Chapter 118: Rescued A twinge seized Lao Meng’s rib and spread throughout his body
บทที่ 118: ช่วยคนโกรธยึดกระดูกซี่โครงของลาวเมงและแผ่กระจายไปทั่วร่างของเขา
 He lost control of his body out of a bewildering sudden as he collapsed right onto the lying beggar
เขาสูญเสียการควบคุมของร่างกายของเขาออกมาจากความสับสนวุ่นวายในขณะที่เขาทรุดตัวลงบนขวาขอทานโกหก
 And that was the moment when he realized the fact that the half-dead looking beggar actually had his eyes opened, glaring right into his soul!The cold classic stare from Ye Chong caused Lao Meng’s heart to twitch
และนั่นคือช่วงเวลาที่เขาตระหนักถึงความจริงที่ว่าคนขอทานที่กำลังมองหาครึ่งตายได้เปิดตาของเขาขึ้นและจ้องเข้าไปในจิตใจของเขาอย่างแท้จริงการจ้องมองแบบเย็นจาก Ye Chong ทำให้หัวใจของลาวเม้งหดตัว
Back in Black Coves, perhaps Ye Chong was not able to master the greatest assault, however he did learn a few of one-hitting techniques to hold the foes
กลับเข้าไปใน Black Coves บางที Ye Chong ไม่สามารถทำร้ายการรุกรานได้ แต่อย่างไรก็ตามเขาได้เรียนรู้เทคนิคการกดปุ่มเดียวเพื่อควบคุมศัตรู
 The one occurred before was a strike to the target’s spinal cord to disable the target’s control to the body
หนึ่งที่เกิดขึ้นก่อนคือการนัดหยุดงานเพื่อไขสันหลังอักกระดูกเป้าหมายเพื่อปิดการควบคุมเป้าหมายของร่างกาย
 It sounded all powerful like a technique from the martial arts tales, however as a matter of fact this was the most fundamental move in the Black Coves
มันเป่ามีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับเทคนิคจากนิทานศิลปะการต่อสู้ แต่เป็นเรื่องของความเป็นจริงนี้เป็นพื้นฐานที่สำคัญที่สุดใน Black Coves
 Ye Chong did hear about other skills that were more tormenting and overwhelming back then, which some of them being truly bizarre!Ye Chong used the technique when the foe let his guard down
เย Chong เคยได้ยินเกี่ยวกับทักษะอื่น ๆ ที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นและล้นหลามไปแล้วซึ่งบางเรื่องเป็นเรื่องแปลกประหลาดอย่างแท้จริง Ye Chong ใช้เทคนิคนี้เมื่อศัตรูให้ความสำคัญกับเขา
 A perfect one-hit strike!He laughed bitterly in his mind
การตีหนึ่งครั้งที่สมบูรณ์แบบเขาหัวเราะขมขื่นในใจของเขา
 The move seemed simple, yet it consumed a majority part of his charged stamina
การย้ายดูเหมือนเรียบง่าย แต่ก็ใช้เวลาส่วนใหญ่ของความแข็งแรงค่าใช้จ่ายของเขา
 His breathing became hasty again
ลมหายใจของเขาเริ่มร้อนขึ้นอีกครั้ง
Habitually, the following procedure could have been the killing
ตามปกติขั้นตอนต่อไปนี้อาจได้รับการฆ่า
 Ye Chong would hardly leave a living foe to spread his words around
นายฉงไม่ค่อยจะทิ้งศัตรูที่มีชีวิตอยู่เพื่อกระจายคำพูดของเขาไปรอบ ๆ
 The strike before was fatal enough to take this buffed man out, but Ye Chong simply did not have the stamina to kill this guy!This technique could have been both efficient and effective
