Chapter 7 Chapter 7 Visitor Zi Yuan poured out the tea that was gradually cooling, then she put the newly steep tea on the table, she said in a whisper to Murong Shu Qing who was leaning on the window and reading a book: “Miss, Master Fu is here, he is at the Guan Yu building, waiting for you now, and wants to meet with you
บทที่ 7 บทที่ 7 แขก Zi Yuan เทชาที่ค่อยๆระบายความร้อนจากนั้นเธอก็เอาชาที่สูงชันขึ้นมาบนโต๊ะเธอพูดด้วยเสียงกระซิบให้ Murong Shu Qing ซึ่งนั่งอยู่บนหน้าต่างและอ่านหนังสือ " 
” For a long time, Murong Shu Qing finally recovered from reading her book: “What is he doing here?” “He has said that he is coming to deliver an invitation!” Zi Yuan took the book that was handed over by Murong Shu Qing and put it back on the bookshelf, and offered the new tea
เป็นเวลานาน Murong Shu Qing ฟื้นตัวขึ้นจากการอ่านหนังสือของเธอว่า "เขาทำอะไรที่นี่?" "เขาบอกว่าเขากำลังจะมาส่งคำเชิญ!" Zi Yuan หยิบหนังสือที่ Murong Shu มอบให้ 
 “Deliver an invitation? Is it necessary that he is actually coming here personally for this?” Taking the tea, Murong Shu Qing sighed in her heart, when she came here three years ago, these servant girls took care of her extremely well
"ส่งคำเชิญหรือไม่? 
 At the beginning, she was not used to, but she actually enjoyed it now, people really loved the comfortable life and hated to work ah
ตอนแรกเธอไม่ค่อยคุ้นเคย แต่เธอชอบตอนนี้จริงๆแล้วคนชอบชีวิตที่แสนสบายและเกลียดการทำงาน ah
 “He arranged someone to deliver it several times in the past, you always made the steward to go, I am afraid that this time, he comes personally so you have to give him face and personally go (by yourselves)
"เขาจัดให้คนส่งมอบมันหลายครั้งในอดีตที่คุณเคยทำสจ๊วตที่จะไปผมกลัวว่าในเวลานี้เขามาเองเพื่อให้คุณต้องให้เขาใบหน้าและไป (ด้วยตัวเอง)
” The economy of the Dong Yu’s country, the north side was led by the Huo’s family who started as horse’s breeders, the west side was on the border with Cang Yue’s country
"เศรษฐกิจของประเทศดงอุยทางด้านทิศเหนือนำโดยตระกูล Huo ที่เริ่มเป็นพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ของม้าฝั่งตะวันตกอยู่ติดกับประเทศของ Cang Yue
 There was no economic development whatsoever, but there was a faintly discernible manor on the boundary that appeared about two years ago
ไม่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจใด ๆ แต่มีคฤหาสน์ที่มองเห็นได้จากที่เห็นได้ชัดเมื่อถึงสองปีที่ผ่านมา
 They were trading businesses with both countries, nobody knew whether they were the people from Dong Yu or Cang Yue, but they appeared to have some influences in both countries
พวกเขาค้าขายธุรกิจกับทั้งสองประเทศไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาเป็นผู้คนจาก Dong Yu หรือ Cang Yue แต่ดูเหมือนว่าพวกเขามีอิทธิพลบางอย่างในทั้งสองประเทศ
 The east and south sides, besides Murong’s family, the An’s family and Fu’s family, each ruled about one-third of the areas, afterwards, because Murong Xiang did not have any business skills, it gradually declined, the An’s family power was also gradually growing
ทางด้านทิศตะวันออกและทิศใต้นอกจากครอบครัวของ Murong ครอบครัวของ An และครอบครัวของ Fu แต่ละคนปกครองประมาณหนึ่งในสามของพื้นที่หลังจากนั้นเพราะ Murong Xiang ไม่ได้มีทักษะทางธุรกิจใด ๆ ลดลงเรื่อย ๆ พลังของครอบครัวของ An ก็ค่อยๆ 
 Even though Master Fu was regarded to have a proper way in running the business, unfortunately, he did not have any son, he only had one daughter, so the Fu’s family was also facing some crisis
ถึงแม้นายฟูได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ที่เหมาะสมในการดำเนินกิจการ แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ได้มีบุตรชายคนใดคนหนึ่งเขามีลูกสาวเพียงคนเดียวดังนั้นครอบครัวของ Fu จึงต้องเผชิญกับวิกฤติ
 These past three years, the Murong family’s was getting stronger day by day, with the An’s family that was equally strong, and there were more influences also
ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมาครอบครัว Murong ได้รับความเข้มแข็งในแต่ละวันโดยครอบครัวของ An มีความเข้มแข็งและมีอิทธิพลมากขึ้น
 The Fu’s family was clearly inferior
ครอบครัวของ Fu เห็นได้ชัดว่าด้อยกว่า
 Fu Bo Wen personally delivered the invitation today, most likely because the Murong’s family only produced the raw materials for cotton and silk in the past
นาย Fu Bo Wen ได้ส่งคำเชิญมาในวันนี้ซึ่งเป็นไปได้มากที่สุดเนื่องจากครอบครัวของ Murong ผลิตเฉพาะวัตถุดิบสำหรับผ้าฝ้ายและผ้าไหมในอดีต
 These past two years, the Murong’s family began to engage into clothing business, this was not surprising that the Fu’s family whose business was mostly in the clothing business, felt anxious
ช่วงสองปีที่ผ่านมาครอบครัว Murong เริ่มประกอบธุรกิจเสื้อผ้าไม่น่าแปลกใจว่าครอบครัวของ Fu ที่ทำธุรกิจส่วนใหญ่อยู่ในธุรกิจเสื้อผ้ารู้สึกกังวล
 “Alright, I will go to take a look
"เอาล่ะฉันจะไปดู
” Speaking, Murong Shu Qing stretched herself, and slowly went out of Sui Yuan
"พูด Murong Shu Qing ยืดตัวเองและค่อยๆเดินออกไปจาก Sui Yuan
 Walking leisurely all the way, Zi Yuan was following behind Murong Shu Qing, and guessing the purpose of Fu Bo Wen’s visit, she was looking pensive
เดินสบาย ๆ ตลอดไป Zi Yuan กำลังตามหลัง Murong Shu Qing และคาดเดาวัตถุประสงค์ของการมาเยือนของ Fu Bo Wen เธอกำลังมองหาความสำราญ
 “Master Fu is really a rare visitor ah!” Marching her steps leisurely, a quiet and clear voice echoed after entering the Guan Yu building
"มาสเตอร์ฟุเป็นแขกผู้มาเยือนที่หายากมาก ๆ ah!" เดินตามขั้นตอนสบาย ๆ เสียงที่เงียบและชัดเจนสะท้อนออกมาหลังจากเข้าสู่อาคาร Guan Yu
 Fu Bo Wen heard the voice, and raised his head to look towards Murong Shu Qing, who just entered the door and was wearing a light green dress
Fu Bo Wen ได้ยินเสียงและเงยหน้าขึ้นมอง Murong Shu Qing ผู้เพิ่งเข้าประตูและสวมชุดสีเขียวอ่อน
 But it was difficult to hide her magnificent, her every movement had self-confidence and at will
แต่เป็นการยากที่จะซ่อนความงดงามของเธอการเคลื่อนไหวทุกครั้งของเธอก็มีความมั่นใจในตัวเองและตามความประสงค์
 If he did not decide to make trouble without any reason with this influential’s young lady, with many wasteful arguments in the past, when Murong Shu Qing took over the Murong’s family afterwards, and changed the style of business dealings, he was too arrogant
ถ้าเขาไม่ได้ตัดสินใจที่จะสร้างความเดือดร้อนโดยไม่มีเหตุผลใด ๆ กับหญิงสาวผู้มีอิทธิพลคนนี้ด้วยข้อโต้แย้งที่สิ้นหวังมากมายในอดีตเมื่อ Murong Shu Qing เข้ามาครอบครอบครัวของ Murong หลังจากนั้นและเปลี่ยนรูปแบบการติดต่อทางธุรกิจเขาก็หยิ่งเกินไป
 These past three years, he suffered many deficits, and at that time, he was still sneering at the uninhabited’s Murong family
ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมาเขาประสบภาวะขาดแคลนจำนวนมากและในขณะนั้นเขายังคงเยาะเย้ยเยาะเย้ยในครอบครัว Murong ที่ยังไม่มีใครอยู่
 He did not dare to look down at this person who always had a light smile (on her face) now, a harmless woman’s face
เขาไม่กล้ามองคนที่มีรอยยิ้มเบา ๆ (บนใบหน้า) ตอนนี้ใบหน้าของผู้หญิงที่ไม่เป็นอันตราย
 “Hehe (chuckling), this old man comes today specifically to deliver this invitation
"เฮ้ (หัวเราะ) ชายชราคนนี้มาวันนี้โดยเฉพาะเพื่อส่งคำเชิญนี้
” Restraining from his radiant eyes, he was smiling and then he handed over the golden invitation to Zi Yuan who was standing on the side
"การยับยั้งจากดวงตาที่สดใสของเขาเขายิ้มแล้วเขาก็มอบคำเชิญสีทองให้กับ Zi Yuan ที่ยืนอยู่ด้านข้าง
 “Master Fu is too courteous, it should be alright to ask someone to pass on this invitation, no need to trouble your time with this kind of thing
"โท Fu สุภาพมากเกินไปก็คงจะไม่เป็นไรที่จะขอร้องให้ใครสักคนส่งคำเชิญนี้ไปไม่ต้องยุ่งเหยิงเวลากับเรื่องแบบนี้
” Looking at Zi Yuan who come over to hand out the invitation, Murong Shu Qing lowered her head but she had not taken it yet
"มองไปที่ Zi Yuan ที่มาเพื่อจัดส่งคำเชิญ Murong Shu Qing ลดศีรษะลง แต่เธอก็ยังไม่ได้ถ่าย
 She only exchanged a light smile
