Chapter 18 Chapter 18  Amateur Culprits Even though these culprits were ruthless, they were not good at shooting
ถึงแม้ผู้กระทำผิดเหล่านี้จะไร้ความปรานี แต่ก็ไม่ค่อยดีนักในการถ่ายทำ
 After the three cops had been killed, they remained in the car to wait if they were more cops around, instead of controlling the scene
หลังจากที่ตำรวจทั้งสามคนถูกสังหารพวกเขายังคงนั่งอยู่ในรถเพื่อรอให้ตำรวจเข้ามาแทนที่แทนที่จะควบคุมฉาก
 Therefore, not only Pang Jing Dong and Jing Ling Ling had some time to chit-chat, but it also allowed Pang Jing Dong to realize these guys are not professionals
เพราะฉะนั้นไม่เพียง แต่ Pang Jing Dong และ Ling Ling Ling ก็มีเวลาคุยกัน แต่ก็อนุญาตให้ Pang Jing Dong ตระหนักว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่มืออาชีพ
 Pang Jing Dong clearly understood it was inevitable for him to be dragged into the incident
ปางจิ้งตงเข้าใจอย่างชัดเจนว่าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับการที่เขาถูกลากเข้าสู่เหตุการณ์
 These people dared to murder cops in public; surely, they would not allow anyone to walk away alive
คนเหล่านี้กล้าที่จะสังหารตำรวจในที่สาธารณะ 
 However, to rely on the now shivering Jing Ling Ling before him to resolve the danger was not an ideal strategy
อย่างไรก็ตามการพึ่งพาลิง Ling Ling ที่กำลังสั่นกำลังก่อนที่เขาจะแก้ปัญหาอันตรายไม่ใช่กลยุทธ์ที่เหมาะ
 The chance of that happening would be less than or equivalent to the chance of China winning the soccer’s World Champion
โอกาสที่เกิดขึ้นจะน้อยกว่าหรือเทียบเท่ากับโอกาสที่จีนจะชนะแชมป์โลกของฟุตบอล
 “Give me the gun!” Pang Jing Dong reached out his hand toward Jing Ling Ling and said in an unquestionable tone
"ให้ปืน!" ปางจิงหลุงเอื้อมมือไปหา Jing Ling Ling และพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่มีข้อสงสัย
 “No way! I’m a cop
"ไม่มีทาง! 
 My gun is more important than my life…” Without waiting for Jing Ling Ling to finish talking, Pang Jing Dong grabbed the gun from her, at such a fast speed that Jing Ling Ling did not manage to see what just happened
ปืนของฉันมีความสำคัญมากกว่าชีวิตของฉัน ... "โดยไม่ต้องรอ Jing Ling Ling เพื่อพูดจบ Pang Jing Dong คว้าปืนจากเธอด้วยความเร็วที่รวดเร็วเช่น Jing Ling Ling ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นได้
 The noise they made had attracted the attention of the two men who got out from the Kamaz
เสียงที่พวกเขาทำได้ดึงดูดความสนใจของชายสองคนที่ออกจาก Kamaz
 They immediately pointed their gun at the direction of the noise after realizing there were survivors
พวกเขารีบชี้ปืนไปทางทิศทางของเสียงหลังจากตระหนักว่ามีผู้รอดชีวิตอยู่
 Despite that, Pang Jing Dong acted way faster, before the two criminals had the chance to fire their guns, Pang Jing Dong had fired two shots which penetrated their heads
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ปางจิงดงทำท่าเร็วขึ้นก่อนที่อาชญากรทั้งสองมีโอกาสยิงปืนปางจิงดงยิงสองนัดที่ทะลุศีรษะได้
 “You…” Jing Ling Ling stared shockingly at Pang Jing Dong
"คุณ ... " Jing Ling Ling จ้องเขม็งที่ Pang Jing Dong
 “These guys were ruthless, but from their behaviors, it seemed like they were not trained militarily!” said Pang Jing Dong calmly
"คนเหล่านี้เป็นคนโหดเหี้ยม แต่จากพฤติกรรมของพวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ได้รับการฝึกฝนทางทหาร!" ปางจิงดงกล่าวอย่างใจเย็น
 “You must come with me to the criminal police department!” said Jing Ling Ling as she was trying to stand up
"คุณต้องมากับฉันไปที่แผนกตำรวจอาชญากรรม!" Jing Ling Ling ขณะที่เธอกำลังพยายามลุกขึ้นยืน
 Pang Jing Dong immediately pulled her down, “Don’t move! There’s more still!” “Huh?” “The gunshots from before were shot from two different directions by different weapons
ปางจิงหนิงดึงเธอทันที "ไม่ย้าย! 