การนัดหยุดงานก่อนที่จะเป็นอันตรายถึงตายพอที่จะพาคนนี้ออกมา แต่ Ye Chong ก็ไม่ได้มีความแข็งแรงพอที่จะฆ่าคนนี้เทคนิคนี้อาจมีทั้งประสิทธิภาพและประสิทธิผล
 The effect was only temporary nonetheless
ผลก็คือชั่วคราวเท่านั้น
 After a certain duration had passed and that duration was not long in actuality, the enemy would retrieve control of his body without any wound
หลังจากระยะเวลาหนึ่งผ่านไปและระยะเวลาไม่นานในความเป็นจริงศัตรูจะเรียกการควบคุมร่างกายของเขาโดยไม่มีบาดแผลใด ๆ
 And the one who would suffer the worst fate would be Ye Chong himself!Ye Chong hoped that he could regain his stamina in time to at least launch one last strike before the enemy could move again
และคนที่จะประสบกับชะตากรรมที่เลวร้ายที่สุดคือตัวเองจงชองหวังว่าเขาจะได้รับความอดทนในเวลาอย่างน้อยก็จะเริ่มการนัดหยุดงานครั้งสุดท้ายก่อนที่ศัตรูจะเคลื่อนที่อีกครั้ง
 Once and for all!Ye Chong’s eyes looked bloodthirsty!As Lao Meng saw every expression on Ye Chong, out of fright, he screamed on top of his lungs, "Yikes! Why the hell can’t I move anymore? Holy Haleyson! Lao Ping, Lao Pi, get yourselves over here and save me! F*cking hell! I got set up! Quick! Get yourself here already!" Lao Meng’s coarse voice roared harshly
เมื่อลุงเมงเห็นการแสดงออกของนายยองทุกครั้งแล้วเขาก็ตะโกนใส่ปอดของเขาว่า "ทำไมฉันถึงไม่สามารถขยับตัวได้อีก?" ศักดิ์สิทธิ์เฮลยอน! 
Ye Chong flinched - he did not come alone? He was no longer concerned on his energy-saving plan as he pushed the beefy man to the side - Ugh, I thought I was moving a whale or something! Ye Chong stood up frantically on his weakened limbs - assuming the foe had mates behind, then I would surely lose in the end if I kept lying on the ground! He took a look at Nan Nan, who was covering her eyes and squatting on the ground, shivering
เย Chong ร่ำไห้ - เขาไม่ได้มาคนเดียว? 
 Somehow a hint of warmness rushed through Ye Chong’s body upon seeing her
เมื่อไหร่ก็ตามที่ความรู้สึกของความอบอุ่นไหลผ่านร่างของนายยองเมื่อเห็นเธอ
I’ll just do my best, thought Ye Chong
ฉันจะทำอย่างดีที่สุดจงคิดถึง
 The situation was not as optimistic however
สถานการณ์ไม่ได้เป็นแง่ดี แต่
 Obviously he was thrown into a nasty situation, where the odds were all against him
เห็นได้ชัดว่าเขาถูกโยนเข้าสู่สถานการณ์ที่น่ารังเกียจที่ราคาถูกทั้งหมดกับเขา
 Nonetheless, he did not rant or show grudges!Providing that he would be killed in the end, he had to make the kill cost them a lot at the very least! Violence flashed in the dark pupils of his eyes, which frightened Lao Meng who had been watching this fierce beggar the whole time
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้พูดจาโหดร้ายหรือไม่แสดงความเสียใจ! หากเขาถูกฆ่าตายในท้ายที่สุดเขาต้องฆ่าให้เสียค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากอย่างน้อยที่สุด! 
