Chapter 102 Chapter 102
บทที่ 102 บทที่ 102
 Those That Climb the Dungeon (1) “What’s this…?” I had already heard about taming before
คนที่ปีนขึ้นไปในคุกใต้ดิน (1) "นี่ล่ะ ... " ฉันเคยได้ยินเรื่องการฝึกฝนมาก่อน
 In games, it referred to domesticating hostile monsters with food or training them to become one’s allies
ในเกมมันหมายถึง domesticating มอนสเตอร์ที่เป็นมิตรกับอาหารหรือการฝึกอบรมพวกเขาที่จะกลายเป็นพันธมิตรของ
 However, I didn’t think a Tamer subclass would appear like this! Just by naming a monster, I could make it my ally? No, that probably wasn’t it
อย่างไรก็ตามฉันไม่คิดว่ากลุ่มย่อยของ Tamer จะปรากฏเช่นนี้! 
 I shook my head at the words asking if I wanted to change my subclass
ฉันส่ายหัวของฉันที่คำถามว่าฉันต้องการเปลี่ยน subclass ของฉัน
 The Skill Collector subclass was a huge part of my strength
หมวดย่อยทักษะของ Skill Collector เป็นส่วนใหญ่ของความแรงของฉัน
 No matter how strong Plene was, she couldn’t replace it
ไม่ว่า Plene จะแข็งแกร่งแค่ไหนเธอก็ไม่สามารถแทนที่ได้
 Not to mention, it seemed I could always change my decision
ไม่พูดถึงก็ดูเหมือนฉันมักจะสามารถเปลี่ยนการตัดสินใจของฉัน
 Though, I didn’t think I would ever change to the Tamer subclass… After looking through the messages, I looked at Plene, who was rubbing her head against my shoulder with a smile
แม้ว่าฉันไม่คิดว่าฉันจะเปลี่ยนไปเป็นกลุ่มย่อยของ Tamer ... หลังจากมองผ่านข้อความฉันมองไปที่ Plene ผู้ถูหัวของเธอกับไหล่ของฉันด้วยรอยยิ้ม
 [Thanks for the pretty name! You gave me an apple pie and a name! I like you!] She was being completely submissive
[ขอบคุณสำหรับชื่อสวย! 
 I patted her head as a test, and she showed her happiness by making her eyes into star shapes
ฉันตบหัวของเธอเป็นแบบทดสอบและเธอแสดงความสุขของเธอด้วยการทำให้ดวงตาของเธอกลายเป็นรูปดาว
 Easy, she was too easy…! If a bad oppa became your master, bad things would have happened! “Plene
ง่ายเธอง่ายเกินไป ... ! 
” [Yeah!] “It looks like I became your master
"ดูเหมือนใช่ว่าฉันเป็นนายของนาย
” [What’s a master? I like you!] “…” With that, she hugged me directly
"[อะไรคือต้นแบบ? 
 Feeling the cold, soft, and squishy sensation (the ice below me began to fissure with cracking noises), I sat blankly, then remembered I had things to do
รู้สึกถึงความหนาวเย็นนุ่มนวลและรู้สึกเบื่อหน่าย (น้ำแข็งที่อยู่ด้านล่างของฉันเริ่มแตกออกเป็นเสียงแตก) ฉันนั่งเปล่าแล้วจำได้ว่าฉันมีสิ่งที่ต้องทำ
 In fact, there was something I had to ask Plene
ในความเป็นจริงมีบางอย่างที่ฉันต้องถาม Plene
 “Plene, you said you didn’t want to kill humans, right?” [Yeah! I hate monsters more than humans! They only want to eat, and they even tried to eat me! But… I also want to sing
"Plene คุณบอกว่าคุณไม่ต้องการที่จะฆ่ามนุษย์ใช่มั้ย?" [ใช่! 
] “Then… do you want to come with me to find a way to do that?” [Okay! I like you, so I’ll follow you!] “Y-Yeah
] "แล้ว ... คุณต้องการที่จะมาหาฉันเพื่อหาหนทางที่จะทำเช่นนั้น?" [เอาล่ะ! 
” Damn… I didn’t think someone stronger than Ruyue would appear! Plus, although Plene had an unrealistic appearance, she still looked human
"ประณาม ... ฉันไม่คิดว่าใครบางคนที่แข็งแกร่งกว่า Ruyue จะปรากฏ! 
