Chapter 11 Wijihoyun   Regular chapter for the week
บทที่ 11 Wijihoyun บทปกติสำหรับสัปดาห์
 I'll be gone for this week because of a family vacation
ฉันจะหายตัวไปในสัปดาห์นี้เนื่องจากวันหยุดของครอบครัว
 So there won't be any regular chapters for this week
ดังนั้นจะไม่มีบทปกติใด ๆ สำหรับสัปดาห์นี้
 I think I will still be accepting sponsored chapters if anyone is sadistic enough to make me translate during vacation time
ฉันคิดว่าฉันจะยังคงยอมรับบทที่ได้รับการสนับสนุนหากมีคนซาบซึ้งพอที่จะทำให้ฉันแปลภาษาในช่วงวันหยุด
  Smell you guys next week
ช่วยพวกคุณในสัปดาห์หน้า
 You guys are lucky that I didn't end with a terrible cliffhanger
พวกคุณโชคดีที่ฉันไม่ได้จบลงด้วยการเป็นวีรบุรุษที่น่ากลัว
    “
“
What?” Lee Sungmin sharply asked
อะไร? "ลีซองมินถามอย่างรวดเร็ว
 He quickly turned around and looked towards Wijihoyun
เขารีบหันกลับไปมองไปทาง Wijihoyun
 Wijihoyun had a bored face and was looking at him
Wijihoyun มีใบหน้าเบื่อและมองเขา
 “What’s trash?” He didn’t know where he got the confidence to ask  Wijihoyun
"ถังขยะคืออะไร?" เขาไม่รู้ว่าเขามั่นใจมากที่จะถาม Wijihoyun
 He had gotten a martial skeleton
เขาได้รับโครงกระดูกการต่อสู้
 He had learned the [Genuine Heavens] and had practiced everyday
เขาได้เรียนรู้ [Genuine Heavens] และเคยฝึกทุกวัน
 He knew he wasn’t the best, but he had tried his hardest
เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ดีที่สุด แต่เขาพยายามอย่างสุดความสามารถ
 That effort was being called trash
ความพยายามนี้เรียกว่าถังขยะ
 Sungmin bit his lip as he glared at Wijihoyun
ซองมินบีบริมฝีปากของเขาขณะที่เขาจ้องที่วิจิฮอน
 Wijihoyun met his glance nonchalantly as he opened his mouth
Wijihoyun ได้พบกับเขาอย่างไม่ลดละในขณะที่เขาเปิดปาก
 “There are way too many unnecessities
"มีวิธีที่ไม่จำเป็นมากเกินไป
” First, he criticized
"ประการแรกเขาวิพากษ์วิจารณ์
 “The spear is long
หอกยาวมาก
 Therefore, it’s important to know how to use that length
ดังนั้นสิ่งสำคัญคือต้องรู้วิธีใช้ความยาวนั้น
” Wijihoyun held up his hand
"ไวกิฮยอนจับมือ
 He pointed his finger at the spear
เขาชี้ปลายนิ้วไปที่หอก
 “But you tried to go close to them
"แต่คุณพยายามจะเข้าใกล้พวกเขา
 There’s no point in doing that
มีจุดใดในการทำเช่นนั้น
 There was no point in using a technique
มีจุดใดในการใช้เทคนิค
 If you took 5 steps
ถ้าคุณทำ 5 ขั้นตอน
 Just 5 steps, your spear could have hit the goblin
เพียงแค่ 5 ก้าวหอกของคุณก็จะตีผีได้
” “
""
I don’t have enough strength…” “Is it really?” Wijihoyun laughed
ฉันไม่มีกำลังพอ ... "" มันจริงเหรอ? "Wijihoyun หัวเราะ
 “Those guys didn’t practice any techniques, and your spear isn’t blunt either
"พวกนั้นไม่ได้ฝึกเทคนิคใด ๆ และหอกของคุณก็ไม่ท้อ
