Chapter 11 Chapter 11: An Eventful Night Translator: Nyoi-Bo Studio  Editor: - - "Saul did not meet up with Basdack
บทที่ 11 บทที่ 11: นักขัตฤกษ์ยามค่ำคืน: Nyoi-Bo Studio Editor: - - "ซาอูลไม่ได้พบกับ Basdack
 It ruined our plan
มันเจ๊งแผนของเรา
 Luckily, Eddie tracked him down
โชคดีที่เอ็ดดี้ติดตามเขาไป
 We still have a chance to make it up!" a very thin old man said gloomily
เรายังคงมีโอกาสที่จะทำมันขึ้นมา! "ชายชราบางคนพูดอย่างโง่เขลา
   "Very difficult," another old man commented
"ยากมาก" ชายอีกคนหนึ่งแสดงความคิดเห็น
 "Don’t forget, Saul is a top archmage and has power we cannot even think of! If it’s in the city of Basdack… we might have a slight chance, but right now… probably isn’t a good idea!" That old man shook his head
"อย่าลืมว่าซาอูลเป็นนายร้อยยอดและมีอำนาจที่เราไม่สามารถแม้แต่จะคิดได้ถ้ามันอยู่ในเมือง Basdack ... เราอาจจะมีโอกาสเล็กน้อย แต่ตอนนี้ ... อาจไม่ใช่ความคิดที่ดีนะ!" 
 It was obvious they could not act without doubt or hesitation, considering it was Saul
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่สามารถกระทำได้โดยไม่ต้องสงสัยหรือลังเลใจเพราะคิดว่าเป็นของซาอูล
   "Layton, you practiced in the Magic Beast Forest for three years, but I think… your vision and risk-taking skills have not improved at all
"Layton, คุณฝึกฝนใน Magic Beast Forest เป็นเวลาสามปี แต่ฉันคิดว่า ... วิสัยทัศน์และทักษะการเสี่ยงภัยของคุณยังไม่ดีขึ้น
"   The gloomy-looking old man sneered
"ชายชราหน้าดูถูกเยาะเย้ย
 "Archmage? So what? I used to challenge master swordsmen when I was only a medium-level swordsman
"Archmage? แล้วฉันเคยท้าทายนักดาบมือหนึ่งเมื่อฉันเป็นแค่ดาบระดับปานกลางเท่านั้น
 I did it, didn’t I? Levels are not everything, wisdom matters!"   Layton’s face turned purple with rage
ฉันทำมันไม่ฉัน? 
 Words lingered infuriatingly on his tongue
คำพูดติดตลกอยู่บนลิ้นของเขา
   Golden light shone on a young man standing at the door
แสงสีทองส่องลงบนชายหนุ่มยืนอยู่ที่ประตู
 He cleared his throat and said, "Sir, I think Mr
เขาเคลียร์คอและพูดว่า "เซอร์ฉันคิดว่าคุณนาย
 Layton’s concerns are right
ความกังวลของเลย์ตันมีความถูกต้อง
 If something goes wrong and affects our whole scheme, it would do more harm than good
หากมีบางอย่างผิดพลาดและส่งผลกระทบต่อโครงการทั้งหมดของเราก็จะทำอันตรายมากกว่าดี
" That young man looked sincere and respectful, but he had no respect for that old man
"ชายหนุ่มคนนั้นดูจริงใจและเคารพ แต่เขาไม่ได้เคารพชายชราคนนั้น
 Of course, the old man did kill a master swordsman, but not in a fair fight
แน่นอนชายชราได้ฆ่าดาบนาย แต่ไม่ได้อยู่ในการต่อสู้ที่เป็นธรรม
 He killed the whole family of the master swordsman and disguised himself as a family member lying among the dead bodies
เขาฆ่าทั้งครอบครัวของนายดาบและปลอมตัวเป็นสมาชิกในครอบครัวนอนอยู่ท่ามกลางศพ