 I couldn’t help but react as a man
ฉันไม่สามารถช่วย แต่ตอบสนองต่อคนได้
 Snap out of it, Kang Shin! No matter how cute and pretty she is, she’s a monster! Don’t forget it! Crack
หลุดออกไป, คังชิน! 
 The ice split into two right down the middle of my stretched out legs
น้ำแข็งแตกออกเป็นสองส่วนตรงกลางขาเหยียดของฉัน
 The ice then began to drift apart, splitting my legs along with it
น้ำแข็งก็เริ่มล่องลอยแยกขาของฉันไปพร้อม ๆ กัน
 “R-Ruyue!?” [Shin… Meanie…] “Not now! I’ll play with you as much as you want later!” From then, it took a considerable time before I could make it to the dungeon’s Residential Area
"R-Ruyue !?" [Shin ... Meanie ... ] "ไม่ใช่ตอนนี้! 
 “So you tamed a siren, Shin-nim
"ดังนั้นคุณจึงเชื่องไซเรน Shin-nim
 This is the first time I’ve heard anyone taming a siren
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินมาว่าใครมาจากไซเรน
 Kuk, as I thought, a man that I find charming will also be like that to other women…!” Loretta made a displeased expression as she stared at Plene who stuck was to me like glue
Kuk ฉันคิดว่าผู้ชายที่ฉันหาเสน่ห์ก็จะเป็นแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ... ! "ลอเร็ทต้าทำสีหน้าไม่พอใจขณะที่เธอจ้องมอง Plene ที่ติดอยู่กับฉันเหมือนกาว
 If I thought more about why Loretta was feeling unhappy, I felt like I would be in serious trouble, so I quickly changed the subject
ถ้าฉันคิดถึงว่าทำไมลอเร็ทต้าถึงรู้สึกไม่พอใจฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่าฉันกำลังประสบกับปัญหาร้ายแรงดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนเรื่องได้อย่างรวดเร็ว
 “Plene said she wants to sing without killing people
Plene กล่าวว่าเธอต้องการที่จะร้องเพลงโดยไม่ต้องฆ่าคน
 Is there a place like that in the dungeon’s Residential Area?” “Of course
ที่นั่นมีสถานที่แบบนี้อยู่ในย่านที่อยู่อาศัยของ Dungeon หรือไม่ "" แน่นอน
 There’s the recreational area
มีพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจ
 You should already have the qualification to enter it, Shin-nim
คุณควรมีคุณสมบัติครบถ้วนเพื่อเข้าสู่ Shin-nim
” “Ah, yeah
"" อือ
 I also got a life-time free voucher for a place called ‘Resting Place of Angels’ for the first achievement, uhuk!?” The moment I brought up Resting Place of Angels, Loretta’s eyes sparkled, pushing Plene aside and grabbing my hands
ฉันยังได้รับบัตรกำนัลฟรีในชีวิตประจำวันสำหรับสถานที่ที่เรียกว่า 'Resting Place of Angels' สำหรับความสำเร็จครั้งแรก uhuk !? "ขณะที่ฉันได้เลี้ยง Resting Place of Angels ดวงตาของ Loretta ประกายแรงผลักดัน Plene ไว้และคว้ามือของฉัน
 After being thrown on the floor, Plene blinked her large, clear eyes, unsure of what had just happened, then began to tear up
หลังจากที่ถูกโยนลงบนพื้น Plene กระพริบตาที่ชัดเจนและไม่แน่ใจในสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นจากนั้นก็เริ่มฉีกขาด
 “Shin-nim, go there with me! Now!” “Can you let go of me first, Loretta? I want to pick Plene up before she cries
"Shin-nim, ไปที่นั่นกับฉัน! 
” “If you go there, you can probably find what this shallow and arrogant siren wants
"" ถ้าคุณไปที่นั่นคุณอาจพบว่าไซเรนที่ตื้นและหยิ่งนี้ต้องการอะไร
” [I’m not shallow or arrogant! I don’t even know what that means!] From what I heard, Resting Place of Angels was a resort
"[ฉันไม่ตื้นหรือหยิ่ง! 
