Chapter 13 Chapter 13 I’m Seriously Not a Male Prostitute The restaurant was not far from the place of the conflict
บทที่ 13 บทที่ 13 ฉันไม่ใช่คนโสเภณีชายหญิงร้านนี้อยู่ไม่ไกลจากสถานที่แห่งความขัดแย้ง
 Pang Jing Dong initially wanted to switch to a different restaurant, but he did know how to say it as he did not want to ruin the mood
ปางจิงตงอยากจะเปลี่ยนไปที่ร้านอาหารแห่งใหม่ แต่เขารู้ว่าจะพูดอย่างไรในขณะที่เขาไม่อยากทำลายอารมณ์
 Her gorgeous appearance with her elegant gestures, caused Pang Jing Dong to be obsessed with her
รูปลักษณ์ที่งดงามของเธอด้วยท่าทางสง่างามของเธอทำให้ปางจิงดงต้องหมกมุ่นอยู่กับเธอ
 “The right saddle on the right horse!” Pang Jing Dong said with a smile
"อานขวาบนม้าขวา!" ปางจิงดงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
 “You should find a better phrase if you want to flatter me!” said Shen Jia Yao with a grin
"คุณควรจะหาวลีที่ดีกว่าถ้าคุณต้องการประจบฉัน!" Shen Jia Yao กล่าวด้วยรอยยิ้ม
 “The brand is Parad
"แบรนด์คือ Parad
” TL Note: Parad = Prada? Maybe? Regarding the clothing of luxury brands, it was no longer a person choosing the suitable clothes, but the clothes choosing the appropriate person
"TL หมายเหตุ: Parad = Prada? 
 For example, for the dress Shen Jia Yao was wearing, most of the people either did not have the physique to wear it, or they were unable to present the elegance of the dress fully
ตัวอย่างเช่นสำหรับชุด Shen Jia Yao ถูกสวมใส่ส่วนใหญ่ของคนทั้งไม่ได้มีร่างกายที่จะสวมใส่หรือพวกเขาไม่สามารถที่จะนำเสนอความสง่างามของชุดอย่างเต็มที่
 However, Shen Jia Yao wearing the dress could perfectly deliver the lifestyle philosophy as intended from Parad’s design concepts
อย่างไรก็ตามเชนเยียเย่สวมชุดนี้สามารถมอบปรัชญาในการดำเนินชีวิตได้อย่างสมบูรณ์แบบตามหลักการออกแบบของ Parad
 “I believe there is no need to flatter one another with our relationship
"ผมเชื่อว่าไม่จำเป็นต้องประจบอีกต่อไปด้วยความสัมพันธ์ของเรา
” After pausing for a while, Pang Jing Dong continued, “I have to admit, you weren’t so beautiful when you were young
"หลังจากหยุดชั่วระยะหนึ่งปางจิงดงกล่าวต่อว่า" ฉันต้องยอมรับว่าคุณไม่ได้สวยมากเลยตอนที่คุณยังหนุ่ม
” “How did I look like when I was young according to your memory?” “A short hair, face full of freckles, and always followed me behind with a hanging mucus from your nose
"" ฉันดูราวกับว่าฉันยังอายุน้อยตามความทรงจำของคุณ? "" ผมสั้นหน้าเต็มไปด้วยฝ้าและมักตามฉันไปด้วยน้ำมูกแขวนจากจมูกของคุณ
” “Haha!” Upon saying this, both of them burst out laughing
"" ฮ่า ๆ ! "เมื่อพูดแบบนี้ทั้งคู่ก็หัวเราะออกมา
 “I didn’t know I used to look like that!” said Shen Jia Yao
"ฉันไม่รู้ว่าฉันเคยดูแบบนั้น" Shen Jia Yao กล่าว
 “Ten years’ time can change a person completely
"เวลาสิบปีสามารถเปลี่ยนคนได้อย่างสมบูรณ์
” “You got that right!” “In comparison though, I prefer your old self!” Shen Jia Yao was stunned hearing it, who then gave Pang Jing Dong a puzzled look and did not continue the conversation
"คุณมีสิทธิ์!" "ในการเปรียบเทียบแม้ว่าฉันชอบตัวตนเก่าของคุณ!" Shen Jia Yao ได้ตะลึงได้ยินมันที่แล้วให้ Pang Jing Dong งงงวยและไม่ต่อการสนทนา
 “Let’s order some dishes!” Pang Jing Dong handed the menu to Shen Jia Yao
"ขออาหารจานด่วน!" ปางจิงด้งมอบเมนูให้แก่ Shen Jia Yao
