Chapter 86 Chapter 86: Greed Translator: Nyoi-Bo Studio  Editor: Nyoi-Bo Studio Anfey only glanced at the chest before moving his gaze to the longbow
บทที่ 86 บทที่ 86: ความเกลียดชังนักแปล: Nyoi-Bo Studio Editor: สตูดิโอ Nyoi-Bo Anfey เหลือบมองที่หน้าอกก่อนที่จะขยับตัวไปที่ข้อศอก
 He walked over slowly and lifted it off the wall
เขาเดินช้าๆและยกมันออกจากผนัง
 Everyone else stared at the chest with wide eyes
ทุกคนจ้องมองที่หน้าอกด้วยสายตากว้าง
 They had all felt something, but did not want to believe
พวกเขารู้สึกทุกอย่าง แต่ไม่อยากเชื่อ
 Anfey did not know much about magic silver
Anfey ไม่รู้จักเงินมายากลมากนัก
 He had only read about it in books, and had quickly forgotten about it
เขาเพิ่งอ่านเรื่องนี้ในหนังสือและลืมเรื่องนี้ไปอย่างรวดเร็ว
 He brushed away the dust on the longbow
เขาแปรงฝุ่นไปที่ข้อศอก
 The bow was about four feet long and very heavy
น้อมยาวประมาณสี่ฟุตและหนักมาก
 There were no carvings or decorations on it, and the bow appeared very plain
ไม่มีเครื่องประดับแกะสลักหรือเครื่องประดับเลยและคันธนูก็ดูเรียบง่าย
 Under the dim light, the bow’s body appeared to be dark grey, and the string appeared to be dark gold
ภายใต้แสงสลัวร่างกายของโบว์ดูเหมือนจะเป็นสีเทาเข้มและเชือกก็ดูเหมือนจะเป็นสีทองเข้ม
 Anfey wasn’t one to appreciate ancient artifacts, but he knew this bow was nothing short of extraordinary
Anfey ไม่ใช่คนที่ชื่นชมสิ่งประดิษฐ์โบราณ แต่เขารู้ว่าคันธนูนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา
 He slowly began pulling the string back, and even though he used his full strength, he was experiencing difficulties
เขาค่อยๆดึงเชือกกลับมาและแม้ว่าเขาจะใช้กำลังเต็มที่ แต่เขาก็ประสบปัญหา
 He tried to draw the string back a bit more, and felt a sharp pain in his fingers
เขาพยายามดึงเชือกกลับมาอีกหน่อยและรู้สึกว่านิ้วมือขรุขระ
 He released the string
เขาปล่อยสาย
 The string bounced back, making a sharp whistling sound that turned into a low buzzing
สตริงกระเด้งกลับทำเสียงแหลมคมที่กลายเป็นต่ำหึ่ง
 Anfey stared at it in amazement
Anfey จ้องที่มันด้วยความประหลาดใจ
 He put the bow back and turned to the great axe
เขาก้มศีรษะไว้และหันกลับไปขวานใหญ่
 The axe was about as tall as a man, the handle was as thick as a baby’s forearm, and the axe itself was almost as big as a wheel
ขวานสูงราวกับชายคนหนึ่งถือด้ามที่หนาพอ ๆ กับแขนของทารกและขวานเกือบจะใหญ่เท่ากับวงล้อ
 The axe was shaped strangely
ขวานมีรูปร่างแปลก ๆ
 The lower part of the axe was flat and smooth, the upper part turned abruptly vertical
ส่วนล่างของขวานแบนราบเรี่ยวส่วนบนหันหน้าไปทางแนวดิ่ง
 Like the bow, the axe appeared old
เหมือนคันธนูขวานปรากฏตัวขึ้น
 It was black, and only the edge of the axe appeared white
มันเป็นสีดำและมีเพียงขอบของขวานปรากฏเป็นสีขาว
 The axe probably weighed considerably more than a hundred and fifty pounds
ขวานอาจชั่งน้ำหนักมากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบปอนด์
 Anfey reached over and picked it off of the wall
Anfey เอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาจากผนัง
 As he held the axe in his hand, he stumbled and almost dropped the axe
ขณะที่เขาถือขวานไว้ในมือเขาสะดุดและเกือบจะขว้างขวาน
 Anfey was caught off guard
Anfey ถูกจับตัวออกจากยาม
 He knew how strong he was
เขารู้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
 Holding this axe was completely beyond his ability
ถือขวานนี้อยู่นอกเหนือความสามารถของเขา
 He grasped the axe with his left hand, and before he could study it closely, he felt his legs shaking and sinking
เขาคว้าขวานด้วยมือซ้ายของเขาและก่อนที่เขาจะสามารถศึกษาได้อย่างใกล้ชิดเขารู้สึกว่าขาสั่นและจมลง
 He was standing on a pile of jewelry, which had supported him well before, but with the axe in his hands he was falling through the pile
เขายืนอยู่บนกองเครื่องประดับซึ่งเคยให้การสนับสนุนเขามาก่อน แต่ด้วยขวานที่อยู่ในมือเขาเขาล้มลงกองกอง
 He hurriedly returned the axe to where it was before
เขารีบกลับขวานไปยังตำแหน่งเดิม
 He had tried his best to control it, but it still bounced off the wall and made a loud noise that startled the others in the cave
เขาพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะควบคุมมัน แต่มันยังตีกลับออกจากผนังและทำให้เสียงดังขึ้นทำให้สะดุ้งคนอื่น ๆ ในถ้ำ
 "What are you doing?" Christian asked, looking away from the chest
"คุณกำลังทำอะไร?" 
