Chapter 13 The Hunter   Running Sungmin didn’t look back
บทที่ 13 ฮันเตอร์วิ่งซองมินไม่ได้มองย้อนกลับไป
 He didn’t know where the sound that he heard came from
เขาไม่รู้ว่าเสียงมาจากไหน
 It could have been a rabbit that he saw all the time, or even a boar… it could be something like that
มันอาจจะเป็นกระต่ายที่เขาเห็นอยู่ตลอดเวลาหรือแม้แต่หมูป่า ... มันอาจเป็นอย่างนั้นได้
 But what does that matter
แต่สิ่งที่สำคัญ
 He saw a body
เขาเห็นร่าง
 He saw a No Class's corpse that was from the No Class hunting
เขาเห็นศพของผู้เรียนที่ไม่มีชั้นเรียนมาจากการล่าสัตว์ในชั้นเรียน
 He wasn’t arrogant
เขาไม่หยิ่ง
 Confidence was something that people who had things had
ความเชื่อมั่นคือสิ่งที่คนที่มีสิ่งที่มี
 The sound came closer from behind
เสียงเข้ามาใกล้ ๆ จากด้านหลัง
 It wasn’t a monster
ไม่ใช่มอนสเตอร์
 A rabbit running, a boar running, it didn’t match either of those sounds
กระต่ายวิ่งหมูป่าวิ่งมันไม่ตรงกับเสียงเหล่านั้น
 The sound was… light
เสียงเบา ...
 It wasn’t a goblin or an orc
ไม่ใช่ผีหรือผีดิบ
 A light but fast sound
เสียงเบา แต่เร็ว
 It was getting closer
ใกล้เข้ามาแล้ว
 Human
เป็นมนุษย์
 Is this… a speed technique? Sungmin wrinkled
นี่เป็นเทคนิคความเร็วใช่หรือไม่? 
 It wasn’t just running
มันไม่ใช่แค่วิ่ง
 If it was just running, the person wouldn’t be able to catch up with his One Thunder
ถ้ามันเป็นเพียงการทำงานคนจะไม่สามารถที่จะจับขึ้นกับหนึ่งทันเดอร์ของเขา
 ‘Was it a martial artist?’ It wasn’t good
"มันเป็นศิลปินนักรบหรือ?" มันไม่ดี
 Bad luck
โชคร้าย
 A sudden moment, he heard a sound
ขณะที่เขาได้ยินเสียง
 It wasn’t a running sound
ไม่ใช่เสียงวิ่ง
 This was… Air
นี่คือ ... อากาศ
 Sungmin threw his body around
ซองมิโยนร่างของเขาไปรอบ ๆ
 With the speed that he was running at, he flew in the air
ด้วยความเร็วที่เขากำลังวิ่งอยู่เขาบินขึ้นไปในอากาศ
 The knife the person threw slightly missed Sungmin and went away
มีดคนโยนพลาดเล็กน้อย Sungmin และก็ออกไป
 Dang! He quickly tried to catch his fall, but his body rolled on the ground
แดง! 
 “Ha!” Sungmin breathed hard as he stood up
"ฮะ!" ซองมินหายใจเข้าอย่างแรงเมื่อเขาลุกขึ้นยืน
 “It was a martial artist
"มันเป็นศิลปะการต่อสู้
” The hunter muttered
นายพรานพึมพำ
 He wasn’t that tall
เขาไม่สูงนัก
 There was a skinny man standing on the ground
มีชายผอมยืนอยู่บนพื้นดิน
 The area below his eyes were black like death
บริเวณใต้ดวงตาของเขามีสีดำเหมือนความตาย
 “He didn’t look like it…” It was a bad choice
"เขาไม่ได้เป็นแบบนั้น ... " มันเป็นทางเลือกที่ไม่ดี
 The man muttered as he wrinkled his eyebrows
ชายคนนั้นพึมพำขณะที่เขาเหี่ยวย่นคิ้วของเขา
 But he had no intention of backing off
แต่เขาก็ไม่มีเจตนาที่จะหนีออกไป
 ‘What is this…’ Sungmin acted with a scared face
'อะไรกันนี่ ... ' ซองมินทำหน้าด้วยความกลัว
 Even with that face, Sungmin stayed level-headed inside
แม้กับใบหน้านั้นซองมินก็ยังคงอยู่ในระดับที่เหมาะสม
 Running… was impossible
การวิ่ง ... เป็นไปไม่ได้
 But he knew one thing
แต่เขารู้เรื่องหนึ่ง
 The hunter’s power wasn’t that great
พลังของเธ่อไม่ดีเท่าไหร่
 If it were great, then he wouldn’t have tried to assassinate him with a throwing knife
ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็คงจะไม่พยายามลอบสังหารเขาด้วยมีดขว้างปา
 He would have taken him down by running
เขาจะพาเขาลงโดยการวิ่ง
