Chapter 19 Chapter 19 Betrayal Pang Jing Dong could not even be considered as an unofficial police officer
บทที่ 19 บทที่ 19 การทรยศ Pang Jing Dong ไม่สามารถแม้แต่จะถือว่าเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจอย่างไม่เป็นทางการ
 It was impossible for Jing Ling Ling’s lie to make sense
การโกหกของ Jing Ling Ling ไม่สามารถทำได้
 From Pang Jing Dong’s soldier-like behaviors, it was more convincing to say he was from the military
จากพฤติกรรมที่เหมือนทหารของปังหยุนดงการเชื่อมั่นว่าเขาเป็นทหารมากขึ้น
 However, Jing Ling Ling happened to come up with a stupid lie which would undoubtedly be exposed eventually
อย่างไรก็ตาม Jing Ling Ling เกิดขึ้นมาด้วยการโกหกโง่ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะได้รับการเปิดเผยในที่สุด
 The truth was, Jing Ling Ling’s intention was not to cover up Pang Jing Dong’s identity
ความจริงก็คือเจตนารมณ์ของหลิงหลิงไม่ได้ปกปิดอัตลักษณ์ของปางชิงดง
 Her attitude toward Pang Jing Dong would not have changed so rapidly in a short period
ทัศนคติของเธอที่มีต่อปางจิ่งตาดจะไม่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วภายในระยะเวลาสั้น ๆ
 It was quite the opposite, as she was now more curious about Pang Jing Dong’s background, so she decided to find out everything about his identity by herself
ตอนนี้เธออยากรู้อยากเห็นประวัติของปางติงดงมากขึ้นดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะค้นหาทุกอย่างเกี่ยวกับตัวตนของเขาด้วยตัวเอง
 “Oh! Are you currently under training?!” The vice-captain nodded his head and said thoughtfully, “You’re still so young, your future must be bright!” After a brief conversation, the few were in silence
“โอ้! 
 Pang Jing Dong and Jing Ling Ling guarded the windows, while the vice-captain kept an eye on the prisoner in a corner
Pang Jing Dong และ Ling Ling Ling คอยเฝ้าหน้าต่างไว้ขณะที่รองกัปตันคอยจับตาดูนักโทษอยู่ที่มุม
 “Idiot cops, you guys were being surrounded
"คนโง่ตำรวจพวกคุณถูกล้อมรอบ
 Release our boss and your lives will be spared!” A harsh voice was heard, followed by two gunshots
ปล่อยให้เจ้านายของเราและชีวิตของคุณจะรอดพ้น! "ได้ยินเสียงรุนแรงตามมาด้วยปืนสองชิ้น
 “Run!” Jing Ling Ling was about to rush toward the exit before Pang Jing Dong pulled her back
"Run!" Jing Ling Ling กำลังจะรีบวิ่งไปทางออกก่อนที่ Pang Jing Dong จะดึงเธอกลับมา
 “Don’t move first!” said Pang Jing Dong who kept his head down and walked around the room sticking to the wall, occasionally putting his ear onto the wall
"อย่าย้ายครั้งแรก!" ปางจิงดงที่เก็บหัวของเขาลงและเดินไปรอบ ๆ ห้องติดกับผนังบางครั้งก็วางหูของเขาลงบนผนัง
 He could hear slight movements on the other side of the walls
เขาได้ยินเสียงเคลื่อนไหวเล็กน้อยจากด้านอื่น ๆ ของผนัง
 He returned to his spot before the window and told Jing Ling Ling, “Don’t move
เขากลับมาที่จุดเดิมที่หน้าหน้าต่างและบอกกับ Jing Ling Ling ว่า "อย่าย้าย
 We are being surrounded!” “How did they find us so quick?” “Filthy cops, hand over the prisoner!” The same harsh voice appeared again
เรากำลังถูกล้อม! "" พวกเขาพบเราเร็วขนาดไหน? "" ตำรวจสกปรกจับมือนักโทษ! "เสียงที่โหดร้ายเหมือนกันปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
 In that instant, the prisoner who had remained silent the whole time busted out laughing, “HAHAHAHA! Idiot cops! You guys are f**king dead!” “Shut the f**k up!” Pang Jing Dong rushed toward the prisoner and threw a fist at the right side of his face
ในตอนนั้นนักโทษที่ยังคงเงียบตลอดเวลาถูกหัวเราะออกมา "HAHAHAHA! 
