Chapter 7 Chapter 7 The Person in My Mind When Pang Jing Dong turned around, he met Wang Wei Tong once again, who let out a sigh, “Are you lurking around to eavesdrop on the latest information? Scared of losing your job?” “Yeah
บทที่ 7 บทที่ 7 คนที่อยู่ในใจของฉันเมื่อปางดงชิงหันไปรอบ ๆ เขาได้พบกับวังเหว่ยยองอีกครั้งและปล่อยลมหายใจออกมาว่า "คุณแอบลอบไปแอบดูข้อมูลล่าสุดหรือไม่? 
” Pang Jing Dong replied with a hollow laugh
ปางกวนอิมตอบด้วยเสียงหัวเราะกลวง
 “If you had known it would come down to this, you would have behaved better in the first place
"ถ้าคุณรู้ว่ามันจะลงไปนี้คุณจะมีพฤติกรรมที่ดีขึ้นในตอนแรก
” “I wished I would know what my first place should be; then I won’t have to experience my past
"ฉันอยากจะรู้ว่าสถานที่แรกของฉันควร; 
” Pang Jing Dong muttered under his breath
"ปางเจียงดงพึมพำใต้ลมหายใจของเขา
 It was too soft for Wang Wei Tong, who continued introducing, “The new general manager Mrs
มันแย่เกินไปสำหรับวังเหว่ยตองผู้ซึ่งยังคงแนะนำ "ผู้จัดการทั่วไปคนใหม่
 Shen, who not only is a female but is also younger than you; she is now working as a general manager; young and promising
Shen ซึ่งไม่ใช่แค่ผู้หญิง แต่อายุน้อยกว่าคุณ 
 Look at yourself, I am not trying to mock you, but you should truly think about it and start planning for your future
มองไปที่ตัวเองฉันไม่ได้พยายามที่จะเยาะเย้ยคุณ แต่คุณควรจะคิดอย่างแท้จริงเกี่ยวกับเรื่องนี้และเริ่มต้นการวางแผนสำหรับอนาคตของคุณ
” Pang Jing Dong gave him a smile and said, “Even though you are always criticizing me, but I don’t blame you because I do know that you are concerned for my well-being
"ปางจิงชิงยิ้มให้เขายิ้มและพูดว่า" ถึงแม้ว่าคุณจะวิจารณ์ผมอยู่เสมอ แต่ผมก็ไม่โทษคุณเพราะฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงความสุขของฉัน
” Upon listening to his words, Wang Wei Tong looked stunned, and replied, “I am quite impressed that those words came out from your mouth
"เมื่อฟังคำพูดของเขา Wang Wei Tong มองตะลึงและตอบว่า" ฉันรู้สึกประทับใจมากที่คำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากของคุณ
 I would rather you to stop giving me any chance in the future to criticize you… Let’s hope if you still have a future!” After pausing for a moment, he continued, “When you meet Mrs
ฉันอยากจะให้คุณหยุดให้ฉันมีโอกาสในอนาคตที่จะวิพากษ์วิจารณ์คุณ ... หวังว่าถ้าคุณยังมีอนาคตอยู่! "หลังจากหยุดชั่วครู่หนึ่งเขาพูดต่อ" เมื่อคุณพบคุณผู้หญิง
 Shen later, please reflect honestly on your behavior, and promise her you will change
จงนึกถึงพฤติกรรมของคุณอย่างสุจริตและสัญญาว่าเธอจะเปลี่ยนไป
 She is new to the company so she should still be unfamiliar with the condition of our workplace
เธอเป็นคนใหม่ของ บริษัท ดังนั้นเธอจึงยังไม่คุ้นเคยกับสภาพของสถานที่ทำงานของเรา
 Furthermore, you are only a regular employee, so it is unlikely that she will pick on you
นอกจากนี้คุณเป็นเพียงพนักงานประจำดังนั้นจึงไม่น่าเป็นไปได้ว่าเธอจะเลือกคุณ
” If it were someone else, the person would have also added, “I did try my best to talk good about you” or something similar, to earn a favor from Pang Jing Dong
"ถ้าเป็นคนอื่นคนก็คงจะพูดว่า" ฉันพยายามอย่างดีที่สุดในการพูดคุยเกี่ยวกับคุณ "หรืออะไรที่คล้าย ๆ กันเพื่อหารายได้จากปางจิงดง
 Wang Wei Tong did not mention it, even if he did try his best to help Pang Jing Dong
Wang Wei Tong ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อช่วยปางดงดง
 Anyone could have said something good, or even more likely to talk bad about him
ทุกคนอาจพูดอะไรที่ดีหรือมีแนวโน้มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเขาไม่ดี
