Chapter 158 Chapter 158 – One Year Later (4) As he spoke, the aura around Baek Jongmyung burned even further
บทที่ 158 ตอนที่ 158 - หนึ่งปีต่อมา (4) ขณะที่เขาพูดสุนทรพจน์รอบ Baek Jongmyung ก็ยิ่งแย่ลง
 However, Theodore didn’t move
อย่างไรก็ตามทีโอดอร์ไม่ได้ย้าย
 Unlike his opponent who was only accepting it now, Theodore had anticipated this situation from the beginning
ดอร์ยคาดการณ์สถานการณ์เช่นนี้ตั้งแต่เริ่มแรก
 Catching Baek Jongmyung’s feet with Magic Bullet… and launching a surprise attack using Memorize… Theodore had done these things, but he had never thought they would work
จับเท้าของ Baek Jongmyung ด้วย Magic Bullet ... และเริ่มโจมตีอย่างประหลาดใจโดยใช้ Memorize ... Theodore ได้ทำสิ่งเหล่านี้ แต่เขาไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะทำงาน
 ‘Surprise attacks don’t mean much to a sword master
"การโจมตีของเซอร์ไพร์สไม่ได้หมายถึงอะไรมากนัก
’ It was true that he had sparred many times with Randolph, but a sword master was literally a grim reaper
มันเป็นความจริงที่เขาเคย sparred หลายครั้งกับแรนดอล์ฟ แต่ต้นแบบดาบเป็นตัวอักษรที่น่ากลัว reaper
 Their response speed was different that of from normal aura users
ความเร็วตอบสนองของพวกเขาแตกต่างจากผู้ใช้ออร่าปกติ
 Just like how one’s body would shrink back when it touched something hot or cold, a sword master’s aura had already reached the area of spinal reflexes
เช่นเดียวกับการที่ร่างกายของตัวเองหดตัวเมื่อสัมผัสกับอะไรบางอย่างที่ร้อนหรือเย็นออร่าต้นแบบของดาบก็มาถึงพื้นที่ของการตอบสนองเกี่ยวกับกระดูกสันหลังแล้ว
 They could prevent ambushes even while in a deep sleep, and a lightning strike would be prevented with minimal damage
พวกเขาสามารถป้องกันไม่ให้เกิดการซุ่มโจมตีแม้ในขณะที่หลับลึกและการโจมตีด้วยสายฟ้าจะได้รับการป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหายน้อยที่สุด
 A sword master’s aura was for offense and defense
รัศมีของโทดาบเป็นความผิดและการป้องกัน
 Setting aside their Aura Ability, their combat power with pure aura was extremely threatening
การป้องกันความสามารถในการรับรู้ความสามารถ Aura ของพวกเขาพลังการต่อสู้ของพวกเขาด้วย aura บริสุทธิ์เป็นอันตรายอย่างมาก
 High attack power and defense, excellent mobility, and overwhelming endurance… there were no weaknesses
พลังโจมตีที่สูงและการป้องกันการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยมและความอดทนอย่างท่วมท้น ... ไม่มีจุดอ่อน
 Kakiing… At that moment, Baek Jongmyung’s blade moved like a wave
Kakiing ... ในขณะนั้นใบมีดของ Baek Jongmyung เคลื่อนไปเป็นคลื่น
  Seeing it, Theodore muttered unconsciously, “…Soft sword?” “Oh, so you know it
เมื่อเห็นมันดอร์ยพลางพึมพำโดยไม่รู้ตัวว่า "... ดาบอ่อน" "โอ้คุณรู้แล้วสิ
 I heard that it isn’t often used in the west, so you have great knowledge,” Baek Jongmyung replied with an admiring expression
ฉันได้ยินมาว่ามันไม่ได้ถูกใช้บ่อยๆในฝั่งตะวันตกดังนั้นคุณจึงมีความรู้ที่ดี "Baek Jongmyung ตอบด้วยท่าทางที่ชื่นชม
 However, Theodore would’ve thought it was just a strange swordsmanship if it wasn’t for Lee Yoonsung’s memories
อย่างไรก็ตามดอร์ยจะคิดว่ามันเป็นแค่การดาบหากไม่ใช่ความทรงจำของลียองยุน
 With a strong and resilient metal, the sword was capable of creating trajectories with a unique flexibility
ด้วยโลหะที่แข็งแรงและยืดหยุ่นดาบก็สามารถสร้าง trajectories ที่มีความยืดหยุ่นไม่เหมือนใคร
 A master could use it to deal fatal blows from any angle
นายสามารถใช้มันเพื่อจัดการความตายจากมุมใด ๆ
 Regrettably, Lee Yoonsung had no experience fighting against it
น่าเศร้าที่ Lee Yoonsung ไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้กับมัน
 “Then let’s get started,” Baek Jongmyung spoke as he rushed forward first
"แล้วเรามาเริ่มกันเถอะ" Baek Jongmyung พูดขณะที่เขารีบวิ่งไปก่อน
 The sword in his right hand moved like a whip several times, with the sword’s acceleration creating afterimages
ดาบในมือขวาของเขาขยับเหมือนแส้หลายครั้งด้วยการเร่งความเร็วของดาบทำให้เกิดภาพซ้อนทับ
 Theodore had only experienced Randolph’s straightforward sophistication, but this was fundamentally different
Theodore มีประสบการณ์เพียงอย่างเดียว Randolph 's ซับซ้อนตรงไปตรงมา แต่นี่คือพื้นฐานที่แตกต่างกัน
 Pit! Blood splattered out
หลุม! 
 Even with the help of his sensory perception, Theodore got injured
แม้ด้วยความช่วยเหลือของการรับรู้ประสาทสัมผัสของเขา Theodore ได้รับบาดเจ็บ
 Baek Jongmyung had swung from a distance which the sword couldn’t reach Theodore, but a line of blood was still drawn on Theodore’s cheek
Baek Jongmyung หลุดจากระยะไกลซึ่งดาบไม่สามารถเข้าถึง Theodore แต่เส้นเลือดของเลือดยังคงติดกับแก้มของ Theodore
 Once a whip struck, it would become as hard as a mace
เมื่อแส้ตีมันจะกลายเป็นยากที่คทา
 Similarly, the power of the curved sword was launched at Theodore’s face! ‘Indeed, this technique…!’ Theodore stopped breathing while inwardly admiring it
ในทำนองเดียวกันอำนาจของดาบโค้งได้เปิดตัวที่ใบหน้าของ Theodore! 
 At a close distance, it was faster and more powerful than Magic Bullet
ในระยะใกล้มันเร็วและมีพลังมากกว่า Magic Bullet
 The snake-like orbit was difficult to read, and it wasn’t a technique he could cope with, even with his senses
โคจรของงูเป็นเรื่องยากที่จะอ่านได้และไม่ใช่เทคนิคที่เขาสามารถรับมือได้แม้จะมีความรู้สึกของเขาก็ตาม
 Above all, it wasn’t a technique which ended with one or two hits
เหนือสิ่งอื่นใดไม่ใช่เทคนิคที่ลงท้ายด้วยหนึ่งหรือสองเพลงฮิต
 Instead, the attacks poured out like rain
แทนการโจมตีเทออกเช่นฝน
 No, it was like a snake with hundreds of heads
ไม่เป็นเหมือนงูที่มีหลายร้อยหัว
 Ping! The protective magic he used as a shield was pierced like it was a piece of cloth
ปิง! 
 Defense magic which shielded his whole body wasn’t good against a single-point attack
เวทมนตร์ป้องกันซึ่งป้องกันร่างกายของเขาไม่ดีต่อการโจมตีแบบจุดเดียว
 However, if he reduced the defense area, a mistake of a few millimeters would lead to a fatal injury
อย่างไรก็ตามถ้าเขาลดพื้นที่ป้องกันความผิดพลาดของมิลลิเมตรมิลลิเมตรจะนำไปสู่การบาดเจ็บร้ายแรง
 ‘I can’t block it
'ฉันไม่สามารถปิดกั้นได้
 I should avoid it
ฉันควรหลีกเลี่ยง
’ Theodore was out of breath as he activated, ‘Battle Song
'Theodore ได้หมดแรงในขณะที่เขาเปิดใช้งาน' Battle Song '
 Sonata of Speed
Sonata of Speed
 Vivace
Vivace
’ Battle Song strengthened his overall physical abilities while the others enhanced his mobility
Battle Song เพิ่มความสามารถทางกายภาพโดยรวมขณะที่คนอื่นเพิ่มความสามารถในการเคลื่อนไหวของเขา
 His speed had temporarily increased by 50%, so he was determined to find a breakthrough
ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นชั่วคราว 50% ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะพบกับความก้าวหน้า
 Unsurprisingly, the light in Theodore’s eyes soon started to see some of the orbit
ไม่น่าแปลกใจที่แสงในดวงตาของธีโอดอร์เริ่มมองเห็นบางส่วนของวงโคจร
 ‘…This much is enough!’ Simultaneously, Theodore took a step forward
'... นี่มันมากพอแล้ว' พร้อม ๆ กัน Theodore ก้าวไปข้างหน้า
 “Hmm?” The advance was surprising, and Baek Jongmyung looked at Theodore with a confused expression
"อืม?" ความก้าวหน้าก็น่าแปลกใจและ Baek Jongmyung มองไปที่ Theodore ด้วยความรู้สึกสับสน
 The magician’s robes were filled with holes, and blood flowed from his wounds
เสื้อคลุมของหมอผีเต็มไปด้วยรูและเลือดไหลออกจากบาดแผลของเขา
 So, why was he advancing? It was an action beyond bold recklessness
แล้วทำไมเขาก้าวไปข้างหน้า? 
 However, unlike his thoughts, Baek Jongmyung didn’t slow down his momentum
อย่างไรก็ตามความคิดของเขาแตกต่างจาก Baek Jongmyung ไม่ทำให้โมเมนตัมของเขาชะลอตัว
 He had already paid a price once for carelessness
เขาได้จ่ายเงินราคาหนึ่งครั้งสำหรับความประมาท
 He wouldn’t be taken by the same thing twice
เขาจะไม่ถูกพรากไปจากสิ่งเดียวกันสองครั้ง
 The storm of swords swallowed Theodore
พายุแห่งดาบกลืน Theodore
 Kwakakakak! The gravel was scraped away, and a few weeds scattered like dust
Kwakakakak! 
 Even a knight with full plate armor would be torn to rags by the whirlwind, let alone Theodore who was wearing robes
แม้แต่อัศวินที่มีชุดเกราะเต็มรูปแบบจะถูกฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ โดยลมกรดนับประสา Theodore ผู้สวมเสื้อคลุม
 It was a terrible sight which caused the spectators to not want to see the results
มันเป็นภาพที่น่ากลัวซึ่งทำให้ผู้ชมไม่อยากเห็นผล
 “T-This…!” “Sir Ted…!?” However, the two sword masters didn’t panic
"T-this ... !" "เซอร์เทด ... !" อย่างไรก็ตามนายดาบสองนายไม่ได้ตกใจ
 Randolph was familiar with Theodore’s skills
Randolph คุ้นเคยกับทักษะของ Theodore
 Meanwhile, Baek Jongmyung cried out unknowingly, “Good!” It was an evasion that even the attacker admired! Theodore and the swords had danced gloriously at a speed which couldn’t be followed by ordinary human eyesight
ในขณะเดียวกัน Baek Jongmyung ร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัวว่า "ดี!" มันเป็นการหลีกเลี่ยงที่ผู้บุกรุกชื่นชม! 
 He had avoided the attack, but it wasn’t simply because he was fast
เขาหลีกเลี่ยงการโจมตี แต่ไม่ใช่แค่เพราะเขาเร็วเท่านั้น
 It was because he had used Lee Yoonsung’s foot movements
เป็นเพราะเขาได้ใช้การเคลื่อนไหวของเท้าของลีโยยอง
 Theodore danced between the vortex of blades
Theodore เต้นระหว่างน้ำวนของใบมีด
 Shortly after that, Theodore’s turn finally came
ในไม่ช้าหลังจากนั้น Theodore ก็เดินเข้ามา
 ‘An eye exists in any storm
ตามีอยู่ในพายุใด ๆ
’ Unlike the violent outskirts, the center of the turbulent force was calm
ศูนย์กลางแห่งความวุ่นวายก็สงบ
 Of course, swordsmanship and a natural phenomenon couldn’t be seen in the same context, but there were similar aspects
แน่นอนว่าการดาบและปรากฏการณ์ทางธรรมชาติไม่สามารถเห็นได้ในบริบทเดียวกัน แต่มีลักษณะคล้ายกัน
 It was necessary to maintain the torque at certain intervals in order to generate the acceleration
มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการรักษาแรงบิดในช่วงเวลาหนึ่งเพื่อที่จะสร้างความเร่ง
 This meant the power of the torque wouldn’t be exerted if Theodore approached close to Baek Jongmyung
นี่หมายความว่าพลังของแรงบิดจะไม่เกิดขึ้นถ้า Theodore เข้าใกล้ Baek Jongmyung
 It was certainly true in theory, but who would want to try it against a sword master? “-Spell Fusion
มันเป็นความจริงอย่างแน่นอนในทางทฤษฎี แต่ใครจะอยากลองทำกับต้นแบบดาบ? 
” A person insane enough to do so was right here
"คนบ้าพอที่จะทำเช่นนั้นก็ถูกที่นี่
 ‘Memorize
‘จดจำ
 All Slots Open
สล็อตทั้งหมดเปิดอยู่
 Triple Blaze Burst
Triple Blaze Burst
 Triple Fire Strike
การดับเพลิงสามครั้ง
 Spell Fusion: Strike Flare
สะกดฟิวชั่น: Strike Flare
’ At that moment, Theodore’s fist became hot enough to melt iron
ตอนนั้นกำปั้นของธีโอดอร์เริ่มร้อนขึ้นพอที่จะทำให้เหล็กละลายได้
 Kwaaaaang! There was a massive explosion
Kwaaaaang! 
 The fire spread quickly as Theodore flashed over to the other side
ไฟลุกลามอย่างรวดเร็วขณะที่ดอร์ยประกายขึ้นไปอีกฟากหนึ่ง
 Baek Jongmyung’s clothing was almost destroyed, and despite defending with aura, there were shallow burns on his skin
เสื้อผ้าของ Baek Jongmyung เกือบจะถูกทำลายและแม้จะได้รับการปกป้องด้วยกลิ่นอรุณ แต่ก็มีแผลพุพองอยู่บนผิวของเขา
 Without paying any attention to the pain from his wounds, Baek Jongmyung spoke, “…Truly amazing skills, Sir Ted
โดยไม่ต้องใส่ใจกับอาการเจ็บปวดจากบาดแผลของเขา Baek Jongmyung พูดว่า "... ทักษะที่ยอดเยี่ยมอย่างเซอร์เทอร์
” In this limited battlefield of a vacant lot, a magician could go against a sword master…? It was a situation where his Aura Ability was sealed, but that wasn’t an excuse
"ในสนามรบที่ จำกัด แห่งนี้เป็นที่ว่างนักมายากลสามารถไปต่อต้านนายดาบได้ ... ? 
 If they competed with equal abilities, he might’ve become a chunk of charcoal sooner
หากพวกเขาแข่งขันกับความสามารถเท่าเทียมกันเขาอาจจะกลายเป็นถ่านหินเร็ว ๆ นี้
 Additionally, the opponent who had driven him to this state was in the early-20s, mid-20s at most
นอกจากนี้ฝ่ายตรงข้ามที่ได้ขับรถให้เขาไปยังรัฐนี้อยู่ในช่วงต้นทศวรรษที่ 20, ช่วงกลางยุค 20 ส่วนใหญ่
 Baek Jongmyung spoke to Theodore who emerged from the fire, “More than anything else, that footwork is from a famous martial arts family
Baek Jongmyung ได้พูดคุยกับ Theodore ที่โผล่ออกมาจากกองไฟว่า "ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดการเดินเท้านั้นมาจากครอบครัวศิลปะการต่อสู้ที่มีชื่อเสียง
 If you don’t mind, can you tell me where you learned it?” Theodore thought for a moment before answering, “I happened to run into a kinsmen of the Lee Family and was taught, but he is deceased now
ถ้าคุณไม่คิดจะบอกได้ไหมว่าคุณเรียนรู้จากที่ใด "ดอร์ยคิดสักครู่ก่อนที่จะตอบว่า" ฉันเคยวิ่งเข้าไปในญาติของครอบครัวลีและได้รับการสอน แต่ตอนนี้เขาเสียชีวิตแล้ว
” “Lee Family… that isn’t a family from Western Xia
"ครอบครัวลี ... นั่นไม่ใช่ครอบครัวจาก Western Xia
” Baek Jongmyung wanted to converse this more on this subject, but Theodore refused to open his mouth
"Baek Jongmyung ต้องการพูดคุยเรื่องนี้มากขึ้นในเรื่องนี้ แต่ Theodore ปฏิเสธที่จะเปิดปากของเขา
 Although Baek Jongmyung was sad for a moment, he quickly found what Theodore was lacking
ถึงแม้ว่า Baek Jongmyung ก็เสียใจสักครู่เขาก็รีบพบว่า Theodore กำลังขาดอะไร
 “Sir Ted is comfortable with the martial arts taught to you, but you haven’t yet mastered it
"เซอร์เทดรู้สึกสบายใจกับศิลปะการต่อสู้สอนให้คุณ แต่คุณยังไม่เข้าใจเรื่องนี้
” “Yes, it is still immature
"" ใช่มันยังไม่บรรลุนิติภาวะ
” “Huh, that isn’t the right word
"" อืมนั่นไม่ใช่คำพูดที่ถูกต้อง
 There are many juniors in my hometown, but I’ve never seen someone like Ted
มีน้องๆหลายคนในบ้านเกิดของฉัน แต่ฉันไม่เคยเห็นใครบางคนเช่นเท็ด
 I once again realized that the world is really wide
ฉันรู้อีกครั้งว่าโลกกว้างมาก
” Baek Jongmyung squeezed the sword in his hand and released his stance like he thought it was over
"Baek Jongmyung บีบดาบไว้ในมือและปล่อยท่าทางเหมือนคิดว่าจบแล้ว
 However, Theodore wasn’t satisfied yet
อย่างไรก็ตาม Theodore ยังไม่พอใจ
 He was in front of a strong man who could refine his nerves to the limit, giving Theodore a stimulus which wasn’t possible while sparring with Randolph
เขาอยู่ตรงหน้าชายแข็งแรงที่สามารถปรับเส้นประสาทของเขาให้มีขีด จำกัด ทำให้ Theodore เป็นตัวกระตุ้นซึ่งเป็นไปไม่ได้ในขณะที่กำลังซ้อมกับแรนดอล์ฟ
 This experience with a master was worth more than 1,000 gold
ประสบการณ์นี้กับนายมีค่ามากกว่า 1,000 เหรียญ
 So, Theodore made a reasonable compromise
ดังนั้น Theodore ทำให้การประนีประนอมที่สมเหตุสมผล
 “As Master Baek said, I haven’t mastered this technique yet
"ในฐานะนาย Baek กล่าวว่าฉันยังไม่เข้าใจเทคนิคนี้
 But I do have one skill I haven’t tried before
แต่ฉันมีทักษะเพียงอย่างเดียวที่ฉันไม่เคยลองมาก่อน
” “…Uhh, that is regrettable
"" ... อืมนั่นน่าเสียดาย
” As expected from a warrior, Baek Jongmyung knew the meaning of Theodore’s words and placed strength into the hand holding his sword again
"ตามที่นักรบคาดหวังไว้ Baek Jongmyung รู้ความหมายของคำพูดของธีโอดอร์และวางความแข็งแกร่งไว้ในมือถือดาบอีกครั้ง
 It was a request to renew the fight
มันเป็นคำขอที่จะต่ออายุการต่อสู้
 Baek Jongmyung wouldn’t decline
Baek Jongmyung จะไม่ปฏิเสธ
 No, in fact, he wanted to see more of Theodore’s skills
ไม่ได้ในความเป็นจริงเขาต้องการดูเพิ่มเติมเกี่ยวกับทักษะของ Theodore
 As expected, Baek Jongmyung nodded readily
ตามที่คาดไว้ Baek Jongmyung พยักหน้าพร้อม ๆ กัน
 “Then shall we end this by competing with one last skill?” “It is a good idea
"แล้วเราจะจบเรื่องนี้ด้วยการแข่งขันกับสกิลสุดท้าย?" "มันเป็นความคิดที่ดี
” The two men exchanged a promise and retreated at a reasonable interval
"ชายสองคนแลกเปลี่ยนสัญญาและถอยกลับในช่วงเวลาที่เหมาะสม
 ‘Good, this is enough
"ดีพอแล้ว
’ It was still unusable in practice, but it was possible in a situation like this
'มันยังคงใช้ไม่ได้ในทางปฏิบัติ แต่ก็เป็นไปได้ในสถานการณ์เช่นนี้
 As it was mentioned several times, a magician was strongest when they had secured a safe distance and time
ตามที่ได้กล่าวถึงหลายครั้งนักมายากลก็แข็งแรงที่สุดเมื่อพวกเขาได้รับความปลอดภัยในระยะทางและเวลา
 If this were a normal battle against a warrior, for a magician, the probability of winning would be less than half
ถ้านี่เป็นการต่อสู้กับนักรบตามปกติสำหรับหมอผีความน่าจะเป็นของการชนะจะน้อยกว่าครึ่ง
 However, what if the magician was Theodore Miller? The odds of the opponent winning would fall to half, or less than half
อย่างไรก็ตามถ้าหมอผีเป็น Theodore Miller? 
 Theodore did one last check and closed his eyes silently
ทีโอดอร์ทำเช็คครั้งสุดท้ายและปิดตาของเขาอย่างเงียบ ๆ
 It was a technique that couldn’t be used without concentrating
เป็นเทคนิคที่ไม่สามารถใช้งานได้โดยไม่เน้น
 ‘Answer, door to Muspelheim
ตอบประตู Muspelheim
’ There was no need to open his mouth as the red tattoo on his left hand started to move under his glove
"ไม่จำเป็นต้องเปิดปากเป็นรอยสักสีแดงบนมือซ้ายของเขาเริ่มขยับเข้าไปใต้ถุงมือของเขา
 A dimension of fire where the density of mana was different from the normal world opened up, and the flames of Muspelheim filled his entire left arm
ขนาดของไฟที่ความหนาแน่นของมานาแตกต่างจากโลกปกติที่เปิดขึ้นและเปลวเพลิงของ Muspelheim เต็มแขนซ้ายทั้งหมดของเขา
 Then he moved his consciousness from his left hand to another place
จากนั้นเขาก็ขยับสติจากมือซ้ายไปอีกที่หนึ่ง
 ‘…This is still a little tough
'... นี่มันยังยากนิดหน่อย
’ The Blood Mark of Aquilo, the dragon who used to rule the Pirate Archipelago, wriggled in response
'มาร์คเลือดของ Aquilo, มังกรที่เคยปกครองเกาะโจรสลัด, wriggled ในการตอบสนอง
 It was a beautifully moist and cool aura
มันเป็นกลิ่นอายที่ชุ่มฉ่ำและสวยงาม
 The dense energy which came from the dragon was so enormous it was like something sticky was stuck to Theodore’s skin
พลังงานที่หนาแน่นซึ่งมาจากมังกรนั้นมหึมามากมันเหมือนกับสิ่งที่เหนียวติดกับผิวของ Theodore
 His concentration was shaken by this feeling, and Theodore grumbled before continuing to focus
โทดอร์ยงโกรธก่อนที่จะโฟกัสต่อไป
 His left hand contained Muspelheim’s flames, while his right hand contained Aquilo’s cold mana from the dragon blood
มือซ้ายของเขามีเปลวไฟของ Muspelheim ในขณะที่มือขวาของเขามีมานะเย็นของ Aquilo จากเลือดมังกร
 The yin energy and yang energies, two contrasting energies, formed in his hands
พลังงานหยินและพลังงานหยางสองพลังงานที่แตกต่างกันเกิดขึ้นในมือของเขา
 Aquilo’s cool mana and Muspelheim’s flames struggled against each other
แรงโน้มถ่วงของ Aquilo และเปลวไฟของ Muspelheim ต่อสู้กับแต่ละอื่น ๆ
 Even Theodore, who constantly trained his mind, couldn’t hold it for long
แม้แต่ดอร์ยซึ่งได้รับการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องจิตใจของเขาไม่สามารถถือไว้ได้นาน
 In this state, even opening his mouth was grueling
ในรัฐนี้แม้กระทั่งการเปิดปากของเขาก็เหนื่อยมาก
 “-I’m going!” “Yes!” As Theodore barely managed to speak, Baek Jongmyung raised his aura
"ฉันจะไป!" "ใช่!" เมื่อ Theodore แทบจะไม่พูดอะไร Baek Jongmyung ยกออร่าขึ้น
 Baek Jongmyung sensed that this power was unusual
Baek Jongmyung รู้สึกว่าพลังนี้ผิดปกติ
 The hairs on his body rose whenever he felt a threat to this life
เส้นผมบนร่างกายของเขาลุกขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกเป็นภัยคุกคามต่อชีวิตนี้
 He was being warned by his decades of training that this skill couldn’t be stopped entirely with aura defense
เขาได้รับคำเตือนจากการฝึกซ้อมหลายสิบปีของเขาว่าสกิลนี้ไม่สามารถหยุดยั้งการป้องกันออร่าได้ทั้งหมด
 “Huhaha! My blood is boiling for the first time in a long time!” The jubilation of a warrior… The power coming from Theo was enough to threaten Baek Jongmyung
“Huhaha! 
 As Baek Jongmyung’s mouth formed a smile, both of Theodore’s hands moved forward
ขณะที่ปากของ Baek Jongmyung ยิ้มขึ้นทั้งสองมือของ Theodore ก้าวไปข้างหน้า
 ‘Focus, focus, focus, focus, focusssss-…’ Blood flowed from Theodore’s nose while his hands moved in a semicircle
'โฟกัสโฟกัสโฟกัสโฟกัส focusssss- ... ' เลือดไหลจากจมูกของ Theodore ขณะที่มือของเขาเคลื่อนที่เป็นวงกลม
 A year had passed after defeating Superbia, and during that time, he had developed this method of protecting his life
ปีที่ผ่านมาหลังจากเอาชนะ Superbia และในช่วงเวลานั้นเขาได้พัฒนาวิธีการนี้ในการปกป้องชีวิตของเขา
 This time, instead of draining away, the power was pulled inward
เวลานี้แทนการระบายน้ำออกพลังงานถูกดึงเข้าด้านใน
 The red and blue mana tangled together, creating an attack which could never have been seen before
มาสสีแดงและสีฟ้าพันกันสร้างการโจมตีที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
 ――――――――――! A flash burst out
----------! 
 *     *     * Kurururung! There was an earthquake, and the spectators standing in the distance stumbled
* * * Kurururung! 
 The two children, whom Baek Jongmyung had brought, were able to straighten their bodies, but Elsid and Marquis Piris could only regain their balance after holding onto a nearby tree
เด็กสองคนซึ่ง Baek Jongmyung ได้นำมาช่วยในการทำให้ร่างกายของพวกเขาเรียบขึ้น แต่ Elsid และ Marquis Piris สามารถฟื้นความสมดุลได้หลังจากที่จับต้นไม้ใกล้ ๆ แล้ว
 “W-What the hell is this…!” With confused eyes, Elsid looked at the vacant lot covered in dust
"อืม ... นี่มันน่ะ ... !" ด้วยสายตาที่สับสนเอลส์ดูมองไปที่ฝุ่นละอองที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่น
 Despite having retreated to a considerable distance as so not to get caught by the collision, the shock wave had spread out a few hundred meters and made them dizzy
แม้ว่าจะมีการถอยห่างออกไปเป็นระยะทางไกล ๆ เพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งกันคลื่นกระแทกแผ่ซ่านออกไปไม่กี่ร้อยเมตรทำให้พวกเขาหวาดกลัว
 He was inexperienced with masters and had never seen their skills directly
เขาไม่ค่อยมีประสบการณ์กับเจ้านายและไม่เคยเห็นทักษะของพวกเขามาก่อน
 Their bodies shivered from the struggle
ร่างกายของพวกเขาสั่นสะเทือนจากการต่อสู้
 Five pairs of eyes filled with contradictory feelings of surprise, fear, admiration, and interest as they looked at where the duo had collided
ห้าคู่สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ขัดแย้งกันในเรื่องของความประหลาดใจความกลัวความชื่นชมและความสนใจขณะที่พวกเขามองไปที่จุดที่คู่นี้ชนกัน
 Was it perhaps in response to their gazes…? The dust was washed away by the wind, revealing the scene inside
มันเป็นไปได้หรือไม่? 
 “Um
“อืม
” “Oh, the winner…” “Indeed…” As the five people watched, the two opponents faced each other with conflicting expressions
"" โอ้ผู้ชนะ ... "" จริง ... "ในขณะที่คนทั้งห้าเฝ้าดูทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากันด้วยการแสดงออกที่ขัดแย้งกัน
 Theodore’s exhausted body was barely standing, while Baek Jongmyung’s sword was at Theodore’s neck
ร่างกายที่อ่อนเพลียของ Theodore แทบจะไม่ยืนขณะที่ดาบของ Baek Jongmyung อยู่ที่คอของ Theodore
 It was a scene where the winner and loser were clearly revealed
มันเป็นฉากที่ผู้ชนะและผู้แพ้ถูกเปิดเผยอย่างชัดเจน
  The swordsman Baek Jongmyung, who had beat Theodore in the last attack, gave a long sigh and lowered his sword
นักดาบ Baek Jongmyung ผู้ซึ่งเคยเอาชนะ Theodore ในการโจมตีครั้งล่าสุดได้ถอนหายใจยาวและลดดาบของเขา
 Then he declared, “This game, I have lost it
จากนั้นเขาก็ประกาศว่า "เกมนี้ฉันแพ้มันแล้ว
”
”