 His voice rang drastically, "Lao Ping, Lao Pi, be careful! This is a savage one!"Lao Ping and Lao Pi inched towards Ye Chong sluggishly, as their faces were fixed with grim
เสียงลาวของเขาดังขึ้นอย่างมาก "ลาวปิงลาวปิยองนี่เป็นคนโหดร้าย!" ลาวปิงและลาวพายไปทางช่อง Ye Chong อย่างเฉื่อยชา
The sudden collapse of their friend was more than shocking
การล่มสลายอย่างฉับพลันของเพื่อนของพวกเขาเป็นมากกว่าที่น่าตกใจ
 Till he made that SOS shriek, they were not aware that Lao Meng had fallen prey to a set-up
จนกว่าเขาจะทำเสียงกรีดร้อง SOS พวกเขาไม่ทราบว่าลาวเม้งตกเป็นเหยื่อของการตั้งค่า
The fact that the beggar stood up weakly was comforting to the two
ความจริงที่ว่าคนขอทานลุกขึ้นยืนอย่างนุ่มนวลกำลังปลอบโยนทั้งสองคน
 At least he looked fragile as if he could fall in a breeze! Even so, thinking back of how desperate Lao Meng’s reminder sounded, their expressions turned grave once more, as they knew Lao Meng well
อย่างน้อยเขาดูเปราะบางราวกับว่าเขาอาจจะตกอยู่ในสายลม! 
 He might be a man who was all rough and tough but he had some real sensibility
เขาอาจจะเป็นผู้ชายที่หยาบและเหนียว แต่เขาก็มีความรู้สึกที่แท้จริง
 The beggar’s indifference even in such a nerve-wrecking situation justified Lao Meng’s reaction
ความไม่แยแสของคนขอทานแม้กระทั่งในสถานการณ์ที่ทำให้เส้นประสาทแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทำให้เกิดปฏิกิริยาของลาวเม้ง
 It was then the two noticed the strangeness in this foe
จากนั้นทั้งสองก็สังเกตเห็นความแปลกประหลาดของศัตรูตัวนี้
"Hey friend!" Lao Ping was acting kind as he spoke slowly, "This… This was just some misunderstanding, right? This friend of mine found the girl rather adorable, so he wanted to play with her
"ว่าไงเพื่อน!" 
 I know his jokes were pretty bad…" Lao Pi in the meantime shifted to the back of Ye Chong and started inching towards him
ฉันรู้ว่าเรื่องตลกของเขาแย่มาก ๆ ... "ลาวปิในระหว่างนั้นได้ขยับไปทางด้านหลังของนายปากช่องและเริ่มค่อยๆเล็งไปทางเขา
 This was the 3 mousy-tears’ way of resolving issues after running business in the Orbits for years
นี่เป็นวิธีการแก้ปัญหาที่เกิดจากน้ำลายไหลสามครั้งหลังจากการดำเนินธุรกิจในวงโคจรเป็นเวลาหลายปี
 They were a flawless team - Lao Ping first would use words to hold the foe, while Lao Pi would strike from the back
พวกเขาเป็นทีมที่ไร้ที่ติ - ลาวปิงก่อนจะใช้คำพูดเพื่อกักขังศัตรูไว้ขณะที่ลาวปิ๊งจะตีจากด้านหลัง
 It always worked! Even if the foe did not fall for the strike, at least it would hold the foe throughout the entire conversation
มันทำงานเสมอ! 
Unfortunately… What they had encountered was an oddity
แต่น่าเสียดาย ... สิ่งที่พวกเขาได้พบคือความแปลกประหลาด
 Ye Chong was that one major who went against chattering during combats! Ye Chong did not bother to carry on listening as he turned to his back, lifted his leg and launched a kick right into Lao Pi, which shocked the heck out of Lao Pi
Ye Chong เป็นคนสำคัญคนหนึ่งที่ต่อต้านการพูดคุยระหว่างการต่อสู้! 