 Shen Jia Yao ordered a few dishes, before saying in a flat tone, “Grandparents’…” “Still overseas
Shen Jia Yao สั่งอาหารจานหนึ่งก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียง "grandparents '" ... "" ยังต่างประเทศ
” Pang Jing Dong remained silence for a brief while, before saying, “I hope I could find a suitable timing to get them back
ปางจิงดงยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า "ฉันหวังว่าฉันจะหาจังหวะที่เหมาะสมเพื่อให้พวกเขากลับมาได้
 If they could not fulfill their dreams overseas, they deserve to return to their roots
ถ้าพวกเขาไม่สามารถเติมเต็มความฝันของพวกเขาในต่างประเทศพวกเขาสมควรที่จะกลับไปที่รากของพวกเขา
” Upon saying this, Shen Jia Yao had a recollection of her past; on the night she was abandoned, she kept on crying asking her godparents to stay while claiming going overseas was a bad idea
"เมื่อพูดแบบนี้ Shen Jia Yao ได้เล่าถึงอดีตของเธอ 
 During that moment, Pang Jing Dong’s father replied with a low spirit, “Is there anywhere that would not bury people?” TL Note: The phrase “Is there anywhere that would not bury people?” is a Chinese saying, meaning that people could end up dying somewhere, whether it be in their own countries or a foreign country
ในช่วงเวลานั้นพ่อของปางดงดงตอบด้วยจิตวิญญาณต่ำ "มีที่ไหนที่จะไม่ฝังศพคนอื่นได้หรือไม่?" หมายเหตุ: วลี "มีที่ไหนที่จะไม่ฝังศพคนอื่นหรือ?" เป็นคำพูดของชาวจีน 
 “Is my granddad fine?” asked Pang Jing Dong
"คุณปู่ของฉันดีไหม?" ปางกวนดงกล่าว
 “He went on a business trip to the USA a few days ago, might need a long time before coming back
"เขาเดินทางไปทำธุรกิจในอเมริกาไม่กี่วันก่อนอาจต้องใช้เวลานานก่อนจะกลับมา
 I’m just concerned about his body coping with the fatigue
ฉันแค่กังวลเกี่ยวกับร่างกายของเขาที่กำลังเผชิญกับความเมื่อยล้า
” “He extended his business overseas?!” “Yeah!” Shen Jia Yao shoved a proud expression at Pang Jing Dong as if she was trying to say, “Your parents failed to achieve that, didn’t they?!” “It’s impossible to earn enough money, tell him to rest more!” said Pang Jing Dong calmly, pretending he did not notice it
"เขาขยายธุรกิจไปต่างประเทศหรือไม่?" "ใช่!" Shen Jia Yao ผลักดันการแสดงออกอย่างภาคภูมิใจที่ Pang Jing Dong ราวกับว่าเธอกำลังพยายามที่จะพูดว่า "พ่อแม่ของคุณล้มเหลวที่จะบรรลุเป้าหมายได้หรือไม่?" " 
 “I haven’t mentioned your return to him” Upon saying this, Shen Jia Yao was carefully observing Pang Jing Dong’s reaction
"ฉันไม่ได้กล่าวถึงการกลับมาของคุณกับเขา" เมื่อพูดแบบนี้ Shen Jia Yao ได้เฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของปางจางดง
 “Oh!” answered Pang Jing Dong, still having a calm expression on his face
"โอ้!" ปางจิงดงตอบยังคงนิ่งอยู่บนใบหน้า
 “I hope you would tell him yourself!” Shen Jia Yao added
"ฉันหวังว่าคุณจะบอกเขาด้วยตัวเอง!" Shen Jia Yao เพิ่ม
 “I do hope I have the chance to!” said Pang jIng Dong who shook his head while smiling
"ฉันหวังว่าฉันจะมีโอกาส!" ปางเจียงดิงที่ส่ายหน้าขณะที่ยิ้ม
 “I never thought there would be such a coincidence in my life!” “I didn’t think so too, to think that you are my company’s employee
"ฉันไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องบังเอิญในชีวิตของฉัน!" "ฉันไม่คิดอย่างนั้นคิดว่าคุณเป็นลูกจ้างของ บริษัท ของฉัน
