Chapter 4 Chapter 4: Overwhelm (1) “Their actions, isn’t it all evil? These scumbags, even dying ten thousand times isn’t enough
บทที่ 4 บทที่ 4: ครอบงำ (1) "การกระทำของพวกเขาไม่ใช่ความชั่วร้ายทั้งหมดหรือ? 
 That’s why you should devour them, let the power of evil be the energy source of your Justice
นั่นเป็นเหตุผลที่คุณควรกินพวกเขาให้พลังแห่งความชั่วร้ายเป็นแหล่งพลังงานของความยุติธรรมของคุณ
” “No, I… I should not eat people
"" ไม่ฉัน ... ฉันไม่ควรกินคน
” “Hey lad, Brother Chang is asking you a question
"พี่ชายคนนี้พี่ชายช้างกำลังถามคำถามกับคุณ
” One henchmen gave a slap towards the back of Li Anping’s head, putting his inner conversation to an end
"ลูกศิษย์คนหนึ่งให้ตบหน้าหลังศีรษะของหลี่ Anping ทำให้บทสนทนาภายในของเขาสิ้นสุดลง
 Chang Zheng’s gaze on Li Anping become increasingly hostile: “What is important to us Triads is comparing who is more ruthless
จางเจิ้งจ้องที่หลี่แอนเจิ้วกลายเป็นปฏิปักษ์มากขึ้น: "สิ่งที่สำคัญสำหรับเรา Triads คือการเปรียบเทียบผู้ที่ไร้ความปราณี
 You were more ruthless than Song and the others, a better fighter than them, thus you could break his leg
คุณโหดร้ายมากยิ่งกว่า Song และคนอื่น ๆ นักสู้ที่ดีกว่าพวกเขาดังนั้นคุณจึงสามารถหักขาของเขาได้
 But you injured my men and still dared to come to my territory
แต่คุณทำร้ายคนของฉันและยังคงกล้าที่จะมาถึงดินแดนของฉัน
 Now we’re more ruthless than you, do you think it’s acceptable if you don’t give us an answer? If you continue being silent, don’t blame me for what’s about to happen
ตอนนี้เราโหดกว่าคุณมากแค่ไหนคุณคิดว่ามันเป็นที่ยอมรับได้ถ้าคุณไม่ให้คำตอบ? 
” The speech sounded logical and fair to the surrounding men, but to Li Anping, it sounded extremely unpleasant
"คำพูดดังกล่าวเป็นไปอย่างสมเหตุสมผลและเป็นธรรมต่อคนรอบข้าง แต่สำหรับหลี่แอนเจิ้งมันฟังดูไม่เป็นที่พอใจอย่างมาก
 “Do you guys kill people?” Suddenly, Li Anping asked: “The elderly lady at his house, was her death caused by you guys as well?” His tone was eerily calm
"พวกคุณฆ่าคนได้หรือไม่?" ทันใดนั้นหลี่ Anping ถามว่า "หญิงชราที่บ้านของเขาเธอตายจากพวกคุณด้วยหรือ?" น้ำเสียงของเขาสงบ
 “Oh, I sent them there
"โอ้ฉันส่งพวกเขาไปที่นั่น
 In fact, they’re here right now, but so what?” Chang Zheng thought for a moment, squinted his eyes and shrugged his shoulders: “What, you’re related to her? This matter has huge implications, something unimaginable to you, and since you ignore the rules of us Triads and is so meddlesome, you’re making life hard for me
ในตอนนี้พวกเขาอยู่ที่นี่แล้วล่ะ? "เจิ้งเจิ้งคิดสักครู่เหลือบตาและยักไหล่ของเขา:" เธอเกี่ยวข้องอะไรกับเธอ? 
” “So your ‘rules’ dictate that you can simply hack people, steal money but when people bully you, they must give you an answer? You’ve harmed so many people, but have you ever accounted for them? Did they deserve it?” At this point, the surroundings were already drowned in scoldings and people rubbing their hands together in anticipation
"" กฎ 'ของคุณบอกว่าคุณสามารถตัดคนขโมยเงิน แต่เมื่อคนพาลคุณต้องให้คำตอบ? 
 “Chop his hand off, we’ll see if he can still clamour
"ตัดมือของเขาออกเราจะดูว่าเขายังคงสามารถเสียงโห่ร้อง
” “Why are we still talking? Cripple him first
"ทำไมพวกเราถึงพูดต่อไป? 
