Chapter 145: It’s All the Red Liquor's Fault Ever since that day, Ye Chong became busier, his daily schedule jam packed with activities, as though Lunatic Guan was trying to identify his limits
บทที่ 145: ความผิดพลาดของสุราสีแดงนับตั้งแต่วันนั้นนายยองกลายเป็นคนยุ่งมากขึ้นตารางการทำงานประจำวันของเขาเต็มไปด้วยกิจกรรมเช่นเดียวกับ Lunatic Guan พยายามระบุข้อ จำกัด ของเขา
 As for Ye Chong, he noticed for the first time that being an alchemist placed a high demand on his physical endurance
สำหรับนายเยงเขาได้สังเกตเห็นว่าเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุเป็นครั้งแรกทำให้ความต้องการทางกายของเขาสูงมาก
 If not for his outstanding physical strength, he probably would have exhausted himself early on
ถ้าไม่ได้สำหรับความแข็งแรงทางกายภาพที่โดดเด่นของเขาเขาอาจจะได้หมดตัวเองในช่วงต้น
Once again, Ye Chong’s performance was a pleasant surprise to Lunatic Guan
อีกครั้งหนึ่งผลงานของ Ye Chong เป็นเรื่องน่าประหลาดใจสำหรับ Lunatic Guan
 His seemingly frail body harboured extraordinary strength, as though he was always physically ready
ร่างกายที่ดูเหมือนอ่อนแอของเขามีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษราวกับว่าเขาพร้อมอยู่เสมอ
 Besides, he had great talent and was a quick study; his long, white fingers moved deftly, as though he was born to be an alchemist
นอกจากนี้เขามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมและกำลังศึกษาอยู่อย่างรวดเร็ว 
 This won much admiration from Lunatic Guan
ได้รับความชื่นชมจาก Lunatic Guan มาก
 In order to make Ye Chong "suffer", Lunatic Guan even invested her own time in him, and spent less time in drinking
เพื่อที่จะทำให้ Ye Chong "ประสบ" Lunatic Guan ได้ทุ่มเทเวลาให้กับตัวเองและใช้เวลาดื่มน้อยลง
 Often, she would even forget all about drinking
บ่อยครั้งที่เธอจะลืมเรื่องการดื่ม
 Of course, Ye Chong was not foolish enough to remind her of that
แน่นอนว่านายชองไม่ได้โง่เขลาพอที่จะเตือนเธอให้ได้
 Gradually, Lunatic Guan had forgotten of her original intention and began to teach Ye Chong more seriously
ค่อยๆหายไป Guan ลืมความตั้งใจเดิมของเธอและเริ่มสอน Ye Chong อย่างจริงจังมากขึ้น
 She began to treat Ye Chong like an actual student of hers without actually meaning to do so!With one of them teaching in earnest, and another learning in earnest, Ye Chong improved quickly!Ye Chong could finally relax a little, since this phase of learning had finally ended, and Lunatic Guan had granted him a few days’ leave
เธอเริ่มที่จะรักษาเยซองเหมือนนักเรียนที่แท้จริงของเธอโดยที่ไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างนั้น! กับพวกเขาอย่างจริงจังในการสอนอย่างจริงจังและการเรียนรู้อย่างจริงจังอีกครั้งนายฉองได้ปรับปรุงให้ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว! นายเยซองก็สามารถพักผ่อนได้สักนิด 
 Now, Ye Chong could synthesize his own strengthening chemical, since for a true alchemist, knowing the ingredients was enough to make the chemical easily
ตอนนี้นายชงสามารถสังเคราะห์สารเคมีเสริมความเข้มแข็งของตัวเองได้เพราะสำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุที่แท้จริงการรู้ส่วนผสมนั้นเพียงพอที่จะทำสารเคมีได้อย่างง่ายดาย
 From the old man’s point of view, Ye Chong’s learning mission was completed
จากมุมมองของคนชราภารกิจการเรียนรู้ของ Ye Chong เสร็จสมบูรณ์
