Chapter 161 Chapter 161 – Delicacy from the East (2) “It took more time than I thought…” Theodore mumbled before setting down the thought
บทที่ 161 - ความอ่อนแอจากตะวันออก (2) "ต้องใช้เวลามากกว่าที่คิด ... " ดอร์ยดิ่งลงก่อนที่จะคิด
 This was because the language was unfamiliar, despite having received Lee Yoonsung’s knowledge
นี่เป็นเพราะว่าภาษาไม่คุ้นเคยแม้ว่าจะได้รับความรู้จากลียองยุน
 It took him three or four times longer than usual to finish reading
ใช้เวลาในการอ่านหนังสือสามหรือสี่ครั้งนานกว่าปกติ
 Furthermore, it was common for the magic books to use not only Chinese characters but also special languages such as Sanskrit and Urdu
นอกจากนี้หนังสือเวทมนตร์ยังใช้อักขระไม่เพียง แต่ภาษาจีนเท่านั้น แต่ยังมีภาษาพิเศษเช่นภาษาสันสกฤตและภาษาอูรดู
 They were languages which Lee Yoonsung didn’t know
พวกเขาเป็นภาษาที่ลีโยนนไม่รู้จัก
 So, Theo had no choice but to learn from the beginning
ดังนั้นธีโอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากการเรียนรู้ตั้งแต่เริ่มแรก
 ‘Well, it has been a long time since I’ve studied this way
'ดีมันเป็นเวลานานตั้งแต่ฉันได้ศึกษาวิธีนี้
’ It had been around the time when he entered Bergen Academy
"มันเป็นช่วงเวลาที่เขาเข้า Bergen Academy แล้ว
 He remembered his desperate days of spending all night studying over paper
เขาจำได้ว่าเขาต้องใช้เวลาตลอดทั้งคืนในการอ่านหนังสือพิมพ์
 Theodore recalled the memories as he replaced the worn down pen
Theodore เรียกคืนความทรงจำในขณะที่เขาเปลี่ยนที่ใส่ลงปากกา
 Over the past fortnight, he had used more than a dozen ink cartridges
ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาใช้ตลับหมึกมากกว่าหนึ่งโหล
 If it wasn’t for recovery magic, he would’ve got a stress fracture in his wrist
ถ้าไม่ใช่เพื่อการกู้คืนเวทมนตร์เขาจะมีข้อแตกหักในข้อมือ
 If Theodore had to study like this, what about the warrior’s son? “B-Brother…” A faint voice called out from the desk next to Theo
ถ้า Theodore ต้องศึกษาอย่างนี้แล้วลูกชายของนักรบจะเป็นเช่นไร? 
  Like Theodore, dozens of books were piled up in front of Baek Dongil, who had a dark stubble
เหมือนดอร์ยหนังสือหลายสิบเล่มถูกกองอยู่ตรงหน้า Baek Dongil ที่มีตอซังสีดำ
 Baek Dongil was in the same predicament as Theodore
Baek Dongil อยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกับ Theodore
 Along with runes, which could be called the basics of a magician, it was necessary to raise his skill in the common language to the level of a local
พร้อมกับรูซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นพื้นฐานของนักมายากลซึ่งจำเป็นต้องยกระดับทักษะของเขาในภาษาทั่วไปให้อยู่ในระดับท้องถิ่น
 Additionally, there were the mathematics and geometry skills needed to calculate the magic formulas
นอกจากนี้ยังมีทักษะคณิตศาสตร์และเรขาคณิตที่จำเป็นในการคำนวณสูตรวิเศษ
 However, Theodore was a cruel figure when it came to studying
อย่างไรก็ตาม Theodore เป็นคนโหดร้ายเมื่อมาถึงการศึกษา
 Clack! There was no chanting
Clack! 