 He didn’t even look confident with assassinations
เขาไม่ได้ดูมั่นใจกับการลอบสังหาร
 Sungmin ‘heard’ the sound, and ‘dodged’ the throwing knife
Sungmin 'ได้ยินเสียงและ' หลบ 'มีดขว้างปา
’ ‘A third rate
"อัตราที่สาม
’ The person that killed No Classes for a week in the Goblin area was just a third rate martial artist
'คนที่ฆ่าไม่มีเรียนเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในพื้นที่ก๊วบลินเป็นเพียงศิลปินศิลปะระดับสาม
 However, he wasn’t to be taken lightly
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ถูกนำมาเบา
 With just a knife, a human can be a murder
มีเพียงแค่มีดเท่านั้นมนุษย์สามารถฆาตกรรมได้
 The human body is just that fragile
ร่างกายมนุษย์เป็นเพียงที่เปราะบาง
 Even as a third-rate martial artist, he had definitely learned the technique of killing a person
แม้ในฐานะศิลปินนักรบอันดับที่สามเขาได้เรียนรู้เทคนิคการฆ่าคนอย่างแน่นอน
 He had no hesitation towards murder
เขาไม่ลังเลที่จะสังหาร
 He had no hesitation in swinging a weapon
เขาลังเลใจในการแกว่งอาวุธ
 Martial arts were just basically a better way of killing
ศิลปะการต่อสู้เป็นเพียงวิธีที่ดีกว่าในการฆ่า
 Not being used to fighting monsters, not being used to killing humans… this was a No Class
ไม่ได้ถูกใช้เพื่อสู้กับมอนสเตอร์ไม่ถูกใช้เพื่อฆ่ามนุษย์ ... นี่ไม่ใช่คลาส
 To a No Class like that… a person like this who kills other people with weapons was like a demon to them
ไม่มีชั้นเรียนแบบนั้น ... คนอย่างนี้ที่ฆ่าคนอื่นด้วยอาวุธเป็นเหมือนปีศาจแก่พวกเขา
 Not to Lee Sungmin
ไม่ใช่ลีซองมิน
 ‘Third class… can he do it?’ Sungmin raised both his hands
ชั้นที่สาม ... เขาทำได้หรือเปล่า? "ซองมินยกมือขึ้นทั้งสองข้าง
 He was showing that he wasn’t going to attack
เขากำลังแสดงให้เห็นว่าเขากำลังจะไม่โจมตี
 The hunter’s eyebrow went up
คิ้วของนักล่าขึ้นไป
 “What are you doing?” “I
"คุณทำอะไร?" "ฉัน
 I don’t want to die
ฉันไม่อยากตาย
” Sungmin made a hesitating sound
"ซองมินทำเสียงลังเล
 He made a face like he was going to cry, and with his 14 year old face, it looked good
เขาทำหน้าเหมือนที่เขากำลังจะร้องไห้ด้วยใบหน้าอายุ 14 ปีของเขาดูดี
 “There is no one who wants to die
"ไม่มีใครอยากตาย
” The hunter muttered
นายพรานพึมพำ
 He pulled out the knife on his waist
เขาดึงมีดไว้ที่เอว
 “Who wants to die?” Hing
"ใครอยากตาย?" Hing
 The hunter swung his knife
นักล่าเหวี่ยงมีดของเขา
 The knife made a loud sound as it cut the air
มีดทำให้เสียงดังเมื่อตัดอากาศ
 It was a sound that threatened
มันเป็นเสียงที่ขู่
 Lee Sungmin swallowed loudly
ลีซองมินกลืนเสียงดัง
 This was also a sound that was made to be heard “If, if you let me live
นี่เป็นเสียงที่ได้ยิน "ถ้าหากคุณให้ฉันอยู่
” Sungmin lifted the interdimensional pocket
"ซองมินยกกระเป๋าแบบ interdimensional ขึ้น
 The hunter’s eyes narrowed
นัยน์ตาของนักล่าลดลง
 “I’ll… give you this
"ฉันจะ ... ให้สิ่งนี้แก่คุณ
” “What is that
" "นั่นคืออะไร
” The hunter asked
"นายพรานถาม
 Sungmin opened the pocket
ซองมินเปิดกระเป๋า
 Looking at his movement,Sungmin put his hand inside the pocket
มองไปที่การเคลื่อนไหวของเขาซองมินเอามือเข้าไปในกระเป๋า
 What he pulled out was a constructible spear
สิ่งที่เขาดึงเอาไว้คือหอกที่สามารถสร้างได้
 He had bought it after his spear broke after the orc fight
เขาซื้อมันหลังจากหอกยากจนหลังจากการต่อสู้ orc
 Creak! Sungmin created the spear as the hunter looked
เสียงดังเอี๊ยด! 