 On the other hand, people like Wang Wei Tong who had never tried to earn anything from helping people were the most reliable
ในทางตรงกันข้ามคนที่ชอบ Wang Wei Tong ผู้ซึ่งไม่เคยพยายามหารายได้จากการช่วยเหลือผู้คนเป็นที่น่าเชื่อถือมากที่สุด
 “Mrs
"นาง
 Shen was able to become our boss at such an early age; Is it because her family had taught her well since childhood?” said Pang Jing Dong
Shen สามารถเป็นเจ้านายของเราได้ตั้งแต่อายุยังน้อย 
 “That is true
"ถูกแล้ว
 Her dad is one of the richest men in our country, who’s involved in real estate, finance, and manufacturing
พ่อของเธอเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศของเราผู้ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับอสังหาริมทรัพย์การเงินและการผลิต
 I am told that Mr
ฉันบอกว่านาย
 Shen was incredibly poor in his early years, but he fought hard for the achievements he has today
Shen น่าสงสารมากในช่วงต้นปี แต่เขาต่อสู้อย่างหนักเพื่อความสำเร็จที่เขามีในวันนี้
 It is quite miraculous indeed
มันน่าอัศจรรย์มากแน่นอน
” Pang Jing Dong followed Wang Wei Tong towards the general manager’s office
"ปางเจียงตงเดินตามวังเวียงตองไปยังสำนักงานผู้จัดการทั่วไป
 When they arrived at the door, Wang Wei Tong advised him with a serious tone, “Be careful with what you say when you go in
เมื่อพวกเขามาถึงประตูวังเหว่ยตองแนะนำเขาอย่างจริงจังว่า "จงระมัดระวังในสิ่งที่คุณพูดเมื่อคุณเข้ามา
” “I understand, thank you
"ฉันเข้าใจขอบคุณ
” After watching Wang Wei Tong walking way, Pang Jing Dong stood still for a moment, before reaching out his hand
"หลังจากได้เห็นวังเวียงวังเดินไปทาง Pang Jing Dong ก็ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะยื่นมือออกไป
 When he had finally decided to knock on the door, he said to himself, “Is it truly her? Would there be such a coincidence?” Following the knocks, there was a recognized yet unfamiliar voice from the inside, “Please enter
เมื่อเขาตัดสินใจที่จะเคาะประตูเขาก็ถามตัวเองว่า "เธอเป็นจริงหรือ? 
” “It truly isn’t someone else with the same name
"" ไม่ใช่คนอื่นที่มีชื่อเดียวกัน
” When Pang Jing Dong entered the room, he was finally sure that the general manager in front of him, was the same person he remembered deep in his mind, yet he was not sure if he considered himself fortunate, or the opposite
"เมื่อปางจิงดงเดินเข้าไปในห้องเขาก็แน่ใจได้ว่าผู้จัดการทั่วไปหน้าเขาเป็นคนเดียวกันที่เขาจำได้ลึก ๆ ในใจ แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่าเขาคิดว่าเขาโชคดีหรือตรงข้าม
 In the widely spaced and brightly illuminated office, where a large office desk was placed, an attractive lady was sitting behind it
ในสำนักงานที่มีระยะห่างและส่องสว่างอย่างกว้างขวางซึ่งมีโต๊ะทำงานขนาดใหญ่วางอยู่ผู้หญิงที่น่าสนใจกำลังนั่งอยู่ข้างหลัง
 She had a moderate height and physique, an oval face with little foundation applied; she was wearing a well-tailored, dark blue professional attire, which flawlessly displayed her outstanding figure, especially the curves of her breasts
เธอมีความสูงและรูปร่างปานกลางใบหน้ารูปไข่ที่มีรากฐานเล็กน้อย 
 Shen Jia Yao possessed a pair of deep looking eyes, which were focused on a few documents on the desk as she was writing on them
Shen Jia Yao มีคู่สายตาที่มองลึก ๆ ซึ่งมุ่งเน้นไปที่เอกสารสองสามฉบับบนโต๊ะขณะที่เธอกำลังเขียนอยู่
 When she heard Pang Jing Dong entering the room, she raised her eyes and frowned her eye brows elegantly before cracking a smile, “Happy, it’s truly you!” “Happy” was Pang Jing Dong’s nickname, known by a few people, but those who knew it were confused and tried to figure why his nickname was not “Dong Dong”
