Uh, This is Eating? #3 ‘Dimension pocket… It is an item I borrowed from Master, but I don’t have the means to spare it in this situation
Uh นี่คือการกิน? 
’ If it entered Gluttony’s mouth, then it wouldn’t be considered as lost or sold
ถ้ามันเข้าปาก Gluttony ของแล้วมันจะไม่ถือว่าเป็นสูญหายหรือขาย
 Just like the magic books, the devoured dimension pocket would leave no traces
เช่นเดียวกับหนังสือเวทมนตร์กระเป๋าใส่ขนาดที่กินเนื้อที่จะไม่มีร่องรอยใด ๆ
 He could use the excuse that it was destroyed during the battle with the elder lich
เขาสามารถใช้ข้ออ้างที่ถูกทำลายระหว่างการสู้รบกับผู้สูงอายุ
 However, if he missed eating the grimoire here, it was clear that a second or third Giovanni would appear
อย่างไรก็ตามถ้าเขาพลาดการกินเหล้าองุ่นที่นี่ก็เห็นได้ชัดว่า Giovanni ที่สองหรือสามปรากฏตัวขึ้น
 In barely two months, a 5th Circle magician had been transformed into a 6th Circle elder lich
ภายในเวลาไม่กี่เดือนที่ผ่านมาผู้วิเศษวงกลมวงกลมวงกลมวงกลมวงกลมวงกลมวงกลมครั้งที่ 5 ถูกเปลี่ยนเป็นวงกลม 6 วง
 If given half a year or a year, a legendary undead like an arch lich might be born
หากได้รับครึ่งปีหรือหนึ่งปีอาจจะเกิดตำนานคนตายเหมือนซุ้มประตู
 At the scale, it was a disaster which would need to be dealt with by the continent, not one single kingdom
ในระดับหนึ่งมันเป็นภัยพิบัติซึ่งจะต้องได้รับการจัดการโดยในทวีปไม่ใช่อาณาจักรเดียว
 More than anything else, Theo couldn’t feel assured that the grimoire wouldn’t have a grudge against his existence
มากกว่าอะไรอื่นธีโอรู้สึกไม่มั่นใจว่าจะไม่เสียใจกับการดำรงอยู่ของเขา
 He thought for a moment before making a firm decision
เขาคิดว่าสักครู่ก่อนที่จะตัดสินใจอย่างหนัก
 “…Gluttony
“... ตะกละ
” –What? “What will happen to the contents of the dimension pocket if it is eaten?” Gluttony then replied with a pleased voice, –There is no need to worry
" -อะไร? 
 They won’t disappear
พวกเขาจะไม่หายไป
 “It is an ambiguous answer… but, hoo… it can’t be helped
"มันเป็นคำตอบที่คลุมเครือ แต่โอ้ ... มันไม่สามารถช่วยได้
” Theo put the dimension pocket on the ground
"ธีโอใส่กระเป๋าขนาดบนพื้นดิน
 It was still hard to believe that the pocket made of ragged cloth and tattered strings was worth hundreds of gold
มันก็ยังยากที่จะเชื่อว่ากระเป๋าที่ทำจากผ้าที่ร่วนและสายรุ่งริ่งเป็นมูลค่าหลายร้อยทอง
 It was a tremendous luxury which would be the target of any thieves
มันเป็นความหรูหราอันยิ่งใหญ่ซึ่งจะเป็นเป้าหมายของโจร
 Theodore hesitated once more before letting the artifact worth hundreds of gold be eaten
Theodore ลังเลอีกครั้งก่อนที่จะปล่อยให้สิ่งประดิษฐ์มูลค่าหลายร้อยทองจะกิน
 “Now, eat
"ตอนนี้กินแล้ว
” The tongue swallowed the dimension pocket before Theo even finished speaking
"ลิ้นกลืนเข้าไปในกระเป๋าขนาดก่อนที่ธีโอจะพูดเสร็จ
   [The ‘dimension pocket’ has been eaten
[กระเป๋า 'มิติ' ถูกกินแล้ว
 Error! An unknown phenomenon has occurred due to eating a dimension magic essence!] [A hidden function of Gluttony has been discovered
ข้อผิดพลาด! 