With the rare moment of leisure, Ye Chong enjoyed his idle time by carving some little things out of some smaller skeleton pieces for practice, to keep his skills sharp
กับช่วงเวลาที่หายากของการพักผ่อน, Ye Chong เพลิดเพลินกับเวลาว่างของเขาโดยการแกะสลักสิ่งเล็กน้อยออกจากชิ้นโครงกระดูกที่มีขนาดเล็กบางสำหรับการปฏิบัติเพื่อให้ทักษะของเขาคม
 Ye Chong had no sense of aesthetics, and carved only mech models
เยซองไม่มีความรู้สึกเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์และแกะสลักแบบจำลอง mech เท่านั้น
 He did not bring his carving knife with him, and used the dagger gifted to him by Gu Shaoze
เขาไม่ได้เอามีดแกะสลักออกมาพร้อมกับเขาและใช้กริชที่มีพรสวรรค์แก่เขาโดย Gu Shaoze
Ye Chong looked satisfyingly at the final product in his hands, and kept his dagger back into his bag
เยซองมองสินค้าที่ดีที่สุดในมือของเขาและเก็บกริชไว้ในกระเป๋าของเขา
 Suddenly, he noticed the Red Liquor obtained from the young woman, and thought of Mu’s description of the stone’s properties with growing excitement
ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นสุราแดงที่ได้รับจากหญิงสาวและคิดถึงคำอธิบายเกี่ยวกับคุณสมบัติของหินด้วยความตื่นเต้นเร้าใจ
"Shang, Mu said that Red Liquor will change in color when stimulated by alcohol, is that right?""Hmm, based on our database it should be right! Besides, you can always experiment to find out!" Shang spoke indifferently
"Shang, Mu กล่าวว่า Red Liquor จะเปลี่ยนสีเมื่อถูกกระตุ้นโดยแอลกอฮอล์ใช่ไหม?" "อืม, จากฐานข้อมูลของเรามันควรจะถูกต้องนอกจากนี้คุณยังสามารถทดลองหาข้อมูลได้ด้วย!" 
"Right, I can experiment to find out
"ใช่ฉันสามารถทดลองเพื่อหาได้
 Hm, alcohol, Lunatic Guan should have plenty of it here!" Will Lunatic Guan run out of alcohol? Absolutely not
Hm, Alcohol, Lunatic Guan ควรจะมีมากมายที่นี่ "Lunatic Guan จะวิ่งออกจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือไม่?
Ye Chong found Lunatic Guan leaning against the wall, sitting on the floor with a wine glass in hand, looking outside the door in a daze
เย Chong พบ Lunatic Guan พิงกำแพงนั่งอยู่บนพื้นพร้อมกับแก้วไวน์อยู่ในมือมองออกไปนอกประตูด้วยความงุนงง
"Lend me your alcohol!" Ye Chong felt it would better to be straightforward
"ให้ยืมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของฉัน!" 
 While both were his teachers, Ye Chong found himself unable to treat Lunatic Guan like he treated the old man, probably due to their age
ในขณะที่ทั้งคู่เป็นครูของเขา Ye Chong พบว่าตัวเองไม่สามารถรักษา Lunatic Guan ได้เหมือนกับที่เขาปฏิบัติต่อชายชราซึ่งอาจเป็นเพราะอายุของพวกเขา
"Alcohol?" Lunatic Guan turned to him, awakened from her reverie, and looked in surprise at Ye Chong, probably not expecting such a request from him
"เครื่องดื่มแอลกอฮอล์?" 
 However, as her vision swept past Ye Chong’s right hand, Lunatic Guan’s pupils dilated abruptly, and her breathing grew heavier!Could she have recognized the Red Liquor? This question came to Ye Chong’s mind, and his sharp eyes noticed Lunatic Guan’s jade white hands trembling a little, a few drops of alcohol spilling out
อย่างไรก็ตามในขณะที่วิสัยทัศน์ของเธอกวาดไปทางขวามือของ Ye Chong แล้วนักเรียนของ Lunatic Guan ก็ขยายออกไปอย่างฉับพลันและการหายใจของเธอก็หนักขึ้นเธอสามารถจำได้ว่า Red Liquor หรือไม่? 