 "Nothing," Anfey said
"ไม่มีอะไร" Anfey กล่าว
 "Can you open the chest?" "It’s an element lock," Christian said, shaking his head
"คุณสามารถเปิดหน้าอกได้หรือไม่" 
 "It’s impossible
"มันเป็นไปไม่ได้
" "Say, do you guys think this is magic silver?" Riska asked
"พวกคุณคิดว่านี่เป็นเงินที่วิเศษ?" Riska ถาม
 "Magic silver?" It had been too long, and well past Anfey’s memory limits
"เงินเมจิก?" 
 He thought the name sounded familiar, but could not remember what it was
เขาคิดว่าชื่อดังฟังดูคุ้น ๆ แต่จำไม่ได้ว่ามันคืออะไร
 "I feel like it is, but I do not know for sure," Blavi said, shaking his head
"ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ แต่ฉันไม่ทราบแน่" Blavi พูดเขย่าหัว
 "I’ve seen it," Christian said, "but that’s not something you can tell by just looking at it
"ฉันเคยเห็นมัน" คริสเตียนกล่าวว่า "แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถบอกได้โดยเพียงแค่มองไปที่มัน
" "If we attack it, maybe we can tell
"" ถ้าเราโจมตีมันบางทีเราสามารถบอกได้
" "No, that way we will trigger the element lock," Christian shook his head
"" ไม่ใช่แบบนี้เราจะสั่งให้ล็อคองค์ประกอบ "คริสเตียนส่ายหน้า
 "Christian, do you know how to undo the lock?" "No, unless we have the right spell
"คริสเตียนคุณรู้วิธียกเลิกกุญแจหรือไม่?" 
" "You’re sure?" "I’m certain
"" คุณแน่ใจหรือ? "" ฉันแน่ใจ
 Unless we can find an alchemist
จนกว่าเราจะหานักเล่นแร่แปรธาตุได้
 There is no way we can manage that by ourselves
ไม่มีทางใดที่เราสามารถจัดการได้ด้วยตัวเอง
" "Alright," Anfey said, nodding
"" เอาล่ะ "แอนฟอยกล่าวพยักหน้า
 "Suzanna, look at this," he added, lifting the bow off of the wall
"ซูซานนามองมาที่นี่" เขาเสริมยกโบว์ออกจากกำแพง
 Suzanna walked over and took the bow
Suzanna เดินและเอาคันธนู
 It was too big for Anfey to use, and Suzanna was even shorter than him
มันใหญ่เกินกว่าที่จะใช้ Anfey และ Suzanna ก็สั้นกว่าเขา
 The way she held the bow looked slightly awkward, but her power was undeniable
วิธีที่เธอถือคันธนูดูอึดอัดเล็กน้อย แต่อำนาจของเธอก็ปฏิเสธไม่ได้
 She was able to draw it almost full despite being more petite than Anfey
เธอสามารถวาดมันเกือบเต็มแม้จะมีขนาดเล็กกว่า Anfey
 However, she could barely draw it open fully, and let go hurriedly
อย่างไรก็ตามเธอแทบจะไม่สามารถดึงมันออกมาได้อย่างเต็มที่และรีบไปรีบ
 The bow vibrated and an arrow of air shot forward
คันธนูสั่นสะเทือนและลูกธนูยิงไปข้างหน้า
 It hit a wall and made a large hole on it
มันโดนกำแพงและทำเป็นรูใหญ่ ๆ
 Anfey stared at the hole, and was glad the bow was not aimed at him
Anfey จ้องมองที่หลุมและดีใจที่ธนูไม่ได้มุ่งเป้าไปที่เขา
 "Do you know its name?" Anfey turned to Christian, who was the most knowledgeable of all of them
"คุณรู้ชื่อหรือไม่?" 
