Chapter 19 Chapter 19 Hong Men Feast (Part 1) The bone segments were strong, unintentionally ended by themselves
บทที่ 19 บทที่ 19 งานเลี้ยงของชาวฮ่องกง (ตอนที่ 1) กลุ่มกระดูกแข็งแรงและสิ้นสุดลงโดยไม่ได้ตั้งใจ
 Going through numerous wild winds and sudden rains, the peacefulness was turned upside down with difficulty
ผ่านลมป่าและฝนตกอย่างฉับพลันความสงบสุขถูกพลิกคว่ำลงด้วยความยากลำบาก
 The four seasons were still greenish-blue color, but all the color of the flowers were lacking
ฤดูกาลที่สี่ยังคงเป็นสีเขียวอมเขียว แต่สีของดอกไม้ขาดหายไป
 Deep inside the bamboo forest, Murong Shu Qing was leaning on a sturdy bamboo, through the bamboo leaves, she looked up at the sky, and was enjoying the tranquil night with a cold breeze that gave her a comfortable feeling
ลึกลงไปในป่าไม้ไผ่ Murong Shu Qing พิงไม้ไผ่ที่แข็งแรงผ่านใบไผ่เธอมองขึ้นไปบนฟ้าและเพลิดเพลินไปกับคืนที่เงียบสงบด้วยสายลมหนาวที่ให้ความรู้สึกสบายแก่เธอ
 Her black long hair was tangling with the cool breeze, floating and flying with the bamboo leaves
ผมยาวสีดำของเธอกำลังง่วนอยู่กับสายลมเย็นลอยและบินด้วยใบไผ่
 She always liked bamboo, but she had not had the opportunity to own this kind of wide bamboo forest in the past
เธอมักชอบไม้ไผ่ แต่ตอนนี้เธอไม่เคยมีโอกาสเป็นเจ้าของป่าไม้ไผ่ชนิดนี้มาก่อน
 Afterwards, she came here, found this bluish-green bamboo, and she became intoxicated by it
หลังจากนั้นเธอก็มาที่นี่พบไม้ไผ่สีเขียวอมฟ้าและเธอก็เมาเหล้าด้วย
 After a few ups and downs, one black shadow came out now, not too far away behind Murong Shu Qing, he bowed, cupped his hands and said: “Master!” Not opening her eyes, Murong Shu Qing lightly asked: “How is the situation about Yan Rui country now?” “The health of the current Emperor of Yan Rui country is not as good as in the past, the current affairs of the nation is basically having the crown prince, Hong Fei; Prince (Qin Wang) Rong; and the 4th Prince, Hong Song; they handle the country’s affairs jointly; the three powers have already been fighting for a long time
หลังจากช่วงไม่กี่ตัวลงแล้วเงาดำตัวหนึ่งก็ออกมาตอนนี้ไม่ไกลเกินไปที่ด้านหลัง Murong Shu Qing เขาโค้งคำนับใส่มือของเขาและกล่าวว่า "Master!" ไม่ได้เปิดตาของเธอ Murong Shu Qing ถามเบา ๆ ว่า "เป็นอย่างไร 
 After last month, the Emperor’s health got worst and the situation is getting worst and worst
หลังจากเดือนที่แล้วสุขภาพของจักรพรรดิแย่ที่สุดและสถานการณ์เลวร้ายที่สุดและเลวร้ายที่สุด
 The 7th Prince whom Master has asked me to investigate, has not appeared to make any movements yet
เจ้าชายที่ 7 ซึ่งอาจารย์ได้สั่งให้ดิฉันสอบสวนไม่ปรากฏว่ามีการเคลื่อนไหวใด ๆ
 But he had been coming to the various regions frequently to go on scenic tours for these several months, and arrived in Yan Rui’s capital about half a month ago
แต่เขาเคยเดินทางไปยังภูมิภาคต่าง ๆ บ่อยๆเพื่อไปเที่ยวชมทัศนียภาพในช่วงหลายเดือนนี้และเดินทางมาถึงเมือง Yan Rui ประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว
 Except entering the Imperial palace to visit the Emperor from the outside everyday, he stays at home
ยกเว้นการเข้าไปในพระราชวังอิมพีเรียลเพื่อเยี่ยมชมจักรพรรดิจากภายนอกทุกวันเขาอยู่ที่บ้าน
” A muffled and firm’s voice echoed in the dark night at the bamboo forest, it made people to feel an inexplicable gloominess and coldness
