Chapter 46 Ogres       Speed
บทที่ 46 ความเร็ว Ogres
 It wasn’t a feeling that he was used to
มันไม่ได้เป็นความรู้สึกว่าเขาเคยเป็น
 He was really used to the heaviness from the mountain
เขาใช้ความรู้สึกหนักจากภูเขา
 Even if it was only in his mind, the heaviness that he felt was always slow him down
แม้ว่าความคิดของเขาจะเป็นแค่ความคิดเท่านั้น แต่ความรู้สึกหนักที่เขารู้สึกว่าทำให้เขาช้าลง
 He had to use various types of skills to try and withstand that heaviness his strength obviously, inner power, and magic
เขาต้องใช้ทักษะหลากหลายประเภทเพื่อพยายามทนต่อแรงกดดันที่เห็นได้ชัดพลังอำนาจภายในและความมหัศจรรย์
 He used Shadowless in the midst of all that, making the progress slow
เขาใช้ Shadowless ในท่ามกลางสิ่งต่างๆทำให้ความคืบหน้าช้า
 His speed was nothing compared to what the skill was meant to be
ความเร็วของเขาไม่มีอะไรเทียบกับทักษะที่ควรจะเป็น
 But not now
แต่ไม่ใช่ตอนนี้
 It wasn’t the mountain anymore
ไม่ใช่ภูเขาอีกต่อไป
 The heaviness that bothered his didn’t exist at all
ความโศกเศร้าที่ทำให้เขาไม่ใส่ใจ
 The freedom that he felt now, it even surprised him
เสรีภาพที่เขารู้สึกตอนนี้ทำให้เขาประหลาดใจแม้แต่น้อย
 Don’t be surprised
อย่าแปลกใจเลย
 Sungmin calmed himself and tried to be cold
ซองมินสงบตัวเองและพยายามจะหนาว
 It was his first real fight after all
มันเป็นครั้งแรกที่เขาต่อสู้กันจริงๆ
 ogre
ผีปอบ
 Not even an actual ogre
ไม่ได้เป็นผีปอบจริง
 What crazy magician made this thing, he didn’t know, but it was a chimera
สิ่งที่นักมายากลบ้าทำสิ่งนี้เขาไม่ทราบ แต่ก็เป็นความฝัน
 An chimera that had an ogre as its base
ความฝันที่มีผีปอบเป็นฐาน
 Like the ogla of perfection of species, and chimera with an ogre as its base was close to surpassing the ogre's species limits
เช่นเดียวกับความสมบูรณ์แบบของเผ่าพันธุ์และความเพ้อฝันด้วยผีปอบเป็นฐานของมันใกล้เคียงกับข้อ จำกัด ของวงศ์ตระกูล
 The eyeball followed Sungmin
ลูกตาตามซองมิน
 The ogre couldn't scream threateningly, but the shivering lips and the moving nose was threatening him
ผีสิงไม่สามารถข่มขู่ได้ แต่ริมฝีปากสั่นและจมูกที่ขยับกำลังคุกคามเขา
 It was an ogre, the strongest monster that moved with two feet
มันเป็นผีปอบสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งที่เดินด้วยเท้าสองเท้า
 That monster was looking at Sungmin ile it was going to kill him
มอนสเตอร์ตัวนั้นมอง Sungmin ile มันจะฆ่าเขา
 The glance itself was violence
ความเหงาคือความรุนแรง
 Sungmin’s skin felt the murderous intent from the ogre
ผิวของซองมินรู้สึกถึงเจตนาฆาตกรรมจากผีปอบ
 Dying
เฮือกสุดท้าย
 It’s trying to kill me I can’t die
มันพยายามที่จะฆ่าฉันฉันไม่สามารถตายได้
 He couldn’t die
เขาไม่ตาย
 That was result that he ended up with
นั่นเป็นผลให้เขาจบลงด้วย
 So the body moved according
ดังนั้นร่างกายจึงเดินตาม
 His hands grabbed the spear
มือของเขาคว้าหอก
 He saw the left hand of the organ moving
เขาเห็นมือซ้ายของอวัยวะที่เคลื่อนที่
 The hand
มือ
 It wasn’t an ogre's hand
มันไม่ใช่มือของนกพิราบ
 Maybe another monster’s hand? He didn’t know what monster it was, but the sharp nails swiped towards Sungmin
บางทีมือของมอนสเตอร์ตัวอื่นไหม? 