 The punch was so powerful that the criminal’s face was swollen
หมัดมีพลังมากจนใบหน้าของคนร้ายบวม
 “Pfft!” The prisoner spat out a mouthful of blood onto the ground and stared at Pang Jing Dong with hatred, “I swear I’ll kill you!” “You?” Pang Jing Dong threw another punch at him and glanced at him with an icy cold expression
"Pfft!" นักโทษพลิกพ่นเลือดออกบนพื้นดินและจ้องมองที่ปางจางดงด้วยความเกลียดชัง "ฉันสาบานว่าฉันจะฆ่าคุณ!" "คุณ?" ปางจิงหนิงโยนหมัดอีกตัวหนึ่งและเหลือบมองเขา 
 The criminal group’s leader had brought his gang to different parts of the country committing serious crimes; There were more than ten lives lost on his hand solely
ผู้นำกลุ่มอาชญากรได้นำแก๊งของเขาไปยังส่วนต่างๆของประเทศที่ก่ออาชญากรรมร้ายแรง 
 There was a popular saying in the past, “even a devil is afraid of an ugly mug”
มีคำพูดที่เป็นที่นิยมในอดีตว่า "แม้แต่ปีศาจก็กลัวแก้วที่น่าเกลียด"
 Even though most people were afraid of him, but this time, he was quick to surrender when facing Pang Jing Dong
แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะกลัวเขา แต่คราวนี้เขาก็ยอมจำนนเมื่อเผชิญหน้ากับปางดงดง
 It was because the criminal sensed Pang Jing Dong’s eyes to be fierce and malicious, while a ferocious and terrifying aura was felt from him, which gave the criminal an uneasy feeling
เป็นเพราะอาชญากรรู้สึกถึงดวงตาของปางจางดงที่จะรุนแรงและเป็นอันตรายในขณะที่ความโหดร้ายและน่าสะพรึงกลัว Aura รู้สึกจากเขาซึ่งทำให้อาชญากรรู้สึกไม่สบายใจ
 It was hard to describe the feeling, either verbally or with words
เป็นการยากที่จะอธิบายถึงความรู้สึกด้วยวาจาหรือด้วยคำพูด
 The prisoner who had slowly softened his attitude looked at Pang Jing Dong with a dull expression
นักโทษที่อ่อนเปียกค่อยๆท่าทีของเขามองไปที่ปางกวนดงด้วยการแสดงออกที่น่าเบื่อ
 He had no idea what kind of person he was facing, to an extent he was shivering before Pang Jing Dong
เขาไม่รู้ว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับคนประเภทไหนเขารู้สึกตัวสั่นเมื่อก่อนปางจิงดง
 “I just wanted to live a peaceful life, and because of you m**therf**ker…” Pang Jing Dong raised his fist again
"ฉันแค่อยากจะมีชีวิตที่เงียบสงบและเพราะคุณ m ** therf ** ker ... " Pang Jing Dong ยกกำปั้นขึ้นอีกครั้ง
 Upon seeing this, the vice-captain tried to interfere, “Stop hitting him!” Despite that, Pang Jing Dong chose not to obey and threw a kick at the prisoner’s chest
เมื่อเห็นเรื่องนี้รองกัปตันพยายามจะเข้าไปแทรกแซง "หยุดตี!" อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ปางจิงดงเลือกที่จะไม่เชื่อฟังและโยนคิกเข้ากับหน้าอกของนักโทษ
 “What are you doing? You are not allowed to hit the prisoner!” The vice-captain used all his might to pull Pang Jing Dong away
"คุณกำลังทำอะไร? 
 Suddenly, a gunshot was heard from the outside
ทันใดนั้นลูกกระสุนปืนก็ได้ยินจากข้างนอก
 Pang Jing Dong felt an impact on his left shoulder, which was spurting blood
ปางจิงตงรู้สึกว่ามีผลกระทบต่อไหล่ซ้ายของเขา
 Pang Jing Dong face turned pale, with his consciousness fading away gradually
ใบหน้าปางจิงหงหันหน้าซีดด้วยจิตสำนึกของเขาจางหายไปเรื่อย ๆ
 As he was falling to the ground, he saw two men trying to rush in from the window
ขณะที่เขาล้มลงกับพื้นเขาเห็นชายสองคนพยายามจะวิ่งเข้ามาจากหน้าต่าง
 “Stop them…” … … Pang Jing Dong could tell that he was not experiencing a black-out; He still had a sense of consciousness
"หยุดพวกเขา ... " ... ... ปางจิงดงบอกได้เลยว่าเขาไม่ได้เจอกับคนผิวดำ 
 Lost in a stance, Pang Jing Dong felt like he was back at ‘The Third Highland’
หายไปในท่าทาง, Pang Jing Dong รู้สึกเหมือนเขาได้กลับมาที่ 'Third Highland'
 Many people would think the Delta Troops would launch their ambush at midnight; only Pang Jing Dong predicted it to happen at a different time, to give them a surprise
หลายคนคงคิดว่าเดลต้ากองกำลังจะเปิดการซุ่มโจมตีในเวลาเที่ยงคืน 
 He was right as the Delta Troops suddenly appeared someday at dawn
เขามีสิทธิในขณะที่กองกำลังเดลต้าก็ปรากฏตัวขึ้นสักครู่ในยามเช้า