 Almost simultaneously, Ye Chong took a small step forward and reached his right hand out, fast as lightning
เกือบจะพร้อมกันยองจงเดินก้าวไปข้างหน้าและยื่นมือขวามือของเขาออกมาอย่างรวดเร็วเหมือนฟ้าผ่า
Drip! One of the spilled alcohol drops landed precisely on the Red Liquor in Ye Chong’s right hand
หยด! 
 In the blink of an eye, the seemingly inconspicuous Red Liquor looked as though it was drunk, and turned slowly into a faint shade of red
ในชั่วพริบตาสุราแดงที่ไม่คุ้นเคยดูเหมือนจะเมาแล้วหันกลับมาช้าๆเป็นสีแดงจาง ๆ
 This faint shade spread out like a ripple and finally covered the entire surface of the rock
เฉดสีจาง ๆ กระจายไปทั่วพื้นผิวของหิน
 The droplet-shaped Red Liquor now looked like a jade in faint red, warm and adorable
เหล้าแดงรูปหยดตอนนี้ดูเหมือนหยกในสีแดงอ่อนอบอุ่นและน่ารัก
The transformation did not end there
การเปลี่ยนแปลงไม่ได้จบลงที่นั่น
 The red hue turned darker and darker, and in the span of a few minutes, the Red Liquor turned from light red to a ghoulish dark red
สีแดงเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นและมืดลงและในช่วงไม่กี่นาทีสุราแดงหันมาจากแสงสีแดงเป็นสีแดงเข้มที่ปนเปื้อน
 The pendant now looked like a drop of fresh blood, moist and dazzling
จี้ตอนนี้ดูคล้ายกับหยดเลือดสดชุ่มชื่นและพราว
With all his attention focused on the Red Liquor, Ye Chong did not notice Lunatic Guan’s expression changed drastically as the Red Liquor transformed! Lunatic Guan stared fixedly at the Red Liquor in Ye Chong’s hand, her face full of disbelief, and her expression unreadable
ด้วยความสนใจของเขาที่มุ่งเน้นไปที่ Red Liquor, Ye Chong ไม่ได้สังเกตเห็นความรู้สึกของ Lunatic Guan เปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อ Red Liquor เปลี่ยนไป! 
The Red Liquor seemed to come alive in Ye Chong’s hand, spreading warmth like a real droplet of semi-coagulated blood
สุราแดงดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาขึ้นในมือของยองชองและแผ่กระจายความอบอุ่นเช่นเดียวกับหยดเลือดกึ่งแข็งตัว
 Ye Chong could not but marvel at the sight! Who knew what other secrets the material had to offer?Just then, Ye Chong smelled a thin, fragrant scent, and froze
นายยองไม่ได้ แต่ประหลาดใจที่เห็น! 
 Of all the changes that Mu mentioned, this scent was not one of them
การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดที่มูกล่าวออกมากลิ่นนี้ไม่ใช่หนึ่งในนั้น
 Ye Chong held the necklace to his nose
เย Chong จับสร้อยคอไว้ที่จมูกของเขา
 "Hmm, not the pendant
"อืมไม่ใช่จี้
 Ah, so it’s from the old string
อ้านี่มันมาจากสายเก่า
 But this smell is really nice, it makes me feel very peaceful
แต่กลิ่นนี้มันเยี่ยมจริงๆมันทำให้ฉันรู้สึกสงบมาก
" Ye Chong thought to himself
"นายชงคิดเอง
"Isn’t it a nice smell? That string may look inconspicuous, but it’s actually made of sky lantern grass, a strong material, and upon contact with heat, it releases a fragrant smell that has a calming effect, and is quite rare!" Lunatic Guan’s words came slowly
"มันไม่ได้เป็นกลิ่นที่ดีหรือไม่สายพันธุ์นี้อาจดูไม่เด่นชัด แต่มันทำมาจากท้องฟ้าหญ้าโคมไฟวัสดุที่แข็งแรงและเมื่อสัมผัสกับความร้อนจะปล่อยกลิ่นหอมที่มีผลสงบเงียบและค่อนข้างหายาก! 
"Sky lantern grass?" Ye Chong lifted his head, and was surprised to find Lunatic Guan’s face as pale as a sheet, her eyes staring fixedly at the necklace in Ye Chong’s hand
"หญ้าโคมไฟท้องฟ้า?" 