 I guess there’s still a sniper nearby!” “Where is he?” Pang Jing Dong pointed toward the opposite direction of the prisoners’ van
ฉันคิดว่ายังมีมือปืนอยู่ใกล้ ๆ ! "" เขาอยู่ที่ไหน? "ปางจิงหนิงชี้ไปทางตรงข้ามรถตู้ของนักโทษ
 Jing Ling Ling asked again, “Be more precise!” “I don’t know yet! But I’ve got a plan!” Pang Jing Dong looked at Jing Ling Ling, whose uniform was covered in dust, but she still looked heroic in it
หลิงหลิงหลิงถามอีกครั้งว่า "จงกระชับมากขึ้น!" "ฉันยังไม่รู้! 
 It was more impressive that she was still wearing her police cap
มันน่าประทับใจมากกว่าที่เธอยังสวมหมวกตำรวจอยู่
 Pang Jing Dong reached out his hand and take her cap while saying, “Lend this to me for a while!” “What are you trying to do?” asked Jing Ling Ling, who sort of had guessed what Pang Jing Dong’s intention was
ปางจิงหลุงเอื้อมมือจับหมวกและพูดว่า "ให้ฉันยืมเงินมาสักระยะหนึ่ง!" "คุณกำลังพยายามจะทำอะไร?" ถามหลิงหลิงหลิงที่คิดว่าเจตนาของปางเจียงดงคืออะไร
 Pang Jing Dong was thankful toward the culprits because they executed their ambush in an reconstructing area, which felt like he was on a real battlefield, allowing him to find what he needed easily
ปางจิงดงรู้สึกขอบคุณผู้กระทำผิดเพราะถูกซุ่มโจมตีในพื้นที่ที่สร้างขึ้นใหม่ซึ่งรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังอยู่ในสนามรบจริงทำให้เขาสามารถค้นหาสิ่งที่เขาต้องการได้ง่าย
 Pang Jing Dong picked up a piece of steel rod and hang Jing Ling Ling’s cap on one side
ปางจิงดงหยิบชิ้นส่วนเหล็กเส้นและแขวนหมวกของหลิงลิงลิงไว้ด้านใดด้านหนึ่ง
 He slowly poked the rod out from the edge of the van and kept on trying with different angles
เขาค่อยๆดึงคันโยกออกจากขอบของรถตู้และเก็บไว้ในการพยายามด้วยมุมที่ต่างกัน
 Finally, as he was poking out the rod from the top, a gunshot was heard not far from them
ในที่สุดเมื่อเขาเอาชนะแกนจากด้านบนปืนใหญ่ก็ได้ยินเสียงไม่ไกลจากพวกเขา
 “Ahead on the left!” Pang Jing Dong told Jing Ling Ling after observing the bullet hole on the cap
"ข้างซ้าย!" ปางจิ่งตงบอกกับหลิงหลิงหลิงหลังจากสังเกตรูกระสุนบนหมวก
 “Were you a soldier before?” Jing Ling Ling looked at Pang Jing Dong with a confused expression
"เคยเป็นนายทหารมาก่อนหรือไม่?" Jing Ling Ling มองไปที่ Pang Jing Dong ด้วยความรู้สึกสับสน
 Pang Jing Dong did not answer the question, “It was an old-fashioned trick, but still a useful one after all this time!” “From my Intel, you had just returned from overseas
ปางจิงหงไม่ตอบคำถาม "มันเป็นเคล็ดลับที่ล้าสมัย แต่ยังคงมีประโยชน์อยู่ตลอดเวลานี้!" "จากอินเทลคุณเพิ่งกลับจากต่างประเทศ
 Were you a soldier when you were overseas?” “The van’s driver must be dead! He must be killed by the sniper just then!” “Give me back the gun!” Jing Ling Ling reached out her hand toward Pang Jing Dong
คุณเป็นทหารเมื่อตอนที่คุณอยู่ต่างประเทศหรือไม่? "" คนขับรถตู้ต้องตาย! 
 “How many cops were involved in this operation? Why aren’t the cops in the van coming out?” “I’m going to arrest you!” said Jing Ling Ling firmly
"ตำรวจมีส่วนร่วมในการปฏิบัติการนี้กี่คน? 
 Pang Jing Dong slapped Jing Ling Ling’s hand away, and said with a disdained look, “If you have investigated me before, you would know that I have no criminal record! I’m doing this to keep us all alive! If you are reliable, I won’t be taking matters into my own hands!” Jing Ling Ling rubbed her hand and stared blankly at Pang Jing Dong
ปางจิงหนงตบหน้าหลิงหลิงหลิงและพูดด้วยท่าทีดูหมิ่น "ถ้าคุณสอบสวนฉันมาก่อนคุณจะรู้ว่าฉันไม่มีประวัติอาชญากรรม! 
