Chapter 9: Still Think I’m Arrogant? “Nice looking girl
บทที่ 9: ยังคิดว่าฉันหยิ่ง? 
” The woman, wearing a pink long dress, with her curves prominently displayed
"หญิงสาวสวมชุดยาวสีชมพูกับเส้นโค้งของเธอปรากฏเด่นชัด
 Wearing black boots, so that her long slender legs were outlined perfectly
สวมรองเท้าบู๊ตสีดำเพื่อให้ขาเรียวยาวของเธอได้รับการระบุไว้อย่างสมบูรณ์
 Ye Chenfeng never thought much of beautiful women, but he had to admit, in front of this woman, very few could compare
Ye Chenfeng ไม่เคยคิดมากของผู้หญิงที่สวย แต่เขาต้องยอมรับก่อนที่ผู้หญิงคนนี้จะมีน้อยมาก
 Only perhaps the first beauty of the Zijin Imperial City could compete with her
บางทีความสวยงามครั้งแรกของ Zijin Imperial City สามารถแข่งขันกับเธอได้
 But thinking of the engagement with Ji Qingxue, and of her amazing talent, Ye Chenfeng could only give a wry smile
แต่การคิดหมั้นกับ Ji Qingxue และความสามารถที่ยอดเยี่ยมของเธอ Ye Chenfeng สามารถยิ้มได้เพียงอย่างเดียว
 “Xiya, are you insane? This hillbilly is obviously a liar, how can you believe him?” Lian Sanjun said, obviously puzzled by the situation
"Xiya คุณบ้า? 
 “May I ask for your name? I overheard what you said, you can really save my grandfather?” In fact, even Bai Xiya’s had heavy doubts on whether the young Ye Chenfeng had the capabilities
"ฉันขอชื่อคุณได้หรือไม่? 
 However, as long as there was a glimmer of hope, she could not let the chance slip by
อย่างไรก็ตามตราบเท่าที่มีความหวังที่สดใสเธอก็ไม่อาจปล่อยให้โอกาสหลุดไปได้
 “My name is Chen, and if I was not confident, why would I come?” Ye Chenfeng made up a name and said nonchalantly
"ชื่อของฉันคือเฉินและถ้าฉันไม่มั่นใจฉันจะมาทำไม?" นายเฉินเฟิงสร้างชื่อขึ้นมาและพูดอย่างโอ้อวด
 “Really? Mr
"จริงๆ? 
 Chen sure is confident…” Although Ye Chenfeng’s appearance wasn’t the most reassuring, Bai Xiya did not care and excitedly asked
เฉินแน่ใจว่ามั่นใจ ... "ถึงแม้ว่ารูปลักษณ์ของ Ye Chenfeng ไม่ใช่เรื่องที่สร้างความมั่นใจมากที่สุด แต่ Bai Xiya ไม่สนใจและถามอย่างตื่นเต้น
 She was excited, because the last couple days the Bai Manor had accepted a countless number of doctors
เธอรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะเมื่อสองสามวันที่ผ่านมา Bai Manor ได้รับการยอมรับจากแพทย์จำนวนนับไม่ถ้วน
 With doctors being invited from the Imperial City
กับแพทย์ที่ได้รับเชิญจาก Imperial City
 However, Bai Xishan’s injury was very strange
อย่างไรก็ตามการบาดเจ็บของ Bai Xishan นั้นแปลกมาก
 Even those from the Capital were clueless towards it
แม้กระทั่งผู้ที่มาจากเมืองหลวงก็ยังไม่ค่อยพอใจ
 “If people like him were not present, I should have 60% assurance
"ถ้าคนอย่างเขาไม่อยู่ฉันควรได้รับการประกัน 60%
 But if he was, then I cannot say for sure
แต่ถ้าเขาเป็นเช่นนั้นฉันก็ไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอน
” Ye Chenfeng glanced Lian Sanjun, and deliberately said
"นายเฉินเฟิงเหล่ Lian Sanjun และจงใจพูด
 “You……” Heard Ye Chenfeng, Lian Sanjun almost coughed up blood, rage burning in his heart
"คุณ ...... " ได้ยินนาย Chenfeng, Lian Sanjun เกือบจะไอขึ้นเลือดความโกรธเผาในหัวใจของเขา
 His expression became extremely grim
การแสดงออกของเขากลายเป็นน่ากลัวมาก
 “You cannot diagnose the Old Master’s disease, and yet you dare to boast? No need being so arrogant
"คุณไม่สามารถวินิจฉัยโรคของนายเก่าและยังคุณกล้าที่จะโม้? 