เธอแลกกับรอยยิ้มเท่านั้น
 Looking that Murong Shu Qing had not accepted the invitation, Fu Bo Wen immediately said the purpose of his coming: “‘No trouble, no trouble, the 18th of this month is this old man’s big 60th birthday, Miss Murong must do me the honor ah!” “So it is like that ah, then, of course I must come!” His big 60th birthday? It seemed that she could not avoid this banquet
มองว่า Murong Shu Qing ไม่ยอมรับคำเชิญนี้ Fu Bo Wen กล่าวทันทีว่าเป้าหมายของการมาของเขาคือ: "" ไม่มีปัญหาไม่มีปัญหาใด ๆ วันที่ 18 ของเดือนนี้เป็นวันเกิดครบ 60 ปีของชายชราคนนี้คุณ Murong ต้องให้เกียรติฉัน 
 (The words that the author used was Hongmen Yan, these “Feast at Hongmen” was a banquet set up with the plan of murdering a guest
(คำที่ผู้เขียนใช้คือ Hongmen Yan เหล่านี้ "Feast at Hongmen" เป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ที่จัดทำขึ้นตามแผนฆาตกรรมแขก
 This referred to when Xiang Yu was trying to murder his former friend and future Han’s Emperor, Liu Bang)
เรื่องนี้อ้างถึงเมื่อ Xiang Yu กำลังพยายามที่จะสังหารอดีตเพื่อนของเขาและจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฮั่นในอนาคต Liu Bang)
 “Good! Good! Hehe!” Picking up the green tea that was on the table, Fu Bo Wen who did not have any intention to chat, asked: “Murong family’s clothing business has been growing impressively within the past two years
"ดี! 
 It was really a pity that you did not participate in the brocade contest for the Imperial family last year ah
เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่คุณไม่ได้มีส่วนร่วมในการประกวดผ้าไหมสำหรับครอบครัวอิมพีเรียลเมื่อปีที่แล้ว ah
 Do you have any interests in participating in the competition this year?” “Murong’s family has not been in the clothing business for a long time, the skill is still immature, this Imperial competition must be fine and extraordinary, it will still be a long time that the Murong’s family will have any desires to join the contest
คุณมีความสนใจในการมีส่วนร่วมในการแข่งขันในปีนี้หรือไม่ "" ครอบครัว Murong ไม่ได้อยู่ในวงการเสื้อผ้ามาเป็นเวลานานทักษะยังไม่บรรลุนิติภาวะการแข่งขันอิมพีเรียลครั้งนี้ต้องปรับและไม่ธรรมดา 
 But ~~~ Rong Daren has asked us to participate repeatedly, I do not know how good we are now either ah!” Fu Bo Wen was secretly relaxed, but the expression in his eyes turned dark afterwards
แต่ ~~~ Rong Daren ได้ขอให้เราเข้าร่วมซ้ำแล้วซ้ำอีกผมไม่ทราบว่าตอนนี้เราเป็นยังไงบ้าง ah! "Fu Bo Wen ผ่อนคลายลงอย่างเงียบ ๆ แต่การแสดงออกในสายตาของเขาก็มืดลงหลังจากนั้น
 He clearly hoped that she would not participate, he had done a lot of dirty tricks behind her back, his face still pretended to be regretful now
เขาหวังอย่างชัดเจนว่าเธอจะไม่เข้าร่วมเขาทำมากของเทคนิคสกปรกหลังเธอใบหน้าของเขายังคงแกล้งทำเป็นเสียใจในขณะนี้
 Murong Shu Qing laughed in her heart, but her face remained calm and collected while she was drinking the tea
Murong Shu Qing หัวเราะในหัวใจของเธอ แต่ใบหน้าของเธอยังคงสงบและเก็บรวบรวมในขณะที่เธอกำลังดื่มชา
 “Miss Murong is too courteous, Su Ni Chang (the name of Murong family’s clothing business) is actually very good, can also produce unique things
"นางสาว Murong สุภาพมากเกินไป, Su Ni ช้าง (ชื่อของธุรกิจเสื้อผ้า Murong ของครอบครัว) เป็นจริงที่ดีมากยังสามารถผลิตสิ่งที่ไม่ซ้ำกัน
 If the Murong’s family is participating, there will surely be many good qualities in this Imperial brocade’s competition
หากครอบครัว Murong เข้าร่วมโครงการจะมีคุณสมบัติที่ดีในการแข่งขันของจักรพรรดิดิบนี้
” Fu Bo Wen knew that he was merely flattering, even though Su Ni Chang started the clothing business two years ago, but it was because Murong’s family produced the raw material on their own, so the costs were low
"Fu Bo Wen รู้ว่าเขาเป็นคนที่ประจบสอพลอแม้ว่า Su Ni Chang เริ่มต้นทำธุรกิจเกี่ยวกับเสื้อผ้าเมื่อสองปีก่อน แต่นั่นเป็นเพราะครอบครัวของ Murong ผลิตวัตถุดิบด้วยตัวเองดังนั้นต้นทุนจึงต่ำ
 And he did not know where she could find ‘the best of the world stitcher’, Mrs