 He attacked the master swordsman by surprise when he was still in shock from seeing the bloody scene
เขาจู่โจมนายพันนายด้วยความประหลาดใจเมื่อตอนที่เขายังคงตกใจจากการได้เห็นฉากเลือด
   It might gain some respect if it was mentioned only once
อาจได้รับความเคารพหากมีการกล่าวถึงเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
 It would get very annoying if it was talked about all the time
มันน่าจะเป็นเรื่องที่น่ารำคาญมากถ้าพูดถึงเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลา
   "Eddie, there is no place for you to talk
"เอ็ดดี้ไม่มีที่ให้คุณพูด
 Get out!" The gloomy-looking old man yelled
ออกไป! "ชายชราหน้าตาโห่ร้อง
   "Yes, sir," Eddie answered in a low pitch, then turned himself away
"ใช่ครับ" เอ็ดดี้ตอบในระดับต่ำแล้วหันกลับไป
 The moment he stepped outside of the door, a ferocious look appeared on his face
ตอนที่เขาเดินออกนอกประตูหน้าตาของเขาก็โผล่ขึ้นมาอย่างดุเดือด
 His face returned to normal after he walked out of the room
ใบหน้าของเขากลับสู่สภาพปกติหลังจากที่เขาเดินออกจากห้อง
 He continued to walk along the corridor and went downstairs
เขาเดินต่อไปตามทางเดินและเดินลงบันได
   The gloomy-looking old man said, "Tanane, you go first… Everybody, relax
ชายชราหน้าตานิ่มนวลกล่าวว่า "Tanane, คุณไปก่อน ... ทุกคนผ่อนคลาย
 My plan will work without a doubt
แผนการของฉันจะทำงานได้โดยไม่ต้องสงสัย
"   "Alvin, what are you doing here? Anything urgent?" Eddie stopped a man in a black jumpsuit who was rushing into the building’s entrance   "Mr
"" อัลวินคุณทำอะไรที่นี่? 
 Eddie, I recognized the middle aged man standing next to Saul
เอ็ดดี้ฉันรู้จักชายวัยกลางคนยืนข้างซาอูล
 He is Ernest!" Alvin said hastily
เขาเป็นเออร์เนสต์! "อัลวินกล่าวอย่างเร่งรีบ
   "Who?" Eddie was shocked
"ใคร?" 
   "It’s Ernest! Master Swordsman Ernest!!"   "Are you sure?"   "Yes!" Alvin breathed heavily as he said, "Where is my master? I need to report to him immediately!"   "He’s in the lab
"เออร์เนสต์นายดาบเออร์เนสต์ !!" 
 Ok, I will take you there
โอเคฉันจะพาคุณไปที่นั่น
" Eddie’s eyes were moving fast
"ดวงตาของเอ็ดดีกำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว
   "Thank you, Mr
ขอบคุณครับ
 Eddie
เอ็ดดี้
"   "No worries, we are together
"" ไม่ต้องห่วงเราอยู่ด้วยกัน
" Eddie smiled while he was talking to Alvin
"เอ็ดดี้ยิ้มขณะกำลังคุยกับอัลวิน
 He showed the way and Alvin followed him leniently
เขาแสดงให้เห็นทางและอัลวินตามเขาอย่างสุภาพ
   "It’s right here
"มันถูกที่นี่
" Eddie moved to the side, "Alvin, you did a good job, your master will definitely reward you for it
"เอ็ดดี้ย้ายไปด้านข้าง" อัลวินคุณทำงานได้ดีเจ้านายของคุณจะให้รางวัลกับคุณแน่นอน
 Don’t forget about me at that time
อย่าลืมเกี่ยวกับฉันในเวลานั้น
"   "Mr
"   "นาย