” The white steward questioned
"สจ๊วตสีขาวถาม
 He did not believe that Ye Chenfeng’s knowledge could be better than an Imperial City doctor’s
เขาไม่เชื่อว่าความรู้ของ Ye Chenfeng อาจดีกว่าแพทย์ของ Imperial City
 So, he felt increasingly suspicious about his abilities and wished to send him away as soon as possible
ดังนั้นเขารู้สึกสงสัยมากขึ้นเกี่ยวกับความสามารถของเขาและต้องการที่จะส่งเขาออกไปโดยเร็วที่สุด
 “Because I have faith in my abilities
เพราะฉันมีศรัทธาในความสามารถของฉัน
” Ye Chenfeng said faintly
นายเฉินเฟิงพูดเบา ๆ
 “Also, the last couple months, whenever you cultivate, you will feel a severe headache and be unable to continue
"นอกจากนี้เมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมาเมื่อคุณฝึกฝนคุณจะรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงและไม่สามารถดำเนินการต่อได้
 “How did you know?” The Bai Family steward’s brow lifted, revealing surprise followed by horror
"คุณรู้ได้ยังไงบ้าง?" คิ้วของลูกจ้างของ Bai Family ยกขึ้นเผยให้เห็นความประหลาดใจตามด้วยความสยดสยอง
 He his cultivation is affected by severe chest pains and headaches
การเพาะปลูกของเขาได้รับผลกระทบจากอาการเจ็บหน้าอกและปวดหัวอย่างรุนแรง
 This matter was never told to anyone, and Ye Chenfeng did not even examine him
เรื่องนี้ไม่เคยบอกใครและท่านเฉินเฟิงไม่ได้ตรวจสอบเขา
 Only using his eyes to find his condition, enough to prove that he was not simple
เพียงแค่ใช้สายตาของเขาเพื่อหาสภาพของเขาพอที่จะพิสูจน์ว่าเขาไม่ได้ง่าย
 “Your forehead has accumulated a lot of yin qi
"หน้าผากของคุณมีจำนวนมากหยินฉี
 This damages your veins and the pain you feel is caused by excessive yin qi
นี้ทำให้หลอดเลือดดำของคุณเสียหายและอาการปวดที่คุณรู้สึกเป็นผลมาจากการที่มีมากเกินไปฉีฉี
 The headache and chest pain is only one of the first symptoms
อาการปวดหัวและอาการเจ็บหน้าอกเป็นเพียงอาการแรกเท่านั้น
 If you do not purge the yin qi from your body soon
ถ้าคุณไม่หลั่งฉีฉินจากร่างกายของคุณเร็ว ๆ นี้
 It will burrow into the bone marrow, and you will likely be a dead man in several months
มันจะเจาะเข้าไปในไขกระดูกและคุณอาจจะเป็นคนตายในเวลาหลายเดือน
” Although Ye Chenfeng had no practical experience, but through the integration of the medical inheritance, he can recall everything near instantly
"แม้ว่านายเฉินเฟิงไม่มีประสบการณ์จริง แต่ด้วยการผสมผสานระหว่างมรดกทางการแพทย์เขาสามารถระลึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่ใกล้เคียงได้ทันที
 The equivalent to directly plundering a medicine master’s memory
เทียบเท่ากับการปล้นความทรงจำของนายแพทย์
 With the vast experience of medicine, he could identify the Bai steward’s physical condition
ด้วยประสบการณ์การแพทย์ที่กว้างขวางเขาสามารถระบุสภาพร่างกายของลูกจ้างของใบสจ๊วตได้
 “Young master, do you know how to get rid of my body’s yin qi? When Ye Fengfeng stated his hidden ailment, the steward belived that he was indeed well-versed in medicine, and immediately changed his tone and humbly asked
"เจ้านายคุณรู้วิธีที่จะกำจัดร่างกายของฉันหยินฉี? 