 Healing and Refresh, the two spells which were triggered with a single tap of his fingers, wrapped around Baek Dongil’s body
Healing and Refresh มีคาถาสองตัวที่ถูกกระตุ้นด้วยการแตะนิ้วเพียงนิ้วเดียวพันรอบร่างของ Baek Dongil
 The combined magic which healed physical fatigue and mental fatigue was really effective
เวทมนตร์ที่ช่วยรักษาความเหนื่อยล้าและความเมื่อยล้าทางจิตใจได้ผลดีจริงๆ
 “Are you okay now?” It was as Theo said
"ตอนนี้คุณโอเคไหม?" ตามที่ธีโอกล่าว
 The dark circles under Baek Dongil’s eyes lightened up, and his throbbing fingers, sore from hours of use, felt lighter
รอยคล้ำใต้ดวงตาของ Baek Dongil สว่างขึ้นและนิ้วมือสั่นของเขาเจ็บจากการใช้งานรู้สึกเบา
 However, the accumulated tiredness was still the same, causing Baek Dongil to look at Theodore with a sullen face
อย่างไรก็ตามความเหนื่อยล้าสะสมยังคงเหมือนเดิมทำให้ Baek Dongil มองหน้า Theodore ด้วยใบหน้าที่บอบบาง
 “Uhh… I still can’t get used to this feeling, despite experiencing it a few times
"อืม ... ฉันยังไม่คุ้นเคยกับความรู้สึกนี้แม้ว่าจะประสบกับปัญหานี้สัก 2-3 ครั้ง
” “It is still just a shortcut
"" มันยังคงเป็นแค่ทางลัด
 This is already the eighth time, and the gap between recovery spells is getting smaller… It is a little early, but we will end it here for today
นี่เป็นครั้งที่แปดแล้วและช่องว่างระหว่างเวทแวร์การกู้คืนจะเล็กลง ... มันเร็วไปนิดหน่อย แต่เราจะสิ้นสุดที่นี่ในวันนี้
” Magic was limited when it came to recovering the body
"เมจิกถูก จำกัด เมื่อมันมาถึงการกู้คืนร่างกาย
 If recovery magic was used repeatedly, the effect would decrease
หากมีการใช้เวทมนตร์การกู้คืนซ้ำ ๆ ผลจะลดลง
 Additionally, the body which received the excessive magic power in a short period of time would become temporarily resistant to magic
นอกจากนี้ร่างกายที่ได้รับพลังเวทมนตร์มากเกินไปในช่วงเวลาสั้น ๆ จะกลายเป็นเวทมนต์ชั่วคราว
 Of course, people from the magic tower would’ve collapsed from dizziness at least 20 times already
แน่นอนคนจากเวทมนตร์ทาวเวอร์จะพังทลายลงจากอาการวิงเวียนศีรษะอย่างน้อย 20 ครั้งแล้ว
 However, their physical bodies couldn’t be compared to Baek Dongil, despite him still being a beginner
อย่างไรก็ตามร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเทียบกับ Baek Dongil แม้ว่าเขาจะยังคงเป็นผู้เริ่มต้นก็ตาม
 Once Theodore’s permission was given, Baek Dongil got up from the seat he had been stuck in for hours and grumbled, “Urgh! But Brother, do I really need to learn this official language? Can’t Brother teach me instead of reading the books?” “No, that won’t work,” Theodore firmly rejected the idea
เมื่อได้รับอนุญาตจาก Theodore Baek Dongil ลุกขึ้นจากที่นั่งที่เขาเคยติดค้างไว้เป็นเวลาหลายชั่วโมงและบ่นว่า "Urgh! 