เมื่อเธอได้ยินเสียง Pang Jing Dong เดินเข้าไปในห้องเธอเงยหน้าตาขึ้นและขมวดคิ้วคิ้วคิ้วขมวดคิ้วอย่างนุ่มนวลก่อนที่จะยิ้มให้ "Happy, it's you you!" "Happy" เป็นชื่อเล่นของ Pang Jing Dong ซึ่งเป็นที่รู้จักของคนเพียงไม่กี่คน 
 Only Pang Jing Dong knew that the name carried his parents’ hope
เฉพาะปางจิ้งด้งรู้ว่าชื่อนี้นำความหวังของพ่อแม่
 They had spent their whole lives working hard but did not have many chances to experience happiness; thus, they entrusted their hope on him, to live a happy life
พวกเขาใช้เวลาทั้งชีวิตทำงานหนัก แต่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับความสุข 
 TL note: For Chinese people, their nicknames are often given by repeating the last word of their names
TL note: สำหรับคนจีนชื่อเล่นของพวกเขามักจะได้รับโดยการทำซ้ำคำสุดท้ายของชื่อของพวกเขา
 Therefore, the usual nickname for Pang Jing Dong would be “Dong Dong”; the nickname of Zhou Tong would be “Tong Tong”
ดังนั้นชื่อเล่นปกติสำหรับ Pang Jing Dong จะเป็น "Dong Dong"; 
 “Yao Yao, it truly is you
"เย้ายาวจริงๆมันเป็นคุณ
” said Pang Jing Dong emotionally, with a hint of helplessness
"ปางจิงหนิงกล่าวด้วยอารมณ์ของความรู้สึกที่ไร้ประโยชน์
 “When I just arrived and looked through the employee list, I prayed that there wouldn’t be a second Pang Jing Dong in the world
"เมื่อฉันเพิ่งมาถึงและมองผ่านรายการพนักงานฉันได้อธิษฐานว่าจะไม่มีปางจิงดงที่สองในโลกนี้
” “When I found out the new general manager’s name is Shen Jia Yao, I prayed that there wouldn’t be a second Shen Jia Yao in the world……” “There won’t be a second Shen Jia Yao; and likewise, there won’t be a second Pang Jing Dong
เมื่อฉันรู้ชื่อผู้จัดการทั่วไปคนใหม่คือ Shen Jia Yao ฉันภาวนาว่าจะไม่มี Shen Jia Yao คนที่สองในโลกนี้ ... "" จะไม่มี Shen Jia Yao คนที่สอง 
” Shen Jia Yao interrupted Pang Jing Dong, then in a cold voice she said, “I would never think that you are so scared to see me
"Shen Jia Yao ขัดจังหวัง Pang Jing Dong จากนั้นด้วยเสียงเย็นเธอพูดว่า" ฉันไม่เคยคิดว่าคุณกลัวที่จะได้เห็นฉัน
” “I wasn’t scared
"" ฉันไม่กลัว
 I was just unsure how I should approach you……” As the two were talking, Pang Jing Dong was still standing while Shen Jia Yao sat still in her seat
ฉันไม่แน่ใจว่าฉันควรจะเข้าใกล้คุณเท่าไหร่ ...... "ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดอยู่ Pang Jing Dong ก็ยังยืนอยู่ขณะที่ Shen Jia Yao นั่งอยู่บนที่นั่งของเธอ
 When she finally realized she should not have treated her childhood buddy like that, she pointed towards the seat opposite her and said to Pang Jing Dong, “Please be seated!” Since they met each other, Shen Jia Yao had only shown a few gestures, but every single one of them had an elegant feel to it
เมื่อในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าเธอไม่ควรได้รับการรักษาเพื่อนวัยเด็กของเธอเช่นนั้นเธอชี้ไปที่ที่นั่งตรงข้ามกับเธอและพูดกับปางดงชิงว่า "นั่งลงไปเถอะ!" ตั้งแต่พวกเขาพบกันและกัน Shen Jia Yao ได้แสดงท่าทางเพียงไม่กี่ท่าทางเท่านั้น 
 Feeling a sense of nobility from her, Pang Jing Dong realized that, the girl before me now is no longer the same tomboy who had followed me around wherever I went ten years ago
ความรู้สึกของคนชั้นสูงจากเธอ Pang Jing Dong ตระหนักว่าหญิงสาวก่อนที่ฉันตอนนี้ไม่ได้เป็นทอมบอยเดียวกันที่ได้ติดตามฉันไปทุกที่ที่ฉันไปเมื่อสิบปีก่อน
 The two were facing each other in silence for quite a while, before Shen Jia Yao took her time saying, “I assumed you did not dare to see me, because of you……
ทั้งสองหันหน้าเข้าหากันอยู่เงียบ ๆ ครู่หนึ่งก่อนที่ Shen Jia Yao จะใช้เวลาพูดว่า "ฉันคิดว่าคุณไม่กล้าที่จะเห็นฉันเพราะคุณ ......