 “Do you still think I’m arrogant now?” Ye Chenfeng faint asked
"คุณยังคงคิดว่าฉันหยิ่งตอนนี้หรือไม่?" Ye Chenfeng จางถาม
 “Sorry, sorry young master, I have eyes but could not see Mt
"ขอโทษนายหนุ่มที่เสียใจฉันมีตา แต่ไม่สามารถมองเห็น Mt
Tai, please do not mind
ไท, โปรดอย่ารังเกียจ
”The steward arching down and gave a respectful bow
"สจ๊วตโค้งลงและให้คำนับเคารพ
 His heart regretting daring to offend Ye Chenfeng
หัวใจของเขาเสียใจที่กล้าที่จะทำร้ายนายเฉินเฟิง
 “Do you think it is more important to treat Elder Bai, or to treat you?” Ye Chenfeng was very disgusted with his previous attitude, deliberately asked
"คุณคิดว่าการรักษาเอ็ลเดอร์ใบหรือการรักษาคุณเป็นเรื่องสำคัญหรือไม่?" นายเฉินเฟิงรู้สึกเบื่อหน่ายกับท่าทีก่อนหน้านี้โดยจงใจถาม
 “Naturally, Elder Bai’s status is more urgent
"ธรรมชาติสถานะ Elder Bai เป็นเรื่องเร่งด่วนมากขึ้น
 Young master inside, please
คุณครูหนุ่มที่อยู่ภายใน
” The steward did not dare to futher offend Ye Chenfeng, ignoring Lian Sanjun, warmly welcomed him into the wide pavilion, covering the entrance to the inner manor
"สจ๊วตไม่กล้าที่จะทำร้ายนายเฉินเฟิงโดยละเลย Lian Sanjun ต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นเข้าศาลาที่กว้างครอบคลุมทางเข้าคฤหาสน์ชั้นใน
 “Yes, why is he still following us, is he also part of your family?”Ye Chenfeng glancing at Lian Sanjun who was still tightly following them, asking
"ใช่เขายังคงติดตามเราอยู่บ้างเขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของคุณด้วยหรือ" Ye Chenfeng เหลือบมองที่ Lian Sanjun ที่ยังคงติดตามพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
 “Excuse me, do not get angry, let me deal with him
"ขอโทษนะอย่าโกรธให้ฉันจัดการกับเขา
” After seeing Ye Chenfeng show his hand, Bai Xiya was convinced of his ability
"หลังจากที่ได้เห็นนายเฉินเฟิงแสดงมือของเขาแล้ว Bai Xiya ก็เชื่อมั่นในความสามารถของเขา
 She immediately turned face the Lian Sanjun and said: “My grandfather’s condition does not need your concern, you head back
ทันทีที่เธอหันหน้าไปทาง Lian Sanjun และกล่าวว่า "สภาพของคุณปู่ของฉันไม่ต้องการความห่วงใยคุณหันกลับมา
” “Xiya, do you really believe him? He is a swindler
"" Xiya คุณเชื่อเขาจริงๆหรือ? 
” Lian Sanjun angrily said, if he is forced to leave, he will lose all his face
"Lian Sanjun โกรธกล่าวว่าถ้าเขาถูกบังคับให้ออกไปเขาจะสูญเสียใบหน้าของเขาทั้งหมด
 “Lian Sanjun, this is my Bai Manor, not your house, if continue your slander, do not blame me for driving you out
"Lian Sanjun นี่คือ Bai Manor ของฉันไม่ใช่บ้านของคุณถ้าคุณหมิ่นประมาทต่อไปอย่าโทษฉันที่ขับรถออกไป
 Bai Xiya hearing Lian Sanjun’s words, fearing Ye Chenfeng’s angry departure, gave a stern warning
Bai Xiya ได้ยินคำ Lian Sanjun ของกลัวการออกโกรธ Ye Chenfeng ของให้คำเตือนที่เข้มงวด
 Although she still was not completely sure that Ye Chenfeng really had the ability to cure her grandfather
ถึงแม้ว่าเธอยังไม่แน่ใจว่านายเฉินเฟิงจริงๆแล้วมีความสามารถในการรักษาปู่ของเธอ
 If Ye Chenfeng really left, then the last hope would have been shattered
ถ้า Ye Chenfeng จริงๆซ้ายแล้วความหวังสุดท้ายจะได้รับการแตก
 “Fine, I’ll go, but I hope you do not regret it
"ดีฉันจะไป แต่ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจ
” Finished, Lian Sanjun gave a solemn stare at Ye Chenfeng and biting he teeth, left
"เสร็จสิ้น Lian Sanjun ให้ดูเคร่งขรึมที่ Ye Chenfeng และกัดฟันเขาทิ้งไว้
 “Young master, do not get angry, as long as you can cure my grandfather, the Bai Family will definitely thank you
"นายหนุ่มไม่โกรธตราบเท่าที่คุณสามารถรักษาคุณปู่ของฉันครอบครัวใบจะขอบคุณคุณแน่นอน
” Bai Xiya looking at Ye Chenfeng’s expressionless face, could not read his mood
