Chapter 23 Chapter 23
บทที่ 23 บทที่ 23
 Timothy’s loyalty, and Kimura’s disappearance   Kang Chul-In dove straight to post-war management
ความจงรักภักดีของทิโมธีและการหายตัวไปของ Kimura Kang Chul-In ทำให้นกพิราบตรงกับการจัดการหลังสงคราม
 But… as soon as he started, the vessels in Kang Chul-In’s forehead bulged
แต่ ... ทันทีที่เขาเริ่มต้นเรือลำตัวที่หน้าผากของคังจุล - อินก็พองขึ้น
 It had happened after he checked the amount of gold
มันเกิดขึ้นหลังจากที่เขาตรวจสอบปริมาณทองคำ
   ‘…what is this idiot?’ Unfortunately, the gold that he had taken from Kimura was only 2 thousand gold
'... คนโง่นี่คืออะไร?' โชคร้ายที่ทองคำที่เขาเอามาจากคิมูระมีเพียง 2 พันเหรียญทองเท่านั้น
 Two thousand gold
สองพันทอง
 If you had estimated 1 gold to be about 400 dollars, two thousand gold would be about 800,000
หากคุณมีทองคำประมาณ 1 เหรียญประมาณ 400 เหรียญทองคำสองพันเหรียญจะอยู่ที่ประมาณ 800,000 เหรียญ
 It was a lot of money
มันเป็นเงินเป็นจำนวนมาก
 However, that was not enough
แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ
 It was incomparable to the amount that Kang Chul-In had imagined previously
มันหาได้ยากมากที่ Kang Chul-In เคยจินตนาการไว้ก่อนหน้านี้
 ‘Control yourself, calm down… Urg!’ Kang Chul-In had to fight the urge to run to Kimura and grab him by the collar and mustered up all his patience to calm himself
'ควบคุมตัวเองให้สงบลง ... Urg!' คังจุล - อินต้องต่อสู้เพื่อกระตุ้นให้คิมูระคว้าเขาด้วยปลอกคอและรวบรวมความอดทนทั้งหมดเพื่อสงบสติอารมณ์
 It was too little
มันน้อยเกินไป
 The price of the Burrow land would be at most 4,000 gold, but aside from the two thousand that he had acquired, where had the remaining four thousand gone? “Sovereign
ราคาของดินแดน Burrow จะมีราคาไม่น้อยกว่า 4,000 เหรียญ แต่นอกเหนือจากสองพันเหรียญที่เขาได้มาแล้วที่เหลืออีกสี่พันคนหายไป? 
” Lucia, who was holding Laputa’s Soul Core gingerly, asked carefully when she noticed Kang Chul-In shaking in anger
"ลูเซียผู้ซึ่งกำลังขังแกนวิญญาณของ Laputa อย่างระมัดระวังถามอย่างรอบคอบเมื่อเธอสังเกตเห็นคังจุง - อินเขย่าด้วยความโกรธ
 “Is there something wrong?” “There is too little
"มีอะไรผิดพลาดหรือไม่?" "มีน้อยเกินไป
” “What? What do you mean…” “The gold that we took from him… it’s too little
" "อะไร? 
 There is only 2 thousand gold
มีเพียง 2 พันทองเท่านั้น
” “…!” Lucia was also surprised at what Kang Chul-In said
"" ... ! "ลูเซียรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่คังชุนอินกล่าว
 “Two thousand? There is no way! There needs to be at least four thousand!” “… I think he spent a lot
"สองพัน? 
 He probably spent excessively seeing the money
เขาอาจใช้เวลามองเงินมากเกินไป
” “Oh my god!” “There is nothing we can do
"โอ้พระเจ้าของฉัน!" "ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้
 We can’t tell him to return gold he has already spent
เราไม่สามารถบอกให้เขากลับทองที่เขาใช้ไปแล้ว
” “That is true
" "ถูกแล้ว
” “Lucia
"" Lucia
” “Yes, Sovereign
"" ใช่อธิปไตย
” “That’s why…
"" นั่นเป็นเหตุผล ...