 Eddie, you must be joking
เอ็ดดี้คุณต้องล้อเล่น
" Alvin pushed the lab door open with a bright smile on his face
"อัลวินผลักประตูห้องแล็บด้วยรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าของเขา
 No one was in the lab and only two candles flickered
ไม่มีใครอยู่ในห้องแล็บและเทียนเพียงสองดวงกระพริบ
 The moment Alvin was shocked by what he saw, his mouth was covered by Eddie
ขณะที่อัลวินรู้สึกตกใจกับสิ่งที่เขาเห็นปากของเขาถูกปกคลุมด้วยเอ็ดดี้
 He felt a tremendous pain from his back
เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมากจากด้านหลังของเขา
 Alvin slid down to the ground after a few attempts to struggle
อัลวินล่มลงไปที่พื้นหลังจากไม่กี่ครั้งที่พยายามจะต่อสู้
   "Stupid, go, you will never come back…" Eddie said grimly
"โง่ไปคุณจะไม่มีวันกลับมา ... " เอ็ดดี้กล่าวอย่างสุภาพ
   The gloomy-looking old man had set up the lab upstairs
ชายชราหน้าตาดีได้ตั้งห้องปฏิบัติการไว้ด้านบน
 "It’s done! There is no chance for Saul if Layton and I are fighting against him together
ไม่มีโอกาสสำหรับซาอูลถ้าเลย์ตันและฉันต่อสู้กับเขาด้วยกัน
 Saul will be taken off guard if he is in deep sorrow
ซาอูลจะถูกเฝ้าระวังถ้าเขามีความเศร้าโศกลึก
 Do you all understand?"   "Yes, sir
ทุกคนเข้าใจไหม? "" ครับครับ
" It didn’t really matter whether or not they agreed to fight against Archmage Saul
"มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเขาจะยอมสู้กับอาร์คแมปซาอูลหรือไม่
 They had to obey their leader’s order
พวกเขาต้องปฏิบัติตามคำสั่งของผู้นำ
   Saul, Ernest and Anfey returned to their hotel after walking around for quite a long time
ซาอูลเออร์เนสต์และอันเดอร์วี่กลับมาที่โรงแรมของพวกเขาหลังจากเดินไปมาเป็นเวลานาน
 There was no doubt that Saul had been taking good care of Anfey
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซาอูลได้ดูแล Anfey เป็นอย่างดี
 Even though he had decided to personally craft a space ring for Anfey when they got back, he bought a substitute ring at a magic shop which cost him over 50 gold coins
แม้ว่าเขาจะตัดสินใจที่จะสร้างวงแหวนให้กับ Anfey เมื่อพวกเขากลับมาเขาก็ซื้อแหวนทดแทนที่ร้านเวทมนตร์ซึ่งเสียค่าใช้จ่ายมากกว่าเหรียญทอง 50 เหรียญ
   It seemed that Anfey liked the ring a lot, as he kept staring at it
ดูเหมือน Anfey ชอบแหวนมากในขณะที่เขายังคงจ้องมองที่มัน
 In fact, he was thinking about Yagor’s space ring he had hidden since he did not know what to do with it
ในความเป็นจริงเขากำลังคิดถึงวงแหวนอวกาศ Yagor ที่เขาซ่อนไว้ตั้งแต่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร
 Anfey wouldn’t know how much joy it would bring him until he returned to the deserted island
Anfey ไม่ทราบว่าความสุขมากที่จะนำเขาไปจนกว่าเขาจะกลับไปที่เกาะร้าง
   "Anfey, are you tired?" Saul smiled at Anfey
"Anfey คุณเบื่อ?" 