"What’s with her?" Ye Chong wondered
"มีอะไรกับเธอ?" 
 While he did not understand the situation, he still noticed something unusual about Lunatic Guan
ในขณะที่เขาไม่เข้าใจสถานการณ์เขายังสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับ Lunatic Guan
"Sky lantern grass is endemic to the planet Guang Hua
"หญ้าดอกบัวเป็นถิ่นกำเนิดของดาวเคราะห์ Guang Hua
 The locals treated it as a sign of peace and harmony, and like to use it for decoration
คนในท้องถิ่นถือว่ามันเป็นสัญลักษณ์แห่งสันติภาพและความสามัคคีและชอบที่จะใช้มันเพื่อการตกแต่ง
 For the alchemists there, it is also an excellent ingredient
สำหรับนักเล่นแร่แปรธาตุที่นั่นก็ยังเป็นส่วนผสมที่ยอดเยี่ยม
" Lunatic Guan’s soft words reverberated throughout the room, but her eyes never left the necklace on Ye Chong’s hand
"คำพูดนุ่ม ๆ ของก้องกังวานก้องอยู่ทั่วห้อง แต่ดวงตาของเธอไม่เคยทิ้งสร้อยคอไว้บนมือของนายฉาง
Ye Chong offered his hand out and held the necklace before Lunatic Guan
เย Chong ยื่นมือออกและจับสร้อยคอก่อน Lunatic Guan
Lunatic Guan hesitated, as though struggling with herself, the mist in her eyes gradually accumulating to a bursting reservoir, and tears rolled down silently along her pale cheeks
Lunatic Guan ลังเลใจราวกับกำลังดิ้นรนกับตัวเองหมอกในดวงตาของเธอค่อยๆสะสมไปยังอ่างเก็บน้ำที่ร่วนและน้ำตาไหลลงไปตามแนวแก้มของเธอ
 Her lips were now bloodless from her tightened mouth, as she reached out a trembling right hand and slowly approached the necklace held in Ye Chong’s right hand
ริมฝีปากของเธอตอนนี้ไม่มีเลือดออกจากปากที่รัดกุมของเธอขณะที่เธอเอื้อมมือออกไปทางขวามือและค่อยๆเดินเข้าหาสร้อยคอที่อยู่ในมือขวาของยงชอง
As the tips of her fingers touched the droplet-shaped Red Liquor, the sensitive Ye Chong noticed her body shook a little
ขณะที่ปลายนิ้วของเธอสัมผัสหยดน้ำแดงแบบหยดปากที่มีความสำคัญ Ye Chong สังเกตเห็นร่างของเธอสั่นเล็กน้อย
 This made Ye Chong fully realize that the necklace and Lunatic Guan had a very deep relationship
นี่ทำให้พวกคุณรู้ว่าสร้อยคอและ Lunatic Guan มีความสัมพันธ์ลึก ๆ
Receiving the necklace from Ye Chong, Lunatic Guan finally could not hold it any longer
การได้รับสร้อยคอจาก Ye Chong, Lunatic Guan ไม่สามารถจับมันได้อีกต่อไป
 Her left hand moved to cover her mouth, and she began to sob
มือซ้ายของเธอขยับปากและเริ่มร้องไห้
Ye Chong left quietly
เยซองทิ้งไว้อย่างเงียบ ๆ
Back in his room, Ye Chong spoke to Shang
กลับเข้าไปในห้องของนายยองได้พูดคุยกับชาง
"Shang, do you know what’s going on?" Ye Chong expressed his confusion
"Shang คุณรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?" 
 Through it all, he understood nothing
ผ่านมันทั้งหมดเขาไม่เข้าใจอะไร
"Based on her actions, she probably has a very deep history with the necklace!" Shang’s reply came like a sigh
"จากการกระทำของเธอเธออาจจะมีประวัติลึกมากกับสร้อยคอ!" 
"History?" Ye Chong still did not quite understand
"ประวัติศาสตร์" 
"She’s probably some relative of hers
"เธออาจจะเป็นญาติของเธอ
""Relative? How did you know?" Ye Chong asked in bafflement
"" ญาติ? 
