away seeing those eyes
คนอื่นจะยอมรับคำร้องของเธอทันทีที่ได้เห็นดวงตาเหล่านั้น
   Well it was "anyone else" after all
ดีก็คือ "คนอื่น" หลังจากทั้งหมด
   Not Ye Chong
ไม่ใช่นายปากช่อง
   Ye Chong did not have concept on how this "begging" worked
นายยองไม่ได้มีแนวคิดว่า "ขอทาน" นี้เป็นอย่างไร
   "The heck she’s doing, Mu?" Ye Chong inquired bewilderedly
"ห่าที่เธอกำลังทำอยู่มั้ย?" 
 "Technically, she was trying to initiate your urge to protect her by acting as a weakling in the situation
"ในทางเทคนิคเธอพยายามที่จะกระตุ้นให้เธอปกป้องเธอด้วยการทำหน้าที่เป็นคนอ่อนแอในสถานการณ์
" Concisely he replied, "Most of the women use such method to gain a man’s sympathy," added Mu
"เขาตอบว่า" ผู้หญิงส่วนใหญ่ใช้วิธีการดังกล่าวเพื่อให้เกิดความเห็นอกเห็นใจของมนุษย์ "มูกล่าวเพิ่มเติม
   "She’s acting weak, hoping that the enemy would come and pity her?" Ye Chong was not convinced, the logic did not work in his head it seemed
"เธอทำหน้าที่อ่อนแอหวังว่าศัตรูจะมาและสงสารเธอ?" 
   "Uh… well…" Mu halted for a noticeable length, "The relationship between men and women are not malignant to begin with
"อืม ... ดี ... " มูหยุดชะงักงันเห็นได้ชัดว่า "ความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิงไม่ได้เป็นมะเร็ง
"   "Well then, what is it?" Ye Chong asked
"" งั้นเหรอ? "ชองถาม
 "Regarding that, I suggest you to have your session with Shang, he is more of an expert in this," and Mu quickly shut his mouth
"เกี่ยวกับเรื่องนั้นผมขอแนะนำให้คุณมีเซสชั่นของคุณกับแชงเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญมากขึ้นในเรื่องนี้" และมูก็รีบปิดปาก
   Rui Su tried to rephrase her plight and redid her acting repetitively
Rui Su พยายามตำหนิท่าทีของเธอและทำซ้ำการแสดงของเธอซ้ำ
 Still, it did not work on the man with a heart of iron
ยังคงไม่ได้ทำงานกับคนที่มีหัวใจของเหล็ก
 Rui Su never expected Ye Chong to be this hard to penetrate
Rui Su ไม่เคยคาดหวังว่านายชองจะต้องลำบากในการเจาะนี้
 She could not believe that her ways neither hard nor soft worked
เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าวิธีการของเธอไม่หนักและอ่อนโยน
 The feeling did not even seep into his skin! She became desperate as her signature tricks with a 100% success rate on other men did not work on him
ความรู้สึกไม่ซึมเข้าไปในผิวหนังของเขา! 
   She recalled what her sister told her back at their home and tears wetted her beautiful face
เธอนึกถึงสิ่งที่น้องสาวของเธอบอกเธอกลับมาที่บ้านของพวกเขาและน้ำตาเปียกใบหน้าที่สวยงามของเธอ
   It shocked Ye Chong a little
มันทำให้คุณช็อคมาก
 Yeah, only a little
ใช่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
   "Sniff… Sniff…" Rui Su held her tears and looked at Ye Chong wholeheartedly, "In what way you would agree to see my sister?" "Umm…"   Ye Chong thought for a moment, "Get her here, if she wanted to see me that badly
"สูดดม ... งอแง ... " Rui Su เก็บน้ำตาของเธอและมองไปที่นายจงอย่างสุดใจว่า "คุณจะเห็นพี่สาวของฉันแบบไหน" 
"   With Mu lurking in the queue of mechs, he believed he would be in good hands even if that disastrous syndrome happened again
"กับมูที่ซุ่มซ่อนอยู่ในคิวของ mechs เขาเชื่อว่าเขาจะอยู่ในมือที่ดีแม้ว่าโรคร้ายที่เกิดขึ้นอีกครั้ง
   "Okay! Fine!" Rui Su rushed out of the workshop in tears
"เอาล่ะดี!" 
 "You better remember this! Ye Chong!!!" The students on the way were impressed by Ye Chong
"คุณจำได้ดีกว่านี้จัง!" 
 They almost wanted to drop by the workshop to give a salutation as he managed to make the witch of the campus to cry twice in a row! Spectacular!   What Ye Chong did not expect was, Rui Bing actually came! And she was alone!
พวกเขาเกือบต้องการที่จะทิ้งโดยการประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อให้คำทักทายในขณะที่เขามีการจัดการเพื่อให้แม่มดของมหาวิทยาลัยที่จะร้องไห้สองครั้งในแถว!