 Saul was happy to see Anfey really liked his gift
ซาอูลรู้สึกยินดีที่เห็น Anfey ชอบของขวัญของเขาจริงๆ
   "No, Professor," Anfey responded with a smile
"ไม่ครับศาสตราจารย์" Anfey ตอบด้วยรอยยิ้ม
 "Professor, can I borrow a silver coin?"   Saul took out a few gold coins without hesitation and asked curiously, "What do you want to buy?"   Anfey shook his head
"ศาสตราจารย์ฉันสามารถยืมเหรียญเงินได้หรือไม่" 
 "I don’t need that much
"ฉันไม่ต้องการที่มาก
 One silver coin is enough
หนึ่งเหรียญเงินก็เพียงพอแล้ว
"   "Take them if the archmage is giving them to you," Ernest suggested
"เอามันไปถ้านายทหารกำลังให้คุณ" เออร์เนสต์แนะนำ
 He snickered
เขาสบถ
 This dumb kid would have passed out if he knew that ring cost over 50 gold coins
เด็กโง่คนนี้จะต้องผ่านออกไปถ้ารู้ว่าแหวนนั้นมีเหรียญทองกว่า 50 เหรียญ
 Luckily, Saul sent Anfey to do something else while he was buying the ring, so Anfey did not see how much Saul paid for the ring
โชคดีที่ซาอูลส่ง Anfey ไปทำอะไรบางอย่างในขณะที่เขากำลังซื้อแหวน Anfey ไม่เห็นว่าซาอูลจ่ายค่าแหวนมากแค่ไหน
 Everyone believed themselves to be correct
ทุกคนเชื่อว่าตัวเองถูกต้อง
 However, Ernest would be the most shocked by who Anfey really was
อย่างไรก็ตาม Ernest น่าตกใจมากที่สุดโดย Anfey จริงๆ
   "Then… I will borrow a gold coin
"แล้วฉันจะยืมเหรียญทอง
" Anfey reached towards one of the gold coins and picked it up with two fingers
"Anfey เอื้อมมือไปทางเหรียญทองคำหนึ่งหยิบมันขึ้นมาด้วยสองมือ
   "Stupid…" Ernest didn’t know whether or not he should be happy
"โง่ ... " เออร์เนสไม่ทราบหรือไม่ว่าเขาควรจะมีความสุข
 Ernest knew Anfey was simple and kind
เออร์เนสรู้ว่า Anfey เป็นคนที่เรียบง่ายและใจดี
 He still could not help cursing when he saw Anfey did not take those free gold coins
เขายังคงไม่สามารถช่วยแช่งเมื่อเขาเห็น Anfey ไม่ได้ใช้เหรียญทองฟรีเหล่านั้น
   Saul did not say anything
ซาอูลไม่ได้พูดอะไร
 He put away the rest of the gold coins
เขาเก็บเหรียญทองที่เหลืออยู่
 There was no doubt that Saul was rich, but he never showed this generosity in front of his other students
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซาอูลรวย แต่เขาไม่เคยแสดงความเอื้ออาทรนี้ต่อหน้านักเรียนคนอื่น
 Anfey was the exception
Anfey เป็นข้อยกเว้น
   Anfey walked quickly towards a stand that sold magic tools across the street
Anfey เดินอย่างรวดเร็วต่อขาตั้งที่ขายเครื่องมือวิเศษข้ามถนน
 He looked at those crafts at the stand
เขามองไปที่งานฝีมือที่ยืน
 Saul and Ernest gave each other a wry smile
ซาอูลและเออร์เนสต์ยิ้มให้กันและกัน
 Those crafts on the stand were not comparable with the ones in a famous store
งานฝีมือเหล่านี้บนแท่นวางไม่ได้เทียบกับของที่จัดจำหน่ายที่มีชื่อเสียง
 They were almost like toys for kids
พวกเขาเกือบจะเหมือนของเล่นสำหรับเด็ก ๆ
 The ones in the famous stores could actually perform magic and save lives when they were needed!   "Sir, you have good eyes
คนในร้านค้าที่มีชื่อเสียงสามารถใช้เวทมนตร์และช่วยชีวิตได้อย่างแท้จริงเมื่อจำเป็น! 