"เสียงดังก้องและกระชับของ บริษัท สะท้อนออกมาในคืนที่มืด ๆ ที่ป่าไม้ไผ่ทำให้ผู้คนรู้สึกอึกทึกครึกโครมและหนาวเหน็บ
 It seemed that Yan Rui’s internal fighting was unavoidable, she had only met with the 7th Prince, Hong Ming, once two years ago
ดูเหมือนว่าการต่อสู้ภายในของ Yan Rui ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เธอได้พบกับเจ้าชายที่ 7, Hong Ming เมื่อสองปีก่อน
 He was graceful and elegant, it made people to have an unforgettable impression, rumor said that this person was respected and wise, gentle and polite, he was famous, modest and a person of noble character in Yan Rui
เขาเป็นคนสง่างามและสง่างามทำให้คนมีความรู้สึกที่น่าจดจำข่าวเล่าลือกล่าวว่าคนนี้เป็นที่นับถือและฉลาดอ่อนโยนและสุภาพเขาเป็นคนมีชื่อเสียงเจียมเนื้อเจียมตัวและเป็นคนที่มีเกียรติใน Yan Rui
 This kind of person should make people to feel as if they were bathing in the spring breeze, but that pair of crescent-like eyes when he smiled, nevertheless, made her scared witless! This kind of person, how could he feel contented with not trying to fight for the throne
คนประเภทนี้ควรทำให้คนรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังอาบน้ำในสายลมฤดูใบไม้ผลิ แต่คู่ของดวงจันทร์เสี้ยวที่เหมือนเมื่อเขายิ้ม แต่ทำให้เธอกลัวไร้สติ! 
 No matter who would have the victory in the end, she was afraid that a rain of blood would be unavoidable, and also afraid that this would implicate Dong Yu
ไม่ว่าใครจะมีชัยชนะในตอนท้าย ๆ เธอกลัวว่าจะมีฝนเลือดไม่อาจหลีกเลี่ยงได้และกลัวว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับ Dong Yu
 “Watch closely Yan Rui’s situations, investigate if there is any connections between Yan Rui’s Imperial households and the people from Jiang Hu
"ดูสถานการณ์ Yan Rui อย่างใกล้ชิดตรวจสอบว่ามีความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่างครอบครัวของ Yan Rui กับผู้คนจาก Jiang Hu หรือไม่
” These Jiang Hu’s people spearheaded a few attacks to the merchants, if the Imperial households were somewhat linked together, it was necessary to protect (her business)
"คนเหล่านี้ของเจียงฮู่เป็นผู้บุกโจมตีพ่อค้าเพียงไม่กี่ครั้งหากครัวเรือนของจักรพรรดิมีการเชื่อมโยงกันบ้างจำเป็นต้องปกป้อง (ธุรกิจของเธอ)
 “Furthermore, pay attention to the Huo’s family also!” That party from today, was surely the Huo’s family from the north, there was no doubt about it, they just left Yan Rui recently, and came to Huadu district now, it was definitely not coincidental and this simple
"นอกจากนี้ให้ความสนใจกับครอบครัวของ Huo ด้วยเช่นกัน!" ปาร์ตี้ตั้งแต่วันนี้เป็นครอบครัวของฮูโอจากภาคเหนือโดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาเพิ่งออกจาก Yan Rui เมื่อไม่นานมานี้และเดินทางมายังเขต Huadu ตอนนี้ก็แน่นอน 
 “Yes!” The shadow quietly disappeared in to the bamboo forest without any sounds, and returned the peacefulness to Murong Shu Qing
"ใช่!" เงาที่เงียบหายไปในป่าไม้ไผ่โดยไม่มีเสียงใด ๆ และส่งคืนความเงียบสงบให้แก่ Murong Shu Qing