 “
“
 what is that?” The hunter’s mouth opened
นั่นคืออะไร? "ปากของนายพรานก็เปิดออก
 It was a surprised face
มันเป็นใบหน้าที่น่าแปลกใจ
 What made him surprised was not the spear, but was the pocket
สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจไม่ได้เป็นหอก แต่เป็นกระเป๋า
 It was the size of 2 hands, but a spear came out of it
มันมีขนาดเท่ากับ 2 มือ แต่มีหอกออกมา
 It was surprising
มันน่าแปลกใจ
 “It’s called a interdimensional pocket
"มันเรียกว่ากระเป๋าแบบ interdimensional
 I’ll give you this… so can you let me live?” “Why can’t I just kill you and take it?” B*itch
ฉันจะให้คุณแบบนี้ ... เพื่อให้ฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้ไหม? "" ทำไมฉันไม่สามารถฆ่าคุณและเอามัน? "อาการคัน B *
 His thinking was very logically
ความคิดของเขามีเหตุผลมาก
 As he thought that, he still kept up his scared face
ในขณะที่เขาคิดว่าเขายังคงใบหน้าที่น่ากลัวของเขา
 He didn’t understand the pocket
เขาไม่เข้าใจกระเป๋าเสื้อ
 This guy… didn’t have the understanding of this world
คนที่แต่งตัวประหลาดนี้ ... ไม่ได้มีความเข้าใจในโลกนี้
 To explain, he didn’t understand the ‘magic’ behind the pocket
อธิบายได้ว่าเขาไม่เข้าใจ "เวทมนตร์" ที่อยู่เบื้องหลังกระเป๋า
 “Th, this pocket has magic inside of it
"กระเป๋านี้มีเวทมนตร์อยู่ภายใน
 If I die, it doesn’t work anymore
ถ้าฉันตายก็ไม่ได้อีกต่อไป
” “You want me to believe that?” “It’s true…!” Sungmin shouted as he made a face
"คุณต้องการให้ฉันเชื่อหรือยัง?" "มันเป็นความจริง ... !" ซองมินตะโกนใส่ใบหน้าของเขา
 The hunter didn’t know what to believe
นักล่าไม่ทราบว่าจะเชื่ออะไร
 Like Sungmin thought, he didn’t know anything about magic
เหมือนซองมินคิดว่าเขาไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเวทมนตร์
 He knew how the world worked, and how hunting weak humans gave more profit than hunting monsters
เขารู้ว่าโลกกำลังทำงานอย่างไรและการล่าสัตว์ของมนุษย์ที่อ่อนแอให้ผลกำไรมากกว่าการล่ามอนสเตอร์
 So he was killing people who looked weak in this area
ดังนั้นเขาจึงฆ่าคนที่ดูอ่อนแอในบริเวณนี้
 That was it
นั่นคือมัน
 Magic? What is that “
มายากล? 
Give that to me” The hunter said
ให้ฉัน "นายพรานกล่าว
 “Leave the spear
ปล่อยให้หอก
” The hunter added
นายพรานกล่าวเสริม
 Of course
แน่นอน
 Sungmin put down the spear
ซองมินวางหอกไว้
 Up to here was Sungmin’s plan
นี่คือแผนการของซองมิน
 Using the pocket, he would get the hunter’s interest
ใช้กระเป๋าเขาจะได้รับความสนใจของนักล่า
 He would take the spear out
เขาจะเอาหอกออก
 Then he would show the spear
แล้วเขาก็จะแสดงหอก
 The spear that was a weapon
หอกที่เป็นอาวุธ
 “Come here
"มานี่สิ
” The hunter ordered
"เธ่อสั่ง
 Sungmin shook his legs and made a frightened face
ซองมินส่ายขาและทำหน้ากลัว
 He was glad that he was 14 doing this
เขาดีใจที่เขาอายุ 14 ปีทำเช่นนี้
 He acted scared
เขาทำกลัว
 He begged to let him live in return for the pocket
เขาขอร้องให้เขาอยู่เพื่อแลกกับกระเป๋า
 He put down the spear on the ground
เขาวางหอกลงบนพื้น
 With this, he encouraged overconfidence from the hunter
ด้วยเหตุนี้เขาจึงสนับสนุนความมั่นใจในตัวเองจากนักล่าสัตว์
 Can he do it? It wasn’t that he wasn’t scared
เขาสามารถทำมันได้หรือไม่? 
 He was acting cool-headed, but if he did something wrong, he would die
เขาทำหน้าเจ๋ง ๆ แต่ถ้าเขาทำอะไรผิดพลาดเขาจะตาย
 There was no other way when escape was impossible
ไม่มีทางอื่นเมื่อหลบหนีเป็นไปไม่ได้
 He had to kill the other person
เขาต้องฆ่าคนอื่น
 He had to select a way
เขาต้องเลือกทาง
 Frontal assault? No way
โจมตีหน้าผาก? 
 Lee Sungmin wasn’t overconfident in himself
Lee Sungmin ไม่มั่นใจในตัวเอง
 His Amethyst Cloud was still level 1, and the techniques that he was practicing weren’t strong enough
เมฆอาเมทิสต์ของเขายังอยู่ในระดับ 1 และเทคนิคที่เขาฝึกซ้อมไม่แข็งแรงพอ
 Inner strength
ความแรงภายใน
 He didn’t have enough
เขาไม่พอ
 If he used a spear… he would be able to survive a bit
ถ้าเขาใช้หอก ... เขาจะสามารถอยู่รอดได้สักหน่อย
 But he wouldn’t be able to win
แต่เขาจะไม่สามารถชนะได้
 In his past life, he was a second rate
ในชีวิตที่ผ่านมาเขาเป็นอัตราที่สอง
 The opponent now was third rate
ฝ่ายตรงข้ามเป็นอัตราที่สาม
 If he used his past body, he would be able to win in a head-on fight
ถ้าเขาใช้ร่างที่ผ่านมาเขาจะสามารถเอาชนะในการต่อสู้ได้
 But for now that wasn’t possible
แต่สำหรับตอนนี้ที่เป็นไปไม่ได้
 He didn’t have a strong enough body yet
เขายังไม่มีร่างกายที่แข็งแรงเพียงพอ
 Even after 2 months of strengthening, he was nothing compared to a strong man
แม้หลังจาก 2 เดือนของการเสริมสร้างความเข้มแข็งเขาก็ไม่มีอะไรเทียบกับคนที่แข็งแกร่ง
 He couldn’t use inner strength to cover that strength weakness either
เขาไม่สามารถใช้ความแข็งแรงภายในเพื่อปกปิดความอ่อนแอของแรงนั้นได้
 Even as a third rate, he probably knew more techniques than Sungmin did
ถึงแม้จะเป็นอัตราที่สามเขาก็อาจจะรู้เทคนิคมากกว่าซองมิน
 Sungmin only learned for 2 months
ซองมินได้เรียนรู้แค่ 2 เดือน
 Yet, Sungmin had experience
ซองมินมีประสบการณ์
 Wth 13 years of living, he had experience
Wth 13 ปีของชีวิตเขามีประสบการณ์
 A young child brings overconfidence
เด็กหนุ่มทำให้มั่นใจมากเกินไป
 The distance was closer
ระยะห่างใกล้
 Sungmin moved closer
ซองมินขยับเข้าไปใกล้
 “Wait, throw it there
"เดี๋ยวก่อนโยนมันที่นั่น
” The hunter spat
"เธ่อถ่มน้ำลาย
 The guy wasn’t a complete idiot
คนที่แต่งตัวประหลาดไม่ได้เป็นคนบ้าที่สมบูรณ์แบบ
 If Sungmin was just a regular No Class, the hunter wouldn’t be this aware
ถ้าซองมินเป็นเพียงชั้นเรียนปกติไม่มีนักล่าจะไม่เข้าใจเรื่องนี้
 ‘Maybe I shouldn’t have ran away in the beginning? No, now it’s too late
'บางทีฉันควรจะไม่ได้วิ่งหนีไปในตอนเริ่มต้น? 
” Sungmin stopped and pulled up the pocket
"ซองมินหยุดและดึงกระเป๋าขึ้น
 And he threw the pocket
และเขาก็โยนกระเป๋า
 A bit high, And a bit to the left
สูงสักหน่อยและเลี้ยวซ้ายไปทางซ้าย
 The hunter reacted
นักล่าทำปฏิกิริยา
 He lifted his right arm up, and moved his body to the side
เขายกแขนขวาขึ้นและขยับตัวไปข้างๆ
 It was to get the pocket that was heading diagonally
มันคือการได้รับกระเป๋าที่มุ่งเน้นในแนวทแยงมุม
 When he moved, Sungmin’s hand was at the belt
เมื่อเขาขยับมือ Sungmin อยู่ที่เข็มขัด
 The throwing knife was on his hand
มีดขว้างปาไว้บนมือ
 Pwk! The knife went forward
PWK! 