 However, Pang Jing Dong made a mistake
อย่างไรก็ตามปางจิงดงทำผิดพลาด
 He thought the enemies would drop from the air onto the Highland’s front and sides, which was not the case
เขาคิดว่าศัตรูจะหล่นจากอากาศไปยังด้านหน้าและด้านข้างของ Highland ซึ่งไม่ใช่กรณีนี้
 Behind ‘The Third Highland’ was a river full of twists
เบื้องหลัง 'Third Highland' คือแม่น้ำเต็มไปด้วยความบิด
 Its upstream was under the control of government’s army
ต้นน้ำของมันอยู่ภายใต้การควบคุมของกองทัพของรัฐบาล
 The Delta Troops followed the flow of the river in rafts and appeared at the back of the highland
กองกำลังเดลต้าตามแม่น้ำไหลในแพและปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของที่ราบสูง
 Pang Jing Dong found his mistake when he was observing the river with his binoculars, and realized something was not right
ปางจิ่งตาดพบข้อผิดพลาดของเขาเมื่อสังเกตการณ์แม่น้ำด้วยกล้องส่องทางไกลของเขาและตระหนักว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง
 The river was clear and slow-flowing, with reflections of the trees on its two sides showing on the surface
แม่น้ำมีความชัดเจนและไหลช้ามีการสะท้อนของต้นไม้ทั้งสองข้างบนพื้นผิว
 Plants of unknown names were growing in bunches like shrubs sticking out from the water
พืชชื่อไม่ทราบมีการเติบโตในพวงเช่นพุ่มไม้ยื่นออกมาจากน้ำ
 As Pang Jing Dong’s vision was moved onto the plants, he saw two of them moving slowly
ขณะที่วิสัยทัศน์ของปางจางดงถูกย้ายไปยังโรงงานเขาเห็นว่าสองคนเดินช้าๆ
 “Tim!” Pang Jing Dong called the recruit over, and said to him with a low voice, “Tell the others, to prepare for battle!” “The Delta Troops?” Tim looked toward where Pang Jing Dong was looking at and found the disguised plants
"ทิม!" ปางจิงดงเรียกการรับสมัครและพูดกับเขาด้วยเสียงต่ำว่า "จงบอกคนอื่น ๆ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการสู้รบเถิด!" "เดลต้ากองทัพ?" ทิมมองไปที่ปางกวนดงมองและพบ 
 Pang Jing Dong nodded his head, “It could only be them!” “The river shore was guarded by the Opposition’s army, why haven’t they been shooting at them? Is it because they haven’t found the enemy?” Pang Jing Dong adjusted his binocular’s vision toward the Opposition’s camp and found the place was empty, not a single person was seen
ปางจิงดงพยักหน้า "มันจะเป็นแค่พวกมันเท่านั้นเอง!" "ฝั่งแม่น้ำถูกกองกำลังฝ่ายค้านเฝ้าระวังทำไมพวกเขาถึงไม่ยิงพวกมัน? 
 “They have retreated!” Pang Jing Dong let out a wry smile
"พวกเขาถอยกลับ!" ปางเถียนดงยิ้มอิดโรย
 “What?” Tim looked at Pang Jing Dong with wide open eyes, finding it hard to believe what he had just heard
"อะไร?" ทิมมองไปที่ปางกวนดงด้วยดวงตากว้างเปิดกว้างพบว่ามันยากที่จะเชื่อในสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน
 “That’s right, they have retreated
"ถูกต้องแล้วพวกเขาก็ถอยกลับไป
 We have been betrayed!” “Then… Shall we withdraw too?” Tim sounded a bit panicked
เราได้รับการทรยศ! "" แล้ว ... เราจะถอนตัวด้วยเหรอ? "ทิมฟังดูตกใจ
 “Negative!” Pang Jing Dong shook his head and said with a despairing tone
"ลบ!" ปางจิงชิงส่ายหัวและพูดด้วยความสิ้นหวัง
 “It’s too late now; we won’t make it! I guess we are being surrounded by the enemy!” “What shall we do then?” “Fight them ourselves, hold our ground on ‘The Third Highland’ and no turning back!” After pausing for a while, Pang Jing Dong continued in a firm tone, “Only if we succeed in defending this place, it’s our only chance to survive!” “But if we are fighting for the Opposition, why would they betray us?” “To minimize their casualties? Treat us as sandbags? Or maybe they have some sort of agreement with ‘Country M’? Only they would know the answer
"มันสายเกินไปแล้ว; 
” said Pang Jing Dong with a calm voice, but it was rumbling inside his heart
ปางจิงดงกล่าวด้วยเสียงอันเงียบสงบ แต่เสียงดังก้องอยู่ในใจ
 He had never expected to be betrayed
เขาไม่เคยคาดหวังที่จะถูกทรยศ
 … … “Pang Jing Dong! Pang Jing Dong! Wake up! Wake up please!” Jing Ling Ling shouted continuously, trying to wake Pang Jing Dong up
... ... "ปางจิงดง! 