   *****   The sunshine was warm in the morning, it passed through the white cotton muslin, the haziness came in, the cool breeze brought a distinct elegant fragrant from the bamboo forest, and the moisture from the earth, to give the midsummer morning a trace of fresh and cool feelings
***** แสงแดดอบอุ่นในตอนเช้ามันผ่านฝ้ายสีขาวมัสลินความสุกใสเข้ามาในสายลมเย็นนำกลิ่นที่คมชัดแตกต่างจากป่าไม้ไผ่และความชื้นจากแผ่นดินเพื่อให้ฤดูร้อน 
 “Miss, why did you wake up so early ah!” Hong Xiu was carrying some folding clothes, she carefully entered the bedroom, looked at Murong Shu Qing who already got out of the bed, and was just in time to fiddle with the white cotton muslin at the window
"คุณทำไมคุณตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืดเลย!" Hong Xiu กำลังแบกเสื้อผ้าพับไว้บางส่วนเธอเดินเข้ามาในห้องนอนอย่างระมัดระวังมอง Murong Shu Qing ผู้ซึ่งลุกขึ้นจากเตียงแล้วก็ถึงเวลาที่จะเล่นซอกับสีขาว 
 “En!” Murong Shu Qing lazily answered Hong Xiu
"เอ่อ!" Murong Shu Qing เฉื่อยชาตอบ Hong Xiu
 She also did not have many opportunities to see the view in the early morning, the only reason was because she loved to sleep in
นอกจากนี้เธอยังไม่มีโอกาสได้เห็นวิวในตอนเช้าเหตุผลก็เพราะเธอชอบนอนค่ะ
 These servant girls could not be blamed that they were surprised to see her waking up this early
เหล่าสาวใช้เหล่านี้ไม่สามารถตำหนิว่าพวกเขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นเธอตื่นขึ้นมาในช่วงต้น ๆ
 The second day of the Qi Lian Festival, Xuanyuan Yi had already returned to the capital, he did not come to say goodbye, and she did not go to send him off either, as if anything that was between them, did not happen at all
วันที่สองของ Qi Lian Festival, Xuanyuan Yi ได้กลับไปที่เมืองหลวงเขาไม่ได้มาเพื่อบอกลาและเธอไม่ได้ไปส่งเขาออกอย่างใดอย่างหนึ่งเช่นถ้าสิ่งที่อยู่ระหว่างพวกเขาไม่ได้เกิดขึ้นเลย
 Only that green lotus was still accompanying her by her side
เฉพาะดอกบัวสีเขียวที่ยังคงมาพร้อมกับเธอข้างเธอ
 Putting down the clothes that were on her hands, Hong Xiu walked to the side of the window, and pulled the light muslin up smoothly to make the sunshine entered and shined the bamboo house
ใส่เสื้อผ้าที่อยู่ในมือของเธอ Hong Xiu เดินไปที่ด้านข้างของหน้าต่างและดึงแสงมัสลินขึ้นอย่างราบรื่นเพื่อให้แสงแดดเข้าและส่องบ้านไม้ไผ่
 Pulling Murong Shu Qing to sit down in front of the table, she took a towel and basin of water that were already prepared by Lu Yi at an earlier time
ดึง Murong Shu Qing ไปนั่งข้างหน้าโต๊ะเธอหยิบผ้าเช็ดตัวและอ่างน้ำที่เตรียมไว้โดย Lu Yi ในเวลาก่อนหน้า
 “Miss, what do you want to wear today? This red clothes is not bad, very festive: this gold color is also very good, luxurious; or this one, the light green color of skirt that you like the most?!” Picking up the clothes, Hong Xiu was gesturing on her left and right, every one of the clothes was very nice-looking, it was really hard to pick ah! Murong Shu Qing finished wiping her face, and just looked at Hong Xiu who looked like a young sparrow again, with her incessant ruckus, she laughed, shook her head and said: “Ok la, do not have to be too choosy, just pick one clothes, it will be alright!” Carrying the pile of clothes, Hong Xiu called out flutteringly: “How can it be, you have to go to the Fu’s family, many merchants, shop owners and high officials will be attending today, you must dress up in splendid and flowery dress, then it will be alright!” Hong Xiu’s excited face turned red, she was still holding a variety of colors of clothes, she was quickly submerged by those clothes
"นางสาววันนี้คุณต้องการใส่อะไร? 
 Looking at her sorry figure and funny appearances, Murong Shu Qing and Lu Yi could not help but laughed
มองไปที่ตัวเลขที่น่าสงสารและความตลกขบขันของเธอ Murong Shu Qing และ Lu Yi ไม่สามารถช่วยได้ แต่หัวเราะ
 Really a foolish servant girl, external stuffs, even if it was magnificent, but it was only an exterior appearance, one might get praises with these exterior appearances, and win favor from somebody else, receive admiring gaze, and these stuffs for her were simply inconvenient things
จริงๆสาวโง่คนรับใช้ภายนอกแม้ว่าจะงดงาม แต่ก็เป็นเพียงลักษณะภายนอกหนึ่งอาจได้รับการสรรเสริญกับลักษณะภายนอกเหล่านี้และชนะความโปรดปรานจากคนอื่นได้รับการชมเชยจ้องมองและ stuffs เหล่านี้สำหรับเธอเป็นเพียง 
 But looking at the excitement from this servant girl, if she (MSQ) did not choose the clothes, she (HX) would just cry in front of her, so she had no alternative but to say conveniently: “Good, what you have said, is justified, I will just wear that light purple dress that has the gold cloud embroidery on the side, ok!” “Yes!” Hong Xiu found the clothes happily, in order to dress Murong Shu Qing neatly
แต่มองไปที่ความตื่นเต้นจากสาวใช้คนนี้ถ้าเธอ (MSQ) ไม่เลือกเสื้อผ้าเธอ (HX) ก็จะร้องไห้ต่อหน้าเธอดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการพูดอย่างสะดวกสบาย: "ดีสิ่งที่คุณพูด 
 Lu Yi was also combing Murong Shu Qing’s hair with a simple but exquisite hair bun
นอกจากนี้ลูยียังใช้ผมของ Murong Shu Qing กับทรงผมที่เรียบง่าย แต่งดงาม
 Then she inserted an exquisite jadeite jasper hairpin
จากนั้นเธอสอดเขียงคิ้วขมิ้นเจดีย
 She still wanted to stick another purple jade and gold hairpins, but (her hand) was blocked by Murong Shu Qing
เธอยังต้องการติดหยกสีม่วงอีกหนึ่งชิ้นและขลิบทอง แต่ (มือ) ของเธอถูกบล็อกโดย Murong Shu Qing
 Combing her hair with this high bun like this was already very heavy, and she (LY) wanted to insert more head ornaments again, her neck could break (because of this)
การผสมผสานเส้นผมของเธอกับขนมชั้นสูงนี้เป็นเรื่องที่หนักมากแล้วเธอก็ต้องการที่จะใส่เครื่องประดับหัวขึ้นอีกครั้งคอของเธออาจหัก (เพราะเหตุนี้)
 Lu Yi was not reluctant either, Miss originally only used a wooden hairpin to bind up her hair in a bun and it was good, this kind of ornament today was already very formal
ลูอิไม่ลังเลใจทั้งสองนางสาว แต่เดิมใช้ไม้ทรงกิ๊บเพื่อผูกผมไว้ในขนมปังและเป็นของที่ดีเครื่องประดับชนิดนี้มีอยู่แล้วอย่างเป็นทางการ
 Holding the accessories that she already prepared properly on her hand, she came to the front of Murong Shu Qing, and waited for her to choose
ถืออุปกรณ์เสริมที่เธอเตรียมไว้อย่างถูกต้องบนมือของเธอเธอเดินไปที่ด้านหน้าของ Murong Shu Qing และรอให้เธอเลือก
 Murong Shu Qing had a headache looking at the bright pearl jewelries on the accessory platter in front of her, she knew that these were treasures, premium products, and priceless
Murong Shu Qing มีอาการปวดหัวมองไปที่เครื่องประดับไข่มุกที่สดใสบนแผ่นเสียงอุปกรณ์เสริมในด้านหน้าของเธอเธอรู้ว่านี่คือสมบัติสินค้าพรีเมี่ยมและล้ำค่า
 But her hand already had that purple bracelet that she could not get off, her neck had that white jade new lotus necklace that Xuanyuan Yi gave her, she did not want to be decorated like a Christmas tree completely
แต่มือของเธอมีสร้อยข้อมือสีม่วงที่เธอไม่สามารถหลุดออกคอของเธอมีสร้อยคอดอกบัวสีขาวใหม่ที่ Xuanyuan Yi มอบให้เธอเธอไม่ต้องการที่จะตกแต่งเหมือนต้นคริสต์มาสอย่างสมบูรณ์
 (Does this sentence remind anybody who’s the other character who doesn’t want to be dressed up like a Christmas tree also?)
(ประโยคนี้เตือนใครที่เป็นตัวละครตัวอื่น ๆ ที่ไม่อยากแต่งกายเหมือนต้นคริสต์มาสหรือ?)
 So waving her hand, she said to Lu Yi: “Well, these are not needed!” Lu Yi smilingly nodded her head, and put away the accessories, she just knew that Miss would not wear them
โบอิ้งมือของเธอเธอกล่าวกับ Lu Yi: "ดีไม่จำเป็นเหล่านี้!" Lu Yi ยิ้มพยักศีรษะของเธอและใส่อุปกรณ์เสริมเธอก็รู้ว่านางสาวจะไม่สวมใส่พวกเขา
 “Miss, the chariot is already prepared properly!” Zi Yuan came in to report, but she was startled to see Murong Shu Qing who was dazzling in front of her
"นางสาวรถรบได้เตรียมไว้อย่างถูกต้องแล้ว!" Zi Yuan เข้ามารายงาน แต่เธอก็ตกใจที่ได้เห็น Murong Shu Qing ผู้ซึ่งพราวหน้าเธอ
 The light purple skirt was really dazzling like luster of gems on her fair skin, it looked like it was shining
กระโปรงสีม่วงอ่อนพราวประดุจดุจดังอัญมณีบนผิวธรรมดาของเธอดูราวกับว่ามันส่องประกาย
 A jasper hairpin was on the top of her head, simple and elegant
ทรงผมปิ่นเกล้าอยู่บนศีรษะเรียบง่ายและสง่างาม
 She knew all along that Miss’ appearance could not be counted as beautiful, she did not have Miss Tang’s lovable, charming and sweetness; she also did not have Miss Wan Ru’s graceful, subdued style and good-looking
เธอรู้ตลอดมาว่าการปรากฏตัวของนางสาวไม่สามารถนับได้อย่างสวยงามเธอไม่ได้มีเสน่ห์น่ารักเสน่ห์และหวาน; 
 But her indolent and elegant, Miss’ gentle and peacefulness, nevertheless, would make people unable to shift their line of sights
แต่ความอ่อนโยนและสง่างามของนางสาวสุภาพอ่อนโยนและสงบสุขอย่างไรก็ตามจะทำให้คนไม่สามารถที่จะเปลี่ยนสายของพวกเขาจากสถานที่ท่องเที่ยว
 Murong Shu Qing patted the foolish Zi Yuan, smilingly said: “Let’s go, ok!” She knew clearly how her own appearance was, how they could exaggerate like this! Really a group of foolish girls
Murong Shu Qing โง่คนโง่ Zi Yuan, ยิ้มบอกว่า "Let 's go, ok!" เธอรู้อย่างชัดเจนว่าลักษณะของเธอเองคือวิธีที่พวกเขาสามารถพูดเกินจริงเช่นนี้! 
   ****   The Fu’s manor today, was colored with decorations brightly, antique calligraphy and paintings, glittering jewels filled the eyes, very exceptional and magnificent
**** คฤหาสน์ของ Fu ในวันนี้ได้รับการตกแต่งด้วยสีสันสดใสมีการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพเขียนโบราณและอัญมณีที่วาววับเต็มไปด้วยความงดงาม
 Some of the merchants who came early, were expressing their goodwills to Fu Bo Wen one after another, and chatting with him
พ่อค้าบางคนที่มาถึงช่วงต้นกำลังแสดงความปรารถนาดีต่อกันที่ Fu Bo Wen และคุยกับเขา
 After all, the Fu’s family could be regarded as a rich household in Huadu district
หลังจากที่ทุกครอบครัวของ Fu สามารถถือได้ว่าเป็นครอบครัวที่ร่ำรวยในเขต Huadu
 Murong Shu Qing showed up, and became everybody’s focus immediately, since they had business dealings with the Murong’s family, needless to say, they stepped forwards to meet and give courtesy one after another
Murong Shu Qing ปรากฏตัวขึ้นและกลายเป็นจุดสนใจของทุกคนในทันทีเนื่องจากพวกเขาได้ติดต่อธุรกิจกับครอบครัวของ Murong โดยไม่จำเป็นต้องพูดเลยพวกเขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อพบปะและให้ความเมตตาต่อหลังจากที่อื่น
 Even the merchants who did not have any business relations with the Murong’s family, since she was the Miss from the Murong’s family, and due to the business influence from the Murong’s family, they also wanted to step forward to express goodwills
แม้แต่พ่อค้าที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางธุรกิจกับครอบครัว Murong เนื่องจากเธอเป็นลูกสาวจากครอบครัวของ Murong และเนื่องจากอิทธิพลทางธุรกิจจากครอบครัวของ Murong พวกเขาก็อยากจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อแสดงความปรารถนาดี
 Fu Bo Wen looked at Murong Shu Qing, his sharp eyes flashed through a brilliance ray, he stepped forward smilingly, and said with a clear voice: “Miss Murong, welcome, welcome ah!” Murong Shu Qing returned the politeness, and smilingly said: “Master Fu is too polite, I wish you a longevity life!” “Hehe (chuckling), thank you!” Fu Bo Wen patted the young girl at the prime of her youth who was beside him with a benevolent face, he smilingly said: “Ming Shuang, come, meet Miss Murong!” Fu Ming Shuang was looking up and down at Murong Shu Qing carefully, ordinary appearance, meager stature, ordinary dress, this was the Murong Shu Qing whom her father was always saying over and over?! There was nothing special about her! She was cursing silently on her heart, then she slightly bend over to give courtesy and said: “Murong jiejie, I have always heard my father speaks about you all the time, I finally have an opportunity to meet you today!” This Fu Ming Shuang really had a demeanor of a girl from a wealthy family, her style of conversation was stylish, multifarious bearings, she was also born with a flower countenance and face like the moon (beautiful woman), but unfortunately, she was too young, and did not comprehend how to restraint her manner, and control her mood
Fu Bo Wen มอง Murong Shu Qing ดวงตาคมของเขากระพริบผ่านรังสีที่สวยงามเขาก้าวไปข้างหน้ายิ้มและกล่าวด้วยเสียงชัดเจน: "Miss Murong ยินดีต้อนรับ ah!" Murong Shu Qing กลับสุภาพและยิ้มบอกว่า 
 Murong Shu Qing smilingly returned a politeness: “Miss Fu is too polite!” “Rong Daren has arrived!” When the two people were exchanging conventional greetings, a loud and clear voice echoed and attracted everyone’s attentions, Murong Shu Qing also took advantage of this situation to move towards the side, and evade from the curiosity of this group of people who always tried to curry favor
Murong Shu Qing ยิ้มกลับมาสุภาพ: "Miss Fu สุภาพเกินไป!" "Rong Daren ได้มาถึงแล้ว!" เมื่อทั้งสองคนกำลังแลกเปลี่ยนความทักทายแบบเดิมเสียงดังและชัดเจนสะท้อนและดึงดูดความสนใจของทุกคน Murong Shu Qing ก็ใช้ประโยชน์จาก