 The user should check the information about the function
ผู้ใช้ควรตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับฟังก์ชัน
 This function will work normally regardless of the rank
ฟังก์ชันนี้จะทำงานได้ตามปกติโดยไม่คำนึงถึงอันดับ
]   [Grimoire “Gluttony”/ E Rank] [One of the hidden functions of Gluttony has been opened after eating the dimension pocket
] [Grimoire "Gluttony" / E Rank] [หนึ่งในหน้าที่ที่ซ่อนอยู่ของ Gluttony ถูกเปิดขึ้นหลังจากกินกระเป๋าขนาด
 The grimoire Gluttony has a storage space to store the prey that it can’t digest
Gluttony ของ Grimoire มีพื้นที่ในการจัดเก็บเหยื่อที่ไม่สามารถย่อยได้
 The previous owners kept their possessions in it and called it ‘Inventory
เจ้าของก่อนหน้าเก็บสมบัติไว้ในนั้นและเรียกว่า "สินค้าคงคลัง"
’ If the owner wants, the name can be changed
'ถ้าเจ้าของต้องการชื่อสามารถเปลี่ยนแปลงได้
 * Incomplete state
* รัฐไม่สมบูรณ์
 Most of the functions are sealed
ฟังก์ชั่นส่วนใหญ่จะปิดสนิท
 * Once a day, it will wake up to relieve its hunger
* วันละครั้งจะตื่นขึ้นมาเพื่อบรรเทาความหิว
 * Immediately after relieving its hunger, it will answer one question
* ทันทีหลังจากที่บรรเทาความอดอยากแล้วจะมีคำถามหนึ่งข้อ
 * The abilities it feeds on will be given to its owner
* ความสามารถที่ฟีดจะให้กับเจ้าของ
 * Extracts an essence from eaten books or items
* สกัดสาระสำคัญจากหนังสือกินหรือสิ่งของต่างๆ
 The higher the owner’s understanding, the greater the efficiency
ความเข้าใจของเจ้าของที่สูงขึ้นมีประสิทธิภาพมากขึ้น
 * Absorbs some magic power from an item that contains magic power
ดูดซับพลังเวทย์บางอย่างจากไอเท็มที่มีพลังวิเศษ
 * The Memorize function has been activated
* มีการใช้งานฟังก์ชั่น Memorize แล้ว
 * The Inventory function has been activated
* มีการเปิดใช้งานพื้นที่โฆษณาแล้ว
]   Theo looked at the information quietly before opening his mouth to say, “Inventory… a type of space storage
] ธีโอมองไปที่ข้อมูลอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่จะเปิดปากเพื่อพูดว่า "สินค้าคงคลัง ... เป็นที่เก็บของ
 If it has the same function as the dimension pocket, then it wouldn’t have been necessary to eat it
ถ้ามันมีฟังก์ชั่นเช่นเดียวกับกระเป๋าขนาดแล้วก็จะไม่ได้จำเป็นที่จะต้องกินมัน
 You don’t mean to push me to open one more function do you?” –I don’t do that type of thing, User
คุณไม่ได้หมายถึงการผลักดันให้ฉันเปิดฟังก์ชั่นอื่น ๆ หรือไม่? "- ฉันไม่ทำแบบนั้นผู้ใช้
 It was a reasonable question, but Gluttony spoke in a low voice like it was scowling
มันเป็นคำถามที่สมเหตุสมผล แต่ Gluttony พูดด้วยเสียงต่ำเช่นนั้นแหละ
 It seemed like Gluttony was dissatisfied about being compared to a mere artifact
ดูเหมือนว่า Gluttony ไม่พอใจกับการถูกเปรียบเทียบกับสิ่งประดิษฐ์เพียงอย่างเดียว
 Then that meant the dimension pocket must lag behind the ‘inventory’ and couldn’t be compared to Gluttony
นั่นหมายความว่ากระเป๋าขนาดต้องล้าหลัง "สินค้าคงคลัง" และไม่สามารถเปรียบเทียบกับความตะกละได้
 –You can’t hold a grimoire with a dimension pocket
- คุณไม่สามารถถือครองอาวุธได้ด้วยกระเป๋าขนาด