 I assumed we would never meet again!” “What I didn’t expect was, our status and positions had changed thoroughly
ฉันคิดว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว! "" สิ่งที่ฉันไม่คาดคิดก็คือสถานะและตำแหน่งของเราเปลี่ยนไปอย่างละเอียด
” Shen Jia Yao puckered her lips, before saying, “What did my godparents do overseas?” Pang Jing Dong knew that Shen Jia Yao assumed his parents had enjoyed a few years of luxurious life before ending up in the unfortunate accident
Shen Jia Yao เบื่อริมฝีปากของเธอก่อนพูดว่า "พ่อแม่อุปถัมภ์ของฉันทำอะไรในต่างประเทศบ้าง?" ปางกวนดงรู้ว่าเสิ่นเจียยะถือว่าพ่อแม่ของเขามีความสุขกับชีวิตที่หรูหราไม่กี่ปีก่อนที่จะลงเอยด้วยอุบัติเหตุที่โชคร้าย
 The truth was, it happened a month after they arrived in the foreign land
ความจริงก็คือมันเกิดขึ้นเดือนหลังจากที่พวกเขามาถึงในดินแดนต่างประเทศ
 The place was not a heaven
สถานที่ไม่ได้เป็นสวรรค์
 Regarding this fact, his parents were wrong initially, so was Shen Jia Yao today
เกี่ยวกับเรื่องนี้พ่อแม่ของเขาผิดครั้งแรกดังนั้นวันนี้ Shen Jia Yao
 Only Pang Jing Dong who had experienced hell there knew what it was like
เฉพาะปางจิงดงที่มีประสบการณ์นรกก็รู้ว่ามันเป็นอย่างไร
 A sorrowful feeling rose up in his heart
ความรู้สึกเศร้าโศกขึ้นในใจ
 Pang Jing Dong did not want to explain too much, so he answered, “Doing some small businesses!” Shen Jia Yao shook her head and changed the topic, “I invited you for a meal because I have something to discuss
ปางจิ้งด้งไม่ต้องการอธิบายมากเกินไปเขาจึงตอบว่า "ทำธุรกิจเล็ก ๆ สักหน่อย!" Shen Jia Yao ส่ายหัวและเปลี่ยนหัวข้อ "ฉันเชิญคุณมาทานอาหารเพราะมีเรื่องคุย
” “Go ahead!” “It’s about the managing team of the company!” Pang Jing Dong knew clearly what she meant
"" ไปข้างหน้า! "" มันเกี่ยวกับทีมบริหารของ บริษัท ! "Pang Jing Dong รู้อย่างชัดเจนว่าเธอหมายถึงอะไร
 Before this, he had already prepared himself mentally, that Shen Jia Yao would not invite him to a dinner just to talk about the old days, even though he hoped Shen Jia Yao did not change into such a realistic person
ก่อนหน้านี้เขาได้เตรียมพร้อมในใจว่า Shen Jia Yao จะไม่เชิญเขามารับประทานอาหารค่ำเพียงเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับวันเก่า ๆ แม้ว่าเขาจะหวังว่า Shen Jia Yao ไม่ได้เปลี่ยนไปเป็นคนที่สมจริง
 However, Pang Jing Dong was not willing to twist the truth, even if the one before him was Shen Jia Yao who had been someone close to him for a long time
อย่างไรก็ตามปางจิงดงไม่เต็มใจที่จะบิดเบือนความจริงแม้ว่าคนก่อนหน้าเขาคือ Shen Jia Yao ผู้ซึ่งเคยเป็นคนใกล้ชิดกับเขามาเป็นเวลานาน
 “Regarding the company’s problem, I prefer you to approach it by observing the situation yourself, rather than listening to other people’s opinions
"เกี่ยวกับปัญหาของ บริษัท ผมชอบให้คุณเข้าใกล้โดยการสังเกตสถานการณ์ด้วยตัวคุณเองแทนที่จะฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
 For example, the way I see and handle things might be different from yours
ตัวอย่างเช่นวิธีที่ฉันเห็นและจัดการกับสิ่งต่าง ๆ อาจแตกต่างจากของคุณ
” Upon hearing this, Shen Jia Yao explained herself without continue asking, “I just want to discuss the arrangement of the positions with you, not to discuss the people