 It was a rare occasion to have a foe who wanted to fight right away
เป็นโอกาสที่ยากที่จะมีศัตรูที่ต้องการต่อสู้ทันที
 However, the kick gave no effect
อย่างไรก็ตามการเตะไม่มีผลใด ๆ
 It felt as weak as the beggar
รู้สึกอ่อนแอเหมือนคนขอทาน
 And Lao Pi was relieved
และลาวพูรู้สึกโล่งใจ
Seeing how the dirty beggar wanted to pick a fight for real, he decided to stop blabbering and give a kick to his back as he lifted his foot
เมื่อเห็นว่าขอทานสกปรกต้องการที่จะเลือกการต่อสู้เพื่อความเป็นจริงเขาตัดสินใจที่จะหยุดการพูดจาไพเราะและให้เตะไปด้านหลังของเขาในขณะที่เขายกเท้าของเขา
Lao Pi sneered as he felt harmless of the beggar’s kick
Lao Pi ยิ้มเยาะขณะที่เขารู้สึกว่าไม่เป็นอันตรายต่อการเตะของผู้ขอทาน
 He moved faster towards Ye Chong
เขาขยับตัวไปทางช่อง Ye Chong มากขึ้น
Out of the blue, that feeble leg of Ye Chong's sprang, like a serpent ready to take a bite
สีน้ำเงินขากรรไกรของ Ye Chong พุ่งขึ้นเช่นงูกัดพร้อมที่จะกัด
 Fearsome it looked! The target was the neck! If the kick landed on point, the throat would shatter and the man would be dead! Lao Pi did not manage to react in time to dodge, as he covered his head with his arms crossed
น่ากลัวดู! 
Thup! The kick hit Lao Pi’s arms
ธูป! 
 That was when Lao Pi was astounded by how much heavier the blow landed than it appeared! Ye Chong’s leg was stuck on the arms
นั่นคือตอนที่ลาวพายประหลาดใจมากว่าการระเบิดที่หนักกว่านั้นมากขนาดไหน! 
 He exerted more pressure on Lao Pi’s arms, the arms went closer to the face
เขากดดันให้แขนของ Lao Pi มากขึ้นแขนก็เข้ามาใกล้ใบหน้ามากขึ้น
 Outrageous! Lao Pi used all his strength to force Ye Chong away
อุกอาจ! 
 As adrenaline rushed on such a dead-or-alive situation, Lao Pi’s strength was amazing
เมื่ออะดรีนาลีนพุ่งเข้าหาสถานการณ์ที่ตายแล้วหรือยังมีชีวิตชีวาความแรงของลาวพอยต์ก็น่าทึ่ง
 Lao Ping was relieved seeing this
ลาวปิงรู้สึกโล่งใจเมื่อได้เห็นเรื่องนี้
Who knows!Thup!Ye Chong used the push by Lao Pi, as he fired himself towards Lao Ping
นายชู่ใช้แรงผลักดันจากลาวพายในขณะที่เขายิงตัวเองไปทางลาวปิง
Lao Pi’s leg was already lifted and he could not react in time
ขาของ Lao Pi ถูกยกขึ้นแล้วและเขาไม่สามารถตอบสนองได้ทันเวลา
 He only saw how Ye Chong was lifted by the force of Lao Ping and sank into Lao Ping, like a snake slithering over Lao Ping’s leg, raising his upper body alarmingly
เขาเห็นเฉพาะว่านายยองถูกยกขึ้นโดยกองกำลังลาวปิงและจมลงไปที่ลาวปิงเช่นเดียวกับงูเลื้อยข้ามขาของลาวปิง
Lao Ping’s right leg was crushed as he lost balance
ขาขวาของลาวปิงถูกบดบังขณะที่เขาสูญเสียความสมดุล
 How else could he react?Ye Chong had his eyes closed
เขาตอบได้อย่างไร? นายปากช่องได้ปิดตา
 Ache covered the top of his head, as he whimpered
Ache คลุมศีรษะขณะที่เขาร้องไห้
Crack!A cracking sound of bone-crushing
เสียงแตกของกระดูกแตก
 Lao Ping fell onto the ground with his face hardened
ลาวปิงตกลงไปบนพื้นด้วยใบหน้าของเขาแข็งกระด้าง
 In that split second, Ye Chong launched his head right onto Lao Ping’s chin
ในช่วงเวลาสั้น ๆ Ye Chong ได้เปิดตัวหัวของเขาลงบนคางของ Lao Ping
 The blow was so strong that it actually broke Lao Ping’s chin
แรงระเบิดแรงมากจนทำให้คางของ Lao Ping พังลง
 The chin had always been the more delicate part of the anatomy, so Lao Ping collapsed due to the heavy blow
คางเคยเป็นส่วนที่บอบบางมากขึ้นของกายวิภาคศาสตร์ดังนั้นลาวปิงจึงทรุดลงเนื่องจากมีการระเบิดรุนแรง