และเขาก็ไม่รู้ว่าเธอจะหา "สิ่งที่ดีที่สุดในโลกเย็บปักถักร้อยได้"
 Luo Yun’s two apprentices
ลูกศิษย์สองคนของ Luo Yun
 One was an expert in dyeing the clothes, the color and luster were bright, it would not decline for a long time
หนึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการย้อมสีเสื้อผ้าและสีสันสดใสมันก็คงจะไม่เสื่อมลงเป็นเวลานาน
 The other one was an expert in embroidery, all of the embroideries were similar to living animals
อีกคนหนึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเย็บปักถักร้อยปักทั้งหมดมีลักษณะคล้ายกับสัตว์ที่มีชีวิต
 The Fu family’s clothing business, Cai Yun Fang was already losing about 40-50 percent now, everybody knew that the Imperial’s brocades came from Cai Yun Fang for the past many years
ธุรกิจเสื้อผ้าของ Fu, Cai Yun Fang กำลังสูญเสียไปแล้วประมาณ 40-50 เปอร์เซ็นต์ตอนนี้ทุกคนรู้ดีว่าผ้าปักของ Imperial มาจาก Cai Yun Fang เป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา
 The business could go down if they could not maintain to be the winner at the Imperial competition, he was afraid that Cai Yun Fang would be finished
ธุรกิจอาจลงไปหากพวกเขาไม่สามารถรักษาให้เป็นผู้ชนะในการแข่งขันอิมพีเรียลเขากลัวว่า Cai Yun Fang จะเสร็จสิ้น
 “No way, we only strive the hardest
"ไม่มีทางที่เราจะมุ่งมั่นในสิ่งที่ยากที่สุด
” Finished speaking, she picked up the steeping good tea, and looked at the scenery from outside the window
"เสร็จแล้วพูดเธอหยิบชาที่ดีขึ้นและมองไปที่ทิวทัศน์จากนอกหน้าต่าง
 “It is late, this old man bids goodbye, Miss Murong must come earlier on that day (the feast) ah!” This Fu Bo Wen had been in the business world for many years, once he found out that Murong Shu Qing did not have any intentions to speak again, thus, he got up to bid goodbye
"นี่เป็นช่วงปลายชายชราลาก่อนมิสเมอร์รองต้องมาก่อนในวันนั้น (งานเลี้ยง) ah!" Fu Bo Wen อยู่ในโลกธุรกิจมานานหลายปีแล้วเมื่อเขาค้นพบว่า Murong Shu Qing ไม่ได้ 
 “Certainly, Zi Yuan, send Master Fu off
"แน่นอน Zi Yuan, ส่งโท Fu ออก
” “Yes! Master Fu, please!”   ***** Early summer was her favorite season, Murong Shu Qing was wondering at the alley, and she was actually happy and content
"" ใช่! 
 The sun set in the west to welcome the afterglow, the cool-breeze gave off the lotus fragrant, her mood was not bad
ดวงอาทิตย์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเพื่อต้อนรับสายัณห์สายลมเย็น ๆ ให้กลิ่นดอกบัวอารมณ์ไม่ดี
 Xing Hun was already 12 years old this year, within the next three years, she could slowly let him try to manage Murong family’s businesses, then she would wait until he was 18 years old to hand them over to him
เมื่อปีที่แล้ว Xing Hun อยู่ในวัย 12 ปีแล้วภายในสามปีข้างหน้าเธอสามารถปล่อยให้เขาพยายามจัดการธุรกิจของ Murong ให้ช้าๆได้เธอจะรอจนกว่าเขาจะอายุ 18 ปีเพื่อมอบให้กับเขา
 Anyway, she was not Murong Shu Qing so she would find a quiet and secluded courtyard to live in the future, with a fragrant tea wine, green hills and clear waters as her companions, her life would be free and leisurely
อย่างไรก็ตามเธอไม่ใช่ Murong Shu Qing ดังนั้นเธอจึงจะได้พบกับลานอันเงียบสงบและเงียบสงบที่จะมีชีวิตอยู่ในอนาคตด้วยไวน์ชาหอม ๆ เนินเขาสีเขียวและน้ำทะเลใสเป็นเพื่อนร่วมงานของเธอชีวิตของเธอจะปลอดโปร่งและสบาย
 Murong Shu Qing was immersing in the good mood of the landscape, not far from her, two shadows bursted into her line of sight in panic
Murong Shu Qing กำลังดื่มด่ำกับอารมณ์ที่ดีของภูมิประเทศซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอเงาสองดวงของเธอจางหายไปในสายตาของเธอในความหวาดกลัว
 She narrowed her eyes to look at them, one of them should be Murong Xiang’s second Madam, Yun Pei Hua
เธอหรี่ตาลงมองไปที่พวกเขาหนึ่งในนั้นควรเป็นเจ้าหญิงคนที่สองของ Murong Xiang, Yun Pei Hua
 Then who was the other young servant girl? She looked like she was in a difficult situation, the two people were flustered
แล้วใครเป็นเด็กสาวคนรับใช้คนอื่น? 