 Even if you don’t have enough strength, a spear can stab something
แม้ว่าคุณจะมีพลังไม่เพียงพอหอกก็สามารถแทงอะไรได้บ้าง
 A spear is that kind of weapon
หอกเป็นอาวุธชนิดนั้น
” Lee Sungmin listened to Wijihoyun without answering back
"ลีซองมิฟัง Wijihoyun โดยไม่ตอบกลับ
 It was the first time he had heard things like this
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องแบบนี้
 He tried to use a spear before, but no one told Sungmin about spear techniques
เขาพยายามใช้หอกมาก่อน แต่ไม่มีใครบอกซองมินเกี่ยวกับเทคนิคหอก
 “Of course, a spear isn’t only used for stabbing
"แน่นอนหอกไม่ได้ใช้เฉพาะสำหรับการแทง
 You could swing it and beat it
คุณสามารถแกว่งและเอาชนะได้
 But it’s a mistake to do that when there’s no need to
แต่มันเป็นความผิดพลาดที่ต้องทำเมื่อไม่มีความจำเป็น
” Lee Sungmin groaned
"ลีซองมินคร่ำครวญ
 He felt anger when he heard that his skills was trash, but listening to his criticism, he could understand his errors
เขารู้สึกโกรธเมื่อได้ยินว่าทักษะของเขาเป็นของเสีย แต่ฟังคำวิจารณ์ของเขาเขาเข้าใจผิดได้
 “But, even if the swings were unnecessary, they were practical
"แต่ถึงแม้ว่าการชิงช้าไม่จำเป็นก็เป็นเรื่องที่เป็นประโยชน์
 The stance is pretty decent… Using the spear handle should be complemented
ท่าทางจะสวยดี ... การใช้มือจับหอกควรจะเสริม
 Unnecessities happen when you study alone
สิ่งที่ไม่จำเป็นเกิดขึ้นเมื่อคุณเรียนอยู่คนเดียว
” Wijihoyun nodded his head and rated him
"Wijihoyun พยักหน้าและให้คะแนนเขา
 “You’re not bad
"คุณไม่เลว
 Using the skill… I don’t understand, but for one month with no teacher, right? That’s not bad
ใช้สกิลนี้ ... ฉันไม่เข้าใจ แต่เป็นเวลา 1 เดือนไม่มีครูใช่ไหม? 
” No, I did it for 13 years
"ไม่ฉันทำมันมา 13 ปีแล้ว
 Lee Sungmin drooped his shoulders
ลีซองมิหลุดไปไหล่
 “
“
Let’s go…” Lee Sungmin sighed and went towards the goblin
ไปเถอะ ... "ลีซองมินถอนหายใจและเดินตรงไปที่ผี
 He pulled out the teeth and put the blood in the bottles
เขาดึงฟันออกและใส่เลือดในขวด
 Wijihoyun approached him “Go? Where?” “I… I have to go to the inn I’m staying at
Wijihoyun เข้าหาเขา "ไป? 
” “What about me?” “Why ask me?” “Do I follow you?” Wijihoyun smiled and asked
"" แล้วล่ะ? "" ทำไมต้องถามฉัน? "" ฉันทำตามคุณหรือ? "วิจิฮินยิ้มและถาม
 To that, Lee Sungmin’s mouth opened wide
โดยที่ปากของ Lee Sungmin เปิดกว้าง
 “
“
Follow me?” “How’s this? If you pay for my stay, I will teach you martial arts
ตามฉันเหรอ? "" นี่ไงล่ะ? 
” Sungmin’s mind opened up
"ใจของซองมินเปิดขึ้น
 He was getting to learn from the Small Pegasus! It was an opportunity that wasn’t even comparable to the Potion he was trying to after
เขาได้เรียนรู้จาก Small Pegasus! 