 She was completely shocked by the man before him
เธอตกใจอย่างยิ่งกับชายคนหนึ่งก่อนหน้าเขา
 “You haven’t answered my question yet!” Pang Jing Dong reminded her
"คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันเลย!" Pang Jing Dong เตือนเธอ
 “Our vice squad leader was guarding the robbers’ leader at the back of the van! According to our plan, no matter what happened, if he didn’t hear any signal from us, he would not open the door!” Pang Jing Dong said, “Having a plan like this indicates you guys have received some information about the raid!” “Yes!” Jing Ling Ling continued after pausing for a while, “This group of criminals had committed serious offenses in several areas
"หัวหน้าหน่วยรองของเรากำลังเฝ้าผู้นำโจรที่ด้านหลังรถตู้! 
 From the information we received, the remaining members of the group were planning to rescue their leader
จากข้อมูลที่เราได้รับสมาชิกที่เหลืออยู่ในกลุ่มกำลังวางแผนที่จะช่วยเหลือผู้นำของพวกเขา
 Therefore, all the information regarding this escort including the time and the route are to be kept secrets
ดังนั้นข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวกับคุ้มกันนี้รวมถึงเวลาและเส้นทางจะถูกเก็บเป็นความลับ
 To avoid attracting attention, less number of cops are involved in this operation
เพื่อหลีกเลี่ยงการดึงดูดความสนใจจำนวนน้อยของตำรวจมีส่วนร่วมในการดำเนินการนี้
 Furthermore, no communication devices are allowed while the escort is taking place!” “That means, you are unable to call for backups now?” “Correct!” Jing Ling Ling nodded her head helplessly
นอกจากนี้ยังไม่มีอุปกรณ์สื่อสารใดที่ได้รับอนุญาตในขณะที่เพื่อนสนิทกำลังเกิดขึ้น! "" นั่นหมายความว่าคุณไม่สามารถโทรสำรองได้ตอนนี้? "" ถูกต้อง! "Jing Ling Ling พยักหน้าอย่างเศร้า ๆ
 Pang Jing Dong took out his phone from his chest pocket, who then realized it was squashed into pieces when he dove onto the ground a moment ago
ปางจิงตงหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าหน้าอกของเขาผู้ซึ่งตระหนักแล้วว่ามันถูกสลายเป็นชิ้น ๆ เมื่อเขาพุ่งลงสู่พื้นดินเมื่อสักครู่
 As a result, the two were stuck with other criminals hiding somewhere, while they had no way to call for help
เป็นผลให้ทั้งสองคนติดอยู่กับอาชญากรอื่น ๆ ที่หลบซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในขณะที่พวกเขาไม่มีทางที่จะขอความช่วยเหลือได้
 Pang Jing Dong urged Jing Ling Ling, “Tell your vice-captain to open the door!” “Why?” “I took out two of their men
ปางจิงหนิงขอเรียกร้องให้หลิงหลิงลิงบอกนายร้อยตรีของคุณเพื่อเปิดประตู! "" ทำไม? "" ฉันพาคนสองคนออก
 Hence the others would know there were still survivors
ดังนั้นคนอื่น ๆ จะรู้ว่ายังมีผู้รอดชีวิตอยู่
 According to my prediction, they would charge at us after observing the situation for a while! Although the number of people they have is unknown to us, we are surely outnumbered
ตามการคาดการณ์ของฉันพวกเขาจะเรียกเก็บเงินจากเราหลังจากสังเกตสถานการณ์ชั่วครู่หนึ่ง! 