 Stretching her waist, it had been boring anyway, Murong Shu Qing got up and walked over towards the two people
การยืดเอวของเธอเป็นเรื่องน่าเบื่อ Murong Shu Qing ลุกขึ้นและเดินไปทางสองคน
 “Madam, I am begging you to save Miss, ok
"มาดามฉันขอร้องให้คุณช่วยมิสคุณโอเค
 Miss is really suffering ah!” Xiao Chan pulled Yun Pei Hua’s skirt, her crying face was completely wrinkled together, she ran out to beg Madam this time
นางสาวกำลังทุกข์ทรมานจริงๆ ah! "เสี่ยวชานดึงกระโปรงของ Yun Pei Hua หน้าเธอร้องไห้ย่นเหี่ยวย่นไปหมดแล้วเธอวิ่งออกไปขอพรครั้งนี้
 If Madam could not save Miss, then Miss would be finished! “It is not that I do not want to save Wan-er, but ~~ but I am only a woman (she was saying this using a derogatory term), what ways do I have
ถ้ามาดามไม่สามารถช่วย Miss ได้แล้วมิสจะเสร็จสิ้น! 
” Yun Pei Hua listened to Xiao Chan’s words, her heart was also pulled tight together
"Yun Pei Hua ฟังคำพูดของ Xiao Chan หัวใจของเธอก็ถูกดึงเข้าด้วยกัน
 Poor child ah! “You go and beg Master, in any case, Miss is also Master’s flesh and blood ah!” Xiao Chan cried until her eyes were swollen like walnuts, but this hope to save Miss, she would desperately grab the corner of Yun Pei Hua’s skirt and not letting go, just liked asking for help at the grain of rice
เด็กแย่ ah! 
 “When does Master even listen to what I am saying, when does he regard Wan-er as his flesh and blood ah!” Finished speaking, both of them were holding and crying bitterly together
"เมื่อใดที่อาจารย์ได้ฟังสิ่งที่ฉันพูดอยู่เมื่อไหร่เขาก็ถือว่า Wan-er เป็นเนื้อและเลือดของเขา ah!" การพูดเสร็จสิ้นทั้งคู่กำลังกอดและร้องไห้อย่างขมขื่น
 Murong Shu Qing was leaning on the door by the side of Chu Yun pavilion, it was really helpless to see both of these people were crying their eyes out, if she did not say anything, they would still be crying blindly
Murong Shu Qing พิงประตูทางเข้าด้านข้างของศาลาชูยันต์ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเห็นทั้งสองคนร้องไห้ออกมาถ้าไม่ได้พูดอะไรพวกเขาก็ยังร้องไห้
 “It is very lively today ah!” A languid voice echoed just now
"มันมีชีวิตชีวามากในวันนี้ ah!" เสียงอ่อนแอสะท้อนเพียงแค่นี้
 The two people who were inside, looked as if they saw a ghost and fell on the ground, Xiao Chan was scared, her whole body was trembling even more
คนสองคนที่อยู่ข้างในราวกับว่าพวกเขาเห็นผีตัวหนึ่งและล้มลงกับพื้นดินเสี่ยวเฉินกลัวทั้งตัวของเธอสั่นตัวมากยิ่งขึ้น
 Murong Shu Qing slowly walked in front of the two people, Yun Pei Hua already stood up, and wiped the tears that were in her face, and said with a shivering voice: “Shu Qing, you ~ why are you here?” Yun Pei Hua was holding a silk handkerchief on her hand, anything that she said was not clear because she was scared in her heart
Murong Shu Qing เดินช้าๆต่อหน้าคนสองคน Yun Pei Hua ยืนขึ้นและเช็ดน้ำตาที่ตกกระทบใบหน้าของเธอและพูดด้วยเสียงระทึก "Shu Qing คุณ ~ ทำไมถึงมาที่นี่?" Yun Pei 