"Sigh, how can you not understand something so simple? Sigh, I suppose so, a guy like you probably will not spend time on watching movies and the like, it’s only natural that you cannot understand! However, do you have any better guess?" Shang spoke derisively
"ถอนหายใจทำไมคุณถึงไม่เข้าใจอะไรง่ายๆเหรอ Sigh ผมคิดว่าผู้ชายคนหนึ่งที่คุณอาจจะไม่ได้ใช้เวลาไปดูหนังและอื่น ๆ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่คุณไม่สามารถเข้าใจได้ 
"No!" Ye Chong’s answer was brisk
"ไม่!" 
"And there you have it!""Shang, are you sure you’re alright?" Ye Chong asked out of concern
"และคุณก็มี!" "แชงคุณแน่ใจหรือว่าคุณไม่เป็นไร?" 
 As he had gotten used to Shang’s usual non-stop blabbering, Shang’s quietness now was a little unsettling
ในขณะที่เขาเคยชินกับการดูหมิ่นของ Shang แบบไม่หยุดหย่อนตามปกติความเงียบสงบของ Shang ตอนนี้ทำให้เกิดความสับสนเล็กน้อย
"Problem? Me, having a problem? The probability for that is very small
"ปัญหาหรือไม่ฉันมีปัญหาหรือไม่ความน่าจะเป็นที่น้อยมาก
 Even a logical mistake that is fatal for the average PSI is not all that fatal to me
แม้ความผิดพลาดทางตรรกะที่ร้ายแรงสำหรับค่าเฉลี่ย PSI ไม่ได้เป็นทั้งหมดที่ร้ายแรงกับฉัน
 So, about this, you don’t have to worry, Ye
ดังนั้นเรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวลคุณ
 As for my current state, that’s because I and Mu are trying to recover some damaged data
สำหรับสถานะปัจจุบันของฉันนั่นเป็นเพราะฉันและ Mu กำลังพยายามกู้คืนข้อมูลที่เสียหายบางส่วน
 90 percent of our resources are currently spent there
ขณะนี้ 90% ของทรัพยากรของเราอยู่ที่นั่น
" Shang explained
Shang อธิบาย
"Damaged data? It is from before?" Ye Chong asked
"ข้อมูลที่เสียหายมาจากไหน?" 
"Yes
"ใช่
 We found that some of them could potentially be recovered, and so we had tried various methods of recovery, but the results do not seem good!""Oh, don’t rush yourselves!" Ye Chong could only console them
เราพบว่าบางคนอาจจะได้รับการกู้คืนและเราก็พยายามใช้วิธีการกู้คืนต่างๆ แต่ผลก็ดูไม่ดีเลย! "" โอ้อย่ารีบหน่อยสิ! "นายยงจงปลอบใจพวกเขา
Knock knock! The sound came from the door
ก๊อกก๊อก! 
With Ye Chong’s hearing sense, he could already hear Lunatic Guan’s footsteps
ด้วยความรู้สึกของ Ye Chong เขาสามารถได้ยินเสียงฝีเท้าของ Lunatic Guan ได้แล้ว
 Her act of knocking, however, was a surprise to Ye Chong, since barging in seemed more of her style
การกระทำของเธอในการเคาะ แต่เป็นเรื่องน่าแปลกใจที่นายชองเนื่องจากการทุบตีครั้งนี้ดูเหมือนจะเป็นสไตล์ของเธอ
Lifting his head, he saw Lunatic Guan entering the room with her eyes red and swollen, with wet tracks on her face
ยกศีรษะของเขาขึ้นมาเขาเห็น Lunatic Guan เข้าไปในห้องด้วยดวงตาสีแดงและบวมกับรอยเปียกบนใบหน้าของเธอ
 Lunatic Guan came in and immediately questioned, "Where did you get this necklace from?""Where did I get it from?" Ye Chong was about to answer, when all of a sudden he realized that his relationship with Guardian would be exposed
Lunatic Guan เข้ามาถามคำถามทันทีว่า "คุณเอาสร้อยคอมาจากไหน?" "ฉันมาจากไหน?" 