 “Teach
"สอน
 teach me?” “Ah, I can’t teach you the Pegasus’s Grace
สอนฉันหน่อยเหรอ? "" อ่าฉันไม่สามารถสอนคุณเกรซเพกาซัส
 That’s only for heads and vice heads
นั่นเป็นเพียงสำหรับหัวและรองหัว
 Even if there are no sects here… I can’t teach you
แม้ว่าจะไม่มีนิกายที่นี่ ... ฉันไม่สามารถสอนคุณได้
” He wasn’t even looking for that
"เขาไม่ได้มองหาสิ่งนั้น
 Ah, but he would accept if Wijihoyun did want to teach him
อา, แต่เขาจะยอมรับว่า Wijihoyun ต้องการจะสอนเขาหรือไม่
 “Ahah! Isn’t that a great opportunity
“ahah! 
 Are you going to say no?” “N
คุณจะบอกว่าไม่? "" N
 no
ไม่
” Lee Sungmin swallowed
"ลีซองมินกลืนกิน
 Wijihoyun wasn’t a mean 13 year old kid anymore
Wijihoyun ไม่ใช่เด็กอายุ 13 ปีอีกต่อไป
 Now he was like a God to Sungmin
ตอนนี้เขาเป็นเหมือนพระเจ้ากับซองมิน
 God was making him lunch and was basically feeding it to him
พระเจ้ากำลังทำอาหารกลางวันให้เขาและให้อาหารแก่เขา
 * “Who’s that?” Lula who was cleaning the table opened her eyes
"ใครล่ะ?" ลูลาที่กำลังทำความสะอาดโต๊ะเปิดตา
 Lee Sungmin had an awkward smile as he brought Wijihoyun
ลีซองมินมีรอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจขณะที่เขาพาวิจิฮอน
 “It’s an otherworlder who was summoned today
"มันเป็นโลกภายนอกที่ถูกเรียกตัวในวันนี้
” “It’s Wijihoyun
"" มันเป็น Wijihoyun
” Wijihoyun said to Lula
"Wijihoyun พูดกับลูลา
 It was Lula who wanted Sungmin to call her big sister, but she only looked at Wijihoyun with her mouth open
นี่คือลูลาที่ต้องการให้ซองมินเรียกพี่สาวใหญ่ของเธอ แต่เธอมองไปที่ Wijihoyun ด้วยปากของเธอเปิด
 That made sense
ที่ทำให้รู้สึก
 Lee Sungmin had a normal face, but Wijihoyun was different
ลีซองมินมีหน้าตาธรรมดา แต่ไวกิฮุนต่างกัน
 ‘Good at martial arts, good background, intelligent, and with a good face
ดีที่ศิลปะการต่อสู้พื้นหลังที่ดีชาญฉลาดและมีใบหน้าที่ดี
’ The world was unfair
โลกไม่ยุติธรรม
 Lee Sungmin complained
ลีซองมินบ่น
 Wijihoyun was a handsome person even at 13 year
Wijihoyun เป็นคนหล่อแม้ในเวลา 13 ปี
 He was young and didn’t have any masculine features yet, but in 5 years, everyone would probably consider him handsome
เขายังเป็นเด็กและยังไม่มีลักษณะเป็นผู้ชาย แต่ใน 5 ปีทุกคนอาจจะคิดว่าเขาหล่อเหลา
 “He’s a martial artists from his clothing
"เขาเป็นนักต่อสู้จากเสื้อผ้าของเขา
” Jack muttered
แจ็คพึมพำ
 He looked at Sungmin and asked
เขามองไปที่ Sungmin และถาม
 “Are you gonna let him sleep here?” “Ah, yes
"คุณจะปล่อยให้เขานอนที่นี่?" "อ่าใช่
 I’ll pay for him
ฉันจะจ่ายเงินให้เขา
” “Well that’s fine
"" ดีว่าไม่เป็นไร
 There's a lot of rooms
มีห้องพักจำนวนมาก
” Lee Sungmin had to pay more, but he didn’t care
"ลีซองมินต้องจ่ายเงินมาก แต่เขาก็ไม่สนใจ
 He was spending 10,000 Erie for this inn