Ye Chong and Lao Ping rolled together
เย Chong และ Lao Ping หมุนเวียนกัน
 The whole execution just now had completely exhausted every ounce of his strength
การดำเนินการทั้งหมดตอนนี้หมดแรงหมดทุกออนซ์
 He could not even lift his fingers at that moment
เขาไม่สามารถยกนิ้วได้ในขณะนั้น
 Plus that blow he delivered with his head also returned a severe dizziness
พลัสที่เป่าเขาส่งมอบกับหัวของเขายังกลับเวียนหัวอย่างรุนแรง
 The vision blurred out and he looked all giddy
วิสัยทัศน์เบลอออกไปและเขามองทุกอย่างหวิว
 In the fuzzy imagery, he saw the last man sneaked towards him… and there was one dark spot behind him that was becoming bigger
ในภาพเลือนเขาเห็นชายคนสุดท้ายลอบสังหารเขา ... และมีจุดมืดอยู่ข้างหลังเขาซึ่งใหญ่ขึ้น
 What was that dark spot…?Ye Chong’s eyes grew blurrier… And the sound in the surrounding retreated like the waves as they grew further
จุดมืดนั่นคืออะไร ... ดวงตาของนายปากเบิกบาน ... และเสียงรอบตัวก็ถอยกลับเหมือนคลื่นขณะที่มันโตขึ้น
Nan Nan… I tried… my best…This was Ye Chong’s final thought before he fell into darkness and went unconscious
น่านน่าน ... ฉันพยายาม ... ดีที่สุด ... นี่คือความคิดสุดท้ายของ Ye Chong ก่อนที่เขาจะตกอยู่ในความมืดและไปหมดสติ
…… … Ah!Ye Chong opened his eyes abruptly
...... Ah! Ye Chong เปิดตาอย่างกะทันหัน
 It was a foreign environment
มันเป็นสภาพแวดล้อมที่ต่างชาติ
 "Mu… Shang… Are you there? Mu, Shang, speak to me if you are
"Mu ... Shang ... คุณอยู่ที่นั่นหรือไม่ Mu, Shang พูดกับฉันถ้าคุณเป็นเช่นนั้น
" The first thing he did was to try contacting his partners to at least have an idea what was going on
"สิ่งแรกที่เขาทำคือพยายามติดต่อกับคู่ค้าของเขาอย่างน้อยก็มีความคิดที่จะเกิดขึ้น
 Sadly Mu did not reply despite being the usual quick one to answer his inquiry, while Shang… he then only remembered the fact that Shang had drained his battery before
เศร้า Mu ไม่ตอบแม้จะเป็นปกติอย่างรวดเร็วอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะตอบคำถามของเขาในขณะที่ Shang ... เขาก็จำได้เพียงข้อเท็จจริงที่ว่า Shang ได้ระบายแบตเตอรี่ของเขาก่อน
Oh… the battle
โอ้ ... การสู้รบ
 He pieced up the fragmented memories
เขาตัดความทรงจำที่กระจัดกระจายออกไป
 Wondered what happened to Nan Nan… she was probably rescued or Ye Chong would have been dead undeniably, considering how those peculiar men would not spare him at mercy
สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับจังหวัดน่านน่าน ... เธอน่าจะช่วยชีวิตหรือนายชองจะตายอย่างไม่อาจปฏิเสธได้โดยพิจารณาว่าคนแปลกหน้าเหล่านั้นจะไม่ยอมให้อภัยเขาด้วยความเมตตา
 He took a look on his body and lifted his limbs
เขาเงยหน้าขึ้นมองร่างของเขาและยกแขนขาขึ้น
 Okay, all were good
เอาล่ะทุกอย่างดี
 The wound was mostly healed
บาดแผลส่วนใหญ่หายเป็นปกติ
 It was satisfying to see his own strength coming back as normal
มันเป็นที่น่าพอใจที่เห็นความแข็งแกร่งของตัวเองกลับมาเหมือนปกติ
 If the 3 men would come and taunt Ye Chong again, he would skew them in 5 seconds for sure
ถ้าชายทั้งสามคนมาและเยาะเย้ยนายฉางอีกครั้งเขาจะเบือนไปใน 5 วินาที
He checked his belonging… Okay, the talisman on the neck was intact
เขาตรวจสอบความเป็นอยู่ของเขา ... โอเคลัทธิยังคงอยู่ที่คอ
 At least I could summon Mu Shang if anything went wrong! This was most important to Ye Chong
อย่างน้อยฉันสามารถเรียก Mu Shang ถ้ามีอะไรผิดพลาด! 