 Theodore had faithfully accumulated his knowledge, so he knew that such a narrow viewpoint wouldn’t work
Theodore ได้สะสมความรู้ของเขาอย่างซื่อสัตย์ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ามุมมองแบบแคบ ๆ ไม่ได้ผล
 A person who used a shortcut for a comfortable path would have their ankle grabbed one day by the insincere attitude
คนที่ใช้ทางลัดเพื่อหาเส้นทางที่สะดวกสบายจะมีข้อเท้าคว้าหนึ่งวันด้วยท่าทีไม่จริงใจ
 This method might seem insufficient now, but it wouldn’t be easy to forget the words
วิธีนี้อาจดูเหมือนไม่เพียงพอในขณะนี้ แต่จะไม่ง่ายที่จะลืมคำ
 For magicians who pursued infinite wisdom, oblivion was the worst enemy
สำหรับนักมายากลที่ใฝ่หาภูมิปัญญาที่ไม่มีที่สิ้นสุดการถูกลืมเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุด
 A person who couldn’t find a path through their own will would eventually wander in silence
คนที่ไม่สามารถหาเส้นทางผ่านตัวของพวกเขาเองในที่สุดก็จะเดินในความเงียบ
 “You can’t forget to set up the foundation of a pillar just because you’re in a hurry
"คุณไม่สามารถลืมที่จะตั้งรากฐานของเสาเพียงเพราะคุณกำลังรีบร้อน
 As a descendant of a warrior, don’t you know what happens to a person who neglects the foundations?” “T-That…” Baek Dongil stammered at the sharp words
ในฐานะลูกหลานของนักรบคุณไม่รู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนที่ไม่สนใจฐานราก? "" T-That ... "Baek Dongil ตะแคงคำพูดที่คมชัด
 This made Theodore pat his shoulder and smile
นี่ทำให้ Theodore กอดไหล่และรอยยิ้มของเขา
 “I understand that your heart is urgent
"ฉันเข้าใจว่าใจคุณเป็นเรื่องเร่งด่วน
 Is it because I will leave this country soon?” “…I have nothing to say
เป็นเพราะฉันจะออกจากประเทศนี้เร็ว ๆ นี้? "" ... ฉันไม่มีอะไรจะพูด
” The boy dropped his head with a red face, embarrassed because his inner thoughts had been exposed
"เด็กชายคนนั้นพาดหัวด้วยใบหน้าสีแดงอายเพราะความคิดภายในของเขาถูกเปิดเผย
 It was a situation where he had a time limit regarding his teacher, and his young age meant he couldn’t calm his mind while knowing this
มันเป็นสถานการณ์ที่เขามีเวลา จำกัด เกี่ยวกับครูของเขาและวัยหนุ่มสาวของเขาหมายความว่าเขาไม่สามารถสงบจิตใจของเขาในขณะที่รู้เรื่องนี้
 Theodore knew Baek Dongil’s mindset, but teaching him that would be the worse answer
Theodore รู้ความคิดของ Baek Dongil แต่สอนเขาว่าจะเป็นคำตอบที่แย่ที่สุด
 So, Theodore stated in a quiet voice, “Dongil
ดังนั้น Theodore กล่าวด้วยเสียงที่เงียบสงบ "Dongil
” “Yes, Brother
" "ใช่พี่ชาย
” “I am teaching you as asked, but I can’t be a true mentor
"ฉันสอนคุณตามที่ได้รับการถาม แต่ฉันไม่สามารถเป็นที่ปรึกษาที่แท้จริง
” Baek Dongil’s eyes shook slightly at the words
"ดวงตาของ Baek Dongil ส่ายคำพูดเล็กน้อย
 He replied in a heavy tone,  “I-I see
เขาตอบด้วยน้ำเสียงหนัก "ฉันเห็นฉัน
 It has only been a fortnight, but… starting at my age and expecting great achievements…” “No, that isn’t the point
มันเป็นแค่สองสัปดาห์ แต่ ... เริ่มต้นจากวัยของฉันและคาดว่าจะได้รับความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม ... "" ไม่ใช่นั่นไม่ใช่ประเด็น
” “Huh?” Baek Dongil raised his head at Theo’s decisive voice
"" หือ? "Baek Dongil เงยหน้าขึ้นมองเสียงของเด็ดขาดของธีโอ
 He stared earnestly into Theodore’s blue eyes and gulped
เขาจ้องเข้าไปในดวงตาสีฟ้าของธีโอดอร์และกลืนอาหาร
 “Your skills are quite excellent, but I’m not a good teacher
"ทักษะของคุณค่อนข้างยอดเยี่ยม แต่ฉันไม่ใช่ครูที่ดี
 You have an abundance of power but are still immature
คุณมีอำนาจมากมาย แต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
 I can only tell you the path that you should take
ฉันสามารถบอกเส้นทางที่คุณควรใช้
” “……” “Magic isn’t something that can be learned in just a few months
"" ...... "" เวทมนตร์ไม่ใช่สิ่งที่สามารถเรียนรู้ได้ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน
 If you do it that way, you won’t be able to get a glimpse of it, from birth to death
ถ้าคุณทำอย่างนั้นคุณจะไม่สามารถมองเห็นมันได้ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงตาย
 Are you going to walk along that path?” After listening to him, the cloudiness returned to Baek Dongil’s eyes
คุณจะเดินไปตามทางนั้นหรือไม่? "หลังจากฟังเขาความหมองคล้ำกลับมายังดวงตาของ Baek Dongil
 It was the so-called heart demon
มันเป็นสิ่งที่เรียกว่าปีศาจหัวใจ
 Could it be due to the accumulated discipline built up in him since childhood…? Baek Dongil’s eyes eventually cleared up as he continued listening to Theodore speak
มันเป็นเพราะวินัยสะสมที่สร้างขึ้นมาตั้งแต่เด็ก ๆ ... ? 
 “Obviously, the amount of time during which I can teach you is short
"เห็นได้ชัดว่าช่วงเวลาที่ฉันสามารถสอนคุณสั้นได้
 However, there are many magicians, and some of them are suitable to be your teacher
อย่างไรก็ตามมีนักมายากลหลายคนและบางคนก็เหมาะที่จะเป็นครูของคุณ
 My role is to build up your foundations for when you meet that good mentor
บทบาทของฉันคือการสร้างรากฐานของคุณเมื่อคุณพบที่ปรึกษาที่ดี
” “…B-Brother
"" ... B-Brother
” Baek Dongil lowered his head with shame after hearing the truth from Theodore
"Baek Dongil ลดศีรษะลงด้วยความอับอายหลังจากได้ฟังความจริงจาก Theodore
 It made a lot of sense
มันทำให้รู้สึกมาก
 How could he impart great knowledge to Baek Dongil, who hadn’t even reached the threshold of a beginner? It was obvious that Baek Dongil wouldn’t understand even if he was taught
เขาจะถ่ายทอดความรู้อันยิ่งใหญ่ให้กับ Baek Dongil ผู้ซึ่งยังไม่ถึงจุดเริ่มต้นของการเริ่มต้น? 
 Once he accumulated his basic knowledge, he could learn under another teacher or enter an academy
เมื่อเขาสะสมความรู้พื้นฐานของเขาแล้วเขาก็สามารถเรียนรู้ภายใต้ครูคนอื่นหรือเข้าสถาบันการศึกษาได้
 Baek Dongil had an enlightened expression on his face
Baek Dongil แสดงออกถึงความรู้สึกของเขาบนใบหน้า
 He was too embarrassed to be overly grateful, but the atmosphere was too heavy to remain silent
เขารู้สึกอับอายมากที่ได้รู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง แต่บรรยากาศก็หนักเกินไปที่จะเงียบ
 Theodore noticed the atmosphere half a beat later and rose to his feet
ดอร์ยสังเกตเห็นบรรยากาศครึ่งจังหวะในภายหลังและลุกขึ้นยืนที่เท้าของเขา
 “Let’s start again tomorrow at noon
"เราจะเริ่มต้นใหม่พรุ่งนี้ตอนเที่ยงวัน
 Until then, review what you’ve studied and have a good rest
จนแล้วทบทวนสิ่งที่คุณได้ศึกษาและพักผ่อนได้ดี
” “Yes, Brother! I’ll finish it thoroughly!” Baek Dongil responded vigorously, before looking at the stack of books on Theodore’s desk
" "ใช่พี่ชาย! 
 Baek Dongil hadn’t finished learning the official language, but Theodore was already reading the magic books by himself
Baek Dongil ยังไม่จบการเรียนภาษาราชการ แต่ Theodore กำลังอ่านหนังสือเวทมนตร์ด้วยตัวเอง
 Baek Dongil was quite confident in his studying ability, but his pace was much slower
Baek Dongil ค่อนข้างมั่นใจในความสามารถในการเรียนของเขา แต่ก้าวเดินช้าลงมาก
 “By the way, Brother is really awesome
"บราเดอร์น่ากลัวจริงๆ
 You must’ve received a lot of praise from your elders since you were a child, and you were definitely called a genius right?” “…No
คุณต้องได้รับการยกย่องมากจากผู้สูงอายุของคุณตั้งแต่ตอนที่คุณยังเด็กและคุณถูกเรียกว่าอัจฉริยะใช่ไหม? "" ... ไม่
” Theodore smiled bitterly as he spoke of his old nickname, “In the academy, I failed three times and was called a dunce
ธีโอดอร์ยิ้มอย่างขมขื่นขณะที่พูดถึงชื่อเล่นเก่าของเขาว่า "ในสถาบันการศึกษาฉันล้มเหลวสามครั้งและถูกเรียกว่า dunce
” “Y-Yes?!” “Maybe it is one of the reasons why I am teaching you
"" Y-Yes ?! "" อาจจะเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ฉันสอนคุณ
 You resemble my old self
คุณคล้ายกับตัวตนเก่าของฉัน
” Baek Dongil couldn’t say anything as the unknown past flashed before Theodore’s eyes
"Baek Dongil ไม่สามารถพูดอะไรก็ได้อย่างที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนประกายก่อนที่ตาของ Theodore
 Theodore patted Baek Dongil on the shoulder again before turning away from him
ทีโอดอร์ตบ Baek Dongil บนไหล่อีกครั้งก่อนที่จะหันหลังหนีออกจากตัวเขา
 Then the door closed without a sound, with only the faint echo of footsteps in the corridor
จากนั้นประตูปิดลงโดยไม่มีเสียงโดยมีเพียงเสียงฝีเท้าที่จาง ๆ ในทางเดิน
 The memories were like faded watercolors
ความทรงจำเหมือนภาพวาดสีจาง
   *     *     * After finishing the study session with Baek Dongil, Theodore had a quick meal and then returned to his room
* * * หลังจากจบการศึกษากับ Baek Dongil แล้ว Theodore ก็มีอาหารมื้อเล็ก ๆ แล้วกลับไปที่ห้องของเขา
 The sun was setting in the western sky, turning it a reddish color
ดวงอาทิตย์กำลังตั้งท้องฟ้าตะวันตกเปลี่ยนเป็นสีแดง
 Normally, it would be time to feed Gluttony and spar with Randolph… but not today
โดยปกติแล้วมันจะเป็นเวลาที่จะเลี้ยง Gluttony และ spar กับ Randolph ... แต่ไม่ใช่วันนี้
 Theodore looked at the book before him and muttered, “…In the end, it is this one
ดอร์ยมองไปที่หนังสือก่อนหน้าเขาและพึมพำ "... ในท้ายที่สุดก็คือเรื่องนี้
” A fortnight wasn’t a long time
"ปักษ์เป็นเวลาไม่นาน
 In the meantime, Theodore had only gotten a high degree of understanding with three or four books of shamanism
ในขณะเดียวกัน Theodore ได้รับความรู้ความเข้าใจในหนังสือสามเล่มหรือสี่เล่มที่เกี่ยวกับชาแมน
 There was the [Nine Rulers Magic Book] he picked up on the first day, but Theodore was drawn to another shamanism book
มี [Nine Rulers Magic Book] ที่เขาหยิบขึ้นมาในวันแรก แต่ Theodore ถูกดึงเข้าไปในหนังสือของชาแมน
 He cheered when he first saw the information window
เขาเชียร์เมื่อเขาเห็นหน้าต่างข้อมูลครั้งแรก
   [Art of Onmyōdō Treatise] [-This book explains the magic system based on the theory of yin and yang
[Art of Onmyōdō Treatise] [- หนังสือเล่มนี้อธิบายระบบมายากลตามทฤษฎีหยินและหยาง
 The author divided the world into yin and yang, as all things maintain balance and harmony when interacting with each other, such as water and fire
ผู้เขียนแบ่งโลกออกเป็นหยินและหยางเนื่องจากทุกสิ่งทุกอย่างรักษาความสมดุลและความสามัคคีเมื่อมีปฏิสัมพันธ์กับแต่ละอื่น ๆ เช่นน้ำและไฟ
 The author’s understanding of the laws of nature has reached an advanced state, but the author was murdered by ???? (can’t be determined)
ความเข้าใจของผู้เขียนเกี่ยวกับกฎหมายธรรมชาติได้ก้าวสู่ระดับก้าวหน้า แต่ผู้เขียนถูกฆาตกรรมโดย ???? 
 * Your understanding is very high
* ความเข้าใจของคุณสูงมาก
 (96
(96
9%) * This magic book is rated ‘Precious
9%) * หนังสือเวทมนตร์เล่มนี้ได้รับการจัดอันดับ 'Precious'
’ * When consumed, you can learn ‘Art of Onmyōdō
'เมื่อกินแล้วคุณสามารถเรียนรู้' Art of Onmyōdō '
’ * When consumed, understanding of magic attributes will greatly increase
'เมื่อบริโภคความเข้าใจเกี่ยวกับคุณลักษณะของเวทมนตร์จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
 * This is an original book written by the author
* นี่เป็นหนังสือต้นฉบับที่เขียนขึ้นโดยผู้เขียน
 However, since he wrote six books, his power is divided into six
อย่างไรก็ตามตั้งแต่เขาเขียนหนังสือหกเล่มพลังของเขาถูกแบ่งออกเป็นหกส่วน
 Even so, the fragment of soul inside this book is powerful and maintains an individual ego
แม้กระนั้นก็ตามส่วนต่างๆของจิตวิญญาณภายในหนังสือเล่มนี้ก็มีพลังและคงไว้ซึ่งอัตตาแต่ละตัว
   ‘It is best to eat this book
'ดีที่สุดคือกินหนังสือเล่มนี้
’ The prudent Theodore judged that [Art of Onmyōdō Treatise] was the most useful book for him right now
'Theodore ที่พิถีพิถันตัดสินว่า [Art of Onmyōdō Treatise] เป็นหนังสือที่มีประโยชน์มากที่สุดสำหรับเขาตอนนี้
 This idea grew, instead of diminishing, as he slowly read through the ‘Art of Onmyōdō Treatise’
ความคิดนี้เติบโตขึ้นแทนที่จะลดน้อยลงขณะที่เขาค่อยๆอ่าน "Art of Onmyōdō Treatise"
 Art of Onmyōdō was the technique of combining two incompatible powers
ศิลปะของOnmyōdōเป็นเทคนิคในการรวมอำนาจที่ไม่สามารถเข้ากันได้สองอย่าง
 Learning this would give Theodore a solution to his unfinished spell
การเรียนรู้นี้จะทำให้ Theodore แก้ปัญหาคาถาที่ยังไม่เสร็จของเขา
 He could batter at the master’s wall, possibly destroying it
เขาอาจปะติดปะต่อที่ผนังของนายได้
 Theodore made the decision and stretched out his hand, dragging the magic scroll into his hands
ดอร์ยตัดสินใจและยื่นมือออกลากม้วนมายากลในมือของเขา
 The scroll was worth at least a few gold, but Theodore tore it without any hesitation
สกู๊ดมีมูลค่าอย่างน้อยสักสองสามเหรียญทอง แต่ Theodore ฉีกขาดโดยไม่ลังเลเลย
 Puhwaak! Simultaneously, a light burst out
Puhwaak! 
 The light wasn’t attack magic or secondary magic
แสงไม่ได้โจมตีเวทมนตร์หรือเวทมนตร์รอง
 It was a special spell which produced an object with the same shape and weight, as long as certain conditions were met
เป็นการสะกดพิเศษที่สร้างวัตถุที่มีรูปร่างและน้ำหนักเท่ากันตราบเท่าที่มีเงื่อนไขบางประการ
 Theodore had created a copy of the scroll
Theodore ได้สร้างสำเนาของสกรอลล์
 As two versions of the same book appeared, Theodore picked up the copy and placed it on his desk
ดอร์ยหยิบสำเนาขึ้นและวางไว้บนโต๊ะทำงานของเขา
 This was done with the consent of Baek Dongil which he had obtained in advance
นี่เป็นการกระทำโดยได้รับความยินยอมจาก Baek Dongil ซึ่งเขาได้รับล่วงหน้า
 ‘Well, to most people, there will be no difference between the original and the copy
'คนส่วนใหญ่จะไม่มีความแตกต่างระหว่างต้นฉบับและสำเนา
’ There might be some financial differences, but it was a penny compared to how much money the Baek Family had
อาจมีความแตกต่างทางการเงินบางอย่าง แต่ก็เป็นเงินเมื่อเทียบกับเงินที่ Baek Family มีอยู่
 Therefore, Baek Dongil had easily accepted the request
ดังนั้น Baek Dongil จึงยอมรับคำขอได้ง่าย
 “Okay, this is finished
"เอาล่ะเสร็จสิ้น
” His preparations were over
การเตรียมการของพระองค์สิ้นสุดลงแล้ว
 Theodore then sat on the bed without hesitation and aimed his left hand toward [Art of OnmyōdōTreatise]
ดอร์ยนั่งลงบนเตียงโดยไม่ลังเลและเล็งมือซ้ายไป [Art of OnmyōdōTreatise]
 In this situation, only one sentence would emerge
ในสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดประโยคเดียวเท่านั้น
 “Eat, Gluttony
"กินเยอะ
” The red tongue immediately swallowed the book, as if it had been waiting
"ลิ้นสีแดงทันทีที่กลืนหนังสือเล่มนี้ราวกับว่ามันกำลังรออยู่
   [‘Art of Onmyōdō’ has been consumed
['Art of Onmyōdō' ถูกใช้แล้ว
 Your understanding is very high
ความเข้าใจของคุณสูงมาก
] [Your perception of magic attributes has greatly increased
] การรับรู้ถึงคุณลักษณะของเวทมนตร์ได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก
] [Accepting the proficiency of ‘Art of Onmyōdō’… failed
] [ยอมรับความชำนาญของ 'Art of Onmyōdō' ... ล้มเหลว
] [An original book has been consumed
] [หนังสือต้นฉบับถูกใช้แล้ว
 The synchro rate with object name ‘Abe no Seimei’ is being checked… Blocked
มีการตรวจสอบอัตรา Synchro ที่มีชื่อออบเจ็กต์ 'Abe no Seimei' ... Blocked
 Abe no Seimei has refused to sync with the user
Abe no Seimei ปฏิเสธที่จะซิงค์กับผู้ใช้
 You can try to force a sync using the permissions of a user, but it is not recommended
คุณสามารถลองซิงค์โดยใช้สิทธิ์ของผู้ใช้ แต่ไม่แนะนำ
]   “W-What?!” Synchro was refused! Theodore was shocked because he had never experienced this before
] "W-What ?!" Synchro ถูกปฏิเสธ! 
 Not only was synchro denied, the task of absorbing the proficiency of ‘Art of Onmyōdō’ had failed
ไม่เพียง แต่ถูกซิงโครปฏิเสธงานของการดูดซับความชำนาญของ 'Art of Onmyōdō' ล้มเหลว
 It was like the original book had blown up
มันเหมือนกับหนังสือต้นฉบับที่ระเบิดขึ้น
 Fortunately, the system wasn’t done yet
โชคดีที่ระบบยังไม่เสร็จสิ้น
 Once again, it was the first time Theodore had experienced this type of message
อีกครั้งหนึ่งมันเป็นครั้งแรกทีโอดอร์เคยมีประสบการณ์กับข้อความประเภทนี้
   [Object name ‘Abe no Seimei’ is asking for a conversation with the user
[ชื่อวัตถุ 'Abe no Seimei' กำลังขอการสนทนากับผู้ใช้
 Would you like to accept?]   “Before that, I want to ask something
คุณต้องการยอมรับหรือไม่?] "ก่อนหน้านั้นฉันต้องการถามอะไร
” Rather than responding to Abe no Seimei’s request, Theodore wanted an answer for this unprecedented situation
"แทนที่จะตอบสนองต่อคำร้องขอของ Abe no Seimei Theodore ต้องการคำตอบสำหรับสถานการณ์ในอดีตนี้
 Gluttony was strictly confidential about hidden functions or certain information, but it didn’t care much about the functions which had already been revealed
ความตะกละเป็นความลับอย่างเคร่งครัดเกี่ยวกับการทำงานที่ซ่อนอยู่หรือข้อมูลบางอย่าง แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเกี่ยวกับหน้าที่ที่ได้รับการเปิดเผยแล้ว
 Unsurprisingly, it replied in a blunt voice, –Do you want to ask why the synchro was rejected? “Of course
ไม่น่าแปลกใจเลยว่ามันตอบกลับด้วยเสียงทื่อ ๆ - คุณอยากจะถามว่าทำไมซิงโครจึงถูกปฏิเสธ? 
 So far, you’ve never mentioned it
จนถึงตอนนี้คุณไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้
” –To be precise, it wasn’t that I hadn’t told you, but more like I couldn’t
"เพื่อให้ถูกต้องไม่ใช่เรื่องที่ฉันไม่เคยบอกคุณ แต่อย่างที่ฉันไม่สามารถทำได้
 An ordinary person might ask for more, but Theodore stopped and thought about it
คนธรรมดาอาจขอเพิ่มเติม แต่ Theodore หยุดและคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
 It wasn’t that it hadn’t, but that it hadn’t been able to
ไม่ใช่ว่ามันไม่ได้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้
 In other words, the authors of original books didn’t have the ability to do so
กล่าวอีกนัยหนึ่งผู้เขียนหนังสือต้นฉบับไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
 Then how did the author called Abe no Seimei have this ability? To confirm his guess, Theodore opened his mouth again and asked, “Abe no Seimei
แล้วผู้เขียนชื่อ Abe no Seimei มีความสามารถเท่าไหร่? 
 Is he special?” –Special… that word isn’t wrong
เขาเป็นคนพิเศษหรือไม่? "- พิเศษ ... คำนั้นไม่ผิด
 Simply put, his spirit is high
ใส่เพียงแค่จิตวิญญาณของเขาสูง
 “Spirit is high?” -That’s right
"วิญญาณสูง?" - ใช่แล้ว
 He wasn’t fully transcendent, but he was close to the end of a mortal existence
เขาไม่ได้มีอำนาจเหนือกว่า แต่เขาก็ใกล้ถึงจุดจบของการดำรงอยู่ของมนุษย์
 The strength of such an existence can’t be completely subdued
ความแข็งแรงของการดำรงอยู่เช่นนั้นจะไม่สามารถทำให้สมบูรณ์ได้
 You could connect with Myrdal because he accepted the connection
คุณสามารถเชื่อมต่อกับ Myrdal เพราะเขายอมรับการเชื่อมต่อ
 Theodore groaned slightly
ดอร์ยคร่ำครวญเล็กน้อย
 It meant that among the authors he had met so far, Abe no Seimei was possibly stronger than a master
นั่นหมายความว่าในบรรดานักเขียนที่เขาได้พบมาจนถึงปัจจุบัน Abe no Seimei อาจจะแข็งแกร่งกว่าเจ้านาย
 This might be an existence comparable to the great elementalist, Myrdal
นี่อาจจะเป็นการมีชีวิตอยู่ใกล้เคียงกับมหาธาตุ Myrdal
 In the end, he was encountering such a monster in an original book about shamanism
ในตอนท้ายเขากำลังเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดตัวนี้ในหนังสือต้นฉบับเกี่ยวกับชาแมน
 Theodore declared to Gluttony with a determined expression, “I will accept Abe no Seimei’s request
ดอร์ยประกาศความตะกลามด้วยการแสดงออกที่มุ่งมั่น "ฉันจะยอมรับคำขอของ Abe no Seimei
”
”