 This is the best one at my stand!" The peddler was showing him the items
นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่ขาของฉัน! "ผู้ขายสินค้ากำลังแสดงรายการของเขา
 "Sir, look at this bracelet, look at the pure and strong magic flow
"เซอร์มองไปที่สร้อยข้อมือนี้มองไปที่การไหลเวียนวิเศษและบริสุทธิ์
 It’s only four silver coins
มันเป็นเพียงสี่เหรียญเงิน
 Look at this one…"   "Here!" Anfey gave the peddler a gold coin
มองไปที่นี่ ... "" นี่! "Anfey ให้เร่ขายเหรียญทอง
   The peddler was shocked and hesitated for a second, before reaching out with his hand
ผู้ขายสินค้าตกใจและลังเลเป็นเวลานานก่อนที่จะเอื้อมมือออกไป
 Anfey put the gold coin in his palm and brushed it lightly with his fingers
Anfey ใส่เหรียญทองไว้ในฝ่ามือแล้วแปรงเบา ๆ ด้วยนิ้วมือ
 It seemed that he did not do it on purpose
ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น
   "Sir, what else do you want to buy?" The peddler gave a friendly smile
"เซอร์คุณต้องการซื้ออะไรอีก?" 
 "Everything here is…" He stopped talking when he noticed Anfey was staring at him
"ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่นี่ ... " เขาหยุดพูดเมื่อเห็น Anfey กำลังจ้องมองเขา
 The disdain in Anfey’s eyes turned into killing intent
ความรังเกียจในสายตา Anfey กลายเป็นความตั้งใจฆ่า
   The peddler felt uneasy
ผู้ขายสินค้ารู้สึกไม่สบายใจ
 "Sir, which one would you like to buy? You… Can you say something! You…"   Anfey stared at the peddler for a while, then smiled
"เซอร์ที่คุณต้องการจะซื้ออะไรคุณ ... คุณสามารถพูดอะไรบางอย่างคุณ ... " Anfey จ้องมองที่เร่ขายของในขณะที่แล้วยิ้ม
 "I’m sorry
"ฉันขอโทษ
 I thought you were someone else
ฉันคิดว่าคุณเป็นคนอื่น
 I was cheated last month by a guy who looked like you
ฉันถูกโกงเดือนที่แล้วโดยคนที่ดูคล้ายคุณ
 He had an incisor missing, but you do not
เขามีฟันหน้าขาดหายไป แต่คุณไม่ทำ
 I am sorry
ฉันขอโทษ
"   "No worries
"   "ไม่ต้องห่วง
" The peddler smiled
"คนขายของยิ้ม
 "Sir, which one do you like?"   "This bracelet
"เซอร์ที่คุณชอบ?" 
" Anfey picked up a bracelet
"Anfey หยิบสร้อยข้อมือไว้
   "Sir, you have great taste
"เซอร์คุณมีรสชาติที่ดี
 This bracelet was passed down through generations of my family
สร้อยข้อมือนี้ถูกส่งผ่านไปมาหลายชั่วอายุคนในครอบครัว
 Ahh… I wouldn’t sell it if I didn’t need money urgently
อ่า ... ฉันจะไม่ขายมันถ้าฉันไม่ต้องการเงินด่วน
" The peddler said with some regret
"คนขายของบอกด้วยความเสียใจบางอย่าง
   "How much is this bracelet?"   "Ten silver coins
สร้อยข้อมือนี้เท่าไหร่? " 
"   "What? Didn’t you say four silver coins before?!"   "No, I didn’t, sir! This bracelet is so nice that I would never sell it for just four silver coins
"   "อะไร? 
" The peddler scowled
"คนขายของชำดูถูก
 "You must have heard it wrong
"คุณต้องเคยได้ยินว่าผิด
 It’s ten, not four!"   "Nonsense! I heard four!" Anfey angrily said, "Are you bullying me now? Because I am a newcomer? Ok
มันถึงสิบไม่สี่! "" เรื่องไร้สาระ! 