 Even if they did not need to call Murong Shu Qing Elder Miss these past years, and they could call by her name, but after receiving bullying for many years, she was still shrouded with dread towards her
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้โทรติดต่อ Murong Shu Qing Elder Miss ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและพวกเขาก็โทรหาเธอตามชื่อของเธอ แต่หลังจากได้รับการข่มขู่เป็นเวลาหลายปีแล้วเธอยังคงหวาดกลัวต่อเธอ
 “Whose servant girl is this, she is very unfamiliar
"สาวใช้คนนี้เป็นใครเธอไม่ค่อยคุ้นเคย
” Murong Shu Qing looked at the young servant girl who was landing on the ground that her body almost coiled like a ball, she only felt helplessness in her heart
"Murong Shu Qing มองไปที่เด็กหญิงคนรับใช้สาวที่กำลังลงจอดบนพื้นดินว่าร่างกายของเธอเกือบขดเหมือนลูกบอลเธอรู้สึกเพียงแค่กำพร้าในหัวใจของเธอ
 It made her to think of the event from three years ago, when all of the people thought that she was a ghost when they saw her
มันทำให้เธอคิดถึงเหตุการณ์เมื่อสามปีที่แล้วเมื่อทุกคนคิดว่าเธอเป็นผีเมื่อเห็นเธอ
 It was nothing if one loved to kneel down, but one must not be forced to crawl on the ground
ถ้าไม่มีใครสนใจที่จะคุกเข่าลง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องบังคับให้คลานลงบนพื้น
 It was with great difficulty that the situation was better now, another young servant girl liked that appeared again (kneeling in front of her)
มันเป็นเรื่องยากมากที่สถานการณ์จะดีขึ้นในขณะนี้อีกสาวรับใช้หนุ่มชอบที่ปรากฏตัวอีกครั้ง (คุกเข่าลงข้างหน้าของเธอ)
 “This slave servant ~~ this slave servant is Xiao Chan, I am, I am ~~ serving Miss Wan Ru!” Xiao Chan’s crying made her voice sounded hoarse and her voice was also trembling so it made Murong Shu Qing to knit her eyebrows
"คนรับใช้ทาสคนนี้ ~~ คนรับใช้ทาสคนนี้คือ Xiao Chan ฉันเป็นฉัน ~~ ให้บริการนางสาววาน Ru!" การร้องไห้ของ Xiao Chan ทำให้เสียงเธอดังขึ้นและเสียงของเธอก็สั่นทำให้ Murong Shu Qing ถักคิ้วขึ้น
 “Wan Ru? Then, why are you here?” After thinking for a long time, she remembered Murong Wan Ru, she was Murong Xiang’s first daughter, she got married four years ago
"Wan Ru? 
 Due to Murong Shu Qing wanted to be the eldest Miss, so Murong Wan Ru could only addressed as Miss Wan Ru
เนื่องจาก Murong Shu Qing ต้องการเป็นลูกสาวคนโตดังนั้น Murong Wan Ru จึงสามารถกล่าวถึงได้ว่าเป็นนางสาววรรรุ
 Yun Pei Hua quickly moved in front of Xiao Chan and hastily said: “She ~~~ she is here to take Wan Ru’s stuffs, and she will leave immediately
Yun Pei Hua เดินทางไปอย่างรวดเร็วที่หน้า Xiao Chan และรีบพูดว่า "เธอ ~~~ เธออยู่ที่นี่เพื่อใช้วัตถุดิบของ Wan Ru และเธอจะออกไปทันที
” “Taking what stuffs? Taking what?” Her intonation was relaxed, as if it was bathed in the spring wind, but these two people, the one who was kneeling and the one who was standing, were immediately lost their voices
"เอาสิ่งที่ stuffs? 