เขาใช้จ่าย 10,000 เอรีสำหรับโรงแรมแห่งนี้
 It was 20,000 Erie, but because Jack was kind enough, he cut the cost by half, “The cost is 20,000
มันเป็น 20,000 เอรี แต่เนื่องจากแจ็คใจดีพอสมควรเขาลดค่าใช้จ่ายลงครึ่งหนึ่ง "ค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 20,000
 With yours, it’s 30,000 Erie
กับคุณเป็น 30 ปี Erie
 Well, seeing your face, I’ll do it for 25,000
ดีที่เห็นใบหน้าของคุณฉันจะทำมันเป็นเวลา 25,000
” “Thank You!” As Jack was being generous, Sungmin laughed happily and nodded his head
"" ขอบคุณ! "เมื่อแจ๊คใจดีซองมินหัวเราะอย่างมีความสุขและพยักหน้า
 He pulled Wijihoyun to the room
เขาดึง Wijihoyun ไปที่ห้อง
 Since the room next to Wijihoyun was empty, Wijihoyun was going to use that room
เนื่องจากห้องถัดจาก Wijihoyun ว่างเปล่า Wijihoyun จะใช้ห้องนั้น
 “First, I want to know what you want to learn
"ขั้นแรกฉันต้องการรู้ว่าคุณต้องการเรียนรู้อะไร
” Wijihoyun didn’t go into his room and came into Sungmin’s room
"Wijihoyun ไม่ได้เข้าไปในห้องของเขาและเดินเข้าไปในห้องของซองมิน
 He sat on the bed and looked at Sungmin’s room
เขานั่งอยู่บนเตียงและมองไปที่ห้องของซองมิน
 “First, tell me what you’ve learned
"ก่อนบอกสิ่งที่คุณได้เรียนรู้
” “I’ve learned the [Genuine Heavens], [One Thunder], [Iron Skin], [Stone Body], and the Chase Soul Spear Technique
"ฉันได้เรียนรู้ [Genuine Heavens], [One Thunder], [Iron Skin], [Stone Body] และเทคนิค Chase Soul Spear
” “Ok, where’s the book for the [Genuine Heavens]?” To his asking, Sungmin lifted the mattress of the bed and pulled out the book
"" แล้วหนังสือเล่มไหนสำหรับ [Genuine heavens] อยู่ที่ไหน? "เขาถามซองมินยกที่นอนขึ้นจากเตียงแล้วดึงหนังสือออก
 He gave it to Wijihoyun
เขามอบให้ไวกิฮยอน
 Wijihoyun looked at it for a bit and clicked his tongue
Wijihoyun มองมาทีละนิดและคลิกลิ้น
 “I knew it
"ฉันรู้มัน
 It’s not that great
ไม่ใช่เรื่องที่เยี่ยมยอด
 The only good thing is that you can learn other cultivation methods as well
สิ่งเดียวที่ดีคือคุณสามารถเรียนรู้วิธีการเพาะปลูกอื่น ๆ ได้เช่นกัน
 Hmm
อืมมม
” Wijihoyun frowned
"Wijihoyun ขมวดคิ้ว
 “What do you want to learn?” Wijihoyun asked
"คุณต้องการเรียนอะไร?" วิจิฮุนถาม
 “I know a lot of techniques
"ฉันรู้เทคนิคมากมาย
 I didn’t master them all, but I memorized all of them
ฉันไม่เข้าใจพวกเขาทั้งหมด แต่ฉันจดจำพวกเขาทั้งหมด
 All of them are peak level techniques, so anything will be of help to you
ทั้งหมดของพวกเขาเป็นเทคนิคระดับสูงสุดดังนั้นอะไรจะเป็นประโยชน์สำหรับคุณ
” “
""
 mm…” How to use this opportunity
mm ... "วิธีการใช้โอกาสนี้
 Sungmin thought
ซองมินคิด
 He wanted to first learn some cultivation manuals
เขาต้องการเรียนรู้คู่มือการเพาะปลูกก่อน