 I will ask my master to come
ฉันจะขอให้นายของฉันมา
 He can back me up
เขาสามารถสำรองฉันได้
"   "Don’t…" That peddler was worried, "Sir, you… you really heard it wrong
"" ไม่ ... "คนขายของที่เป็นห่วง" เซอร์คุณ ... คุณได้ยินมันผิด
 Alright, alright, take it
เอาล่ะเอาล่ะ
 It’s just my bad luck, alright?"   "Just joking
มันเป็นแค่ความโชคร้ายของฉันไม่เป็นไร? "" แค่ล้อเล่น
" Anfey laughed, "You can just give me a silver coin back as change
"Anfey หัวเราะ" คุณสามารถให้ฉันเป็นเหรียญเงินกลับเป็นการเปลี่ยนแปลง
 99 is my lucky number
99 คือหมายเลขที่โชคดีของฉัน
"   "You… What did you say?" The peddler was lost
"" คุณ ... คุณพูดอะไร? "คนขายของหายไป
   "You can just give me a silver coin back
"คุณสามารถให้เหรียญเงินคืนได้
 Didn’t you say you need money? I am just helping you out this time, what do you think?"   "Thank you, I really appreciate it
คุณไม่ได้บอกว่าคุณต้องการเงินหรือ? 
 You are a kind man," the peddler gratefully said
คุณเป็นคนที่สุภาพ "ผู้ขายกล่าวขอบคุณ
 " Sir, you are a nice man!" That peddler took out a silver coin from his inside pocket and carefully passed it to Anfey
"เซอร์คุณเป็นคนดี!" 
   Anfey rubbed the seller’s palm with his fingertips again when he picked up the silver coin
Anfey ลูบมือของผู้ขายด้วยปลายนิ้วอีกครั้งเมื่อหยิบเหรียญเงิน
 Anfey grinned at the peddler after putting the silver coin away
Anfey ยิ้มกับพ่อค้าเร่ขายหลังจากเอาเหรียญเงินออกไป
 He hastily walked back to the hotel with the bracelet
เขารีบเดินกลับไปที่โรงแรมด้วยสร้อยข้อมือ
   "Professor, does this bracelet look nice?" Anfey showed the bracelet to Saul
"ศาสตราจารย์ไม่สร้อยข้อมือนี้ดูดี?" 
   "Yes, very nice
"ใช่ดีมาก
" Saul would not say anything to upset Anfey
"ซาอูลไม่ได้พูดอะไรเพื่อทำให้อารมณ์เสีย Anfey
 "Anfey, what will you do with the bracelet?"   "Professor, you’re allowing me to move in with you after you admit me to the Mage Academy, so I don’t have to stay in the dorm
"Anfey คุณจะทำอย่างไรกับสร้อยข้อมือ?" 
 At the very least, I need to buy you some gifts
อย่างน้อยที่สุดฉันต้องซื้อของขวัญให้คุณ
"   "Good kid, you are very considerate
"เด็กดีคุณเป็นคนที่ให้ความสำคัญมาก
" Saul laughed
"ซาอูลหัวเราะ
   Anfey pretended to smile in front of Saul
Anfey แกล้งยิ้มต่อหน้าซาอูล
 However, he knew there was nothing worth smiling about at all
อย่างไรก็ตามเขารู้ว่าไม่มีอะไรน่าหัวเราะเลย
   As an assassin, Anfey had a great short-term memory
ในฐานะฆาตกร Anfey มีหน่วยความจำระยะสั้นที่ยอดเยี่ยม
 He could remember everything his eyes captured within a certain period of time, regardless of how important or unimportant it was to him
เขาสามารถจดจำทุกสิ่งทุกอย่างที่ดวงตาของเขาจับได้ภายในระยะเวลาหนึ่งโดยไม่คำนึงถึงความสำคัญหรือไม่สำคัญต่อเขา
 For example, Anfey walked into a messy room and came out right away
ยกตัวอย่างเช่น Anfey เดินเข้าไปในห้องยุ่ง ๆ และออกมาทันที
 He could correctly tell exactly where everything was at
เขาสามารถบอกได้อย่างถูกต้องว่าทุกอย่างเป็นอย่างไร