 "I don’t know," Christian shook his head
"ฉันไม่รู้" คริสเตียนส่ายหน้า
 "It can shoot out an air arrow, though
"สามารถยิงลูกศรทางอากาศได้
 I have never heard of anything like this
ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน
" "Does anyone know?" Anfey’s question was met with head shakes and low murmurs
"" ใครรู้หรือไม่? "คำถาม Anfey ได้พบกับ shakes หัวและต่ำ murmurs
 "Suzanna, do you know?" "No," Suzanna said, stroking the bow
"Suzanna คุณรู้หรือไม่?" 
 Clearly she liked it, but it was not her weapon
เห็นได้ชัดว่าเธอชอบ แต่ไม่ใช่อาวุธของเธอ
 Using a longbow like this was very draining, and she was, after all, a swordsman, not an archer
การใช้ longbow เช่นนี้เป็นการระบายน้ำได้มากและเธอก็เป็นนักดาบไม่ใช่นักยิงธนู
 "Nevermind
"ไม่เป็นไร
 Suzanna, take the bow and axe
Suzanna ใช้คันธนูและขวาน
" "Me? No
" "ผม? 
 I only need the sword
ฉันต้องการดาบเท่านั้น
" "That’s yours
"" นั่นเป็นของคุณ
 You are the rightful owner
คุณเป็นเจ้าของที่ชอบธรรม
" "There, why don’t you put it in your ring? My ring is full, and I can’t carry around an axe all day
"" ทำไมคุณไม่ใส่มันไว้ในวงแหวนของคุณ? 
" "Alright," Anfey said
"เอาล่ะ" Anfey กล่าว
 He didn’t want to argue with Suzanna about pointless things
เขาไม่ต้องการโต้เถียงกับ Suzanna เกี่ยวกับเรื่องที่ไร้จุดหมาย
 "Suzanna, there is only one thing left to do, if we can’t figure out the spell
"Suzanna มีเหลืออีกอย่างเดียวที่จะทำถ้าเราไม่สามารถหาคำสะกดได้
" "What is it?" "Tell us who took the map, and we will get it back together
"" มันคืออะไร? "" บอกเราว่าใครเอาแผนที่และเราจะได้รับมันกลับมารวมกัน
" Suzanna frowned and appeared hesitant
ซูซานนาขมวดคิ้วและลังเลใจ
 "We still do not know where you two came from and what your pasts were
"เรายังไม่ทราบว่าคุณสองคนมาจากไหนและอะไรในอดีตของคุณ
 We know you will tell us when you are ready to do so
เรารู้ว่าคุณจะบอกเราเมื่อคุณพร้อมที่จะทำเช่นนั้น
 I think now is one of those times
ฉันคิดว่าตอนนี้เป็นหนึ่งในเวลาดังกล่าว
 We need to analyze where the map came from, and what kind of people we will be facing
เราจำเป็นต้องวิเคราะห์ว่าแผนที่มาจากที่ใดและเราจะเผชิญกับคนแบบไหน
" "Alright," Suzanna sighed
"" เอาล่ะ "ซูซานนาถอนหายใจ
 "You don’t need to tell us right away
"คุณไม่จำเป็นต้องบอกเราทันที
 We have plenty of time for you to think," Anfey interrupted her
เรามีเวลามากพอที่คุณจะคิดได้ "Anfey ขัดจังหวะเธอ
 "Christian, come
"คริสเตียนมา
 We need to seal off the passages
เราจำเป็นต้องปิดผนึกทางเดิน
 I don’t think the orcs will easily give up
ฉันไม่คิดว่าผีจะยอมแพ้
" Christian sighed, remembering the orcs
"คริสเตียนถอนหายใจจดจำผี
 "Alright," he said
"เอาล่ะ" เขากล่าว
 When they returned to the cavern, the orcs were not working, and were instead chatting amongst themselves
เมื่อพวกเขากลับไปที่ถ้ำผีไม่ทำงานและแทนที่จะคุยกันเอง
 Seeing the group emerging from the site of the accident, the orcs all turned their gaze
เมื่อเห็นกลุ่มที่โผล่ออกมาจากบริเวณที่เกิดเหตุอุบาทว์ทั้งหมดหันมาจ้องมอง
 Greed was limitless
ความโลภคือไร้ขีด จำกัด
