Chapter 17 Subjugation Request   2nd sponsored chapter by Thanh Kim
บทที่ 17 บทที่ขอรับการสู้รบบทที่ 2 โดย Thanh Kim
    He could already feel that his strength has increased
เขารู้สึกแล้วว่ากำลังของเขาเพิ่มขึ้น
 After getting that 20 percent from Wijihoyun, Sungmin could run from the inn to the north wall without stopping
หลังจากที่ได้รับ 20 เปอร์เซ็นต์จาก Wijihoyun ซองมินสามารถวิ่งจากโรงแรมไปทางทิศเหนือได้โดยไม่ต้องหยุด
 He has risen to the point where he could consider himself a second rate martial artist
เขาได้เพิ่มขึ้นถึงจุดที่เขาสามารถพิจารณาตัวเองเป็นศิลปินอัตราที่สองศิลปะ
 The lack of inner strength has been covered by Wijihoyun, and he could now think about the future
ขาดความแข็งแรงภายในได้รับการคุ้มครองโดย Wijihoyun และตอนนี้เขาสามารถคิดถึงอนาคตได้
 He didn’t know how much he could increase his level of Amethyst Cloud with his lack of talent, but he could now at least have hope about the future
เขาไม่รู้ว่าเขาจะเพิ่มระดับอเมทิสต์ได้มากเท่าไหร่ด้วยการที่เขาขาดความสามารถ แต่ตอนนี้เขาสามารถมีความหวังเกี่ยวกับอนาคตได้
 It wasn’t just the [Amethyst Cloud] either
ไม่ใช่แค่ [Amethyst Cloud] เท่านั้น
 If he could just learn the High Heavens from Wijihoyun, he would be able to have two strong techniques and set his goals higher
ถ้าเขาสามารถเรียนรู้ High High จากสวรรค์ Wijihoyun เขาจะสามารถมีสองเทคนิคที่แข็งแกร่งและกำหนดเป้าหมายของเขาที่สูงขึ้น
 Of course, he wasn’t going to be a master just by learning these two techniques
แน่นอนว่าเขาจะไม่ได้เป็นนายแบบด้วยการเรียนรู้ทั้งสองเทคนิค
 Being a master was only for the geniuses of the geniuses
การเป็นนายเป็นเพียงอัจฉริยะของอัจฉริยะเท่านั้น
 ‘It’s better than before at least
'ดีกว่าก่อนอย่างน้อย
’ How much better it was than his past life where he learned a second rate technique for 10 years and stayed at a C rank
'ดีกว่าชีวิตที่ผ่านมาของเขามากแค่ไหนซึ่งเขาได้เรียนรู้เทคนิคอัตราที่สองเป็นเวลา 10 ปีและอยู่ในอันดับ C
 His talent stopped him, but he at least had a path to improving
พรสวรรค์ของเขาหยุดเขา แต่อย่างน้อยเขาก็มีทางที่จะปรับปรุง
 Because of the No Class’s growth and the martial skelton, he would be able to improve at least a bit
เนื่องจากการที่ไม่มีการเติบโตของ Class และ Skelton การต่อสู้เขาจะสามารถปรับปรุงได้อย่างน้อยสักนิด
 “Sir
"ท่าน
” When he was going to go to the forest like usual, someone called out to Sungmin
"ตอนที่เขากำลังจะไปที่ป่าเหมือนปกติใครบางคนเรียกซองมิน
 Sungmin hesitated and turned around
Sungmin ลังเลและหันกลับมา
 There was a teen that was looking at Sungmin
มีวัยรุ่นคนหนึ่งมอง Sungmin
 Sungmin quickly scanned the teen’s clothes
ซองมินรีบสแกนเสื้อผ้าของวัยรุ่น
 He had martial art clothes
เขามีเสื้อผ้าศิลปะการต่อสู้
 The teen was a martial artist
วัยรุ่นเป็นศิลปินศิลปะการต่อสู้
 He looked at the blade at the teen’s waist and answered
เขามองไปที่ใบมีดที่เอวของวัยรุ่นและตอบ
 “Yes?” “Sir, are you a martial artist?” It was a direct question
"ใช่?" "ครับคุณเป็นศิลปินนักรบหรือ?" มันเป็นคำถามตรงๆ
 That teen must have understanding about this world
วัยรุ่นคนนั้นต้องมีความเข้าใจเกี่ยวกับโลกนี้
 Sungmin hesitated for a second
ซองมินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
 He was a No Class
เขาไม่ใช่ชนชั้น
 He was using martial art methods, but his status still said that he was a No Class
เขาใช้วิธีศิลปะการต่อสู้ แต่สถานะของเขายังคงกล่าวว่าเขาไม่ใช่ชั้นเรียน
 If he wanted to get a new class, he had to go to a guild or other places
ถ้าเขาต้องการที่จะได้รับชั้นเรียนใหม่เขาต้องไปที่กิลด์หรือสถานที่อื่น ๆ
 He wasn’t in any of those
เขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนเหล่านี้
 “Yes
"ใช่
” However, Sungmin calmly lied
"ซองมินโกหกอย่างสงบ
 It didn’t make any sense that a No Class would learn technique and have a big size of inner strength
มันไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าไม่มีชั้นเรียนจะเรียนรู้เทคนิคและมีขนาดใหญ่ของความแข็งแรงภายใน
 Since he was checked by Wijihoyun already, Sungmin was going to be more careful about that
ตั้งแต่เขาถูกตรวจสอบโดย Wijihoyun แล้วซองมินก็จะระมัดระวังเรื่องนี้มากขึ้น
 “Oh, I see
"อ้อเข้าใจแล้ว
 You seem to be good with speed techniques
คุณดูเหมือนจะดีกับเทคนิคความเร็ว
 If it’s alright, may I hear what division you came from?” The teen brightened and asked
ถ้าไม่เป็นไรฉันได้ยินมาว่าคุณมาจากแผนกไหน? "วัยรุ่นก็สดใสขึ้นและถาม
 It was question mixed with compliments
เป็นคำถามผสมกับคำชมเชย
 Sungmin shook his head and answered
ซองมินส่ายหัวและตอบ
 “I can’t tell you that
"ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่า
 I do not wish to speak publicly about my divisions
ฉันไม่ต้องการพูดต่อสาธารณะเกี่ยวกับหน่วยงานของฉัน
” Sungmin answered with a cold face
"ซองมินตอบด้วยใบหน้าอันหนาวเย็น
 He purposely made a suspicious face and made an according glance
เขาตั้งใจทำใบหน้าที่น่าสงสัยและทำตามอย่างรวดเร็ว
 The teen nodded hearing Sungmin’s words
วัยรุ่นพยักหน้าได้ยินคำพูดของซองมิน
 “I see
"ฉันเห็น
 I may have asked a insulting question
ฉันอาจถามคำถามดูถูก
” The teenager said
"วัยรุ่นพูด
 “My name is Eun Heelong
"ชื่อของฉันคืออึนเฮ็ล
 I’m also called the Wrecker Blade” “
ฉันเรียกว่า Wrecker Blade ""
 I am called Lee Sungmin
ฉันถูกเรียกว่า Lee Sungmin
 I don’t have a nickname
ฉันไม่มีชื่อเล่น
” “Really? Your skills are very good for your age…” “I’ve never been out of the family…” Sungmin slurred his words
"" จริงเหรอ? 
 Because of his experiences, he was able to decently act like a martial artist, but he would be exposed if he went on further
เนื่องจากประสบการณ์ของเขาเขาสามารถทำตัวเหมือนนักกีฬาได้ แต่เขาก็คงจะไม่ค่อยได้รับถ้าเขาเดินหน้าต่อไป
 “But what does kind sir have to do with me…?” “Haha! Sir, I’m not such a great guy to be called that
"แต่คุณมีความสุขแบบไหนกับฉัน ... ?" "ฮ่าฮ่า! 
 Just call me the Wrecker Blade” Wrecker Blade or not, no one didn’t like being complimented like that
เพียงโทรหาฉันใบมีด Wrecker Blade "Wrecker Blade หรือไม่ไม่มีใครไม่ชอบการชมเชยแบบนี้
 Eun Heelong continued with a smile
อึนฮอลลองพูดต่อด้วยรอยยิ้ม
 “It’s nothing, but I wanted to get some help from kind sir
"มันไม่มีอะไร แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณสุภาพสตรี
” “My help?” “Hm
"" ความช่วยเหลือของฉัน? "" หือ
 That is…” Heelong touched his chin and fell in his thoughts
นั่นคือ ... "Heelong แตะที่คางของเขาและล้มลงในความคิดของเขา
 After thinking for a bit, he continued There were some useless information, but his story was this
หลังจากคิดนิดหนึ่งเขาก็ยังคงมีข้อมูลไร้ประโยชน์ แต่เรื่องราวของเขาก็เป็นเช่นนี้
 He and his companions were trying to conquer an orc clan and was trying to find a companion that could help
เขาและเพื่อน ๆ ของเขากำลังพยายามที่จะพิชิตตระกูลออร์คและกำลังพยายามหาเพื่อนที่สามารถช่วยได้
 “With your skill, it would be a great help to us
"ด้วยความสามารถของคุณมันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเรา
” Heelong’s voice had a lot of passion
"เสียงของ Heelong มีแรงมาก
 “Orc
“ผี
 If we clean those walking pigs, we can get a lot of profits
ถ้าเราทำความสะอาดหมูเดินเหล่านั้นเราจะได้รับผลกำไรเป็นจำนวนมาก
 We have a companion from a mercenary guild
เรามีสหายจากสมาคมนักรบ
 This is an official mercenary guild request
นี่คือคำขอของสมาคมทหารรับจ้างอย่างเป็นทางการ
 They will aid us with a big interdimensional pocket so we could get a lot of spoils
พวกเขาจะช่วยให้เรามีกระเป๋าแบบ interdimensional ขนาดใหญ่เพื่อที่เราจะได้รับของเสียมาก
 Alos, if we succeed, we will get rewards as well that will be fairly split
ถ้าเราประสบความสำเร็จ Alos เราจะได้รับรางวัลด้วยเช่นกันซึ่งจะแบ่งออกเป็นสัดส่วน
” As Sungmin looked curious, Heelong started to persuade directly
"ในขณะที่ซองมินดูน่าสงสัย Heelong เริ่มชักชวนให้ตรงๆ
 It was a request from the guild and seeing that the group was being supported with a big interdimensional pocket, it was probably an decently important job
มันเป็นคำขอจากสมาคมและเห็นว่ากลุ่มได้รับการสนับสนุนด้วยกระเป๋า interdimensional ขนาดใหญ่ก็อาจเป็นงานสำคัญ decently
 “How many people?” “It would be three
"กี่คน?" "มันจะสาม
 We have porters as well
เรามีพนักงานเก็บสัมภาระด้วย
 If you help, it would be four
ถ้าคุณช่วยก็จะสี่
” “Are they all martial artists?” “There’s three that are martial artists, and one is a magician
"" พวกเขาเป็นศิลปินนักรบหรือ? "" มีสามคนที่เป็นศิลปินนักรบและอีกคนหนึ่งเป็นนักมายากล
” “The porters…?” “No Classes
"คนเฝ้าประตู ... ?" "ไม่มีชั้นเรียน
 They aren’t much help
พวกเขาไม่ได้ช่วยมาก
 But they’re useful as porters
แต่พวกเขามีประโยชน์เป็น porters
” Heelong said with a calm face
"Heelong กล่าวด้วยความสงบ
 No much help
ไม่มีความช่วยเหลือมากนัก
 It was cold but accurate
มันหนาว แต่ถูกต้อง
 “
“
hmm…” Sungmin thought
อืม ... "ซองมินคิด
 An orc clan conquest
ตระกูล orc พิชิต
 It wasn’t possible with Sungmin alone, but with three martial artists and a magician, it wouldn’t be hard
เป็นไปไม่ได้กับซองมินเพียงอย่างเดียว แต่กับสามศิลปินนักรบและนักมายากลก็คงไม่ยาก
 The orcs in Genavis weren’t that strong
ผีใน Genavis ไม่แข็งแรงนัก
 There are other orcs in other areas that may be strong enough to counter second and third rate martial artists, but not these one
มี orcs อื่น ๆ ในพื้นที่อื่น ๆ ที่อาจแข็งแรงพอที่จะตอบโต้ศิลปินศิลปะอัตราที่สองและสามได้ แต่ก็ไม่ใช่คนเหล่านี้
 They were stronger than humans, but they were nothing compared to the professional martial artists
พวกเขาแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ แต่ก็ไม่มีอะไรเทียบกับศิลปินนักรบมืออาชีพ
 Add on a magician? He never learned magic himself, but he knew the strength of magic
เพิ่มในหมอผี? 
 Even with a low class magician, with time and conditions, magicians were powerful
แม้จะมีนักมายากลชั้นต่ำที่มีเวลาและเงื่อนไขนักมายากลก็มีพลัง
 With three martial artists blocking the front, the magician would be able to clean the orcs easily
กับสามศิลปินศิลปะการป้องกันด้านหน้า, หมอผีจะสามารถทำความสะอาด orcs ได้อย่างง่ายดาย
 “Can I hear about the rewards?” “They will give us 2,000,000 Erie
"ฉันได้ยินเกี่ยวกับรางวัลหรือไม่" "พวกเขาจะให้เรา 2,000,000 Erie
” Because of his past experiences, he knew well about the mercenary guilds’ status
"เพราะประสบการณ์ในอดีตของเขาเขารู้ดีเกี่ยวกับสถานะของ guilds mercenary '
 Every city had one
เมืองทุกเมืองมี
 Saying truthfully about the Genavis’s guild, it was nothing compared to that other cities’
พูดจริงเกี่ยวกับสมาคม Genavis ของมันก็ไม่มีอะไรเปรียบเทียบกับเมืองอื่น ๆ '
 The monsters near Genavis were very weak, and the otherworlders who come to Genavis didn’t stay for long
มอนสเตอร์ที่อยู่ใกล้ Genavis อ่อนแอมากและคนอื่น ๆ ที่มาจาก Genavis ไม่ได้อยู่นาน
 The people who live here are mostly No Classes So the guild here wasn’t really that good
คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ไม่มีชั้นเรียนดังนั้นสมาคมที่นี่ไม่ค่อยดีนัก
 That guild had requested conquest for 2,000,000 Erie
สมาคมที่ได้ขอให้พิชิต 2,000,000 Erie
 It may not be a lot of money to risk a life for, but that was usual for mercenary guilds
มันอาจจะไม่ใช่เรื่องเงินเป็นจำนวนมากที่จะเสี่ยงชีวิตต่อชีวิต แต่เป็นเรื่องปกติสำหรับคอมมิวนิสต์รับจ้าง
 They don’t give much money or rewards
พวกเขาไม่ให้เงินหรือรางวัลมากมาย
 LIves don’t matter to them
LIves ไม่สำคัญกับพวกเขา
 ‘But if we think about the spoils…’ He wasn’t sure how useful the orc equipment might be, but orcs were very useful as magic ingredients
"แต่ถ้าเราคิดถึงของที่ริบไป ... " เขาไม่แน่ใจว่าอุปกรณ์ orc มีประโยชน์ แต่ orcs มีประโยชน์อย่างยิ่งในฐานะส่วนผสมของเวทมนตร์
 If he sold the spoils for a clan, there would get about 1,500,000 even with the guild taking part of it
ถ้าเขาขายของที่ริบสำหรับตระกูลจะได้รับประมาณ 1,500,000 แม้กระทั่งกับสมาคมที่มีส่วนร่วม
 About 3,500,000
ประมาณ 3,500,000
 He didn’t know how it would be split, but he would get at least 500,000
เขาไม่รู้ว่ามันจะแตกแยก แต่เขาจะได้รับอย่างน้อย 500,000 คน
 “
“
How will they split it up?” “By the number of people
พวกเขาจะแยกมันออกได้อย่างไร? "" ตามจำนวนคน
” Heelong responded
"Heelong ตอบ
 Sungmin stayed silent
ซองมิลเงียบ
 500,000 Erie
500,000 เอรี
 It’s pretty big for a No Class in Genavis
มันใหญ่โตมากสำหรับ No Class ใน Genavis
 What do to? There was danger
จะทำอย่างไร? 
 He didn’t know how much he could trust the group
เขาไม่รู้ว่าเขาจะไว้ใจกลุ่มนี้ได้มากแค่ไหน
 Sungmin had no intention of trusting Heelong with his life
ซองมินไม่มีเจตนาที่จะไว้ใจ Heelong ด้วยชีวิตของเขา
 Should he should take this as an opportunity or danger
ควรใช้โอกาสนี้เป็นโอกาสหรืออันตราย
 Was there a reason to take it even with the danger? “I’ll take it
มีเหตุผลที่จะเอามันไปแม้จะมีอันตรายหรือไม่? 
” Sungmin nodded after thinking
"ซองมินพยักหน้าหลังจากคิด
 He didn’t really need money
เขาไม่ต้องการเงินจริงๆ
 He was getting profits after going to the woods, and he was saving them all up
เขาได้รับผลกำไรหลังจากที่ไปที่ป่าและเขาก็ช่วยพวกเขาทั้งหมดขึ้น
 But money is useful all the time
แต่เงินเป็นประโยชน์ตลอดเวลา
 That was true anytime
นั่นเป็นความจริงทุกเวลา
 Sungmin didn’t plan to be in Genavis for long
ซองมินไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ในเมือง Genavis มานานแล้ว
 After 10 months, he was going to leave after winning the No Class tournament and getting the potion
หลังจาก 10 เดือนเขาจะออกไปหลังจากที่ชนะการแข่งขัน No Class และได้รับยา
 However, he still needed to save money
อย่างไรก็ตามเขายังต้องการประหยัดเงิน
 He had to get equipment after leaving Genavis so taking opportunities for money were important
เขาต้องได้รับอุปกรณ์หลังจากออกจาก Genavis ดังนั้นการใช้โอกาสในการทำเงินถือเป็นเรื่องสำคัญ
 ‘I can’t go into a guild now anyway
'ตอนนี้ฉันไม่สามารถเข้าไปอยู่ในกิลด์ได้แล้ว
’ He couldn’t have any other job to enter the No Class fight
"เขาไม่มีงานอื่นใดในการเข้าร่วมการต่อสู้ No Class
 It would be nice to enter a guild to get money, but he couldn’t with that fight as the goal
น่าจะเข้าไปที่กิลด์เพื่อรับเงิน แต่เขาไม่สามารถต่อสู้กับเป้าหมายได้
 “Thank you
"ขอขอบคุณ
” Heelong’s face brightened
ใบหน้าของ Heelong สว่างขึ้น
 “I think going fast is the best way to do it
"ฉันคิดว่าการทำอย่างรวดเร็วคือวิธีที่ดีที่สุดในการทำ
 How about you? We’re all ready
แล้วคุณล่ะ? 
” “Right now?” Sungmin asked surprised
"" ตอนนี้? "ซองมินถามแปลกใจ
 He thought it was a bit too sudden
เขาคิดว่ามันดูกะทันหันเกินไป
 But Heelong laughed at Sungmin’s question
แต่ Heelong หัวเราะกับคำถามของซองมิน
 “Haha! They’re only pigs
“ฮ่าฮ่า! 
 You, sir, don’t have anything to worry about
คุณครับไม่ต้องกังวลอะไร
” Then why did you ask? Sungmin didn’t like the confidence that Heelong was showing, but he didn’t show anything
"แล้วทำไมคุณถึงถาม? 
 ‘If it goes wrong, I can run
'ถ้ามันผิดพลาดฉันสามารถวิ่งได้
’ He had the confidence to run alone
"เขามีความมั่นใจที่จะทำงานคนเดียว
 Following Heelong, Sungmin went outside the castle wall
หลังจากที่ Heelong ซองมินเดินออกนอกกำแพงปราสาท
 On the road to the forest, there were Heelong’s companions
บนถนนสู่ป่ามีสหายของ Heelong อยู่
 “Isn’t he too young?” The person who said it had a old face but was short
"เขายังเด็กเกินไปหรือ?" คนที่บอกว่ามันมีใบหน้าเก่า แต่สั้น
 He was barely half a head different from Sungmin
เขาแทบไม่ถึงครึ่งหัวแตกต่างจากซองมิน
 “I saw him use a speed technique
"ฉันเห็นเขาใช้เทคนิคความเร็ว
 Even though he’s young, he has great strength and would be a great help to us
แม้ว่าเขาจะอายุน้อยกว่า แต่เขาก็ยังมีกำลังมากและจะช่วยเราได้เป็นอย่างดี
” Heelong said
"Heelong กล่าว
 Sungmin went forward
ซองมิเดินหน้าต่อไป
 “I’m called Lee Sungmin
"ฉันชื่อลีซองมิน
 I don’t have any other nickname
ฉันไม่มีชื่อเล่นอื่น ๆ
” “
""
hm
ฮึ่ม
 I’m called Small Monkey Do Sangrang
ฉันเรียกว่า Small Monkey Do Sangrang
” Small Monkey
ลิงเล็ก ๆ
 He looked exactly like his nickname “I’m called Black Knife Wangpe
เขาดูคล้ายกับชื่อเล่นของเขา "ฉันเรียกว่า Black Knife Wangpe
” The person wore a black martial arts clothes
"คนสวมชุดศิลปะการต่อสู้สีดำ
 He didn’t have any other item, but by his name, he seemed to use throwing knives
เขาไม่มีสินค้าอื่น แต่ตามชื่อเขาดูเหมือนจะใช้มีดขว้างปา
 “It’s Renis
"มันคือ Renis
 I learned from the Belarus school… you don’t know where that is anyway
ฉันเรียนรู้จากโรงเรียนเบลารุส ... คุณไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
” A girl magician wearing a purple robe came up to him
"นักมายากลสาวสวมเสื้อคลุมสีม่วงเข้ามาหาเขา
 Of course, he didn’t know
แน่นอนเขาไม่รู้
 There were way too many varying magic schools
มีโรงเรียนสอนเวทมนตร์หลายแห่งที่แตกต่างกันไป
 “
“
those people?” Sungmin turned around
คนเหล่านั้นเหรอ? "ซองมิหันไปรอบ ๆ
 There were two men saying nothing behind them
มีผู้ชายสองคนพูดอะไรที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา
 “Those are just porters so don’t worry about them
"นี่เป็นแค่คนเฝ้าประตูดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วงพวกเขา
” Heelong said
"Heelong กล่าว
 They bowed their head towards Sungmin
พวกเขาก้มหน้าซองมิน
 They were older than Sungmin, but in Eria, that didn't matter
พวกเขาอายุมากกว่าซองมิน แต่ในเออเรียไม่ได้สำคัญอะไร
 In Eria, Strength was law
ใน Eria ความแข็งแกร่งคือกฎหมาย