 He would wipe any useless memories from his brain after several hours
เขาจะเช็ดความทรงจำที่ไร้ประโยชน์ใด ๆ จากสมองของเขาหลังจากหลายชั่วโมง
 Assassins might experience many unexpected situations
Assassins อาจพบสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดหลายอย่าง
 It was very possible that some minor things an assassin saw a few seconds earlier, which most people would easily neglect, could save their lives
มันเป็นไปได้มากทีเดียวที่บางสิ่งบางอย่างลอบสังหารเห็นไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้ซึ่งคนส่วนใหญ่จะละเลยได้ง่ายอาจช่วยชีวิตพวกเขาได้
 Short-term memory was the most basic skill assassins needed to learn
หน่วยความจำระยะสั้นเป็นทักษะสังหารขั้นพื้นฐานที่จำเป็นในการเรียนรู้
   Anfey was suspicious of the peddler
Anfey เป็นที่น่าสงสัยของคนเดินเตาะแตะ
 It was confirmed when he saw the movements of the peddler’s sly eyes
มันได้รับการยืนยันเมื่อเขาเห็นความเคลื่อนไหวของสายตาของคนขายเหล้า
 Anfey had seen this pair of eyes three times in two hours
Anfey ได้เห็นดวงตาคู่นี้สามครั้งภายในสองชั่วโมง
 One time was when he walked out of the hotel room
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขาเดินออกจากห้องโรงแรม
 Another time was at the magic store
อีกครั้งหนึ่งอยู่ที่ร้านมายากล
 The last time was across from the hotel!   Anfey had a very simple but effective way to test out any suspect
ครั้งสุดท้ายอยู่ตรงข้ามโรงแรม! 
 It was to create an opportunity to look at the suspect’s eyes
มันคือการสร้างโอกาสที่จะมองไปที่ตาของผู้ต้องสงสัย
 The eyes would tell if the suspect was scheming something
ตาจะบอกได้ว่าผู้ต้องสงสัยกำลังวางแผนอะไรอยู่หรือไม่
 Anfey might be scolded for being a psycho if the suspect was innocent
Anfey อาจถูกตำหนิว่าเป็นโรคจิตถ้าผู้ต้องสงสัยเป็นผู้บริสุทธิ์
 However, it was better to be scolded than to make mistakes and fall into another’s trap
อย่างไรก็ตามมันเป็นการดีกว่าที่จะถูกดุว่ามากกว่าที่จะทำผิดพลาดและตกลงไปในกับดักของอีกคนหนึ่ง
   The peddler’s pam felt dry when Anfey first touched his hand
Pam ของคนหาซื้อรู้สึกแห้งเมื่อ Anfey สัมผัสมือแรกของเขา
 Then Anfey sent out hostile vibes when he stared at the seller
แล้ว Anfey ส่งความรู้สึกไม่เป็นมิตรเมื่อเขาจ้องที่ผู้ขาย
 The peddler’s hand was wet, along with the silver coin, the second time Anfey touched his hand, after he mentioned calling Saul over
มือคนขายของเปียกพร้อมกับเหรียญเงินเป็นครั้งที่สอง Anfey สัมผัสมือของเขาหลังจากที่เขากล่าวถึงการเรียกซาอูลมากกว่า
 People’s hands would become wet only under three circumstances
มือของผู้คนจะเปียกเพียงภายใต้สามสถานการณ์เท่านั้น
 One was when exercising
หนึ่งคือเมื่อออกกำลังกาย
 Second was the weather
ประการที่สองคือสภาพอากาศ
 The third was nervousness
ที่สามคือความกระวนกระวายใจ
 The first two possibilities were eliminated, so what was the peddler nervous about?   It would be an eventful night today… Anfey secretly moved his fingers a little bit
ความเป็นไปได้สองประการแรกถูกตัดออกดังนั้นสิ่งที่ผู้ขายล่อใจกังวลเกี่ยวกับ? 
 This was his habit
นี่เป็นนิสัยของเขา