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ Shen Jia Yao อธิบายตัวเองโดยไม่ต้องถามว่า "ฉันแค่อยากจะหารือเรื่องการจัดตำแหน่งกับคุณไม่ใช่เพื่อหารือเกี่ยวกับคน
” Pang Jing Dong asked with a grin, “I am just a regular employee
ปางจิงชิงถามด้วยรอยยิ้ม "ฉันเป็นแค่พนักงานประจำ
 I don’t think I have any right to participate in the decision-making of the company
ฉันไม่คิดว่าฉันมีสิทธิ์ที่จะมีส่วนร่วมในการตัดสินใจของ บริษัท
 Unless you want me to be your business partner?” “I only hope that you won’t be late to work anymore!” Shen Jia Yao replied
ถ้าคุณไม่ต้องการให้ฉันเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจของคุณ? "" ฉันแค่หวังว่าคุณจะไม่ต้องทำงานอีกต่อไป! "Shen Jia Yao ตอบ
 “At least give me a chance to be promoted?” “Never knew you are so dedicated!” Shen Jia Yao smiled
"อย่างน้อยให้โอกาสฉันได้รับการเลื่อนลอย?" "ไม่เคยรู้ว่าคุณทุ่มเทมากนัก!" Shen Jia Yao ยิ้ม
 “I was just joking, don’t take it seriously!” Pang Jing Dong’s smile disappeared and said thoughtfully, “I don’t want to live a tiring life!” Shen Jia Yao glanced at Pang Jing Dong, and said with a disappointing tone, “Striving for excellence is indeed tiring! But the sense of achievement is irreplaceable! I really hoped you didn’t just say that! To be honest, when I first knew you are working in my company, I wished you to have achieved something, or at least you could help me in my business! However…” Pang Jing Dong did not give a direct answer as he said, “No matter what you are doing, I will always support you!” “I only have one thing to ask from you!” “Tell me! As long as it’s not about world peace or something too ridiculous, I promise I will do it!” “Don’t be late for your work tomorrow!” “Uh… Let’s talk about world peace instead!” Shen Jia Yao shook her head helplessly while looking at her watch and say, “It’s late now, let’s call it a day!” “I suppose I don’t need to send you home!” Shen Jia Yao smiled, “No worries!” She then called the waitress over, “Bills, please!” and walked toward the counter
"ฉันแค่ล้อเล่นแล้วอย่าเอาจริงเอาจัง!" รอยยิ้มของปางจิงดงหายไปและพูดอย่างถี่ถ้วน "ฉันไม่ต้องการมีชีวิตที่เหนื่อยล้า!" Shen Jia Yao เหลือบมองที่ Pang Jing Dong และกล่าวด้วยความผิดหวัง 
 Maybe the restaurant was afraid its employees to keep the money themselves, so the customers had to pay at the counter
บางทีร้านอาหารก็กลัวพนักงานที่จะเก็บเงินตัวเองเพื่อให้ลูกค้าต้องจ่ายที่เคาน์เตอร์
 As Shen Jia Yao was passing Pang Jing Dong while walking toward the counter, Pang Jing Dong took his wallet out and said to Shen Jia Yao, “I’ll pay!” As soon as Pang Jing Dong opened his wallet, a business card fell out like a piece of falling leaf during the Autumn season, falling onto the table, which was picked up by Shen Jia Yao
ขณะที่เชนเยียเย่กำลังเดินผ่าน Pang Jing Dong ขณะเดินไปที่เคาน์เตอร์ Pang Jing Dong เอากระเป๋าสตางค์ออกและพูดกับ Shen Jia Yao ว่า "ฉันจะจ่ายเงิน!" ทันทีที่ปางกวนลองเปิดกระเป๋าสตางค์ของเขาบัตรธุรกิจลดลง 
 If anyone did what Shen Jia Yao just did, it was considered disrespectful
ถ้าใครทำในสิ่งที่ Shen Jia Yao ทำก็ถือว่าไม่สุภาพ
 However, she somehow still had a sense of intimacy in front of Pang Jing Dong, plus she really wanted to know what did Pang Jing Dong do in the past ten years, although most of the time Pang Jing Dong felt like a stranger to her
อย่างไรก็ตามเธอยังคงมีความรู้สึกสนิทสนมกับปางกวนดงรวมทั้งอยากจะรู้ว่าปางจิงดงทำอะไรในช่วงสิบปีที่ผ่านมาแม้ว่าส่วนใหญ่ของปางกวนดงรู้สึกเหมือนคนแปลกหน้า
 “Jing Dong, Public Relation Manager of Tony’s Nightclub” Shen Jia Yao casted a sight-glance at Pang Jing Dong, before saying in a cold voice, “I thought people doing this kind of business would use their stage names!” Pang Jing Dong let out a wry smile and asked, “Doesn’t this count as one?” “Just because you didn’t put a surname and it sounded more intimate doesn’t make it a stage name! That being said, it’s fine to use your real name
"Jing Dong ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของ Tony's Nightclub" Shen Jia Yao ได้เล็งภาพ Pang Jing Dong ก่อนที่จะพูดด้วยเสียงเย็น "ฉันคิดว่าคนที่ทำธุรกิจประเภทนี้จะใช้ชื่อบนเวทีของพวกเขา" Pang Jing Dong 
 Who knows which Jing Dong it’s referring to!” “If that’s the case, if my name is Jing Dong, there would be other people with the same name too!” “But it dropped from your wallet!” “Does that necessarily mean it belongs to me? My salary was given by you too!” “You can give your salary back to me!” After pausing for a while, Shen Jia Yao asked, “Are you trying to say you got this from someone else!” “Looks like even if I said that you wouldn’t believe me too!” “I don’t believe there would be such a coincidence in the world!” “If this business card is mine, I would have more of them! But I only have one on me now!” “Maybe you’ve distributed them? Or you’ve thrown them away? Who knows, I don’t want to search you anyway!” Pang Jing Dong shook his head helplessly, “I didn’t expect you to have zero confidence in me!” “Mr
ใครจะรู้ได้ว่า Jing Dong หมายถึงอะไร! "" ถ้าเป็นเช่นนั้นถ้าชื่อของฉันคือ Jing Dong ก็จะมีคนอื่นที่มีชื่อเหมือนกันด้วย! "" แต่มันหล่นลงมาจากกระเป๋าสตางค์ของคุณ! "" นั่นหมายความว่าอย่างไร 
 Pang!” Shen Jia Yao threw the card onto the table, and with a defying look she said, “I did ask you what you’ve been doing after my grandparents passed away, but you did not answer me!” “You think I wouldn’t die from exhaustion if I had been a male prostitute from ten years?” “Let’s leave the past behind and talk about the present
Shang Jia Yao โยนบัตรลงบนโต๊ะและมองด้วยความท้าทายเธอพูดว่า "ฉันถามคุณว่าคุณทำอะไรหลังจากที่ปู่ย่าตายายของฉันเสียชีวิต แต่คุณไม่ได้ตอบฉัน!" "คุณคิดว่าฉัน 
 It seems like you are late to work every day because you are too busy with your job at night!” “Why won’t you believe me?” “Look at yourself, being lazy and slothful, not making any effort to improve yourself
ดูเหมือนคุณจะสายไปทำงานทุกวันเพราะคุณยุ่งกับงานของคุณในเวลากลางคืน! "" ทำไมคุณถึงไม่เชื่อฉัน? "" มองตัวเองขี้เกียจและเกียจคร้านไม่ต้องพยายามปรับปรุงตัวเอง
 How do you expect me to justify your behaviors? This card gave me the answer I needed!” “If you insisted, I have nothing else to say!” Pang Jing Dong decided not to explain anymore, who then walked toward the entrance and mumbled to himself, “I’m seriously not a male prostitute
คุณคาดหวังให้ฉันปรับพฤติกรรมของคุณอย่างไร? 
”
”