” “Please speak
" "กรุณาพูด
” “Can you give me 500 gold from my private pocket?” “…” Kang Chul-In said, a little embarrassed
"" คุณสามารถให้ฉัน 500 ทองจากกระเป๋าส่วนตัวของฉันได้หรือไม่ "" ... "คังชูลกล่าวว่าอายเล็กน้อย
 Private pocket
กระเป๋าส่วนตัว
 It was personal money only for a Sovereign
เป็นเงินส่วนตัวเฉพาะสำหรับจักรพรรดิ
 More simply put, it was an allowance of sorts for the Sovereign
เพียงแค่ใส่ก็เป็นค่าเผื่อแปลก ๆ สำหรับ Sovereign
 It was usually decided after consulting the advisor, but Kang Chul-In was embarrassed because the financial state of Laputa was quite bad
มักตัดสินใจหลังจากได้รับคำปรึกษาจากที่ปรึกษา แต่ Kang Chul-In รู้สึกอายเพราะสภาพการเงินของ Laputa ไม่ดีนัก
 They were very close to being in financial trouble, but as soon as some money came in, he had asked for personal money
พวกเขาใกล้จะตกอยู่ในปัญหาทางการเงิน แต่เมื่อเงินเข้ามาเขาก็ขอเงินส่วนตัว
 “Sigh…” Lucia sighed
"ถอนหายใจ ... " ลูเซียถอนหายใจ
 “…” Kang Chul-In, a bit embarrassed, pretended to do something else
"... " คังจุล - อินรู้สึกอายมาก ๆ แกล้งทำเป็นอย่างอื่น
 “Sovereign
“Sovereign
” “…Speak
"" ... พูด
” “I would have given you a thousand gold, if you have asked without hesitation
"" ฉันจะให้คุณพันทองถ้าคุณถามโดยไม่ลังเล
” “…?” “There is a saying, a man is able to be proud if his wallet is full
"" ... ? "" มีคำพูดที่ผู้ชายคนหนึ่งสามารถที่จะภาคภูมิใจถ้ากระเป๋าสตางค์ของเขาเต็ม
” “Yes
"" ใช่
” “If you were to maintain your dignity, you would need at least a thousand gold
"ถ้าคุณต้องการที่จะรักษาศักดิ์ศรีของคุณคุณจะต้องมีทองอย่างน้อยหนึ่งพันตัว
 I will give you a thousand
ฉันจะให้พัน
” Lucia had big hands
"ลูเซียมีมือใหญ่
 “This Lucia, even if we have to save and go without, will give you enough allowance! Even if all the people have to eat boiled cattle feed instead of bread!” But she must also have known how to apply pressure
"ลูเซียนี้แม้ว่าเราจะต้องช่วยกันประหยัดและไปโดยไม่ได้ก็ตามก็จะให้ค่าเผื่อพอสมควร! 
 “…Give me only 500 gold
"... ให้ฉันแค่ 500 ทอง
” “Is that enough?” “…it is more than enough
"" พอแล้วหรือ? "" ... มันเกินพอแล้ว
” Kang Chul-In succeeded in getting 500 gold in allowance
คังชุลอินประสบความสำเร็จในการได้รับเงินสำรอง 500 เหรียญ
 It was then
ตอนนั้นเอง
 From far away, Timothy ran with his short legs towards him and kneeled in front of Kang Chul-In
จากระยะไกลทิโมธีวิ่งขาสั้นไปทางเขาและคุกเข่าลงตรงหน้าคังจุงอิน
 “Sov, Sovereign…!” “…?” “This Timothy, after much thought has decided to serve you, Sovereign! Although I am an unfaithful body that has changed Sovereigns, I will give all I have to serve you! Please take me…!” “Stand, Timothy
"โซเวียต Sovereign ... !" "... ?" "ทิโมธีนี้หลังจากที่คิดมากขึ้นได้ตัดสินใจที่จะให้บริการคุณ Sovereign! 