 The keystone for Yu Di was still there too
จุดสำคัญสำหรับ Yu Di ก็ยังคงอยู่ที่นั่นเหมือนกัน
 The bag… everything was there
กระเป๋า ... ทุกอย่างอยู่ที่นั่น
 Nothing was lost! The dagger, a gift of the person was there
ไม่มีอะไรหายไป! 
 Ye Chong felt much more relieved
นายชงรู้สึกโล่งใจมากขึ้น
At last, he started inspecting his surroundings
ในที่สุดเขาก็เริ่มตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขา
Ye Chong was on a bed; the mattress felt comfy
นายจองอยู่บนเตียง 
 The room was pitifully crammed compared to the room Ye Chong used to stay where his mechs could be stored altogether
ห้องพักได้รับความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างน่าสงสารเมื่อเทียบกับห้องที่คุณจองเคยพักอยู่ที่ที่เขาสามารถเก็บรักษา mechs ได้ทั้งหมด
 The pale green walls had countless tiny adornments, which gave off a living vibe to the room
กำแพงสีเขียวอ่อนมีเครื่องประดับเล็ก ๆ มากมายนับไม่ถ้วนซึ่งทำให้ห้องนั่งเล่นมีกลิ่นอายของชีวิต
 There was a mini nano-water filtration machine at one corner with quite a number of knitted animals at the other
มีเครื่องกรองแบบ nano-water ขนาดเล็กอยู่ที่มุมหนึ่งซึ่งมีจำนวนของสัตว์ที่ถักนิตติ้งไว้ที่มุมหนึ่ง
 What are these for? Ye Chong wondered - Are they some sort of target for practice? The knitted animals did not look realistic while some details were overdone
สิ่งเหล่านี้คืออะไร? 
 They did not even look close to their actual counterpart!Weird stuffs! Thought Ye Chong
พวกเขาไม่ได้ดูใกล้เคียงกับคู่แท้ของพวกเขา! 
Right at that moment, Ye Chong’s ears caught two footsteps heading towards this room
ทันใดนั้นหูของเยซองก็เดินเท้าสองข้างไปที่ห้องนี้
 He was alerted as he got off the bed and went into his defensive stance
เขาได้รับการแจ้งเตือนขณะที่เขาลุกขึ้นจากเตียงและเดินเข้าไปในท่าทางการป้องกันของเขา
 Bang
ปัง
 The door was pushed open! It was Nan Nan! Right at one frame where the door was first opened, he could already discern her through the tiny gap
ประตูถูกเปิดออก! 
Nan Nan entered the room, "Big brother! You're finally awake!" Hurrahed Nan Nan as she saw Ye Chong standing in the middle of the room, "Good! Nan Nan is happy! Very good! Good Ye Chong!" Joyfulness gleamed on her face
น่านน่านเข้าห้อง "พี่ใหญ่คุณตื่นขึ้นมาในที่สุด!" 