 His [Genuine Heavens] was better than what he had in his past life, but he would switch if Wijihoyun told him another one
[Genuine Heavens] ของเขาดีกว่าสิ่งที่เขามีในชีวิตที่ผ่านมาของเขา แต่เขาจะเปลี่ยนถ้า Wijihoyun บอกเขาอีก
 ‘Not a Spear Technique… yet… I need inner strength first
'ไม่ใช่เทคนิคหอก ... ยัง ... ฉันต้องการแรงใจก่อน
’ Thankfully, there was something he was thinking of
'โชคดีที่มีบางอย่างที่เขาคิด
 Sungmin looked at Wijihoyun
ซองมินมองไปที่ Wijihoyun
 “I want to learn a cultivation method
"ฉันต้องการเรียนรู้วิธีการเพาะปลูก
” “I thought so
"" ฉันคิดอย่างนั้น
” Wijihoyun laughed
Wijihoyun หัวเราะ
 “Your [Genuine Heavens] isn’t really a great method
"[Genuine Heavens] ของคุณไม่ใช่วิธีการที่ดีจริงๆ
 It’s barely a first level cultivation manual
แทบไม่มีคู่มือการเพาะปลูกระดับแรก
 There are tens of those better than that method in my head
มีหลายสิบคนที่ดีกว่าวิธีการที่อยู่ในหัวของฉัน
 Do you know what the difference between a first level and an peak level method?” “
คุณรู้หรือไม่ว่าความแตกต่างระหว่างระดับแรกกับระดับสูงสุดคืออะไร? ""
Understanding?” “That’s not wrong, but that’s not right either
ความเข้าใจ? "" ไม่ผิด แต่ก็ไม่ถูกเช่นกัน
 Understanding… is difficult
การทำความเข้าใจ ... เป็นเรื่องยาก
 The difference between those two is the ‘kindness
ความแตกต่างระหว่างคนทั้งสองคือความเมตตา
’ The peak level methods are ones that have been perfected through tens and hundreds of years
'วิธีการระดับสูงสุดคือคนที่ได้รับการสมบูรณ์ผ่านนับสิบ ๆ ปี
 It’s easier to learn and to grow with
เรียนรู้และเติบโตไปพร้อม ๆ กันได้ง่ายขึ้น
” Sungmin could agree to that
"ซองมินสามารถยอมรับได้
 “How about the [Amethyst Cloud] 
[เกี่ยวกับ [Amethyst Cloud]
 It’s uncomparable to the [Pegasus’s Grace], but [Amethyst Cloud] isn’t too bad either
มันไม่อาจเทียบได้กับ [Pegasus's Grace] แต่ [Amethyst Cloud] ก็ไม่เลวเช่นกัน
 It’s easy to gain inner strength, and if you practice it enough, you might even get to the limit
มันง่ายที่จะได้รับความแข็งแกร่งภายในและถ้าคุณฝึกมันเพียงพอคุณอาจจะได้รับถึงขีด จำกัด
” Wijihoyun said that and suddenly said the words to the technique
"Wijihoyun กล่าวว่าและก็กล่าวคำที่เทคนิค
  Sungmin raised his hands
ซองมินยกมือขึ้น
 “Why?” “
"ทำไม?" "
 I can’t memorize it
ฉันจำไม่ได้
 Can’t you write it down…?” Sungmin smiled bitterly
คุณเขียนไม่ได้หรอ ... ? "ซองมินยิ้มอย่างขมขื่น
 Wijihoyun clucked his tongue
Wijihoyun คลิ้นลิ้นของเขา
 “You don’t have the memorization skills
"คุณไม่มีทักษะในการท่องจำ
” Even as he said that, Wijihoyun took a pen and paper from Sungmin and wrote the manual down
"แม้ในขณะที่เขากล่าวว่า Wijihoyun เอาปากกาและกระดาษจาก Sungmin และเขียนคู่มือลง
 “Why aren’t you asking for a spear technique
"ทำไมคุณถึงไม่ขอเทคนิคหอก?
” Wijihoyun asked as he was writing the manual down
"Wijihoyun ถามขณะที่เขากำลังเขียนคู่มือลง
 “I need inner strength
"ฉันต้องการความแข็งแรงภายใน
” “It’s like you’re saying you don’t need a spear technique
"" เหมือนกับว่าคุณไม่ต้องการเทคนิคหอก
” “I need one, but… I can’t even do the spear technique that I’m practicing right now
"" ฉันต้องการ แต่ ... ฉันไม่สามารถแม้แต่จะทำเทคนิคหอกที่ฉันกำลังฝึกอยู่ในขณะนี้
 I don’t have the confidence to use a spear technique better than that one even if I learn it
ฉันไม่มีความมั่นใจในการใช้เทคนิคหอกมากกว่าที่จะได้เรียนรู้
” “That’s wise of you
"" ที่ฉลาดของคุณ
 I saw your spear skills for just a second… it’s barely any use of you to try and learn a better spear technique
ฉันเห็นทักษะหอกของคุณเป็นเวลาเพียงสองวินาที ... แทบจะไม่ใช้คุณในการทดลองใช้เทคนิคหอกที่ดีกว่า
” The facts hurt
"ข้อเท็จจริงเจ็บ
 After an hour, Wijihoyun put down the pen
หลังจากชั่วโมง Wijihoyun ใส่ปากกาลง
 Sungmin politely received the paper from Wijihoyun with two hands
ซองมินสุภาพได้รับกระดาษจาก Wijihoyun ด้วยมือสองข้าง
 ‘
‘
 should I ask him for some other technique?’ As he was going to read, suddenly, a sense of greed rose in his mind
ฉันควรจะถามเขาเกี่ยวกับเทคนิคอื่น ๆ หรือไม่? "ขณะที่เขากำลังอ่านหนังสือก็รู้สึกได้ถึงความโลภในใจของเขา
 He didn’t know the reason, but Wijihoyun was being generous to him
เขาไม่ทราบเหตุผล แต่ Wijihoyun ใจดีกับเขา
 Even now
แม้กระทั่งตอนนี้
 The technique that he gave Sungmin
เทคนิคที่เขาให้กับซองมิน
 It was a technique that was incomparable to the Genuine Heavens
เป็นเทคนิคที่หาตัวจับยากกับ Genuine Heavens
 If this news of this manual ended up in Eria, there would be blood with people asking to get it
ถ้าข่าวเรื่องนี้เกี่ยวกับคู่มือฉบับนี้จบลงที่ Eria จะมีเลือดอยู่กับคนอื่น ๆ ขอให้ทำ
 He had gotten a technique like this for just a inn fee
เขาได้รับเทคนิคเช่นนี้เพียงค่าธรรมเนียม inn
 Sungmin met Wijihoyun’s eyes
Sungmin พบสายตาของ Wijihoyun
 No
ไม่
 The 13 years of his experience warned him that it would be dangerous to ask more
ประสบการณ์ 13 ปีของเขาเตือนว่าจะเป็นอันตรายต่อการถามมากขึ้น
 “
“
 thanks
ขอบคุณ
” “I only gave what I thought was a fair trade
"" ฉันแค่ให้สิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นการค้าที่เป็นธรรม
 It’s my first friend so I gave a bit more though
เป็นเพื่อนคนแรกของฉันดังนั้นฉันจึงให้อีกสักหน่อย
” Wijihoyun smiled as he said that
"Wijihoyun ยิ้มอย่างที่เขาพูด
 “If you asked more, I would have been very disappointed with you
"ถ้าคุณถามมากขึ้นผมจะรู้สึกผิดหวังมากกับคุณ
” Wijihoyun added
"Wijihoyun กล่าวเสริม
 “I don’t think that’s being a friend
"ฉันไม่คิดว่าจะเป็นเพื่อนกัน
”
”