 The so-called recreational area was similar to the Residential Area’s residences
พื้นที่นันทนาการที่เรียกว่าคล้ายกับที่พักอาศัยของที่พักอาศัย
 Unlike the residences, however, it was a place purely for the purpose of recovering the fatigue built up from exploring the dungeon and letting dungeon explorers relax freely
แตกต่างจากที่อยู่อาศัย แต่มันเป็นสถานที่หมดจดเพื่อวัตถุประสงค์ในการกู้คืนความเหนื่อยล้าที่สร้างขึ้นจากการสำรวจกรุและปล่อยให้นักผจญภัยกรุผ่อนคลายอย่างอิสระ
 It was truly like a resort in real life
มันเป็นเหมือนรีสอร์ทในชีวิตจริง
 Apparently, anyone from the guild of the resort’s master could enter, and other than them, one person could enter as long as that person was accompanied by the master
เห็นได้ชัดว่าทุกคนจากกลุ่มของเจ้านายของรีสอร์ทสามารถเข้าและอื่น ๆ กว่าพวกเขาคนคนหนึ่งสามารถเข้าตราบเท่าที่บุคคลนั้นมาพร้อมกับนาย
 Explorers could go there by making achievements or completing special quests
นักสำรวจสามารถเดินทางไปที่ที่นั่นได้โดยการสร้างผลงานหรือทำเควสพิเศษ
 Like the mansions and the houses, the area they could go changed depending on the scope of the achievement and the difficulty of the quest
เช่นเดียวกับคฤหาสน์และบ้านเรือนพื้นที่ที่พวกเขาสามารถเปลี่ยนไปขึ้นอยู่กับขอบเขตของความสำเร็จและความยากลำบากในการแสวงหา
 There was an even trickier condition
มีเงื่อนไขที่ค่อนข้างซับซ้อน
 Only those that owned a residence, had a room in a tenement house, or were a member of a guild could go to the resorts
เฉพาะผู้ที่มีที่อยู่อาศัยมีห้องในบ้านเช่าหรือเป็นสมาชิกของสมาคมสามารถไปที่รีสอร์ทได้
 Furthermore, Resting Place of Angels was one of the few Special Resorts
นอกจากนี้ Resting Place of Angels ยังเป็นหนึ่งในไม่กี่แห่งที่พิเศษรีสอร์ท
 Unlike the other resorts, which explorers had to share, it was bound to one specific explorer
ซึ่งแตกต่างจากรีสอร์ทอื่น ๆ ที่นักสำรวจต้องมีส่วนร่วมจึงต้องมีนักสำรวจเฉพาะรายหนึ่งคน
 If a guild master owned a Special Resort, the guild members could enter the Special Resort with the guild master’s permission
หากกิลด์การ์ดเป็นเจ้าของรีสอร์ทพิเศษสมาชิกสมาคมสามารถเข้าสู่รีสอร์ทพิเศษโดยได้รับอนุญาตจาก guildmaster
 Because it was called life-time free voucher, I thought it was for something like a waterpark, but it seemed it was even more generous
เพราะมันถูกเรียกว่าฟรีบัตรกำนัลชีวิตฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ชอบสวนน้ำ แต่ดูเหมือนว่ามันเป็นความใจกว้างมากยิ่งขึ้น
 “Then, can Loretta come with me?” “The person accompanying Shin-nim can even be an outsider
"แล้ว Loretta สามารถมากับฉันได้หรือ" "คนที่มากับ Shin-nim สามารถเป็นคนนอกได้
” “What about Plene?” [I’m going, I’m going!] “That siren is Shin-nim’s servant so of course she can go with you
"" แล้ว Plene? "[ฉันจะไปฉันจะไป!]" ไซเรนนั่นคือคนรับใช้ของ Shin-nim ดังนั้นแน่นอนว่าเธอสามารถไปกับคุณได้
” Without having to visit Meladel, Loretta exchanged the Resting Place of Angels voucher for a key
"โดยไม่ต้องแวะไปที่ Meladel ลอเร็ทต้าก็แลกบัตรกำนัล Resting Place of Angels สำหรับกุญแจ
 Thinking, ‘so it’s another key,’ I received it with a bitter smile
คิดว่า 'นี่เป็นกุญแจสำคัญอีก' ฉันได้รับรอยยิ้มด้วยความขม
 Then, just like how I opened the path to my mansion, I used the key with familiarity
จากนั้นเช่นเดียวกับที่ฉันเปิดเส้นทางไปยังคฤหาสน์ของฉันฉันใช้คีย์ด้วยความคุ้นเคย
 When I used the Resting Place of Angels’ key with Loretta and Plene standing next to me, the surrounding scenery melted and a new scenery appeared
เมื่อฉันใช้คีย์ Resting Place of Angels กับ Loretta และ Plene ยืนอยู่ข้างๆฉันฉากรอบ ๆ ที่ละลายหายไปและฉากใหม่ปรากฏขึ้น
 High, blue sky, warm sunlight, a sandy beach, crystal clear ocean, and fairly big birds flying above it
ท้องฟ้าสีฟ้าแสงแดดที่อบอุ่นหาดทรายทะเลที่ใสสะอาดและนกขนาดใหญ่ที่ลอยอยู่เหนือมัน
 Behind me, I saw trees with all sorts of fruits hanging from them and a big seaside villa
เบื้องหลังฉันฉันเห็นต้นไม้ที่มีผลไม้ทุกชนิดห้อยลงมาจากพวกเขาและวิลล่าริมทะเลขนาดใหญ่
 “… This is an island, right? It’s the picturesque uninhabited island
"... นี่เป็นเกาะใช่มั้ย? 