 There were very few people who could avoid the influence of greed, and Anfey was no different
มีน้อยคนที่สามารถหลีกเลี่ยงอิทธิพลของความโลภและ Anfey ไม่แตกต่างกัน
 When he had just arrived here, all he wanted to do was to kill Yagor and survive
เมื่อเขาเพิ่งมาถึงที่นี่สิ่งที่เขาต้องการคือฆ่า Yagor และรอดชีวิต
 After meeting Saul and Ernest and learning more about the world, he wanted to be one of the best
หลังจากได้พบกับซาอูลและเออร์เนสและเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับโลกเขาต้องการเป็นหนึ่งในสุดยอด
 He felt that he should do something, instead of living alone, spending the rest of his life in absolute boredom
เขารู้สึกว่าควรจะทำบางสิ่งบางอย่างแทนการใช้ชีวิตตามลำพังใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในความเบื่ออย่างแน่นอน
 Sure it would be safe, but… Like him, the orcs were ecstatic over earning one gold coin a day
แน่ใจว่ามันจะปลอดภัย แต่ ... เช่นเขา orcs สุขสันต์มากกว่ารายได้เหรียญทองหนึ่งวัน
 After hearing their friends had discovered the treasure and seeing them returning with many gold coins, they felt Anfey was selfish
หลังจากได้ยินเพื่อนของพวกเขาได้พบสมบัติและเห็นพวกเขากลับมาพร้อมกับเหรียญทองหลายพวกเขารู้สึก Anfey เห็นแก่ตัว
 They were the ones who had discovered the treasure; shouldn’t they get some of it as well? If it weren’t for the difference in power and strength, they would have rioted long ago
พวกเขาเป็นคนที่ค้นพบสมบัติ 
 "Sanchez, get them out of here
"ซานเชซพาพวกเขาออกไปจากที่นี่
 Tell them to take three days off and give them each three coins," Anfey commanded, looking around the cavern
บอกให้พวกเขาใช้เวลาสามวันและแจกเหรียญให้สามเหรียญ "Anfey สั่งให้มองไปรอบ ๆ ถ้ำ
 "Alright," Sanchez said
"เอาล่ะ" ซานเชซกล่าว
 He turned to the orcs and called, "All of you, out, out
เขาหันไปหา orcs และเรียกว่า "คุณทุกคนออกไปข้างนอก
" The orcs, hearing his orders, glanced at each other but did not move
"orcs, ได้ยินคำสั่งของเขา, มองไปที่อื่น ๆ แต่ไม่ได้ย้าย
 Clearly they wanted to stay there
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการที่จะอยู่ที่นั่น
 Greed could grant people strength sometimes, and it had helped them forget the slaughter that happened there only a few days ago
ความโลภอาจให้กำลังคนบางครั้งและมันช่วยให้พวกเขาลืมการฆ่าที่เกิดขึ้นที่นั่นเพียงไม่กี่วันที่ผ่านมา
 All they could think of was the treasure
สิ่งที่พวกเขาคิดได้คือสมบัติ
 "Did you not hear me?" Sanchez called angrily
"คุณไม่ได้ยินฉัน?" 
 "Out with all of you!" He knew that after the accident, the orcs had become restless and would often disregard orders
"ออกไปกับคุณทุกคน!" 
 They would often look at them with shifty eyes and resist orders passively
พวกเขามักจะมองไปที่พวกเขาด้วยสายตาที่ฉลาดและต่อต้านการสั่งงานอย่างอดทน
 The orcs slowly stood up and began shuffling out of the cavern
orcs ลุกขึ้นยืนและเริ่มสับเปลี่ยนออกจากถ้ำ
 Some were muttering something in their own language, as if cursing the humans
บางคนพูดพึมพำบางอย่างในภาษาของตัวเองราวกับแช่งมนุษย์
 Anfey snorted, his eyes flickering with anger
Anfey กรีดร้องดวงตาของเขาจาง ๆ ด้วยความโกรธ