 No! I should say because of your parents; my godparents had abandoned me
No! 
” “That was not their real intention, I believe they loved you like how they loved me, but in that situation, they were forced to do so
"" นั่นไม่ใช่ความตั้งใจจริงของพวกเขาฉันเชื่อว่าพวกเขารักคุณอย่างพวกเขารักฉัน แต่ในสถานการณ์นั้นพวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น
” “Happy, I grew up in your family since an early age
"" สวัสดีฉันโตขึ้นมาในครอบครัวตั้งแต่อายุยังน้อย
” Shen Jia Yao smiled while continuing, “Your parents were my godparents, and I do know that they loved me
Shen Jia Yao ยิ้มขณะที่ยังคง "พ่อแม่ของคุณเป็นพ่อแม่อุปถัมภ์ของฉันและฉันรู้ว่าพวกเขารักฉัน
 Even though they abandoned me before leaving the country when I was 15 years old, it will never influence my love towards them
แม้ว่าพวกเขาจะทิ้งฉันไว้ก่อนที่จะเดินทางออกจากประเทศเมื่อฉันอายุ 15 ปี แต่ก็ไม่มีวันส่งผลต่อความรักของฉันต่อพวกเขา
” After a brief pause, Pang Jing Dong said, “You must remember that our family was having a tough time
"หลังจากหยุดชั่วครู่ Pang Jing Dong กล่าวว่า" คุณต้องจำไว้ว่าครอบครัวของเรากำลังมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก
 My parents decided to try our luck in other countries and wanted to take you with us, but we weren’t allowed to do so due to the situation, so we decided to settle down first, and when the right time comes, we will bring you there too
พ่อแม่ของฉันตัดสินใจที่จะลองใช้โชคของเราในประเทศอื่น ๆ และต้องการพาคุณไปกับเรา แต่เราไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นเนื่องจากสถานการณ์เราจึงตัดสินใจที่จะปักหลักก่อนและเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเราจะนำมา 
” “But I have waited for 15 years
"" แต่ฉันรอมา 15 ปีแล้ว
 It never happened, and I was unable to contact them
มันไม่เคยเกิดขึ้นและฉันไม่สามารถติดต่อพวกเขาได้
” “They were involved in a fatal crash……” “I know
"" พวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องในอุบัติเหตุร้ายแรง ...... "" ฉันรู้
 My dad was told by one of his friends a few years ago
พ่อของฉันได้รับการบอกเล่าจากเพื่อนคนหนึ่งเมื่อไม่กี่ปีก่อน
 Since then, my dad, who is your godfather has been looking for you, but there was no news at all
ตั้งแต่นั้นมาพ่อของฉันซึ่งเป็นพ่อทูนหัวของคุณกำลังมองหาคุณ แต่ไม่มีข่าวเลย
” Pang Jing Dong gave her a forced smile, without saying anything
ปางจิงตงยิ้มให้เธอยิ้มโดยไม่ต้องพูดอะไร
 Shen Jia Yao asked, “Where have you been all this time? What have you been doing?” “I……” Without waiting for Pang Jing Dong’s answer, Shen Jia Yao said, “If you’re not comfortable, you don’t need to tell me
Shen Jia Yao ถามว่า "คุณอยู่ที่ไหนมาตลอดเวลานี้? 
”
”