 The daughter who was already married out, and she still came back to take any stuffs
ลูกสาวที่แต่งงานแล้วออกไปและเธอก็ยังคงกลับมาใช้วัตถุดิบอื่น ๆ
 If Master misunderstood that she would frequently take Murong family’s stuffs to give to Wan Ru, then it would be dreadful
ถ้าอาจารย์เข้าใจผิดว่าเธอมักจะเอาวัตถุดิบของครอบครัวมูรอมมามอบให้กับหวู่ฮั่นแล้วล่ะก็น่ากลัว
 “You get up, ok, what are you returning for, you should speak clearly, you still do not want to speak the truth
"คุณลุกขึ้นโอเคคุณจะกลับมาอะไรคุณควรจะพูดอย่างชัดเจนคุณยังไม่ต้องการพูดความจริง
” Murong Shu Qing sat down on the stone bench inside the courtyard
"Murong Shu Qing นั่งลงบนม้านั่งหินภายในลาน
 For a good moment, Xiao Chan had not stood up, instead, she was kneeling and crawling in front of Murong Shu Qing, but did not dare to pull the corner of her skirt, she could only continuously kowtowed in front of her, while her mouth was calling out: “Eldest Miss, save Miss, ok, I am begging you!” Continuously, her head was knocked on the ground and bleeding
ในช่วงเวลาที่ดี Xiao Chan ไม่ได้ลุกขึ้นยืนแทนเธอคุกเข่าและคลานต่อหน้า Murong Shu Qing แต่ไม่กล้าที่จะดึงมุมของกระโปรงของเธอเธอเท่านั้นที่สามารถโกหกต่อหน้าเธอได้ขณะที่เธอ 
 “Alright, speak clearly about the matter, stop kowtowing, get up and speak!” Murong Shu Qing pulled Xiao Chan up, and she could see that her forehead was bleeding badly
"เอาล่ะพูดได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้หยุดการโกหกลุกขึ้นและพูด!" Murong Shu Qing ดึง Xiao Chan ขึ้นมาและเธอจะเห็นว่าหน้าผากของเธอมีเลือดออกไม่ดี
 What kind of an enormous crime could be, she wanted to listen to it properly
อาชญากรรมมหึมาแบบไหนที่เธออยากจะฟัง
 Xiao Chan did not dare to believe that the Eldest Miss was willing to listen to her, but in any case, she must try if there was an opportunity to save Miss: “When Miss just got married to the Li’s family, the Li’s family treated Miss pretty good at first, afterwards, because Miss did not get pregnant after one year, Master Li brought in a concubine for Guye (an appellation for son in law that is used by the wife’s family), it was Guye’s younger cousin (from maternal side)
Xiao Chan ไม่กล้าเชื่อว่า Miss Eldest ยินดีที่จะฟังเธอ แต่ในกรณีใด ๆ เธอต้องลองถ้ามีโอกาสที่จะช่วยนาย: "ตอนที่คุณเพิ่งแต่งงานกับครอบครัวของ Li ครอบครัวของ Li ได้รับการรักษา 
 Since then, Guye was indifferent towards Miss, two years ago, Master Li admittedly said that Miss was a nobody at the Murong’s family, so she could not help their Li’s family, they treated Miss worst and worst
ตั้งแต่นั้นมา Guye ก็ไม่แยแสต่อนางสาวเมื่อสองปีก่อน Master Li ได้กล่าวอย่างชัดเจนว่ามิสเป็นคนในครอบครัวของ Murong ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถช่วยครอบครัวของ Li ได้พวกเขาถือว่านางสาวเลวร้ายและเลวร้ายที่สุด
 Later, Guye took another small concubine again from a brothel, not long after, the woman was pregnant, because she was doted by Guye, she wrongly accused that Miss hurt the child inside her abdomen
ต่อมา Guye เอาภรรยาอีกคนหนึ่งมาจากซ่องโสเภณีไม่นานหลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นตั้งครรภ์เพราะเธอหลงใหลใน Guye เธอถูกกล่าวหาผิดว่านางสาวทำร้ายเด็กข้างในท้องของเธอ
 Guye was in a rage, and he hit Miss, afterwards, Miss felt somewhat unsatisfactory so they squared off
Guye อยู่ในความโกรธและเขาตีมิสหลังจากนั้นนางสาวรู้สึกไม่ดีพอสมควรดังนั้นพวกเขาจึงยกกำลังสอง
 Last month, the small concubine accused Miss wrongly that she injured the young master, Guye hit Miss so hard and she could not get out of the bed now, and we were not allowed to call a physician
เมื่อเดือนที่แล้วนางสนมนางสนมกล่าวหานางสาวอย่างผิด ๆ ว่านางได้ทำร้ายเจ้านายหนุ่มสาว Guye ตีนางสาวอย่างหนักจนไม่สามารถลุกออกจากเตียงได้ในขณะนี้และเราไม่ได้รับอนุญาตให้ไปหาหมอ
 They were saying that it would lose the Li family’s face, so Miss could not look for a physician
พวกเขาบอกว่ามันจะสูญเสียใบหน้าของครอบครัวลีดังนั้นมิสไม่สามารถหาหมอได้
 I am afraid ~~ afraid ~~
ฉันกลัว ~~ กลัว ~~
” Once she was already unable to talk anymore, Xiao Chan tumbled to sit down, and cried out without talking anymore
"เมื่อเธอไม่สามารถพูดคุยได้อีกแล้ว Xiao Chan ก็ตกลงมานั่งลงและร้องไห้ออกมาโดยไม่พูดอะไรอีก
 Yun Pei Hua was also wiping her tears, her child ah! Murong Shu Qing had not said anything, she was only sitting quietly, Xiao Chan and Yun Pei Hua did not dare to make any sounds, the whole Chu Yun pavilion was fearfully quiet
Yun Pei Hua ยังเช็ดน้ำตาของเธอลูกของเธอ ah! 