” “Heh, he’ll cry later” Chang Zheng looked at Li Anping, his face revealing a cold smirk
"Heh, เขาจะร้องไห้ภายหลัง" Chang Zheng มองไปที่ Li Anping ที่ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่หนาวเย็น
 He walked towards Li Anping feeling amused in his heart
เขาเดินไปหาหลี่ Anping รู้สึกขบขันในใจ
 Naive youngster, just because he has some skills he had to be meddlesome
เด็กน้อยไร้เดียงสาเพียงเพราะเขามีทักษะบางอย่างที่เขาต้องยุ่งเหยิง
 Chang Zheng thought while being curious, how long would Li Anping last before he submitted? 1 minute? 1 hour? “Haha, young people are indeed foolish
Chang Zheng คิดในขณะที่อยากรู้อยากเห็นนาน Li Anping ก่อนที่เขาจะส่ง? 
 You are more arrogant than me when I first entered this business
คุณเป็นคนหยิ่งยิ่งกว่าฉันเมื่อฉันได้เข้าสู่ธุรกิจนี้เป็นครั้งแรก
 Kneel and admit your mistake, say what relationship you have with this family and I’ll let you leave alive with just one arm left here
คุกเข่าและยอมรับความผิดพลาดของคุณพูดความสัมพันธ์ที่คุณมีกับครอบครัวนี้และฉันจะปล่อยให้คุณออกจากชีวิตด้วยแขนข้างซ้ายที่นี่
 If not…” Chang Zheng took out a dagger from his belt, pressing it on Li Anping’s face, his tone ominous: “…I will skin you alive, slowly and painfully
ถ้าไม่ ... "ช้างเฉินหยิบกริชไว้จากเข็มขัดของเขาและกดมันลงบนใบหน้าของหลี่แองค์พิงเสียงของเขาเป็นลางไม่ดี:" ... ฉันจะทำให้ผิวคุณมีชีวิตชีวาช้าและเจ็บปวด
” But who knew just ask Chang Zheng finished his sentence, Li Anping immediately replied: “The person to admit their wrongdoing should be you, I am just here to seek justice from you people
"แต่ใครจะรู้ได้ว่าถามช้างเฉินว่าประโยคของคุณเสร็จสิ้นหรือไม่ลี่ Anping ตอบทันทีว่า:" คนที่ยอมรับการกระทำผิดของพวกเขาควรเป็นคุณผมอยู่ที่นี่เพื่อค้นหาความยุติธรรมจากคุณ
” “HAHAHAHA, good
"" HAHAHAHA ดี
” Chang Zheng was so amused from Li Anping’s childishness he laughed: “Do you know how long its been since anyone took me for a fool? You think you’re ruthless, strong-willed, f*ck, are you even aware of the situation? We have so many people here, just our saliva is enough to drown you to death
"ช้างเฉินรู้สึกขบขันมากจากความเหี้ยมโหดของหลี่แอ็ปปิ้นที่เขาหัวเราะออกมาว่า" คุณรู้ไหมว่ามันนานแค่ไหนที่มีใครเอาฉันมาเป็นคนโง่ ๆ ? 
” The surrounding henchmen started to get rowdy, taking out their pipes and cleavers, with Li Anping in the center like a tame sheep surrounded by a wolf pack
"คนพัลวันที่อยู่รอบข้างเริ่มคลั่งไคล้เอาท่อและหมอนของพวกเขาออกไปพร้อมกับหลี่แอนเจิ้งที่อยู่ตรงกลางเหมือนแกะที่เชื่องล้อมรอบด้วยแพ็คหมาป่า
 He lowered his head and muttered: “I have already died once
เขาก้มศีรษะขึ้นและพึมพำ: "ฉันตายไปแล้วหนึ่งครั้ง
 Back then I had no power, and needed others to defend justice
กลับมาแล้วฉันไม่มีอำนาจและต้องการให้คนอื่น ๆ เพื่อปกป้องความยุติธรรม
, hoping that the leaders of society had conscience
โดยหวังว่าผู้นำสังคมจะมีจิตสำนึก
 But now, I finally have power, I have the power to oppose you, how can I back down?” However, Li Anping’s words were drowned by the noise and other than Chang Zheng no one could hear him
แต่ตอนนี้ในที่สุดฉันก็มีอำนาจฉันมีอำนาจที่จะต่อต้านคุณฉันจะกลับลงมาได้อย่างไร? "อย่างไรก็ตามคำพูดของหลี่แอนพิงก็จมอยู่กับเสียงและอื่น ๆ กว่าช้างเจิ้งไม่มีใครได้ยินเขาได้
 He stared at Li Anping, thinking about how preposterous the situation was
เขาจ้องที่หลี่แอนเจิ้นคิดถึงสถานการณ์ที่ไม่ดี
 He had never seen such a situation where a guy who is surrounded by dozens of armed men can rebuke so calmly
เขาไม่เคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้ว่าผู้ชายคนไหนที่ล้อมรอบด้วยทหารติดอาวุธหลายสิบคนสามารถตำหนิอย่างสงบได้
 Even the superheroes in comics aren’t so? Chang Zheng felt that his authority was severely undermined by Li Anping, he hated people who looked down on him
แม้แต่ฮีโร่ในการ์ตูนยังไม่เป็นเช่นนั้นหรอ? 
 Keeping his dagger, he furiously shouted: “Then let me see how you resist, f*cker!!!” Saying so, he slapped towards Li Anping
เขาตะโกนอย่างโกรธ: "แล้วปล่อยให้ฉันดูว่าคุณต่อต้านอย่างไร f * cker !!!" พูดอย่างนั้นเขาตบต่อลี่ Anping
 He had already given up on communicating with Li Anping
เขาได้ให้การสื่อสารกับหลี่แอนเจิ้นแล้ว
 This guy had probably gone retarded from reading comics
คนที่แต่งตัวประหลาดคนนี้ได้หายไปอาจจะมาจากการอ่านการ์ตูน
 ‘Piak’, with a sharp sound, everyone silently stared dumbfounded at Li Anping who pulled back his hand
'Piak' เสียงคมทุกคนจ้องมองเงียบ ๆ หงุดหงิดที่หลี่ Anping ที่ดึงมือกลับ
 Opposite him, Chang Zheng’s face could be seen swelling at an observable pace
ตรงข้ามกับเขาใบหน้าของ Chang Zheng อาจจะเห็นได้ชัด
 Li Anping gave a tight slap across his face
Li Anping ให้ตบแน่นบนใบหน้าของเขา
 “F*CK! KILL HIM!” Chang Zheng’s face was black as coal, his features distorting due to rage: “Don’t fire your guns!” He waved to the men: “Tie him up! I want to slice his meat to feed the dogs, I won’t let you die even if you want to
“F * CK! 
 I will torture you for 3 days and 3 nights……” But before he finished his sentence, Li Anping gave him a punch on his stomach and he flew backwards by 2 metres, with a ‘wah’ sound vomited all the food he had just ate
ฉันจะทรมานคุณเป็นเวลา 3 วัน 3 คืน ...... "แต่ก่อนที่เขาจะจบประโยคหลี่ Anping ให้เขาชกต่อยท้องและบินกลับด้านข้างด้วยระยะ 2 เมตรโดยเสียง 'วา' ทำให้อาเจียนทุกอย่างที่เขากิน 
 Feeling waves of pain in his abdomen, the punch earlier felt like it almost tore his intestines apart
รู้สึกคลื่นของความเจ็บปวดในท้องของเขา, หมัดก่อนหน้ารู้สึกเหมือนมันเกือบฉีกลำไส้ของเขาออกจากกัน
 One punch knocked out Chang Zheng, Li Anping turned around, his leg swung at the stomach of a man behind him, the man’s figure of 1
หนึ่งหมัดเคาะออก Chang Zheng, Li Anping หันกลับขาของเขา swung ที่กระเพาะอาหารของชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังเขาร่างของมนุษย์ที่ 1
8m was thrown back and caused a domino effect on the people around him
8m ถูกโยนกลับและทำให้เกิดผลโดมิโนกับผู้คนรอบ ๆ ตัวเขา
 At the same time, Li Anping’s other arm had smoothly grabbed towards the pipe on his shoulder
ในเวลาเดียวกันแขนอีกข้างของ Li Anping คว้าไปที่ท่อบนไหล่ของเขาได้อย่างราบรื่น
 Using a bit of strength, he took control of the pipe from a man and before he even reacted, smashed it on his face, causing him to collapse with a head full of blood
เขาใช้การควบคุมของท่อจากชายคนหนึ่งและก่อนที่เขาจะมีปฏิกิริยาแม้กระทั่งทุบมันบนใบหน้าของเขาทำให้เขายุบกับศีรษะเต็มไปด้วยเลือด
 Another 4 men rushed up, wielding pipes and cleavers, and all attacked towards Li Anping
ชายอีก 4 คนวิ่งขึ้นควงท่อและเครื่องผ่าและทำร้าย Li Anping
 However, in Li Anping’s eyes they were simply too slow, as slow as the old people exercising in the park in the morning
อย่างไรก็ตามในสายตาของหลี่แอ็ปเปิ้ลพวกเขาช้าเกินไปและช้ากว่าคนเก่าที่ออกกำลังกายในสวนตอนเช้า
 His brain even had time to analyse which person to attack first
สมองของเขายังมีเวลาในการวิเคราะห์คนที่จะโจมตีก่อน
 Thus, with a sweep of the pipe, two were sent flying into the air, the area where they were hit bent at a weird angle, like plastic toys that were crushed by children
ดังนั้นด้วยการกวาดท่อทั้งสองจึงถูกส่งไปในอากาศพื้นที่ที่พวกเขาชนกันที่มุมแปลก ๆ เช่นของเล่นพลาสติกที่เด็ก ๆ บดขยี้
 Taking a step forward, Li Anping dodged another two men’s assault from the back, turned around and the pipe swerved like a dragon’s tail, landing on one of their faces
ก้าวไปข้างหน้าหลี่ Anping หลบการโจมตีของชายอีกสองคนจากด้านหลังหันกลับและท่อเลี้ยวเข้าเหมือนหางของมังกรเชื่อมโยงไปถึงหนึ่งในใบหน้าของพวกเขา
 The force caused his nose to be deformed, a few teeth in his mouth fell out and dropped to the floor
แรงทำให้จมูกของเขาเสียรูปฟันไม่กี่ปากหลุดออกมาและตกลงไปที่พื้น
 Next, before the other man had reacted, the pipe swung vertically and hit the top of his head
ต่อจากนั้นก่อนที่ชายคนอื่น ๆ จะตอบโต้ท่อจะเหวี่ยงไปตามแนวตั้งและตีศีรษะ
 Without a sound, he fell with his mouth foaming with blood and saliva
ไม่มีเสียงเขาล้มลงกับปากของเขาด้วยฟองเลือดและน้ำลาย
 Li Anping dared not hold back anymore, as he was up against these violent people, he knows that any form of pity for them was cruelty to himself
หลี่แอนดิงไม่กล้าหดตัวอีกต่อไปในขณะที่เขากำลังต่อสู้กับคนรุนแรงเหล่านี้เขารู้ดีว่ารูปแบบของความสงสารพวกเขาคือความโหดร้ายของตัวเอง
 He simultaneously defeated several people, even before the surrounding people had responded, as Li Anping was too fast
เขาพ่ายแพ้ไปหลาย ๆ คนแม้กระทั่งก่อนที่ผู้คนรอบข้างจะตอบสนองขณะที่หลี่ Anping เร็วเกินไป
 To them, it just looked like he waved his hands and they immediately fell down
กับพวกเขามันก็ดูเหมือนเขาโบกมือและพวกเขาทันทีล้มลง
 “F*cker still dares to retaliate!” “Slaughter him!” “Beat him to death!” One person walked towards the corner and grabbed the fire extinguisher, throwing it at Li Anping
"คนร้ายเดินไปทางมุมและคว้าเครื่องดับเพลิงทิ้งมันไว้ที่หลี่ Anping"
 The fire extinguisher had the length of one’s arm, if it hit anyone, it’d cause serious injuries
เครื่องดับเพลิงมีความยาวแขนถ้าโดนใครมันจะทำให้บาดเจ็บสาหัส
 Li Anping however, managed to catch the fire extinguisher and after staring at the guy for one second, with the other party stunned as he did not expect Li Anping to catch the extinguisher
อย่างไรก็ตาม Li Anping สามารถจับเครื่องดับเพลิงได้และหลังจากจ้องมองคนที่แต่งตัวประหลาดเป็นเวลาหนึ่งวินาทีและอีกฝ่ายก็ตะลึงในขณะที่เขาไม่ได้คาดหวังให้หลี่แอนเจิ้นจับเครื่องดับเพลิง
 The next moment, he had already thrown it back
ช่วงเวลาต่อมาเขาได้โยนมันกลับมาแล้ว
 The fire extinguisher became a red trail and smashed directly on to the person’s face, causing his entire nose to be sunken in, fainting without making a sound
เครื่องดับเพลิงกลายเป็นรอยแดงและกระแทกลงบนใบหน้าของบุคคลโดยตรงทำให้จมูกของเขาจมลงในจมูกโดยไม่ทำให้เสียง
 Within this moment, a few people had already rushed up to Li Anping but they were beaten senseless without even landing a hit on li Anping
ในขณะนี้มีเพียงไม่กี่คนที่วิ่งขึ้นไปถึงหลี่แอนเจิ้น แต่พวกเขาถูกทำร้ายอย่างไร้จุดหมายโดยไม่ได้เข้าตีลิ้น Anping
 All of them were hit on the face by the steel pipes
ทุกคนถูกกระแทกใบหน้าด้วยท่อเหล็ก
 The most severe case, the flesh on half his face was almost torn out
กรณีที่รุนแรงที่สุดเนื้อบนใบหน้าครึ่งๆของเขาเกือบจะถูกฉีกออก
 Li Anping naturally did not know how to fight, he only usedhis biggest strength and greatest speed to attack the opponent’s face
หลี่แอนเจิ้งไม่รู้จักการต่อสู้ แต่เขาใช้ความแรงและความเร็วที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการโจมตีใบหน้าของฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น
 As for why he targets the face, that’s because he thinks it’s a lethal spot
สำหรับเหตุผลที่เขามุ่งเป้าไปที่ใบหน้านั่นเป็นเพราะเขาคิดว่ามันเป็นจุดตาย
 “Gulp…” The few people who were behind them subconsciously slowed down their steps but this caused them to knock into the people behind them, causing a congestion
"Gulp ... " บางคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาชะลอตัวตามจิตใต้สำนึกขั้นตอนของพวกเขา แต่สิ่งนี้ทำให้พวกเขาเคาะลงในคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาทำให้เกิดความแออัด
 Li Anping silently walked to them and, one by one, knocked out another 5 people
Li Anping เดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างเงียบ ๆ ทีละคนและเคาะอีก 5 คน
 The scolding had already stopped
การตำหนิได้หยุดลงแล้ว
 In fact, at this point the majority of the people had already found something amiss, a few more cleavers were hurled at Li Anping but he caught them with one hand and threw them back
ในความเป็นจริงเมื่อมาถึงจุดนี้คนส่วนใหญ่ได้พบว่ามีบางอย่างผิดปกติมีคนขว้างอีกสองสามตัวที่หลี่แอนเจิ้น แต่เขาจับพวกเขาด้วยมือข้างเดียวและโยนมันกลับ
 Every knife flew at him at around the same time, but all of them were caught by Li Anping, and thrown back simultaneously
มีดทุกตัวบินเข้ามาหาเขาในเวลาเดียวกัน แต่พวกเขาทั้งหมดถูกจับโดยหลี่แอนเจิ้นและถูกโยนกลับไปพร้อม ๆ กัน
 Almost as if it was a circus trick, if there was an audience, he’d have received a standing ovation already
ราวกับว่ามันเป็นเคล็ดลับละครสัตว์ถ้ามีผู้ชมเขาก็จะได้รับการปรบมือต้อนรับยืนอยู่แล้ว
 But to have such an opponent, the men could only feel despair
แต่เพื่อให้มีฝ่ายตรงข้ามดังกล่าวผู้ชายจะรู้สึกหมดหวังเท่านั้น
 At this moment, a gunshot was heard
ในขณะนี้ได้ยินเสียงปืนลูกซอง
 Chang Zheng fired a shot at the ceiling, held the handgun and walked towards Li Anping while scolding: “F*cker, aren’t you very good at fighting?” As if he was wary of Li Anping’s physical skills, he stopped 2 metres before him, and pointed the gun at his chest
Chang Zheng ยิงกระสุนที่เพดานถือปืนพกและเดินไปหา Li Anping ขณะกำลังด่าว่า "F * cker คุณไม่ค่อยสู้กันเหรอ?" ราวกับว่าเขากำลังระวังตัวอยู่ในทักษะทางกายของ Li Anping เขาหยุดรถ 2 เมตร 
 “Continue and fight! Let’s see who’s faster, your fists or my gun, f*cker
"ดำเนินการต่อและต่อสู้! 
” Chang Zheng frowned deeply, while speaking the corner of his lips had traces of blood flowing out, evidently being injured by Li Anping’s earlier punch
"ช้างเจิ้งขมวดคิ้วอย่างสุดซึ้งในขณะที่มุมริมฝีปากของเขามีร่องรอยของเลือดไหลออกมาอย่างเห็นได้ชัดโดยได้รับบาดเจ็บจากการชกต่อยของหลี่แอนดี
 “Throw the pipe in your hand away
"โยนท่อในมือของคุณออกไป
” He rubbed his chin, and said to the men beside him: “Take out all the guns, get someone to tie him up
"เขาถูคางของเขาและพูดกับคนที่อยู่ข้างๆเขาว่า" เอาปืนออกทุกคนเอาคนมาผูกเขาไว้
 Don’t block me, tie him up from the back
อย่าปิดกั้นฉันผูกเขาไว้ที่ด้านหลัง
” Li Anping’s earlier actions had obviously alerted him, he no longer dared to be careless
"การกระทำก่อนหน้านี้ของลี่แอนเจิ้นทำให้เขาตื่นตัวเขาไม่กล้าที่จะประมาท
 Seeing that both his hands were held, about to be tied up by nylon rope, Li Anping suddenly leaped forward and pounced towards Chang Zheng, about to risk his life
เมื่อเห็นว่ามือทั้งสองข้างของเขาถูกยึดติดกับเชือกไนลอนลีจิ่งจึงกระโดดไปข้างหน้าและกระโจนเข้าหาช้างเจิ้งเพื่อจะเสี่ยงชีวิตของเขา
 But the moment he moved, Chang Zheng fired with a smirk on his face
แต่ตอนที่เขาขยับตัว Chang Zheng ยิงด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
 Blood sprayed from his leg and upon losing the momentum, Li Anping half kneeled on the ground
เลือดพ่นจากขาของเขาและเมื่อสูญเสียโมเมนตัม, Li Anping ครึ่งคุกเข่าลงบนพื้นดิน
 In his head, the voice sarcastically said: “What childish resistance, if you have seized their boss as hostage from the start instead of attacking the men, you would not be as cornered as you are now
ในหัวของเขาเสียง sarcastically กล่าวว่า "อะไรความต้านทานเด็กถ้าคุณได้ยึดเจ้านายของพวกเขาเป็นตัวประกันตั้งแต่เริ่มต้นแทนการโจมตีคนที่คุณจะไม่เป็นมุมเป็นคุณตอนนี้.
” Li Anping gritted his teeth, his leg had been penetrated by a bullet, although the bullet did not pierce any major vein, but the muscles were torn and unless he jumped with one leg, he had practically become immobile
"หลี่ Anping ถูฟันขาของเขาถูกกระสุนทะลุกระสุนแม้ว่ากระสุนไม่ได้เจาะเส้นเลือดใหญ่ ๆ แต่กล้ามเนื้อถูกฉีกขาดและนอกจากจะกระโดดด้วยขาข้างหนึ่งแล้ว
 Seeing Li Anping shot, Chang Zheng walked towards him with a grin, smashing the gun handle on his face
Chang Zheng เดินไปหาเขาด้วยรอยยิ้มและทุบมือจับปืนบนใบหน้าของเขา
 “Trying to take me down with you when you were at your wits end? What era is this, did you really think your fist was faster than my gun?” Raising his gun again, he swung the gun barrel at Li Anping’s face
"พยายามที่จะนำฉันลงกับคุณเมื่อคุณอยู่ที่ปลายปัญญาของคุณ? 
 The blood splattered on Chang Zheng’s face, making him look even more devious
เลือดจาง ๆ บนใบหน้าของช้างเฉิงทำให้เขาดูขี้เกียจมากขึ้น
 “Give him a good thrashing
"ให้เขาหวดที่ดี
” Chang Zheng laughed: “I will attend to him personally later, and cut off his p*nis
"Chang Zheng หัวเราะ:" ฉันจะไปหาเขาเองในภายหลังและตัดความรู้สึกของเขาออกไป
”
”