 It’s safer to relocate ourselves somewhere, then try to come up with a plan there!” “What if we walk straight into them when we try to relocate?” “If people were shooting at us from other directions apart from where the sniper was, we would be dead by now
มันปลอดภัยกว่าที่จะย้ายตัวเองที่ไหนสักแห่งแล้วลองมาวางแผนกันเถอะ! "" จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเดินตรงเข้าไปในพวกเขาเมื่อเราพยายามจะย้ายที่อยู่? "" ถ้ามีคนยิงเราจากทิศทางอื่นนอกเหนือจากที่มือปืนอยู่ที่ไหน " 
 This means that the other directions are safe
ซึ่งหมายความว่าทิศทางอื่น ๆ มีความปลอดภัย
 In my opinion, these idiots have made a careless mistake; they should have surrounded the whole place, to begin with
ในความเห็นของฉัน idiots เหล่านี้ได้ทำผิดพลาดประมาท; 
” “Then we should consider ourselves lucky!” “It’s probably because they did not have enough people or weapons!” Jing Ling Ling asked in a worried tone, “Even so, are we able to escape?” “It shouldn’t be a problem if we use the van as a cover!” Jing Ling Ling crawled to the back of the van and knocked on the door with a sequence of three long knocks, two short knocks and then another four long knocks
"" เราน่าจะโชคดีนะ! "" อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่มีคนหรืออาวุธมาก! "Jing Ling Ling ถามด้วยความกังวลว่า" เราสามารถหนีได้หรือไม่? "" ไม่ควรจะเป็น 
 Following the signal, the door was pulled open, and a middle-aged officer poked his head out while nervously asking Jing Ling Ling, “What’s going on?” “We’ll talk later
หลังจากสัญญาณแล้วประตูก็เปิดออกและเจ้าหน้าที่วัยกลางคนก็โผล่หัวออกมาขณะที่กังวลใจถาม Jing Ling Ling ว่า "เกิดอะไรขึ้น?" "เราจะคุยกันในภายหลัง
 We have to leave now!” The vice-captain and Jing Ling Ling escorted the prisoner, with Pang Jing Dong covering their backs
เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้! "รองกัปตันและจิงหลิงหลิงพานักโทษมาด้วยปางกวนดง
 The four moved while bending down their heads, using the van as a cover, toward a nearby building
ทั้งสี่เดินขณะที่ก้มศีรษะลงโดยใช้รถตู้เป็นฝาครอบเข้าหาอาคารใกล้เคียง
 “It’s easier to deal with them now!” Pang Jing Dong felt relieved, while saying to the others, “Use the building as a cover and don’t let them see us
"ง่ายกว่าที่จะจัดการกับพวกเขาตอนนี้!" Pang Jing Dong รู้สึกโล่งใจขณะที่พูดกับคนอื่น ๆ ว่า "ใช้อาคารเป็นที่กำบังและไม่ให้พวกเขาเห็นเรา
 We’ll keep moving!” The vice-captain asked Jing Ling Ling, “Who’s this guy?” He stared at Pang Jing Dong with a doubtful expression
เราจะเดินต่อไป! "รองกัปตันถาม Jing Ling Ling ว่า" ผู้ชายคนนี้เป็นใคร? "เขาจ้องมองที่ปางกวนดงด้วยความสงสัย
 “He’s… He’s sent here to help us with the mission!” Jing Ling Ling lied
"เขา ... เขาส่งมาที่นี่เพื่อช่วยภารกิจของเรา!" Jing Ling Ling โกหก
 “Why have I not heard about this…” mumbled the vice-captain
"ทำไมฉันถึงไม่ได้ยินเรื่องนี้ ... " พึมพำกัปตัน
 Under Pang Jing Dong’s command, the few were able to move sneakily among the buildings using the hidden alleyways
ภายใต้คำสั่งของปางจิ่งตองมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถลอบเข้าไปในอาคารได้โดยใช้ตรอกซอกซอยที่ซ่อนอยู่
 They entered another building after moving continuously for ten minutes
พวกเขาเดินเข้าไปในตึกอื่นหลังจากที่เดินต่อไปอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสิบนาที
 “Let’s take a rest!” said the vice-captain who was wiping his sweat on his forehead and trying to catch his breath
รองกัปตันผู้ซึ่งกำลังเช็ดเหงื่อที่หน้าผากของเขาและพยายามจะจับลมหายใจของเขา
 “We’ll be leaving the shanty town soon! When we reach the city, we would be able to call for assistance!” “Sure!” Pang Jing Dong looked around in the building and learned that although the doors and windows provided a large area of vision, they were all facing north, which meant they could only see the enemies coming from that direction
"เราจะออกจากเมืองกระท่อมเร็ว ๆ นี้! 
 “Young lad, what’s your name?” said the vice-captain who reached out his hand toward Pang Jing Dong
รองคณบดีกล่าวว่า "เด็กหนุ่มคนไหนชื่อคุณ?" รองผู้บัญชาการคนที่ยื่นมือออกไปทางปังปิงดง
 “Pang Jing Dong
"ปางจิงดง
” The two shook hands with each other, enable the vice-captain to notice that Pang Jing Dong had extremely powerful grips
"ทั้งสองจับมือกันเพื่อให้รองกัปตันเห็นว่าปางจิงดงมีมือจับที่มีพลังมาก
 He continued to ask, “Which city do you work at?” “I’m currently working here!” said Pang Jing Dong, who glanced toward Jing Ling Ling
เขายังคงถามว่า "คุณทำงานที่เมืองไหน?" "ฉันกำลังทำงานอยู่ที่นี่!" ปางจิงดิงที่มองไปที่หิ่งห้อยหลิงหลิง