Chapter 43 Return Home After Five Years #4 Shortly afterwards, Theo organized his thoughts as he watched the scenery outside the window change gradually
บทที่ 43 กลับบ้านหลังจากห้าปี # 4 ไม่นานหลังจากนั้นธีโอได้จัดระเบียบความคิดของเขาขณะที่มองดูทัศนียภาพนอกหน้าต่างที่เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ
 Theodore’s encounter with the undead had occurred closer to the Miller Barony than the Teheran territory
Theodore พบกับ Undead เกิดขึ้นใกล้ Miller Barony กว่า Teheran ดินแดน
 If they crossed a few more small hills, then the plains he had played on during his childhood would soon appear
ถ้าพวกเขาข้ามเนินเขาเล็ก ๆ อีกไม่กี่แห่งแล้วที่ราบที่เขาเล่นในช่วงวัยเด็กของเขาจะปรากฏขึ้นในไม่ช้า
 It was important for Theo and Sylvia to recover their depleted magic power until then
เป็นสิ่งสำคัญสำหรับธีโอและซิลเวียในการกู้คืนพลังเวทมนตร์ที่หมดไปแล้วจนกว่าจะถึงเวลานั้น
 Of course, it would be best if another unexpected situation didn’t occur
แน่นอนว่าจะดีที่สุดถ้าสถานการณ์ไม่คาดฝันอื่นไม่เกิดขึ้น
 Rattle! At that moment, the carriage rattled, and Theo’s eyebrows raised slightly
สั่น! 
 ‘It is the fourth one, and now there is just one left
'มันเป็นที่สี่และตอนนี้มีเพียงหนึ่งที่เหลือ
’ Theo was recovering his magic power through meditation but didn’t forget to count the number of hills they passed
ธีโอฟื้นพลังเวทมนตร์ของเขาด้วยการทำสมาธิ แต่ก็ไม่ลืมที่จะนับจำนวนเนินเขาที่พวกเขาผ่านไป
 He remembered that there were five hills between the border zone and the Miller Barony
เขาจำได้ว่ามีห้าเนินระหว่างเขตแดนและมิลเลอร์บารอนี่
 As they passed the last hill, Theodore opened his eyes
ขณะที่พวกเขาเดินผ่านเนินเขาสุดท้ายดอร์ยเปิดตาของเขา
 His magic power hadn’t completely returned, but it wasn’t always possible to be in a perfect condition
พลังวิเศษของเขาไม่ได้กลับมา แต่อย่างใด แต่ไม่สามารถอยู่ในสภาพสมบูรณ์ได้
 Sylvia sensed it and also woke up from her meditation
ซิลเวียรู้สึกและตื่นขึ้นมาจากการทำสมาธิของเธอ
 “Theo, have we arrived?” “Almost
"ธีโอเรามาถึง?" "เกือบ
 Sylvia
ซิลเวีย
 Come out of the carriage when I give a signal
ออกมาจากรถเมื่อฉันส่งสัญญาณ
 I wish that nothing would happen, but I have a bad feeling
ฉันหวังว่าไม่มีอะไรจะเกิดขึ้น แต่ฉันรู้สึกแย่
” “Huh, signal?” “I will knock on the carriage roof three times like this
"" หือสัญญาณ? "" ฉันจะเคาะหลังคารถสามครั้งเช่นนี้
” Theo knocked on the ceiling of the carriage
"ธีโอเคาะบนเพดานของรถ
 There was a blunt boom boom boom sound
มีเสียงแตรบูมตูมโผล่ออกมา
 It would be noticeable even if the surroundings were noisy
มันจะเห็นได้ชัดแม้ว่าสภาพแวดล้อมจะมีเสียงดัง
 Sylvia nodded as he opened the door of the still-moving carriage
ซิลเวียพยักหน้าขณะที่เขาเปิดประตูรถที่ยังเคลื่อนไหวอยู่
 Huuuuong! The wind was strong; the wind pressure facing the horse carriage wasn’t at a normal level
Huuuuong! 