 “Careful!” Lude scared as a warning
"ระมัดระวัง!" Lude กลัวเป็นคำเตือน
 He knew
เขารู้
 Sungmin carefully moved without freezing
ซองมินขยับตัวโดยไม่หนาวจัด
 His foot slid quickly forward
เท้าของเขาเลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
 Shadowless - 2nd step
Shadowless - ขั้นตอนที่ 2
 Sungmin’s shadow danced
เงาของซองมินเต้น
 The form of the Shadowless appeared
รูป Shadowless ปรากฏขึ้น
 His step caused his shadow to dance, and his body disappeared
ขั้นตอนของเขาทำให้เงาของเขาเต้นและร่างกายของเขาหายไป
 The ogre's nail didn’t touch Sungmin's body
เล็บของการ์เร่ไม่ได้สัมผัสกับร่างของซองมิน
 Sungmin grabbed his spear carefully
Sungmin คว้าหอกของเขาอย่างระมัดระวัง
 Using his entire body was the best way to use his strength
การใช้ร่างกายทั้งหมดของเขาเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการใช้กำลังของเขา
 He learned that from Wijihoyun, and the life in the mountain made this an easy habit for him
เขาเรียนรู้จากวิจิฮุนและชีวิตบนภูเขาทำให้เขาเป็นนิสัยง่ายสำหรับเขา
 He added his inner strength as well Ran, na, zhe
เขาเสริมความแข็งแรงภายในของเขาเช่นกัน Ran, na, zhe
 The zhe meant that stabbing
zhe หมายถึงการแทง
 The Amethyst Cloud’s aura filled the spear
เมฆของ Amethyst Cloud เต็มไปด้วยหอก
 The spear, added with the spin of his body, stabbed towards the ogre
หอกเพิ่มกับการหมุนของร่างกายของเขาแทงต่อ Ogre
 High Heavens
สวรรค์สูง
 With the Chase Soul
ด้วย Chase Soul
 The ogre’s body didn’t break even after being stabbed with that
ร่างกายของปิศาจไม่ได้ทำลายแม้กระทั่งหลังจากถูกแทงด้วย
 It only moved back a few step, and Sungmin felt the power in his hands
มันขยับไปเพียงไม่กี่ขั้นตอนและซองมินรู้สึกพลังในมือของเขา
 ‘Strong
‘ที่แข็งแกร่ง
’ Sungmin finally understood how strong the skin of the ogre was
ซองมินเข้าใจว่าผิวของผีปอบเป็นอย่างไร
 He didn’t think that he would be able to beat it with one strike, but he just wanted to check how strong the skin was
เขาไม่คิดว่าเขาจะสามารถเอาชนะได้ด้วยการนัดหยุดงานเพียงครั้งเดียว แต่เขาต้องการตรวจสอบว่าผิวแข็งแรงมากแค่ไหน
 ‘No way
'ไม่มีทาง
 There’s no scratch even after being hit with that…?’ Lude was the one that was suprised
มีรอยขีดข่วนไม่ได้แม้กระทั่งหลังจากถูกตีด้วย ... ? 'Lude เป็นคนที่ประหลาดใจ
 Sungmin’s stab to Lude’s point of view was perfect
การแทงของซองมินไปยังมุมมองของ Lude ก็สมบูรณ์แบบ
 Could I have blocked it? No, he would have chose to doge
ฉันสามารถบล็อกได้หรือไม่? 
 That spear stab with that strong of a spin, added with the aura… blocking that would have been stupid
หอกที่แทงกับที่แข็งแกร่งของการหมุนเพิ่มด้วยกลิ่นอาย ... การปิดกั้นที่จะได้รับโง่
 But that ogre did and held on
แต่ผีปอบที่ทำและยึดมั่นอยู่
 Even if ogres were strong… it was unbelievable
ถึงแม้ว่าอสูรจะแข็งแรงก็ตามก็ไม่น่าเชื่อ
 ‘No, that’s not a normal ogre
'ไม่ใช่มันไม่ใช่ผีปอบปกติ
 Chimera… is there a black magician near here?’ Lude hesisited
Chimera ... มีหมอผีสีดำอยู่ใกล้ ๆ ไหม? 'Lude hesisited
 As for his thoughts… it would be the best trying to turn away
สำหรับความคิดของเขา ... มันจะดีที่สุดที่พยายามจะหันเหไป
 ogre chimera were an unknown, so there was no reason to try and fight it and face the dangers
ผีปอบเป็นที่รู้จักดังนั้นจึงมีเหตุผลที่จะพยายามที่จะต่อสู้กับมันและเผชิญกับอันตรายไม่เป็น
 The money that the villagers put out for the ogre conquest was nothing compared to the ogre chimera conquest
เงินที่ชาวบ้านเอาไปทำเพื่อชัยชนะของนกพิราบก็ไม่มีอะไรเปรียบเทียบกับการพิชิตความพิศวงของผีปอบ
 ‘No, it’s too late… crud
'ไม่มันสายไปแล้วเหรอ
 It doesn’t make sense
ไม่สมเหตุสมผล
’ Lude walked forward
Lude ก้าวไปข้างหน้า
 With the ogre already attacking, it wasn’t going to let them go easily
กับผีปอบที่กำลังโจมตีอยู่แล้วมันจะไม่ปล่อยให้พวกมันไปได้ง่ายๆ
 It was better to fight them together
เป็นการต่อสู้กับพวกเขากันดีกว่า
 [It’s fine
[ทุกอย่างปกติดี
] When he was about to go, Sungmin’s voice came inside his voice
เมื่อตอนที่เขากำลังจะไปเสียงของซองมินก็เข้ามาข้างใน
 Lude was surprised and looked at Sungmin’s back
Lude ประหลาดใจและมองไปที่หลังของซองมิน
 Sungmin was standing ready with his posture low
ซองมินพร้อมกับท่าทางต่ำ
 [Are you crazy? IT’s a chimera! Not just an ogre!] [I know
[คุณบ้าหรือเปล่า? 
] [Know
] [ทราบ
F*ck! You’ve never even fought an ogre! I haven’t even seen such a monster before! Looking as it blocked that attack, it’s stronger than a twin head!] Twin head
CK F *! 
 It was an ogre with two heads
มันเป็นผีปอบที่มีสองหัว
 Sungmin couldn’t feel the meaning of that
ซองมินไม่สามารถรู้สึกถึงความหมายได้
 He hadn’t faced a twin head before
เขาไม่ได้เผชิญหน้ากับหัวแฝดมาก่อน
 [I can do it] Sungmin answered in his head
[ฉันทำได้นะ] ซองมินตอบในหัว
 The ogre didn’t stop as the conversation continued
ผีปอบไม่หยุดขณะสนทนา
 The ogre with his lips sewed was out of his mind with hunger
ผีปอบกับริมฝีปากของเขาเย็บออกจากจิตใจของเขาด้วยความหิว
 It was afraid of being hunted so it didn't try to invade the village, but it wasn’t a nice enough creatures to let a human go like this
มันกลัวว่าจะถูกตามล่าดังนั้นจึงไม่ได้พยายามที่จะบุกรุกหมู่บ้าน แต่มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ดีพอที่จะปล่อยให้มนุษย์ไปแบบนี้
 Especially when it was in this hunger state
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่ในภาวะหิวนี้
 “cRRRR!!!” The ogre yelled loudly
"CRRRR !!!" พวกผีปิศาจตะโกนดังขึ้น
 The murderous intent surround his body and made the hair on his skin rise
เจตนาฆาตกรรมล้อมรอบร่างของเขาและทำให้ผมบนผิวของเขาเพิ่มขึ้น
 Suddenly, Sungmin stopped breathing
ทันใดนั้นซองมินก็หยุดหายใจ
 Not because of the roar, but Sungmin stopped moving
ไม่ใช่เพราะเสียงคำราม แต่ซองมินก็หยุดเคลื่อนไหว
 In the stopped breathing, Sungmin moved
ในช่วงหยุดหายใจ Sungmin ย้าย
 His shadow moved again
เงาของเขาย้ายอีกครั้ง
 Sungmin pulled up a stronger aura
Sungmin ดึงกลิ่นอายที่แรงขึ้น
 The Amethyst Cloud’s power built Sungmin’s body
พลังของ Amethyst Cloud สร้างร่างกายของซองมิน
 High Heavens- 2nd step
High Heavens - ขั้นตอนที่ 2
 The dancing shadows stabbed his spear
เงาเต้นแทงหอกของเขา
 The stabbing was just like the thunder splitting the sky
การแทงเป็นเหมือนฟ้าร้องที่แยกท้องฟ้า
 Each stab had spin with power added on to it
แทงแต่ละตัวหมุนได้โดยเพิ่มพลังให้กับมัน
 The thick skin of the ogre didn’t make the stabbing feel like a stabbing
ผิวหนาของผีปอบไม่ทำให้แทงรู้สึกเหมือนแทง
 But it still harmed the ogre
แต่ก็ยังทำร้ายผีปอบ
 It moved back
มันขยับไป
 It’s face wrinkled
มันเหี่ยวย่น
 The skin didn’t allow the spear stabbing to go through him, but it could feel the pain
ผิวไม่ยอมให้หอกแทงทะลุตัวเขา แต่รู้สึกเจ็บปวด
 The ogre screamed again and swung his right hand He saw it
ผีปีศาจกรีดร้องอีกครั้งและเหวี่ยงมือขวาของเขาเขาเห็นมัน
 He didn’t just see it
เขาไม่ได้เห็นมัน
 Slow
ช้า
 He saw it slowly
เขาเห็นมันช้า
 No, that was wrong
ไม่ผิด
 The attack wasn’t slow
การโจมตีไม่ช้า
 Sungmin was just too fast
ซองมินเร็วเกินไป
 Even if the ogre’s attack could kill him in one shot, there was no point if Sungmin could dodge
แม้ว่าการโจมตีของป้อมปราการอาจฆ่าเขาได้ในการยิงเพียงครั้งเดียว แต่ก็ไม่มีประเด็นใดที่ Sungmin สามารถหลบได้
 Sungmin spun around his spear
ซองมิหมุนรอบหอก
 The spear wasn’t just a stabbing weapon
หอกไม่ใช่แค่แทงอาวุธ
 It was good to know how to use the entire spear
เป็นที่รู้กันดีว่าจะใช้หอกทั้งหมดได้อย่างไร
 Sungmin’s head was filled with Wijihoyun’s teaching
หัวของซองมินเต็มไปด้วยคำสอนของวิจิฮยอน
 It was already 4 years ago
มันเป็นเวลา 4 ปีแล้ว
 Sungmin had never forgotten her
ซองมินไม่เคยลืมเธอ
 She was his first friend and his first teacher
เธอเป็นเพื่อนคนแรกและครูคนแรกของเขา
 There was no way he could forget her
ไม่มีทางที่เขาจะลืมเธอได้
 The hair of the spear was the base of the spear, and it could also be used as a weapon
เส้นผมของหอกเป็นฐานหอกและยังสามารถใช้เป็นอาวุธได้
 The spear head was steel
หัวหอกเป็นเหล็ก
 It would hurt if he hit something with steel
มันจะเจ็บถ้าเขาตีอะไรกับเหล็ก
 Especially if there was aura along with it
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามีกลิ่นอายมาด้วย
 Bang! The spear became a blunt object to hit with
ปัง 
 The spear head hit its chest
หัวหอกตีหน้าอกของมัน
 The ogre breathed carefully, Sungmin saw the face, the eyes
นกฮูกหายใจเข้าอย่างระมัดระวังซองมินเห็นใบหน้าตา
 It was baffled
มันยุ่งเหยิง
 The other part of the spear
อีกส่วนหนึ่งของหอก
 The head of the spear was the sharp end of the spear
หัวของหอกเป็นปลายคมของหอก
 The string that was below it was used to block the blood from flowing down and used to distract the opponent
สายที่อยู่ด้านล่างถูกนำมาใช้เพื่อป้องกันไม่ให้เลือดไหลเวียนและใช้เพื่อกวนใจฝ่ายตรงข้าม
 He knew
เขารู้
 He remembered
เขาจำได้
 The string of the spear moved
สายหอกเดินไป
 The red string danced
เชือกสีแดงเต้น
 It madd glances move that way
มันดูบ้าย้ายวิธีการที่
 The color made the opponent distracted
สีทำให้คู่ต่อสู้ฟุ้งซ่าน
 Sungmin wanted a distraction
ซองมินต้องการความว้าวุ่นใจ
 The string made the ogre's eyes distracted
สายทำให้ตาของยักษ์กวนใจ
 Yes
ใช่
 This was something else
นี่เป็นอย่างอื่น
 This was a false alarm Bapp! The sharp end of the spear broke through the ogre's eyes
นี่เป็นสัญญาณเตือน Bapp! 
 The ogre screamed
ผีปีศาจกรีดร้อง
 Even if the skin was strong, the eyes wasn’t
แม้ว่าผิวจะแข็งแรงดวงตาไม่ได้
 The eyeball that was looking at the string didn’t catch the stabbing of the head
ลูกตาที่กำลังมองไปที่สายไม่ได้จับแทงหัว
 The left eye was lost
ดวงตาข้างซ้ายหายไป
 He tried to stab it harder, but the ogre's frantic attacks made Sungmin let go of the spear and move back
เขาพยายามจะแทงมันให้หนักขึ้น แต่การโจมตีที่โหดร้ายของผีปอบทำให้ซองมินปล่อยหอกและเดินกลับ
 Sungmin used Shadowless to take a few steps back and put his hand in his pocket
ซองมินใช้ Shadowless เพื่อย้อนกลับไปสองสามก้าวและเอามือของเขาไว้ในกระเป๋า
 Sungmin pulled out another spear
ซองมินดึงหอกตัวอื่นออกมา
 And then, the ogre broken the spear that was in his eyes
จากนั้นผีปีศาจหักหอกที่อยู่ในตาของเขา
 His left eyes was bloody
ดวงตาข้างซ้ายของเขาเปื้อนเลือด
 Sungmin didn’t hurry
ซองมินไม่รีบร้อน
 He carefully touched the spear that he pulled out and breathed
เขารีบแตะหอกที่เขาดึงออกมาและสูดลมหายใจ
 If he couldn’t kill it in one hit, he could just wound it over again
ถ้าเขาไม่สามารถฆ่ามันได้ในหนึ่งตีเขาก็สามารถแผลมันอีกครั้ง
 And Sungmin knew
ซองมินรู้
 A wounded monster would be more frenetic
มอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บจะมีความวุ่นวายมากขึ้น
 ‘That kid
'เด็กคนนั้น
’ Lude had no words
'Lude ไม่มีคำพูด
 That kid… he was a No Class who was summoned 4 years ago? That made so sense
เด็กคนนี้ ... เขาไม่ใช่ชั้นเรียนที่ถูกเรียกตัวเมื่อ 4 ปีที่แล้ว? 
 He trained for 4 years and broke the limit
เขาได้รับการฝึกฝนเป็นเวลา 4 ปีและทำลายขีด จำกัด
 That made sense
ที่ทำให้รู้สึก
 There were genius that could achieve that
มีพรสวรรค์ที่สามารถบรรลุได้
 But the real thing was different
แต่สิ่งที่แท้จริงแตกต่างออกไป
 Real thing… was all about experience
สิ่งที่แท้จริง ... เป็นเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์
 Wasn’t it the first time that he was fighting with an ogre
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขากำลังต่อสู้กับผีปอบ
 ‘How could he be like that?’ Lude saw something other than an 18 year old inside Sungmin
"เขาเป็นแบบนั้นได้ยังไง?" Lude เห็นอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่ Sungmin อายุ 18 ปี
 He saw an experienced mercenary
เขาเห็นทหารรับจ้างที่มีประสบการณ์