She was cute as usual but Ye Chong did not have the grace to look at her jumping around, instead his eyes fixed on that dark man at her back
เธอดูน่ารักเหมือนปกติ แต่นายชองไม่ได้มีพระคุณที่จะมองเธอกระโดดไปรอบ ๆ แทนที่จะมองไปที่ชายผิวดำคนนั้นที่ด้านหลังของเธอ
 The man should be at his 30s… he was very tanned
ชายคนนั้นควรอยู่ที่ยุค 30 ของเขา ... เขาดำขำมาก
 His shirtless body revealing his large muscles was rather scary, though his smile depicted a quite sincere personality
ร่างกายที่ไร้สีของเขาเผยให้เห็นกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ของเขาค่อนข้างน่ากลัวแม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะแสดงถึงบุคลิกที่ค่อนข้างจริงใจ
 He followed Nan Nan carefully, probably was afraid that Nan Nan could trip anytime with her clumsy steps
เขาเดินตามน่านน่านอย่างระมัดระวังบางทีอาจจะกลัวว่าน่านน่านสามารถเดินทางได้ตลอดเวลาด้วยขั้นตอนที่เงอะงะของเธอ
That body size obviously defined his strength in Ye Chong’s eyes
ขนาดร่างกายที่ระบุไว้อย่างชัดเจนความแข็งแรงของเขาในสายตาของนายปากช่อง
The dark man grinned the moment he noticed the constant stare from Ye Chong
ชายผิวดำยิ้มกว้างในขณะที่เขาสังเกตเห็นการจ้องมองที่คงที่จาก Ye Chong
 His teeth were sparkling white
ฟันของเขาเป็นประกายขาว
Little Nan Nan was intelligent
น่านน่านน้านฉลาด
 The moment she realized the exchanging stare between them, she went pulling Ye Chong’s pant and introduced gently, "Big Brother, this is my Brother Hei Zi
ขณะที่เธอตระหนักถึงการแลกเปลี่ยนระหว่างพวกเธอเธอก็ดึงกางเกงของเยซองออกมาและแนะนำอย่างนุ่มนวลว่า "พี่ใหญ่นี่เป็นพี่ชายของฉัน Hei Zi
 He loves Nan Nan very, very, very muchie! That day, Brother Hei Zi came and found Nan Nan
เขารักน่านน่านมากมาก muchie! 
 We are lucky
พวกเราโชคดี
 If not, big brother and I would be sad, very, very, sad
ถ้าไม่ใช่พี่ใหญ่และฉันจะเศร้ามากเสียใจมาก
 We got hit!" Little Nan Nan’s messily produced description adorned with her hyper-active gesture finally clarified Ye Chong on what happened after he passed out
เราลุกขึ้น! "คำอธิบายที่หยาบกร้านของลิตเติ้ลน่านน่านที่ประดับประดาด้วยท่าทางที่ใช้งานมากเกินไปของเธอได้ชี้แจงให้เห็นถึงความสำคัญของเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาออกไป
 So that enlarging dark spot was the mech of Hei Zi
ดังนั้นการขยายจุดมืดเป็นเรื่องของ Hei Zi
 He saved his life in the nick of time
เขาช่วยชีวิตเขาไว้ได้
"Thank you for saving me," Ye Chong thanked him with much appreciation
"ขอบคุณที่ช่วยฉัน" จงชองขอบคุณเขาด้วยความชื่นชมมาก
"No no no!" Friendlily Hei Zi replied, "It was what I should have done
"ไม่ไม่ไม่!" 
 I should be the one thanking you
ฉันควรจะเป็นคนที่ขอบคุณคุณ
 If it was not for you, Nan Nan… she could have been…" He withdrew his word… he seemed pretty mortified by what could have possibly happened
ถ้าไม่ใช่เพราะคุณน่านน่าน ... เธอน่าจะเป็น ... "เขาถอยคำพูดของเขา ... เขาดูน่าสะพรึงกลัวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้