” Kang Chul-In smiled widely and stood Timothy up
คังจุล - ยิ้มกว้างและยืนทิโมธีขึ้น
 “You are an important asset that will take care of my land’s administrative duties and distributions
"คุณเป็นสินทรัพย์ที่สำคัญที่จะดูแลหน้าที่การจัดการและการแจกแจงที่ดินของฉัน
” “…!” “I will appoint you the land’s executive official
"" ... ! "" ฉันจะแต่งตั้งนายเป็นผู้บริหารของแผ่นดิน
 Also, I will also entrust you with the military distributions
นอกจากนี้ฉันยังจะมอบหมายให้คุณกับการกระจายทหาร
 Your title…” Kang Chul-In who was in thought for a moment turned his head and smirked widely
ชื่อของคุณ ... "คังจุล - อินที่คิดอยู่ครู่หนึ่งหันศีรษะและยิ้มกว้าง ๆ
 “is administrative supply officer
"เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหาร
” “Administrative supply officer!” “Yes
"เจ้าหน้าที่จัดหางาน!" "ใช่
” “Entrusting such an important task to me… I am grateful!” Timothy was crying as he thanked Kang Chul-In again and again
"" มอบหมายงานที่สำคัญเช่นนี้ให้ฉัน ... ฉันรู้สึกขอบคุณ! "ทิโมธีกำลังร้องไห้ขณะที่เขาขอบคุณคังจุง - อินอีกครั้งและอีกครั้ง
 However, Kang Chul-In’s intentions were black and evil
อย่างไรก็ตามความตั้งใจของ Kang Chul-In เป็นสีดำและชั่วร้าย
   ‘Heh, heh… I will bury you in papers
'Heh, heh ... ฉันจะฝังศพคุณในเอกสาร
’ Timothy had the skill of being more and more effective the more and more he was overworked
ทิโมธีมีทักษะในการที่จะมีประสิทธิผลมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาก็ยิ่งทำงานหนักเกินไป
 In order to make him the most productive, night shifts were a must
เพื่อให้เขามีประสิทธิผลสูงสุดกะกลางคืนเป็นสิ่งที่ต้องทำ
 “I will go attend to post-war management, so you rest well for the time being
"ฉันจะไปจัดการหลังสงครามเพื่อให้คุณพักได้ดีในขณะนี้
” “Yes, Sovereign!” Kang Chul-In, who had sent Timothy away, went immediately to his Royal Guard to reward them for their contributions
"ใช่แล้ว Sovereign!" คังจุล - อินผู้ส่งทิโมธีออกเดินทางไปยามรักษาการณ์ของพระองค์เพื่อตอบแทนพวกเขาด้วยความช่วยเหลือ
 “Hooray! Hooray!” “Glory to the Sovereign!” “Congratulations for the win!” Laputa’s soldiers congratulated Kang Chul-In and celebrated their victory
“ไชโย! 
 “Tonight, I will send beer and sausages, so everyone eat and drink to your heart’s content!” Kang Chul-In suggested a meal to comfort the soldiers and reward them for their heard work
"คืนนี้ฉันจะส่งเบียร์และไส้กรอกเพื่อให้ทุกคนกินและดื่มน้ำกับหัวใจของคุณ!" คังจุล - อินแนะนำอาหารเพื่อปลอบโยนทหารและตอบแทนพวกเขาสำหรับการทำงานที่ได้ยินของพวกเขา
 “Woah—!!!” “This is the best!” Like young, energetic men, the soldiers were extremely happy at the news of beer
"Woah - !!!" "นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุด!" หนุ่มสาวที่มีพลังมีความสุขมากกับข่าวเรื่องเบียร์
 He met the people of the land as well
เขาได้พบกับประชาชนในดินแดนแห่งนี้ด้วย
 A couple of the women of the land, gifted Kang Chul-In bouquets of flowers or necklaces made from flowers
ผู้หญิงสองคนในดินแดนที่มีพรสวรรค์คังชุนอินช่อดอกไม้หรือสร้อยคอที่ทำจากดอกไม้
 Amongst them was Lana, Rustler’s daughter as well
ในหมู่พวกเขา Lana ลูกสาวของ Rustler เป็นอย่างดี
 “My Lord…” “…?” Lana who was not yet of age, blushed and looked embarrassed
"ลอร์ด ... " "... ?" ลาน่าที่ยังอายุไม่แดงขึ้นและดูอาย
 ‘What the
'สิ่งที่
 What’s wrong with her?’ Kang Chul-In was taken aback by Lana, who was twisting her body, but he did not show it
มีอะไรผิดปกติกับเธอ? "คังจุล - อินรู้สึกทึ่งกับลาน่าผู้บิดตัว แต่เขาไม่ได้แสดง
 “Sovereign… Lana is…” Rustler’s only daughter spoke and lowered her eyes to the ground
"Sovereign ... Lana is ... " ลูกสาวคนเดียวของ Rustler พูดและลดตาของเธอลงกับพื้น
 Her ears were so red that it seemed like it would explode at any moment
หูของเธอสีแดงจนดูเหมือนว่ามันจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
 It was then
ตอนนั้นเอง
 Commander James ran to him quickly and yelled to Kang Chul-In, covering Lana’s voice
ผู้บัญชาการของเจมส์วิ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็วและตะโกนใส่คังจุล - อินเพื่อปิดเสียงของลาน่า
 “Sovereign! Sovereign!” “What is it, James?” “I have gathered the surviving Ants and the fire toad in the drill grounds!” “Right
“Sovereign! 
 I will go now
ฉันจะไปเดี๋ยวนี้
” Kang Chul-In turned towards the drill grounds right away
"คังจุล - หันไปทางสนามรบทันที
 It was important to deal with the enemy troops
เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องจัดการกับกองกำลังของข้าศึก
 “…” Lana, who could not finish her sentence, blew air in her cheeks and glared at James, but no one noticed
"... " ลาน่าผู้ที่ไม่สามารถลงโทษเธอได้เป่าลมในแก้มของเธอและจ้องมองเจมส์ แต่ไม่มีใครสังเกตเห็น
 Kang Chul-In, who arrived in the drill grounds, looked at the enemy troops from the reviewing stand
คังจุล - อินเข้ามาในสนามรบมองไปที่กองกำลังของข้าศึกจากจุดตรวจสอบ
 They looked horrible, all of them horribly burned
พวกเขามองที่น่ากลัวทั้งหมดของพวกเขาเผาไหม้อย่างน่ากลัว
 “Lucia!” “Yes, my Lord
"ลูเซีย!" "ใช่ลอร์ด
” “Bring all the honey from storage and feed it to them
"" เอาน้ำผึ้งจากที่เก็บของและให้อาหารแก่พวกมัน
” “Yes, Sovereign!” Honey for ants were the best health food, and the medicine that cures all
"" ใช่ครับ! "น้ำผึ้งสำหรับมดเป็นอาหารเพื่อสุขภาพที่ดีที่สุดและยารักษาโรคทั้งหมด
 For them who were insects, sugar was the most nutritious
สำหรับคนที่เป็นแมลงน้ำตาลมีคุณค่าทางโภชนาการมากที่สุด
 “James!” “Yes, my Lord
"เจมส์!" "ใช่พระเจ้าของฉัน
” “Give them potions
"" ให้พวกเขายา
 Take care of them so their wounds will heal well
ดูแลพวกเขาเพื่อให้บาดแผลของพวกเขาจะหายดี
” “Yes, my Lord!” After giving the orders, Kang Chul-In left the stand and headed towards the leader of the Ants
"" ใช่พระเจ้าของฉัน! "หลังจากออกคำสั่งคังชุนอินก็ยืนขึ้นและมุ่งหน้าไปยังผู้นำของมด
 “You are probably hurting a lot, and also very sad
"คุณน่าจะเจ็บมากและก็เศร้ามาก
” “…!” Verna, the leader of the Ants, opened her eyes wide at Kang Chul-In’s comforting words
"" ... ! "Verna ผู้นำของมดเปิดตาของเธอที่คำปลอบโยนของคังชุนอิน
 “I feel sorry
"ฉันรู้สึกเสียใจ
” “No…its nothing…” “But what can we do? War is all like this
"" ไม่ ... มันไม่มีอะไร ... "" แต่เราจะทำอะไรได้บ้าง? 
 If I did not want to die, I had to kill you instead
ถ้าฉันไม่อยากตายฉันต้องฆ่าคุณแทน
” “I know…” Verna lowered her head
"" ฉันรู้ ... "Verna ลดศีรษะลง
 “You must hate me and despise me… but what can we do
"คุณต้องเกลียดฉันและชังฉัน ... แต่สิ่งที่เราสามารถทำได้
 The Burrows are under my leadership now
Burrows อยู่ภายใต้การเป็นผู้นำของฉันตอนนี้
” “Yes, Sovereign
"" ใช่อธิปไตย
” “I wish to entrust you with the architecture of this land
"" ฉันต้องการมอบความไว้วางใจให้กับสถาปัตยกรรมแห่งดินแดนแห่งนี้
” “…!” In the surprising offer, Verna opened her eyes wide
"" ... ! "ในข้อเสนอที่น่าแปลกใจ Verna เปิดตาของเธอกว้าง
 “I will not send you to battle
"ฉันจะไม่ส่งเธอไปรบ
 Building, I will only ask you to build
อาคารฉันจะขอให้คุณสร้าง
 Would you help me and build grand buildings in this land?” “Do you mean that, Sovereign?” “I know that your happiness is work, and only work
คุณช่วยฉันและสร้างอาคารที่ยิ่งใหญ่ในดินแดนแห่งนี้ได้หรือไม่ "" คุณหมายความว่าอย่างไร Sovereign? "" ฉันรู้ว่าความสุขของคุณคือการทำงาน
 I do not need anything else
ฉันไม่ต้องการอะไรอื่น
 I want only work, and not fighting power from you
ฉันต้องการแค่การทำงานและไม่ต่อสู้กับพลังจากคุณ
” “Then…!” “Will you do it?”“Yes, Sovereign! No, my Lord! I will serve you!” Verna bent her six legs as best as she could and bowed as best as she could
"" แล้ว ... ! "" คุณจะทำมัน? "" ใช่อธิปไตย! 
 “I will serve you to the best of my ability!” “I will serve you to the best of my ability!” “I will serve you to the best of my ability!” All the ants all vowed their loyalty to Kang Chul-In
"ฉันจะให้บริการคุณอย่างสุดความสามารถของฉัน!" "ฉันจะให้บริการคุณอย่างสุดความสามารถของฉัน!" "ฉันจะให้บริการคุณอย่างสุดความสามารถของฉัน!" มดทุกคนสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อคังจุล - 
 ‘Simpletons
‘เซ่อซ่า
’ Kang Chul-In smiled in the inside
คังจุล - ยิ้มอยู่ข้างใน
 Honestly, this kind of show was not needed, for he was able to control them, but there was a big difference in doing it and not
สุจริตชนิดของการแสดงนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นเพราะเขาสามารถที่จะควบคุมพวกเขา แต่มีความแตกต่างกันมากในการทำมันและไม่
 There was a difference in loyalty
มีความแตกต่างในความภักดี
   [Gained +30 Favorability from the Ants] [Loyalty of the Ants from 60 to 75]   It was effective, as expected
[ได้รับประโยชน์จากมด +30] [ความจงรักภักดีของมดจาก 60 เป็น 75] มีผลตามที่คาดไว้
 ‘Ants are great manpower
"มดกำลังดี
’ Kang Chul-In wanted the ants vigorously
คังจุล - ต้องการให้มดแรง
 There were dwarves who specialized in architecture, but dwarves were more useful in craftsmanship or as blacksmiths
มีคนแคระที่เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรม แต่คนแคระก็มีประโยชน์ในงานฝีมือหรือช่างตีเหล็ก
 For simply building architecture, ants were the best in construction sites
สำหรับสถาปัตยกรรมอาคารเพียงอย่างเดียวมดเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในสถานที่ก่อสร้าง
 They were manual laborers down to the bone… and were a great labor force, so they would be extremely helpful in internal affairs
พวกเขาเป็นคนที่ทำงานด้วยตนเองลงไปที่กระดูก ... และเป็นกำลังแรงงานที่ยิ่งใหญ่ดังนั้นพวกเขาจึงจะเป็นประโยชน์อย่างมากในกิจการภายใน
 Also, they enjoyed doing manual labor, so he did not need to feel guilty in putting them to work
พวกเขาสนุกกับการใช้แรงงานด้วยตัวเองดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดในการทำให้พวกเขาทำงาน
 They would not complain no matter how hard he worked them
พวกเขาจะไม่บ่นไม่ว่าเขาจะทำงานหนักแค่ไหน
 “James
“เจมส์
” “Yes, Sovereign
"" ใช่อธิปไตย
” “Follow me with the flame toad
"" ตามฉันไปด้วยคางคกเปลวไฟ
” Kang Chul-In, who had left the drill grounds, finally went to the place where the land’s blacksmith worked
"คังจุล - อินผู้ซึ่งทิ้งพื้นที่ฝึกฝนมาในที่สุดก็ไปถึงที่ที่ช่างตีเหล็กมาทำงาน
 “Oh, welcome, my Lord!” The old man who worked as the blacksmith of the land was called Vulkanos
"โอ้ยินดีต้อนรับฉันพระเจ้าของฉัน!" ชายชราคนหนึ่งที่ทำงานเป็นช่างตีเหล็กแห่งดินแดนแห่งนี้เรียกว่า Vulkanos
 “This guy, can you raise him well?” Kang Chul-In handed the flame toad’s leash to the old man
"คนที่แต่งตัวประหลาดนี้คุณสามารถยกเขาให้ดีได้หรือไม่?" คังชุน - ส่งสายรัดคางคกเปลวไฟให้ชายชรา
 “This guy!” “This place is the foundation that determines our land’s military force
"คนนี้!" "สถานที่แห่งนี้เป็นรากฐานที่กำหนดกองทัพของเรา
 The blacksmith’s workshop needs to be well stocked so good weapons can be made
การประชุมเชิงปฏิบัติการของช่างตีเหล็กจะต้องมีการจัดเก็บเป็นอาวุธที่ดีเพื่อให้สามารถทำอาวุธได้ดี
” “Thank, thank you my Lord! Gifting me with such a good monster!” The old man Vulkanos kneeled and bowed
ขอบคุณพระเจ้าของฉัน! 
 For a blacksmith who worked with metal, a fire toad would be extremely helpful
สำหรับช่างตีเหล็กที่ทำงานด้วยโลหะเป็นคนคับคางไฟจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง
 A flame toad would be a great asset and friend
เปลวไฟคางคกจะเป็นสินทรัพย์ที่ดีและเพื่อน
 “I will support you well from now on
"ฉันจะสนับสนุนคุณให้ดีตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
” Kang Chul-In was a conquest Sovereign
คังจุล - อินเป็นจักรพรรดิพิชิต
 There was no way he would be cheap with his support in a place where weapons were made
ไม่มีทางที่เขาจะถูกด้วยการสนับสนุนของเขาในสถานที่ที่ทำอาวุธ
 “This old man, will pay back with twice, no ten times more than what you have supported me with!” With that, post-war administration was finished
"ชายชราคนนี้จะต้องจ่ายคืนให้กับสองครั้งและไม่มีอะไรมากไปกว่าสิบครั้งที่คุณสนับสนุนผมด้วย!" ด้วยเหตุนี้การบริหารหลังสงครามจึงเสร็จสิ้น
 Night had fallen and torches were hung all over the land
คืนไฟตกและคบเพลิงแขวนอยู่ทั่วแผ่นดิน
 ‘I’ll finally go home
"ในที่สุดฉันก็จะกลับบ้าน
’ Kang Chul-In was planning to return to Earth as soon as the sun rose tomorrow
คังจุล - อินวางแผนที่จะกลับสู่โลกทันทีที่ดวงอาทิตย์ขึ้นพรุ่งนี้
 He would visit his mother and also check on the status of finding Kwak Jung
เขาจะไปเยี่ยมแม่ของเขาและตรวจสอบสถานะการหา Kwak Jung ด้วย
 The next morning, Kang Chul-In stood in the magic square that lied in the center of the Sovereign Hall
เช้าวันรุ่งขึ้น Kang Chul-In ยืนอยู่ในจัตุรัสมายากลที่โกหกในใจกลาง Sovereign Hall
 However… he could not see the person that he was supposed to see
อย่างไรก็ตาม ... เขาไม่สามารถมองเห็นคนที่เขาควรจะได้เห็น
 “This idiot, where did he go?” Kang Chul-In asked, and James’ face hardened
"คนงี่เง่าคนนี้ไปที่ไหน?" คังชุนอินถามและใบหน้าของเจมส์ก็แข็งกระด้าง
 “It’s… that…”“Speak
"มัน ... ว่า ... " "พูด
” “It seems, like he hid somewhere
"" ดูเหมือนว่าเขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง
” “What?” The person that Kang Chul-In was looking for was no other than Kimura
"" อะไรล่ะ? "คนที่คังจุล - อินกำลังมองหาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคิมูระ
 He was going to take him along when he was returning to earth
เขากำลังจะพาเขาไปเมื่อเขากลับมายังโลก
 “It’s that… there were a couple people who heard him whining that he did not want to go home
"นั่นคือ ... มีบางคนที่ได้ยินเขาสะอื้นว่าเขาไม่ต้องการที่จะกลับบ้าน
” “He doesn’t want to go home?” “That he is scared of his house… he said he would much rather stay here
"" เขาไม่ต้องการกลับบ้าน? "" เขากลัวบ้านของเขา ... เขาบอกว่าเขาอยากอยู่ที่นี่มาก
” “…what is he?” Kang Chul-In put his face in his hands, as if he was annoyed
"" ... เขาคืออะไร? "คังจุล - ใส่ใบหน้าของเขาไว้ในมือราวกับว่าเขารู้สึกหงุดหงิด
 He had spared Kimura’s life, yet he didn’t want to go home
เขารอดชีวิตชีวิตของคิมูระ แต่เขาไม่อยากกลับบ้าน
 He could not understand what kind of a messed up situation this was
เขาไม่เข้าใจว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
 “Find him, before I get back
"หาเขาก่อนที่ฉันจะกลับมา
” Kang Chul-In ordered
คังชุลอินสั่ง
 Then, a man who seemed like he would be handy with a pair of handcuffs answered
จากนั้นชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนเขาจะมีประโยชน์กับคู่ของ handcuffs ตอบ
 “Yes, my Lord
"ใช่พระเจ้าของฉัน
” Podorski smiled widely and answered
Podorski ยิ้มกว้างและตอบ
 On his waist were a pair of silver handcuffs, gleaming in the light
บนเอวของเขามีคู่ของเงิน handcuffs ส่องแสง
 “Leave it to me, my Lord!” Was it just him that felt assured that it would get done when Podorski answered? Kang Chul-In shook his head and activated the magic square
"ปล่อยให้ฉันพระเจ้าของฉัน!" มันเป็นเพียงแค่เขาที่มั่นใจได้ว่าจะทำเมื่อ Podorski ตอบ? 
 Returning to Earth was priority
การกลับสู่โลกเป็นสิ่งสำคัญ