"Bai Xiya มองไปที่ใบหน้าที่ไม่รู้สึกเฉยๆของ Ye Chenfeng ไม่สามารถอ่านอารมณ์ของเขาได้
 “Lets go, take me to see your grandfather
"ให้ไปพาฉันไปดูคุณตาของคุณ
” Ye Chenfeng faintly said, following Bai Xiya
"นายเฉินเฟิงพูดเบา ๆ ตามหลัง Bai Xiya
 Coming into a grand hall, seeing a younger man standing outside a door, along with three white-haired men, all very famous doctors in Baidicheng City
เดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่เห็นชายหนุ่มที่ยืนอยู่นอกประตูพร้อมกับสามคนผิวขาวหมอที่มีชื่อเสียงมากใน Baidicheng City
 “Xiya, is this?” Wearing a dark blue snake-like robe, the whole person releasing a slight oppressive aura
"Xiya ใช่มั้ย?" การสวมเสื้อคลุมสีงูดุจดังสีน้ำเงินคนทั้งตัวปล่อยกลิ่นอายที่อ่อนโยนเล็กน้อย
 The man’s brow was mixed with a trace of worry
คิ้วของผู้ชายถูกผสมกับความกังวล
 Bai Jiangshui seeing his daughter Bai Xiya reveals a gentle tenderness
Bai Jiangshui เห็นลูกสาวของเขา Bai Xiya เผยอ่อนโยนอ่อนโยน
 Seeing a man carrying a medicine box it drew some curiosity
เมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งถือกล่องยาก็ดึงความอยากรู้บางอย่าง
 “Father, this is Master Chen who came to heal Grandfather
"พ่อนี่คือนายเฉินที่มารักษาปู่
” Bai Xiya openly stated “Master Chen?” Bai Jiangshui’s brow furrowed, his first reaction was similar to the Steward’s, suspecting whether Ye Chenfeng was a liar
"Bai Xiya เปิดเผย" โทเฉิน? "Bai Jiangshui คิ้วปฏิกิริยาแรกของเขาก็คล้ายกับพนักงานเสิร์ฟของสงสัยว่า Ye Chenfeng เป็นคนพูดโกหก
 After all, Ye Chenfeng gives off the feeling of being too young, not like a doctor well-versed in medicine
หลังจากที่ทุกคน Ye Chenfeng ให้ปิดความรู้สึกของการเป็นเด็กเกินไปไม่ชอบแพทย์ที่เชี่ยวชาญในด้านการแพทย์
 “I saw your offer, and came to the Bai Manor to administer treatment
"ฉันเห็นข้อเสนอของคุณและมาถึงบ้านใบในการรักษา
” Ye Chenfeng saw all of the questioning gazes, but he did not get angry, and said lightly
"นายเฉินเฟิงเห็นทุกแง่มุมที่ตั้งคำถาม แต่เขาก็ไม่โกรธและพูดเบา ๆ
 “Hmm…” Bai Jiangshui looked at the three famous doctors and asked for their opinions
"อืม ... " Bai Jiangshui มองไปที่สามหมอที่มีชื่อเสียงและขอความเห็นของพวกเขา
 About his father’s life and death, Bai Jianshui did not dare take risks
เกี่ยวกับชีวิตและความตายของบิดาของเขา Bai Jianshui ไม่กล้าเสี่ยง
 “Boy, Elder Bai is in a dire situation, you can not afford to apologize if you mess up
"เด็กชาย, เอ็ลเดอร์ใบอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายคุณไม่สามารถที่จะขอโทษถ้าคุณเลอะ
” A white haired doctor reminded
หมอสีขาวเตือน
 “Since I came here, I naturally have a certain confidence, to see the City Lord would like to let me try
"ตั้งแต่ที่ฉันมาที่นี่ฉันมีความมั่นใจอย่างแน่นอนเพื่อที่จะเห็นเมืองลอร์ดต้องการให้ฉันลอง
” Ye Chenfeng said humbly
นายเฉินเฟิงกล่าวอย่างสุภาพ
 “Are you sure?” Bai Jiangshui hesitated asked
"คุณแน่ใจหรือเปล่า?" Bai Jiangshui ลังเลถาม
 “I should have sixty percent assurance
"ฉันควรจะมีความเชื่อมั่นร้อยละหกสิบ
” Ye Chenfeng faintly said
"นายเฉินเฟิงพูดเบา ๆ
 “Sixty percent” The three doctors looked at each other, lightly scoffing and said: “Saying such big words, not afraid of biting your tongue…
"หกสิบเปอร์เซ็นต์" หมอสามคนมองกันเยาะเย้ยเยาะเย้ยและพูดว่า: "พูดคำใหญ่ ๆ ไม่กลัวกัดลิ้นของคุณ ...
” As the three people wanted to kick him out, suddenly, a strange scene appeared in front of them
"ขณะที่ทั้งสามคนอยากจะเตะเขาออกไปทันใดนั้นฉากแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา
 Stunned with bulging eyes at the sudden change
ตะลึงกับตาโป่งที่การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน