"Kill!" Together with a roaring shout, Lu Li dashed forward with the saber in his hand
"ฆ่า!" 
 He was still charging at Di Huo with such a great speed that in just a moment's time, he was already in front of the latter
เขายังคงเรียกเก็บเงินที่ Di Huo ด้วยความเร็วที่ดีเช่นนั้นในเวลาเพียงชั่วครู่เขาก็อยู่ข้างหน้าหลัง
 Swinging his saber, he eventually aimed at Di Huo's head
แกว่งดาบของเขาในที่สุดเขามุ่งเป้าไปที่หัวของ Di Huo
 "Everybody move, kill these two little bastards!" The one-armed old man angrily shouted and grabbed a steel saber from the hands of one of the elderlies and charged towards Lu Li
"ทุกคนย้ายฆ่าเหล่าร้ายสองคนนี้!" 
 Since the Xuan Energy of Di Huo and others were messed up, and that they were still too young to have enough experience, they temporarily could not remain in their state of mind, which cost them their combat capacity
เนื่องจาก Xuan Energy ของ Di Huo และคนอื่น ๆ ได้รับความสับสนขึ้นและพวกเขายังเด็กเกินไปที่จะมีประสบการณ์เพียงพอพวกเขาไม่สามารถอยู่ในสภาพจิตใจของตนเองได้ชั่วคราวซึ่งทำให้ต้นทุนการต่อสู้ของพวกเขาลดลง
 If the elderlies were not to help them, then nobody could suppress Lu Li
ถ้าผู้สูงอายุไม่ช่วยพวกเขาไม่มีใครสามารถปราบปราม Lu Li ได้
 "Clank, clank, clank!" By the time the one-armed old man and three other elderlies with comparatively stronger combat ability rushed over there, Lu Li had chopped for more than a dozen times
"เสียงดังกริ๊กเสียงดังกรีดร้อง!" 
 Di Huo held the shield up high with both of his hands and squatted on the ground
Di Huo จับโล่ขึ้นทั้งสองมือและก้มลงบนพื้น
 With that, he somehow managed to withstand the blow
ด้วยเหตุนี้เขาจึงสามารถต้านทานการระเบิดได้
 "Crack~" Nonetheless, the shield was constantly cut at for more than a dozen times by Lu Li
"แตก ~" อย่างไรก็ตามโล่ถูกตัดมาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานกว่าสิบครั้งโดย Lu Li
 It could not stand any longer and eventually split in the middle and was divided into two pieces
มันไม่สามารถยืนได้อีกต่อไปและในที่สุดก็แบ่งออกเป็นกลางและแบ่งออกเป็นสองชิ้น
 Seeing the glint and flash of cold steel, Di Huo was so scared that he even rolled over on the ground just to barely dodge the saber in Lu Li's hands
เห็นแสงวูบวาบและแสงจากเหล็กกล้าเย็น Di Huo จึงกลัวว่าเขาจะพลิกตัวไปบนพื้นเพียงเพื่อแทบจะไม่สามารถเลี่ยงดาบในมือของ Lu Li
 The one-armed man and three elderlies rushed over
คนติดอาวุธคนหนึ่งและสามพี่น้องรีบวิ่งไป
 They were the patriarchs in the tribe and had passed the age of sixty as they were in the same generation as Lu Li's maternal grandfather
พวกเขาเป็นพระสังฆราชในเผ่าและได้ผ่านวัยหกสิบขณะที่พวกเขาอยู่ในรุ่นเดียวกันเป็นปู่ตา Lu Li
 Even if they had stayed their whole life in the Xuan Wu Realm, but who would dare to compete with them in terms of combat experience? Lu Li felt some pressure now that the four patriarchs were coming at him together
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ตลอดชีวิตของพวกเขาใน Xuan Wu Realm แต่ใครจะกล้าแข่งขันกับพวกเขาในแง่ของประสบการณ์การต่อสู้? 
 There were flashes of swords all over the place
มีมีดาบทั่วทุกแห่ง
 On several occasions, he was almost cut
หลายครั้งเขาเกือบจะถูกตัด
 He could only retreat for the time being, otherwise, with the four fighting against him together, he would be heavily injured which would diminish his fighting capacity
เขาสามารถถอยได้เพียงชั่วครู่หนึ่งโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะทั้งสี่คนต่อสู้กับเขาเขาจะได้รับบาดเจ็บหนักซึ่งจะทำให้ความสามารถในการต่อสู้ของเขาลดลง
 "Bang!" On the other side, Di Tian made his way out of the fallen dirty wall
"ปัง!" 
 Lu Li quickly stopped because he was near Di Tian and focused on him instead
ลูลี่ได้รีบหยุดเพราะเขาอยู่ใกล้ Di Tian และมุ่งเน้นไปที่เขาแทน
 Lu Li looked towards him, turned around and started charging toward Di Tian
ลูลี่หันไปมองเขาหันกลับมาและเริ่มชาร์จไฟตรงไปที่ดิเทียน
 He didn't have any hesitation as he swung his sword and chopped it at Di Tian
เขาไม่ลังเลเลยที่จะเหวี่ยงดาบและสับมันไว้ที่ดิเทียน
 Di Tian was buried under the dirty wall alive, so he looked quite humiliated with bruises and blood stains on his head and his body
Di Tian ถูกฝังอยู่ใต้กำแพงสกปรกที่ยังมีชีวิตอยู่ดังนั้นเขาจึงดูน่าอับอายมากที่มีรอยฟกช้ำและคราบเลือดบนศีรษะและลำตัวของเขา
 By instinct, he held his long saber up high to ward off Lu Li's saber after seeing the latter was about to cut him
โดยสัญชาตญาณเขาถือดาบยาวขึ้นสูงเพื่อปัดกระบี่ของ Lu Li หลังจากเห็นหลังกำลังจะตัดเขา
 "Good!" Lu Li just loved it when people did that
"ดี!" 
 Instantly, he swung his saber in a dazzling manner like he could make it dance between heaven and earth and chopped for seven or eight times
ทันทีเขา swung saber ของเขาในลักษณะพราวเหมือนเขาสามารถทำให้มันเต้นรำระหว่างสวรรค์และแผ่นดินและสับสำหรับเจ็ดหรือแปดครั้ง
 The enormous strength directly knocked off Di Tian's sword with himself kneeling down on the ground
ความแรงมหาศาลหลุดออกจากดาบของดิเทียนด้วยตัวเองคุกเข่าลงบนพื้น
 Di Tian helplessly watched Lu Li's saber chopping at him
ดิเทียนเฝ้าดูกระบี่ของหลี่หลี่สับกับเขา
 Fright was written all over his face
ความกลัวเกิดขึ้นทั่วใบหน้าของเขา
 At the last minute, Lu Li felt some hesitation to go on
ในนาทีสุดท้าย Lu Li รู้สึกลังเลที่จะไปต่อ
 He knew that once he made his move, he would end Di Tian's life
เขารู้ว่าเมื่อเขาย้ายไปแล้วเขาจะจบชีวิตของดิเทียน
 "Men should kill
ผู้ชายควรจะฆ่า
 Lu Li, finish Di Tian off!" Lu Ling's shout came to his ears
ลูลีเสร็จสิ้น Di Tian ปิด! "ตะโกน Lu Ling มาถึงหูของเขา
 The murderous look glowed in Lu Li's eyes
รูปลักษณ์ของฆาตกรสว่างขึ้นในดวงตาของ Lu Li
 Closing his eyes, Lu Li sledged his saber and pierced it towards Di Tian's head
ปิดตาของเขา Lu Li sledged saber ของเขาและเจาะมันไปที่ศีรษะของ Di Tian
 "Bang!" The saber cut at Di Tian's neck, and a big head flew up
"ปัง!" 
 A stream of fresh blood gushed out, covering Lu Li's hands and his body
กระแสเลือดไหลออกมาปกคลุมมือและเท้าของ Lu Li
 Lu Li felt the moist in his hands
ลูหลี่รู้สึกชุ่มฉ่ำในมือ
 Opening his eyes, he saw a headless corpse that slowly fell down, and then he saw Di Tian's head rolling over on the ground
เปิดดวงตาของเขาเขาเห็นซากศพที่โหมกระหน่ำอย่างช้า ๆ และเขาก็เห็นหัวของ Di Tian พลิกตัวลงบนพื้น
 In that moment, Lu Li was trembling all over, with butterflies in his stomach
ในขณะนั้นหลี่หลี่กำลังงงขึ้นทั่วด้วยผีเสื้อในท้อง
 He almost threw up… "Di Tian!" The four elderlies, who were rushing over from the distance, shouted in pain
เขาเกือบจะโยนขึ้น ... "Di Tian!" 
 The one-armed old man was even more furious
ชายชราคนหนึ่งที่ติดอาวุธคนหนึ่งได้โกรธมากยิ่งขึ้น
 Di Tian was his grandnephew
Di Tian เป็นหลานชายของเขา
 He cried and shouted into the air, "Lu Li, I don't deserve to be a human if I don't kill you today!" "Lu Li, don't just stand there
เขาร้องไห้และตะโกนขึ้นไปในอากาศ "Lu Li, ฉันไม่สมควรที่จะเป็นมนุษย์ถ้าฉันไม่ฆ่าคุณในวันนี้!" 
 Otherwise, we are going to die here today
มิฉะนั้นเราจะตายที่นี่ในวันนี้
 Kill—" Lu Ling's delicate scream rang
ฆ่า - เสียงกรีดร้องที่ละเอียดอ่อนของ Lu Ling
 Lu Li suppressed down his urge to vomit, forcing himself to divert his looks from Di Tian's corpse to the four elderlies rushing towards him
หลี่หลี่ยับยั้งการกระตุ้นให้อาเจียนบังคับตัวเองให้หันเหความสนใจของเขาจากศพของดิเทียนไปยังผู้อาวุโสทั้งสี่คนวิ่งเข้าหาเขา
 Maybe it was because he had just killed a human that the rage that was lurking inside Lu Li for so many years was completely let out
บางทีอาจเป็นเพราะเขาเพิ่งฆ่ามนุษย์คนหนึ่งความโกรธที่ซุ่มซ่อนอยู่ใน Lu Li เป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาได้อย่างสมบูรณ์
 After the initial stage of trembling, he unexpectedly regained his composure
หลังจากช่วงเริ่มต้นของการสั่นสะเทือนเขากลับคืนมาอย่างไม่คาดคิดความสงบของเขา
 What Lu Ling said reminded him
สิ่งที่หลิงหลิงบอกว่าเตือนเขา
 Today, if he could not win, the brother-sister pair would all meet their doom
วันนี้ถ้าเขาไม่สามารถเอาชนะได้พี่น้องน้องสาวจะได้รับการลงโทษทั้งหมด
 He became insanely calm inside
เขาสงบสติอารมณ์ภายใน
 There was only one thought left on his mind, which was—to kill everyone standing in his way! "Old dog, you want to kill me? Let's see if you have what it takes!" Lu Li shouted
มีเพียงความคิดเดียวที่เหลืออยู่ในใจของเขาซึ่งก็คือ - เพื่อฆ่าทุกคนที่ยืนอยู่ในทางของเขา! 
 Instead of moving backwards, he jumped forward by kicking on the ground
แทนที่จะกระโดดไปข้างหลังเขากระโดดไปข้างหน้าโดยการเตะลงบนพื้น
 Grabbing onto his saber, Lu Li chopped towards the forehead of the one-armed old man who was standing on his front
หยิบกระบี่ลงบนดาบของเขาลูลี่สับไปที่หน้าผากของชายชราคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหน้า
 "Old dog, I will shoot you!" Lu Ling shouted in an effort to cooperate
"สุนัขเก่าฉันจะยิงคุณ!" 
 The one-armed old man looked at Lu Ling by instinct only to find that he was fooled
ชายชราคนหนึ่งติดอาวุธมอง Lu Ling โดยสัญชาตญาณเพียงเพื่อจะพบว่าเขาถูกหลอก
 Lu Ling was nowhere near him
หลี่หลิงไม่ได้อยู่ใกล้เขา
 Yet just because of this look, he had lost his chance of dodging and fighting back
แต่เพียงเพราะรูปลักษณ์นี้เขาได้สูญเสียโอกาสของการหลบและต่อสู้กลับ
 Lu Li's saber was just before his eyes, so he had to lift up his sword to block it
ดาบของ Lu Li อยู่ตรงหน้าดวงตาของเขาดังนั้นเขาจึงต้องยกดาบขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้มัน
 "Not good…" The other three elderlies who were just behind the one-armed old man had realized that things were not going well
"ไม่ดี ... " อีกสามผู้สูงอายุที่อยู่ข้างหลังชายชราคนหนึ่งติดอาวุธได้ตระหนักว่าสิ่งต่างๆไม่ดี
 As for the one-armed old man, how could he resist Lu Li who had strength of more than 11,000 pounds with just one arm? As expected! With one cut, Lu Li had cut off the old man's arm which was sent flying
สำหรับชายชราคนหนึ่งที่มีอาวุธเพียงหนึ่งเดียวเขาสามารถต่อต้าน Lu Li ที่มีน้ำหนักมากกว่า 11,000 ปอนด์ด้วยแขนข้างเดียวได้หรือไม่? 
 His sword was even smashed away, and a long and deep bloody wound appeared on his chest through which people could even see his bones
ดาบของเขาถูกทุบแม้กระทั่งและมีแผลเปื้อนเลือดที่ลึกและยาวปรากฏขึ้นบนหน้าอกของเขาซึ่งทำให้มนุษย์ได้เห็นกระดูกของเขา
 Maybe it was true that the one-armed old man had a great combat experience, but he was still in the Xuan Wu Realm
บางทีอาจเป็นความจริงที่ว่าชายชราคนหนึ่งติดอาวุธมีประสบการณ์การรบที่ยอดเยี่ยม แต่เขาก็ยังคงอยู่ในแดนซวนวู
 Now that he had his Xuan Energy messed up, not to mention the fact that he had only one arm, how could he fend off Lu Li's attack at his full strength? "Fourth Big Brother!" The other three elderlies shouted in astonishment
ตอนที่เขามีพลังงานเสี้ยวของเขายุ่งเหยิงไม่พูดถึงความจริงที่ว่าเขามีแขนข้างเดียวเขาจะช่วยป้องกันการโจมตีของ Lu Li ได้อย่างไร? 
 They looked back, worried, and found Lu Li did not bother to stop as he continuously attacked and chopped at an elderly nearest to him
พวกเขามองย้อนกลับไปกังวลและพบ Lu Li ไม่ต้องกังวลที่จะหยุดยั้งในขณะที่เขาโจมตีอย่างต่อเนื่องและสับที่ผู้สูงอายุที่อยู่ใกล้ที่สุดกับเขา
 "Bang!" Another elderly was smashed away
"ปัง!" 
 This time, it was more awful
คราวนี้มันแย่มาก ๆ
 The elderly got his shoulder cut by Lu Li, and his arm was almost split
ผู้สูงอายุได้รับการตัดไหล่ของเขาโดย Lu Li และแขนของเขาเกือบจะแตกแยก
 The other two elderly looked at each other
อีกสองคนที่มองดูกัน
 They didn't have any choice but to summon up the courage to face Lu Li together
พวกเขาไม่ได้มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเรียกความกล้าหาญเพื่อเผชิญหน้ากับ Lu Li ด้วยกัน
 They furiously stood by the left and right side of Lu Li
พวกเขาโกรธยืนอยู่ด้านซ้ายและด้านขวาของ Lu Li
 Their swords were like poisonous snakes locking down Lu Li's two arms, making him unable to attend both sides at the same time
ดาบของพวกเขาเป็นเหมือนงูพิษล็อคแขน Lu Li ลงทำให้เขาไม่สามารถเข้าร่วมทั้งสองฝ่ายได้ในเวลาเดียวกัน
 Lu Li used his saber to shield to the left and then right, but the elderlies had a good teamwork and great combat experience
ลูหลี่ใช้ดาบของเขาเพื่อป้องกันทางซ้ายและขวา แต่ผู้สูงอายุมีการทำงานเป็นทีมที่ดีและประสบการณ์การต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม
 Even though their Xuan Energy were messed up, but their attack were still very vicious
แม้ว่าพลังงานของพวกเขา Xuan ถูก messed ขึ้น แต่การโจมตีของพวกเขายังคงเป็นหินมาก
 For several times, Lu Li was almost hit because he had to defend himself while retreating
หลายครั้งที่หลี่หลี่แทบจะโดนเพราะต้องป้องกันตัวเองขณะถอยกลับ
 "Lu Li, I am going to kill you to avenge Di Tian!" Di Huo dashed over from afar
"Lu Li, ฉันจะฆ่าคุณเพื่อล้างแค้น Di Tian!" 
 It was true that his Xuan Energy was messy now, which cost him his combat capacity
มันเป็นความจริงที่ว่าพลังงาน Xuan ของเขาเป็นระเบียบตอนนี้ซึ่งค่าใช้จ่ายเขากำลังรบของเขา
 However, Lu Li already had a hard time defending himself under the continuous attack of these two elderlies
อย่างไรก็ตามหลี่หลี่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการปกป้องตนเองภายใต้การโจมตีอย่างต่อเนื่องของทั้งสองผู้สูงอายุ
 If Di Huo were to join them, it would be utterly easy for the three to kill Lu Li
ถ้า Di Huo เข้าร่วมพวกมันก็จะง่ายสำหรับสามคนที่จะฆ่า Lu Li
 Lu Ling, who was standing behind them frowned, but she didn't dare to move
หลี่หลิงผู้ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาขุ่นเคือง แต่เธอไม่กล้าที่จะย้าย
 There were three young men standing in front of her
มีชายหนุ่มสามคนยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
 No matter how good her crossbow was, it could not penetrate shields
ไม่ว่าไหล่ของเธอจะดีแค่ไหนก็ไม่สามารถทะลุทะลวงได้
 If she stayed where she was, the three young men wouldn't have the guts to move as well
ถ้าเธออยู่ที่เธอทั้งสามชายหนุ่มก็ไม่กล้าที่จะย้ายไปได้
 On the other hand, if she forced her way to support Lu Li, then they would not let that happen right in front of their eyes while doing nothing
ในทางกลับกันถ้าเธอบังคับให้เธอสนับสนุน Lu Li พวกเขาก็จะไม่ปล่อยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขาขณะที่ทำอะไรไม่ได้
 "Revenge for Di Tian?" Hearing this, Lu Li thought of the scene where he hit the Red Phosphorus Hawks with the Ancient Coffin
"แก้แค้น Di Tian?" 
 An idea came up
ความคิดขึ้นมา
 He suddenly attacked for several times to fend off the two elderlies for the moment
เขาจู่ ๆ ทำร้ายหลายต่อหลายครั้งเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้สูงอายุสองคนในขณะนี้
 Then he jumped to the back of the collapsed dirt wall
จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปที่ด้านหลังของผนังที่สกปรกลง
 Then… Amidst everyone's angry curses, Lu Li returned, carrying one leg of Di Tian's corpse
จากนั้น ... ท่ามกลางคำสาปแช่งของทุกคน Lu Li กลับมาถือขาของ Di Tian คนใดคนหนึ่ง
 Lu Li swung the corpse in his hand like crazy and started cutting with his sword in his other hand
หลี่หลี่เหวี่ยงศพลงไปในมืออย่างบ้าคลั่งและเริ่มตัดด้วยดาบของเขาในมืออีกข้างหนึ่ง
 The two elderlies were stunned
สองผู้สูงอายุตะลึง
 They had live for over 60 years, been in countless fierce battles, but this was the first time for them to see a fight like this
พวกเขาอาศัยอยู่มานานกว่า 60 ปีแล้วในสงครามที่รุนแรงนับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นการต่อสู้แบบนี้
 Lu Li was wielding their grandnephew as a shield
ลูหลี่กำลังกุมแกรนด์ฟีลเป็นโล่
 How on earth would it be possible for them to attack? To defy the corpse, did it mean that Lu Li was not even afraid of being haunted by ghosts and evil spirit? Well, truth be told, Lu Li was not actually afraid of this, otherwise, he would not have come to pull coffins
วิธีการในแผ่นดินจะเป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะถูกโจมตี? 
 Under the influence of Lu Ling, he was not scared of gods or ghosts
ภายใต้อิทธิพลของ Lu Ling เขาไม่ได้กลัวพระเจ้าหรือผี
 He was about to be killed now, so why would he care? "Bang!" Di Huo and the other two elderlies didn't dare to move, yet Lu Li was reckless
เขากำลังจะถูกฆ่าตอนนี้ดังนั้นทำไมเขาถึงต้องห่วง? 
 He used his saber to smash an elderly away and broke this man's hand
เขาใช้ดาบของเขาเพื่อชนผู้สูงอายุออกไปและทำลายมือคนนี้
 The bloody hand flew up as blood spurted everywhere, covering Di Huo's face
มือที่กระหายเลือดบินขึ้นขณะที่เลือดโผล่ขึ้นมาทุกหนทุกแห่งครอบคลุมใบหน้าของ Di Huo
 While Di Huo hadn't gotten out of his confusion, Lu Li turned his hand back and cut Di Huo's lap
ขณะที่ Di Huo ไม่ได้พ้นจากความสับสนวุ่นวาย Lu Li หันหลังมือและตัดตักของ Di Huo
 Di Huo, in a fit of fear, rolled away
ดิฮูโอรู้สึกกลัวหลุดลอยไป
 It happened that only one elderly was left and he was too afraid to attack so he had to retreat
มันเกิดขึ้นที่มีเพียงหนึ่งผู้สูงอายุที่เหลือและเขาก็กลัวที่จะถูกโจมตีดังนั้นเขาจึงต้องหนี
 Now, the ball was in Lu Li's hand
ตอนนี้ลูกบอลอยู่ในมือของ Lu Li
 "Run…" Watching Lu Li rushed towards him with his killing intent, Di Huo got cold feet
"วิ่ง ... " การเฝ้าดู Lu Li รีบวิ่งไปหาเขาด้วยความตั้งใจในการฆ่าของเขา Di Huo ก็มีอาการเท้าที่หนาวเย็น
 He did not want to become another headless corpse like Di Tian
เขาไม่ต้องการที่จะกลายเป็นซากศพที่ไม่มีหัวเหมือน Di Tian อีกต่อไป
 He angrily roared, "Di Lu, get control of Lu Ling, or all of us will die!" Taking the chance while Lu Li looked back, Di Huo ran away with a limp regardless of the blood springing out of his lap and vanished into a group of stone houses
เขาโกรธเสียงคำราม "Di Lu, ได้รับการควบคุมของ Lu Ling หรือเราทุกคนจะตาย!" 
 Lu Li was furious, but he didn't dare to go after him
ลูลี่โกรธมาก แต่เขาไม่กล้าที่จะตามเขา
 There were so many stone houses, so it would take some time to find Di Huo
มีบ้านหินจำนวนมากดังนั้นจึงต้องใช้เวลาในการหา Di Huo
 There were so many warriors here
มีนักรบมากมายที่นี่
 What if Lu Ling was hurt or killed? Seeing the three young men including Di Lu who were standing in front of Lu Ling were ready to do something, Lu Li didn't have energy to worry about the one elderly
เกิดอะไรขึ้นถ้าหลี่หลิงถูกทำร้ายหรือถูกฆ่า? 
 He threw Di Tian's corpse away and ran towards Lu Ling and screamed, "F*ck off, or all of you will f*cking die!" Lu Li was covered with blood from swinging Di Tian's corpse
เขาโยนศพของ Di Tian ออกไปและวิ่งไปหา Lu Ling และกรีดร้อง "F * ck off หรือคุณจะตายไป!" 
 Moreover, he had hurt several tribe patriarchs in a row and killed Di Tian
นอกจากนี้เขาได้ทำร้ายหลายเผ่าสังฆราชอยู่แถว ๆ และฆ่า Di Tian
 To Di Lu and the other guys, he was a maniac
เพื่อ Di Lu และคนอื่น ๆ เขาเป็นคนบ้า
 They did not have the courage to do anything reckless but to retreat to the sides while scratching and scrambling
พวกเขาไม่ได้มีความกล้าหาญที่จะทำอะไรประมาท แต่จะถอยไปด้านข้างในขณะที่เกาและ scrambling
 Lu Li ran like crazy to Lu Ling
ลูหลี่วิ่งไปอย่างบ้าคลั่งกับลูลิง
 Supporting Lu Ling with his hands, he threw a glance to the tribe people nearby and said in a chilling and threatening voice, "Sister, let's go
สนับสนุนหลิงหลิงด้วยมือของเขาเขาได้เหลือบไปเห็นชนเผ่าที่อยู่ใกล้ ๆ และพูดด้วยเสียงระทึกและข่มขู่ว่า "น้องสาวไปกันเถอะ
 I dare anyone to stand in our way
ฉันกล้าให้ทุกคนยืนในทางของเรา
" "Very well, let's go!" Lu Ling looked at the straight and upright back of Lu Li as her eyes filled with pride and delight
"ดีมากเราไปกันเถอะ!" หลี่หลิงหันไปมองด้านหลังตรงและตรงๆของลูหลี่ขณะที่ตาของเธอเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและความสุข
 The splendid face of hers was like a flourishing flower, dazzlingly beautiful
หน้าตาอันงดงามของเธอก็เหมือนดอกไม้ที่รุ่งเรืองสวยงามตระการตา
 
,
,