 Well, you might keep it for a while but as soon as it regains consciousness, it will flee through the space
ดีคุณอาจจะเก็บไว้สักพักหนึ่ง แต่ทันทีที่ตื่นขึ้นมาก็จะหลบหนีไปทั่วพื้นที่
 “That won’t happen with the inventory?” -That’s right
"นั่นจะไม่เกิดขึ้นกับสินค้าคงคลังหรือไม่?" นั่นมันถูกต้อง
 The inventory is a dimensional entity that exists within me and differs from other spaces
พื้นที่โฆษณาเป็นหน่วยงานที่มีมิติอยู่ภายในตัวฉันและแตกต่างจากช่องว่างอื่น ๆ
 Without a power to travel beyond dimensions, the grimoire can’t escape by any means
หากไม่มีพลังในการเดินทางไปไกลเกินกว่ามิติทางกฎหมายก็ไม่สามารถหลบหนีได้ด้วยวิธีการใด ๆ
 Indeed, the story was different if that was the case
อันที่จริงเรื่องราวก็แตกต่างกันถ้าเป็นเช่นนั้น
 It was a dimensional space which could even block the grimoire’s space jump! If he gained that ability, then it was worth sacrificing the dimension pocket
มันเป็นพื้นที่ที่มีมิติซึ่งอาจขัดขวางการกระโดดข้ามอวกาศได้! 
 Furthermore, the storage space of the inventory was larger than the dimension pocket, so Theodore had nothing else to say
นอกจากนี้พื้นที่เก็บข้อมูลของพื้นที่โฆษณามีขนาดใหญ่กว่ากระเป๋าขนาดดังนั้น Theodore จึงไม่มีอะไรที่จะพูด
 Theo finished the conversation and looked down at the book on the ground
ธีโอเสร็จการสนทนาและมองลงไปที่หนังสือบนพื้นดิน
 Wuooooong! The book was covered in a faint darkness, and an ominous vibration was coming from it
Wuooooong! 
 This was the legacy of a legendary warlock, but he probably hadn’t expected to meet a predator like Gluttony
นี่คือมรดกของตำนานเวท แต่เขาอาจไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับนักล่าอย่าง Gluttony
 Theodore had never imagined a grimoire which ate other grimoires until he met Gluttony
ทีโอดอร์ไม่เคยนึกฝันไว้ว่าเป็นคนที่เคยกินเหล้าอื่น ๆ จนกว่าเขาจะได้พบกับ Gluttony
 “Well, I always considered myself unlucky
"ฉันคิดว่าตัวเองโชคร้ายเสมอ
” Shortly afterwards, Theo’s left handed extended toward the ground
"ไม่นานหลังจากนั้นธีโอซ้ายมือยื่นออกไปที่พื้น
 Gulp! Thus, the grimoire, ‘Death’s Worship’, immediately entered the inventory where it couldn’t escape
อึก! 
 There were no more items left in the room, and he didn’t know when the cave, which had been greatly altered, would collapse
ไม่มีอะไรเหลืออยู่ในห้องและเขาไม่รู้ว่าถ้ำที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากจะพังลงหรือไม่
 He also needed to join the group which he had inadvertently been separated from; Theo didn’t know what might have changed during his disappearance
นอกจากนี้เขายังจำเป็นที่จะต้องเข้าร่วมกลุ่มซึ่งเขาได้ถูกแยกออกจากกันโดยไม่เจตนา 
 However, the two people found Theodore first
อย่างไรก็ตามทั้งสองคนพบ Theodore ก่อน
 “…Theo!” There was a high pitched voice accompanied by fluttering, torn robes
"... Theo!" มีเสียงแหลมสูงพร้อมกับกระพือ, อาภรณ์ฉีกขาด
 Sylvia ran over to Theo on wobbly legs and hugged him
ซิลเวียวิ่งไปหาธีโอบนขาสั่นและกอดเขาไว้
 “Uh? Sylvia?” Theo uttered
“เอ่อ? 
 “You’re safe, Employer! You seem to look much better than us?” “…Captain Randolph
"นายปลอดภัยนายจ้าง! 
” Randolph, who came a beat later, hit Theo’s shoulders as they celebrated each other’s safety
"แรนดอล์ฟผู้ชนะในภายหลังตีไหล่ของธีโอขณะที่พวกเขาเฉลิมฉลองความปลอดภัยของกันและกัน
 They didn’t think he would look this well after the lich had caused him to disappear
พวกเขาไม่คิดว่าเขาจะดูดีหลังจาก lich ทำให้เขาหายตัวไป
 Come to think of it, it was a wonder that both sides were safe
มาคิดถึงมันน่าแปลกใจที่ทั้งสองฝ่ายปลอดภัย
 The two people had survived the battle with the elder lich, while Theodore had destroyed it
คนสองคนรอดชีวิตจากการต่อสู้กับพี่ lich ขณะที่ดอร์ยได้ทำลายมัน
 In the meantime, Theo noticed that something had changed about the swords hanging from Randolph’s waist
ในขณะเดียวกันธีโอสังเกตว่ามีบางอย่างที่เปลี่ยนไปเกี่ยวกับดาบที่ห้อยลงมาจากเอวของแรนดอล์ฟ
 “It seems like you got your hands on them
"ดูเหมือนว่าคุณจะได้รับมือกับพวกเขา
” “Oh, you noticed?” Despite the blood pouring from his body, Randolph laughed like a child and touched his swords
"" โอ้คุณสังเกตเห็นไหม? "แม้เลือดจะไหลออกจากร่างกาย Randolph หัวเราะเหมือนเด็กและสัมผัสดาบของเขา
 For swordsmen, swords were like another limb, and it seemed to be the case with him
สำหรับดาบดาบก็เหมือนแขนขาอื่นและมันดูเหมือนจะเป็นคดีกับเขา
 Randolph wanted to show off the swords, but there was no more time remaining
แรนดอล์ฟต้องการจะโชว์ดาบ แต่ก็ไม่มีเวลาเหลืออีกแล้ว
 Kukukung! There was a loud noise and the shaking began as a blazing sound echoed through the cave
Kukukung! 
 Thanks to the dungeon conversion being removed, the cave had started to collapse
ขอบคุณการเปลี่ยนแปลงคุกใต้ดินที่ถูกนำออกถ้ำได้เริ่มยุบลง
 The three people stared at each other before they started running without a word more
ทั้งสามคนจ้องมองกันและกันก่อนที่พวกเขาจะเริ่มทำงานโดยไม่มีคำใด ๆ เพิ่มเติม
 The victory over the elder lich took a backseat to escaping
ชัยชนะเหนือ lich เอาเบาะหลังหนี
   *** As a result, the Miller Barony was rescued
*** เป็นผลให้มิลเลอร์บาโรนี่ได้รับการช่วยเหลือ
 Once the elder lich had been destroyed, all the undead had turned into ashes
เมื่อผู้สูงอายุถูกไล่ออกไปแล้วผู้ตายทั้งหมดก็กลายเป็นขี้เถ้า
 The things based on the existence of the grimoire couldn’t stay in this world anymore
สิ่งที่อยู่บนพื้นฐานของการดำรงอยู่ของโลกาภิวัตน์ไม่สามารถอยู่ในโลกนี้ได้อีกต่อไป
 Those which hadn’t been made directly, like the specters, were forcibly returned to the negative dimension
คนที่ไม่ได้รับการสร้างโดยตรงเช่นพวกผีสิงถูกบังคับให้กลับสู่มิติที่ไม่ดี
 The undead made of corpses weren’t removed in this way
คนตายที่ทำจากซากศพไม่ได้ถูกลบออกด้วยวิธีนี้
 Thanks to that, the residents were forced to get rid of the rotten flesh and blood personally
ขอบคุณที่ประชาชนถูกบังคับให้กำจัดเนื้อเน่าเสียและเลือดเอง
 Once peace was finally found, a small festival was held to celebrate the defeat of the disaster
เมื่อสันติภาพถูกค้นพบแล้วเทศกาลเล็ก ๆ แห่งหนึ่งจัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองความพ่ายแพ้ของภัยพิบัติ
 The wife of the miller, Becky, opened her warehouse
ภรรยาของมิลเลอร์ Becky เปิดคลังสินค้าของเธอ
 Albert of the pastry shop lit up his hearths
อัลเบิร์ตของร้านขายขนมอบเผาเตาไฟ
 The pub owner, Stephen, poured the wine
เจ้าของร้านสตีเฟ่นเทไวน์
 Only a short time in a mercenary’s life was filled with wine, leisure, and money, so they didn’t let their fatigue keep them from celebrating
มีเพียงเวลาสั้น ๆ ในชีวิตของลูกจ้างที่เต็มไปด้วยไวน์การพักผ่อนและเงินจึงไม่ปล่อยให้ความเหนื่อยล้าของพวกเขาทำให้พวกเขาไม่สามารถเฉลิมฉลอง
 However, there was one person who couldn’t fit in easily with this raucous atmosphere
อย่างไรก็ตามมีคนหนึ่งคนที่ไม่สามารถสวมใส่ได้ง่ายในบรรยากาศที่เงียบขรึมนี้
 “Huuuu…” A deep sigh emerged from Theodore’s mouth as he looked at the rubble stacked up
"Huuuu ... " ถอนหายใจลึกโผล่ออกมาจากปากของ Theodore ขณะที่เขามองไปที่ซากปรักหักพังซ้อนกันขึ้น
 It was a fortunate victory they had gained with luck
มันเป็นชัยชนะที่โชคดีที่พวกเขาได้รับด้วยความโชคดี
 If he had made the wrong decision, then it would’ve been impossible to protect his own life as well as his hometown
ถ้าเขาตัดสินใจผิดมันก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะปกป้องชีวิตของตัวเองและบ้านเกิดของเขา
 He wouldn’t have been able to look at the full moon in the sky like right now
เขาคงจะไม่สามารถมองดวงจันทร์เต็มดวงได้เหมือนตอนนี้
 ‘I don’t have enough strength
ฉันไม่มีกำลังพอ
 No, I am lacking time
ไม่ฉันขาดเวลา
’ There was a number of means he could use to become stronger
"มีหลายวิธีที่เขาสามารถใช้เพื่อให้แข็งแรงขึ้นได้
 With Alfred’s Magic Bullet, the Memorize Function, and fusion magic, he could become several times stronger
ด้วยอัลเฟรดเวทมนตร์กระสุนฟังก์ชัน Memorize และเวทมนตร์ฟิวชั่นเขาอาจจะแข็งแกร่งขึ้นหลายครั้ง
 Theo couldn’t expect another situation to occur like how he had found a solution to the Life Vessel
ธีโอไม่อาจคาดหวังให้เกิดสถานการณ์เช่นว่าเขาได้พบกับทางออกของเรือ Life Vessel หรือไม่
 He really shouldn’t expect it
เขาไม่ควรคาดหวังอะไร
 Relying on luck would get him killed one day
อาศัยโชคจะทำให้เขาถูกสังหารในวันเดียว
 Rather than basking in the victory, Theo looked back on what he was lacking
ธีโอมองกลับไปว่าเขาขาดอะไรดีกว่าที่จะได้รับชัยชนะ
 “Hey, Young Master! Why are you looking so grouchy?” At that time, he heard a voice from behind
"Hey, Master หนุ่ม! 
 ‘This voice…’ As he looked back, he saw Randolph holding a glass of beer, and his face was red
"เสียงนี้ ... " ขณะที่มองย้อนกลับไปเขาเห็นแรนดอล์ฟจับเบียร์และใบหน้าของเขาแดง
 Theo didn’t know how many glasses Randolph had drunk, but his red nose was a sight
ธีโอไม่รู้หรอกว่าแว่นตาแรนดอล์ฟเคยดื่มแค่ไหน แต่จมูกสีแดงของเขาเป็นสายตา
 Maybe it was because Randolph had just left the festival, but he didn’t seem to have any of the dignity of a first rate swordsman
บางทีอาจเป็นเพราะแรนดอล์ฟเพิ่งออกจากงานเทศกาล แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีศักดิ์ศรีของดาบระดับแรก
 Theo smiled at the funny sight and asked, “Are you calling me Young Master now?” “Kuhuhu, it is natural
ธีโอได้ยิ้มให้กับสายตาที่ตลกและถามว่า "ตอนนี้คุณเรียกฉันว่า Young Master หรือไม่?" "Kuhuhu มันเป็นเรื่องธรรมดา
 After giving you 200 gold, didn’t you try to get overtime? I need to get rid of you quickly
หลังจากให้ทอง 200 คุณไม่ได้พยายามทำงานล่วงเวลาหรือเปล่า? 
” “I gave you the heirlooms you were looking for
"" ฉันให้คุณมรดกที่คุณกำลังมองหา
” “What, do you want me to show them to you just once? Men have been crazy about swords since ancient times
"" คุณต้องการให้ฉันแสดงให้พวกเขาดูแค่ครั้งเดียว? 
” Randolph was delighted by Theo’s reaction and drew the two swords the skeleton knight had dropped
"แรนดอล์ฟรู้สึกยินดีกับปฏิกิริยาของธีโอและดึงดาบ 2 เล่มที่อัศวินโครงกระดูกลดลง
 Kakiing! There was a sharp sound as the swords were drawn
Kakiing! 
 Even Theodore, who knew nothing about swords, felt like the sound was sharp enough to cut the skin
แม้แต่ดอร์ยซึ่งไม่รู้อะไรเกี่ยวกับดาบก็รู้สึกเหมือนเสียงคมพอที่จะตัดผิวหนัง
 These were excellent swords and were similar to some of the best swords, despite not going through a magical process
เหล่านี้เป็นดาบที่ยอดเยี่ยมและมีลักษณะคล้ายกับดาบที่ดีที่สุดบางส่วนแม้ว่าจะไม่ได้ผ่านกระบวนการมหัศจรรย์ก็ตาม
 “…Wow
"…ว้าว
” Theo’s attention was captured by the image of the wolves
ความสนใจของธีโอถูกจับโดยภาพของหมาป่า
 They almost seemed alive
เกือบจะมีชีวิตชีวา
 Every time Randolph raised his sword, a bunch of wolves seemed to charge through the air
ทุกครั้งที่แรนดอล์ฟยกดาบขึ้นกลุ่มหมาป่าดูเหมือนจะไหลผ่านอากาศ
 The pattern which was reflected in the moonlight seemed like a work of art
รูปแบบที่สะท้อนออกมาในแสงจันทร์ดูเหมือนเป็นผลงานศิลปะ
 Even now, the howling of the wolves seemed to come from the sword
ถึงแม้ตอนนี้เสียงของหมาป่าก็ดูเหมือนจะมาจากดาบ
 Randolph turned the blades a few times and said with an elated expression, “As Young Master said, I wouldn’t exchange this for 200 gold
แรนดอล์ฟหันใบพัดไปสองสามครั้งแล้วกล่าวด้วยความรู้สึกกระปรี้กระเปร่า "ในฐานะนายหนุ่มกล่าวว่าฉันจะไม่แลกเปลี่ยนทองคำ 200 เหรียญ
 Even if they weren’t heirlooms, I like these guys
แม้ว่าพวกเขาไม่ใช่มรดกสืบทอดฉันชอบพวกเหล่านี้
 In conclusion, their value is one that I won’t give up until death
สรุปได้ว่าคุณค่าของพวกเขาคือสิ่งที่ฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าความตาย
” “Should I make you give me more money?” “…Young Master, how about becoming a merchant instead of a magician? I’ve never seen a noble as shameful as Young Master
"ฉันควรจะทำให้คุณให้เงินแก่ฉันมากแค่ไหน?" "... นายหนุ่มนายจะเป็นพ่อค้าแทนที่จะเป็นนักมายากลได้อย่างไร? 
” The two men faced each other and laughed
ชายสองคนหันหน้าเข้าหากันและหัวเราะ
 Maybe it was because Randolph’s light mood moved him, but Theodore’s gloomy face brightened
บางทีอาจเป็นเพราะอารมณ์ที่โรแมนติกของแรนดอล์ฟขยับตัว แต่หน้าเศร้าของทีโอดอร์ก็สว่างขึ้น
 The two men talked for a while before Randolph turned around, saying that his subordinates were waiting
ชายสองคนพูดคุยกันก่อนที่แรนดอล์ฟจะหันมาบอกว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขากำลังรออยู่
 “Ah, and Young Master
"อาและนายหนุ่ม
” He pointed his finger in a direction and said mischievously, “You shouldn’t let your girl wait too long
"เขาชี้นิ้วของเขาไปในทิศทางและกล่าวซุบซิบ" คุณไม่ควรปล่อยให้สาวของคุณรอนานเกินไป
” “What?” Theo looked in the direction Randolph was pointing and stiffened as his gaze met a pair of blue puppy dog eyes
"" อะไร? "ธีโอมองไปในทิศทางที่แรนดอล์ฟกำลังชี้และแข็งตัวขณะที่สายตาของเขาได้พบกับคู่ของสุนัขตาสีฟ้า
 ‘…This… I knew it would be like this
'... นี้ ... ฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้
’ Theo scratched his head as he realized his lack of consideration for Sylvia
"ธีโอเกาหัวของเขาเมื่อเขาตระหนักถึงความขาดแคลนของเขาสำหรับซิลเวีย
 Sylvia wasn’t cold towards people, she just didn’t know how to interact with them
ซิลเวียไม่หนาวกับคนเธอไม่เคยรู้วิธีโต้ตอบกับพวกเขา
 She might seem indifferent, but she was actually awkward toward anyone who approached her
เธออาจจะไม่แยแส แต่เธอก็อึดอัดใจกับทุกคนที่เข้ามาใกล้เธอ
 It was a new experience for her to have people introducing themselves to her and saying she was their future mistress
มันเป็นประสบการณ์ใหม่สำหรับเธอที่มีคนแนะนำตัวเองกับเธอและบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เป็นอนาคตของพวกเขา
 “Ah, it isn’t like that
"อ่าไม่ใช่แบบนั้นหรอก
” He let out a sigh which was much lighter than before as he walked toward Sylvia, who was surrounded
"เขาปล่อยให้ถอนหายใจเบากว่าก่อนเมื่อเขาเดินไปทางซิลเวียที่ถูกล้อมรอบ
 Theo stopped the miller’s wife from talking and thought about how to send Grandfather Albert back home to rest
ธีโอหยุดภรรยาของมิลเลอร์จากการพูดคุยและคิดถึงวิธีส่งปู่อัลเบิร์ตกลับบ้าน
 He had now finally stepped back into the comfort of his hometown
ตอนนี้เขาได้ก้าวเข้าไปในบ้านเกิดของเขาแล้ว