 Ye Chong reacted vigilantly and opted for silence
ชองได้ตอบโต้อย่างระมัดระวังและเลือกที่จะเงียบ
 Lunatic Guan was not someone he trusted, not like with Hei Zi and the old man
Lunatic Guan ไม่ใช่คนที่เขาไว้ใจไม่เหมือนกับ Hei Zi และชายชรา
"Tell me!" Witnessing Ye Chong remaining silent, Lunatic Guan grew anxious
"บอกฉัน!" 
Ye Chong kept his silence, knowing that this would better serve to protect him
เยซองเก็บความเงียบของเขารู้ว่านี่จะช่วยปกป้องเขาได้ดียิ่งขึ้น
Something flashed past in Lunatic Guan’s eyes, and she spoke in a sigh, "Are you really not telling?"Planning to keep his silence, Ye Chong suddenly noticed his vision getting more and more blurry, and colors began swirling around as Shang’s panicking voice came from somewhere far away
มีบางสิ่งที่แวบเข้ามาในดวงตาของ Lunatic Guan และเธอก็ถอนหายใจด้วย "จริง ๆ แล้วคุณไม่บอกอะไรเหรอ?" การวางแผนที่จะรักษาความเงียบของเขาไว้ Ye Chong ก็สังเกตเห็นวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มจางหายไปมากขึ้นและสีสันก็เริ่มหมุนวนไปรอบ ๆ 
 Ye Chong was still in a daze, not realizing what was happening
เยซองยังอยู่ในความงุนงงไม่ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น
 He was about to call for Shang, but he blacked out
เขากำลังจะเรียกหาแชง แต่เขาก็มืดลง
Lunatic Guan looked at Ye Chong, lying on the floor, and sighed delicately, "Little Ye, I don’t want to do this, but if you’re not telling, I’ll have to make you!"Lunatic Guan immediately shut all the doors outside and, ignoring Ye Chong on the floor, hastened to the innermost room and removed a few bottles of reagents from the shelves in a corner
"คนเล็ก ๆ ฉันไม่ต้องการทำเช่นนี้ แต่ถ้าคุณไม่ได้บอกฉันจะต้องทำให้คุณ!" Lunatic Guan ทันทีที่ปิดตัวลง 
Lunatic Guan focused intently, her hands moving at a dazzling speed
Lunatic Guan จดจ่ออยู่กับความตั้งใจมือของเธอเคลื่อนที่ด้วยความเร็วพราว
 If Ye Chong were awake now, he would definitely be impressed by Lunatic Guan’s deft and precise movements
ถ้าตอนนี้นายงจงตื่นตัวเขาก็จะประทับใจกับความคล่องและการเคลื่อนไหวที่แม่นยำของ Lunatic Guan
 Before long, she had a bottle of light purple reagent before her
ไม่นานก่อนหน้าเธอมีขวดน้ำยาสีม่วงอ่อนอยู่ตรงหน้า
Carefully holding the reagent against the light, she could see a few thin silver lines in the light purple reagent
เธอจับเส้นสายสีม่วงบาง ๆ ในสารละลายสีม่วงอ่อน
"This should be right!" Lunatic Guan muttered to herself
"นี่ควรจะถูก!" 
She dashed towards Ye Chong, crouched beside him, and place the bottle of reagent before Ye Chong’s nose before removing the bottle cap
เธอรีบไปหานายฉงชุกติดขัดและวางขวดน้ำยาไว้ก่อนจมูกของคุณชองก่อนที่จะถอดฝาขวดออก
 Light purple mist rose from the opening, scattered with fine silver sparkles
หมอกสีม่วงอ่อนลุกจากช่องเปิดกระจัดกระจายไปด้วยประกายสีเงินสดใส
 The mist swirled like an enchanted snake and found its way into Ye Chong’s nostrils
หมอกหมุนตัวเหมือนงูที่หลงใหลและพบทางเข้าไปในจมูกของเยซอง
Lunatic Guan’s misted eyes flashed with regret, but it was immediately replaced by certain determination
Lunatic Guan หลงใหลในสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจ แต่มันก็ถูกแทนที่ด้วยความตั้งใจ