 Pang Jing Dong opened his eyes and felt a sudden pain coming from his shoulder
ปางจิงดงเปิดตาและรู้สึกเจ็บปวดฉับพลันจากไหล่
 He checked the wound and saw blood spurting out non-stop
เขาตรวจดูแผลและเห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุดนิ่ง
 Then, he scanned his surroundings and found two dead bodies lying outside the window
จากนั้นเขาก็สแกนสภาพแวดล้อมของเขาและพบว่ามีศพสองศพนอนอยู่นอกหน้าต่าง
 The vice-captain was staring ahead to keep an eye out
รองกัปตันกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อไม่ให้ตาออก
 “My skill’s getting worse…” Pang Jing Dong let out a wry smile and shook his head
"ความสามารถของฉันเลวร้ายลง ... " ปางกวนดงยิ้มและส่ายหน้า
 He was ashamed that he had made such a silly mistake, exposing himself to the enemy outside of the window
เขารู้สึกอับอายที่เขาได้ทำผิดพลาดงี่เง่าเปิดเผยตัวเองกับศัตรูนอกหน้าต่าง
 “What should I do!” Jing Ling Ling looked panicked
"ฉันควรทำอย่างไร!" Jing Ling Ling ดูตื่นตระหนก
 She wanted to treat Pang Jing Dong’s wound, but she had no clue how to do it
เธอต้องการที่จะรักษาบาดแผลของปางจางดง แต่เธอไม่มีเงื่อนงำในการทำอย่างไร
 Pang Jing Dong unbuttoned his shirt, exposing the wound
ปางกวนลองปลดเสื้อเชิ้ตเผยให้เห็นบาดแผล
 He then grabbed Jing Ling Ling’s pistol and took a bullet out from the clip
จากนั้นเขาก็จับปืนพกของ Jing Ling Ling และเอากระสุนออกจากคลิป
 He removed the bullet’s head using his teeth and emptied the shell’s fire powder onto his wound
เขาถอดหัวกระสุนออกโดยใช้ฟันและเทผงแป้งลงบนแผล
 “What… What are you trying to do?” Jing Ling Ling was clueless of what Pang Jing Dong was doing
"อะไร ... คุณกำลังพยายามจะทำอะไร?" Jing Ling Ling ไม่เข้าใจสิ่งที่ปางกวนดงกำลังทำอยู่
 She had never heard that fire powder could be used as a treatment for wounds
เธอไม่เคยได้ยินว่าผงเคมีดับเพลิงสามารถใช้เป็นยารักษาแผลได้
 “Stay further away!” said Pang Jing Dong, who took out his lighter and ignited his wound
"จงอยู่ห่างไกลออกไป!" ปางจิงดงที่เอาไฟแช็กของเขาออกมาและจุดประกายแผลของเขา
 With a ‘puff’ sound, a blue flame was sparked and started burning on Pang Jing Dong’s shoulder
เสียงพึมพำเปลวไฟสีน้ำเงินได้จุดประกายและเริ่มไหม้บนไหล่ของปางดง
 The fire was soon extinguished, leaving a scarred wound on his burnt shoulder
ไฟดับเร็ว ๆ นี้ทำให้แผลเป็นแผลเป็นบนไหล่ที่ถูกไฟไหม้
 Pang Jing Dong put on his clothes, and turned toward Jing Ling Ling who was staring at him in disbelief, “Who took out those two guys?” It was the vice-captain who answered him, “Ling Ling is one of the best shooters in our squad! After you were shot, she picked up your gun and returned fire, killing the two with just two bullets!” It was not an over-compliment
ปางจิงหนิงใส่เสื้อผ้าของเขาและหันไปหาลิงหลิงหลิงที่กำลังจ้องมองเขาด้วยความไม่เชื่อว่า "ใครเป็นคนเอาทั้งสองคนนี้?" มันเป็นรองกัปตันที่ตอบเขาว่า "ลิงหลิงเป็นหนึ่งในนักกีฬาที่ดีที่สุด 
 Even though Jing Ling Ling lacked knowledge on the judicial system and the techniques to solve cases, she was skillful when it came to using weapons
แม้ว่า Jing Ling Ling ขาดความรู้เกี่ยวกับระบบตุลาการและเทคนิคในการแก้คดี แต่เธอก็เก่งในการใช้อาวุธ
 Her precision aim was on the same par as professional snipers
จุดมุ่งหมายที่แม่นยำของเธออยู่ในระดับเดียวกันกับมือปืนมืออาชีพ