 “Zi Yuan!” Not knowing when Zi Yuan was already standing at the gate of the Chu Yun pavilion, but hearing Murong Shu Qing called her, she walked slowly to come in
"Zi Yuan!" ไม่รู้ว่าตอนที่ Zi Yuan กำลังยืนอยู่ที่ประตูศาลาชูยัน แต่ได้ยิน Murong Shu Qing เรียกเธอว่าเธอเดินช้าๆเข้ามา
 “Look for a physician and let him examine this girl, and go to Tang Li’s family with her tomorrow, take Wan Ru home, just say that Master and Madam are longing for their daughter, and want her to stay for a few days
"หาแพทย์และปล่อยให้เขาตรวจสอบเด็กคนนี้และไปที่ครอบครัวของ Tang Li กับพรุ่งนี้ของเธอใช้เวลา Wan Ru บ้านเพียงบอกว่า Master และ Madam มีความปรารถนาสำหรับลูกสาวของพวกเขาและต้องการให้เธออยู่ไม่กี่วัน
 If they are making things difficult for you, just tell Li Dong Ming that Magistrate Wang will inspect Rong district next month, ask him if he already makes a good preparation?! He naturally knows how difficult to deal with the inspection, and does not dare not to let go off a person (Wan Ru)
หากพวกเขาทำสิ่งที่ยากสำหรับคุณเพียงบอก Li Dong Ming ว่าผู้พิพากษาวังจะตรวจสอบอำเภอร่องในเดือนหน้าถามเขาว่าเขาเตรียมตัวดีหรือไม่?! 
” Murong Shu Qing finished speaking, and got up to leave Chu Yun pavilion
"Murong Shu Qing พูดเสร็จแล้วลุกขึ้นออกจากศาลาชูยัน
 She could not help to sigh again that the woman in this time period was sorrowful, even though domestic violence in the modern time meant that one would break the law, and it was still happening (in modern time), it would be even more during this time period
เธอไม่สามารถช่วยในการถอนอีกครั้งได้ว่าหญิงคนนั้นในช่วงเวลานี้เศร้าใจถึงแม้ว่าความรุนแรงในครอบครัวในยุคปัจจุบันหมายความว่าจะทำลายกฎหมายและมันก็ยังคงเกิดขึ้น (ในยุคปัจจุบัน) 
 If the woman’s family was not powerful, she could be killed, and nobody would dare to care about it
ถ้าครอบครัวของผู้หญิงไม่แข็งแรงเธออาจถูกฆ่าตายและไม่มีใครกล้าที่จะห่วงใย
 “Yes! Master Xing Hun and the two Gongzi have already returned, the food is also prepared
"ใช่! 
” “I am very tired today, and will not go out to eat, deliver the food to Sui Yuan, ok
"วันนี้ฉันเหนื่อยมากและจะไม่ออกไปทานอาหารส่งให้สุยหยวนค่ะ
 Tell Xing Hun that he can begin to learn to ride a horse from Xuan tomorrow, he can learn diligently
บอกกับฮันว่าเขาสามารถเรียนรู้การขี่ม้าจากซวนวันพรุ่งนี้เขาสามารถเรียนรู้อย่างขยันขันแข็ง
” The voices from the two people gradually became far away, but the two people who were in Chu Yun pavilion had not recovered yet
เสียงจากคนสองคนค่อยๆเปลี่ยนไป แต่คนสองคนที่อยู่ในชูยูนยังไม่ฟื้นตัว
 After a long time, Yun Pei Hua recovered: “Wan Ru is saved, Wan Ru is saved
หลังจากผ่านไปนาน Yun Pei Hua ก็ฟื้นตัวขึ้น: "Wan Ru ได้รับการช่วยชีวิตไว้ Wan Ru ได้รับการช่วยชีวิต
” She was crying and foolishly pulling Xiao Chan
"เธอร้องไห้และโกรธลาก Xiao Chan
 It was happy tears this time
เวลานี้น้ำตามีความสุข
 Xiao Chan still did not dare to believe that the Eldest Miss unexpectedly agreed to save Miss, and even agreed to take Miss home
Xiao Chan ยังคงไม่กล้าเชื่อว่า Miss Eldest Miss ได้ตกลงที่จะบันทึก Miss และตกลงที่จะพานางสาวกลับบ้าน
 Miss was really saved
นางสาวได้รับการช่วยชีวิตจริงๆ
 But even though the Eldest Miss was very favored, did she not need Master’s acknowledgment?? But it did not matter, as she was willing to save Miss, that was good
ถึงแม้ว่านางสาวคนโตจะได้รับความชื่นชอบมาก แต่เธอก็ไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากนาย?