Chapter 5
บทที่ 5
6 Book 1-5
6 Book 1-5
6 The Golden Turtle (II)   Suddenly, he noticed that there was nothing underneath his feet, and the sand that had been tickling his skin had suddenly disappeared
เต่าสีทอง (II) ทันใดนั้นเขาสังเกตเห็นว่าไม่มีอะไรอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาและทรายที่จุกอยู่บนผิวของเขาก็หายตัวไปอย่างกะทันหัน
 Then he felt a strong impact underneath his feet
จากนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกระแทกใต้เท้าของเขา
   “Ow
"โอ๊ย
”   It was so sudden that Yulian could not prepare for it
"มันจู่ ๆ จนยูเลียนไม่สามารถเตรียมตัวได้
 He had let out a groan after it felt like his foot might have been broken
เขาปล่อยให้คร่ำครวญหลังจากที่มันรู้สึกเหมือนเท้าของเขาอาจจะถูกหัก
   “What is this?”   Even in the midst of the pain, Yulian realized that he was lying on the ground
"นี่คืออะไร?" แม้ในท่ามกลางความเจ็บปวดยูเลียนก็ตระหนักว่าเขากำลังนอนอยู่บนพื้น
 As he was trying to get his bearing, he heard Haisha’s voice
ขณะที่เขาพยายามจะแบกเขาเขาได้ยินเสียง Haisha
   “Yulian-nim?”   As there was no source of light, even desert warriors like Yulian and Haisha, who had extremely good eyesights like a hawk in the sky, could not see each other
"Yulian-nim?" เนื่องจากไม่มีแหล่งกำเนิดแสงแม้แต่นักรบในทะเลทรายเช่นยูเลียนและ Haisha ผู้มีสายตาที่ดีมากเช่นเหยี่ยวในท้องฟ้าไม่สามารถมองเห็นกันได้
 Haisha had relied on his hearing and thought it was Yulian
Haisha ได้พึ่งพาการได้ยินของเขาและคิดว่ามันเป็นยูเลียน
   “Haisha, is that you?”   “Yes, Yulian-nim
"Haisha, เป็นคุณหรือไม่?" "ใช่ Yulian-nim
 But why…”   “What do you mean why? I came to save you
แต่ทำไม ... "" คุณหมายถึงทำไม? 
”   Haisha started to tear up at Yulian’s words
Haisha เริ่มฉีกขาดตามคำพูดของยูลี
 Yes, they were alive, but truthfully speaking, this was somewhere that should have killed him
ใช่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่พูดจริงนี่คือบางแห่งที่ควรจะฆ่าเขา
 Even so, Yulian was willing to face all the danger to follow after him
อย่างไรก็ตามยูเลียนก็เต็มใจที่จะเผชิญกับอันตรายทั้งหมดที่จะตามมาหลังจากเขา
 How touching was that?   Furthermore, he followed after him before Haisha could even determine what was down here
สัมผัสได้แค่ไหน? 
 That meant that he jumped in without any hesitation to save him
นั่นหมายความว่าเขากระโดดลงไปโดยไม่ลังเลที่จะช่วยเขา
 That was what made it even more touching
นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันยิ่งสัมผัสมากขึ้น
   “Yulian-nim, why did you do that? You are our Young Glow, Pareia’s hope and Pareia’s great warrior
"Yulian-nim ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้น? 
 To face danger to save a pawn like me…”   Haisha spoke like that hiding his true feelings and Yulian responded
เพื่อเผชิญกับอันตรายที่จะช่วยจำนำไว้ได้เช่นฉัน ... "Haisha พูดอย่างนั้นเพื่อปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเขาและยูเลียนตอบ
   “My hope is the Red Storm
"ความหวังของฉันคือพายุแดง
 WIthout a warrior to cover my back, even the strongest and most talented warrior cannot use their full strength
ไม่ว่านักรบจะปิดบังหลังของฉันแม้แต่นักรบที่มีพรสวรรค์และแข็งแรงที่สุดก็ไม่สามารถใช้กำลังเต็มที่ได้
”   “Even so, this was too dangerous of a decision
"" ถึงกระนั้นก็ตามเรื่องนี้ก็อันตรายเกินไปสำหรับการตัดสินใจ
”   Yulian brushed the sand off his face before continuing on
"ยูเลียนแปะทรายออกจากใบหน้าก่อนที่จะเดินต่อไป
   “Let’s talk about that later, shall we? First, we need to determine if we are alive, and if so, figure out where exactly we are
"เราจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลังได้ไหม? 
 That’s probably the most important thing right now
นั่นอาจเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้
”   “Of course we are alive
"" แน่นอนเรายังมีชีวิตอยู่
 Otherwise, would we be able to converse like this? But the heavens have truly helped us
มิฉะนั้นเราจะสามารถพูดคุยแบบนี้ได้หรือไม่? 
 To think that there would be an empty space like this underneath the quicksand
คิดว่าจะมีช่องว่างเช่นนี้อยู่ใต้ปล่องทราย
 Isn’t the quicksand above our head? Then why is the sand not falling in this direction?”   As Haisha looked up and stared at the completely dark ceiling where he could not see anything, on reflex, Yulian also looked up to see
ไม่ใช่บริเวณทรายที่อยู่เหนือศีรษะของเรา? 
   “I can’t tell since I can’t see anything
"ฉันไม่สามารถบอกได้เพราะฉันไม่เห็นอะไร
 Haisha, do you have any flintstones on you?”   “I have flintstones but nothing to burn? Ah!”   As Haisha suddenly screamed, Yulian worried that something might have happened and quickly asked
Haisha, คุณมี flintstones กับคุณหรือไม่ "" ฉันมี flintstones แต่ไม่มีอะไรที่จะเผาไหม้? 
   “Haisha, what’s wrong?”   “No,it just felt like something was moving in my chest
"Haisha, มีอะไรผิดพลาด?" "ไม่มันก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในอกของฉัน
”   Haisha quickly put his hand inside his clothes and took out the cause of the wiggling
"Haisha รีบเอามือของเขาใส่เสื้อผ้าและหยิบเอาสาเหตุของการ wiggling
 In that instant, there was light in the darkness
ในเวลานั้นมีแสงสว่างอยู่ในความมืด
   “What is that?”   Yulian asked as the light from the golden item in Haisha’s hand came into his eyes
"นั่นคืออะไร?" ยูเลียนถามขณะที่แสงจากตะเกียงทองคำในมือของ Haisha เข้ามาในดวงตาของเขา
   “This, well, it’s my first time seeing it as well
"นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นมันเช่นกัน
 I ended up falling in here trying to catch this little guy
ฉันตกอยู่ในที่นี่พยายามที่จะจับคนเล็กนี้
”   “Is it a monster?”   Yulian looked carefully at it and realized that it was alive and not just an item
"" มันเป็นสัตว์ประหลาดมั้ย? "ยูเลียนมองอย่างระมัดระวังและตระหนักว่ามันมีชีวิตอยู่และไม่ใช่แค่รายการ
   Haisha shook his head and answered
Haisha ส่ายหัวและตอบ
   “It doesn’t have any attack, and it looks like it ended up in my chest while struggling in the quicksand
"มันไม่ได้มีการโจมตีใด ๆ และดูเหมือนว่ามันสิ้นสุดลงในหน้าอกของฉันในขณะที่ดิ้นรนในบริเวณทรายดูด
 I have a hard time believing that something so gentle could be a monster…”   “An animal that lets out a golden light… that’s very marvelous
ฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากที่เชื่อว่าสิ่งที่อ่อนโยนอาจเป็นสัตว์ประหลาด ... "" สัตว์ที่ปล่อยแสงสีทอง ... น่าอัศจรรย์มาก
 It’s also the thing we need the most right now
นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่เราต้องการมากที่สุดในขณะนี้
 It looks like a turtle
ดูเหมือนเต่า
”   “A turtle?”   “I remember seeing in a book
"" เต่า? "" ฉันจำได้ว่าได้เห็นในหนังสือ
 It’s an animal that lives somewhere called the ocean, where there is only water
เป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งที่เรียกว่ามหาสมุทรซึ่งมีเพียงน้ำเท่านั้น
”   “Since it is glowing in a golden light, I guess we can call it a Golden Turtle
"" เพราะมันเรืองแสงด้วยแสงสีทองผมคิดว่าเราสามารถเรียกได้ว่าเป็นเต่าสีทอง
”   The two people who now had a source of light moved the golden turtle left and right to look around them
"คนสองคนที่ตอนนี้มีแหล่งกำเนิดแสงได้ช่วยให้เต่าทองคำไปทางซ้ายและขวามองไปรอบ ๆ
   First, they looked at the ceiling which they were so curious about
ก่อนอื่นพวกเขามองไปที่เพดานที่พวกเขาอยากรู้
 Afterwards, they determined that there was some sort of transparent barrier that was blocking the sand from falling down
หลังจากนั้นพวกเขาได้พิจารณาแล้วว่ามีกำแพงกั้นขวางกั้นไม่ให้ทรายหล่นลงมา
   Their surrounding was three meters tall and four meters wide
ล้อมรอบอยู่สูงสามเมตรและกว้างสี่เมตร
 It was like a long tunnel that was open on both sides
มันเหมือนกับอุโมงค์ยาวที่เปิดอยู่ทั้งสองข้าง
   “I’m worried about how we will get out of here
"ฉันกังวลว่าเราจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร
 I’m sure they’re extremely worried about us up there
ฉันแน่ใจว่าพวกเขากังวลมากเกี่ยวกับเราที่นั่น
 We need to at least let them know that we are alive
เราจำเป็นต้องอย่างน้อยให้พวกเขารู้ว่าเรายังมีชีวิตอยู่
”   “Generally, if there is a way for all things to enter, there’s bound to be a way out
"โดยทั่วไปถ้ามีทางเข้าทุกอย่างก็คงจะเป็นทางออกที่ดี
 I’m sure we’ll find it if we look around
ฉันแน่ใจว่าเราจะพบมันถ้าเรามองไปรอบ ๆ
”   “Haisha, you’re calmer than I expected you to be
"Haisha, คุณสงบกว่าที่ฉันคาดหวังให้คุณ
”   “There is nothing that’ll get better by being anxious
"" ไม่มีอะไรที่จะดีขึ้นโดยการเป็นกังวล
”   ‘This personality must be why so many look up to Haisha
"'บุคลิกภาพนี้ต้องเป็นเหตุผลว่าทำไมจำนวนมากจึงมองหา Haisha
’ Yulian thought to himself as he started to feel the walls around him
"ยูเลียนนึกถึงตัวเองขณะเริ่มรู้สึกถึงกำแพงรอบตัว
   “You are right
"คุณมีสิทธิ์
 Hmm, it doesn’t look like the walls are made by sand coming together
อืมมันไม่ได้มีลักษณะคล้ายกำแพงที่ทำด้วยทรายมาด้วยกัน
 I didn’t expect the bottom of the desert to be this type of consistency
ฉันไม่ได้คาดหวังว่าด้านล่างของทะเลทรายจะมีความสอดคล้องกันแบบนี้
”   Haisha also touched the cold surface and even tapped it as if he was amazed
"Haisha ยังสัมผัสพื้นผิวที่เย็นและแม้แต่เคาะมันราวกับว่าเขาประหลาดใจ
 He also tried scratching it with his Sosoonta
นอกจากนี้เขายังพยายามเกาเขาด้วย Sosoonta
 (TL: And then what happened? Did the wall break? Did it not leave even a mark? AUTHOR-nim! Just leaving us in the dark?)   After looking around for a long time and seeing nothing else that stood out, Haisha asked Yulian
(หัวเราะ) AUTHOR-nim แค่ปล่อยให้เราอยู่ในที่มืด?) หลังจากมองไปรอบ ๆ เป็นเวลานานและไม่เห็นอะไรที่ยืนออกมา Haisha ถาม 
   “There are two paths here
"มีสองเส้นทางที่นี่
 Should we each take a different path?”   “We only have one source of light and we don’t know what monsters may live down here, so let’s go together
เราควรมีเส้นทางที่แตกต่างกันหรือไม่ "" เรามีแหล่งกำเนิดแสงเพียงแห่งเดียวเท่านั้นและเราไม่รู้ว่ามอนสเตอร์เหล่านี้จะอาศัยอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
”   “Alrighty then
"" Alrighty แล้ว
 Which way shall we go first?”   Yulian looked at both paths before pointing to the one behind him
แล้วเราจะไปทางไหน? "ยูเลียนมองไปที่เส้นทางทั้งสองก่อนที่จะชี้ไปทางด้านหลัง
   “This side first
"ด้านนี้ก่อน
 I hope it is not like a maze in there
ฉันหวังว่ามันจะไม่เหมือนเขาวงกตที่นั่น
” (TL: Did the author forget Yulian’s abilities? Can he not see around him with his abilities as a war god? Wait, am I the crazy one? Am I thining about the manhwa and not the novel? So confused
"(TL: ผู้เขียนลืมความสามารถของยูเลียนหรือไม่?) เขามองไม่เห็นความสามารถของเขาในฐานะเทพเจ้าสงครามหรือไม่รอฉันเป็นคนบ้าหรือ?
)   Yulian thought about the magician’s dungeons he saw in some books
) ยูเลียนคิดถึงดันเจี้ยนของนักมายากลที่เห็นในหนังสือบางเล่ม
 It talked about how magicians research monsters, and they make a dungeon that monsters would like to use so that they can grow some monsters to use as test subjects and study them
ได้พูดถึงวิธีการที่มอนสเตอร์ทำการวิจัยมอนสเตอร์และพวกเขาสร้างดันเจี้ยนที่มอนสเตอร์ต้องการจะใช้เพื่อให้มอนสเตอร์เหล่านี้สามารถใช้เป็นวัตถุทดสอบและศึกษาได้
   (TL: OH SNAPS! Maybe this is where they meet Luff and Winnie! I really am blabbing but maybe? I don’t know
บางทีนี่อาจเป็นที่ที่พวกเขาได้พบกับ Luff และ Winnie ฉันรู้สึกผิดมาก แต่บางทีฉันไม่ทราบ
 I haven’t read ahead so no idea but Winnie’s the only magician they meet in a dungeon in the manhwa)   In addition, the wider and taller the dungeons were, more monsters and higher level monsters could live in there, so it also talked about how you could tell a magician’s abilities based on that as well
ฉันยังไม่ได้อ่าน แต่อย่างใด แต่วินนี่เป็นหมอผีคนเดียวที่เจอกันในดันเจี้ยนใน manhwa) นอกจากนี้ยิ่งดันเจี้ยนยิ่งใหญ่และสูงเท่าไรมอนสเตอร์และมอนสเตอร์ระดับสูงก็สามารถอาศัยอยู่ในนั้นได้เช่นกัน 
   ‘To make a dungeon here in the desert, especially in the Monster’s Field, the magician must be really strong
'เพื่อสร้างดันเจี้ยนที่นี่ในทะเลทรายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฟิลด์ของมอนสเตอร์นักมายากลต้องแข็งแรงมาก
 Even magicians are humans, so I hope that they are alive
แม้แต่นักมายากลก็เป็นมนุษย์ดังนั้นฉันหวังว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่
’   In the case that this was really a dungeon made by an advanced level magician, and the magician had already passed away, then this would really be a dangerous place
'ในกรณีที่นี่เป็นดันเจี้ยนที่สร้างขึ้นโดยนักมายากลระดับสูงและนักมายากลก็ล่วงลับไปแล้วนี่จะเป็นสถานที่ที่อันตรายจริงๆ
 So Yulian hoped that this would be a naturally made cave, and if that was not the case and this truly was a dungeon, then he hoped that the magician was still alive and controlling the monsters
ดังนั้นยูเลียนจึงหวังว่าถ้ำนี้จะเป็นถ้ำที่ทำตามธรรมชาติและหากกรณีนี้ไม่เป็นเช่นนั้นและนี่คือดันเจี้ยนจริงๆแล้วเขาหวังว่านักมายากลยังมีชีวิตอยู่และควบคุมเหล่ามอนสเตอร์
   As nothing happened while the two of them walked for a long while, Yulian and Haisha relaxed a bit and started to chat as they walked
เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นขณะที่ทั้งสองเดินเป็นเวลานาน Yulian และ Haisha ผ่อนคลายเล็กน้อยและเริ่มพูดคุยขณะที่พวกเขาเดิน
   “There’s a light!”   Haisha pointed towards it while shouting
"มีแสงสว่าง!" Haisha ชี้ไปทางนั้นขณะตะโกน
 Far ahead in front of them, they could see a speck of light
ไกลไปข้างหน้าพวกเขาจะได้เห็นจุดไฟ
   “If there is a light then it means there must be a person
"ถ้ามีแสงก็หมายความว่าต้องมีคน
 Let’s go take a look
มาดูกันเถอะ
”   Yulian could tell that the light was not from a natural source of light like the sun and urged Haisha to quickly run towards it
"ยูเลียนสามารถบอกได้ว่าแสงไม่ได้มาจากแหล่งแสงตามธรรมชาติเช่นดวงอาทิตย์และกระตุ้นให้ฮาอิชะวิ่งไปทางนั้นอย่างรวดเร็ว
   Right at that moment
ในขณะนั้น
   “Stop
"หยุด
”   The pronunciation was a bit odd, but it was definitely the language of the Eastern Continent
"การออกเสียงค่อนข้างแปลก แต่มันเป็นภาษาของทวีปยุโรปตะวันออก
   “Who might you be? My name is Yulian, a warrior of Pareia
"คุณเป็นใคร? 
”   Yulian shouted towards the direction of the sound, but the response was the same
"ยูเลียนตะโกนไปทางทิศทางของเสียง แต่คำตอบก็เหมือนกัน
   “Stop
"หยุด
 Go back
กลับไป
”   “We’ve lost our way
"" เราสูญเสียทางของเราไปแล้ว
 We want to go out, but…”   Yulian shouted like that but the owner of the voice did not seem like they would come out of the darkness and reveal themselves and only continued to repeat the same sentence
เราต้องการออกไปข้างนอก แต่ ... "ยูเลียนตะโกนเช่นนั้น แต่เจ้าของเสียงไม่ได้ดูเหมือนว่าพวกเขาจะออกมาจากความมืดและเปิดเผยตัวเองและยังคงทำซ้ำประโยคเดียวกันต่อไป
   “Return
"กลับ
 Go back
กลับไป
 If you want to come, come back later
ถ้าคุณต้องการจะกลับมาอีกครั้ง
”   “We do not have anywhere to go
"" เราไม่มีที่ใดที่จะไป
 If you can show us how we can get out, we will do as you wish
หากคุณสามารถแสดงให้เราเห็นว่าเราสามารถออกไปได้อย่างไรเราจะทำตามที่คุณต้องการ
”   As Yulian opened his mouth to speak again, he saw something shining in the darkness
"ขณะที่ยูเลียนเปิดปากพูดอีกครั้งเขาเห็นบางสิ่งบางอย่างสว่างไสวในความมืด
   “Ah!”
“อา!”