 If Theo fell, he wouldn’t be able to avoid serious injuries
ถ้า Theo ลดลงเขาจะไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บสาหัส
 He stepped cautiously on the hanging door decorations and climbed to the roof of the carriage
เขาเดินระมัดระวังในการตกแต่งประตูที่แขวนและปีนขึ้นไปบนหลังคารถ
 “Uh!” Theo’s body wasn’t disciplined enough to be able to balance on the roof
ร่างกายของธีโอไม่มีวินัยเพียงพอที่จะสามารถปรับสมดุลบนหลังคาได้
 He hurriedly used Cling, a 1st Circle binding magic, to stick his shoes to the roof and only stood up once his legs were firmly fixed
เขารีบใช้ Cling ซึ่งเป็นเวทมนตร์ที่ใช้วงกลม 1 วงเพื่อยึดรองเท้ากับหลังคาและยืนขึ้นเพียงครั้งเดียวเมื่อขาของเขาถูกยึดแน่น
 From this vantage point, Theodore could see some of the scenery from beyond the last hill could, and within moments, his expression distorted greatly
จากจุดได้เปรียบนี้ Theodore สามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์บางส่วนจากด้านหลังของเนินเขาที่ผ่านมาได้และในไม่ช้าช่วงเวลาของเขาก็บิดเบี้ยวอย่างมาก
 “Damn! Dammit!” His eyes, shining with ‘Hawkeye,’ spotted black smoke from beyond the last hill
"ประณาม! 
 The black smoke rose up, followed by a nasty smell which was carried over by the wind
ควันดำลุกขึ้นตามด้วยกลิ่นที่น่ารังเกียจซึ่งถูกพัดพาไปตามลม
 It was the stench bodies which were burning just minutes ago
มันเป็นร่างเหม็นที่ถูกเผาไหม้เพียงไม่กี่นาทีที่ผ่านมา
 What was happening beyond this hill? “Mister! Please move faster!” Theo yelled
เกิดอะไรขึ้นเหนือเนินเขานี้? 
 “Yes! U-Understood!” The driver was shocked by Theo’s yell and used the whip again
"ใช่! 
 The carriage seemed like it jumped down the fifth hill at once
รถม้าดูเหมือนจะกระโดดลงเนินเขาที่ห้าทันที
 If Theo hadn’t used the Cling magic, he would’ve be thrown off the carriage by the acceleration
ถ้าธีโอไม่ได้ใช้เวทมนตร์ของ Cling เขาจะถูกโยนออกจากรถโดยการเร่งความเร็ว
 However, Theo didn’t care as he stared ahead
อย่างไรก็ตามธีโอไม่สนใจในขณะที่เขาจ้องมองไปข้างหน้า
 His gaze was already frozen in that direction
สายตาของเขาแข็งตัวไปในทิศทางนั้นแล้ว
 He was determined not to be shaken by any devastation
เขาตั้งใจที่จะไม่หวั่นไหวด้วยความหายนะใด ๆ
 But Theo now faced an unexpected sight
แต่ธีโอได้เผชิญกับสายตาที่ไม่คาดฝัน
 As they finally crossed the last hill, Theo could see the fight taking place on the plains
ในที่สุดเมื่อพวกเขาเดินข้ามเนินเขาที่ผ่านมาธีโอได้เห็นการต่อสู้เกิดขึ้นที่ราบ
 Waaaaaah-! A group of people were fighting against the undead
Waaaaaah-! 
 They were still quite a distance away, but the heat of the battlefield tickled his flesh
พวกเขายังคงอยู่ห่าง ๆ แต่ความร้อนจากสนามรบนั้นทำให้เนื้อของเขาจางหายไป
 It wasn’t a one-sided defensive position
มันไม่ใช่ตำแหน่งป้องกันฝ่ายเดียว
 The battlefield was in a state of flux
สนามรบอยู่ในสถานะของฟลักซ์
 ‘Fighting? How?’ As someone who had been born and raised in the Miller Barony, Theodore Miller couldn’t understand the situation
‘การต่อสู้? 
 He knew that there were no troops in his hometown
เขารู้ว่าไม่มีทหารในบ้านเกิดของเขา
 Farmers would occasionally walk around town dressed as soldiers, but of course, there was no one who was actually properly trained
ชาวนาบางครั้งจะเดินไปรอบ ๆ เมืองที่แต่งตัวเป็นทหาร แต่แน่นอนว่าไม่มีใครฝึกฝนอย่างถูกต้อง
 It was impossible for them to create a formation, like what Theo was seeing right now, and defeat the monsters systematically
มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสร้างรูปแบบเหมือนสิ่งที่ธีโอเคยเห็นในปัจจุบันและเอาชนะมอนสเตอร์อย่างเป็นระบบ
 Additionally, most of the people fighting had rugged faces
นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของคนต่อสู้มีใบหน้าขรุขระ
 “…Mercenaries,” Theo muttered as he determined the identity of the group of humans
"... Mercenaries" ธีโอพึมพำขณะที่เขากำหนดอัตลักษณ์ของกลุ่มมนุษย์
 “Moreover, the mercenaries have quite decent skills?” It was as he said
"ยิ่งกว่านั้นทหารรับจ้างยังมีทักษะที่ดีทีเดียว?" มันเหมือนกับที่เขาพูด
 The mercenaries’ skills, as a group and individually while dealing with the undead, were fairly good
ทักษะของทหารรับจ้างเป็นกลุ่มและรายบุคคลในขณะที่เกี่ยวข้องกับ Undead นั้นค่อนข้างดี
 They first broke the legs with medium ranged weapons and then finished them off with blunt weapons
พวกเขาทำลายขาด้วยอาวุธขนาดปานกลางและจบด้วยอาวุธทื่อ
 Theo wasn’t familiar with melee tactics, but the movements of the mercenaries were faithful to linked movements
ธีโอไม่คุ้นเคยกับยุทธวิธีต่อสู้กันอย่างสับสน แต่การเคลื่อนไหวของทหารรับจ้างมีความซื่อสัตย์ต่อการเคลื่อนไหวที่เชื่อมโยง
 He didn’t know why these low-level mercenaries were protecting the Miller Barony, but this was a great opportunity
เขาไม่รู้ว่าทำไมทหารรับจ้างระดับต่ำเหล่านี้ถึงปกป้องมิลเลอร์บาโรนี่ แต่นี่เป็นโอกาสที่ดี
 The undead were preoccupied with fighting the mercenaries and had no interest in going to the villages
พวก Undead หมกมุ่นอยู่กับการสู้รบกับทหารรับจ้างและไม่มีความสนใจที่จะไปที่หมู่บ้าน
 Theo shouted to the trembling coachman before him, “Mister Driver, go ahead first!” “B-But Magician…” “Don’t worry, and just run! Quickly!” As the driver stopped the carriage, Theo’s shoes slammed against the roof of the carriage three times
ธีโอตะโกนให้คนขับรถสั่นตัวก่อนหน้าเขาว่า "มิสเตอร์ไดร์เวอร์ไปข้างหน้าก่อน!" "B- แต่หมอผี ... " "ไม่ต้องกังวลและก็วิ่ง! 
 Then Theo jumped down from the carriage, quickly followed by Sylvia
จากนั้นธีโอก็กระโดดลงมาจากรถแล้วตามด้วยซิลเวีย
 After the two of them descended, the carriage quickly left
หลังจากที่ทั้งสองคนลงมารถก็รีบไป
 If the driver didn’t do that, his life would be in danger
ถ้าคนขับไม่ทำอย่างนั้นชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตราย
 The two people watched the carriage approach the village before turning to the direction where the battle was taking place
คนสองคนเฝ้ารถเข้าหมู่บ้านก่อนที่จะหันไปทางที่เกิดการสู้รบ
 The mercenaries were still crushing the undead, but there was a limit to their stamina
ทหารรับจ้างยังคงบดขยี้ผู้ตาย แต่ก็มีขีดจำกัดความแข็งแกร่งของพวกเขา
 If this continued, the balance between the two groups would collapse within an hour
ถ้าสิ่งนี้เกิดขึ้นความสมดุลระหว่างสองกลุ่มจะยุบลงภายในหนึ่งชั่วโมง
 The momentum of the mercenaries would fall, and they would be destroyed shortly afterwards
โมเมนตัมของทหารรับจ้างจะตกและพวกเขาจะถูกทำลายหลังจากนั้นไม่นาน
 That was, if Theodore and Sylvia sat still
นั่นคือถ้าดอร์ยและซิลเวียนั่งยังคง
 “Then, shall we begin?” “Yes
"แล้วเราจะเริ่มต้นอย่างไร?" "ใช่
” The two magicians raised their magic power without any interruptions
"ทั้งสองผู้วิเศษเพิ่มพลังเวทมนตร์ของพวกเขาโดยไม่มีการขัดจังหวะ
 As it had been mentioned several times, a magician was strongest when they had secured a safe distance away from the target
ตามที่ได้มีการกล่าวถึงมาหลายครั้งนักมายากลก็มีพลังมากที่สุดเมื่อได้รับความปลอดภัยห่างจากเป้าหมาย
 No matter how much time and money they had, the preparation of a warrior was limited
ไม่ว่าพวกเขาจะมีเวลาและเงินเท่าไรนักเตรียมนักรบก็มีข้อ จำกัด
 However, a magician’s resources were directly connected to them
อย่างไรก็ตามแหล่งข้อมูลนักมายากลมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับพวกเขา
 Additionally, Theo had a means to use that preparation time more effectively than others
นอกจากนี้ธีโอมีวิธีใช้เวลาในการจัดทำเอกสารให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่อื่น ๆ
 ‘Memorize
‘จดจำ
 ‘Three Slots Open
'สามช่องเปิด
 ‘Triple Fire Arrow
'ลูกศรลูกศรสามครั้ง'
’ A fire filled up the dark skies! The suddenly emergence of light created shadows, causing the mercenaries to feel amazed
ไฟเต็มไปด้วยท้องฟ้ามืด! 
 “Wow, w-what is that? Fire arrows?” “Fire Arrow?! Magicians!” “Friends or enemies? Tell us!” “If that is the enemy, we would be dead right now, you bastard!” The mercenaries continued talking even in the midst of fighting
"ว้าว, w- นั่นคืออะไร? 
 They split apart rotten heads with their axes, but their mouths didn’t stop moving
เขาแยกหัวที่เน่าเปื่อยออกด้วยขวาน แต่ปากของเขาไม่หยุดยั้ง
 There was no one who seemed frightened even when seeing the fire arrows
ไม่มีใครที่ดูกลัวแม้กระทั่งเมื่อได้เห็นลูกศรไฟ
 One beat later, Sylvia’s magic was completed
หนึ่งตีในภายหลังมายากลซิลเวียเสร็จสมบูรณ์
 “Icicle Arrow
"ลูกศรลูกศร
” The magic formula for the 2nd Circle magic itself was simple
"สูตรมหัศจรรย์สำหรับเวทมนตร์วงกลม 2 ตัวเองเป็นเรื่องง่าย
 It took only one beat of time to gather the moisture
ใช้เวลาในการรวบรวมความชื้นเพียงครั้งเดียว
 However, the magnitude of the magic was much larger compared to what she had done at the magic contest
อย่างไรก็ตามขนาดของเวทมนตร์มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่เธอได้ทำในการประกวดมายากล
 Sylvia’s magic power had reached the 5th Circle, and her sensitivity was several times that of Theo’s
พลังแห่งเวทมนตร์ของซิลเวียได้มาถึงวงกลมครั้งที่ 5 และความไวของเธอก็เป็นได้หลายครั้งที่ของธีโอ
 In addition to the fire arrows, over 200 ice arrows appeared in the sky
นอกเหนือจากลูกศรเพลิงแล้วลูกศรน้ำแข็ง 200 ลูกปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
 “……” “……” “……” There were at least 500 magic arrows in the sky
"...... " "...... " "...... " มีลูกศรมายากลอยู่บนท้องฟ้าอย่างน้อย 500 ดวง
 Using simple calculations, the number of arrows were enough to mercilessly annihilate the mercenaries twice over
จำนวนลูกธนูใช้การคำนวณแบบง่ายๆเพื่อทำลายทหารรับจ้างสองครั้งอย่างไร้ความปราณี
 The mouths of the mercenaries dropped open when they saw the overwhelming amount
ปากของทหารรับจ้างตกลงมาเมื่อเห็นจำนวนที่ครอบงำ
 They thought they’d made a mistake as the arrowheads seemed to be pointing at them
พวกเขาคิดว่าพวกเขาทำผิดพลาดเหมือนหัวลูกศรดูเหมือนจะชี้ไปที่พวกเขา
 The mercenaries hadn’t expected to face such a large scale battle at this small village
ทหารรับจ้างไม่เคยเผชิญหน้ากับการสู้รบครั้งใหญ่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้
 After a moment of silence, the arrows aimed at their targets and flew
หลังจากช่วงเวลาเงียบ ๆ ลูกศรเล็งไปที่เป้าหมายและบิน
 Dudududududu! It was like a rain of hail
Dudududududu! 
 The solid and heavy ice arrows were like rocks punching holes into the undead bodies
ลูกศรน้ำแข็งแข็งและแข็งเหมือนหินเจาะรูลงในศพที่ไม่มีวันตาย
 The rotten flesh, muscles, and bones shattered, and the bodies which were turned to rags couldn’t move anymore
เนื้อเน่าเสียกล้ามเนื้อและกระดูกแตกเป็นเสี่ยง ๆ และร่างกายที่ไม่ได้เคลื่อนย้ายได้อีกต่อไป
 There was no need to talk about the bodies which were burned by fire
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงศพที่ถูกไฟไหม้
 As their attack reduced the number of undead by half, the mercenaries realized they weren’t enemies and cheered
เมื่อการโจมตีของพวกเขาลดจำนวนของ Undead ลงครึ่งหนึ่งพวกทหารรับจ้างตระหนักว่าไม่ใช่ศัตรูและมีกำลังใจ
 “Okay, they are allies!” “A magician’s spells are so reassuring!” “Hey! I’ll buy you a drink when it ends, so don’t go anywhere!” “Now! Don’t rest! The kids who fall now won’t be allowed to rest easily for the rest of their lives!” The increasingly disadvantageous battlefield had been reversed in a single move by the two people, Theo and Sylvia
"เอาล่ะพวกเขาเป็นพันธมิตร!" "คาถาของผู้วิเศษมีความมั่นใจมาก!" "เฮ้! 
 The mercenaries brushed off their paralysis and continued attacking the undead, allowing Theo and Sylvia to use their massive attack spells without worrying about the undead approaching them
นายจ้างและแม่ของซิลเวียใช้สกิลคาถาโจมตีขนาดใหญ่ของพวกเขาโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีผู้ตายเข้ามาใกล้พวกมัน
 This was ideal for war magicians
นี่เหมาะสำหรับนักมายากลสงคราม
 It was a fixed position with a solid escort
มันเป็นตำแหน่งคงที่กับคุ้มกันที่มั่นคง
 “Fireball!” “Me too, Fireball
"Fireball!" "ฉันด้วย Fireball
” Kwakwakwang! Kuwang! Kwaang! Scorching hot magic continued to be used, allowing the fighting mercenaries some room to rest
"Kwakwakwang! 
 This was the virtuous cycle of the battlefield, where reducing the enemy’s defense led to helping their allies
นี่คือวัฏจักรที่ดีของสนามรบซึ่งการลดการป้องกันของศัตรูช่วยให้พันธมิตรของพวกเขา
 It was due to the existence of magicians who dominated the battlefield
เป็นเพราะการมีอยู่ของนักมายากลผู้ครองสนามรบ
   ***   Thus, one hour passed by like this
*** ดังนั้นหนึ่งชั่วโมงผ่านไปเช่นนี้
 “Sunrise! The sun is rising!” “These guys are going back! Don’t get caught up and maintain the formations!” The shouts of the mercenaries awoke Theo, who had been immersed in casting magic
“พระอาทิตย์ขึ้น! 
 As the mercernaries said, the sky was gradually becoming brighter in the east
ขณะที่นักค้ากล่าวว่าท้องฟ้าเริ่มค่อยๆสว่างขึ้นทางทิศตะวันออก
 It was evidence of sunrise
มันเป็นหลักฐานของพระอาทิตย์ขึ้น
 The undead could move under the sun, but they were greatly weakened unless they were strong undead
คนตายอาจเคลื่อนที่ใต้ดวงอาทิตย์ แต่พวกเขาอ่อนแอลงอย่างมากเว้นเสียแต่ว่าพวกเขาก็ตายไม่แข็งแรง
 Indeed, the undead which had been charging senselessly began turning around
ผู้ตายที่ถูกชาร์จอย่างไร้จุดหมายเริ่มหมุนรอบ
 As Theo watched the corpses return to the mountains, he muttered quietly, “…The worst moment is over for now
ขณะที่ธีโอมองดูซากศพกลับขึ้นไปบนภูเขาเขาพึมพำอย่างเงียบ ๆ "... ช่วงเวลาเลวร้ายที่สุดสิ้นสุดลงแล้วตอนนี้
” After confirming that the undead would retreat the moment the sun came up, Theo shook his sweaty head and started calming his breathing down
"หลังจากยืนยันว่า Undead จะถอยออกไปในขณะที่ดวงอาทิตย์ขึ้นมาธีโอส่ายหัวเหงื่อของเขาและเริ่มสงบสติอารมณ์ลง
 His stamina expenditure wasn’t great, but he had consumed a significant amount of mental power while casting the magic
ค่าใช้จ่ายที่แข็งแกร่งของเขาไม่ดีนัก แต่เขาใช้พลังงานจิตจำนวนมากในขณะที่ใช้เวทมนตร์
 Sylvia was also leaning against a nearby tree and breathing hard
ซิลเวียก็พิงต้นไม้ใกล้ ๆ และหายใจลำบาก
 Their bodies were exhausted, making their usual senses dull
ร่างกายของพวกเขาหมดแรงทำให้ความรู้สึกปกติของพวกเขาหมองคล้ำ
 Was that why? The reactions of the two people were one fatal beat late
นั่นเป็นเพราะเหตุใด 
 Kkieeeek! There was a creepy sound
Kkieeeek! 
 The roar of a terrible predator rang in their eardrums
เสียงคำรามของนักล่าที่น่ากลัวดังขึ้นในแก้วหูของพวกเขา
 Above the heads of the mercenaries who thought the situation was over, a rotting flying monster appeared
เหนือศีรษะของทหารรับจ้างที่คิดว่าสถานการณ์สิ้นสุดลงมอนสเตอร์ที่เน่าเปื่อยปรากฏตัวขึ้น
 It was an intermediate undead which had its flight skills preserved
มันเป็นคนตายที่มีทักษะในการบินที่ยังชีพอยู่ในระดับกลาง
 This was the Ghoul Wyvern! Theodore cried out as he realized what it was, “Wyvern?!” There were no wyvern habitats in this area, nor was it an undead which could be made from the monsters nearby
นี่คือ Wyvern ของ Ghoul! 
 If so, this meant the warlock had unleashed undead which had been found elsewhere
ถ้าเป็นเช่นนั้นหมายความว่าเวทมนตร์ได้ปลดปล่อย Undead ที่ถูกค้นพบที่อื่น
 However, that was strange
แต่ที่แปลก
 Why would they do that for a small village like this? However, he had no more room to think
ทำไมพวกเขาถึงทำแบบนั้นกับหมู่บ้านเล็ก ๆ แบบนี้? 
 There was a terrible roar as the ghoul wyvern flew toward Theo and Sylvia
มีแผดเสียงที่น่าสยดสยองขณะที่กู่เหวี่ยง wyvern บินไปตามธีโอและซิลเวีย
 ‘It’s fast!’ This was more like a crash landing than flying
"มันเร็ว!" นี่เป็นจุดเชื่อมต่อที่ผิดพลาดมากกว่าการบิน
 The destructive power of the wyvern increased in proportion to its heavy body as it dived from above
พลังการทำลายล้างของ Wyvern เพิ่มขึ้นตามสัดส่วนของร่างกายที่หนักเมื่อดำน้ำจากด้านบน
 It was clear that if the two magicians tried to avoid it, the wyvern would change directions with its wings
เป็นที่ชัดเจนว่าหากทั้งสองผู้วิเศษพยายามที่จะหลีกเลี่ยงมัน wyvern จะเปลี่ยนทิศทางด้วยปีกของมัน
 The unimaginable power of the ghoul wyvern wouldn’t just kill the two people but also destroy their bodies
พลังที่ไม่สามารถจินตนาการได้ของ ghoul wyvern จะไม่เพียง แต่ฆ่าทั้งสองคน แต่ยังทำลายร่างกายของพวกเขา
 They could block or strike back, but the remaining time in which they had to do it was only three seconds
พวกเขาสามารถปิดกั้นหรือตีกลับได้ แต่เวลาที่เหลือที่ต้องทำก็แค่สามวินาทีเท่านั้น
 ‘Blaze Shell interception—no, too late!’ There was no time
"การลอบสังหารของ Blaze Shell - ไม่สายเกินไป!" ไม่มีเวลา
 Theo immediately unleashed the skill he had recently acquired
ธีโอได้ปลดปล่อยทักษะที่เขาได้รับมาเมื่อเร็ว ๆ นี้
 It was the Triple Barrier skill from the ‘Protection Bangle’ artifact he’d received at the awards ceremony
มันเป็นทักษะของ Triple Barrier จากสิ่งประดิษฐ์ 'Protection Bangle' ที่เขาได้รับในพิธีมอบรางวัล
 The defense of the artifact, which could create three layers of shield, was said to even withstand 5th Circle magic
การป้องกันของสิ่งประดิษฐ์ซึ่งสามารถสร้างสามชั้นของโล่ได้กล่าวว่าแม้จะทนต่อเวทมนตร์ Circle 5
 However, it was unknown if it could withstand the ghoul wyvern’s physical power
อย่างไรก็ตามมันก็ไม่เป็นที่รู้จักถ้ามันสามารถทนต่ออำนาจทางกายภาพของ ghoul wyvern
 The shields of the two people were activated late, so the shape was thin and soft compared to the wyvern’s attack
โล่ของคนสองคนถูกเปิดใช้งานช้าดังนั้นรูปร่างบางและอ่อนเมื่อเทียบกับการโจมตีของ wyvern
 The two magicians despaired as they intuitively sensed their imminent destruction
นักมายากลทั้งสองคนหมดหวังอย่างที่พวกเขาได้รับรู้ถึงการทำลายล้างอันใกล้ของพวกเขา
 Yet at that very moment, a man appeared between them
ถึงกระนั้นในขณะนั้นชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นระหว่างพวกเขา
 “What? You are still children
"อะไร? 
” There were falchions in both his hands
"ในมือทั้งสองข้างมีข้อสะบัดอยู่
 The man had thick golden hair and wore shabby chain mail
ผู้ชายคนนั้นมีผมสีทองหนาและสวมจดหมายโซ่อ่อนแอ
 He also had two clinking ornaments hanging from his waist
นอกจากนี้เขายังมีเครื่องประดับสองด้ามห้อยลงมาจากเอว
 The man looked unlike the other mercenaries as he raised his pair of swords toward the ghoul wyvern
ชายหนุ่มมองไม่ต่างจากทหารรับจ้างคนอื่น ๆ ขณะที่เขายกดาบขึ้นสู่แนวปี่
 It happened in an instant
มันเกิดขึ้นในทันที
 Chwaaaaak! The wyvern was cut to pieces as its body collapsed
Chwaaaaak! 
 “…Eh?” Theodore and Sylvia hadn’t even been able to what had happened
"... เอ๊ะ?" ทีโอดอร์และซิลเวียไม่สามารถแม้แต่จะได้สิ่งที่เกิดขึ้น
 There was just a flash, then the ghoul wyvern shattered
มีเพียงแสงไฟจากนั้น ghoul wyvern แตก
 The only thing they could see was the man’s arms moving as he held the falchions
สิ่งเดียวที่พวกเขาได้เห็นคือแขนของชายคนหนึ่งเคลื่อนที่ขณะที่เขาถือตัวสั่น
 Both hands had moved six times for a total of 12 movements
มือทั้งสองข้างเคลื่อนที่หกครั้งรวม 12 ครั้ง
 This was the technique of a first-class swordsman
นี่เป็นเทคนิคของนักดาบชั้นหนึ่ง
 “Hey, I finally got this annoying guy,” the man said with a cheerful grin as he kicked the ghoul wyvern’s head
"ในที่สุดฉันก็มีคนที่น่ารำคาญนี้" ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้มที่ร่าเริงขณะที่เขาเตะหัวปั่นของ ghoul wyvern
 Then he looked back at the Theo and Sylvia
จากนั้นเขาก็มองกลับไปที่ Theo และ Sylvia
 “It never came down from the sky, so I had no way of catching it
"มันไม่เคยลงมาจากฟากฟ้าดังนั้นฉันจึงไม่สามารถจับมันได้
 I don’t know who you are or where you came from, but I really appreciate your help
ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใครหรือมาจากไหน แต่ขอขอบคุณที่คุณช่วย
” Sylvia still hadn’t recovered, so Theo stepped forward first and spoke in a courteous tone, “…We just did what was needed
"ซิลเวียยังไม่ฟื้นตัวดังนั้นธีโอก้าวไปข้างหน้าก่อนและพูดด้วยความสุภาพอ่อนโยน" ... เราทำในสิ่งที่จำเป็น
” The man before Theo absolutely wasn’t a mercenary
"คนก่อนที่ Theo อย่างไม่ได้เป็นทหารรับจ้าง
 Not even knights could cut a wyvern this way
แม้แต่อัศวินก็ไม่สามารถตัด wyvern ด้วยวิธีนี้
 If he fought this man, he would become a piece of meat before he could even chant a spell
ถ้าเขาต่อสู้กับชายคนนี้เขาจะกลายเป็นชิ้นเนื้อก่อนที่เขาจะสามารถสวดมนต์ได้
 So, Theodore decided to reveal his position first
ดังนั้น Theodore จึงตัดสินใจที่จะเปิดเผยตำแหน่งของเขาก่อน
 “I’m Theodore, an investigator sent by the Magic Society
"ฉัน Theodore นักสืบที่ส่งมายัง Magic Society
 This is my colleague, Sylvia
นี่คือเพื่อนร่วมงานของฉันซิลเวีย
” “Ah, hello
"" อา, สวัสดีค่ะ
” Sylvia looked at the scene like she was scared and bowed slightly
"ซิลเวียมองไปที่ฉากเช่นเธอกลัวและโค้งคำนับเล็กน้อย
 The man smiled for a moment like he thought she was cute, then the smile disappeared
ชายคนนั้นยิ้มไปชั่วขณะเช่นที่เขาคิดว่าเธอน่ารักแล้วรอยยิ้มก็หายตัวไป
 There was no evidence of the previous expression on the man’s serious face
ไม่มีหลักฐานแสดงออกก่อนหน้านี้บนใบหน้าที่ร้ายแรงของมนุษย์
 From now on, personal feelings wouldn’t enter the conversation
จากนี้ไปความรู้สึกส่วนตัวจะไม่เข้าสู่การสนทนา
 “Then I will tell you my name,” the man said as he placed his falchions in their sheaths
"แล้วฉันจะบอกคุณชื่อของฉัน" ชายคนหนึ่งพูดขณะที่เขาวาง falchions ของเขาในเสื้อคลุมของพวกเขา
 “We are the ‘Wandering Wolves’ mercenaries hired by the lord of this village
"พวกเราเป็น 'ทหารรับจ้าง' Wandering Wolves ที่นายลอร์ดแห่งหมู่บ้านแห่งนี้ได้รับการว่าจ้าง
 I am Randolph, the one in charge
ฉัน Randolph ผู้รับผิดชอบ
 I’m sorry, but I’ll have to check your identities first
ฉันขอโทษ แต่ฉันจะต้องตรวจสอบข้อมูลประจำตัวของคุณก่อน
”
”