” “Yes, it’s indeed an island!” [Uninhabited island!] When Loretta spread her arms out and shouted excitedly, Plene also imitated her and shouted
"" ใช่มันเป็นเกาะจริงๆ! "[เกาะไม่มีใครอยู่!] เมื่อลอเร็ทต้ากางแขนออกและตะโกนตื่นเต้น Plene เลียนแบบเธอและตะโกน
 I doubt she knew what uninhabited island meant
ฉันสงสัยว่าเธอรู้ว่าเกาะที่ไม่มีคนอาศัยหมายถึงอะไร
 I mean, just what was that sun? I knew the dungeon was full of mysterious things, but this was… “To think I would come to the Resting Place of Angels… Do you know why this place is called that?” “Tell me
ฉันหมายถึงว่าดวงอาทิตย์นั้นเป็นไงบ้าง? 
” “Because people staying here can relax without a worry in the world, like angels! The ocean, the sandy beach, the fruit trees with all sorts of different fruits, and this villa!” “I can’t help but think it has everything a resort should have
"" เพราะคนที่อยู่ที่นี่สามารถพักผ่อนได้โดยไม่ต้องกังวลในโลกเช่นเทวดา! 
” “There’s even an hot spring deeper into the island
"มีน้ำพุร้อนอยู่ลึกเข้าไปในเกาะ
 That’s not all! It even has dense forests, valleys, and springs!” [Hot spring! I want to go to the hot spring! I like hot springs!] I didn’t know how this island could have so many different areas, but I understood that this Resting Place of Angels was an amazing place
นั่นไม่ใช่ทั้งหมด! 
 I also didn’t know how Plene could like hot springs
ฉันยังไม่ทราบว่า Plene สามารถชอบน้ำพุร้อนได้อย่างไร
 “So? Why did I need to bring Plene here?” “If it’s here, there are no humans who would be affected by the siren’s singing
"ดังนั้น? 
 She’ll have an audience as well
เธอจะมีผู้ชมเป็นอย่างดี
” “Audience?” [Lalala~] Plene suddenly began to sing
"" Audience? "[Lalala ~] Plene ก็เริ่มร้องเพลง
 Her voice was truly beautiful, and as I had tamed her, it didn’t seem to have any effect on me
เสียงของเธอมันสวยงามมากและเมื่อฉันได้ฝึกฝนเธอก็ดูเหมือนจะไม่มีผลต่อฉัน
 I glanced at Loretta
ฉันเหลือบไปมองลอเร็ทต้า
 She had closed her eyes and was enjoying Plene’s voice
เธอหลับตาลงและเพลิดเพลินกับเสียงของ Plene
 Soon, the audience Loretta talked about began to appear
เร็ว ๆ นี้ผู้ชม Loretta พูดคุยเกี่ยวกับเริ่มปรากฏ
 Large birds from the sky, dolphins and fish from the ocean, and animals from the inner area of the island
นกใหญ่จากท้องฟ้าปลาโลมาและปลาจากมหาสมุทรและสัตว์จากบริเวณด้านในของเกาะ
 They were gathering here slowly
พวกเขามารวมกันที่นี่อย่างช้าๆ
 “No way…” [Lalala~ Lalala~] As Plene sang, the animals approached slowly, responding to her singing with quiet cries
"ไม่มีทาง ... " [Lalala ~ Lalala ~] ขณะที่ Plene ร้องเพลงสัตว์เดินช้าๆตอบสนองต่อการร้องเพลงของเธอด้วยเสียงร้องที่เงียบสงบ
 Their eyes were clear and their minds did not look like they were affected by Plene’s singing
ตาของพวกเขาชัดเจนและจิตใจของพวกเขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนพวกเขาได้รับผลกระทบจากการร้องเพลงของ Plene
 Loretta opened her eyes, and seeing my surprised expression, smiled lightly
Loretta เปิดตาของเธอและเห็นการแสดงออกของฉันประหลาดใจยิ้มเบา ๆ
 “It’s a good thing
"มันเป็นสิ่งที่ดี
 No one has been here for a long time, so everyone has been lonely
ไม่มีใครมาที่นี่เป็นเวลานานแล้วทุกคนก็โดดเดี่ยว
 Shin-nim luckily found a siren who is extremely good at singing
ชินออนโชคดีที่ได้พบไซเรนที่ร้องเพลงได้ดีมาก
 Her singing will be an excellent gift for them
การร้องเพลงของเธอจะเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมสำหรับพวกเขา
” “Who’s ‘them’…?” I felt a hint of sadness from Loretta’s words and patted the small and cute wolf that walked up to me
"" ใคร "พวกเขา" ... ? "ฉันรู้สึกอึดอัดใจจากคำพูดของลอเร็ทตาและตบหมาป่าตัวเล็ก ๆ น่ารักที่เดินเข้ามาหาฉัน
 Loretta then smiled sweetly and replied
Loretta แล้วยิ้มอย่างหวานและตอบ
 “Of course, they’re the emergency food supply for when we’re hungry
"แน่นอนว่ามันเป็นแหล่งจัดหาอาหารฉุกเฉินเมื่อเราหิว
 They all look delicious, right?” “…” I wanted her to let my dream stay a dream…! How mean! Plene really liked the Resting Place of Angels and decided to stay here unless I needed her
พวกเขาทั้งหมดดูอร่อยใช่มั้ย? "" ... "ฉันต้องการให้เธอปล่อยให้ความฝันของฉันอยู่ในฝัน ... ! 
 Here, she would be able to play and sing to her heart’s content
ที่นี่เธอสามารถเล่นและร้องเพลงในเนื้อหาของหัวใจได้
 There were also no monsters which she hated
ยังไม่มีสัตว์ร้ายที่เธอเกลียด
 It was the ideal place she hoped for
เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับเธอ
 However, there seemed to be one thing she didn’t like
อย่างไรก็ตามดูเหมือนจะมีสิ่งหนึ่งที่เธอไม่ชอบ
 It was that I wouldn’t be there
นั่นคือฉันจะไม่อยู่ที่นั่น
 [You have to come visit me often! Otherwise, I’ll go find you!] “I’ll visit often, so don’t worry
คุณต้องมาเยี่ยมฉันบ่อยๆ! 
” [Okay! I’ll wait with the new friends I made!] After promising Plene multiple times, she nodded her head as if she finally believed me
"[เอาล่ะ! 
 She then walked up to me and kissed my cheek
จากนั้นเธอก็เดินขึ้นมาหาฉันและจูบแก้มฉัน
 I was startled, but I thought back to the kisses Yua gave me and tried to calm myself down
ฉันตกใจ แต่ฉันคิดย้อนกลับไปที่จูบ Yua ให้ฉันและพยายามที่จะสงบตัวเองลง
 Of course, it wasn’t so easy
แน่นอนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
 Next to me, Loretta was shaking with her fists clenched
ข้างๆฉันลอเร็ทต้ากำลังเขย่ากำปั้นไว้แน่น
 “Obliterating Third…” “Loretta!?” In any case, with that, I took care of the matter with Plene
"Obliterating Third ... " "Loretta !?" ในกรณีใด ๆ กับที่ฉันดูแลเรื่องกับ Plene
 After saying my goodbye to her, Loretta and I returned to Fairy Garden
หลังจากกล่าวคำอำลากับเธอ Loretta และฉันก็กลับไปที่ Fairy Garden
 Opening the door to her log cabin, Loretta made an offer
ลอเร็ทต้าได้เสนอข้อเสนอ
 “Shin-nim, stay for a cup of tea
"ชินนิมพักดื่มชาสักแก้ว
” “Sure
"" แน่นอน
 There’s something I have to ask Loretta too
มีบางอย่างที่ฉันต้องถาม Loretta ด้วย
” “Huhu, come in!” The tea Loretta brewed looked normal, but was incredibly tasty and fragrant
"" Huhu เข้ามา! "ชาลอเร็ทเทียชงที่ดูเป็นปกติ แต่ก็อร่อยและมีกลิ่นหอมเหลือเชื่อ
 However, I couldn’t be drunk on the taste of tea today
แต่วันนี้ฉันไม่สามารถเมากับรสชาติของชาได้
 The reason I took care of Plene’s matter was for this moment
เหตุผลที่ฉันดูแลเรื่องของ Plene ก็คือตอนนี้
 Today, I couldn’t just enjoy my time with Loretta
วันนี้ฉันไม่เพียงแค่สนุกกับเวลากับ Loretta
 I took a sip of tea, then slowly placed the teacup down and asked her
ฉันหยิบชาแล้วค่อยๆวางถ้วยชาลงและถามเธอ
 “Loretta
“Loretta
” “Yes, Shin-nim
"" ใช่ชินนิม
” With a small sigh, I asked her straightforwardly
"ด้วยการถอนหายใจเพียงเล็กน้อยฉันก็ถามเธออย่างตรงไปตรงมา
 “What is a Hero?” “…” Loretta’s smile became stiff
"ฮีโร่คืออะไร?" "... " รอยยิ้มของลอเร็ทต้าเริ่มแข็งขึ้น
 However, that only lasted for a moment, as she continued with a warm smile
อย่างไรก็ตามที่กินเวลาเพียงครู่เดียวขณะที่เธอยังคงมีรอยยิ้มที่อบอุ่น
 “Shin-nim already knows, right? There is only one such being in a world! They’re amazing, and everyone respects them!” “Loretta
"Shin-nim รู้แล้วใช่มั้ย? 
” I called her name with a low voice
"ฉันเรียกชื่อของเธอด้วยเสียงต่ำ
 She flinched then froze, but I continued without paying it any attention
เธอคร่ำครวญแล้วก็แช่แข็ง แต่ฉันก็ยังคงไม่ใส่ใจ
 “When I met Plene for the first time, she said she was ordered to kill the Hero… Am I someone that must die?” “I-It’s… the opposite! You’re someone who isn’t allowed to die! Never! Don’t even say something so horrible! No! I-If you die, I! I!” “Thanks for worrying about me, but that’s not what I’m talking about
"เมื่อฉันได้พบ Plene เป็นครั้งแรกเธอบอกว่าเธอได้รับคำสั่งให้ฆ่าฮีโร่ ... ฉันเป็นใครบางคนที่ต้องตาย?" "ฉัน ... มันตรงข้าม! 
 Am I someone that ‘must die’ to the monsters that are invading Earth?” “…” A cold silence flowed, and Loretta dodged my glance with her mouth shut
ฉันเป็นใครบางคนที่ 'ต้องตาย' กับเหล่ามอนสเตอร์ที่กำลังบุกเข้าสู่โลก? "" ... "ความเงียบอันเงียบสงบแล่นไปและ Loretta หลบมองฉันด้วยปากของเธอ
 Just that was enough of an answer for me
นั่นเพียงพอสำหรับคำตอบสำหรับฉัน
 …An empty laugh came out
หัวเราะว่าง ๆ ออกมา
 What was this? I had to die because I was a Hero? The monsters that appeared on Earth, or rather, its high-ranking monsters, were trying to kill me
นี่คืออะไร? 
 I was their first priority
ฉันเป็นความสำคัญอันดับแรกของพวกเขา
 It was just that no one knew about it because it hadn’t been long since monsters began to appear on Earth
มันเป็นเพียงที่ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะมันไม่ได้นานตั้งแต่มอนสเตอร์เริ่มปรากฏบนโลก
 If more time passed, monsters that actively sought me out might appear
ถ้ามีเวลามากขึ้นมอนสเตอร์ที่พยายามหาฉันออกอาจปรากฏขึ้น
 But how had I acted until now, hearing that I was the Hero? I became conceited, thinking everyone was just raising me up
แต่ฉันเคยทำมาจนถึงบัดนี้อย่างไรได้ยินว่าฉันเป็นฮีโร่? 
 Even while I told them not to call me a Hero, I enjoyed it inwardly
แม้ในขณะที่ฉันบอกว่าอย่าเรียกฉันว่าเป็นวีรบุรุษ
 I even named the skill I liked the most after it
ฉันยังตั้งชื่อทักษะที่ฉันชอบมากที่สุดหลังจากนั้น
 Even while I looked down on the explorers who credited my strength to being a Hero, I was relieved that I was one
แม้ในขณะที่ฉันมองลงไปที่นักสำรวจที่ให้เครดิตพลังของฉันในการเป็นวีรบุรุษ แต่ฉันก็รู้สึกโล่งใจที่ฉันเป็นคนเดียว
 I might have even thought I was glad to have been born as the Hero
ฉันอาจจะคิดว่าฉันดีใจที่ได้เกิดมาเป็นวีรบุรุษ
 But what? Heroes are the first targets that monsters aim for? They had to kill me? There was no comedy like it
แต่อะไร? 
 How much did the other explorers sneer seeing me? Praising me on the outside, while thinking how clueless I was
นักสำรวจคนอื่น ๆ ดูถูกผมมากขนาดไหน? 
 To calm down my beating heart, I began to circulate Peruta Circuit
เพื่อสงบจิตหัวใจเต้นของฉันฉันเริ่มหมุนเวียน Peruta Circuit
 Trying to stay calm, I asked Loretta again
พยายามที่จะสงบฉันถาม Loretta อีกครั้ง
 “Loretta, just what am I? What exactly is a Hero?” Loretta didn’t say anything
"ลอเร็ทต้าฉันเป็นแค่ไร? 
 Trying to stop myself from getting impatient, I asked again
พยายามจะหยุดยั้งตัวเองจากความอดทนฉันถามอีกครั้ง
 “Please, Loretta, I want to know
"กรุณา Loretta ฉันอยากรู้
 I should know
ฉันควรจะรู้
 Or, do you also plan on leaving me to be clueless? You’ve shown me respect and did your best for me
หรือคุณวางแผนที่จะทิ้งฉันให้ไร้ความสามารถ? 
 I at least thought I had a special relationship with Loretta
อย่างน้อยฉันคิดว่าฉันมีความสัมพันธ์พิเศษกับ Loretta
 Was I wrong? Did you just…” “Stop
ฉันผิดไหม 
” She spoke with a trembling voice
"เธอพูดด้วยเสียงที่สั่นสะเทือน
 She raised her teacup and gulped down the hot tea all at once
เธอยกถ้วยน้ำชาและดื่มน้ำชาร้อนทั้งหมดในครั้งเดียว
 As she had moist eyes that seemed ready to burst into tears at any time, I was startled
ขณะที่เธอมีดวงตาชุ่มชื่นที่ดูเหมือนจะพรั่งพรูออกมาเมื่อใดก็ได้ฉันก็ตกใจ
 “Shin-nim, do you have to hear it now?” “Loretta?” “As you might already know, I don’t really want to tell you right now
"ชินนิมคุณต้องฟังตอนนี้หรือเปล่า?" "ลอเร็ทเทียร์?" "อย่างที่คุณรู้อยู่แล้วว่าฉันไม่อยากจะบอกคุณในตอนนี้
 Once you hear the answer, you’ll change without a doubt, and if you do, I will change as well
เมื่อคุณได้ยินคำตอบแล้วคุณจะเปลี่ยนใจโดยไม่ต้องสงสัยและถ้าคุณทำเช่นนี้ฉันจะเปลี่ยนไปเช่นกัน
 I don’t like that
ฉันไม่ชอบที่
 I want us to stay the way we are
ฉันต้องการให้เราอยู่ในแบบที่เราเป็นอยู่
 For even a little while longer, I want to enjoy my carefree daily life with you
แม้เพียงนิดเดียวก็ตาม แต่ฉันก็อยากสนุกกับชีวิตประจำวันที่ไม่ห่วงใยของฉันกับคุณ
 Am I being too greedy? Shin-nim, can you give me a little more time? You still have time to spare
ฉันเป็นคนโลภมากเกินไปหรือ 
 The time hasn’t come yet
เวลายังไม่มา
 So please, until then…!” “Loretta…” The words didn’t come out
ดังนั้นล่ะ ... ! "" ลอเร็ทตา ... "คำพูดไม่ได้ออกมา
 I felt like I had been punched in the most unexpected spot
ฉันรู้สึกเหมือนฉันถูกเจาะในจุดที่ไม่คาดคิดมากที่สุด
 Although my mouth was open, I couldn’t say anything
แม้ว่าปากของฉันเปิดอยู่ฉันไม่สามารถพูดอะไรได้
 Then, with a slightly cracking voice, I replied barely
จากนั้นเสียงเล็กน้อยแตกฉันตอบแทบไม่
 “I’ll… wait
"ฉันจะรอ
 So… when the time comes, you have to… tell me
ดังนั้น ... เมื่อถึงเวลาแล้วคุณต้อง ... บอกฉัน
” “Thank you, Shin-nim
"" ขอบคุณครับ Shin-nim
” Loretta wiped the tears around her eyes, and made a clumsy smile
"ลอเร็ทต้าเช็ดน้ำตารอบดวงตาของเธอและทำรอยยิ้มที่เงอะงะ
 I almost lost myself in her feminine and extremely beautiful appearance, but I held on, thinking about what she just said
ฉันเกือบสูญเสียตัวเองในลักษณะที่เป็นผู้หญิงและสวยงามมากของเธอ แต่ฉันก็ยังคงคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเพิ่งกล่าว
 Then like a fool, I asked
จากนั้นก็ชอบคนโง่ฉันถาม
 “If I change… Loretta will change too?” “Huhu, it’s not like you don’t understand, right?” “I, no, well, that’s…” I didn’t think I would say something so stupid
"ถ้าฉันเปลี่ยน ... ลอเร็ทเทียจะเปลี่ยนไปด้วยเหรอ?" "ฮูฮูไม่ใช่แบบที่คุณไม่เข้าใจใช่มั้ย?" "ฉันไม่ใช่หรอก ... " ฉันไม่คิดว่าฉันจะพูดอะไรโง่ ๆ
 Seeing me stutter without knowing what to say, Loretta made a small smile and said in a voice that just barely reached my ears
เห็นฉันพูดติดอ่างโดยไม่ต้องรู้ว่าจะพูดอะไร Loretta ทำรอยยิ้มเล็ก ๆ และพูดด้วยเสียงที่แทบไม่ถึงหูของฉัน
 “Coward
“ขี้ขลาด
” “Uk
"Uk"
” I became silent, unable to make any excuses
"ฉันก็เงียบไม่สามารถแก้ตัวได้
 I felt dizzy
ฉันรู้สึกวิงเวียน
 As it seemed so absurd, I thought I was dreaming, but when I pinched my thigh in secret, the pain was vivid
ดูเหมือนว่ามันไร้สาระฉันคิดว่าฉันกำลังฝันอยู่ แต่เมื่อฉันข่มขืนต้นขาของฉันในที่ลับความเจ็บปวดก็สดใส
 No, she even found out I pinched myself
ไม่เธอก็ค้นพบว่าฉันเองก็ขยับตัวเอง
 I wanted to die
ฉันอยากตาย
 I really wanted to die
ฉันอยากตายจริงๆ
 Loretta again spoke in a whispering voice
ลอเร็ทต้าพูดด้วยน้ำเสียงกระซิบอีกครั้ง
 “I’ll also give you time
"ฉันจะให้เวลากับคุณ
” “… Thanks
"" ... ขอบคุณ
” “You have to give me a proper reply, okay? Of course, I’ll only acknowledge one answer
"" คุณต้องให้ฉันตอบที่ถูกต้องใช่มั้ย? 
” With that, she once again smiled
"กับที่เธออีกครั้งยิ้ม
 Even while I was in a daze from her fragrance and beauty, her smile was ingrained in my head clearly
แม้ในขณะที่ฉันอยู่ในความงุนงงจากกลิ่นหอมและความงามของเธอรอยยิ้มของเธอถูกฝังแน่นอยู่ในหัวของฉันอย่างชัดเจน
 I had to accept it
ฉันต้องยอมรับมัน
 To a certain extent, my heart was already stolen by her
ในบางแง่หัวใจของฉันถูกขโมยไปแล้วโดยเธอ