 The hunter, surprised, moved
นักล่ารู้สึกประหลาดใจย้าย
 The knife barely missed the waist of the hunter
มีดเพิ่งจะพลาดเอวของนักล่า
 In his body, inner strength rose up
ร่างกายของเขาลุกขึ้นยืน
 The [Amethyst Cloud] was being used
[Amethyst Cloud] กำลังถูกนำมาใช้
 Pck! He used the [One Thunder] to move forward
PCK! 
 The hunter didn’t have any time to swing his knife because of his broken stance
ล่าไม่ได้มีเวลาที่จะแกว่งมีดใด ๆ เพราะท่าทางหักของเขา
 Sungmin pulled out the knife on the back of his waist and stabbed in straight inside
ซองมินดึงมีดไว้ที่ด้านหลังเอวและแทงเข้าตรง
 “You son of a…
"คุณเป็นลูกชายของ ...
!” The hunter screamed
! "นักล่ากรีดร้อง
 Tried to scream
พยายามที่จะกรีดร้อง
 Sungmin swung the knife that was inside of him without hesitation
ซองมินเหวี่ยงมีดที่อยู่ข้างในตัวเขาโดยไม่ลังเล
 “Ack!” The hunter screamed again
"Ack!" นักล่าก็กรีดร้องอีกครั้ง
 The hunter moved back so it missed his vital points, but the knife cut through his stomach
ฮันเตอร์เดินกลับไปจึงพลาดจุดที่สำคัญของเขา แต่มีดตัดผ่านกระเพาะอาหารของเขา
 “Die!” The hunter used his last strength
"ตาย!" นักล่าใช้พลังสุดท้ายของเขา
 Even as he was bleeding hard, he swung his knife with his right hand
แม้ในขณะที่เขามีเลือดออกหนักเขาก็เหวี่ยงมีดด้วยมือขวา
 Then Sungmin, without thinking, moved close to the hunter’s body
จากนั้นซองมินก็ไม่ได้ตั้งใจเดินเข้าไปใกล้ร่างกายของนักล่า
 In this short of a distance, he couldn’t move away
ในระยะสั้น ๆ นี้เขาไม่สามารถขยับตัวได้
 The only way was to move towards him
วิธีเดียวคือการย้ายไปหาเขา
 The weapon like a knife could never swipe something that was close to the chest
อาวุธเช่นมีดไม่สามารถกวาดสิ่งที่อยู่ใกล้กับหน้าอกได้
 Only maybe if he stabbed it down The third rate martial artists was like this
บางทีถ้าเขาแทงมันลงอัตราที่สามศิลปินนักรบก็เป็นแบบนี้
 They didn’t know how to adapt
พวกเขาไม่ทราบวิธีปรับตัว
 They didn’t know how to be cool-headed
พวกเขาไม่ทราบวิธีที่จะเย็นหัว
 They didn't know how to examine their opponent
พวกเขาไม่ทราบวิธีการตรวจสอบฝ่ายตรงข้ามของพวกเขา
 Puk
ปึก
 The knife stabbed straight through the person’s left chest
มีดแทงตรงผ่านหน้าอกด้านซ้ายของคน
 The knife stabbed straight through the heart
มีดแทงทะลุหัวใจ
 His body shook
ร่างกายของเขาส่าย
 His chin moved down, and the blood that came through his body straight out through the mouth flowed down
คางของเขาขยับตัวลงและเลือดไหลผ่านร่างของเขาออกมาทางปาก
 “Uh… Uahhhhh…” “
"Uh ... Uahhhhh ... " "
Ha
ฮ้า
” Sungmin breathed as he pulled out the knife
"ซองมินหายใจขณะดึงเชือกออก
 He pushed the body away with his left hand
เขาผลักตัวไปด้วยมือซ้ายของเขา
 The person shivered slightly and lost his strength
คนสั่นและหายไปเล็กน้อย
 Sungmin wiped away the blood on the knife
ซองมินเช็ดเลือดไปบนมีด
 Then he searched through the hunter’s body
จากนั้นเขาก็ค้นหาผ่านร่างของนักล่า
 “
“
You stole a lot of money
คุณขโมยเงินเป็นจำนวนมาก
” He had just earned 210,000 Erie
"เขาเพิ่งได้รับ 210,000 Erie